Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Γεια σας ,παιδια,εδω ειμαστε ξανα,μαζευτικαμε σιγα σιγα και προσπαθουμε να μπουμε ξανα σε προγραμμα.Εννοειται πως ειμαστε εκστατικοι που ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ σα φυσιολογικα παιδια και γυρισα κι εγω ξανα στη δουλεια(ειμαι καθηγητρια γερμανικων) και ρουφαμε και χαιρομαστε σα μικρα παιδια την καθε στιγμη που για καποιους αλλους ειναι κατι απλο και κλασσικο,να μη σου πω και βαρετο.Ο Αλκης μας ειναι πολυ καλα,διανυουμε μια ηρεμη και ομορφη περιοδο και επιτελους καταφερνουμε να κοιμομαστε χωρις τον εφιαλτη να κρεμεται πανω απο τα κεφαλια μας μετα απο 4,5 ακριβως χρονια.Χρειαστηκε να παλεψουμε με το θανατο στα μαρμαρενια αλωνια για να καταφερουμε να του τον αρπαξουμε μεσα απο τα δοντια του και νιωθω τοσο περηφανη για αυτο το παιδι σαν να τον εχω δει σημαιοφορο του σχολειου του στην παρελαση,σα να κρατησε τη σημαια της ζωης ψηλα.Το παιδι πηγε και το ταξιδι που ευχηθηκε με το ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ στη Γαλλια στο Παρισι ,στη Ντισνευλαντ και στο παρκο του Αστεριξ κι εμεις ολοι μαζι του κι ετσι τωρα αφηνουμε πισω τον εφιαλτη και ΟΡΜΑΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ.Φιλοι μας καλοι,μεσα απο την καρδια μου ευχομαι σε ολους σας που παλευετε τον προσωπικο σας αγωνα να ερθει η μερα που θα καταφερετε κι εσεις να κανετε μια καινουρια αρχη και να αφησετε πισω σας ΤΟ ΤΕΡΑΣ .ΔΙΑΔΡΟΜΗ,σας σκεφτομαι κι εσας και τον αγωνα που εχει μπροστα της η αδερφη σου,ευχομαι να εχετε δυναμη και καθαρο νου και να σας βοηθαει ο θεος να βρισκετε μπροστα σας γιατρους-ανθρωπους που θα σταθουν πλαι σας και θα μπορουν και θα ξερουν να σας βοηθησουν .Κωστακη,πως πατε με τη μαμα σου;Μακαρι να εχει δυναμη η γυναικα και αντοχη στα δυσκολα και να αντεχεις κι εσυ διπλα της.Σας σκεφτομαι ολους κι ας μην εμπαινα στον Αρκουδο και τοσο συχνα,εδω μεσα βρηκα αγαπη αληθινη και ανιδιοτελη και ανθρωπους που ξερουν απο πονο κι απο αγωνα και με στηριξαν οταν το ειχα τοση αναγκη κι αυτο δεν ξεχνιεται.Σας αγαπω κι εγω κι ευχαριστω που μας βαλατε καποτε στην καρδια και τις προσευχες σας.ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΚΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΚΗ κι ειναι το χαμογελο του τοσο φωτεινο σαν το αστερι της ευχης του…
Εφη τα λογια σου τοσο αισιοδοξα!!!Συνηλθε πληρως το μπουμπουκι ε!!!Ποσο καιρο εκανε να συνελθει πληρως?
Γεια σου κι εσενα,Hodgkin cat,και καλο χειμωνα,αν και εχουμε τρελλαθει στη ζεστη και δε μοιαζει με φθινοπωρο κι ομως ειναι.Οντως το παιδι συνηλθε πληρως και ανθιζει ξανα οπως τα λεγες κι εσυ και ηταν τοσο δυσκολο τοτε να σε πιστεψω γιατι ειχε αγριεψει η μορφη του απο την κορτιζονη την πολλη και την κυκλοσπορινη,ατιμα φαρμακα και τα δυο,και χωρις μαλλια και ηταν δυσκολο για καθε γονιο να βλεπει το παιδι του με αλλοιωμενα τα χαρακτηριστικα.Ομως τωρα εχει επανελθει πληρως,εφυγε το οιδημα της κορτιζονης,αλλα δεν ειναι μονο αυτο,ειναι σα να λαμπει αυτο το παιδι απο μεσα,σα να εχει ενα εσωτερικο φως,σα φωτοστεφανο να το πω;πειτε με και τρελλη,δε με νοιαζει,αυτο το παιδι ξαναγεννηθηκε απο μεσα προς τα εξω,ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ,ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ,ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑ,ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ.Περιττο να πω οτι ειμαι εκστασιασμενη,αυτο φαινεται…Το μοσχευμα το πηραμε 2 Φλεβαρη του 10 φυσικα,αρα ειμαστε στους 7,5 μηνες ακομα αλλα για πρωτη φορα απο το Μαη του 2006 που πρωτοαρρωστησε ειμαι πια ησυχη για κεινον…
Πως περασε ο καιρος!! Σαν χθες μου φαινεται .Αλλοιωμένες μορφες ειμασταν ολοι καποτε,Ελεγε η μαμα μου μοιαζετε πλεον ολοι εδω μεσα , τι σου κανουν αυτα τα βρωμοφαρμακα Ξαναγεννιομαστε οντως γιατι σκεψου οτι ο οργανισμος ξεκιναει ξανα απο την αρχη σαν μωρο.Τι σημαντικο να επενερχεται το σωμα οι μυρωδιες του οι παλιες συνηθειες θα το βλεπεις και εσυ.Καλη σχολικη χρονια!!!
Και από μένα καλή χρονιά!
Και κράτα αυτήν την στάση ζωής, με αισιοδοξία και χαρά!
Καλή συνέχεια στους υπόλοιπους που παλεύουν, σας σκέφτομαι…
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ …ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
Kαλο ταξιδι Γιωργο…..Δεν εχω λογια….
Νάσαι καλά αγόρι μου εκεί που πήγες.
Καλή αντάμωση…
συγγνωμη ελπιζω να μην προκειται για το δικο μας γιωργο..καλη ανταμωση οπως και να χει..
Καλό σου ταξίδι Γιώργο, Καλό σου ταξίδι….
καλο ταξιδι γιωργο
Sundy,τι εγινε με το blog σου;Σας ψαχνω αλλα λεει πως δεν υπαρχει,Συμβαινει κατι;
και εγω το εψαχνα και δεν το βρισκω μηπως το διεκοψες sundy?ηθελα να ρωτησω κατι οποια ξερει κατι ας μου απαντησει. εκανα οπως σας εχω πει αποκατασταση και στο δευτερο χειρουργειο μικριναν και ανορθοσαν το φυσικο μαστο επειδη μου ειχε κανει διαταση αν το λεω σωστα εκανε μια τομη να κλεισει γυρω στους 3 μηνες τωρα ειναι ενταξει αλλα πιανω κατι σκλυραδες και γυρω απο την θηλη και σε καποια αλλα σημεια στον μαστο μου ειπαν οτι μαλλον ειναι ινωση επειδη ανοιχτηκε αφαιρεθηκε μερος παρενχυματος και τα σχετικα εγω βεβαια ανησυχω γνωριζετε κατι?
Γεια σας,
είχα κάνει ανάρτηση που την κράτησα λίγο καιρό για να ενημερωθούν οι φίλοι και όπου έλεγα για την απόφασή μου να κλείσω το μπλογκ. Δεν θέλω να επανέλθω στο πώς και το γιατί, απλά κουράστηκα…
Μαρία δεν έχω κάτι να σου απαντήσω στο ερώτημά σου, οι μόνοι αρμόδιοι είναι οι θεράποντες ιατροί.
Φιλιά σε όλους, καλή συνέχεια…
Καλό ταξίδι Ιωνάθαν!
Οφειλω να εκφρασω τα συγχαρητηρια μου στη Μαριαννα Βαρδινογιάννη για το ογκολογικο νοσοκομειο παιδων .Αυτη η γυναικα ειναι ανθρωπος με αλφα κεφαλαιο.Μακαρι να γινει και για τους ενηλικες κατι τετοιο. ολα συγκεντρωμενα σε ενα νοσοκομειο.
Hodgkin Cat,
όντως είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός.
Δεν ξέρω αν είναι καλός άνθρωπος ή αν επέλεξε μαυτόν τον τρόπο να περνάει την ώρα της, καθώς οι σύζυγοι πολυάσχολων ανδρών έχουν ένα θέμα για το πώς θα περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Πάντως της αξίζουν συγχαρητήρια ότι επέλεξε να κάνει κάτι εποικοδομητικό αντί να παίζει μπιρίμπα…
φιλιά σε όλους και χάρηκα που σε άκουσα
Eνταξει τα εγκαινια εγιναν!!!Περιμεναμε τοοοοσα χρονια για να χτιστει ελπιζω να μην περιμενουμε και αλλα τοσα για να λειτουργησει….Εμεις παντως προχθες στην παλια μας γνωριμη κλινικη πηγαμε και απ οτι καταλαβα η μετακομιση στο καινουριο ειναι τοποθετημενη καααααπου στο μελλον……Ειδωμεν.
Αλλοι για να περνανε την ωρα τους καταστρεφουν ζωες Τουλαχιστον αυτη η γυναικα εκανε οτι καλυτερο θα μπορουσε να γινει.Και γρηγορα χτιστηκε σε συγκριση με άλλα εργα .Εκτος απο τα διοδια που γινονται σε 2 μηνες τσακ ξεφυτρωνουν !!!Εγω ακουσα οτι συντομα θα μεταφερθουν οι κλινικες εκει .Ας ελπισουμε οτι ολα θα πανε κατ ευχην .Αν ολα τα χρηματα και οι ερευνες αφορουσαν τον καρκινο πιστευω οτι δε θα μιλαγαμε για αυτη τη νοσο τωρα .Αν ητανε οι μπαμιες κρουασαν που λεει και ενα παιδικο τραγουδακι!!!Φιλια σε όλους .Κeep walking!!!
Συμφωνω απολυτα μαζι σου!!Αλλωστε εμεις εχουμε φιλοξενηθει στον ξενωνα της Ελπιδας για 3 μηνες(τους πρωτους 8 ειχαμε νοικιασει σπιτι διπλα στο νοσοκομειο -με οτι αυτο συνεπαγοταν για τα …ανθηρα οικονομικα μας!!!)οποτε μπορω να εκτιμησω ΑΠΟΛΥΤΑ το μεγεθος της προσφορας της!!!!Ευτυχως που υπαρχουν και αυτοι οι ανθρωποι(οποιοι και αν ειναι οι λογοι που τους οδηγουν εκει)γιατι αν περιμεναμε απο το κρατος…….Ας ελπισουμε λοιπον οτι θα λειτουργησει συντομα!!Το επομενο μας ραντεβου ειναι μετα απο 6 μηνες οποτε θα σας πω τι εχει αλλαξει!!!Πολλα φιλια
Μετα απο 6 μηνες θα εισαστε 6 μηνες μεγαλυτεροι,σοφοτεροι και ομορφοτεροι,φυσικα.Που εισαστε εσεις και σας χασαμε,καλε;Μου ελειψες,Γεωργια.Ο Αλκης μας θα ειναι ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ,δεν ειναι υπεροχο; Μονο εμεις που ξερουμε κατω απο ποιες συνθηκες εβγαλε την Πεμπτη δημοτικου και με ολα 10αρια ,τι σημαινει να παιρνεις χημειοθεραπεια και να κανεις ταυτοχρονα μαθημα με το δασκαλο κι εκεινος ο κακομοιρης να φοραει τη μασκα του συνεχως για το δικο σου το καλο,να γραφεις τις ασκησεις σου πανω στο κρεββατι του νοσοκομειου και οχι σ ενα γραφειο σαν τα αλλα παιδια,να ζεις με το οραμα και την ελπιδα να ξαναγυρισεις μια μερα στην ταξη σου και να εισαι ισος μεταξυ ισων,μονο εμεις τωρα μπορουμε να νιωσουμε τη ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΤΟΥ.Αυτο το παιδι με εχει κανει τοσο περηφανη που δε χωραει σε λεξεις .Με το σπαθι του ,με την αξια του ,με τη μαγκια του,μπροσταρης στη ζωη,νικητης ,τροπαιουχος,αυτος θα ειναι φετος ο ΗΡΩΑΣ μου,ο ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Συγχαρητηρια!!Παντα επιτυχιες στη ζωή του !!!
πολλα συγχαρητηρια εφη πολυ συγκινηθηκα μπραβο σας να τον χαιρεσαι!!! σημαιοφορος της ζωης πολυ ωραια εκφραση χιλια μπραβο!!
Αχ βρε Εφη μου….Δεν ξερεις ποοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο χαιρομαι με τα νεα σας!!!!Η μαλλον ξερεις…Ευχομαι οσα η ζωη σας στερησε αυτα τα χρονια να σας τα επιστρεψει μεσα απο τα χαμογελα των παιδιων σας!!!!Να χαιρεσαι και τους ΔΥΟ ΗΡΩΕΣ σου!!!!Εμεις παλι ετοιμαζομαστε να απαγγειλουμε το πρωτο μας ποιημα σε σχολικη γιορτη!!!Ναι,ναι ειμαστε μαθητριες νηπιαγωγειου πια….Αυτο που καποτε φανταζε πολυ δυσκολο ειναι πραγματικοτητα σημερα….Το μικρο μου σπουργιτι ανοιγει τα φτερα του….και εμεις καμαρωνουμε και συγκινουμαστε με τα απλα ,τα καθημερινα,τα δεδομενα για τους περισσοτερους…
Γιαννη Αρκουδε,σου εχω στειλει mail,δεν το πηρες;
Eννοειται πως σημερα εκλαψα,αλλα απο χαρα………..
Kαι εγω επισης…….
Για λογαριασμό της Έφης, ανεβάζω μία φωτογραφία που θα σας συγκινήσει, το ξέρω, πολύ.
Ένας μικρός ήρωας, σημαιοφόρος:
Θέλω να μου κάνετε την προσωπική χάρη, και στην Έφη που την μοιράζεται μαζί σας, να μην αντιγράψετε ή προωθήσετε αλλού αυτήν την φωτό, για ευνόητους λόγους.
Ας μείνει σε εμάς, που γνωρίζουμε, εκτιμούμε και αντιλαμβανόμαστε.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Έφη να χαίρεσαι και τα δυο αγόρια σου.
Ευχαριστώ και τον Αρκούδο που ανέβασε την φωτό.
Η εμπιστοσύνη που μας δείχνεις με έκανε και ανατρίχιασα.
Νάστε πάντα τόσο ευτυχισμένοι.
φιλιά σε όλη την παρέα
Σας την αφιερώνουμε με αγάπη.Και με ένα μεγάλο ευχαριστώ.Για εκείνες τις φορές που προσευχηθήκατε και κλάψατε μαζί μας.Και για εκείνες που χαρήκατε για μας.Και για το αίμα σας που μας κράτησε στη ζωή.Για όλους εσάς που είστε στα χαρακώματα.Σας σκεφτόμαστε πάντα.
KΟΥΚΛΟΣ!!!!!Παντα γερος και δυνατος να σας χαριζουν με τον αδερφο του ατεεεεελειωτες στιγμες συγκινησης και χαρας……..Υ.Γ. Ενταξει το παιδι ειναι ΙΔΙΟ η μανουλα!!!!Φιλια πολλα…
Καλα η φωτο τα σπαει!!! Η σιγουρια του βλεμματος του εκπεμπει απεραντη αισιοδοξια!!!Να τον χαιρεσαι Εφη μου !!Ας ειμαστε Θεε μου οι τελευταιοι που περασαμε αυτον τον γολγοθα!!!Γεμισε το λαπτοπ δακρυα!!!
να τον χαιρεσαι εφη!!!μπραβο παντα αξιος και τα δυο παιδια σου να τα χαιρεσαι να σας εχει παντα ο θεος καλα τιποτα αλλο δεν εχει αξια.
NA TON XAIRESAI EFH MOY EINAI KOYKLOS KAI GEMATOS APO AISIODOKSIA..OPOS EIPES AKTINOVOLEI ,LAMPEI..NA EINAI PANTA GEROS KAI NA EXEIS APO EDO KAI PERA MONO TETOIA DAKRIA NA KILANE STA MATAKIA SOU,DAKRIA XARAS KAI PERIFANEIAS GIA TA DUO SOU AGGELOUDIA
mas voithate na ginoume kalliteroi anthropoi k na siniditopoiisoume poso politimo agatho exoume exoume sta xeria mas tin igia mas…..kai kathomaste k analonomaste me potapa mikra pragmata…..exo xasei ton mpampa mou apo karkino sto pneymona prin apo 13 xronia…..52 xronon k xero pos ine k posos ponos iparxei….thelo na po se osous vionoun mia tetia katastasi pisti prota apo ola k ipomoni mazi me karterikotita..makarioi ekeinoi pou tha dextoun to thelhma tou kirioy agogista….ayta…