Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Σου απάντησα
Αγαπητή μου,
έχω μάθει εδώ και πολύ καιρό πως σε τέτοιες ατάκες γυναικών (σαν τη δική σου) η απάντηση που ικανοποιεί κάθε γυναίκα είναι:
1) Σε καταλαβαίνω
2) Yes baby
και κάτι παρόμοιο
Με αυτό μένει ικανοποιημένη η κάθε γυναίκα (για μένα ανεξήγητο αλλά αφού έτσι είναι μώκο)
Θα μου πεις τώρα, αφού το ξέρεις, γιατί κάνεις τα δικά σου;;;
1) Γιατί είμαι λίγο αντιδραστικός και θέλω να κάνω τα δικά μου
2) Για να προκαλέσω αντιδράσεις, ντόρος να γίνεται.
Δεν απαντώ κάτι σε georgia & patsy γιατί δε γνωρίζω.
γεια, γιώργος
Καλησπέρα σε όλους!
Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Ανακάλυψα το blog μόλις σήμερα. Μακάρι να το είχα ανακαλύψει 1,5 χρόνο πριν, όταν μου διέγνωσαν στα 26 μου χρόνια λέμφωμα Hodgkin. Τώρα είμαι πλέον απόλυτα καλά (μετά απο 12 χημειοθεραπείες και 16 ακτινοβολίες) και απλά πηγαίνω κάθε 3 μήνες για επανέλεγχο. Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους καλή δύναμη. Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος γνωρίζει τι παίζει με τα ποσοστά αναπηρίας (δηλαδή σε ποια κατηγορία ανήκει η πάθησή μου και τι προνόμια συνεπάγεται). Έχω την εντύπωση πως ίσως μπορεί να με βοηθήσει ο συνάδελφος μηχανικός german.
Οποιοσδήποτε θελήσει κάποια πληροφορία σχετικά με τη νόσο ας με ρωτήσει ελεύθερα.
Να είστε όλοι πάντα καλά!
Αγαπητέ zous,
οι καρκινοπαθείς χαρακτηριζόμαστε με ένα ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% που χρειάζετε για να δικαιούται κανείς αναπηρική σύνταξη.
Το κακό είναι πως και με τους δύσκολους καρκίνους απαιτούν επανέλεγχο κάθε τρία χρόνια….
Τα δικαιολογητικά είναι λίγα: χαρτί από το γιατρό σου για την κατάστασή σου, το καταθέτεις στην υπηρεσία συντάξεων του ταμείου σου μαζί με άλλα χαρτιά που θα σου δώσουν και τέλος περνάς επιτροπή για να εγκριθεί.
Μήπως όμως αν «είσαι απόλυτα καλά» δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι την αναπηρική σύνταξη; Μήπως δεν τη δικαιούσαι κιόλας; Πρέπει να το ψάξεις λίγο.
Η αναπηρική σύνταξη για εμάς με λίγα χρόνια προυπηρεσίας (το ελάχιστο είναι τα 5 έτη, σημαντικό) βγαίνει maximum 500 έουρος…
Σκέψου τα και τα ξαναλέμε.
Να είσαι καλά, γεια.
Zous, γεια,
μπες στο site »Αγκαλιάζω»
http://www.oekk.gr/
δεξιά κάνε κλικ εκεί που λέει παροχές για καρκινοπαθείς.
Δικαιούσαι διάφορα, κατά καιρούς τα είπαμε. Αλλά πρώτα πρέπει να περάσεις την επιτροπή που θα σου δώσει το ποσοστό αναπηρίας. Δεν είναι μόνο η σύνταξη, που και αυτή (στα περισσότερα ταμεία) στην κόβουν αν περάσει 5ετία χωρίς να έχεις νόσο.
zoys για την παθηση σου ισχυει ποσοστο αναπηριας 67% και
δικαιουσαι επιδομα απο την προνοια 265 Ε μηνιαιως για το
διαστημα που νοσεις.Εσυ εχεις αποθεραπευτει …. μεινε σε αυτο
(αν μου επιτρεπεις).
Οσο για τα ανεκδοτα αν και » υγιης » συμφωνω με την sundy
ta anekdota ta vazo gia sas apo ti stigmi pou sas enoxloun den tha stilo alo oso afora to ti tha kano ipodiksis den thelo sevome tin katastasi sas kai poli perisotero tin gnomi sas opote 1) den vazo anekdota 2) den ipenixthika kati me to anekdoto to black humor
kai nomizo pos exete apolito dikio to na iste toso poli evesthiti kai fisika mou ine diskolo na mpo sti thesi sas kai fisika to oti exo ena arosto patera pou doksa to theo fenete pos ine kalitera den simeni oti ksero tin psixologia sas den ixa kamia prothesi na sas frikaro i na sas zaliso aplos na sas doso ligo mia stigmi na ksexastite esto sta 30 sec enos anekdotou tha akolouthiso tin taktiki akou kai mi milas opos polla ala atoma edo tin efarmozoun kai edo teriazi afto pou egrapse o arkoudos . Το blog δεν είναι δημοκρατικό. Είναι εντελώς προσωπικό, και σε τέτοιους κανόνες υπόκειται. den to theoro fasistiko to minima exi tin apoliti logiki se filokseno sto spiti mou ara apo ti stigmi pou erxese akolouthis tous kanones tora den ksero an oli emsi edo i filoksenoumeni imaste isotimi den tha anafero paradigma opios exi ligo iq katalabeni ti eno me afto peretero diefkrinisis sto gnosto e-mail mou lino pasis fiseos apories ok afta sintrofi mou oxi me tin kke ekdoxi tis leksis ala tin antropini pou simeni sinodipori se afto ton mateo kosmo egrapsa polla denomizo na kathisi kanis na ta diavasi ola afta pou egrapsa kalo vradi kali dinami sas xrosto polla
Kostas,
κανείς δεν σου είπε μην γράφεις και μόνο άκου.
Το μπλογκ είναι για όλους και είναι απόλυτα δημοκρατικό, έχει χώρο για όλες τις απόψεις. Απλά και η Πάτσυ αναρωτήθηκε μήπως δεν προσέξαμε μέσα στα τόσα ανέκδοτα την έκκλησή της.
Και γω φιλοξενούμενη είμαι, ο χώρος είναι για όλους και χίλιοι καλοί χωράνε, σου ζητήθηκε μόνο να μετριασθεί ο ρυθμός.
Και διάβασα όλα τα λόγια σου, γιατί να μην τα διαβάσω, μια χαρά τα λες, απλά φρίκαρα λίγο, το κατάλαβες μόνος σου.
Ας λήξει το θέμα εδώ με συμβιβασμό και από τις δύο πλευρές.
Εύχομαι καληνύχτα και καλό ξημέρωμα
Kalimera se olus….
Kosta diavaza ta logia sou ke pistevo pos eisai adika paraponemenos……..I Sundy ke o Geman aplos sou eipane na miosis tin tahitita me tin opia grafis ta anekdota…Ke ego varetika ta teleytea na mpeno mesa gia na mato pos einai oli ke to mono pou eixai na einai anektota…..se ena toso sovaro blog to opio voitai poli kozmo na kseperasi to megalo sok apo tin anakalipsi ti varia diagnosi pistevo pos prepi na ehi metro se ola…ke i alitia einai pos tis teleytees meres ehases to metro sou…
Otan se gnorisa se gnorisa san ena sovaro,etimo na voitisi atomo,pou mou edose mia heri voitia oso eimoun kenuria edo…telo ke kratao ayti tin ikona gia ton Kosta…Pistevo episis pos ehis kati pou se kei ke me olata anekdota prospatis na to apofigis…esto na to mirastis mazi mas/mpas ke se voitisi/ i na prospatis na to lisis…
me poli agapi ke eyhes gia aytormiti hara gia olus mas Nina
Sas eyxaristo olus gia tis apantiseis sas. Stin fasi pou eimai den me endiaferei katholu to thema tis syntaxis. Eimai nea kai ygiis kai thelo na synexiso na dulevo. Apla anarotiemai an yparxun kapoia alla pronomia (p.x. kapoia extra moria gia diorismo sto dimosio i an prokirissontai theseis eidika gia atoma me kapoio pososto anapirias). Perasa pou perasa luki, an mporei na prokypsei kai kati thetiko apo olo ayto…
Sundy tha koitaxo tora to link pou mu esteiles.
German,10 eyxaristo gia tis plirofories.
Kalimera se olus!
Αγαπητέ kostas,
ξέρω πως είχες πει να στο πούμε (όλοι 😉 αν ανοχλήσουν τα ανέκδοτά σου και θα τα σταματήσεις.
Τώρα που στο είπαμε (με καλό τρόπο νομίζω), βγάζεις μια πικρία και αφήνεις και μερικές σπόντες που απευθύνονται δεξιά-αριστερά.
Και συν τοις άλλοις, θα αναστατώσεις το blog για μερικές ώρες, μέχρι να βρεθεί κάποιος να έχει μεγάλη ανάγκη για να γράψει κάτι.
Θα περίμενα μια πιο ώριμη αντιμετώπιση αλλά προς θεού, σε καμιά περίπτωση δε θα λογομαχήσουμε ξανά.
Καλό απόγευμα.
Zous καλωηρθες στην παρεα μας !!Εγω εβγαλα αναπηρια 67% οχι για συνταξη γιατί τωρα ειμαι καλα και επανηλθα στη θεση μου στο Δημοσιο.Εχω φοροαπαλλαγη δηλαδη παλια πληρωνα εφορια 500 ευρω το χρόνο και τωρα τιποτα εισιτηρια 50% εκπτωση αν και δε το χρησιμοποιω λογω της γριπης δε μπαινω σε λεωφορεια εχω μειωμενο ωραριο κατα μια ωρα και απ οτι ξερω παιρνεις και δανειο με μικρο τοκο.
Εγώ, που είμαι »ώριμο» φρούτο, ξενέρωσα.
Θέλω τον χρόνο μου να επανέλθω.
Να είστε όλοι καλά.
sundy
Υ.Γ. Μην χαίρεστε, δεν γλυτώνετε από μένα!
Να συνέλθω λίγο από το overdose πάσης μορφής, με
ταλαιπωρούν κάποιες παρενέργειες.
Έχω τις παραξενιές μου η σκ…΄γρια.
HODGKIN CAT το θεμα με την εκπτωση στα εισιτηρια πως να το ψαξω γιατι χρησιμοποιω συχνοτατα τρενα κ λεοφωρεια κ μ φευγουν του κοσμου τα λεφτα..το ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ να φανταστεις απο θεσ/νικη για κομοτηνη ειναι γυρω στα εικοσι ευρω… κ επισης απο ποτε μεχρι ποτε το δικιουσαι? μου λειψατε αλλα ειπα να μην σας απασχολω με τα δικα μ.κ επι της ευκαιριας γεια σε ολους κ ιδιαιτερα σε σενα γατονι…
Λοιπόν,πετσέτα έβαλα,το μαγιό το πήρα,τα μπρατσάκια είναι μέσα,όλα καλά.Αμάν ξέχασα το κουβαδάκι και το φτυαράκι.
Φεύγω,πάω να χτίσω πύργους στην άμμο.
Εύχομαι να περνάτε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας.
Πολλά μαντήλια
H NIKHTRIA
Να μετραμε τη νυχτα σε αστερια και οχι σε σκιες . Να μετραμε τη ζωη σε χαμογελα και οχι σε δακρυα. Να μετραμε την ηλικια μας σε φιλους και οχι σε χρονια. ………………………………………………………………………………….. Να ειστε καλα ολοι και οσο μπορειτε να χαμογελατε
ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΡΩΕΣ? ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ ΤΡΑΒΟΥΣΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΑΣ?
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΖΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟ ΠΟΣΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΒΑΣΑΝΙΖΑΝ?
Olia,
φτιάξε μαιλ να μπορέσω να επικοινωνήσω μαζί σου.
Αισθάνομαι ότι μπορώ να βοηθήσω και στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου ιδιαιτέρως για να βρούμε μια λύση.
Κράτα γερά, δεν είναι όπως τα βλέπεις τώρα τα πράγματα. Θα γυρίσει ο τροχός
Καθότι τα παιδιά ασχολούνται με το κολύμπι, έχω γίνει ως μια τυπική χαζομαμά, φανατική με το άθλημα. Παρακολουθώ λοιπόν αυτές τις μέρες το παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου. Λοιπόν σε ένα αμερικάνο κολυμβητή (με τα ονόματα δεν τα πάω καλά) διαγνώστηκε καρκίνος στα γεννητικά όργανα λίγο πριν του Ολυμπιακούς του Πεκίνου. τι έκανε? καθυστέρησε τη επέμβαση αγωνίστηκε στο Πεκίνο, το προηγούμενο Αυγουστο χερουργήθηκε και εχτές όχι μόνο συμμετείχε αλλά πήρε και μετάλλειο.
Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση δεν είναι η δυναμή του αλά οι δηλώσεις του απένταντι στους δημοσιογράφους που τον εκθείαζαν. Του είπε «δεν καταλαβάινω γιατί κάνετε έτσι , ΕΓΩ έχω τον καρκίνο και όχι αυτός εμένα, επομένως τον κάνω εγώ ότι θέλω»
Ήθελα απλώς να το μοιραστώ μαζί σας.
Υπάρχουν πολλοι δυνατοί άνθρωποι και δίνουν δύναμη και σε όλους εμάς.
Για όσους φεύγουν καλές διακοπές και για μας τους υπόλοιπους καλή δύναμη
DespinaS
Eric Shanteau,
το όνομά του.
Πέρσι που ξεκίνησα στις θεραπείες να γράφω ένα βιβλίο είχα αναφέρει την ιστορία του μέσα. Μετά ξεκίνησα δουλειά και παράτησα την συγγραφή. Απλά για πληροφορία σας λέω ότι μου είπαν από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο που απευθύνθηκα τότε, ότι τέτοια βιβλία δεν πουλάνε. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να διαβάζουν στενάχωρα πράγματα. Λίγο η δουλειά, λίγο αυτή η απόρριψη και ξεκίνησα πρώτα να διαβάζω και μετά να γράφω στα μπλογκς.
Kalo mina se olus!
Kalimera……..
Να εχουμε ενα καλο δροσερο πικαντικο ησυχο ανεμελο μηνα .Καλη δυναμη σε αυτους που παλευουν ειμαστε εδω για ολους μας. ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ φιλλια πολλα
Αγαπητή DespoinaS,
σίγουρα τέτοια μηνύματα είναι ελπιδοφόρα και εμπνέουν πολλούς συμπάσχοντες. Αλλά να σου πω και κάτι άλλο βρε φιλενάδα ; Άλλο να έχεις καμένο μπουζί και άλλο να έχεις κάψει φλάντζα… να το πω λίγο χοντρά…
Καλό μήνα σε όλους.
euxaristw sundy.euxomai na sou pane ola kala.kai stous upoloipous.kai egw exasa thn mama mou prin ena xrono.dustuxws etyxan oi ponoi mou ena mhna prin thn egymosunh kai ponaw 4 mhnes sunexeia kai den boroun na mou kanoun diagnwsh.filia.
Κατά παραγγελία του χρήστη Kostas, αφαίρεσα τα ανέκδοτά του από την σελίδα με θέμα τον Καρκίνο.
Συμφωνώ απόλυτα με τον geman.
Δεν είναι όλοι οι καρκίνοι ίδιοι, άλλο των όρχεων με 100% ίαση στο αρχικό στάδιο και πολύ μεγάλο ποσοστό (δεν θυμάμαι απ’έξω) ακόμα και στο μεταστατικό στάδιο και άλλο του πνεύμονα.
Πρόσφατα διάβασα και σ’ ένα μπλογκ για το »θαύμα» της ίασης από μεταστατικό καρκίνο. Έλεγε η κοπέλα την ιστορία της, συγκινητική μεν, αλλά μην τρελλαθούμε. Μεταστατικός βαπτιζόταν ένας ανεγχείρητος καρκίνος μαστού με διηθημένους λεμφαδένες. Που όλοι ξέρουμε σήμερα ότι δίδεται προεγχειρητικη χημειθεραπεία, συρρικνώνεται ο όγκος στο πλείστο των περιπτώσεων και μετά ακολουθείται το γνωστό πακέτο.
Σίγουρα για την γυναίκα που το βιώνει είναι γολγοθάς, δεν είναι και ότι πιο εύκολο ο ανεγχείρητος καρκίνος μαστού, αλλά το »θαύμα» εδώ έχει να κάνει με τις θεραπείες που υπάρχουν πλέον και για τους προχωρημένους καρκίνους μαστού. Δηλαδή οι άλλοι που πιστεύουν είναι τα παραπαίδια, γιατί δεν γίνεται σαυτούς το ίδιο θαύμα, και δεν τυγχάνουν ούτε των μισών ευκαιριών; Μιλάω εγώ που έχω καρκίνο του μαστού, αλλά τα »θαύματα» πουλάνε. Εύχομε για θαύματα για όλες τις μορφές καρκίνων και όχι μόνο για αυτές τις μορφές με καλή πρόγνωση.
Η ιστορία του Εric Shanteau απλά είναι αξιοσημείωτη για την ψυχική δύναμη αυτού του παιδιού. Όλοι μας θυμόμαστε πώς είμασταν όταν το μάθαμε, τι τρυκιμία είχαμε στο κεφάλι.
Λοιπόν αυτό το παιδί, γιατί για παιδί πρόκειται, αντί να τα παρατήσει όλα και να ξεκινήσει θεραπείες όπως θα έκανε ο καθένας μας. Είπε όχι, εγώ ετοιμάστηκα τόσα χρόνια για τους Ολυμπιακούς, δεν θα αφήσω κανέναν καρκίνο να μου καταστρέψει το όνειρο. Και πήγε στους Ολυμπιακούς ενάντια στις υποδείξεις των γιατρών του και καθυστέρησε συνειδητά την θεραπεία του. Ας μας πει ποιός από μας θα είχε αυτό το κουράγιο. Οι περισσότεροι θα κάμναμε τις κότες. Γιαυτόν και μόνο γιαυτόν τον λόγο θεωρώ σημαντικό να αναφέρουμε την ιστορία του. Το ότι τον »νίκησε» ήταν δεδομένο σ’ αυτήν την μορφή καρκίνου.
Όσο για την απόσυρση των ανεκδότων δεν ήταν αυτό το πνεύμα μου, για ένα μέτρο παρακάλεσα.
Καληνύχτα
γεια σε ολους. επανηρθα μετα απο μια εβδομαδα διακοπων στην ωραια μονεμβασια. εκανα και μπανιο αλλωστε ειχα κανει και περσι τον αυγουστο αν και ειχα τελειωσει της ακτινοβολιες τον ιουνιο ηθελα να επισημανω προσοχη στον ηλιο εχει αγριεψει πολυ!! sundy, ολια,hope,geman και σε ολους τους υπολοιπους αναφερω οτι μου ελειψε η παρεα σας και τα νεα σας. εξαρτηση εχω παθει. φιλια σε ολους καληνυχτα.
Kalimera Arkudakia!
Vlepo ksekinisame na metrame pios i poia ehi to megalitero provlima.Xaxaxa…….den amfivalo tin sovarotita to provlima tou Hodzkin i gGeman i Sundy i patera tou Kosta,ute to provlima tis Hope,Olia ke olus tus ipolipus……apla rotao:
An oli vriskomaste kato apo to trapezi metizmeni/ o kate enas apo diafortiki posotita alkool/stin idia katastasi iparhi noima na metrame ta potiria mas afu oli eimaste sto idio simio….
Den prospato na to kano tin eksipni ,ute iroida ,ute prospato na miono to provlima mas.Leo…..mpori na zo 2 mines-5 hronia..i oso ziso..ala ta ta zo piotika..me tin enia..na haro kate stigmi tis iperohi zoi..na leo ta pragmata opos ta skeytome horiz fovo aporipsi…na dehome to provlima mou ke na skeytome pos kala pou etihe s emena gia ti eho ke dinami ke kuragio boliko…ke ohi se kapios alos..na min dino na me kivernisi o fovos apo to tanato,na min me piani parapono gia ti s emena…na ginome olo ke pio apli ke harumeni gia ti den iparhi noima na simvivazoume /den glitono apo auto/na afiso anamnisis sto NU ton antropon giro mou san aksiologo antropo gia ti eki einai i eoniotita paidaia..otan se skeytonde i antropi…alios den iparhis ,eite zondanos eite petamenos..
Ola ayta ta egrapsa ohi gia na pligoso i mioso kapios i kapia…ksero ti fortio sikoni o kate enas mas…ala etsi opos sas diavazo ke katalaveno oli eimaste dinates psihes ke ta kataferoume iperoha…
sas agapao oli/me ekseresi tin Sundy pou tin akapao ligotera/gia ti tis to iposhetika:)xaxxaa
Ta itela na eimaste konda ayti ti stigmi ke na sas agaliazo sfihta mehri ta kokala sas na arhizoun na kanoun krak-krak-krak..
Αυτός ο χώρος τον οποίο μας παραχώρησε ο αρκούδος, πιστεύω ότι τα χωράει όλα, συμπαράσταση, ενδυνάμωση, γνωριμίες, χιούμορ, προβληματισμό, αντιπαράθεση και γιατί όχι διαφωνίες. Όλα όμως περιστρέφονται γύρω από τον καρκίνο. Κάθε ασθενής είναι διαφορετική περίπτωση σίγουρα αλλά και κάθε ανθρωπος είναι διαφορετικός. Συνεπώς το ίδιο γεγονός να το αντιμετωπίζει κάθε ένας διαφορετικά πόσο μάλλον διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Το ποιός έχει τον πιο δύσκολο καρκίνο, την πιο δύσκολη θεραπεία είναι πολύ σημαντικό. Αλλά θα ακουστεί σκληρό και ίσως σοκάρω κάποιους αλλά είναι η αλήθεια και ας μην κρυβόμαστε εμείς τουλάχιστον οτι για όλους υγειεις και ασθενής καρκίνος=θάνατος. Αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε και να αποδείξουμε όλοι εμείς πρώτοι απένται σε όλους του άλλους. Ο καρκίνος είναι αρρώστεια.Αυτή είναι η δική μου φιλοσοφία και την εκθέτω για συζήτηση.
Ακόμα θέλω να σας καταθέσω και μια άλλη άποψη:
«Η ζωή είναι μόνο μία και μάλιστα μικρής διάρκειας. Αυτό το θέατρο μπορούμε να το παίξουμε μόνο μία φορά. Χωρίς πρόβα, χωρίς δοκιμή. Γιαυτό πρέπει να το παίξουμε όσο καλύτερα και για μας τους ίδιους και για όσους αγαπάμε. Εμείς γράφουμε το σενάριο που μας αξίζει. Εμείς φτιάχνουμε τα σκηνικά που μας αρέσουν. Εμείς επιλέγουμε τους ηθοποιούς. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές και ταυτόχρονα οι θεατές. Στο τέλος εμείς θα το απολαύσουμε ή δε θα το απολαύσουμε.. Εμείς θα το χειροκροτήσουμε ή δεν θα το χειροκροτήσουμε. Αν αυτή ή σκέψη είναι περίπου αλήθεια-δεν πιστεύω ότι υπάρχουν απόλυτες αλήθειες- τότε οι επιλογές μας είναι που καθορίζουν το θέατρο της ζωής μας. ……….. Λίγο ή πολύ όλοι μας σχεδόν είμαστε αποτελέσματα των επιλογών μας. Συνεπώς η κατανόηση της ελευθερίας να επιλέγουμε είναι η προυπόθεση για να ζήσουμε την ζωή μας και να μην αφήσουμε να μας ζήσει αυτή» Απόσπασμα από το βιβλίο «Όλα σου τάμαθα μα ξέχασα μια λέξη» του Δημήτρη Μπουραντά.
Είναι έτσι ή όχι???
despinaS
Αγαπητή Δέσποινα,
θα διαφωνήσω μαζί σου διάφορα. Να ξαναπώ πρώτα από όλα πως σε καμιά περίπτωση δε θέλω να γίνει ήρωας, ούτε να δώσω τον πιο δυνατό αγώνα, ούτε να έχω τον πιο δύσκολο καρκίνο!!! Αν μπορούσα να είχα τα πιο εύκολα και τώρα να ήμουν σε μια παραλία κάνοντας μπάνιο…
Όσο για τα λόγια του Κου Μπουραντά που αναφέρεις, δεν γνωρίζω το βιβλίο του κι έτσι μπορώ να αναφερθώ μόνο σε αυτά τα λόγια συγκεκριμένα:
λόγω ιστορικού έχεις μπει κι εσύ φαντάζομαι σε πολλές ογκολογικές κλινικές. Έχεις δει τους ανθρώπους που είναι συνεχώς μέσα για χημειοθεραπείες, ανθρώπους που έχουν χάσει το φως τους από τον καρκίνο εγκεφάλου, άλλους που πήραν τόσο αργά τα σημάδια (που δε δίνει κιόλας ο άχαρος) και δεν τους απομένει τίποτα παρά μόνο η παρηγορητική θεραπεία.
Θα διαφωνήσω λοιπόν με τα λόγια του κου Μπουραντά, ούτε τα σκηνικά μπορούμε να διαλέξουμε πάντα, ούτε τους ηθοποιούς, ούτε τα κοστούμια, ούτε το χέρι μας μπορούμε πολλές φορές να βάλουμε στο σενάριο. ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ίσως να μπορέσουμε να κάνουμε μερικά από αυτά.
Το ξέρω πως προσπαθείς να περάσεις θετικά μηνύματα αλλά είμαι κι εγώ εδώ για να κρατήσω τις ισορροπίες, δε μου αρέσουν οι γενικότητες που μας πάνε όλους αριστερά ή δεξιά ή πάνω κάτω.
Και σίγουρα δεν είμαστε όλοι αποτέλεσμα των επιλογών μας, μην τρελλαθούμε κιόλας.
Και όσον αφορά στον αθλητή που ανέφερες πριν, καλά έκαναν και προέβαλαν την περίπτωσή του, τέτοια χρειάζεται η κοινωνία μας να βλέπει/ακούει. Είμαι σίγουρος όμως πως όλο το χρόνο θα βρέθηκαν και άλλοι που τους έφαγε η μαρμάγκα και δεν έμαθε κανείς τίποτα για αυτούς, γιατί έτσι χρειάζεται η κοινωνία μας, να μην ακούει τα άσχημα, τα καλύτερα για να παίρνει θάρρος.
Άντε, κυριακάτικα με έβαλες να κάνω τον κακό…
Γιώργος
Κορίτσια τα λέτε πολύ ωραία και εν γένει μ’ αρέσει αυτή η φιλοσοφία, δεν είμαι εντελώς αντίθετη,
αλλά έχω τις διαφωνίες μου και τις ενστάσεις μου.
Συμφωνώ με τον geman, όχι γιατί τον αγαπάω, αλλά γιατί τα βλέπει ρεαλιστικά και ψυχρά, όπως εγώ.
Με πρόλαβε ο geman με το παράδειγμά του. Άλλο είναι να κάνεις συμπληρωματική θεραπεία και άλλο παρηγορική. Η διαφορά είναι μεγάλη. Και φυσικά τα »θαύματα» γίνονται στην πρώτη περίπτωση ….
Nina, συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου για τον θάνατο. Και γω που θεωρώ ότι τα έχω λύσει σε μεγάλο βαθμό όλα, τα παιδιά έχουν μια ηλικία που μπορούν να ανταπεξέλθουν κλπ, τολμώ να πω ότι δεν τον φοβάμαι. Έκανα τον κύκλο μου και »αν είναι θε να ‘ρθει, αλλιώς να προσπεράσε». Δεν ξέρω όμως αν το έλεγα με μικρά παιδιά και με υποχρεώσεις.
Θα μπορούσα να πω πολλά, θα τα έλεγα, δεν θα κόλωνα, αν είμασταν σε ένα τραπέζι μεταξύ μας. Όμως υπάρχουν σίγουρα πολλά άτομα που μόνο διαβάζουν, δεν ξέρουμε την ψυχολογία τους, δεν ξέρουμε ποιοί μας ακούν και ποιοί συμμετέχουν σαυτό το τραπέζι, και πιθανόν να κάνουμε κακό με μια τέτοια συζήτηση που δεν οδηγεί και πουθενά, καθώς τα βιώματά μας καθορίζουν και τις απόψεις μας.
Κλείνοντας θα πω ότι δεν μπορούσε να το αποδώσει κανείς καλύτερα από τα λόγια που είπε ο geman. Άλλο να έχεις καμένο μπουζί και άλλο να έχεις κάψει φλάντζα…
Και άλλο να παίρνεις έστω και μια μικρή ανάσα ανάμεσα στις υποτροπές και άλλο να μην σηκώνεις κεφάλι από τις μπάτσες και τα σκατά που τρως. Θά ‘θελα να δω τότε τα λόγια και τις »θετικές σκέψεις» μερικών.
Προς Θεού, δεν το εύχομαι σε κανέναν και σίγουρα η θετική σκέψη με την καλή ψυχολογία βοηθάει, αλλά πού να την βρεις αν βουλιάζεις μέσα στα σκ…. Εγώ από την πλευρά μου είμαι ευγνώμων για την »ανάσα» που μου προσφέρεται τώρα, και δεν πιστεύω ότι ήταν στο χέρι μου να την έχω, απλά είμαι τυχερή, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά… και δεν θα ευθυνόμουν εγώ γιαυτό.
Έχουμε τον καρκίνο μας, μην γεμίζουμε και ενοχές για κάποια πιθανή κακή έκβαση ,ότι φταίμε και από πάνω. Με εξοργίζει αυτό. Είναι άδικο γιαυτούς ενάντια σε μια κακή πρόγνωση.
Τα είπα εν γνώση ότι δεν είναι αρεστή αυτή η άποψη. Αρεστή είναι ότι όλοι οι καρκίνοι νικιούνται. Όπως είπε και ο προλαλίσας, ο κόσμος έχει ανάγκη να ακούει ιστορίες ΄΄νικητών».
Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως κάνω περισσότερο κακό παρά καλό με τα λεγόμενά μου. Είμαι σε τέτοια φάση τώρα και το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του. Από αύριο φουλ δουλειά και από Παρακευή θα λείψω για 2 βδομάδες. Θα προσπαθήσω να απεξαρτηθώ. Δεν θα πάρω υπολογιστή μαζί μου, καθώς μάλλον εκεί δεν θα μπορώ να τον χρησιμοποιήσω. Ελπίζω να μην έχει κανένα ιντερνετ-καφέ εκεί γύρω. Και να έχει δεν θα μ’ αφήσει ο άνδρας μου, θα γκρινιάζει. Και πρέπει να του κάνω το χατήρι, να ξεδώσει και αυτός, καθώς άλλες είναι οι ανάγκες οι δικές του, μακριά από υπολογιστές να απολαύσουμε αυτές τις λίγες μέρες, καθώς το μέλλον δεν το ξέρει κανείς.
Σας φιλώ και εύχομαι μια ξένοιαστη Κυριακή και βδομάδα χωρίς στενάχωρες σκέψεις.
Ο Θάνατος της Κόρης
Γνωρίζω κάποια μυστικά που δεν τα ξέρουν άλλοι
αφού ξεχώρισες απ’ την αγκάλη,
απ’ την αγκάλη του παντός πριν της ζωής το κύμα
σε ρίξει στ’ ακρογιάλια μας με κόρης αγνό σχήμα.
Αφού ξεχώρισες ψυχή λευκή σα γαλαξίας
απ’ τη γαλήνη της ανυπαρξίας,
ένιωσες πρώτα τη ζωή μέσα στης γης τα βάθη
ακίνητη, άνεργη, θολή και δίχως νου και πάθη.
Πετράδι πρωτοβρέθηκες, βαθιά σ’ ανήλια μέρη
και μιαν ημέρα σκόρπισες λευκή φεγγοβολιά
μα πριν στολίσεις κανενός το χέρι
και στέμμα πριν πλουτίσεις βασιλιά,
η μοίρα ήρθε την λάμψη σου να κόψει
και χάθηκες κι άλλαξες όψη.
Κι ακόμ’ ανέβεις ένα σκαλοπάτι
τη σκάλα την τεράστια, την ζωή
κ’ έγινες κρίνο ολόλευκον αλλά προτού ένα μάτι
να σ’ αντικρύσει και προτού να σε χαϊδέψει μια πνοή,
η μοίρα σε ξερίζωσε, μαράθηκες και πάλι, μορφήν επήρες άλλη.
Άλλη ακριβότερη μορφή, με πιο σοφά στολίδια
και κύκνος γλυκοτάραξες της λίμνης τα νερά.
Αλλ’ όμως πριν ανοίξεις τα φτερά
γοργά για μακρινά, για μακρινά ταξίδια,
η μοίρα κάρφωσε το πέταμά σου
και πέθανες κι ανοίχτηκαν άλλοι ουρανοί μπροστά σου,
άλλοι ουρανοί κατάβαθοι και ασύγκριτοι κι εφάνης
στα νυχτωμένα μάτια μας, ολόφωτη παρθένα.
Αλλ’ όμως πριν να κάνεις την ευτυχία μιας καρδιάς
που είχε πλαστεί για σένα, της μοίρας ήταν η βουλή
και σ’ έβαλαν να κοιμηθείς πάλι βαθιά στο χώμα…
Ψυχή, ποιο σχήμα σε προσμένει ακόμα;
Ποιος κόσμος εντελέστερος παρθένα σε καλεί;
Αλλά γνωρίζω κάποια μυστικά που δεν τα ξέρουν άλλοι.
Δε σε τραβάει κανένα περιγιάλι,
δεν έχεις πια καρδιά, ευωδιά, ακτίνες και φτερά
και δε σε ξεχωρίζει πια θωριά, ομορφιά καμιά.
Δε σε μεθάει του κόσμου πια η χαρά,
του κόσμου δε σε δέρν’ η τρικυμία.
Τίποτε πλέον τ’ όνειρο του κόσμου, όνειρο πλάνο,
πια τίποτε στα μάτια σου δε θα το ξαναφέρει
και πια ν’ απλώσει δε μπορεί, ψυχή,
σ’ εσένα πάνω η μοίρα σιδερένιο χέρι.
Η θεία του παντός δικαιοσύνη
η ολάγρυπνη, την άφραστην ανάπαυση σου δίνει
γιατί από τη στιγμή τη μακρινή που ήρθες, ξεχώρισες
ψυχή λευκή σα γαλαξίας απ’ τη γαλήνη της ανυπαρξίας,
άδολη, πάναγνη έζησες, έλαμψες, μοσχομύρισες.
Γι αυτό μες’ τη γαλήνη την παντοτινή,
μες’ στην ασάλευτη γαλήνη εγύρισες.
Γεια χαρα σε ολους.Μου λειψατε.Ελπιζω να σας πετυχενω ολους στις διακοπες σας,στα υπεροχα νησια μας και οχι μονο.Μολις τελειωσα την 4η επισκεψη μου και ετοιμαζομαι για αξονικη.Νιωθω καλα και ειμαι αισιοδοξη.Το μονο που με χαλαει λιγο ειναι το οτι δεν μπορω να παω θαλασσα.Κατα τα αλλα πολυ ζεστη.Ευχομαι σε ολους καλα αποτελεσματα στισ θεραπειες τους και μη μασατε.Η ζωη ειναι ωραια και εμεις ειμαστε εδω για να την απολαυσουμε.Φιλια σε ολους.
Καλησπέρα αρκουδάκια.
Καλό μήνα.
Η γνώμη μου είναι ότι
η φίλη de έδεσε αυτά που γράφει ο Μπουραντας με αυτά που ζεί.
Αν το ξαναδιαβάσει θα δεί ότι ο άνθρωπος μιλάει για τις επιλογές μας για τον επαγ.προσωπ.δρόμο που ακολουθεί ο καθ΄ενας μας.
Μέσα σε όλα τα παρασημα είναι και καθηγητης του μάνατζμεντ και δεν θυμάμαι και τι άλλο,δεν έχει άδικο αλλά για μια ζωή που τσουλάει χωρίς προβλήματα υγείας.
Εγώ μαζί με το τόπι μου πήρα και ένα λαπτόπι μαζί μου.
Ε,αφου το ρίξαμε στην φιλοσοφία ας καταθέσω και εγώ κάτι.
Κάθε ανθρώπινο ον είναι αποτέλεσμα της Αρμονίας των Αντιθέτων,ένεκα τούτου και η ανθρώπινη αστάθεια(απο την πυθαγόρεια θεωρία).Σχετικό, άσχετο όπως το δεί κανείς.
μπουζι=εξ’αρτημα των μηχανών εσωτερικής καύσης που παράγει το σπινθήρα ώστε να γίνει η ανάφλεξη του καυσίμου μέσα στο κύλινδρο.
φλάντζα=εξαρτημα στεγανότητας που εφαρμ΄ζεται μεταξύ μεταλλικών επιφανειών ώστε να εμποδίζεται η διαρροή των ρευστών.
Πολλά βοτσαλάκια
Η NIKHTRIA
Βρε διάολε,
στο πληρώνω όσο όσο το παλιο-λαπτόπι σου για να το στείλεις παρέα με τση αχινούς! Είπαμε ησυχάσαμε από δαύτη και έσκασες μύτη πάλι…
Καλές τσαλαβούτες και πολλά βοτσαλάκια 😉