Κοίτα, δεν γνωριζόμαστε. Θα ήθελα, θα ήθελες, αλλά δεν γνωριζόμαστε.

Δεν ξέρω πως σκέφτεσαι, δεν ξέρω γιατί σκέφτεσαι αυτά που σκέφτεσαι, δεν ξέρω αν φοβάσαι, αν λυπάσαι, αν ονειρεύεσαι ένα καλύτερο αύριο, ή απεύχεσαι ένα χειρότερο.

Δεν ξέρω πως είναι το αύριο που ονειρεύεσαι. Ούτε καν, το σήμερα που ζεις.

Μπορείς να ξεφύγεις από μένα. Να με δουλέψεις, με λόγια εύκολα, με ευχολόγια και διαστρεβλωμένες πραγματικότητες, να με πείσεις, ότι είσαι καλός άνθρωπος, αν το θες, τίμιος, εργατικός – ή, έστω, ειλικρινής.

Μπορείς, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όπως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν έχει καμία σημασία αν τα καταφέρεις.

Λυπάμαι που στο λέω, αλλά δεν έχει σημασία – όχι για μένα.

Καμία.

~

Εξηντατεσσάρων ετών ο παππούς που βίαζε, από τα έξι της, επί τρία ολόκληρα χρόνια ένα τώρα εννιάχρονο, τότε εξάχρονο κοριτσάκι από την Βουλγαρία.

Επί τρία χρόνια. Βίαζε. Ο παππούς. Το εξάχρονο παιδάκι.

Φρόντισε να μη σε πονέσει καμία από αυτές τις λέξεις. Καμία. Γιατί έκανες μία επιλογή. Αυτό προσπαθώ να σου πω. Εμένα μπορείς να με ξεγελάσεις ότι νοιάζεσαι, και θύμωσες, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου.

Λυπάμαι. Δεν μπορείς.

Αν πιστεύεις ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετική αξία αν έχουν γεννηθεί Έλληνες, με το αν έχουν γεννηθεί στην αλλοδαπή, αν πιστεύεις ότι αυτό τους ξεχωρίζει σε κάτι, όσο και αν με κοροϊδεύεις ότι κλαις γι’ αυτό το πλάσμα, το εξάχρονο κοριτσάκι – δεν ισχύει.

Δεν γίνεται.

Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι, αν γεννηθώ στην Ελλάδα, αξίζω περισσότερα από έναν άνθρωπο, σαν και μένα, που γεννήθηκε στην Αλβανία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Μαλαισία, στην Τουρκία, στην Κίνα ή στο Μπαγκλαντές, χωρίς να νιώσεις οίκτο για τον άνθρωπο ανεξαρτήτως καταγωγής. Αν πιστεύεις ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ μας, αν πιστεύεις έστω ότι είμαι διαφορετικός, ότι είμαι ανώτερος – αν πιστεύεις ότι ΕΣΥ είσαι ανώτερος, τότε ο παρθενικός υμένας αυτού του κοριτσιού, σε αφήνει παγερά αδιάφορο.

Η ψυχή του σε αφήνει παγερά αδιάφορο.

Όσο και αν είσαι σίγουρος, ΣΙΓΟΥΡΟΣ πως νιώθεις κάτι, είναι παράλογο, δεν στέκει. Οι δύο άνθρωποι για σένα έχουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΞΙΑ μεταξύ τους. Το παιδάκι δεν θα γίνει Ελληνίδα ποτέ, ο παππούς δεν θα γίνει Βούλγαρος ποτέ, τα δύο πλάσματα δεν θα συναντηθούν πουθενά στο αξιακό σου σύστημα, όσο και αν νομίζεις πως το πιστεύεις. Δεν είναι εφικτό. Για την δομή της σκέψης σου, ο Πακιστανός δεν είναι κακός επειδή χτύπησε, για παράδειγμα – χτύπησε την κοπέλα ακριβώς γιατί είναι Πακιστανός. Οι άνθρωποι για σένα κάνουν ότι κάνουν, είναι ότι είναι, με βάση και οδηγούμενοι αποκλειστικά από την χώρα καταγωγής, τις αξίες της, την ποιότητά της.

Κάθε Έλληνας, ακόμα και 64χρονος βιαστής, ή δεκαπεντάχρονη κοπέλα είναι για σένα ανώτερος, αξιακά σπουδαιότερος από κάθε ξένο, είτε είναι εξάχρονη Βουλγάρα, είτε 21χρονος Πακιστανός.

Μπορείς να ξεγελάσεις εμένα, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις το τέρας στον καθρέφτη. Δεν γίνεται.

Αυτό πιστεύεις.

Αυτό είσαι.

~

Άκου όμως.

Άκου, όμως, υπάρχει μία ελπίδα. Στο είπα και στην αρχή, δεν σε ξέρω. Μπορεί να μη με ξεγελάς. Μπορεί η εικόνα του βιασμένου παιδιού να σε ΕΝΟΧΛΕΙ, βαθιά, να σε ανακατεύει και να σε σφίγγει. Μπορεί να νιώθεις, βαθιά στην ψυχή, στην ελληνική ψυχή και την καρδιά σου ότι είναι αρρωστημένο, άδικο και φριχτό να συμβεί αυτό σε ένα εξάχρονο παιδί – από όπου και αν είναι.

Μπορεί να ξεχάσεις την Ελληνική ανωτερότητα και την βουλγαρική κατωτερότητα – την διαφορετικότητα μεταξύ τους, και να δεις δύο ανθρώπους, που ο ένας καταπιέζει και βασανίζει τον άλλο. Να ξεχάσεις εθνικότητες, και να λυπηθείς για ανθρώπους.

Για τις πράξεις τους, και μόνο.

Μπορεί.

Μα τότε δεν είσαι ρατσιστής. Τότε απλώς εναποθέτεις τον θυμό σου εκεί, τον παραλογισμό γύρω μας σε ένα ακόμα πιο παράλογο επιχείρημα, ψάχνεις κάπου να πιαστείς -μα παραμένεις άνθρωπος. Τότε μπορείς να αντιληφθείς ότι οι άνθρωποι πρέπει να κριθούν για τις πράξεις τους, για αυτά που τους οδήγησαν σ’ αυτές, πρέπει να κριθούν αποκλειστικά για αυτό που είναι, και όχι αυτό που φαίνονται, ή που νομίζεις πως είναι.

Κοίτα στον καθρέφτη. Αν δεις ένα τέρας, ή αν δεις έναν άνθρωπο, μην μου το πεις. Δεν σε ξέρω.

Να είσαι όμως ειλικρινής.

Να είσαι ειλικρινής σε σένα.

Τι βλέπεις στον καθρέφτη;