Ήταν εικοσιπέντε χρονών. Πατέρας ενός δεκαοχτάμηνου παιδιού.
Για την αστυνομία ήταν μία επιτυχημένη επιχείρηση. Μία παράπλευρη απώλεια. Ένα «λυπούμαστε». Ή ούτε καν «λυπούμαστε». Ένα «Λυπούμαστε, αλλά«.
Για το παιδί του ήταν ένας πατέρας. Για την γυναίκα του ένας σύντροφος. Για τον εργοδότη του ένας υπάλληλος. Για τους φίλους του ένας φίλος. Ο Νίκος.
Για τους υπόλοιπους δεν ήταν ούτε η Μενεγάκη, ούτε ο Λάτσιος, ούτε η Αλεξανδράτου, ούτε ο Κακαουνάκης.
Για κάποιους εντάξει, δεν ήταν και Έλληνας.
Για το κράτος δεν ήταν ούτε βουλευτής, ούτε πολιτικός, ούτε επιχειρηματίας, ούτε τράπεζα.
Για σένα δεν ήταν ούτε ο αδελφός σου, ούτε ο πατέρας σου, ούτε εσύ.
Ήταν εικοσιπέντε χρονών. Πατέρας ενός δεκαοχτάμηνου παιδιού.
Μυστήριο πράγμα ο άνθρωπος.
Υ.Γ.: Είχε και όνομα ο εικοσιπέντε ετών πατέρας. Μπορεί να κάναμε μία μέρα να το μάθουμε, αλλά χαλάλι:
Ήταν ο Nikollas Todi.
Μπάσταρδο πράγμα ο άνθρωπος. Συγκεκριμένα ο ανθρωπολογικός αυτός τύπος…
Η απάθεια είναι πρωτοφανής. Και είναι ειλικρινής η στάση σου αρκούδε…
Εδώ κάναμε μερικές ώρες να μάθουμε (και να ξαναψιλοξεχάσουμε) ότι ήταν Αλβανός.
Από την Ελευθεροτυπία σήμερα:
«Οι βολίδες που αφαιρέθηκαν από το σώμα του 25χρονου υδραυλικού, ο οποίος έπεσε νεκρός την Τρίτη, κατά την ένοπλη συμπλοκή αστυνομικών με δύο Αλβανούς κακοποιούς, στο Βύρωνα προέρχονται από όπλο αστυνομικού.»
Προφανώς το «25χρονος υδραυλικός» δεν συντάσσεται με το «Αλβανός» ενώ το «κακοποιός» συντάσσεται πάντα με το «Αλβανός»
Α στο διάλο πια.
(αργοτερα θα ανεβάσω και εγώ μια σκέψη για το θέμα που με έχει ενοχλήσει πολύ… μπες κατα τα μεσάνυχτα, ελπίζω να προλάβω να το έχω βάλει).
@antidrasi+sex: Θα μπω και θα δω.
Κατα τα άλλα συμφωνούμε: Στο δικό μου το βιβλίο δεν έχει κανένα νόημα, ούτε λόγο να αναφέρεται η χώρα καταγωγής, ούτε των δραστών, ούτε του θύματος.
Τροφή για τον Καρατζαφέρη και τους ομοίους του μόνο μπορεί να είναι. Μέρος είδησης δεν βλέπω τον λόγο.
Εκτός και αν γράφουμε για τους έλληνες κακοποιούς ότι είναι από την Καρδίτσα, από τα Τρίκαλα, από την Μάνη ή την Κρήτη. Θα είχε ενδιαφέρον να διαβάσουμε “Έλληνας με καταγωγή από την Κρήτη βίασε οδγοντάχρονη”
Αυτό, μπορεί να κάνει κάποιους να αντιληφθούν για τι πράγμα μιλάμε τόσο καιρό.
ο θάνατος δεν έχει εθνικότητα ,ούτε η ορφάνια ,ούτε η δυστυχία!
ο Νίκος έμενε δίπλα μου! Και θα συνεχίσει να μένει στην καρδιά μας για πάντα!
Πόνεσα πολύ ούτε που το φανταζόμουνα πως η καλημέρα που ανταλλάξαμε θα ήταν η τελευταία!
Μα αυτό που πονάει πιο πολύ είναι αυτό που έμεινε πίσω και μέσα απο την πόρτα του σπιτιού του!
Τι κρίμα που δεν μένει εδω εκείνο το μπατσο-κτηνάκι να ακούει μέρα και νύχτα μια κοπελίτσα να σπαράζει!
τόση επιτυχία Θε μου π’ως να την αντέξουμε??
Ελλληναρες ειμαστε ρε παιδια!!!! Τι περιμενετε???
Ε Λ Ε Ο Σ
Δεν αντεχω πια τοση κουταμαρα!!!!!!
Ο ρατσισμος στο μεγαλειο του!!!!
Λυπάμαι…πραγματικα λυπαμαι για τη καταντεια μας…
Σε όλους τους τομεις.. Για το συστημα που κατηγορουμε, αλλα και που εμεις οι ιδιοι τροφοδωτουμε καθημερινα.. Για το «τι κριμα» που ξεστομιζουμε βλεπωντας καθε μερα αδικιες, χωρις να κανουμε τιποτα γι’ αυτο… Για την ηθελημενη πραγματηκοτητα μας…
Εχουμε αναγει το ΒΟΛΕΜΑ πια σε εθνικό σπορ… Απ’ολες τις αποψεις!!!!
Συγχαρητηρια για το post, ελπιζω να ξεστραβωθει καποια στιγμη η ελλαδιτσα!!!!
Νομίζω πως η φράση της Κατερίνας «ο θάνατος δεν έχει εθνικότητα ,ούτε η ορφάνια ,ούτε η δυστυχία!» τα λέει ΟΛΑ.
Το ορφανό είναι αυτό που σαν θα μεγαλώσει λίγο, θα προσπαθεί να καταλάβει το τι και πως έγινε, ανεξάρτητα απο το τι πιστεύει και λέει ο καθένας μας για τούτην πια την «τρελαμένη» χώρα που ζούμε όλοι μας.
Παρότι στηρίζω την προσπάθεια για τη βοήθεια της χηρας και του μωρού της 100%, παρότι και η ίδια θύμωσα γιατί θεώρησα μοιραία γκάφα το θάνατό του, να μου επιτρέψετε να έχω εδώ, την ένσταση του adoradus diaboli.
Σίγουρα δεν μπορώ να φανταστώ, κρίνοντας από εμένα, κάποιον διατεταγμένο να προασπίζει ζωές και περιουσίες, ετοιμο να σκοτώσει. Ίσως και ο ίδιος να είναι συντετριμμένος. Ίσως..Ίσως η΄όλη υπόθεση είναι ένα μοιραίο, τεράστιο λάθος.(adoradus diaboli είπαμε)
Αν ο Τοdi σκοτωνόταν σε τροχαίο ή στη δουλειά του, θα χαρακτηρίζαμε «οδηγοκτηνάκι» τον εμπλεκόμενο οδηγό ή «αφεντικοκτηνάκι» τον άνθρωπο της δουλειάς του;
Δεν πρέπει να βιαζόμαστε σε χαρακτηρισμούς, πριν την Δικαιοσύνη.
@Κaterina καταλαβαίνω απόλυτα τι γράφεις. Έχω την αίσθηση ότι δεν αναφέρεσαι στο post μου, αλλά περισσότερο στα σχόλια – οπότε δεν έχω κάτι να υπερασπιστώ.
Αν κάνω λάθος, και αναφέρεσαι στο κείμενό μου, διόρθωσέ με, και θα απαντήσω.
Oxi αγαπητέ μου φίλε, καταλαβαίνεις απόλυτα, σε σχόλιο αναφερόμουνα γιατί χειριζόμαστε μια λεπτών ισορροπιών υπόθεση και ασφαλώς προέχει η χήρα και το ορφανό.