Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Και λίγες μέρες
ακόμα ζωής χωρίς πόνο
σ’ αυτόν τον άγγελο είναι μια
προσφορά ανθρωπιάς κι ελπίδας …
Ας υπογράψουμε όλοι μας για αυτό το κορίτσι
Εδώ: http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/25.html
και δείτε τι πανέμορφο κορίτσι είναι που η ζωή της απειλείται άμεσα
Εδώ: http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/blog-post_5591.html
Εδώ θα βρείτε ο ανοιχτό μπλογκ της: http://mariatweety.blogspot.com και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο μεηλ της που θα το βρείτε στο προφίλ της.
Ας ενώσουμε λοιπόν τις προσευχές μας και τη βοήθεια μας για αυτό τον μικρό Άγγελο που υποφέρει φρικτά.
Σας ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα εσένα άρκουδε μου που με ακουσες.
γεια σε ολους βλεπω πολυ ησυχια τελευταια ελπιζω να εισται ολοι καλα.
Ελπίζω κι εγώ να είστε όλοι καλά,γράψτε τα νέα σας γιατί έχω αρχίσει να ανησυχώ,Ο.Κ.;Θα μπαίνω κάθε μέρα,δε δίνω ακόμα ευχές,περιμένω νέα σας.Κώστα,Νίνα,Όλια σας σκέφτομαι ……
Η σιωπη μας οντως περιεργη!!Μαλλον κουραστηκαμε απο τα παντα και δεν θελουμε αλλη αναλυση.Καλα Χριστουγεννα και Καλη Χρονια!!Υγεια να εχουμε!!!
Γεια σας,
εμένα με βρίσκει σύμφωνη η εξήγηση που δίνει η Hodgkin Cat.
Μάλον κουραστήκαμε, κουραστήκαμε και δεν θέλουμε άλλη ανάλυση… Και γω κάπως έτσι νιώθω, χώρια που τα τόσα προβλήματα της όλο και πιο δύσκολης καθημερινότητος (που βέβαια ωχριούν μπροστά στον αγώνα με τον καρκίνο που δίνουν κάποιοι φίλοι εδώ μέσα) μου απορροφούν όλη την ενέργεια.
Εύχομαι σε όλους ήσυχες, χωρίς προβλήματα κάθε είδους γιορτές…
Φιλιάαααααααααααααααααααα
kalimera kai kali evdomada
pos mporeis na voithiseis ton antrhopo sou otan exei karkino?? pos na ton peiseis na min ta paratisei??? tin proigoumeni evdomada egine afairesi ogkou ston egkefalo stin mitera mou kai apo to neo etos tha arxisoume aktinotherapeies. pos mporo na tin voithiso
Chris γεια σου,
να είσαι μόνο κοντά της και να της το δείχνεις.
Καλή συνέχεια με τις θεραπείες.
auto to kano idi alla i psixologia tis exei pesei poli. milaei les kai tha figei tin alli evdomada. skeftomai poli sovara na apeuthintho se enan psixologo gia na me kathodigisei kai an xreiastei na pame kai mazi. xero ti exo na antimetopiso, an kai den mporo na to pistepso akomi, to thema einai oti an xekiname me tetoia psixologia tha to xasoume to paixnidi.
Chris ισως να ειναι και ο ογκος που επηρεαζει την ψυχολογια της ας μην τα ριχνουμε ολα στον χαρακτηρα και στη δυναμη του ασθενους.Δε ξερω για τους υπολοιπους απο εσας αλλα εγω και πριν μαθω οτι ειχα αρρωστησει δεν ημουν καλα ψυχολογικα.Το σωμα επηρεαζε την ψυχη. Προσπαθησε να την κανεις να ξεχναει και ο ψυχολογος μπορει να βοηθησει .Ο αρκουδος εχει καποια τηλεφωνα για υποστηριξη
Chris,
είναι σχεδόν ακατόρθωτο να έχεις καλή ψυχολογία σε τέτοιες καταστάσεις. Έχε κατανόηση, στην αρχή όλοι τα περάσαμε αυτά. Έχε κατανόηση και με τον καιρό θα βρει τον δρόμο της. Είναι ένας μακρύς μοναχικός δρόμος και η πίεση για καλή ψυχολογία μόνο κακό κάνει. Νιώθεις ότι αποτυγχάνεις διπλά, μια η αρρώστια, δεύτερον η πίεση από αυτούς που σε αγαπούν.
Στην παρούσα φάση δείξε την αγάπη σου και έχε κατανόηση ακόμα και για την κατάθλιψή της και μην την πιέζεις. Αν ήταν όλο χαρούλες τότε να ανυσηχούσες ότι κάτι δεν πάει καλά. Και με τον καιρό αν χρειαστεί μπορείτε να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.
Περαστικά και Υγεία σε όλους. Καλή δύναμη στον δύσκολο αγώνα.
kalispera
sas euxaristo para poli gia ti stirixi kai tis simvoules.
euxomai se olous mesa apo tin kardia mou kala xristougenna se esas kai tis oikogeneies sas me ygeia pano apo ola eutuxia kai poli xara
@chris μια καλή σελίδα με τηλέφωνα και φορείς υποστήριξης, μπορείς να βρεις εδώ:
http://www.bestrong.org.gr/el/cancersupport/
Χρήσιμη επίσης θα είναι και η Εθνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης στο τηλ. 1069
@chris σου εύχομαι καλή δύναμη και αντοχή.
Θυμίζω στους επισκέπτες ότι οι συγγενείς έχουν ένα δύσκολο ταξίδι, καμιά φορά εξίσου ή και μεγαλύτερο από τους πάσχοντες – και, όπως και οι πάσχοντες, χρειάζονται και αυτοί την βοήθεια ειδικών.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι και έχουν την εμπειρία να σας ακούσουν, να μοιραστείτε μαζί τους τις σκέψεις σας, να σταθούν δίπλα σας.
Είναι σημαντικό να παραμείνουμε δυνατοί δίπλα στους πάσχοντες, και για αυτούς, μα κυρίως για εμάς.
Φανείτε δυνατοί, και αναζητήστε την βοήθεια ειδικών αν την χρειάζεστε.
Καλοί μας φίλοι,χρόνια πολλά σας εύχομαι με την οικογένεια σας και καλή δύναμη στον καθημερινό αγώνα της ζωής.Έυχομαι να βρίσκετε πάντα ένα χέρι να σας στηρίξει στις δύσκολες στιγμές σας όπως βρήκα κι εγώ στην παρεούλα αυτή και μια αγκαλια να σας ζεστάνει την καρδιά.Όπου κι αν είστε,σας σκέφτομαι όλους έναν έναν χωριστά.Πέρασε πάνω από χρόνος που μπήκα στην παρέα σας και με καλοδεχτήκατε.Άλλαξαν τόσα πολλά σε έναν χρόνο…Το παιδί είναι καλά κι εγώ είμαι πιο ήσυχη,κοντεύουμε χρόνο που πήρε το μόσχευμα κι όλα πάνε κατ ευχήν.Αποφάσισα να μην αφήνω το φόβο να μας επηρεάζει την κάθε μέρα,να μας δηλητηριάζει τα όνειρα και να μας στερεί τις μικροχαρές της καθημερινότητας,η κάθε στιγμή έχει την αξία της και δεν ξαναγυρίζει.Χαρείτε τη ζεστασιά ,χαρείτε ένα χάδι,ένα φιλί από τους δικούς σας,πάρτε δύναμη από τη ματιά τους.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ!
Από μένα η ευχή είναι
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ……
Μια Καλή… Καλή Χρονιά!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γεμάτη Αγάπη και Υγεία!!!!!!!!!!!!!!
Φιλιά σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!!
kali xronia me agapi ugeia
na exoume anthropous pou agapame guro mas
kai poly poly kouragio
Καλή χρονιά σε όλους με υγειά, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αυτός ο χρόνος να είναι πολύ καλύτερος από τον προηγούμενο. Έφη χαίρομαι πάρα πολύ που ο ήρωας μου είναι καλά…. ποτές δεν σας ξέχασα.Η μητέρα μου παλεύει με νύχια κ με δόντια το άγριο θηρίο, μακάρι να πάνε τα πράγματα πολύ καλύτερα δεν ξέρω πια τι άλλο να γράψω τι άλλο να πω.Καλή χρονιά σε όλους μας και να ζούμε την κάθε μας στιγμή γιατί ακόμη και γώ το ξεχνώ αυτό….
Καλη χρονια με λιγοτερες ασχημες αναμνησεις και περισσοτερες ομορφες στιγμες…..
Καλή Χρονιά, αν και σε μας μπήκε άσχημα…
Είχαμε προβλήματα υγείας, σχεδόν »αερογέφυρα» μεταφοράς, την γνωστή σε όλους αγωνία, να μην βρίσκεις για 6 μέρες τι προκαλεί τον πόνο (και άλλα επεισόδια στο παρελθόν που σου προσθέτουν ενοχές για το τι έχεις αμελήσει στην υγεία του παιδιού σου, αν και κάθε φορά το έψαχνες χωρίς σαφές όμως αποτέλεσμα)) και μετά χειρουργείο, αλλά τελικά το καλύτερο δυνατόν τέλος. Και όταν πρόκειται για το παιδί σου… Τέλος καλό, όλα καλά.
Μάλον θα αρχίσω να πιστεύω στο »μάτι» και θα κυκλοφορούμε όλοι με κάτι ματόχαντρα νααααααααααααα
Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα στην παρούσα φάση, »φοβάμαι» να πω την φράση »είμαστε καλά», μόλις βγήκαμε, απλά θα ήθελα να εμψυχώσω. Ξέρω ότι θα θέλατε να ξέρετε, αλλά θέλω να ηρεμήσω, να μην σκέφτομαι, αργότερα ίσως.
Δεν πίστευα ότι με τα προβλήματα υγείας μου θα άντεχα μια ολόκληρη βδομάδα νυχθημερόν πάνω σε μία καρέκλα. Αλλά αν πρόκειται για το παιδί σου, οι μανούλες εδώ μέσα το ξέρουν καλά… βρίσκεις όλη την δύναμη του κόσμου…
Είδα ότι ακόμα με χρειάζονται και ας μεγάλωσαν τα παιδιά μου, σκέφτηκα τι θ’απογίνουν άμα φύγω (που μέχρι τώρα ούτε που μένοιαζε, έλεγα είναι μεγάλα μπορώ να φύγω ήσυχη) και άλλα τέτοια συγκινητικά που ούτε στον καιρό του καρκίνου σκέφτηκα και πόσο με γέμισε λύπη για τα παιδιά που δεν έχουν την μανούλα τους δίπλα τους σε μια δύσκολη στιγμή, σε όποια ηλικία και αν βρίσκονται.
Σας αφήνω, έχουμε το σπίτι, την είσοδο κλπ ακόμα στολισμένα, οι γείτονες θα μας πέρασαν για παλαιοημερολογίτες, το σπίτι είναι άνω κάτω, αλλά ήθελα πρώτα να γράψω σε σας, να μαζέψω δύναμη και μετά να καταπιαστώ με τα τετριμμένα.
Εύχομαι Καλή Χρονιά και άλλο κακό να μην μας εύρει, όλους…
Sandy μου τι νεα ειναι αυτα ?Ποτε προλαωατε και τα παθατε ολα αυτα?Ευχομαι να μην ηταν κατι πολυ σοβαρο….Η κορη σου που ηταν διακοπες η ο γιος σου??Αχ μωρε κοριτσι μου η αγωνια και ο ρολος της μανουλας δεν τελειωνουν Π Ο Τ Ε!!!!!!Τι σου πα τωρα…Ακομα και 100 χρονων να ειναι και εσυ εχεις γινεις…..δεινοσαυρος και ζεις ακομα πααααντα θα ανησυχεις και εκεινα θα αποζητουν την πιο γλυκια αγκαλια του κοσμου……Α και μη σε ξανακουσω να λες ¨οτι μπορεις να φυγεις επειδη τα παιδια σου ειναι μεγαλα»50 χρονων ανθρωπος γιατι θα φας …ξυλο!!!Ναι ναι!Εχεις πολλα να ζησεις και να χαρεις ακομα,ηζωη σου χρωσταει και αλλες ομορφες στιγμες με αγαπημενους ανθρωπους…(Και πολλα ταξιδια φυσικα για να βρισκομαστε ποτε ποτε!χι χι χι χι!!!!)Σε φιλω γλυκα και γρηγορη ανναρωση στο ζουζουνι σου!!!
Η κόρη μου, αλλά ελπίζω να βρούμε τώρα ησυχία.
Με γλωσσόφαγαν με τα ταξίδια…από δω και πέρα αν το επιτρέπουν τα οικονομικά μας που παν κατά διόλου όπως άλλωστε στους περισσότερους, μόνο ιγκόγκνιτο…
Καλή Χρονιά ξανά και ξανά… μπας και το πιστέψω και γω…
Ax Sundy μου ποσες φορες στη διαρκεια αυτης της περιπετειας μου τυχαιναν και άλλα που δεν τα ανεφερα που ελεγες μα καλα σε μας ολα να συμβουν? Ειναι μερικες φορες που πεφτουν ολα μαζι.Κοιτα να ξεκουραστεις τωρα.Δεν ειμαστε για ξενυχτια εμεις και τετοιες rock καταστασεις αλλα να που συβαινουν και αυτα .Σημερα ξεστολισα και εγω ειχα παει ταξιδακι στο εξωτερικο .Και να σου αν βαριομουν ουτε σημερα θα ξεστολιζα.Εισαι και εσυ τελειομανης σαν και μετα τα θες ολα τακτοποιημενα αλλα τι καταλαβαμε με αυτα? Βλεπεις καποιους που τα γραφουν ολα και δεν ειναι καθολου τυπικοι ουτε ως συζυγοι ουτε ως γονεις φίλοι συντροφοι νοικοκυρηδες κλπ και δεν παθαινουν τιποτα.Οσο για τη γλωσσοφαγια σιγουρα υπαρχει .Δε ξερω αν το εχω ξαναπει μια απο τις σπανιες καλοψυχες συναδελφους μου ειχε πει καποτε μια συμβουλη.Στην δουλεια πρωτα θα πηγαινεις το ταξιδι σου και μετα θα το ανακοινωνεις στην επιστροφη.και αν μπορεις να μην το πεις και καθολου καλα θα ειναι.Η ζηλια ειναι μεγαλη
καλη χρονια σε ολους ειχα καιρο να γραψω αν και παντα διαβαζω τα νεα ολων. sundy περαστικα για την κορη σου και τα παιδια παντα χρειαζομαστε τους γονεις και ιδιαιτερα την μαμα εγω που αρρωστησα στα 28 μου πριν 3 χρονια δηλαδη και περασα ολο αυτο χωρις το χαδι της μαμας μου πιστεψε με ειναι υπερβολικα δυσκολο και ας εφτασα τα 30. ειναι αναντικαταστατη η αγκαλια της μαμας.
Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση κορίτσια.
Μια καλή χρονιά να έχουμε όλοι
φιλάκια
Kαλή χρονιά κι από μένα σε όλη την παρέα,χαίρομαι που ξαναμαζευτήκαμε σιγά σιγά γιατί είχα ανησυχήσει πραγματικά.Sundy,περαστικά στο κορίτσι σου και εύχομαι άλλο κακό να μη σε βρεί πια,κρέμασε και μια κοτσίδα σκόρδα καλού κακού,ποτέ δεν ξέρεις.Ο Άλκης μας είναι καλά,πριν μια βδομάδα έκλεισαν τα 12 με τον αδερφό του και ετοιμάζουμε μεγάλο πάρτυ φέτος,γιατί τα περσινά μας τα ξέρετε.Σήμερα Πέμπτη 20/1 γιορτάζω κι εγώ τη γιορτή μου,δεν υπάρχει καλύτερο να γιορτάζεις με τους ανθρώπους σου στο σπίτι σου,λίγο κρασάκι, μια αγκαλιά,λίγο γέλιο,νάτα τα καλύτερα δώρα στη ζωή.Κώστα,διάβασα και τα δικά σας τα νέα,η μαμά σου είναι τόσο δυνατή γυναίκα και το παλεύει,μακάρι να της δίνει ο Θεός δύναμη .Φιλιά σε όλους και όλες,να τα λέμε συχνά,παιδιά.
Ευχαριστώ Έφη,
τις ευχές μου και για την ονομαστική σου!
Φιλιά και καλή δύναμη σε όλους!
Τι εγινε ρε παιδια? Το κλεισαμε το μαγαζι? Καλη σαρακοστη!!!!
Οχι, Ηodgin cat, δεν το ξεχάσαμε & δεν το κλείσαμε το «μαγαζί»! Απλά μπαίνουμε όταν θέλουμε κάτι να πάρουμε, κάτι να αφήσουμε, κάτι να μοιραστούμε και εγώ πήρα πολλά από όσα καθένας από μας άφησε εδώ…..
Οταν μας πιάνει απαισιοδοξία, προτείνω να διαβάζουμε πάλι το πόστ και τις ιστορίες για μάχες που κερδήθηκαν, για πολέμους που μαίνονται, για μάχες που χάθηκαν…Ολοι οι υπέροχοι άνθρωποι που θέλησαν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους είναι πηγή άντλησης θάρρους για όσους μεμψιμοιρούν για μικροπράγματα…
Γεια,
και εγώ εδώ είμαι,
στον καθημερινό αγώνα,
και δεν το λέω με μεμψιμοιρία, αλλά με χαρά
Φιλιά σε όλους και καλή δύναμη
για όσους φίλους και φίλες δεν γνωρίζουν ποιές οργανώσεις ασθενών με καρκίνο λειτουργούν και που υπάρχουν, μπορούν να συμβουλευθούν τον κατάλογο, που περιέχει εκτός από τα στοιχεία κάθε οργάνωσης και δύο λόγια για τις υπηρεσίες που προσφέρει: http://bit.ly/eJsArw
Σε παρακαλώ αστεράκι μου να είναι καλές οι εξετάσεις της μανούλας μου… αλλά και σε όλους τους ανθρώπους που δοκιμάζονται να είμαστε πάντα δυνατοί με χαμόγελο κ ελπίδα το έχουμε όλοι ανάγκη…
tha ithela na mathw ean ginetai otan exeis karkino pws to katalavaineis? mono me kapoies eksidikeumenes eksetaseis??? uparxoun kapoies endikseis??? pou se proothoun na to psakseis?? euxaristw
Κώστα εύχομαι τα καλύτερα.
Ρούλα, ο καρκίνος δεν είναι μια νόσος, αλλά πολλές. Η προσβολή κάθε οργάνου έχει διαφορετικά συμπτώματα ή μερικές φορές και δεν δίνει συμπτώματα παρά μόνο αν είναι αργά. Οπότε η ερώτησή σου δεν απαντάται, έτσι απλά.
Αν αισθάνεσαι κάτι που σε ξενίζει πάνε στον γιατρό σου. Μόνο αυτός μπορεί να σε καθοδηγήσει σωστά μετά από μια σωστή κλινική εξέταση. Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα… Αλλά και χωρίς συμτώματα υπάρχουν προληπτικές εξετάσεις από μια ηλικία και μετά (πχ τεστ Παπανικολάου, μαστογραφία κλπ)
Κι από μένα μια προσευχή σ αυτόν που ακούει εκεί ψηλά και το ξέρω ότι ακούει να είναι καλές οι εξετάσεις,να απαντηθούν οι προσευχές,να μαλακώσουν οι πόνοι,να στεγνώσουν τα δάκρια,να γελάσει το χειλάκι που ξέχασε πως γελούν.Μια ευχή για όλους που παλεύουν και για τη μανούλα σου,Κώστα μου…….. @Κώστας.