Πεινάς.
Ή, φοβάσαι ότι θα πεινάσεις.
Φοβάσαι το μέλλον. Φοβάσαι αυτά που θα φέρει, αυτά που θα πρέπει να αλλάξεις, αυτά που έρχονται.
Φοβάσαι να το αλλάξεις προς το καλύτερο. Γιατί ακόμα και αυτό απαιτεί θυσίες, κυρίως απο σένα.
Οπότε;
Οπότε, θυμώνεις.
Γιατί να αλλάξεις; δεν έκανες τίποτα κακό. Εσύ δεν φταις. Τι φταις εσύ;
Ο άλλος φταίει. Ο δίπλα. Αυτός, μάλιστα. Αυτός να αλλάξει, αυτός να πληρώσει. Φταίει κύριε. Όχι εγω: αυτός.
Δεν μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια, όχι αν έχεις καρδιά και ψυχή. Είναι πιο εύκολο αν από άνθρωπος γίνει «κάτι».
Ετσι μάλιστα. Ο μετανάστης, ή ο γύφτος, ή ο φτωχός. Τρώει το φαι μου, είναι τεμπέλης, είναι βρωμιάρης.
Τώρα, μάλιστα. Καλύτερα. Για να μην χρειάζεται να τον κοιτάς στα μάτια, δεν θα πεις «ο μετανάστης», θα πεις «οι μετανάστες». Το «όλοι» δεν έχει μάτια να σε κοιτάξουν. Ο ένας έχει, οι όλοι όχι. Εννιά στις δέκα θα μάθεις να λες όλοι με τέτοια ευκολία που θα ξεχάσεις τον ένα. Είναι πιο εύκολο: Θα λες «όλοι οι μετανάστες μας οδήγησαν εδώ» και θα ξεχνάς ότι θα μπορούσες, ή ήσουν και εσύ κάποτε, ένας από αυτούς. Θα λες «όλοι οι φτωχοί», «όλοι οι ναρκομανείς», «όλοι οι άστεγοι», όλοι «αυτοί» μας οδήγησαν εδώ, και θα ξεχνάς ότι μπορεί να γίνεις και εσύ μια μέρα ένας από αυτούς.
Πολύ πιο εύκολο. Όλοι αυτοί, και εσύ. Τώρα, να βρούμε μία λύση. Ναι, πολυ καλή ιδέα – αλλά όχι πριν οι άλλοι, όλοι αυτοί γίνουν εντελώς εχθροί.
Γιατί ξέρεις ότι δεν είναι. Ξέρεις ότι τους έκανες για να έχεις κάποιον να κατηγορήσεις. Αλλά αν μαζευτείτε πολλοί δεν θα φταις εσύ, θα φταίτε όλοι εσείς, όλοι, είπαμε – οι όλοι δεν έχουν μάτια.
Οι όλοι δεν έχουν καρδιά.
Γκρινιάζεις λοιπόν. Οι όλοι αυτό αυτό, οι όλοι αυτοί εκείνο, οι όλοι αυτοί το άλλο.
Οι όλοι κομμουνιστές, οι όλοι γύφτοι, οι όλοι ομοφυλόφιλοι.
Σιγά σιγά έρχονται και άλλοι. Μαζεύστε. Μοιράζεστε την ντροπή και αυτοί οι όλοι εκείνοι έχουν εξολοκλήρου ο καθένας τους την ευθύνη. Ενας να κλέψει, κλέβουν όλοι. Ένας να βιάσει, βιάζουν όλοι. Ενας να αλητεύσει, αλητεύουν όλοι.
Είναι πιο εύκολο. Μισείς τώρα. Το πίστεψες βαθιά, δεν υπάρχει ντροπή, υπάρχει μόνο οι όλοι τους και οι όλοι μας, και η αδικία που νιώθουμε εμείς, γιατί αυτοί τα έχουν όλα, και μας κλέβουν, και μας βιάζουν, και μας μισούν – ω πόσο μας μισούν.
Θέλουν να μας εξαφανίσουν.
Γιατί είναι όλοι αυτοί και όλοι εμείς και εμείς είμαστε οι καλοί, σωστά; αυτοί είναι μηδενικά, έναν να δεις είναι μηδενικό, τίποτα, το κεφάλι σκύβει, να τους σκοτώνεις πρέπει, όσο είναι μικρά.
Οι όλοι τους.
Εγινε τελείως εύκολο τώρα. Τώρα το λες και χαμογελάς. Στο λεωφορείο ακούς μόνο ξένους, οι γύφτοι είναι όλοι βρώμικοι, οι αδελφές είναι όλες σιχαμένες. Τώρα στο λένε και οι άλλοι. Αυτοί που πότισες. Ξαναγυρίζει σε σένα, αλλά τώρα το ακούς από άλλους, αλήθεια θα είναι, αφού το λένε όλοι, εμείς όλοι, το λέμε, αλήθεια θα είναι.
Τώρα έγινε τελείως εύκολο. Θέλεις να πάρεις μία πέτρα, τους μισείς, αυτοί σε έκαναν έτσι, δεν θέλεις πια να φοβάσαι, θέλεις να εκδικηθείς που φοβάσαι, θέλεις να τους λιώσεις, μπορείς κιόλας, είσαστε πολλοί, είσαστε ένα, με κοινό σκοπό, να λιώσεις τους όλους.
Ούτε εσύ έχεις μάτια πια, ούτε και αυτοί.
Έπιασες μια πέτρα. Δεν φοβάσαι πια. Μισείς μόνο.
Εύκολο.
(6 ψήφοι, βαθμολογία: 4,00 / 5)
Loading...
Αρκούδε, μαζί με τα ξερά καίγονται και χλωρά. Και στην Γερμανική κατοχή δεν λέγαμε οι κακοί και οι καλοί Γερμανοί… Όλοι ήταν Γερμανοί, εχθροί… και μόνο που ήταν Γερμανοί! Υπήρχαν σαφώς καλοί Γερμανοί, αλλά τους μισούσαμε όλους.Δεν ρωτούσαμε στην αντίσταση τον Γερμανό αν είναι καλός ή κακός. Το μίσος φυτεύεται και καλλιεργείται από προσωπικά βιώματα.Είναι το χειρότερο συναίσθημα που μπορεί να έχει άνθρωπος, αλλα είναι συναίσθημα άμυνας και αυτοπροστασίας. Μισείς κάποιον όταν απειλείσαι… Δεν μισείς στα καλά καθούμενα. Αν ήμασταν σωστοί Χριστιανοί δεν θα μισούσαμε, αλλά δυστυχώς είμαστε άνθρωποι επιρρεπείς σε λάθη.
Σε μια κοινωνία δεν μπορούμε να αναφερόμαστε ονομαστικά σε κάθε μετανάστη κακοποιό, αλλά στο σύνολό τους… Η κοινωνία πλέον μισεί τον κάθε μετανάστη κακοποιό, βρωμιάρη, βιαστή που ήρθε φιλοξενούμενος για να αυθαιρετήσει… Και μαζί με αυτούς, η κοινωνία κάνει το τραγικό λάθος να γενικεύει το μίσος και σ’εκείνους που δεν φταίξανε σε τίποτα.
eksairetiko keimeno.pragmatika eixa kairo na diavasw toso kalo keimeno. megali alitheia.. genikeuoume gia na mi niwthoume tupseis kai meta eisxwroume ki emeis s ena sunolo kai twra pia mporoume na misoume i estw na allilokatigoroume o enas ton allo pio eukola, xwris enoxes.
des to kai en mesw krisis. ti ekanan? oi kakoi dimosioi upalliloi, oi kaloi kai adikimenoi idiwtikoi, oi kakoi metanastes kai etsi anti oloi na analaboume tis euthunes mas kai na epiripsoume kai tis euthunes pou analogoun stous politikous antimaxomaste metaksu mas.. kati san emfulios.. mexri pou xasame to noima!
Ο συναισθηματισμός δεν είναι η καλύτερη προσέγγιση σε ύψιστης σοβαρότητας γεωπολιτικά ζητήματα, όπως π.χ. η λαθρομετανάστευση και οι συνέπειές της στην κοινωνική εξαχρείωση των εθνικών κρατών.
Το εθνικό κράτος θεμελιώθηκε με αίμα των προγόνων μας, των ανθρώπων δηλαδή των οποίων αποτελούμε φυσική συνέχεια αλλά δυστυχώς όχι και συνέχεια σε υπεύθυνη στάση.
Χάνουμε τη χώρα μας, το σπίτι μας στη γειτονιά του κόσμου, το αντιλαμβάνεστε;
Και μού μιλάτε με πόνο για «τον άλλο» και αηδίες.
Έχει κανένας σας πραγματικά ζήσει με γύφτους;
Εγώ και πήγα σχολείο και έζησα χρόνια σε γειτονιά μαζί τους. Η βρώμα, η κλεψιά, η ανομία τους δεν έχει τίποτα το ρομαντικό. Όσοι τα γράφουν αυτά έχουν δει μόνο ωραιοποιημένους τσιγγάνους σε ταινίες.
Δεν ήρθα να αντιδικήσω με τον οικοδεσπότη ή άλλους φίλους σχολιαστές αλλά η ο ανώριμος «ανθρωπισμός» είναι πολυτέλεια των εχόντων. Στην Ελλάδα 30 χρόνια πασοκισμού και σκόρπισμα δανεικού χρήματος, που θα πληρωθεί τώρα από δίκαιους και άδικους, δημιούργησαν μαλθακούς πολίτες που δεν έχουν τσαγανό να υπερασπίσουν τίποτα απ’ ό,τι κληρονόμησαν. Ο Ερντογάν το πήρε χαμπάρι και επισκέπτεται συχνά τον αβάπτιστο αχυράνθρωπο.
Διόρθωση λάθους στο Name
Διαβασα το κειμενο σου την ωρα που εκανα μια συζητηση στο msn για τα θεματα που θιγεις με τοσο ωραιο τροπο.
Μπραβο.Πολυ ωραιο κειμενο.Αξιολογο και αρκετα ενδιαφερον.
Καλημέρα.
Καταπληκτικό κείμενο…
Αρκούδε είσαι μεγάλος φασίστας ρε καθίκι!
Ξερεις ποιος είμαι; Ε;
Εγώ ξέρω ποιος είσαι ρε! Σε ξέρω προσωπικά!
Ρε συ, γιατί φασίστας;