Ενα απο τα δώρα που πήραμε απο τότε που παντρευτήκαμε, ήταν μία …ραπτομηχανή. Η αλήθεια είναι οτι την κοζάραμε και εμείς, και …σχεδόν την ζητήσαμε 🙂 , αλλά τελικά, μας την έκαναν δώρο.

Εγώ το είχα ρίξει στην πλάκα, οτι απο εδώ και εμπρός θα διόρθωνα τα πάντα «με ένα γαζί», – το οποίο μεγάλωσε και έγινε τα πάντα, όπως το καράβι: ήμασταν έτοιμοι να χάσουμε το καράβι; θα το διόρθωνα εγώ, με ένα γαζί 🙂 Εν ολίγοις το «γαζί» έγινε σλόγκαν, και πετυχημένο μάλιστα στην παρέα.

Γαζί – γαζί, αλλά την μηχανή στα χέρια μας δεν την είχαμε πιασμένη.

Πολλοί καλοί λόγοι γι’ αυτό, αλλά ο βασικότερος ήταν ο χρόνος. Ο χρόνος, και η απουσία θέματος.

Εννοώ, εντάξει – μπορεί να βρεθεί καμία σκισμένη κάλτσα ή κάτι τέτοιο, αλλά μέχρι τώρα, τα οικονομικά επέτρεπαν να αντικαταστήσουμε αντι να αποκαταστήσουμε οτιδήποτε χάλαγε – και δεν χαλάνε πολλά, όσο δεν έχουμε παιδί.

Οπότε, η μηχανή μας χάζευε στο πλαστικό της περίβλημα. Το σκεφτόμουν εγώ οτι είχε ένα πονηρό βλέμμα, αλλά δεν το έλεγα πουθενά – μην με περάσουν για τρελό.

Και κάποια στιγμή, είπαμε να δοκιμάσουμε.

Είχε η Ελεάνα πανιά απο δειγματοληψίες υφασμάτων (κουρτίνες, καλύμματα, τέτοια) – αρκετά για να πειραματιστεί. Ο στόχος; Μία τραβέρσα για το τραπέζι.

Μια και δυό λοιπόν, το ξεκινάμε…

Φιλαράκια, σας το λέω: Καλύτερα να είσαι πυρηνικός επιστήμονας, ή οικονομικός αναλυτής, παρά να προσπαθήσεις μόνος σου να κάνεις μία ραπτομηχανή να δουλέψει.

Καταρχάς, η κλωστή περνάει απο εκατό σημεία! Φέρτην απο δώ, πέρασέ την απο εκεί, κάντην μια βόλτα παραπέρα, βάλτην ανάποδα, κάντης μία στροφή γύρω απο τον εαυτό της, περασέ την απο την βελόνα – και δεν έχεις τελειώσει!

Γιατί δεν αρκεί που έχεις μία κλωστή, όοοοοοοοχι: έχει και δεύτερη. Η οποία μπαίνει σε ένα καρούλι κάτω απο την βελόνα, και με μαγικό τρόπο βγαίνει πάνω, και ράβει το ύφασμα απο κάτω. Αντε γειά δηλαδή.

Και – υπόψιν: μην κάνεις λάθος πουθενά: Διότι, αν κάνεις ένα λάθος, και δεν ακολουθήσεις κατά γράμμα την διαδικασία – δεν θα δουλέψει! Και δεν θα ξέρεις γιατί δεν δουλεύει, οπότε – θα πρέπει να το κάνεις απο την αρχή, σωστά.

Ωραία.

Πεντακόσια απαραίτητα και απολύτως εναρμονισμένα βήματα, για να περάσεις την κλωστή. Τελειώσαμε; Όοοοχι βέβαια.

Διότι, εκτός απο την κλωστή, υπάρχει και το ράψιμο. Οπερ:

Βάζεις το ύφασμα, και πατάς το πεντάλ. Αυτό α) κάνει την βελόνα να ανεβοκατεβαίνει, β) περνάει την κάτω κλωστή στο ράψιμο, γ) μετακινεί το ύφασμα μπροστά.

Ναι, αλλά όπισθεν;

Για την όπισθεν λοιπόν, οι κατασκευαστές ραπτομηχανών απανταχού της γης, έδωσαν ένα μυστήριο πρόβλημα:

Ενώ για να λειτουργήσει κανονικά κρατάς με τα δύο χεράκια το ύφασμα (και κάνεις τον σταυρό σου να πάει ίσια, γιατί γκαζώνει το πεντάλ, και βρίσκεσαι να έχεις τελειώσει πριν ακόμα αρχίσεις) για την όπισθεν πρέπει να πατάς συνεχώς ένα κουμπί με το ένα χέρι.

Φανταστείτε το: ήδη έχεις άγχος να κάνεις ευθεία γραμμή με τα δύο χέρια όταν σπρώχνεις το ύφασμα, που είναι το εύκολο- τώρα, και τραβάς το ύφασμα, και έχεις ένα χέρι στο κουμπί, και πρέπει να είναι ευθεία.

Γιατί; Ελα ντε, γιατί.

Οι άνθρωποι έχουν τον λόγο τους προφανώς, καθώς το να κλειδώσεις το κουμπί θα μπορούσε να είναι κάθε άλλο παρά δύσκολο (ειδικά αν σκεφθεί κανείς πόση μελέτη έχει πέσει για να χρειάζεται να περάσεις την κλωστή απο επτακόσια είκοσι σημεία για να παίξει) αλλά εμένα, δεν μου ήταν κατανοητός.

Και φυσικά, επειδή είναι μοντέρνα τα πράγματα, έχει και επιλογές. Πολλές επιλογές. Πάρα πολλές επιλογές. Που αν κάνεις μία λάθος, μπορεί να σου γίνει το ύφασμα χάλια. Χαριτωμένο;

Μμμμμάλιστα.

Μου θυμίζει λίγο μια παλιά κουβέντα που είχα, που έλεγε οτι οι τυπογραφικές μηχανές είναι επίτηδες περίπλοκες μόνο και μόνο για να μην υπάρχουν πολλοί τυπογράφοι να τις δουλέψουν.

Anyway που λένε και στο χωριό μου, αυτά είχαμε να αντιμετωπίσουμε εχθές. Αλλά, φίλες και φίλοι, νενικήκαμεν.

Διότι, η Ελεάνα έφτιαξε μία πολύ όμορφη τραβέρσα (εμένα μ’ αρέσει κούκλα μου), και εγώ, πέντε καινούργιες θήκες για το iphone 🙂

Το φαντάζεστε; Πέρα απο όλα αυτά που λέω απο πάνω, τελικά, ήταν γελοία απλό. Αφού περάσεις την κλωστή απο τα εννιακόσια ογδόντα τέσσερα καίρια σημεία, και πειράξεις τις επιλογές για να μην σου γίνουν οι κλωστές μαντάρα, μετά, είναι αστείο!

Πήρα δύο μικρά υφασματάκια (ναι, αυτά μου άφησε η Ελεάνα να παίξω – μικρά υφασματάκια κυρίες και κύριοι, το καταγγέλω) έκανα επάνω με κιμωλία το σχέδιο του iphone, τα έβαλα ανάποδα το ένα πάνω στο άλλο, και ….

…και το έραψα.

Μιλάμε για γελοία απλό. Υστερα έκοψα ο,τι περίσσευε, το γύρισα ανάποδα (τα μέσα έξω) και ιδού! Είχα σε λιγότερο απο πέντε λεπτά, μια υπέροχη καινούργια θήκη για το iphone (θα βάλω φωτογραφίες στο ποστ, όταν μπορέσω).

Και αφού έκανα την πρώτη, πειραματίστηκα φτιάχνοντας άλλες τέσσερις 🙂

Βέβαια, το ύφασμα δεν είναι αντάξιο του δέρματος, αλλά παρόλα αυτά έχει ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό: είναι δικό μου – το έφτιαξα εγώ!

Επόμενος στόχος; να δω αν η μηχανή αντέχει να ράψει δέρμα, και να φτιάξω μια ακόμα καλύτερη θήκη για το iphone και μία για το λάπτοπ!

Εχει χαβαλέ η δημιουργία – είτε φτιάχνεις ένα point of view, είτε φτιάχνεις ένα post, είτε φτιάχνεις μία θήκη, έχει χαβαλέ, σας το λέω!

12 thoughts on “Με ένα γαζί (ή αλλιώς: ο αρκούδος – μοδίστρα)

  1. kai vevaia i mixanoula mas ravei kai derma, arkei vevaia na rithmisoume ta 780 koumpia tis swsta na perasoume tin analwgi klwsti apo ta 884 shmeia, afou allaksoume kai tin velona kai valoume tin swsti pou tha rapsei to derma klp klp
    oso gia ta «yfasmatakia» tha sou vrw kai alla kalytera kai pio omorfa!!!!

  2. Εγώ νομίζω οτι με την ακρίβεια που πέφτει είναι καλή ιδέα να αρχίσεις να τις φτιάχνεις και να τις πουλάς στο Ιντερνετ.
    Και αν η μηχανή σου είναι καλή να βάζεις και το Logo σου πάνω.

  3. @cyber, δεν ξέρεις, είναι φανερό οτι δεν ξέρεις 🙂 Διότι, όταν περνάς ένα γαζί, το περνάς πάλι απο πάνω στην αρχή (μπρος-πίσω) και στο τέλος, για να δέσεις καλά την κλωστή και να μην σου βγει μετά.

    Αλλά, όπως είπα και πριν, δεν-ξέρεις 😛

    @cghera: Οπωσδήποτε. Θα λέγονται arkoudos iphone sleeves, και θα κολλάω επάνω και διαφημίσεις adSense (και θα τις βάζω και σε RSS 😀 )

    Όπως έδειξα και στην αποπάνω απάντηση, το κατέχω το θέμα (για μία φορά χρήσης) και έχω και εντυπωσιακά αποτελέσματα

    @μωρό μου: εγώ δεν ξαναπερνάω κλωστή στην μηχανή. Θα σε φωνάζω, εσένα που είσαι και μάστορης, και θα σε χαζεύω. (και δεν θέλω καλά υφάσματα τώρα: τώρα θέλω δερματάκια! ) 😀

  4. Που να ξέρω, τεθωρακισμένος ήμουν, όχι στην αεροπορία! Αλλά να με συμπαθάς, αυτό το παρκάρισμα με τρεις κινήσεις εσύ το λες ένα γαζί; Και εντέλει πως ορίζεται το ένα γαζί; Είναι πολλά τα ζητήματα φίλε Αρκούδε! Όσο για τα sleeves, αν κάνεις ένα που να βάζει ελληνικά στο iphone με ένα γαζί και χωρίς μπαλώματα (παν ιντέντιντ που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι) να είσαι σίγουρος ότι θα βγάλεις τρελά λεφτά!

    Υ.Γ. Είδες σχόλια με τα ανάλαφρα θέματα; Τα σοβαρά τα έχει βαρεθεί ο κόσμος. (Όχι τα δικά σου, γενικά!)

  5. έχω μια μηχανή (εκτός από μια σύγχρονη) του ’50 φυσικά χωρίς ρεύμα: ανεβοκατεβαζεις το πόδι!

    κι όλο τάκα τακ τουκ τίκι τάκα τικ τακ

    επόμενο βήμα:

  6. ΔΩΡΕΑΝ!!! ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27-02-09

    ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΡΑΦΗΣ – ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΡΑΦΗ ΦΕΡΜΟΥΑΡ-ΡΕΛΙΟΥ-ΣΤΡΙΦΩΜΑΤΟΣ-ΠΛΑΚΟΡΑΦΗ ΓΙΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΟΜΑΝΤΗΛΑ.
    ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΥΜΠΟΤΡΥΠΑΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΡΑΦΗ ΚΟΥΜΠΙΟΥ.ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΜΗΧΑΝΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ.

    ΧΩΡΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΝΕΑ ΖΩΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ 7
    ΩΡΑ 11:00-14:00

    ~ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !!!!!!!!
    ΤΗΛ. ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ
    210-6209171
    6972787540

  7. Χαχαχα… ενώ πρόκειται εμφανώς για… διαφήμιση, το κρατάω και δεν το σβήνω, καθώς είναι εξαιρετική η θέση της δημοσίευσης 🙂

    Που ξέρετε; μπορεί και να πάω και εγώ 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.