Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Καλησπέρα σε όλους. Ελπίζω ο αγώνας όλων να πηγαίνει καλά και άλλη μια μέρα όπως η σημερινή να έχει θετικό πρόσημο σε όλα τα επίπεδα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ ΜΕΛΙΝΕΣ. Νομίζω ότι κατά καιρούς έχουν περάσει 2 – 3 απο αυτό το blog.
..Αγαπητοι φιλοι θαθελα και γω με πολυ συμ-παθεια,για πρωτη μου φορα στον εδω ιστιοχωρο,να σας συγχαρω ολους απο τον δημιουργο αυτης της σκεψης σε πραγματικοτητα εως και ολους αυτους εσας τους συμετεχοντες στη μεγαλη αυτη παρεα που αμεσα ή εμεσα δοκιμαστηκε ή δοκιμαζεται ακομη απο αυτη την αιφνιδια ασθενεια τον καρκινο.Τελη Γεναρη ητανε οταν τελειωσα και τις ακτινοεραπειες που ακολουθησαν τις χημειο….Συνεβη και σε μενα τον αητητο στα 38 μου η περιβοητη Hodgins disease.Σιγουρα λεω κατι απλο θαναι.Φανταστειτε γυριζα απο χημειο…και εβγαζα τον εαυτο μου εξω απο αυτο σα να γυριζα απο εεξετασεις ρουτινας
….ειναι γνωστη η πορεια μας αν οχι κοινη σαυτον το γολγοθα που περναμε και εμεις και το περιβαλλον μας.ΙΙβ ηταν οτυπος μου.γνωριζει κανεις τι γινεται τι επεται?Στην παραιατρικη το εχω ριξει μπας και προλαβω να μεταλλαξω κατι απο το πειραγμενο DNA μου που με οδηγησε σαυτο.Πειτε μου αν ξερετε κατι σας παρακαλω.Δυναμη και ελπιδα στο θεο σας ευχομαι.
Γιάννη αυτό που έπεται μετά είναι τακτικός έλεγχος για τυχόν υποτροπή που εύχομαι να μη συμβεί ποτέ.Εγώ υποτροπίασα μετά από 15 χρόνια και έκανα αυτόλογη μεταμόσχευση δηλαδή δυνατή χημειοθεραπεία με ενίσχυση με δικά μου κύτταρα.Η ασθένειά μας είναι από τους πιο ιάσιμους καρκίνους .Τώρα για τα παραιατρικά που λες δεν έχω καμία εμπιστοσύνη και πρόσεξε γιατί μετά από τις θεραπείες ο οργανισμός είναι ευαίσθητος σε διάφορα σκευασματα κλπ.
Καλησπέρα!
Χαίρομαι που βλέπω νέα πρόσωπα στην παρέα!
Δύναμη σε όλους σας!
Το απόγευμα έφυγαν οι γονείς μου….θα ξανάρθουν…. μάλλον… ίσως… θα δούμε…τι σημασία έχει…. εγώ έμεινα πίσω αυτή τη φορά……… περαστικά μου λοιπόν…
Ιωάννα μου, υπομονή!!!
Θα βγεις και εσύ που θα πάει? Δεν υπάρχει κανένας ωραίος γιατρός εκεί ή νοσοκόμος???? (Αστειεύομαι).
Άλλωστε έχεις εμάς για παρέα!
Πολλά φιλιά!
γεια και απο εμενα. ημουνα 3 μερες παλι μεσα για το τακτικο χειρουργειο αλλα οσο περναει ο καιρος εγω δεν αντεχω αλλο αυτη την ναρκωση καθε 2 μηνες.καλοσωριζω τους καινουργιους φιλους μας. καλο απογευμα σε ολους μας.
Καλησπέρα σε όλους. Εχω γίνει κι εγώ μέλος της μεγάλης αυτής παρέας από τον Αύγουστο. Είναι η πρώτη φορά όμως που γράφω. Αρκούδε, στέλνω και μια καλησπέρα σε σένα ξεχωριστά. Τον περασμένο Αύγουστο μάθαμε ότι ο πατέρας μου πάσχει από καρκίνο στον πνεύμονα.Είναι τώρα στην τρίτη χημειοθεραπεία.Ο καρκίνος είναι μικροκυτταρικός και δε γίνεται εγχείρηση.Είναι γενικά σε καλή κατάσταση, βγαίνει έξω για κάποιες δουλειές και γενικά προσπαθεί να κάνει ότι έκανε πάντα κάθε μέρα. Εχω σκεφτεί να τον φέρω σε επαφή με κάποιον ψυχολόγο ή να του μιλήσω για τις τηλεφωνικές γραμμές που υπάρχουν. Οι πιο μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι είναι πιστεύω αρκετά επιφυλακτικοί στο να κάνουν μια τέτοια κίνηση. Ο μπαμπάς μου είναι 69 ετών. Ίσως εγώ να χρειαστεί να πάρω κάποιες συμβουλές για το πως πρέπει να στέκομαι απέναντι στον πατέρα μου… Να έχω πάντα δύναμη και θάρρος για να τον στηρίζω και εκείνον και τη μητέρα μου… Επειδή διάβασα σε κάποιο μήνυμα για την ομοιπαθητική στον καρκίνο ,θα μπορούσε να μου στείλει κάποιος μερικές πληροφορίες; Ευχαριστώ πολύ και εύχομαι σε όλους μας να είμαστε καλά και να έχουμε όσο γίνεται κουράγιο για να αντιμετωπίζουμε την κάθε μέρα!
Καλημερα και καλό μήνα σε όλους.Να είστε καλά.Φιλάκια πολλα πολλά
Καλο μηνα σε ολους μας.Αγα πητη H-cat απο οτι καταλαβαινω εχεις πολυ δυναμη στηνψυχη σου.Μπραβο σου,τι εγινε ομως τελειωσες με τη δευτερη σου δοκιμασια?Ευχομαι να σου πανε ολα καλα.Μιλωντας για παραιατρικα εννοω οχι φαρμακευτικα και τετοια αλλα με βοτανα,αποχη απο τοξικες τροφες και τετοια.Απο καπου σέρχεται να πιαστεις ,οταν δε σου λενε απο τι προηλθε απο τι κινδυνευεις παρα μονο αοριστα χρονικα πλαισια με το θεο βοηθο και τετοια,πως να βρισκεις τοτε ελπιδα και δυναμη να ξαναρχισεις να ονειρευεσαι και να σχεδιαζεις το μελλον.Θάλεγε κανεις οτι παραλλογιζομαι και σκεφτομαι ετσι ενω εχω γνωρισει ζωη,πλησιασα και θανατο,τι θελω και το βασανιζω’μαλλον χαμενο τόχω που δεν προσγειονομαι στο σημερα.Ειναι που μολις περασει η μεγαλη μπορα τα ξεχνας ολα και τα θες ολα παλι οπως ηταν πριν.Γινεται κατι τετοιο να συμβαινει σε μας?
Αγαπητέ Γιάννη είναι 3 μήνες που έχω κάνει την αυτόλογη και απλά πηγαίνω για έλεγχο κάθε 20 μέρες.Προσέχω τη διατροφή μου χωρίς υπερβολές και ξεκουράζομαι όσο το δυνατό περισσότερο.Πιστεύω ότι όλα θα γίνουν όπως πριν γιατί και στη 15ετία που μεσολάβησε μεταξύ νοσου και υποτροπής έζησα φυσιολογικά συνήλθα πλήρως και θα το δεις ότι όσο απομακρύνεσαι χρονικά από τις θεραπείες τόσο πιο καλά θα νιώθεις.Δυστυχώς η επιστήμη δεν έχει προχωρήσει να βρεθεί η αιτία και έχουν καταλήξει ότι είναι μάλλον ιογενής .Μη το πολυσκέφτεσαι κάνε τους ελέγχους ,οτιδήποτε περίεργο αισθάνεσαι να το λες στο γιατρό σου και όλα θα πάνε καλά!
Καλησπέρα σε όλους και καλή εβδομάδα.
ΜΑΡΙΑ Κ. Διάβασα το μήνυμά σου και βρήκα ότι έχουμε αρκετά κοινά. Ο πατέρας μου είναι 70 ετών και του διεγνώσθη καρκίνος στον πνεύμονα τον Μάρτιο. Από προσωπική πείρα (και φυσικά έχει να κάνει και με την προσωπικότητα του κάθε ασθενή) σου λέω ότι δεν χρειάζεται να συμβουλευτείς ψυχολόγο για το πώς να φερθείς στον πατέρα σου. Εγώ το έκανα μόνο για το πώς θα του ανακοίνωνα ότι πάσχει από καρκίνο. Από εκεί και πέρα τον αφήνουμε να ζει τη ζωή του φυσιολογικά χωρίς μη κ.λ.π. σε στιγμές που τον παίρνει από κάτω και λέει ότι θα πεθάνει κ.λ.π. τον στηρίζουμε χωρίς κλάμματα και μιζέρια και αλλάζουμε το θέμα συζήτησης. Γενικά αποφεύγουμε να συζητάμε συνέχεια για την κατάστασή του, παρά μόνο αν το θελήσει εκείνος. Δεν σου λέω να κάνεις ότι δεν τρέχει τίποτα αλλά ούτε και να αναλώνεστε και εσείς αλλά και ο πατέρας σου σε αυτό το θέμα.
Βοηθάει πολύ όταν τον βγάζουμε έξω (βόλτα στη θάλασσα, ημερήσια εκδρομή – αν τον βοηθάει η υγεία του, για φαγητό) και κάνουμε απλές καθημερινές συζητήσεις.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι όταν του λες ότι όλα θα πάνε καλά να το πιστεύεις και όχι με θλίψη στο βλέμμα γιατί κάτι τέτοια τα «πιάνουν».
Δεν θέλω να το παίξω ψυχολόγος (γιατί δεν είμαι) και σίγουρα εσύ θα αποφασίσεις τί θα κάνεις, απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σου αυτό που εγώ κάνω χωρίς να θεωρώ ότι είναι η καλύτερη λύση.
Εύχομαι δύναμη και κουράγιο και να γράφεις πιο συχνά!
καλησπερα και απο εμενα.επιτελους εχω ξανα ιντερνετ.σοφια σουτ.δεν θελω να ξανακουσω απο κανεναν μας δεν αντεχω αλλο.ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ και αυτο ειναι θαυμα,ο,τι και να μας συμβαινει εμεις ειμαστε εδω.μην αγχονεσαι μια διαδικασια ειναι και αυτη θα τελειωσει και το μονο που θα καταφερει ειναι να σε κανει πιο δυνατη.ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.πολλα πολλα φιλια.
Καλησπέρα σε όλους και καλή μας εβδομάδα.
Despina, ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου! Έχεις πολύ δίκιο σε όλα αυτά που γράφεις.Έτσι αντιμετωπίζω και εγώ τα πράγματα.Δεν είναι σωστό να πιέζουμε κανέναν και για τίποτα.Νομίζω ότι έχουμε να μάθουμε πολλά και για τους εαυτούς μας μέσα από την ασθένεια των δικών μας ανθρώπων.Όταν ο πατέρας μου κάνει τη θεραπεία, τις πρώτες μέρες έχει κάποιες παρενέργειες. Γύρω στην εβδομάδα γίνεται καλύτερα και μπορώ να σου πω ότι ξεχνάω την ασθένειά του. Τον πρώτο καιρό μετά τη διάγνωση έψαχνα κι εγώ πολύ για την ψυχολογική αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής.Όμως κατάλαβα ότι έχει σημασία η προσωπικότητα του ασθενούς κι ότι συγκεκριμένα για τον πατέρα μου ήταν πολύ νωρίς για κάτι παραπάνω…
Γενικά κι εμείς δε συζητάμε συνεχώς γι΄αυτό. Δε κάνουμε βέβαια ότι δεν υπάρχει κάτι.Αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ χειρότερο για τον ασθενή. Όμως είναι αλήθεια ότι τη λέξη ‘καρκίνος’ αποφεύγουμε να τη λέμε.Είναι νομίζω και αυτό θέμα παιδείας. Πρέπει το σχολείο να μας δίνει τις σωστές βάσεις για τα θέματα της υγείας.Εκεί να μαθαίνουμε πως να αντιμετωπίζουμε την όποια ασθένεια και τον διπλανό μας που έχει κάποιο πρόβλημα. Κάτι όμως που δυστυχώς δε γίνεται…
Εύχομαι σε όλους καλό βράδυ και ευχαριστώ για την παρέα.
καλησπερα.παιδια ειχα ζητησει πριν λιγες μερες να μου συστησετε ενα πολυ καλο ογκολογο να παω για τον πατερα μου και ανταποκριθηκατε .σας ευχαριστω παρα πολυ.αλλα το μαιλ μου καποιο προβλημα ειχε.εφτιαξα αλλο.melina.z1234@yahoo.gr.
Καλημέρα……έχω πολλές μέρες να σας μιλήσω….ελπίζω να είστε όλοι καλά και να το παλεύεται….
δυσάρεστα συνέβησαν αυτές τις μέρες….δύο πράγματα που δεν συγκρίνονται σε σοβαρότητα αλλά θα ήθελα να σας τα πω…
η διπλανή μου στο νοσοκομείο…η Εφη (σας εχω πει νομίζω….) δεν τα κατάφερε…..μας άφησε με άδικο τρόπο….νίκησε τη λευχαιμία αλλά έπεσε , χτύπησε και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί ….την πρόδοσαν τα αιμοπετάλια…..
μέσα στον κλονισμό μου αυτό…..έχασα και το σκύλο μου….μην με παρεξηγησετε παρακαλώ…..ξέρω πως δεν είναι το ίδιο….για μένα όμως έκλεισε ένας κυκλος….τελος εποχης…..
οταν τον απεκτησα ήμουν 26 ετων….πιτσιρικα…ζήσαμε μαζί 17 χρονια….ήταν το σταθερότερο προσωπο στη χαζή ζωή μου….εχουν καταρευσει ολα τα σταθερά μου μέσα σε δύο χρονια….διαζύγιο…..λέμφωμα…..και τωρα αυτο….ζουσαμε εδω μεσα τρεις , μετα δυο …τωρα μονη μου…..πικρο….
ευτυχώς υπάρχει η οικογένεια και οι φίλοι και εσεις ….και μπορώ να δώ με αισιοδοξία την κάθε μερα που ξημερωνει….συνήθως είμαι χαρούμενη…ακόμα και όταν δεν μπορώ ή πονάω…..αυτές τις μέρες….γονατισα….
δεν θέλω να σας προβληματίσω…έχετε κι εσεις την ανηφόρα σας να αντιμετωπίσετε …συμπαθάτε με …..
σας φιλώ….να προσέχετε……….
Ελένη
Ελένη μου!
Καλή μου! Προσπάθησε να παραμένεις δυνατή, όσο γίνεται βέβαια. Κάπου παρακάτω υπάρχει και ευθεία, όχι μόνο ανηφόρα. Θα βρεις την ευθεία σου, ξανά!!!
Σε φιλώ και σε σκέφτομαι.
ΕΛΕΝΗ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝΕ. ΠΟΙΟΣ ΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ Η ΠΟΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ. ΠΟΝΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ. ΑΔΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
sorry pou grafo me afto to tropo ala den exo xrono fevgo gia ena taksidi .
erotisi pros olous kapou akousa pos tha kikloforisi stis arxes tou 2009 emvolio gia to lefkoma
parakalo opios akouse kati as to katathesi edo tha to psakso molis giriso apo to taksidi ediaferome giati o pateras mou pasxi apo no- hodkgins
Καλησπέρα, ευχαριστώ πολύ για την γλυκειά συμπαράσταση….παροδικά με έριξε η κατάσταση….όταν γονατίζω σας σκέφτομαι όλους….σηκώνομαι ξανά….και όλα καλά…..σε αναμονή του επόμενου σχήματος….αυτές οι μέρες ήταν δύσκολες….όλα θα περάσουν…θα βρεθούμε όλοι….και θα τα λέμε …το ονειρευόμαι αυτο…..το συζητάω με τη γιατρίνα μου….τη Χαρά…..γίναμε φίλες μετά απο τόσο καιρό που περνάμε μαζί….ήθελα να σας τη γνωρίσω…..της λέω πόσο όμορφα με κάνετε να νοιώθω ακόμα και όταν απλά διαβάζω τις ιστορίες σας…..που ξέρω πως υπάρχετε και το αντέχετε ….
Λένα, Σοφία…εδω βρεθήκαμε και γίναμε αδέρφια….ετσι νοιωθω….καλως ήρθατε όλοι στη χαζή ζωή μου….
σας φιλω….
Ελένη
(Υ.Γ. Ναι….ειπώθηκε οτι θα κυκλοφορήσει εμβόλιο σε 5 δόσεις για τα λεμφώματα…δεν είναι όμως για το κοντινό μέλλον…αφορά πρώτα την αμερικανική φαρμακευτική αγορά και μετά τον ύπολοιπο κόσμο…ετσι ακουσα…..ας ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ…….)
Καλημέρα σε όλους. Εύχομαι να νοιώθετε πιο δυνατοί από εμένα γιατί με έχει πάρει από κάτω. Ο πατέρας μου χειροτέρεψε. Είναι απίστευτα αδύναμος και η κατάστασή του δεν του επιτρέπει ούτε να συνεχίσει τις χημειοθεραπείες.
Εχω την εντύπωση ότι το τέλος πλησιάζει…..
Καλό κουράγιο σε όλους
Την Παρασκευή μιλάμε δυνατά!
Την Παρασκευή 14/11/2008, θα ανοίξω ένα chatroom για όλους τους φίλους και όλες τις φίλες που θέλουν να βρεθούν δικτυακά για το θέμα του καρκίνου.
Απο τις 10 το πρωϊ μέχρι το βράδυ, θα μπορέσουμε να βρούμε φίλους και …αγνώστους, να μοιραστούμε προβλήματα, να γνωριστούμε -όσο αυτό είναι δυνατόν-, έστω και δικτυακά.
Γιατί δικτυακά:
– Γιατί ανεξαρτήτως που βρίσκεται ο καθένας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ) θα μπορεί να συμμετέχει στην παρέα.
– Γιατί, αν το επιθυμούμε, θα είμαστε ανώνυμοι.
– Γιατί η χρήση του διαδικτύου σας έδωσε ένα βήμα για να επικοινωνήσετε, να μοιραστείτε, να γνωριστείτε.
Γιατί όλη την ημέρα:
– Γιατί πολλοί φίλοι/φίλες, δεν έχουν μια κοινή ώρα που μπορούν να συνδεθουν στο δίκτυο. Για να μην αποκλείσουμε λοιπόν κανέναν, το ραντεβού κρατάει όλη την ημέρα!
Τι να περιμένουμε, τι όχι:
– Να περιμένουμε φίλους και αγνώστους που θέλουν να τα πουν καλύτερα.
– Να περιμένουμε και τον αρκούδο, που όποτε μπορεί, θα είναι μέσα να μας κάνει παρέα :).
– Να μην περιμένουμε μόνο φιλους: το chat θα είναι ανοιχτό για όλους, φίλους και αλλά και άσχετους, όλους όσους θα δηλώσουν συμμετοχή. Καλό θα είναι να είμαστε γενικά επιφυλλακτικοί.
– Να μην περιμένουμε moderation. Είναι αδύνατο να παρακολουθήσω όλο το φάσμα της κουβέντας. Αγνοήστε τους τυχόν κακόβουλους.
Στο post Την Παρασκευή μιλάμε δυνατά!, θα βρίσκετε περισσότερες λεπτομέρειες μέσα στην εβδομάδα για το event. Για να ενημερωθείτε για το chatroom, απλώς δηλώστε συμμετοχή είτε με απ’ ευθείας email, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο (απαραίτητο να συμπληρώσετε το email σας στο αντίστοιχο πεδίο) στην σελίδα του post.
Προσωπική παράκληση: Οι θέσεις είναι ανοιχτές για όλους. Για να μην παρεισφρύσουν άσχετοι στην κουβέντα, μην δώσετε το link του chatroom σε φίλους και γνωστούς, μην το ανακοινώσετε σε blogs, απλώς ζητήστε τους να το ενημερωθούν βάζοντας σχόλιο ή στέλνοντας email, όπως και εσείς.
Την Πέμπτη, το αργότερο την Παρασκευή το πρωϊ θα σας αποσταλλεί η διεύθυνση του chatroom!
Λοιπόν, τι λέτε; Θα μιλήσουμε δυνατά για τον καρκίνο; Δηλώστε συμμετοχή!
Υ.Γ. Συμμετοχή δηλώνουμε στο ποστ Την Παρασκευή μιλάμε δυνατά!, όχι εδώ.
Καλησπέρα σε όλους και καλή εβδομάδα.
Despina, μόλις είδα το μήνυμά σου και ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου. Μου είχες δώσει θάρρος με τα λόγια σου ,πιο πολύ γιατί κατάλαβα ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που αισθάνονται τα ίδια πράγματα με μένα. Λυπάμαι πολύ για όσα συμβαίνουν στον μπαμπά σου.Δεν είμαι ίσως ο κατάλληλος άνθρωπος για να σου δώσω δύναμη και κουράγιο. Όμως θα ήθελα να σου πω κάτι: κανείς δε ξέρει πότε είναι το τέλος και δε θα πρέπει να το προεξοφλούμε για κανέναν. Προσπαθώ κι εγώ να το σκέφτομαι αυτό για το δικό μου μπαμπά, γιατί συνέχεια γυρίζει στο μυαλό μου η φράση της πνευμονολόγου: » συνήθως η βιωσιμότητα αυτών των ασθενών είναι 9 εως 12 μήνες…»
Εύχομαι να πάνε όλα καλά για τον μπαμπά σου. Μέσα από την καρδιά μου το λέω. Καλό βράδυ σε όλους.
ΜΑΡΙΑ Κ. Σε ευχαριστώ για τα λόγια συμπαράστασης. Καταλαβαίνω ότι το τέλος πλησιάζει (και μακάρι να έρθει σύντομα για να μην ταλαιπωρηθεί) γιατί η ίδια η ογκολόγος μας είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πλέον. Ο πατέρας μου πέφτει σε λήθαργο (κοιμάται πάρα πολλές ώρες) και η μητέρα μου της είπε «τον ξυπνάω μόνο για να του δώσω νερό ή φαγητό» και της είπε δεν πειράζει μην τον ξυπνάτε. Και να μην φάει δεν πειράζει. Αφήστε τον να ησυχάσει.
Καταλαβαίνεις ότι αυτά τα λόγια και μόνο δεν είναι και πολύ παρήγορα. Και μάλιστα να τα ακούς από μία γιατρό που ποτέ δεν μας είχε δώσει χρονικά περιθώρια ή δεν μας είχε μιλήσει αρνητικά.
Το μόνο που εύχομαι είναι να πεθάνει ήσυχα μέσα στον ύπνο του.
Ειλικρινά σε ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου.
Despina,
Λυπάμαι πάρα πολύ που τα περνάτε όλα αυτά, όπως τα πέρασαμε και εγώ με τη μητέρα μου, όταν ο πατέρας μου έφθινε μέρα με τη μέρα.
Κάνε κουράγιο, δε μπορώ να σου πώ τίποτε άλλο. Ο πόνος είναι μεγάλος, το ξέρω, το πέρασα και το περνάω με άλλο τρόπο τώρα που αυτός έφυγε και σίγουρα ξεκουράστηκε.
Είμαι σίγουρη ότι θα είστε δυνατές,όπως ήσασταν όλον αυτόν τον καιρό.
Πολλά φιλιά.
ΥΓ. Ελένη,
Πώς είσαι? Καλυτέρεψε καθόλου η διάθεσή σου? Κανόνισε την Παρασκευή θα μιλήσουμε, έτσι???
Καλησπέρα, Δέσποινα…..ολα καλα….ευχαριστω πολυ που νοιάζεσαι για μενα….και ξανα την ανηφορα θα ανεβω….κι αν χρειαστει….το ξανακανω…..περιμενω με αγωνια την Παρασκευη να μιλησουμε επιτελους….θα ειμαι στο νοσοκομειο αλλα εχω φροντισει….εχω παρει ασυρματη συνδεση….δεν το χανω αυτο με τιποτα……μεχρι τοτε φιλια….
Ελένη
Καλησπέρα σας. Δέσποινα και Μαρία σας καταλαβαίνω απόλυτα. Ο μπαμπάς μου είναι στο νοσοκομείο από το προηγούμενο Σάββατο καθότι αφυδατώθηκε. Σήμερα δε είχε δύο επιληπτικές κρίσεις και φυσικά θα παραμείνει μέσα. Όσο πάει χειροτερεύει. Τί άλλο πρέπει να περάσει, γιατί πρέπει να βασανίζεται έτσι; Αυτό σκέφτομαι συνεχώς…..Το τέλος πλησιάζει και για μας. Ελένη, ετοίμασε τα σύνεργα για το chat! Τα λέμε την Παρασκευή. Φιλιά σε όλους!
Καλημέρα σε όλους. Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τα μήνυματά σας. Είναι παρήγορο να ξέρεις ότι κάποιος καταλαβαίνει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τί περνάς.
Πιστεύω να μπορέσω να τα πούμε την Παρασκευή.
Ζεστές αγκαλιές σε όλους!
gia sas dn thelo na pw onoma signomi..I kopela mou exei karkino sto traxilo dn xerw ti akrivos einai auto extes mou to eipe se mia sizitisi pou eixame anisixo polu!thelo na mou pite pos metadidete auto?k ti ziamia prokali?k ti mporei na pathi stin xiroteri…sugnomi paidia alla me piasane ta dakrua meta apo osa eida..!kouragio se olous k oti kalitero stin zoh tous..!na ste kala..
to email m lover1655@yahoo.gr perimeno apantisis plz..
Λένα καλημέρα. Επειδή θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι θα ήταν εύκολο σε παρακαλώ να μου στείλεις το e-mail σου? Το e-mail μου το έχει ο Αρκούδος. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2008 ΜΑΘΑΜΕ ΠΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΟΩΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ.ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΗΤΑΝ ΛΙΓΕΣ. Ο ΟΓΚΟΣ ΣΧΕΔΟΝ ΟΡΑΤΟΣ ΜΕ ΑΠΛΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ.ΕΙΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ JOHN HOPKINS ΟΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΚΧΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΝΔΩΠΕΡΙΤΩΝΑΙΚΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΗΜΟ ΧΡΟΝΟ ΖΩΗΣ ΚΑΤΑ 70 ΜΗΝΕΣ. ΕΝΑΣ ΓΝΩΣΤΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.ΜΗΝ ΣΑΣ ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣΤΑΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΤΟ ΣΥΝΑΦΙ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΨΗΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΡΕΛΑΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ.ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΣΕ ΤΙΠΟΤΑ, Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΗΝΤΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΟΥ.ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΩΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΕΡΟΥΡΓΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΣΤΟΛΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΑΝΟΥΣΙΕΣ ΦΑΝΦΑΡΕΣ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ
Ονομάζομαι Κώστας και πριν 6 μήνες ο πατέρας μου απόκτησε ένα σύντροφο με την ονομασία NO- HODGKIN αποτέλεσμα αυτού να ανατραπεί όλη μας η ζωή .
Μέσα στην απόγνωση μου βρήκα αυτή τη σελίδα που μου έδωσε μεγάλη δύναμη για τη οδό έχει άτομα με πραγματική δύναμη που την μεταγγίζουν σε οπίων την χρειάζεται .ένα μεγάλο ευχάριστο σε όλους σας δε γράφο συχνά απλός διαβάζω κάθε μέρα τα νέα σας και παίρνω δύναμη από σας . όσο αφορά τον πατέρα μου δεν μπορώ λόγο δουλειάς να τον παρακολουθώ από κοντά απλός στης τελευταίες εξετάσεις μου είπε πώς όλα πάνε καλά και ότι το λέμφωμα υποχώρησε κατά πολύ δεν ξέρω αν τον πιστεύω και ούτε μπορώ να τον αμφισβητήσω με παραξένευσε το γεγονός πώς μετά από 7 θεραπείες του είπαν πώς την διακόπτουν γιατί πάει καλά και απλός θα τον παρακολουθούν αυτό μου ακούγετε ως θαύμα
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φίλη HODGKIN CAT
proth fora mpeika sth selida.eimai mhtera karkinopathous.prin duo xronia to paidi mou apo mia tuxaia eksetash,brethhke teratoma kakoitheis.ena organo pou to eixai apo tote pou genhthike xwris na to brei kanenas giatros.xwris simptomata klp.oi giatroi mphkan sth pagkosmia bibliografia kai den to exoun ksanadei se auth thn morfh.oti den kseroume den to pirazoume auto eipan,oute aktines oute xeimiotherapeia.eimaste neoi athrwpoi kai to paidi twra 18 koritsi.apo twte alakse h zwh mas.bhxei kai tremw,an kai oles ou eksetaseis einai katheres,aplos sthn teleutea aksonikh edikse kistes sthn oothikh,o giatros mou eipai den pisteuw gia kistes.kai pareksigithike me ton aktinologo pou bgazei sumperasmats.den einai tipota mou eipai,ths edwse eksetaseis ormonikes kai iperixo.oi eksetaseis prepei na ginoun thn teleutea mera ths perio dou ths.kai tha exw pwthanei apo anxos ws twte.ths mikris den ths exw pei ti akkubos exei,aplos teratoma kaloitheis eipa,tha xarw na geinw melos sto ghat kai elpuzw na eiste oloi kala kai dunatoi.filia pola
με χαρα θα ηθελα να ειμαι κοντα σας σε αυτη τη συναξη