Υπάρχει ένα θέμα που προκύπτει όλο και πιο συχνά, και από ότι φαίνεται η θέση που παίρνω είναι μάλλον αντιδημοφιλής, οπότε καλό είναι να την εξηγήσω καθαρά – και θα το κάνω με ένα παράδειγμα.

Έστω ότι έχουμε ένα σκάνδαλο. Για παράδειγμα, για μένα, σκάνδαλο είναι η συγκρότηση της ΔΤ σε ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς να έχει προηγηθεί πρώτα διαδικασία μέσω ΑΣΕΠ. Για μένα. Βάλε εσύ ο,τι θέλεις. Ένα παράδειγμα βάζω.

Όταν απολύθηκαν λοιπόν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, η ΔΤ κάπως έπρεπε να δουλέψει, να εμφανιστεί, υπήρχαν ρήτρες, οπότε, άνοιξε ένας διαγωνισμός (για εξάμηνη αν θυμαμαι καλά, ή τρίμηνη, δεν έχει σημασία) για στελέχωση με προσωπικό στην νέα «εταιρία».

Κάποιοι άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων ήταν προηγουμένως εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, έστειλαν τα βιογραφικά τους. Κάποιοι εξ αυτών είχαν πρωταγωνιστήσει στις αντιδράσεις, άλλοι είχαν απλώς συμμετάσχει, και άλλοι φρόντισαν να μείνουν σιωπηλοί, συμφωνώντας ή και διαφωνώντας με το κλείσιμο της ΕΡΤ, απλώς για να μην βάλουν τρικλοποδιά στο μέλλον τους.

Όταν αυτό έγινε γνωστό, όσοι έμειναν πίσω, κυρίως από ηθικούς λόγους, σχολίασαν αρνητικά την απόφαση των συναδέλφων τους, κυρίως γιατί στον αγώνα που έγινε, δόθηκε η εντύπωση ότι λιποτάκτησαν.

Ως εδώ, τακτοποιημένα, η ιστορία και μόνο, δεν ασχολούμαστε με το αν ήταν όντως παράνομο, παράτυπο και αισχρό το μοντέλο που δημιουργήθηκε (εγώ πιστεύω ότι ήταν, αλλά δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι κάποιοι θεώρησαν ότι ήταν), κάποιοι το ακολούθησαν, κάποιοι αντέδρασαν με την λιποταξία.

Πάμε στην γνώμη μου:

Αποφεύγω να τα βάλω με τους εργαζόμενους. Δεν είναι ποτέ αυτοί ο στόχος μου, δεν ασχολούμαι ποτέ μαζί τους, προσπαθώ να μην επιτίθομαι ποτέ στις επιλογές τους.

Για μένα είναι απλό: αν ο εργαζόμενος (για μένα λέμε πάντα, για τον σκοπό μου) λιποτακτήσει, και πιάσει δουλειά εκεί που αντιμάχομαι εγώ, δεν έχει, όχι μεγαλύτερη, ούτε καν την ελάχιστη ευθύνη.

Δεν θα επιτεθώ σε αυτόν.

Να σου εξηγήσω τους τέσσερις λόγους που θα πάρω αυτήν την θέση:

Ενα, αυτό θέλει ο «εχθρός». Όταν έγιναν οι καταθέσεις των αιτήσεων, η κυβέρνηση (ο κακός της ιστορίας μας) έσπευσε να αναφέρει τα ονόματά τους. Γιατί; Μία πολύ καλή εξήγηση θα ήταν γιατί ο κόσμος θα θύμωνε με τους λιποτάκτες, και θα έκανε επίθεση σε αυτούς, και όχι σε αυτούς που ευθύνονται για την αρχική ζημιά. Πολλαπλασιάζεις τους κακούς, μοιράζεις τις ευθύνες. Ο διπλανός σου επιτίθεται σε εσένα, εσύ σ’ αυτόν, το μέτωπο δέχεται ρήγμα, ο «κακός» διαστρεβλώνει τον αγώνα σου.

Δύο, γιατί δεν ξέρω τι έχει συμβεί. Δεν ξέρω αν ο «πρώην σύντροφος» που υποτάσσεται έχει ξεπουληθεί, ή απλώς πάει για να επιβιώσει. Δεν ξέρω αν το αίτημά του συνοδεύεται με ξεπούλημα, ή, απλώς, κοιτάει να βγάλει το γάλα για τα παιδιά του. Δεν μπορώ να τον πω «δειλό» (ή εχθρό μου) – όπως δεν μπορώ να πω «ήρωα» (ή φίλο μου) αυτόν που αρνείται, στο παράδειγμά μας, την θέση. Αυτός που υποκύπτει, μπορεί να είναι στον δρόμο – αυτός που συνεχίζει να μάχεται, μπορεί να έχει μία περιουσία και να μην νοιάζεται για τίποτα. Ή το αντίστροφο. Δεν ξέρω, δεν θέλω να απολογηθεί κανείς, πόσο δε μάλλον σε μένα, οπότε δεν κρίνω.

Τρία, γιατί δεν υπάρχει ταβάνι σ’ αυτό. Κάποιοι, βγαίνουν στην σύνταξη στα σαράντα τους. Κάποιοι άλλοι, παίρνουν τρελούς δημόσιους μισθούς ή συντάξεις. Κάποιοι άλλοι, παίρνουν απίστευτα εφάπαξ. Δεν μιλάω για παρανομίες τώρα, μιλάω για απολύτως νόμιμες καταστάσεις, αλλά ίσως μη-ηθικές, όταν ο διπλανός παίρνει τριακόσια ευρώ σύνταξη. Πρέπει να επιλέξω: θα επιτεθώ στον συνταξιούχο που παίρνει μεγαλύτερη σύνταξη, ή σ’ αυτόν που επέτρεψε ή επιτρέπει να συμβαίνει αυτό; Θα επιτεθώ σ’ αυτόν που παίρνει μεγάλο μισθό, ή σ’ αυτόν που του τον δίνει; Και τι θα του πω; δώστα πίσω; δούλεψε παραπάνω; θα έπρεπε να ξέρεις καλύτερα;

Τέσσερα, και το πιο σημαντικό ίσως, γιατί δεν είμαι ο αναμάρτητος. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, πχ, που αρνούνται να πληρώσουν τους φόρους τους. Θεωρούν πως αν το κάνουν, θα ενισχύσουν ένα σύστημα που θα εξοπλιστεί καλύτερα σε ΜΑΤ και ΔΙΑΣ, θα έχει χρήματα να επικοινωνήσει την προπαγάνδα του, θα αυξήσει την επιρροή και την ισχύ του. Είναι μία απόφαση – αλλά εγώ δεν την κάνω, πληρώνω κανονικά τους φόρους μου. Γι’ αυτούς είμαι λιποτάκτης. Μπορεί να έχουν και δίκιο. με τους ίδιους όρους που θα στραφώ εγώ κατά αυτού που λιποτακτεί στους δικούς μου αγώνες, μπορούν να στραφούν εναντίον μου όταν λιποτακτώ κατά των δικών τους. Μπορεί να έχω πολύ καλούς λόγους να το κάνω αυτό, πχ δεν θέλω να πάω φυλακή για χρέη προς το δημόσιο. Δεν αρκεί αυτό, όμως, είναι ξεκάθαρο ότι λιποτακτώ, καθώς ούτε και εγώ θέλω να περιμένω τέσσερα χρόνια να πέσει μία κυβέρνηση που δεν συμφωνώ, αλλά δεν ακολουθώ αυτούς που θυσιάζονται.

Συνοψίζοντας: Σε οποιαδήποτε «μάχη», κατά της ατιμίας ή της ανηθικότητας, όπου και αν είμαστε πολλοί, είναι πιθανό κάποιοι να μην ακολουθήσουν τον δρόμο που ονειρευόμαστε. Είναι επιλογή μου, για πολύ συγκεκριμένους λόγους να μην επιτεθώ σε αυτούς, αλλά να διαφωνήσω με τους θεσμούς που με αδικούν.

Ναι, αν σταθούν εμπόδιό μου, θα τους αντιμετωπίσω σαν αντίπαλους. Αλλά δεν το κάνω απλώς επειδή δεν ακολούθησαν τον δρόμο μου.

Πριν μπεις στην διαδικασία να το σκεφτείς, να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα που, όσες φορές και να το συζήτησα, πρέπει να τα ξαναεξηγώ:

1) Δεν επιμένω. Είναι μία σκέψη. Δες την, αν έχεις αντίρρηση, θα χαρώ να την λάβω υπόψιν. Μπορεί κάλλιστα να έχεις δίκιο εσύ, και όχι εγώ. Το συζητάμε.

2) Προφανώς θα ήθελα ο σύντροφός μου να μείνει δίπλα μου. Και προφανώς αντιλαμβάνομαι ότι αν έμενε θα ήμασταν και οι δύο πιο δυνατοί.

3) Αν υπάρχει λάθος, ατιμία, ή ανηθικότητα είμαι εναντίον. Απλώς, όχι εναντίον του εργαζομένου, αλλά του συστήματος που την δημιουργεί. Δεν έχω πρόθεση να εξαγνίσω το λάθος, αλλά να στοχοποιήσω τον αντίπαλό μου

4) Δεν αναφέρομαι στους εργαζόμενους που παρανομούν οι ίδιοι (πχ, σ’ αυτόν που κλέβει δύο συντάξεις ή σ’ αυτούς που εκβιάζουν για να τους προσλάβουν, ή να τους συνταξιοδοτήσουν). Αυτοί είναι υπεύθυνοι των πράξεών τους και θα με βρουν μπροστά τους.

Αυτή η σκέψη μου, κάθε αντίρρηση καλοδεχούμενη.

3 thoughts on “ο εύκολος κακός

  1. Σωστά όλα αυτά, εμένα η ένστασή μου είναι αλλού:

    Ας πούμε ότι το συγκεκριμένο σύστημα, το οποίο είναι γνωστό για τη διαπλοκή του και κατά τα φαινόμενα καταρρέει ακριβώς εξ’ αιτίας αυτής, χρειάζεται 5-6 άτομα για τρίμηνη σύμβαση έναντι 7.000€ (δηλαδή 2.333€ το μήνα). Και ας πούμε ότι οι θέσεις αυτές εμφανίζονται μια ωραία πρωία καπαρωμένες σε ένα ΦΕΚ με τα ονόματα των επιλεγμένων, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ανακοίνωση, προκήρυξη, κάτι. Αυτό για εμένα είναι ένδειξη -όχι απόδειξη, όχι βεβαιότητα, αλλά αρκετά ισχυρή ένδειξη- πως τα άτομα αυτά θεωρούνται «ημέτερα» από το σύστημα αυτό.

    Πόσοι πίστεψαν ότι ο Ρουπακιάς ήταν απλά ένας άνεργος οικογενειάρχης που έτυχε να βρει μεροκάματο στη Χρυσή Αυγή, χωρίς να έχει ιδεολογική σχέση μαζί της; Πόσοι πίστεψαν ότι ο Θανάσης Πλεύρης είναι απλά ένας δικηγόρος τον οποίο ο Άδωνις θεώρησε ως τον καταλληλότερο για να τον συμβουλεύει για θέματα υγείας; Νομίζω το σκεπτικό μου είναι κατανοητό…

    Φυσικά, δεν αποκλείω και την πιθανότητα όντως οι ιθύνοντες της ΝΕΡΙΤ να ήθελαν κάποιον να κάνει σοβαρή δουλειά, αλλά έχοντας συνηθίσει τόσα χρόνια στην ασυδοσία, δεν τους πέρασε καν απ’ το μυαλό να ακολουθήσουν τη διαφανή οδό.Ή, ίσως 1-2 ονόματα από τα 5-6 να είναι άξιοι και άσχετοι με το σύστημα άνθρωποι, οι οποίοι χρησιμοποιούνται εν αγνοία τους ως ασπίδα για τους υπόλοιπους, οι οποίοι είναι τα πραγματικά ρουσφέτια.

    Ή, εγώ είμαι υπερβολικά κακοπροαίρετος και βλέπω παντού σκάνδαλα, λαμογιές και κομπίνες, ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν. Όλα είναι πιθανά.

    🙂

  2. …μα, στο παράδειγμά μου, θεωρώ βέβαιο ότι έγινε λαμογιά. Βέβαιο. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο, υπάρχει. Λέω μόνο ότι, επειδή δεν ξέρω ποιος είναι ποιος, ποιος πάει για να ταΐσει το παιδί του, και ποιος πάει γιατί έγλυψε κώλους και βρακιά, βάζω άλλη διαδρομή: Δεν με νοιάζουν οι εργαζόμενοι, δεν θα πλακωθώ μαζί τους, ας δούμε ποιος έκανε την πρόσληψη: Αν φταίει, αν υπάρχει παρανομία, ή έστω παρατυπία, ή έστω ανηθικότητα, ή έστω υποψία αδιαφάνειας – ζητάω από αυτόν την ευθύνη.

    Μόνο.

  3. Απλά εγώ δεν κρίνω την απ’ ευθείας ανάθεση μόνο ως λανθασμένο τρόπο διορισμού, αλλά και ως ένδειξη του τι παίζει από πίσω, στις σχέσεις μεταξύ αυτού που ανακοινώνει την πρόσληψη και αυτού που την παίρνει δωράκι με ένα τηλεφώνημα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.