Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Καλημέρα,
Τα αποτελέσματα της μαγνητικής είναι πεντακάθαρα!!!
Δευτέρα ξεκινάμε νέο κύκλο θεραπείας, εύχομαι όλα να πάνε καλά!
καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα για όλους!!!!!!!!
Θα πάνε όλα καλά!!! καλημερα και καλο μήνα σε όλουσ και όλες!
Καλημέρα σε όλου σας
Δεν με ξέρει κανείς εχτος πιθανότατα από τον αρκουδο, τη Sundy και την Νικολέτα (αν είναι αυτή που με γνωρίζει)
Απλώς γράφω να πω ενα γεια. Είμαι 26 ετών και πολεμαω με πολλά τέρατα. Πιο πολλά δεν γίνεται. Δεν μπορώ να γράψω τώρα ακριβώς τι μου συμβαίνει γιατί είμαι αγρυπνη. Ποναω φρικτά…
Επίσης θέλω να πω οτι μου έλειψε πολύ η αγαπημένη μου Sundy!! Είναι θησαυρός για μένα και την εχω μαμά της καρδιάς μου
Λοιπόν θέλω τόσο πολύ να ευχηθώ κουράγιο υπομονή αλλά ρε παιδιά δεν τα εχω. Οπότε δεν μπορώ να λέω ψέματα. Απλώς πραξτε όπως ο καθένας σας ξέρετε καλύτερα για τον εαυτό σας
Φιλιά πολλά στον αρκουδο που είναι εδω για όλους εμάς. Συγνώμη που δεν γράφω σχεδόν καθόλου αλλά ξέρω πως αν γράψω θα τρομαξω κόσμο και έτσι μένω στο καβούκι μου. Τα γράφω κάπου αλλού. Στα δικά μου μπλοκ. Ιδίως στο ιδιωτικό όπου εκεί μπαίνουν φίλοι που με γερά στομάχια και που μπορούν να μου απλώσουν το χέρι τους απλωχερα κοιτάζοντας με κατάματα ευθέως
Καλημέρα σας
Μαράκι1985
Μαράκι χαίρομαι που ακούω νέα σου.
Εύχομαι τα καλύτερα, να απαλύνουν οι πόνοι σου.
Αυτό με το καβούκι ταιριάζει και για μένα, κάπως έτσι είναι τα πράγματα (δεν είναι απαραίτητα ο καρκίνος η αιτία) και χάθηκα.
Νιώθω άσχημα για το συναισθηματικό δέσιμο που έχεις μαζί μου, γιατί εγώ δεν μπορώ να προσφέρω, έχω αδειάσει από συναισθήματα, με έχουν παγώσει διάφορες καταστάσεις, έχω τα δικά μου »ψυχολογικά»…
φιλιά και ευχές για ένα καλύτερο αύριο
καλημερα σε ολους !ευχομαι ολοι να εχετε καλα αποτελεσματα!εμεισ δυστυχως δεν ειχαμε ηταν χειροτερα!οι ογκοι μεγλωσαν παρολο τις χημειοθερπειες!παρολα αυτα εχει θεληση κ το παλευει η καημενη!αν κ ειναι στο τελευταιο σταδιο!μακαρι!ευχομαι σε ολους οτι καλυτερο!αυτο!
Αγαπημένη μου Sundy
Έμαθα να αγαπώ δίχως να περιμένω αντάλλαγμα. Για μένα είναι το ίδιο. Είτε είναι παγωμένα τα αισθήματα σου είτε οχι. Μην ανησυχείς. Σε καταλαβαίνω. Όπως σου είπα έμαθα να συνδεομαι με αυτούς που διαλεγω εγω όπως και να αγαπάω αληθινά δίχως να περιμένω τίποτα. Για μένα έχεις αξία στην καρδιά μου και μια θέση κλειδωμενη εκεί μέσα.
Εύχομαι να είναι καλά τα παιδιά σου και εσείς οσο είναι εφικτό.
Κορινακι εύχομαι να μην πονάει. Μόνο αυτό. Ξέρω από πόνους φρικτους
Ηδη ποναω φρικτά και όπως μου είπαν οι γιατροί ογκολογοι και άλλοι μόνο οι φρικτοι μου πόνοι μπορει να με σκοτώσουν. Γι αυτό κάνω μορφινες καθημερινά και παίρνω και από το στόμα. Αυτή την στιγμή μάλλον θα πάω νοσοκομείο. Δεν αντέχω άλλους πόνους. Έτσι θα μου κάνουν διάφορα ξανά. Δεν
Με ενδιαφέρει όμως. Πιστεύω και αγαπώ. Αυτά είναι τα δυο μου μεγάλα όπλα και με αυτά πορευομαι. Όπου βγει
Καλημέρα σε όλους σας
Μαράκι1985
Γεια σας φίλοι μου!
Έχω καιρό να σας γράψω, αφού οι θεραπείες με «ρίχνουν» για αρκετές μέρες. Και μετά «ζωντανεύω» ξανά και γινομαι για λίγο και πάλι ένας άνθρωπος, όπως οι άλλοι γύρω μας… Μέχρι την επόμενη θεραπεία.
Πάντως, το έχω ξαναγράψει και το πιστεύω. Η αγάπη των πραγματικά δικών μας ανθρώπων και η δυνατή πίστη μας στο Θεό είναι λύτρωση! Μην το βάζετε κάτω, σας παρακαλώ… Γιατί, βρε γαμώτο να μην κερδίσουμε αυτή τη μάχη;
Συγγνώμη αν ακούγομαι «κάπως». Προσπαθώ να ηρεμήσω από τα άσχημα νέα που έμαθα πριν λίγη ώρα. Μια φίλη, μια κοπέλα στην ηλικία μου, η οποία, επίσης, έδινε τη δική της μάχη, δεν τα κατάφερε. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πολύ καταβεβλημένη, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Ακόμα δεν ξέρω πως έγινε… Να ήταν, τελικά, τόσο άσχημα η κατάστασή της ή να την κατέβαλε κάποια λοίμωξη; Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δε θα μιλήσουμε ξανά για την καθημερινότητα των χημειοθεραπειών μας και τι έκανε η κάθεμιά μας για να περιορίσει τα επώδυνα συμπτώματα. Είχε πραγματικά όνειρα για το μέλλον, αφού ο καρκίνος ο δικός της δεν την απέτρεπε από μια μελλοντική εγκυμοσύνη -αντίθετα από εμένα. «Δεν πειράζει», μου έλεγε, «και εσύ θα υιοθετήσεις. Απλά και οι δυο μας θα γίνουμε μητέρες σε μεγαλύτερη ηλικία απ’ότι οι περισσότερες γυναίκες». Δεν τα κατάφερε να υλοποιήσει τα όνειρά της.
Σήμερα διάβασα κάπου ότι 3 στους 4 ασθενείς με καρκίνο καταφέρνουν να τον νικήσουν. Από τότε που αρρώστησα έχω χάσει 4 κοντινούς μου ανθρώπους που έφυγαν νωρίς από αυτή την κωλοασθένεια. Ψάχνω άλλους 11 για να αποδείξουμε ότι η στατιστική στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν κάνει λάθος…
Καλό κουράγιο και πίστη! Σας φιλώ!!!!!
dimi μου σε πληροφορώ είσαι πολύ ζωντανός άνθρωπος! σε σχέση με κάτι άλλους που είναι ζωντανοί νεκροί και φυσικά δέν εννοώ αυτούς που πολεμούν την ασθένεια… Κουράγιο να σκέφτεσαι θετικά να χαίρεσαι τους ανθρώπους που αγαπάς κ αυτοί εσένα…
AmNeS|A & SilentSoul pragmatika mas eipate polu shmantika pragmata. SilentSoul kai h giagia mu epasxe apo akrivws thn idia as9eneia. Pe9ane omws kai apo tote exw valei skopo mu na psa3w na vrw ti eine auto kai na valw kai egw to li9araki mu se auth thn ereuna kai sthn 9erapeia auths ths morfhs karkinou. Den exw idea ti eine to lemfwma non Hodgkins gi’auto an mporeis 9a i9ela na me enhmerwseis sxetika me auta pou 3ereis kai pou ezhses olo ton kairo pou upeferes apo auto. AmNeS|A xeromai pou exeis vrei ena farmako pou 9a mporesei na voh9hsei kosmo. Dn exw idea an auto 9a mporouse na voi9isei se oles tis morfes karkinou i mono sthn sigkekrimenh morfh apo thn opoia pasxei o mpampas su. Eine polu en9arintiko pou gnwrizw tosous an9rwpous pou psaxnoun apanthseis sta idia 9emata pou apasxoloun kai emena. Panta anarwtiomoun gt dn paleuei kaneis gia thn euresh mias 9erapeias gia na apalagoume apo auton ton mpela. 9elw na voi9isw (oso mporw) olous osous upoferoun kai pasxoun apo karkino opoiasdhpote morfhs. Sas parakalw olous an diavazete to sxolio mu kai gnwrizete kati pou 9a mporouse na voi9isei sto skopo auto na me enhmerwsei
Με λενε Χριστινα. Ο πατερας μου πριν 28 χρονια, ειχε non hodgins. Το ξεπερασε, εζησε 22 χρονια (χωρις προβληματα) και πεθανε απο αλλη αιτια, αν και μικρος. Εδω, τον ειχα για πειραματοζωο.. Πηγε Αμερικη, του εδωσαν μια αγωγη με χημειοθεραπειες και που ακριβως θα τις εκανε. (Σε ποιον γιατρο). Πριν ολοκληρωσει τον κυκλο, τα παρατησε και δεν ξαναπηγε. Ο ιδιος, δεν πιστεψε ποτε οτι ειχε καρκινο. ΠΟΤΕ. Παντα ελεγε οτι του ειχαν δημιουργησει καποιο προβλημα εδω οι γιατροι, και ετσι το αντιμετωπιζε….
Σας θαυμαζω ολους, ευχομαι να γινετε ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ και να ΖΗΣΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ, ειναι μια δοκιμασια, μπορειτε να βγειτε δυνατοι. Ο μπαμπας μου βγηκε, τα καταφερε. «Δεν θα πεθανουμε ποτε, κουφαλα νεκροθαφτη», φωναζε. Και ομως, «εφυγε» μετα απο 22 χρονια και απο αλλη αιτια….
Να ειστε καλα , παντα καλα.
Φιλικα,
Χριστινα
Καλό σας βράδυ..Τυχαία βρήκα το blog σας..Δεν είμαι πολύ καλή σε ότι αφορά την τεχνολογία αλλά εντάξει μέσω του παιδιού μου το παλεύω…Γιατί σας γράφω;;;Καρκίνος αγαπητοί μου….μας βασανίζει 10 ολόκληρα χρόνια τώρα…Τον άντρα μου αφορά… 3 χειρουργεία λόγω της νόσου..στο τελευταίο,το καλοκαίρι του 2010 μπήκε εντατική και βρέθηκε μια ανάσα πριν τον θάνατο…Μάλλον έπαθα μετατραυματικό σοκ…όλα άλλαξαν μέσα μου τρόμαξα,πόνεσα,απελπίστηκα..βγήκε ζωντανός από την κόλαση μα εγώ νιώθω πως τον έχασα…Από το φθινόπωρο του 2010 κάνει χμθ…νέες διάσπαρτες εστίες στο μεσοθωράκιο πια,αλλά αντέχει γνωρίζοντας τα πάντα…Πρέπει να αναφέρω πως οφείλω πολλά στους γιατρούς του…κυνηγούν να προλάβουν μα τα περιθώρια στενεύουν….Δεν ξέρω πως να συνεχίσω την ιστορία μου….Δώστε μου εσείς οι συνομιλητές το έρεισμα να συνεχίσω….Ρωτήστε με προκειμένου να μπορέσω να μιλήσω για όλα αυτά που ζω,που ζούμε….Καλό σας βράδυ….
Στεφανία,
καλησπέρα και καλή Σαρακοστή εύχομαι και σε ‘σενα και στους υπόλοιπους της παρέας.
Δέκα χρόνια είναι πραγματικά πάρα πολλά, όταν καθημερινά πρέπει να παλεύεις με το θάνατο. Το γράφω ίσως ωμά, αλλά αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Γι’αυτό, άλλωστε, και είστε αυτόματα υπόδειγμα οικογενείας για όλους εμάς, που επίσης αγωνιζόμαστε ενάντια σ’ αυτό το θεριό.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας περισσότερα για τον αγώνα σας; Εγώ, όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, θα σου πω να μην χάνεις το κουράγιο σου. Το έγραψες και μόνη σου: 10 χρόνια! Ξέρεις πολλούς που να έχουν τη δύναμη να αντέχουν τόσο; Μην απελπίζεσαι. Ο άντρας σου δε φαίνεται να είναι από αυτούς που εγκαταλείπουν τον αγώνα. Προσευχήσου, πίστεψε. Έχεις και ένα παιδί. Όλοι λένε ότι από τα παιδιά σου αντλείς θάρρος. Και, κυρίως, μην ξεχνάς, δεν είσαι μόνη σου. Είμαστε, δυστυχώς, πολλοί που υποφέρουμε από τον καρκίνο, που ο καθένας μας περνά το δικό του Γολγοθά, και οι περισσότεροι με ελάχιστους, πλέον, ανθρώπους δίπλα μας.
Καλή Αποκριά σε όλους..Καλώς ή κακώς δεν πιστεύω σε θεούς ή δαίμονες,παρά μόνο σ΄ότι βλέπω και μπορώ να καταλάβω….Το παιδί μου βέβαια,είναι η κινητήριος δύναμη της αντοχής μας…Το θέμα όμως είναι πως δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πως ο άνθρωπος που γνώρισα κι αγάπησα,όμορφος,δυνατός,ανεξάρτητος,εργασιομανής,αλλοιώθηκε τόσο μα τόσο πολύ…..Δεν αντέχω να τον βλέπω να κατηφορίζει σιγά-σιγά,βασανιστικά αργά…Μικρά,καθημερινά πράγματα που κάνουν ορατή την ασθένεια που του κατατρώει το σώμα,την ψυχή,τη ζωή του όλη…Τώρα πια,ύστερα από 10 χρόνια,ξέρω πως τα κυτταροστατικά φάρμακα είναι αυτά που του δίνουν μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής…είναι καλά μα τώρα πια είναι πλασματικός ο όρος ΄΄καλά΄΄….Αν σταματήσει η χμθ οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες….Τον φοβάμαι τον θάνατο αν και χρόνια τώρα δίνω συνεχή ραντεβού μαζί του…Εκείνος ποτέ δεν έδειξε φόβο,μιλώ για τον σύζυγο,πάντα τον κοιτάει κατάματα και του βγάζει τη γλώσσα…Μήπως όμως τιμωρηθεί γι΄αυτό;;;Ο καρκίνος τιμωρεί,έτσι δεν είναι;;;;Σας κουράζω με σκέψεις ανάκατες λόγω έντονων συναισθημάτων που δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια….Πιστεύω πάντως πως ο καρκίνος είναι πιο πολύ βασανιστικός στην διαδρομή παρά στο τέλος….Σε βρίσκει,σε κερδίζει,σε εξευτελίζει ,σε σκλαβώνει,σε χλευάζει κι όταν νομίζεις πως του ξέφυγες,σε ανακαλύπτει ξανά και σε θανατώνει……
Καλημέρα σας,
Στεφανία: όταν ο καρκίνος πριν χρόνια είχε «βρει» την μητέρα μου, είχα την ίδια απελπισία και τα ίδια πιστεύω με εσένα. 17χρόνια μετά «βρήκε» τον πατέρα μου.Σε αυτή την νέα μας διαδρομή, που έχει τα «πάνω» κ τα «κάτω», δεν έχει υπάρξει ούτε μία στιγμή δεύτερη σκέψη… έχουμε το κεφάλι ψηλά και την ψυχή μας γεμάτη! Οι νικητές αυτοί την φορά είμαστε εμείς… τουλάχιστον στη μάχη της ψυχής.
Ίσως, δικαολογημένα, σε κούρασαν τα χρόνια, πάρε ανάσα, κοίτα ψηλά, βγάλε και εσύ την γλώσσα στον καρκίνο και συνέχισε να στηρίζεις τον ανθρωπό σου. Άλλωστε όσοι εμπλέκονται με τον καρκίνο, δυστυχώς, αποκτούν ένα μεγαλείο ένα χάρισμα και εσύ το αποδεικνύεις χρόνια τώρα…
Ανοίγω μόνο μία μικρή παρένθεση, και λάβετέ την υπόψιν όπως και όσο νομίζετε: θεωρώ ότι είναι τόσο ψυχοφθόρο να μην μπορεί κάποιος να πει την λέξη καρκίνος και να την αντικαθιστά με άλλες λέξεις γιατί τον φοβάται (ο λόγος που γράφθηκε αυτό το ποστ), όσο και να τον προσωποποιεί ως αυτόν που επισκέπτεται ή που μας μισεί.
Δεν μας μισεί ο καρκίνος, δεν μας θυμάται, δεν πρόκειται να δείξει οίκτο, ούτε μας παίρνει τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή μας βάζει σε δοκιμασία από εκδίκηση.
Ο καρκίνος είναι μία απρόσωπη, δύσκολη ασθένεια που θέλει υπομονή, δύναμη, και, δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω, καλή ψυχική υγεία για να αντιμετωπιστεί. Θα πιάσει οποιονδήποτε από εμάς, περισσότερο ίσως αυτούς που βάζουν τον εαυτό τους σε μεγαλύτερο κίνδυνο συνειδητά ή ασυνείδητα (πχ κάπνισμα, διατροφή, εξωγενείς παράγοντες), χωρίς να κρίνει αν είμαστε καλοί, κακοί, αν βλάψαμε, ή αν είμαστε τρίχρονα παιδιά.
Είναι μόνο ασθένεια. Δεν κρύβει ούτε σκέψεις, ούτε αισθήματα, ούτε μνήμη, ούτε αίσθημα δικαιοσύνης, ούτε εκδικητική διάθεση.
Απλώς μία δύσκολη, επίπονη, απαιτητική ασθένεια.
Μην παρεξηγηθώ: Σέβομαι ΑΠΟΛΥΤΑ ότι ο καθένας τον πολεμά όπως καταλαβαίνει, και αν γι’ αυτό χρειάζεται να τον προσωποποιεί, δεν θα κρίνω το παραμικρό – πως θα μπορούσα εγώ άλλωστε.
Απλώς καταθέτω μία σκέψη, που δεν απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένα, κυρίως προέρχεται από κουβέντες που κάνω στον «έξω» κόσμο.
Αυτά, και με συγχωρείτε για την διακοπή.
Καλό βράδυ σε όλους σας..Τώρα που σας βρήκα,βλέπετε,δεν ξεκολλάω από δω…Λοιπόν,τι νέα;;;Ρητορικό το ερώτημα…Εμείς τα ίδια,αύριο πάμε για την προγραμματισμένη χμθ μας…Το συνηθίσαμε πλέον,κάνουμε το ταξίδι μας λες και πάμε βόλτα ή για καφέ κάπου μακριά,έτσι γι΄αλλαγή….Ύστερα από την αξονική της τελευταίας εβδομάδας,κερδίζουμε χρόνο αξιοπρεπούς διαβίωσης….Στάσιμη η κατάσταση λέει….Η χμθ κάνει τη δουλειά της….Μετά από αλλαγές 4 σχημάτων,βρέθηκε αυτό που κάνει τον καρκίνο να σταθεροποιείται,να εξελίσσεται αργά και να ελέγχεται….Η αγωνία μου είναι ως πότε θα κάνει θεραπείες..Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει,πάει ένας χρόνος πια…το ύστερα με τρελαίνει..έχει κάποιος σας παρόμοια περίπτωση;;;Υπάρχει άρρωστος που έχει υποβληθεί σε συνεχείς χμθ επί ένα χρόνο;;;;Τι εξέλιξη έχει κατόπιν…Ρωτάω τους γιατρούς και μ΄έχουν συνεχώς στην αναμονή:θα δούμε πως θα πάει,στον επόμενο κύκλο θα τα πούμε κ.τ.λ.,κ.τ.λ……Αρχικά,ύστερα από το πρώτο χειρουργείο έκανε 8 κύκλους,μετά το δεύτερο άλλους 8 κύκλους…Μετά την τρίτη επέμβαση,οι κύκλοι είναι αμέτρητοι….Τα έχω χαμένα τώρα….
Stefania: opws eipa kai pio panw h giagia mu epasxe apo karkino. Arxika emfanistike ws xronia lemfwkuttarikh leuxemia kai meta apo 12 oloklhra xronia pou htan stasimh auth h katastash, epanhl9e kai apo xronia egine o3eia leuxemia kai sigkekrimena lemfwma non-Hodgkin. Mesa se ena xrono kai meta apo dekades allages sxhmatwn dn ta katafere kai pe9ane. H giatros ths elege apo thn arxh oti 9a ta kataferei omws dn i3ere pws na xreiristei thn katastash. Den eixe idea. H hlikia mu dn eine katallhlh oute kan ta misa apo auta pou exw ma9ei na gnwrizw, omws gia emena eine pio shmantiko o giatros na exei peira gia na mporei na su e3igisei, na su metadwsei sigouria. An dia9etei auta tote sigoura 9a kanei oti perna apo to xeri tou gia na sas voh9isei kai na swsei ton antra su. Exe pisth kai upomonh. 9a ta kataferei. Efoson mas eipes pws eftase mia anasa prin apo ton 9anato kai ezhse, tote katalavenw pws o antras su dn eine apo tous an9rwpous pou to vazoun katw. Dn 9a paraith9ei oso kai an auth h katastash ton kourazei. Kalh dunamh. Elpizw na pane ola kala.
Kaλησπερα σε ολους.
Ειμαι 29ετων κι επισκεπτομαι το blog συχνα από τοτε που το πετυχα πρωτη φορα,αναζητωντας πληροφοριες σχετικα με τη νοσο κ την ψυχολογια των ασθενων..
Η εμπλοκη μου με την ασθενεια αφορα μεχρι ωρας σε 3 κοντινους μου μου ανθρωπους -ενα θειο μου που επαθε καρκινο του πνευμονα στα 60,ενα παλικαρι κ μια κοπελα που προσβληθηκαν απο καρκινο του θυρεοειδους στα 22 κ 35 αντιστοιχα.
Φερνω καλα νεα απο το μετωπο-καθως και οι 3 ξεπερασαν τν καρκινο τους,μετα από σχετικα συντομες θεραπειες κ πλεον ζουν απολυτα φυσιολογικα εδω κ μια 5ετια.
(Σε αυτο το σημειο ομως σκεφτομαι οτι «δικο μας» πρεπει να νιωθουμε καθε ανθρωπο -ειδικα οταν αντιμετωπιζει μια δυσκολια.Με αυτη τη λογικη χαιρετιζω κ το δικο σας αγωνα,που μας αφορα ολους.
Καθε μικρη η μεγαλη νικη σας εναντια στο θηριο που λεγεται καρκινος ειναι ενας στεναγμος ανακουφισης για ολη την ανθρωποτητα,ένα ηχηρο μηνυμα ελπιδας για ολους.Στο κατω-κατω κανεις δεν ξερει ποτε κ πως αυτή η νοσος θα του χτυπησει την πορτα..)
Σας ευχαριστω πολυ για τη λεβεντια σας να μιλησετε ανοιχτα για τον καρκινο,να μοιραστειτε συναισθηματα,αγωνιες,να απλωσετε ο ενας τ χερι στον αλλον κ να συμπορευεστε σε αυτόν τον ανηφορο.Ειναι ανεκτιμητες οι συμβουλες κ οι γνωσεις σας επι του θεματος.
Α!Θυμηθηκα κατι ενδιαφερον που ακουσα εχθες στις ειδησεις κ ισως φανει χρησιμο.Σε καποιο μεγαλο ιδιωτικο κεντρο ,το ΙΑΤΡΙΚΟ στην Αθηνα κ το Διαβαλκανικο στη Θεσσαλονικη υπαρχει ειδικο προγραμμα,οπου η αντιμετωπιση καρκινου γινεται με τηλεδιασκεψη των εδώ γιατρων με συναδελφους τους απο το πανεπιστημιακο Νοσοκομειο του ΗΑRVARD.
Δηλαδη οι γιατροι οι Ελληνες κ αυτοι του εξωτερικου συναποφασιζουν από κοινου τη χαραξη τρης καταλληλοτερης θεραπειας για τν κάθε ασθενη.
Αυτο μου ακουστηκε ενδιαφερον κ το καταθετω ως μια ελαχιστη πληροφορια,που ισως γλυτωσει πολλους από ταξιδια κ εξοδα ,παρεχοντας τους όμως ολοπλευρη εξεταση του ζητηματος τους..
Ελπιζω να μη θεωρηθει διαφημιση που τα ειπα ΑΡΚΟΥΔΕ,είναι το μονο ουσιαστικο που ξερω να πω επι του θεματος…Ισως φανει χρησιμη πληροφορια.Μακαρι να μπορουσα ν κανω κ κατι ουσιαστικοτερο για σας εδώ ,γιατι μεσα απο τον ιστοτοπο αυτον σας ενιωσα δικους μου κ αγωνιω με την αγωνια σας.
ΑΡΚΟΥΔΕ,σε ευχαριστω από τα βαθη της καρδιας μου ,διοτι το αρθρο σου είναι μια πραξη «αντιστασης» στο «δυναστη» που λεγεται φοβος κ προκαταληψη κ γι αυτό το μπλογκ σου εγινε τοπος συναντησης κ επικοινωνιας ανθρωπων ,που δινουν ενα ,λεβεντικο σκληρο αγωνα.
geman,εχεις τοση παλικαρια κ εχεις δωσει ανεκτιμητες συμβουλες-ευχομαι να εισαι καλα .
ΕΦΗ Να εισαι περηφανη για τοι μαχητη γιο σου!!!Ο Θεος να του χαρισει μια πορεια χαρας κ δημιουργικοτητας από δω κ περα.
VIVIAN Ολοι χαρηκαμε με τη χαρα σου κ το δωρο που η ζωη σου χρωσταγε-το μωρακι!
Sundy,ΜΑΝΟΥΛΑ,ΟΛΙΑ,ευχομαι να ειστε καλα κ να καμαρωνετε τα παιδια σας.
Stalitsa ευχομαι όλα να εξελιχθουν ιδανικα.
Mαρακι1985 εισαι ενα γεματο ευαισθησια πλασμα κ μην κλεινεσαι στο καβουκι σου-ασε τη φωνη σου να ακουστει .Η αληθεια σου είναι πολυτιμο φυλαχτο για εκεινους που θα θελησουν ν καταλαβουν.Καλη δυναμη στον αγωνα σου.
Αγαπημενη μου HODGKINS CAT,ποσο μεγαλη χαρα μου εδωσε η επανεμφανιση σου,σημαδι ότι εισαι καλα!!Ανησυχησα για σενα μεχρι να σε ξαναδω εδώ.Εισαι μια υπεροχη παρουσια κ εχεις βοηθησει απλοχερα πολλους με την αφοπλιστικη σου αληθεια,την ωριμοτητα της σκεψης σου,την αγαπη σου στο Θεο κ τη ζωη.Φωτισμενο πλασμα,βαθια ανθρωπιν!.Μπαινε σε παρακαλω πολύ να μας καταθετεις ότι εισαι καλα κι ευχαριστα αυτή τη φορα νεα κι από HO-DGKINS CAT na eisai HO-PE CAT!!!!Σε παρακαλω ,γατουλα μην ξαναλειψεις τοσο!!
Ξεχασα σιγουρα πολλους να αναφερω,όμως οι προσευχες μου δεν ξεχνουν κανενα.Την καλυτερη δυνατη συνεχεια για ολους.
Ευχαριστω για το χωρο κ την υπομονη οσων διαβασαν το μηνυμα μου.Φιλια σε ολους.
Γειά σας και πάλι.Μολονότι έχω πολύ λίγες επισκέψεις στην παρέα σας,νιώθω πως ήδη γνωριζόμαστε αρκετά καλά…Χθες,διάβαζα τις ιστορίες πολλών από σας και δεν μπορούσα να κρατήσω τα δάκρυά μου…πόνεσα,αγχώθηκα,χάρηκα για τις νίκες ενάντια στον καρκίνο…Ναι λοιπόν όλοι εμείς τελικά που τον ζούμε είτε ως ασθενείς είτε ως συγγενείς ή φίλοι ασθενών,έχουμε ψαχτεί πολύ μέσα μας…Αν κρίνω από μένα,ναι,βλέπω τη ζωή μ΄άλλο μάτι..προσπαθώ να χαίρομαι με ότι απλό μπορώ κι αφορά τον άντρα μου…Τον κοιτάζω και σκέφτομαι:άραγε τέτοια μέρα ύστερα από ένα χρόνο,θα είναι και πάλι εδώ,κοντά μας,έτσι δυνατός και θαρραλέος όπως τούτη τη στιγμή;Αισθήματα ανάμεικτα,προβλήματα πολλά…Οι σκέψεις πολλές φορές δεν μπορούν να μπουν σε σειρά…Σήμερα που πήγαμε στο νοσοκομείο οι γιατροί μου είπαν ότι είναι ευχαριστημένοι με την τελευταία αξονική από την άποψη πως οι διαστάσεις των ευρημάτων στο μεσοθωράκιο δεν παρουσιάζουν αύξηση των διαστάσεων τους…Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουν το τελευταίο χμθ σχήμα ως εκεί που θα το αντέξει εφόσον δεν θα παρουσιάσει επιδείνωση….Αν συμβεί κάτι τέτοιο,τότε θα του σταματήσουν την χμθ…Αυτό λοιπόν δεν είναι τρομακτικό σενάριο;;;;Ζω με τον εφιάλτη της αιφνίδιας αλλαγής όλης της κατάστασης….Από τη μια στιγμή στην άλλη,μπορεί ν΄αλλάξουν όλα….Να λοιπόν,ξανά μαύρες σκέψεις…Να μην μπορείς πια να κάνεις τίποτα,παρά να ποντάρεις σ΄έναν οργανισμό θηρίο και σ΄έναν άνθρωπο που κοιτάει τον θάνατο στα μάτια και,ναι,του βγάζει επιδεικτικά τη γλώσσα….Πόσα θέματα έθιξα πάλι…Σας τρέλανα,σίγουρα δεν παρακολουθείτε τον ειρμό της σκέψης μου…Κουράγιο σε όλους μας,ιδιαίτερα στους ασθενείς και στους γονείς των οποίων τα αγγελούδια υποβάλλονται σε σκληρές δοκιμασίες….Αχ,η μανούλα του Αλκη είναι πραγματικά ηρωίδα,γλυκιά….Μ Α Μ Α μ΄όλη τη σημασία της λέξης….Της σφίγγω το χέρι και της στέλνω την πιο ζεστή αγκαλιά για τον πρίγκιπά της…..
Υ.Σ.Παρακαλώ αποφεύγετε τα greeklish διότι είναι δυσανάγνωστα…Σας ευχαριστώ από καρδιάς που με ανέχεστε…Καλό σας βράδυ….
ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ..KATRINE, SUNDY, GGG,DIMI ΠΩΣ ΕΙΣΤΕ?ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑΤΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΗΔΕΝ.ΘΕΛΩ ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΣ!!ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ.Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ.ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΚΟΙΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΕΡΙΠΟΥ,ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ.ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΠΟΤΕ..Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΜΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΩ ΚΑΙ ΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΔΩ ΤΟ ΒΑΣΑΝΟ ΜΑΣ!ΤΙ ΝΑ ΠΩ!!ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΤΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝ ΠΟΝΑΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ?ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ.ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Να σου ζήσει το μωράκι bear…Δεν επιτρέπεται η κακή ψυχολογία με τον ερχομό του μπέμπη ή της μπέμπας-δεν γνωρίζω το φύλο του παιδιού…Πολύ χαίρομαι για τη μαμά σου,όλα θα πάνε καλά…Δύναμη,αισιοδοξία κι όχι αρνητικές σκέψεις…η νέα ζωή στην οικογένεια είναι πολύ καλός οιωνός….Η γιαγιά θα είναι μια χαρά και θα το νανουρίζει με τραγούδια και με όμορφα παραμύθια….Από ακτινοβολίες δεν γνωρίζω πολλά διότι εμείς δεν είχαμε την…τιμή!!!Ο κουνιάδος μου που έκανε,δεν είχε καμιά ιδιαίτερη ενόχληση…Ίσως όμως τα πράγματα να είναι διαφορετικά για τους γυναικολογικούς καρκίνους…Σίγουρα θα πάρεις πληροφορίες..Καλό ξημέρωμα…
Καλημέρα,
BEAR να σου ζήσει το μωράκι σου, γερό και δυνατό!!!!!!
Ο μπαμπάς μου έκανε πριν μήνες ακτίνες ΣΤΟ κεφάλι χωρίς ιδιαιτερες παρενέργειες, σίγουρα θα σας ενημερώσουν. Εύχομαι καλή συνέχεια.
καλησπερα σε ολους!λυγησα!την βλεπω να υποφερει κ μου ερχεται να μπιξω τα χερια μου στο κορμι της να της ξεριζωσω ολους τους ογκους αλλα ειναι αδυνατον!ειναι απιστευτο το ποσο δυνατη ειναι που ενω τελειωνουν ολα πλησιαζει ο καιρος να παθανει κανει ονειρα!κ αυτο με τρελλαινει!δεν ξερω τι να κανω να βοηθεισω!δεν ξερω!!υποφερει!ειναι συνεχει με μορφινη!μακαρι!να τελειωσουν ολα γρηγορα δεν αντεχω να την ωλεπω να ωασανιζεται!ειναι η θεια μου σαν μανα μου εκεινη με μεγαλωσε εκανε πολλα για μενα κ γω δεν μπορω να κανω τιποτα!!τιποτα!!ελπιζω κ ευχομαι οτι καλυτερο σε ολους!
Καλό βράδυ σε όλους…Ειλικρινά,συγκλονίστηκα με το μήνυμα απόγνωσης korinaki…Είναι απλά φρικτό αυτό που βιώνεις και δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς,θα είναι κούφια,δεν θα ΄χουν καμιά αξία…Τον πόνο ο καθένας μας τον χειρίζεται διαφορετικά…δίχως να έχω πάρει τη γνώμη κάποιου ειδικού,παρά μόνο κρίνοντας από μένα,έχω να πω τούτο:Κλάψε,ξέσπασε μα μην ξεχάσεις το πιο βασικό:φυλάκισε στη σκέψη σου,στις αναμνήσεις σου τις πιο γλυκιές,τις πιο όμορφες στιγμές από τον άνθρωπο που φεύγει…Έκανες τα πάντα ,μα ο καρκίνος δεν αστειεύεται….Το ξέρει κι η ίδια πόσο την αγαπάς,να΄σαι σίγουρη,να είσαι ευτυχής που το καταλαβαίνει,που εισπράττει όλα τα συναισθήματά σου….Αυτά που βιώνουμε εμείς οι κοντινοί άνθρωποι των αρρώστων ,μας κάνουν πιο ευαίσθητους,μας βοηθούν να καταλαβαίνουμε πως η ζωή είναι λίγη,τόσο λίγη….Καληνύχτα…
Tιτικα 1862 σ΄ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια και για τις προσευχες σου .Το οτι δεν μπαινω συχνα σημαινει οτι ειμαι πολυ καλα!!! Ευχαριστω για το ενδιαφερον!!!Μην ανησυχεις.Το εχω ξαναπει οτι ειμαι εδω για οσους αντιμετωπισουν το ιδιο προβλημα με μενα και για οσους με χρειαστουν πραγματικα βιωνοντας ο καθενας το δικο του γολγοθα.
ΒΕΑR .ΟΙ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΗΤΑΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΝΩΔΥΝΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 10-15 ΛΕΠΤΩΝ ΜΕ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ- ΔΥΣΚΑΠΑΤΟΣΗ ΚΑΙ ΛΙΓΟ
ΚΟΠΩΣΗ .ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΜΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ( ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ
ΣΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ )ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ
ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ.Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΗΤΑΝ 30-35 ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟ Σ/Κ.
HODGKIN CAT ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Κ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΙΔΙΟ
SUNDY!ΟΛΑ ΚΑΛΑ ?ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ Κ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΟΥ.
Γεια και φιλιά σε όλους!
Το ίδιο ισχύει και για μένα. Η Hodgkin Cat με κάλυψε.
Τιτίκα είμαι καλά. Δυστυχώς όμως ο geman δεν είναι πια ανάμεσά μας.
Φιλιά σε όλους και καλή συνέχεια και περαστικά σε όσους παλεύουν με τον καρκίνο.
10,
μαζί στείλαμε το μύνημα.
Ναι, είμαι καλά κ το ίδιο εύχομαι για σας.
Νιώθω ενοχές που δεν γράφω πια συχνά, αλλά δεν έχω πια και τι να πω που να ενδιέφερε ή να βοηθούσε τους πάσχοντες που είναι μέσα στην μάχη. Νιώθω ότι θα είναι σαν να τους κοροϊδεύω. Αυτοί, εσείς μέσα στην μεγάλη μάχη κ γω μέσα στην πεζότητα της καθημερινότητας.
Δεν σας ξέχασα ποτέ κ κοιτώ συχνά μέσα στο μπλογκ, αλλά η γραφή δεν βγαίνει όπως τότε…
STEFANIA,GGG,10,KORINAKI ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΧΩΡΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ..ΣΗΜΕΡΑ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.Ο ΘΕΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΑΚΡΙΒΩΣ..ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΝ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΞΕΡΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ..ΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΘΕΕ ΜΟΥ…ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΕΝΑ ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΗΤΑΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ..ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΣΕ 4 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΙΖΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΓΩ ΓΝΩΡΙΣΑ..Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ.ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ!!ΜΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΝ!!ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΝ ΤΝ ΙΔΙΟ ΓΟΛΓΟΘΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ,ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ!!ΟΠΟΤΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΕΙΤΕ ΠΑΛΕΥΕΤΕ ΕΙΤΕ ΒΟΗΘΑΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΑΣ ΕΙΣΤΕ ΗΡΩΕΣ!!ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΛΙΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!ΤΟ ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ..ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ!!ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ,ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΧΩ ΕΣΤΩ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ..ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ..ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ!!ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ..ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!
kalhspera se olous!h theia mou den ta katafere !pethane thn deytera to vrady k avrio einai h khdeia!hdh mou leipei!omws ksekourasthke k kserw oti tha einai panta konta mas k tha mas prosexei!prepei na eiste oloi dynatoi!mhn to vazete katw!einai dyskolo to kserw!den kserw ti allo na pw!prospathw na mazepsw ta kommatia mou k gw k oloi mas!hmoun ekei mexri to telos sxedon k oatn fygame oloi pethane sta xeria ths filhs ths pou htan ekei mexri to telos gia na mhn to doume!meta apo mish wra!akoma k ekei edeikse poso poly mas agapouse!kalh dynamh se olous sas!eyxomai oti kalytero!
Καλησπέρα,
korinaki είναι δύσκολα τα λόγια. Ο «αγγελός» σου θα σε προσέχει πάντα.
KORINAKI,κουράγιο….Να είστε όλοι σας καλά και να τη θυμάστε….Κάνατε ό,τι μπορούσατε κι έφυγε χορτασμένη από αγάπη και φροντίδα….Τα συλληπητήριά μου….
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ «ΕΦΥΓΕ» ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ.ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΠΟΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ.ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΑΝΕ ΣΥΧΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ 5 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΕΝΤΑΞΕΙ.Ο ΕΝΤΟΝΟΣ ΟΜΩΣ ΠΟΝΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΜΑΣ ΕΙΠΑΝΕ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΟΓΚΟΜΕΝΟΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΑΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ.ΑΛΛΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΤΑΝ ΟΣΠΟΥ ΗΡΘΕ Η ΜΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΥΝΘΙΡΟΓΡΑΦΗΜΑ.ΕΚΕΙ ΕΙΔΑΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΓΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑΤΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΚΕ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΜΕΣΑ ΣΕ 1,5 ΜΗΝΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕ ΑΓΑΠΩ.»ΕΦΥΓΕ» ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ.ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ¨ΒΟΛΤΑ» ΑΠΟ ΤΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ,ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ.
Δάκρυα,πολλά δάκρυα για το μήνυμά σου….Πόσες αλήθειες έκλεισες μέσα σε λίγες γραμμές λέξεων….καρκίνος,πόνος,αγάπη,σοκ,θάνατος,θλίψη κι αναμνήσεις πια….Σου σφίγγω το χέρι και σου εύχομαι δύναμη και κουράγιο…το κορμί του έφυγε αλλά η αύρα του θα είναι για πάντα κοντά σας…Και,ναι,μια βόλτα στα ογκολογικά νοσοκομεία,μαςκάνει να κοιτάμε τη ζωή μ΄άλλα μάτια αρκεί να είμαστε…άνθρωποι…..
δεν μου αρεσει η λεξη συλυπητηρια!αυτες τις μερες το ακουσα τοσες φορες!για αυτο δεν θα το πω!γιατι πεθανε απλα το σωμα των ανθρωπων κ οχι η ψυχη!η ψυχη θα ειναι εδω παντα κοντα μας να μας προσεχουν!ξερω ειναι σκληρο!δεν πιστευα οτι θα εχανα ετσι την γυναικα που μας μεγαλωσε τοσο αδικα!αλλα ποιος ξερει τι ειναι αδικο κ τι οχι!μονο ο θεος αυτος αποφασιζει για ολους!μακαρι να εκαναν ολοι μια βολτα απο ολα τα νοσοκομεια να καταλαβουν τι ειναι η ζωη κ τι αξιζει ο ανθρωπος !οτι η καθε μερα ισως να ειναι κ η τελευταια για ολους μας!κουραγιο λοιπον ευχομαι !θα σου πω απλα οτι εγω δεν εχω καποιον αλλον ανθρωπο στην ζωη μου εκτος τον αδερφο μου που ειναι μικροτερος κ πεφτει ολο το βαρος πανω μου!τα παντα ηταν αυτη η γυναικα!ο πονος μεγαλος !η θλιψη τεραστια κ η απορια το γιατι σε εμας μεγαλο!γιατι?ευχομαι οτι καλυτερο κ σας ευχαριστς για ολα ολοθς λιγα λογια αλλα μεγαλα στην καρδια μας καταπαυντικα κατα καποιο τροπο!κοθραγιο σε ολους!