Πολλές φορές στο παρελθόν, σε δύσκολες στιγμές, τα αφεντικά έλεγαν «σκεφθείτε λίγο την επιχείρηση». Ή οι πολιτικοί έλεγαν «σκεφθείτε λίγο την ελλάδα».
«Πρέπει να διώξουμε κόσμο«, έλεγε το αφεντικό. «Δηλαδή, σκέψου το λίγο και εσύ: αφού δεν έχουμε δουλειές. Δεν βγαίνουμε. Τι άλλο να κάνω;»
«Πρέπει να σου πάρουμε σε φόρους«, έλεγε η κυβέρνηση. «Σκέψου το λίγο και εσύ: αφού δεν έχουμε έσοδα. Τι άλλο να γίνει;»
«Σκέψου το λίγο και σύ. Μπες λιγάκι στην θέση μου.»
Περιέργως, άργησε πολύ να μου έρθει η ερώτηση: Μπαίνουν εκείνοι στην δική μας;
Θέλω να πω, υποψιάζεται κανείς οτι το αφεντικό του ξυπνά το πρώϊ και λέει «πω ρε φίλε, τι να κάνει αυτός ο Μήτσος, έχει να πληρώσει το νοίκι;» Ξυπνάει ο υπουργός των οικονομικών και λέει «ρε συ, η Μαρία έχει να πάει το παιδί στον γιατρό – έχει τα χρήματα;»
Μόλις όμως σκουρύνουν λίγο τα πράγματα, σφίξουν λίγο οι κώλοι, ξαφνικά αρχίζουν τα «σκέψου μας και εσύ λίγο».
«Σκέψου λιγο την ελλάδα ρε φιλαράκι. Σκέψου λίγο τα προβλήματα, την οικονομία, τους μετανάστες, έλα στην θέση μας, τι να κάνουμε;»
«Αφού έτσι είναι τα πράγματα, τι να κάνουμε;»
Η ευθύνη, τεχνηέντως, περνάει σε εσένα.
Δεν σε καλούν να σκεφτείς «ποιος φταίει που φτάσαμε μέχρι εδώ; μπας και το αφεντικό με τις λιμουζίνες και τα πολυέξοδα ταξίδια του; μπας και ο πολιτικός με τις λαμογιές και τα δωράκια; Μήπως ο διευθυντής της ΔΕΚΟ που έκανε περιττά, άχρηστα έξοδα;» αλλά «αφού φτάσαμε που φτάσαμε εδώ, τι άλλο να γίνει;»
Δεν καταλαβαίνεις; Σκέψου το λίγο.
Σκέψου ότι δεν έχει άλλες επιλογές. Εδώ που φτάσαμε θα σε απολύσει, θα σε χρεώσει παραπάνω στην φορολογία, θα σου στερήσει ήδη πληρωμένα συνταξιοδοτικά σου δικαιώματα, θα σου παρέχει λιγότερα προνόμια υγείας από αυτά που δικαιούσαι, θα σε εκβιάσει να δουλέψεις για λιγότερα, περισσότερες ώρες, θα σου στερήσει την ασφάλεια, την ελπίδα, το μέλλον.
Σκέψου το λίγο.
Και αν αρνηθείς; Και αν αντιδράσεις; Μα, σκέψου το λίγο. Είναι αναγκασμένος να σε απειλήσει, να σε χτυπήσει με τα ΜΑΤ, να σε ψεκάσει με χημικά, να σε διαπομπεύσει, να σε μειώσει, να σε πληγώσει. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, δεν το καταλαβαίνεις; Εδώ που φτάσαμε, δεν γίνεται αλλιώς. Θα κάνεις μεγαλύτερη ζημιά αν αντιδράσεις. Στους τουρίστες, στην αγορά, στην οικονομία όλων μας. Δεν γίνεται αλλιώς.
Κάνε αυτό που πρέπει. Δέξου το.
Δεν καταλαβαίνεις; Τίποτα δεν καταλαβαίνεις πια;
Σκέψου το λίγο.
(9 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Έλληνα σκέψου τι γίνετε στη Γαλλία. Σλέψου το λίγο. Μετά κοίτα καθρέφτη και ρίξε μούτζα
Την επόμενη φορά που θα πας στην κάλπη… σκέψου το λίγο…
Αλλά και την επόμενη φορά που θα πας να κάνεις λαμογιά , να κλέψεις το δημόσιο ή τον διπλανό σου, να μην πάρεις απόδειξη, να μην κόψεις απόδειξη, να χτίσεις αυθαίρετο, να λαδώσεις για να γίνει πιο γρήγορα η δουλειά, να τα πάρεις για να «εξυπηρετήσεις» γιατί δεν γίνεται αλλιώς, να υπερτιμολογήσεις για να πάρεις την επιδότηση, να μην πληρώσεις ασφάλεια στον υπάλληλό σου, να δουλέψεις χωρίς ασφάλεια, να προσπεράσεις από δίπλα στο φανάρι, να πετάξεις τα σκουπίδια όπου λάχει, να παρκάρεις εκεί που παρκάρουν ΑμΕΑ… να… να… να…
Σκέψου το λίγο… είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Σωστα! Δεν πανε να γαμηθουνε ολοι τους! Αφου εγω δεν εφταιξα: οι αλλοι κλεψανε, οι αλλοι αυθαιρετισανε, οι αλλοι δωροδωκισαν, οι αλλοι δεν αντιδρασαν οταν επρεπε, οι αλλοι τους βγαλαν αυτους τους πολιτικους με την δικια τους ψηφο! Να κλεισει το μπουρδελο η «επιχειρηση», τι με νοιαζει εμενα; Τα αφεντικα θα χασουν μονο… εγω τι εχω να χασω πια;! Εγω θα παρω τα μπογαλακια και τα τα πολυ marketable skills μου και τα παω στην επομενη «επιχειρηση» που με θελουν. Τι πιο απλο εε;
Όπως έλεγε κι ένας καθηγητής του ΑΠΘ (αν κατάλαβα καλά) που έδειχνε ο Λαζό (τι να κάνουμε; εκεί τον είδα) χθες «Δεν φταίνε τα έξοδα του κοινωνικού κράτους (ΤΟΥ ΠΟΙΟΥ;;;) για την κατάντια των δημοσιονομικών, αλλά τα έξοδα του ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ κρατους».
Αυτό δεν το σκεφτονται οι βολεμένοι λίγο;
Οι κυβερνώντες σήμερα εκβιάζουν όπως εκείνος ο γονιός που εκβιάζει το παιδάκι που συγκεντρώνει όλο του το πάθος γύρω από μια σοκολάτα…
@cghera
sumfwnw me osa eipwthikan.. kai tha sumplirwsw..skepsou to ligo.. exoume kai emeis meridio euthunis.. tango takes two. otan psifizeis kapoion gt se ebale sto dimosio tou ekxwreis to dikaiwma na kanei ki autos lamogia afou ksereis ek twn proterwn oti einai lamogio. otan douleueis ws dimosios upallilos kai den parageis tpt (laikisti ta ksuneis oli mera) klebeis tous upoloipous ellines pou se plirwnoun.