Είναι το μούσι σου. Αυτό το αλάνθαστο, τριμμένο μούσι σου. Δεν καταλαβαίνεις; Είσαι τόσο σιχαμένος άνθρωπος που δεν καταλαβαίνεις; Δεν αντέχω να σε βλέπω μ’ αυτές τις τρίχες στο πρόσωπο, το χρυσό σου φόρεμα, τα μακρυά σου μαλλιά, τα νύχια σου, την έκφρασή σου, σαν γυναικούλα σε κάθε δωδεκάρι, σαν γυναικούλα – δείξε μας τα πόδια σου μωρή, αρχίδια δεν έχεις εκεί κάτω; Σίχαμα. Ξυρίσου μωρή πούστρα. Να είσαι κάτι που καταλαβαίνω τουλάχιστον. Δεν σε αντέχω, ολόκληρη, όπως είσαι, δεν σε αντέχω. Είσαι ένα μίασμα για την αισθητική μου, την αισθητική μου, έχω μάθει να βασίζομαι σ’ αυτήν, ή άντρας είσαι, ή γυναίκα, σε άφησα, σου έδωσα το δικαίωμα να γίνεις πούστης, έστω, έστω, όχι όμως και έτσι. Όχι και έτσι ρε φίλε. Δεν μπορείς να τα γαμάς όλα, μείνε στα κουτάκια σου, σου έχω φτιάξει ωραία κουτάκια, πολυτελέστατα, έμαθα να μην σε κράζω μπροστά σου όταν άλλαξες τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό, είδες; είδες πόσο υποχώρησα; έμαθα να ανέχομαι να μας παίρνεις τις δουλειές και να διαφθείρεις την νεολαία μας, και αυτή η ανοχή μου, τι την έκανες; Λάστιχο την έκανες γαμώ το στανιό σου. Πήρες όσο λουρί σου έδωσα, και θέλεις και άλλο. Σε φοβάμαι, θέλεις να λυθείς. Θέλεις να είσαι ο,τι είσαι, κάτι που δεν επέτρεψα εγώ, που δεν έφτιαξα κανόνες εγώ – που μωρή; που μωρή είπα εγώ ότι μπορείς να έχεις μούσι, μούσι γαμώ το μυαλό μου, μούσι ενώ παριστάνεις την γυναίκα; Πότε σου επέτρεψα εγώ κάτι τέτοιο; Πότε σε άφησα εγώ να ζεις έξω από τους κανόνες που έφτιαξα; Δεν καταλαβαίνεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν είναι το μούσι σου; Οτι είναι η απαίτησή σου να διαλύσεις τα κουτάκια; Δεν με ενοχλεί το μούσι σου μωρή, να το βάλεις στον κώλο σου. Η ελευθερία σου να είσαι ο,τι θέλεις εσύ χωρίς να με ρωτάς, αυτό με ενοχλεί. Οτι με αμφισβητείς μωρή, αμφισβητείς την εξουσία μου επάνω σου. Και θα σε δούνε κι αλλοι, και θα με αμφισβητήσουν αν δεν σε τσακίσω σαν σκουπίδι με τις ειρωνίες μου και το μίσος μου, γιατί σε μισώ, βαθιά, και εσένα, μα κυρίως αυτούς που σε θαυμάζουν, θαυμάζουν εσένα που σηκώθηκες και με πολέμησες και αμφισβητούν εμένα που δεν σε πάτησα νωρίς, να σε πατήσω όταν είσαι δεκάξι, αδύναμη – κερδίζει, κερδίζει αυτό που δεν είναι δικό μου, το λάθος. Είσαι ο θεός του λάθους. Αυτού που δεν ελέγχω. Θα σε τσακίσω μωρή. Δεν νοείται να μην έχω εγώ το έλεγχο. Δεν υπάρχει άλλος αλάνθαστος.
Ωραίος ρε φίλε ! Έχεις πιάσει ακριβώς την νοοτροπία των φασισταριών. Χάρηκα για την νίκη της Κοντσίτα αλλά για μια ακόμα φορά λυπήθηκα γιατί η νίκη αυτή μου έδειξε πόσους ανεγκέφαλους σκατόψυχους φασίστες έχω στον στενό μου κύκλο καθώς και στα feed μου. Χαίρομαι που εσύ δεν με έχεις απογοητεύσει ποτέ ως τώρα σε τέτοια θέματα. Και για να ξέρεις σε διαβάζω από το επικό σου «Από εμένα, ποτέ πια systemgraph» στο οποίο ακόμα ανατρέχω όταν θέλω να θυμηθώ και να διασκεδάσςω. Keep walking
Να σου πω ρε αρκούδε έχουμε το δικαίωμα να μη μας αρέσει αισθητικά κάτι;
Αν ναι μπορούμε να πούμε την άποψή μας ή θα πρέπει να σωπάσουμε από φόβο μήπως κάποιος μας κατηγορήσει για ομοφοβικούς;
Το εκκρεμές έχει πάει πολύ από την άλλη.
Ναι, αμέ. Και εμένα, δεν μ’ αρέσουν οι γαρίδες.
Σοβαρά, τις σιχαίνομαι, βαθιά.
Αν όμως αρχίσω να βρίζω αυτούς που τις τρώνε ως ανώμαλους, τους στερώ βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, και τους επιτίθομαι, τότε υπάρχει θέμα, σωστά;
Αν απλώς δεν σ’ αρέσει κάτι, το μούσι της κάθε Κονσίτας, εγώ δεν θα σε πω ομοφοβικό – και αυτό το ποστ, νομίζω ξεκάθαρα- δεν απευθύνεται καν σε εσένα για να σε θυμώνει.
Γι’ αυτούς όμως που θέλουν να επιβάλλουν την «αισθητική» τους σε άλλους, τότε οι σκέψεις μου είναι όντως σκέψεις τους.
Νομίζω/ελπίζω ότι ξεκαθάρισα κάπως τα πράγματα.
Ωραίο άρθρο. Οπότε αρκουδιάρι μου επιτρέπεις να κυκλοφορώ γυμνός έξω από το σπίτι σου; Να κάνω sex δημοσίως μπροστά σε εσένα, στη γυναίκα σου και γιατί όχι στα παιδιά σου. Ποιος μπορεί να μου απαγορέψει αυτό μου το δικαίωμα. Καταλαβαίνω πως είναι κάτι που δεν έχεις συνηθίσει, αλλά ποιος το λέει αυτό, ποιος ορίζει τους κανόνες. Δεν θα σε πειράξω ούτε εσένα ούτε κανέναν, απλά είναι κάτι που μου αρέσει. Κάνε ανοιχτή πρόσκληση αρκουδιάρι εκεί γύρω από το σπίτι σου που υπάρχει περίσσια αναρχοδημοκρατία να εκφραστούμε όλοι οι καταπιεσμένοι όπως επιθυμούμε χωρίς να αγγίξουμε τρίχα από τις εκλεπτυσμένες σου αρκουδότριχες.