Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
«Κάποτε μου ειπαν οτι ο καρκίνος ειναι το 30%. Το υπόλοιπο 70% είναι η ψυχολογία. Ετσι είναι αν το καλοσκεφτείς. Αλλά πως μπορείς να είσαι αισιόδοξος όταν εχεις εναν όγκο, να!!! Ολοι λένε να είμαστε αισιόδοξοι. Εγω ποτέ δεν μπόρεσα να το πω αυτό. Δεν μπορεσα να είμαι αισιόδοξη, ούτε όμως απαισιόδοξη. Αυτό που κατάφερα ήταν να μην σκέφτομαι. Να ΖΩ, να ΓΕΛΑΩ, να λέω ΒΛΑΚΕΙΕΣ, να κάνω ΠΛΑΚΕΣ…»
Το αντεγραψα απο το ποστ νρ 45, ναι ετσι ειναι, ποτε δν πρεπει να πεις «εχω καρκινο» γιατι θα λειτουργεις αναλογα, θες δε θες και θα εισαι συνεχεια με καρκινο. μπορει να ακουγεται χαζο, αλλα το «να μη σκεφτομαι» λεει πολλα. μονο καλες σκεψεις. μονο καλες σκεψεις, οχι για τον καρκινο ομως, αλλα για ολα τα υπολοιπα. Μην τον θρεφετε με τη σκεψη σας. Ξεμπερδεψα σε εξι μηνες απο το νοσοκομειο οταν οι αλλοι μπαινοβγαιναν για χρονια, γιατι ελεγα στη γιατρο οτι εκανε λαθος διαγνωση. ποτε δν κλαφτηκα αλλα εβγαινα στα μπαρακια, περνουσα καλα, και ζουσα οπως πριν, δεν εβαλα ταμπελα πανω μου «καρκινοπαθης» ουτε μου περασε ποτε απο το μυαλο οτι θα πεθανω. εκανα τις θεραπειες μου κι εξω μετα το ιδιο βραδυ στα μπαρακια με δυνατη μουσικη. οχι ησυχια, δε θελει ησυχια και κλασσικη μουσικη ο καρκινος. φασαρια θελει, καλη παρεα και πααααρα πολυ γελιο. και εξω καρδια. οχι κλαψα. αρνηθειτε την ταμπελα του καρκινοπαθους.
και οχι οξινη διατροφη. για να ειστε εδω ξερετε απο ιντερνετ, αρα ψαξτε, για τη μαγια, για τα γαλακτοκομικα, τη μπυρα, τα οξινα γενικως. αλλαξτε τη ζωη σας, μην κλαιτε, μην κλαιγεστε, μην αφηνετε τους αλλους να σας λυπουνται, μακρια απο μιζερους ανθρωπους που σας ριχνουν τη διαθεση. καλη δυναμη σε ολους. παντα με τη βοηθεια του Θεού.
γεια σε ολους ελπιζω να ειστε ολοι καλα. διαβαζω καθε μερα αλλα γραφω οταν εχω κατι να πω. ολια χαθηκες ελπιζω να εισαι καλα hope σε σκεφτομαι να το ξερεις. φιλια και καλη δυναμη σε ολους.
Καλα τα λες tritos αλλα ήσουν τυχερη που δεν ειχες παρανεργειες μετα τις θεραπειες.Εγω πως να βγω εξω που γυρναγε το στομαχι μου από τους εμετους ? Ειμαι αυστηρη αλλα επειδη εχω γνωρίσει γυναικες που καναν ορμονοθεραπεια και ακτινοβολιες και λενε εχω καρκίνο.Στην ουσία δεν περασαν τιποτα σε συγκριση με αυτούς που καναν δυνατες χημειοθεραπειες.Οσοι
ειναι αιματολογικοι ασθενεις πιστευω να με καταλαβαινουν.Η ψυχολογια πρεπει να ειναι καλή αλλα να σε βοηθαει και το σωμα σου λιγακι .Τι θα πεις στον καρκινοπαθη με 900 λευκα βγες στα μπαρακια και σκασε στα γελια? εγω εχω καθε καλή διαθεση να περασω καλα και το βλεπω τωρα που ειμαι καλα αλλα δεν υπαρχει παντα ανταποκριση.Ειναι φοβερο να εχω εγω καλύτερη διαθεση απο όλους και να βλεπεις ατομα γυρω σου μουτρωμενα αλλος γιατί δεν εχει γκόμενα αλλος γιατί δεν εβγαλε τα λεφτα που θα ηθελε και άλλος γιατί ειναι απλά κακιωμενος
hodgkincat μην σκας για τους αλλους… χ α λ α ρ α που λεμε και ‘δω στη Σαλονικη (χαχαχα πολυ μΕ την δινουν τα βλαχοθεσσαλονικιοτικα )
Εγω μετα τις θεραπειες τους γραφω ολους , κανω πως δεν ακουω καν τι λενε 🙂 και μολις στρωνω βουρ εξω για καμια βολτα 🙂
Sundy,
Ευχαριστώ για την ανταπόκριση σου. Σε παρακαλώ, σου είναι εύκολο να μου πεις σε ποια sites / διευθύνσεις βρίσκει κανείς τέτοιες αφηγήσεις;
Καλημερα σε ολους .
Το παντρεψα το παλικαρακι μου.Και στα κεφαλακια σας οι ελευθεροι.Ολα ηταν πολυ ωραια και οπως τα ηθελαν.Ο γιος μου δε ,κουκλος.
Ειχα αφησει επιτηδες ολες τις εξετασεις επανελεγχου για μετα το γαμο και ετσι απο σημερα αρχιζω το τρεξιμο.
Ο λεμφαδενας μου ειναι ακομα πρησμενος και τον ψιλαφιζω.
Ειμαι αισιοδοξη και δε φοβαμαι ομως, γιατι ολο αυτον το καιρο εχω απιστευτη ενεργεια και δε νοιθω καθολου κουραση.
Σας ευχαριστω ολους για το ενδιαφερον σας.
Ελπιζω να μη χειαστω απο αυριο την ψυχολογικη στηριξη σας.
Τελος πρεπει να σας πω, πως κατεληξα στο εξης συμπερασμα :
Αυτος που εφτιαξε τα τακουνια ηταν ενας φανατικος μισογυνης,ενα τρισαθλιο υποκειμενο και την πατησαμε γυναικες.Το τι τραβηξα δε λεγετε τοσες ωρες πανω στο 8ποντο.
Σας φιλω.
Σας ειπα οτι ο γιος μου ηταν κουκλος?
Φίλοι και φίλες, πρέπει να σας ευχαριστήσω. Μπόρεσα να πάω δύο εβδομάδες διακοπών, και επιστρέφοντας είδα ότι ο διάλογος παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα, όπως πάντα, βοηθήσατε τους νέους επισκέπτες, όπως κάνατε πάντα, και μοιράσατε ελπίδα και κουράγιο.
Όπως κάνατε πάντα 🙂
Σας ευχαριστώ και πάλι.
Ela HOPE…ke i nifi pos eitane?
Pistevo to idio omorfi opos ke o yoka sou…:»)-
Ayto me ta takunia einai iroizmo kopela mou…pos to antekses? ego me ta flat siga siga perpatao ke lahaniazo…
ke na kseris se latrevo gia to isiodokso pneyma sou…:)
8L3W1T
σταθερά διαβάζω ένα γεμανικό φόρουμ και ένα γερμανόφωνο ελβετικό για καρκίνο του μαστού.
Στα αγγλικά δεν παρακολουθώ κάτι τώρα, απλά παλαιότερα διάβασα ιστορίες γυναικών στι στάδιο 4. Τώρα δεν μπορώ να πω ποιό ακριβώς, αλλά αν δώσεις στο google breast cancer stage IV stories θα σου βγάλει αρκετές ίσως και αρκετά φόρουμ. Παίξε μαυτές τις λέξεις.
Στα ελληνικά δεν υπάρχει κάτι ανάλογομε μεγάλη επισκεψιμότητα.
Αν ξέρεις γερμανικά ευχαρίστως να σου γράψω τις ακριβείς διευθύνσεις, απλά είναι πιο πολύ σαν φόρουμ. Ιστορίες-ιστορίες βρήκα μόνο στα αγγλικά site.
hope,
να σου ζήσουν. Εγώ πάλι είμαι φανατική των τακουνιών καθότι τάπα. Εύχομαι καλά αποτελέσματα. Και γω είμαι χάλια, να κάνω πριν ή μετά την Κω τον επανέλεγχο; Πριν έχω πιο πολύ καιρό, έχουν βγει και οι εφημερίες Σεπτεμβρίου, για μετά δεν ξέρω ακόμα. Αλλά πριν… να χαλάσω το ταξίδι….; Βλέπεις, εγώ δεν είμαι αισιόδοξη. Και δεν λέω τίποτα σε κανέναν και τρώγομαι μόνη μου. Μόλις πριν είχα μια κρίση πανικού, μάλλον πριν θα τις κάνω και δεν γ…αι το ταξίδι.
Nina μην την πειράζεις, οι γυιοι είναι πάντα οι πιο όμορφοι. Στο λέω εγώ που έχω και γυιο και κόρη.
tritos συμφωνώ με την Hodgkin Cat. Πρέπει να μπορεί και το σώμα. Εμένα δεν με ακολουθούσε το σώμα. Με αιματοκρίτη στον πάτο θέλεις γερανό να σηκωθείς, άσε τα λευκά. Και τις λίγες μέρες που συνερχόμουν πριν την επόμενη θεραπεία έπρεπε να αναπληρώσω ότι έμενε από δουλειές σπιτιού πίσω, δεν είχα κανέναν να μου τα κάνει. Και δεν ήθελα να εξοντώσω τον άνδρα μου που δούλευε και έκαμνε τα πάντα όταν δεν μπορούσα. Η κόρη στο σίδερο τις πρώτες μέρες και ήταν και στο πτυχίο. Εγώ πώς να έβγαινα; και γω θα τόθελα, αλλά ήταν αδύνατον.
Mαρία γεια σου, και γω σκέφτομαι την Όλια.
Αρκούδε, εμείς ευχαριστούμε! Είμασταν καλά παιδιά, έτσι;
Φιλάκια
sundy
γεια σε ολους. να σου ζησουν hope καθε ευτυχια αχ να ερθει και η σειρα μου για το θρησκευτικο. οσο για τα τακουνια…. παλια φοραγα απο το πρωι εως το βραδυ και στην δουλεια αλλα τωρα μονο φλατ και σε ενα γαμο που ειχα παει και αναγκαστικα επρεπε να βαλω λιγο τακουνακι υπεφερα!!! οσο θυμαμαι τα ποδια μου πως ειχαν γινει κατα της χημειοθεραπειες σαν του ελεφαντα τεραστια ειχα μηνες να δω τα δακτυλακια μου, αφου τωρα τα βλεπω και τα χαζευω, απιστευτω τι εκτιμαω τωρα!!!! εγω την παρασκευη παιρνω δεικτες και εχω ανχωθει τρελα, να ρωτησω κατι εγω εκανα ανα τριμηνω δεικτες γεν.αιματος αξονικη θωρακος μαγνητικη ανω και κατω κοιλιας, ραδιοσοτοπικη κοιλιογραφια και στον χρονο ειχα κανει σπινθηρογραθημα. τωρα μου ειπε στο τριμηνο να κανω μονο δεικτες και τον νοεμβριο πρωτα ο θεος δεικτες παλι και αξονικη, μαγνητικη. εγω ομως ανχωνομαι μηπως επρεπε να κανω τωρα παλι και αξονικη και μαγνητικη ή ειναι υπερβολή? νιωθω κατι πονακια παροδικα βεβαια να πω την αληθεια σε διαφορα σημεια αλλα με την μια τρελαινομαι ειναι φυσιολογικο? η δεν παω καθολου καλα? φιλια σε ολους!!!!
Καλημέρα.Ευχές μου τα όνειρα όλων,σε νύφες γαμπρούς συμπεθέρες σεμπέθερους,σε όλους σας.
Λοιπόν που λέτε αρκουδίτσες μου, η Αικατερίνη των Μεδίκων, την ημέρα του γάμου της,με τον Ερρίκο τον τάδε το 1500 και βάλε,έκοψε απο την σκάλα της ενα κομμάτι,το έβαλε κάτω απο το παπούτσι της και για ύψος (ήταν κοντούλα)και για να κάνει κάτι διαφορετικό.Εγινε αμέσως μόδα σε γυναίκες και σε άντρες.
Γι΄ άλλους ο ντα Βίντσι ανακάλυψε και καθιέρωσε το τακούνι,πέρασαν αυτοί καλά και υποφέρουμε σήμερα εμείς.
Τα παλιά καλά χρόνια μια γόβα στιλέτο χρησίμευε για να κτυπάμε την μίζα για ναπηγαίνουμε σαν κυρίες σπίτι μας.Με τα σημερίνα αυτοκίνητα χρησιμεύει μήπως φιλοτιμήσουμε κάποιο αρσενικό να μας βάλει στην άκρη.
Αρκούδε καλό Φθινόπωρο,σ΄ευχαριστώ για τον φιλόξενο και όμορφο χώρο σου.
Καλή δύναμη και καλά αποτελέσματα σε όλους μας.
Φιλιά
Τι μου λες βρε νικητρια?Ολο το βραδυ παρακαλουσα ο Θεος να κοβει μερες απο αυτον που εφτιαξε τα τακουνια και να δινει χρονους σε αυτον που εφτιαξε το σουτιεν που στα μεγαλωνει και στα φερνει 5 εκ κατω απο τις αμυγδαλες.(δε θυμαμαι το ονομα του,σε …bra τελειωνει)Δηλαδη καταριωμουν την Αικατερινη των Μεδικων ολο το βραδυ?Τουλαχιστον ο αλλος ζει?Ξερεις τιποτε για το παλικαρι?
Εκανα υπερ/μα ανω και κατω κοιλιας και βγηκε καλο.
Ο συναγερμος θα ληξει οταν παρω την αξονικη θωρακος κατα το τελος της εβδομαδας.(ελπιζω)Οι δεικτες θα βγουν κατα τις 25 του Σεπτεμβρη.
Sundy μου δυσκολη η αποφαση για το τι θα προηγηθει,ταξιδακι η εξετασεις.Εγω σου ευχομαι απο καρδιας να ακουσεις καλα νεα και ακουσετα οποτε θελεις.Εισαι νομιζω ρεαλιστρια (οχι απαισιοδοξη)και δεν παραμυθιαζεσαι ευκολα Αυτο σου χαλαει λιγο τα σχεδια.Δε σε φοβαμαι ομως, στο τελος θα κανεις το σωστο για σενα.
nina μου σου ειπα ποσο ομορφος ηταν ο γιος μου ?(χι χι χι χι )
Μαρια μου οταν ρωτησα το γιατρο μου «που θα πρεπει να ποναω για να θορυβηθω και να τρεξω?» μου απαντησε «δε σου λεω γιατι θα αρχισεις να πονας απο τωρα»Ειναι πολλα τα παιχνιδια που μας κανει το μυαλο μας.Αφουγγρασου το σωμα σου ,ειναι πραγματικα τα πονακια?Δεν θα ειναι ουτε τα μισα,ειμαι σιγουρη.
Στους νεους φιλους στελνω τις ευχες μου για καλη πορεια.Και προσθετω πως γνωρισα ανθρωπους που χωρις θεραπειες εζησαν πολυ και καλα.Εμεις εχουμε και τους γιατρους μαζι μας .
Αντε και θα τον φαμε λαχανο.
Σας φιλω
Παω στον geman να ακουσω τραγουδακια και να ονειρευτω ταξιδακια
o geman δε μας βαζει τραγουδια ομως… Πρεπει να ακουμε τα παλια 😛 .
Kαλο απογευμα σε ολους.
Ζουζουλο (που λεει και μια ψυχη)αυτα ειναι τραγουδια.Το ¨»μωρο μου σορυ μα εχω βρει καλυτερο αγορι» που μαλλον σου αρεσει δεν ειναι τραγουδι ,ειναι αρες μαρες κουκουναρες..Σπανια βρισκεις καινουρια τραγουδια που αξιζει να τραγουδας.Στην εποχη μου τα πραγματα ηταν αλλιως.Για να κρατηθει ενα τραγουδι θα επρεπε να ειχε και μουσικη και στιχο που να αξιζαν.Τωρα αρκει να κουνιεται ενα ξεκωλο η ενας βαρεμενος απογευματινης εκπομπης και εγινε το σουξεδακι.
Για τον geman εχω ετοιμες κατι παραγκελιες εντεχνου ελληνικου τραγουδιου,κατι σχολια για το DCA ,τις ευχες μου «και στα δικα τους «για αυτον και την καλη του και ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ για να τα στειλω .Εχω κανει οτι συνδιασμο μου ερχετε στο κεφαλι .Ειμαι να σκασω.Θα λυσω το προβλημα οταν επιστρεψει το παλικαρι μου απο τη Μπαι-γκον.(ετσι το λεει η συμπεθερα και δε την διορθωνω για να γελαω καθε φορα που το ακουω)
Καλο βραδυ
Hope, εννοω οτι εχει μερες να postαρει κανενα τραγουδακι , και οχι οτι βαζει παλια τραγουδια 😉
ουπς………γκαφα……..συγνωμη ζουζουλο που σε πηρα απο τα μουτρα
Hope sou stelno ta filia mou…
katalava gia to omorfo palikari…i nifi pos eitane??? mipos ‘ i kondi»/para 5/ ke ksana filia ke poles hares sou eyhome…
Ανήλικο; Εσύ γρατσούνισες τα βιννύλια από το πολύ παίξιμο;
Φιλιά σε όλους.
γιώργος
ΑΧ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ … ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΜΩΡΑ.ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΗΣΥΧΑ Η ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΚΑΝΟΥΝ Η ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ.
ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΡΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ.ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΕΒΓΑΛΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟ ΤΟΝ C 15-3 ΣΤΑ 202 . ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΕΣΤΙΑ ΣΤΟΝ Ο1 ΣΠΟΝΔΥΛΟ ΕΝΑΣ ΚΟΙΛΙΑΚΟΣ ΠΡΗΣΜΕΝΟΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΡΦΩΜΑ 3,5 ΕΚ ΣΤΗ ΔΕΞΙΑ ΩΟΘΗΚΗ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ.
ΑΥΡΙΟ ΕΧΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ,[τον γιατρο μου} ΚΑΙ ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΝΟΜΑΙ.
ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙΑ. ΚΑΘΕ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟΣ ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΙΝΕΙ . ΥΣΤΕΡΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΙ ΔΗΛΑΔΗ? ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΕΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ?
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Η ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η ΜΟΝΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΩ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.
.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΥΧΑΙΑ ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ.ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑΣ 68 ΕΤΩΝ. Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΕΓΙΝΕ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ 7/7/2009 ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΕΝΤΑΞΕΙ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΤΣΙ ΦΑΙΝΟΤΑΝ.ΩΣΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΕΡΠΗ ΖΩΣΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΙ ΣΥΚΩΤΙ ΑΔΕΝΕΣ ….Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΩΝ Η ΧΗΜΕΙΘΕΡΑΠΕΙΩΝ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ…ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ (ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ, ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΑ ΟΠΙΟΥΧΑ…)ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΝΟΣ.ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ…(ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΗ ΟΞΥΓΟΝΟΥ)….ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΕΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ Η ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΠΕΜΨΕΙ ΚΑΠΟΥ…ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΑΡΙΣΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΑΚΡΗ.ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΔΥΣΠΝΟΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ…ΑΔΙΟΦΟΡΟΥΝ Η ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΑΝΟΣΙΑ ΜΕ ΟΣΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ…ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥΣ…
AΓΑΠΗΤΗ VI ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΩ..ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΤΑ 33 ΤΟΥ..ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΑ ΚΑΘΩΣ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ..ΝΥΧΤΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ..ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΔΙΩΧΝΕ..ΜΑΣ ΕΔΙΝΕ PHISIOMER ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΛΥΣΕΙΣ..ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΠΕΦΤΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΜΙΣΟΚΟΙΜΟΤΑΝ ΟΡΘΙΟΣ..ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ..ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ..ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΕΝΤΟΝΗ ΚΡΙΣΗ ΔΥΣΠΝΟΙΑΣ Κ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ..ΑΠΛΑ ΑΝ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Κ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ..ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΜΕΙς ΠΗΓΑΜΕ ΑΥΠΝΟΙ ΣΕ ΒΑΦΤΙΣΙΑ Κ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤΡΑΧΕΙΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΠΝΟΗ..Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΙΣ ΝΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ..Ο ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ ΔΕ ΘΑ ΣΤΟ ΠΕΙ ΠΟΤΕ..ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΝΙΩΘΩ..ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ..ΟΠΛΙΣΟΥ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ Κ ΜΗΝ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ..ΚΟΥΡΑΓΙΟ
VI ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΔΕΝΕΣ Κ ΣΥΚΩΤΙ..ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΑ ΕΠΙΓΟΝΤΑ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝ..ΕΚΕΙ ΘΑ ΣΕ ΔΕΧΤΟΥΝ..ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ..Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ..ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΡΑΧΕΙΕΚΤΟΜΗ(ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ)..ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΙ ΤΕΧΝΗΤΑ ΤΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ..Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΙΩΝΕΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ..ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ..ΚΑΝΕ ΤΑ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΤΑ ΛΕΩ..ΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΓΙΑΤΡΟ..ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ..
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ο κάθε ασθενής επίσης.
Εμείς ξέρουμε να φτιάχνουμε καλούς κεφτέδες.
Οι γιατροί γνωρίζουν ξέρουν μόνο απο αυτούς απαντήσεις για το τι πρέπει και τι όχι ,αν δεν κάνει ο ένας προχωράς παρακάτω,ψάχνεις.Για το τι θα του πείς και τι όχι ρώτα τον εαυτό σου τι θα ήθελες να ξέρεις και ποιός θα ήθελες να παίρνει αποφάσεις για την δική σου ζωή.
Φιλικά η νικήτρια στην vi
ANTA ΑΡΧΙΚΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΑΜΕΣΩΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΣ ΕΣΥ ΤΟ ΟΛΟ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ…ΗΜΟΥΝΑ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΓΕΛΑΓΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΣΚΑΩ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ…ΕΧΩ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ…ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ 2 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΤΙΒΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΡΘΙΟΣ…ΑΥΤΟ ΜΕ ΘΛΙΒΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΜΩΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ…ΤΥΧΑΙΑ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΥΝΑΣΤΗΣΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ «ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΒΡΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΗΣ Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ¨????» (ΟΛΟΙ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΦΩΝΑΖΑΝΕ)…ΕΦΥΓΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ….
Kalimera se olus!
VI, opos eipai ke i Nikitria ta sou po k ego…apo ti proti stigmi pou vgikane i eksetasis mou..ca masto metastasis sta osta ke pleyritita itela ke zitisa apo tus yatrus mou na ksero pou vriskome…
Ke ohi gia ti kati ta ginotane parapano an den iksera aplos den eho fovos apo to agnosto..an ksero ti me perimeni…iparhi ke mia ali opsi ton pragmaton omos…o kate enas mas mprosta ston tanato ta itele na figi iremos ke isihos pos i zoi tou den pige hameni…diladi ego ta itela na akouso apo to perigiro mou an einai eyharistimeni apo tin parusia mou ke an tus eho ke pligosi gia na tus zitiso signomi ke na prohorisi i psihi mou pio eleytera…
Eite pistevoume stin metensarkosi ite ohi den ehi simasia…ego ta itela na figo zitondas sinhorisi apo aytus pou eho pligosi horiz na eho katalavi…gia ti aytus pou eho pligosi sinidita ke epitites molis emata tin diagnosi tus zitisa to signomi…
Ektos ayto eimai antropo pou teli na analavi tis eytines gia tin praksi ke tin zoi tou… emena ta me ehi pligosi poli an i oikogenia ke i fili mou mou ekripsan kati tetio…pos erhete to telos…
To monadiko pou mporo na se simvulepso ektos ayto pou eipane ta ipolipa koritsia einai na milate kate mera ston baba sou poso poli ton agapate,poso aksiologi eitane i zoi tou…poso ton latrevis ala katalavenis pos ehi erti i ora tin apohorisi…
To ekana idi 10 meres prin petani o babas mou ke ksero apo prosopiki empiria poso kalo mas ekane mia tetia sizitisi…o babas mou tou vgike ena poli oreo hamugelo tis stigmi pou mpika sto domatio/den einai i fantasiosis mou/to idane oli…
ke ego nioto pos den eho pia parapona ke den nioto pligomeni apo ayta pou ehoun simvi metaksi mas apo tin mikri ilikia mehri na petani…
Katalaveno tin mama sou pos prospati na to ikonomisi kenurius ponous ala pistevo pos mehri na vgali o kate enas mas tin teleytea anapnoi ehi elpida…gia ayto min gineste megaliteri apo tus yatrus ke apo ton teo na orisete an ta petani ke den ehi noima …pistevo pos einai kalitera na petani san palestis ap oso dila…
Sas eyhome poli agapi ke eyhes gia tin iggia ton baba sou…
Η δικιά μου ταπεινή γνώμη ως πάσχουσα είναι η εξής.
Με ποιό δικαίωμα αποφασίζουν άλλοι για μένα;
Για το πώς θα πεθάνω; ή πώς θα ζήσω τα τελευταία μου;
Αυτό μόνο σε μια υποανάπυκτη χώρα όπως στην Ελλάδα γίνεται και οι γιατροί υποχωρούν μπροστά στην ασφυκτική πίεση του περιβάλλοντος του ασθενούς (αλλιώς θα αναλώνονταν καθημερινά εξηγώντας το αυτονόητο, ότι η ζωή και ο θάνατος είναι δικός μου και κανενός άλλου), πώς να αλλάξεις τα μυαλά ενός ολόκληρου λαού που θεωρεί ότι έτσι κάνει το »καλύτερο»;
Ποιό καλύτερο;
Δεν θέλω να πω περισσότερα, μόνο ότι κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει κάποιος. Και γιατί να διακινδυνεύσει κάποια πρόβλεψη ο γιατρός όταν μπορεί αργότερα να κατηγορηθεί ότι τον πέθανε πριν της ώρας του ή και το αντίθετο (ότι ήταν άχρηστος γιατρός;)
Προσωπικά, θα μιλούσα με γρίφους, κανείς δεν ξέρει την ώρα κανενός.
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ, ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ.
ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
Αγαπητή Βίκυ,
καθώς πάσχω από τον ίδιο καρκίνο, θα ήθελα να σε ρωτήσω μερικά τεχνικά θέματα, για να σε οδηγήσω να κάνεις κάποιες σκέψεις μόνη σου:
*) Τι τύπο καρκίνου έχει, Μικροκυτταρικό ή Μη Μικροκυτταρικό;
*) Τι θεραπείες έχει κάνει, ΧΜΘ, Ακτινοπεραπείες; Πως ανταποκρίθηκε, τις παρενέργεες είχε;
*) Οι γιατροί τι σας είπαν μετά τις νέες μεταστάσεις; Αντιμετωπίζονται; Θα πρέπει να κάνει ΧΜΘ για το συκώτι και λεμφαδένες και Ακτίνες για τον εγκέφαλο. Σας συνέστησαν να γίνουν όλα αυτά και σας έδωσαν θετικές πιθανότητες;
*) Ή είναι ιδέα και πρόταση της μαμάς σου να μην κάνετε τίποτα; Αυτό είναι το χειρότερο, να αποφασίζει κάποιος για τη ζωή κάποιυ άλλου. Και δική μου άποψη είναι να του το πείτε καταρχήν.
Στη συνέχεια, αναλόγως με τι σας λένε οι γιατροί και τι θέλει ο πατέρας σου, θα πράξετε ανάλογα. Αν οι γιατροί σας λένε ότι δεν αντιμετωπίζονται οι μεταστάσεις και συμφωνήσει ο πατέρας σου, ίσως θα πρέπει να προσπαθήσετε να του δώσετε ποιότητα ζωής και αξιοπρέπεια.
Και κάτι άλλο: αν δεις αδιαφορία από το νοσοκομείο (για το Πανεπιστημιακό ήξερα ότι είναι μπάχαλο) μπορείς να πάρεις τις εξετάσεις, να κλείσεις ένα ραντεβού με ένα αγκολόγο είτε σε μια γνωστή κλινική στη Θεσσαλονίκη είτε στην Αθήνα και να πάρεις μια δεύτερη γνώμη.
Όπως καταλαβαίνω, το πιο δύσκολο κομμάτι θα είναι να πείσεις τη μητέρα σου να κάνει κάτι διαφορετικό από ότι έχει αποφασίσει.
Σου εύχομαι δύναμη στον αγώνα που έχεις να δώσεις.
Φιλικά, γιώργος
Kalispera ke pali!
I apandisi tis Sundy mou edose to eretizma na sas po mia prosopiki empiria…
Prin 8 hronia me kalesan se ena seminario dialogizmo,gia ti ta to ekane elegan enas megalos daskalos tivetanos gia to opio eho akousi pos eitane megalos asketis…
Piga ke ksafniastika…o daskalos eitane paralitos ke mono me to deksi heri mporuse na grafi se ena pinaka /pediko opos grafoun ke ta svinoun ta mora/…o voitos tou ke i gineka tou mas metafrasan ta ‘legomena ‘ tou ke den katalava pos irte i ora ke teliose i ‘omilia’
tin epomeni mera eimuna i proti stin etusa entusiazmeni apo tin omilia ala ke apo tin ipsili sofia ton tivetano,apo tin afosiosi ton voito tou ke apo tin kozmiki iremia tin gineka tou i opii simperiferondosan ston daskalo analoga apo tin sofia pou eihai ke ohi opos emis i ditiki teoroume kapios astenis gia teliomenos ke tou simperiferomaste san skupidi…
Gia mena eitane matima ipsisti eydemonia na parakoloutiso ayto to seminario ke meta merika hronia kate fora otan erhotane…
Ke anarotieme:gia ti arage ayti i lai sevonde ton antropo, ton daskalo,ton sizigo/i gineka tou 20 hronia einai konda tou/ ke ayti ti simperifora den eitane monoo gia to kino gia ti estantikame oli stin etusa to sevazmo tou matiti tou,estantikame tin roi agapi metaksi andra ke gineka,eidame oli tin aksioprepia tou na mas didaski ipo tis diskoles sintikes,idame tin terastia dinami tou gia na mpori olo ayto na tou kani,eidame to iperoho hamugelo tou otan kapios apo emas elege kapia vlakia,ke aytos harumenos ke ohi ‘simantikos’ prospatuse na mas diksi ti diki tou sofia,mesa apo tis daskalies…
Gia mena ekini ti hronia pira to simantikotero matima stin zoi mou…i tivetani tou lene darma…emis i ditiki den ehoume leksi paromio…ego ta tou po..’.eimai’…
Eyhome se olus aytormiti hara ke agapi…ayta einai ta dipo simantika stin zoi…ayto kratai ton kozmo mas …
ke se olus pou den simfonoun mazi mou mia eyhi…na ehete tin dinatotita sto dromo sas na vreti enas tetios daskalos…
me agapi…Nina
stis 07/09/09 o pateras mou pige sto papageorgiou kai ekane aksoniki pire ta apotelesmata s ena xarti episimo me mia gnomatefsi na po apo kato ta ebrimata den ksero pos na ta xaraxtiriso .to thema pio ine tora . afta ta apotelesmata prepi na ta pame sto ahepa sti giatro pou ton parakolouthi na simioso oti zoume katerini opote to na pame thesaloniki ahepa apo to xorio mou xriazete na alaksi o pateras mou 2 leoforia ena astiko kai to anapodo kati pou to exi kani para poles fores exi omos ena kostos se polous tomis xrimatiko xronou kai dinamis taleporias ktl. skeftika na ta stilo me fax ala den diathetoun fax mou ipane tilefonika den mporo na diabaso giati i giatros ta grafi toso asxima pou den bgazo leksi i kori mou pou ine 3 eton grafi poli kalitera ine san na blepo grames akatalabistike apo mia selida 15 gramon an exo apokodikopisi 10 leksis kai aftes ine i epanalabanomenes opote exo 2 epiloges 1 na pao se mia fili farmakopio na mou ta apokriptografisi kai 2 na pao ahepa na ta doso i enalaktika na pai o pateras mou pou anathema an tha katalabi tipota apo ta legomena tous kai na tou poun diladi kai tipota giati nomizo oti ton blepoun os ena akoma gerako me 2 karkinous lipame an milo sklira ala etsi ta labano ego ola afta pou simbenoun giro mou kai na simioso to na pao ego exo akoma ena problima den mporo na kano kai polla giati ergazome kathe mera 6-3 proi mesimeri opote mexri na apo ahepa pai 4 pou den ine kanis kai den empostebome na afiso kapou tin gnomatefsi sigoura afta mprosta sta dika sas problimata miazoun pedikes asthenies kai exete dikio ola afta ta leo giati den ginete na iparxi mia sinenoisi metaksi ton nosokomion oste o asthenis ne mi metaferi os taxidromos ta xartia me gnomatefsis apo noskomio se nosokomio sas kourasa sorry kai ena megalo bravo gia ti nea selida
Αρκούδε,
και από μένα μπράβο για την δουλειά που κάνεις τόσο στον ανθρώπινο όσο και στον τεχνολογικό τομέα, αλλά σαν πιο συντηρητική με ξένισε το στήσιμο. Να δούμε, θα το συνηθίσω;
Θα ήθελα μετά από το χτεσινό μου ξέσπασμα (στο να αποφασίζουμε εμείς για μας και όχι οι άλλοι, ας είναι και οι πιο κοντινοί μας) να πω τα εξής στην ερώτηση της φίλης μας. Δεν κάνουν όλοι οι καρκινοπαθείς (καρκίνος πνεύμονα) τραχειοστομία. Μην τα ακούς αυτά και πανικοβάλλεσαι αδίκως. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και μόνο ο γιατρός έχει τον λόγο. Ξέροντας τα δεδομένα θα τα ζυγιάσει και θα προτείνει. Η δε απόφαση είναι του ασθενούς σε περιπτώσεις που υπάρχουν περισσότερες της μιας λύσεις. Μόνο αν δεν θέλει ο ίδιος να εμπλακεί γιατί δεν το αντέχει ή γιατί δεν είναι σε θέση, παίρνουν οι πιο κοντινοί συγγενείς την απόφαση για την περαιτέρω πορεία. Δείτε πώς έχουν τα πράγματα σε συνεννόηση με τους γιατρούς πάντα. Μπορεί ο ίδιος σιωπηλά να εξουσιοδότησε την μητέρα σου στην λήψη αποφάσεων, μερικά ζευγάρια το κάνουν αυτό. Αλλά ποτέ, είμαι της άποψης, μην τον θεωρήσετε μωρό που δεν μπορεί να αποφασίσει, αυτό πληγώνει. Δεν ξέρω για την Λάρισα, αλλά αν ο ασθενής χρειάζεται νοσηλεία δεν τον στέλνουν στο σπίτι του (μιλάω σαν κάτοικος Θεσσαλονίκης που βλέπει τι γίνεται εδώ, δεν μπορώ να διανοηθώ τίποτα άλλο).
Kostas, τι λειτουργεί στην Ελλάδα να δουλέψει και αυτό; Εδώ δεν κυκλοφορεί η πληροφόρηση μέσα στο ίδιο το νοσοκομείο, δεν υπάρχει μηχανοργάνωση. Από την άλλη, με τόσους ασθενείς που βλέπουν (στο εξωτερικό μεγάλα κέντρα δεν αντέχουν τόσο μεγάλο όγκο) δεν θα βασιζόμουν να στείλω έτσι την γνωμάτευση. Ποιός θα την πάρει; και πότε θα έχει χρόνο να δει και τον φάκελο ασθενούς που αντιστοιχεί σε αυτήν την γνωμάτευση για να γίνει σωστή δουλειά; Έτσι από μακριά, με τον φόρτο δουλειάς που υπάρχει, το βλέπω αντικειμενικά δύσκολο.
Γιατί όμως έγινε η αξονική στο Παπαγεωργίου; ήταν χαλασμένο το ΑΧΕΠΑ; και γιατί δεν την κάνατε στην Κατερίνη που έχει αξονικό τομογράφο στο νοσοκομείο για να αποφύγετε και την ταλαιπωρία;
Δεν κάνω υποδείξεις, μόνο αναφέρω τι θα μπορούσε να διευκολύνει τα πράγματα.
καλησπερα και απο μενα. αρκουδε στην αρχη νομισα οτι μπηκα αλλου ωραια η αλλαγη που εκανες. sundy συμφωνω απολυτος οσον αφορα την αληθεια που δεν πρεπει να κρυβεται απο τον ασθενη απο την αλλη αναρωτιεμαι αν σε μια τοσο δυσκολη κατασταση οσο αυτη που περιγραφεται ειναι ο καθενας μας (και πρωτη απο ολους θα εβαζα τον εαυτο μου) να παρει σωστες αποφασεις, εγω απο το διαστημα που εμαθα τι εχω μεχρι το χειρουργειο που μεσολαβησε ενα δεκαημερο ημουν αλλου, ειχα φυγει, το μυαλο μου ειχε μηδενηση ημουν με ηρεμιστικα πραγματικα δεν μπορουσα να αποφασισω για το οτιδηποτε ποσο μαλλον για το μετεπειτα. ειναι δυσκολα τα πραγματα σιγουρα θα προτεινα ισως και μια συμβουλη απο ειδικο επιστημονα δηλαδη ψυχολογο αν η οικογενεια δεν μπορει να διαχειριστει κατι τετοιο, γιατι και για την οικογενεια δεν ειναι ευκολο.hope πες μας τα νεα σου ολα καλα με της εξετασεις? ολια πως εισαι? φιλια σε ολους!!
ΑΓΑΠΗΤΕ GEMAN
ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΙΠΕΣ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ.ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΧΜΘ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΠΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΠΡΙΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΧΜΘ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ.ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΟΠΩΣ ΜΑ ΕΙΠΑΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΕ.ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΗΤΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΟΛΥ ΣΚΕΦΤΙΚΟΣ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΓΚΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ,ΕΙΠΕ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΧΜΘ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ,ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΤΗΣ ΕΚΑΝΑ ΠΑΛΙ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΧΘΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΞΩ ΓΝΩΜΗ.ΒΛΕΠΕΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΣ….
hello
ο,τι σου ειπα vi ειναι σε απαντηση στο οτι δεν μπορει να αναπνευσει ο μπαμπας σου ακομα και με το οξυγονο..φυσικα και δεν προεξοφλω τιποτα..απλα η απεγνωσμενη κραυγη σου για βοηθεια με εκανε να σου απαντησω..μου θυμισες τον εαυτο μου..εγω τα αντιμετωπισα οπως κ εσυ..φοβος, πονος κ κουραγιο για τον ανθρωπο μου ωσπου να του τελειωσει εντελως η αναπνοη, μιας και ο γιατρος δεν ηθελε να μας το πει καταμουτρα κ μας εδιωξε οσο κ αν δεν το πιστευουν μερικοι..κ σκεψου ηταν 33..αυτος κ αν ηταν λεβεντης..αφησε ενα αγγελουδι πισω του κ μενα μονη..ακομα δεν μπορω να τα ξεχασω..απλα εκανα λαθη..στα ειπα ηδη..για να μην παρεξηγηθω δεν ειχε καρκινο του πνευμονος αλλα μεταστασεις στον πνευμονα, συκωτι, αδενες, απο θυρεοειδη..φυσικα οι γιατροι που ειναι κ ψυχολογοι πλεον- κ καλα κανουν- παντα μας ελεγαν οτι παμε καλα..μεχρι το τελος..ακομα εχω το χαρτι εισαγωγης για καινουριες χημειοθεραπειες που δεν προλαβαμε να κανουμε..παρασκευη μας ειδε ο ογκολογος με εντονη δυσπνοια, μας εγραψε χαρτι για εισαγωγη για νεες θεραπειες, κυριακη ηρθε η αρχη του τελους..πριν απο εκεινη την παρασκευη τον ειχαμε δει αλλες δυο φορες σε δυο μηνες κ του ειχαμε τονισει τη δυσπνοια..η απαντηση= phisiomer..τι να πει κ ο δολιος ο γιατρος σε δυο παιδια 30αρικα, καταφοβισμενα..