Για να χαλαρώσουμε/τε λίγο, μου το έστειλε ο Γιάννης Χ και το μοιράζομαι μαζί σας.

Υπόψιν: για να γελάσετε το βάζω. Όχι για να το ακολουθήσετε. Ε;

* Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.

* Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.

* Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.

* Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα ‘STOP’. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.

* Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.

* Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο αργά μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS, το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κατόχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.

* Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.

* Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.

* Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.

* Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός, ελαττώνει πάντα ταχύτητα για να περιεργαστεί οτιδήποτε του κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να είναι από βιτρίνα μέχρι και γκόμενα (εντός πόλεως) και από ατύχημα μέχρι και αλλαγή λάστιχου (εκτός πόλεως).

* Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.

* Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σ ‘ αυτό.

* Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείτε στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.

* Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι’ αυτό.* Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.

* Οι Ελληνίδες γυναίκες οδηγοί, μπορούν να πλένουν, μαγειρεύουν, πλέκουν, να κάνουν sex, να μιλούν στο τηλέφωνο αλλά δεν μπορούν να οδηγήσουν.

* Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.

* Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη…

* Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.

* Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουν ταχύτητα.

Εσείς, άλλωστε, δεν κάνετε τέτοια πράγματα, και σέβεστε τα άλλα οχήματα – και τους πεζούς.

Ε;

Οδηγίες (και άλλα τέτοια)

Το παιχνίδι είναι εξομοίωση καπιταλισμού. Αγοράζεις λεμόνια, παγάκια, ζάχαρη και ποτήρια, φτιάχνεις την συνταγή για την τέλεια λεμονάδα, βγαίνεις στον δρόμο και αποφασίζεις που και πως θα πουλήσεις, πως θα διαφημιστείς, και πόσο θα κοστίζει το προϊόν σου.

Όλα παίζουν ρόλο. Tip: ελέγχετε πάντα τις αντιδράσεις των πελατών σας, και αλλάξτε την συνταγή σας αν δεν τους κάνει.
Έχεις ένα κεφάλαιο, και προσπαθείς να διατηρήσεις την φήμη σου ψηλά, για να μπορείς να πουλήσεις ακριβότερο και χειρότερο προϊόν.

Βάστα όσο μπορείς (δεν υπάρχει ανταγωνισμός) και γίνε πλούσιος!

Στο παιχνίδι μπορείς να σώσεις (μάλλον δουλεύει με cookies, που σημαίνει οτι μόνο για το μηχάνημα που βρίσκεσαι) κάτι που δεν έχουν οι άλλες εκδόσεις (πχ των 30 ημερών)

Δικαιώματα

– Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο απο την freeonlinegames.com (υπάρχει και σε έκδοση 30 ημερών)

– Το πρωτοβρήκα (την απλή έκδοση των 30 ημερών) στο game24 του sport24.gr

– Δεν έφτιαξα εγώ το παιχνίδι, δεν ευθύνομαι αν τα λεμόνια είναι χαλασμένα, ούτε αν τα παγάκια είναι απο καθαρό νερό. Μην μου φέρετε κανέναν Ευαγγελάτο χριστουγεννιάτικα…:)

Εγώ με το παιχνίδι κόλλησα. Έπαιξα την μικρή έκδοση των 30 ημερών και έβγαλα $5800 σε 30 ημέρες (αντε, καλοφάγωτα)

Μου το έστειλαν με mail, αλλα ψάχνοντας τον αρχικό συντάκτη του το βρήκα και εδώ.

Κάποτε σε ένα χωριό στο οποίο κατοικούσαν αγρότες, εμφανίστηκε ένας ξένος ο οποίος ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να αγοράσει πιθήκους προσφέροντας $10 (υποθετικό τοπικό νόμισμα) για κάθε πίθηκο. Οι χωρικοί καθότι ήξεραν ότι υπήρχαν άπειροι πίθηκοι στο δάσος παράτησαν τις γεωργικές εργασίες τους και ξεχύθηκαν στο δάσος να τους μαζέψουν.

Ο ξένος – τηρώντας την υπόσχεση του – αγόρασε όλους τους χιλιάδες πιθήκους που του προμήθευσαν, προς $10 το κεφάλι. Η προσφορά όμως άρχισε να μειώνεται. Βλέπετε, οι χωρικοί τους είχαν πιάσει σχεδόν όλους.

Βλέποντάς το ο ξένος αυτό, τους ανακοίνωσε ότι τώρα θα πλήρωνε $20 για κάθε πίθηκο. Αυτό ήταν αρκετό για τους χωρικούς να προσπαθήσουν ακόμα πιο σκληρά να βρουν και να πιάσουν τους πιθήκους εκείνους που τους είχαν ξεφύγει ή είχαν κρυφτεί στα πιο απίθανα και απομακρυσμένα μέρη.

Σύντομα η προσφορά έπεσε σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν είχε νόημα να κυνηγούν πιθήκους. Έτσι επέστρεψαν σιγά-σιγά στις αρχικές γεωργικές εργασίες τους.

Η προσφορά αγοράς αυξήθηκε ακόμα σε πιο ψηλά επίπεδα! $25 για κάθε πίθηκο και τώρα πια η προσφορά πιθήκων ήταν τόσο χαμηλή πού ήταν σχεδόν αδύνατο να δεις κανείς πίθηκο στο δάσος. Πόσο δε να τον πιάσει…

Και εκεί που φαινόταν ότι η ιστορία με τους πιθήκους θα τελείωνε, ο ξένος έκανε την πιο απίστευτη προσφορά: θα πλήρωνε $35 για κάθε νέο πίθηκο που θα κατάφερναν να του παραδώσουν! Όμως επειδή θα απουσίαζε στην πόλη για κάποιες δουλειές, θα άφηνε την βοηθό του για την πληρωμή.

Εν τη απουσία του αφεντικού της η πονηρή βοηθός έκανε μια πρόταση στους χωρικούς:

«Κοιτάξτε όλους αυτούς τους πιθήκους στα κλουβιά που έχει μαζέψει το αφεντικό μου. Αντί να ψάχνετε να βρείτε καινούργιους σας πουλάω αυτούς προς $35 τον έναν. Όταν επιστρέψει το αφεντικό θα σας τους αγοράσει προς $50 τον έναν.»

Ήταν μοναδική ευκαιρία! Οι χωρικοί μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλους τους πιθήκους.

…από τότε δεν ξαναείδαν ούτε τη βοηθό, ούτε το αφεντικό, αλλά έβλεπαν καθημερινά μόνο τους πιθήκους που είχαν κατακλύσει το χωριό τους.

Αυτά είναι…

Thanks Χρήστο…

Κυρία θέλει να βάλει τέντες στο μπαλκόνι. Ανοίγει τον τηλεφωνικό κατάλογο, ψάξε, ψάξε, βρίσκει «ΜΠΑΜΠΗΣ – ΤΕΝΤΕΣ».

Τηλεφωνάει στον τεντά…

– «Μπάμπης. Τέντες»… ακούγεται μια μάγκικη, απότομη φωνή.

«Ναι, καλή σας ημέρα. Θα ήθελα μια τέντα για το μπαλκόνι μου», του λέει η κυρία.

– «Αύριο, 11:30», απαντά ο τεντάς και κλείνει το τηλέφωνο.

Την επόμενη μέρα. Χτυπάει το κουδούνι…

– «Ναι; Ποιος είναι;», ρωτά η κυρία.

– «Μπάμπης. Τέντες», απαντά ξερά ο τεντάς.

– «Στον 4ο».

Ανεβαίνει πάνω και η κυρία του ανοίγει.

– «Καλή σας ημέρα».

– «Μέρα. Μπάμπης. Τέντες», απαντά ο τεντάς.

– «Από δώ από δω. Περάστε».

Βγαίνει στο μπαλκόνι ο Μπάμπης, ανεβαίνει στη σκάλα και λέει στη κυρία:

– «Φραπέ. Γλυκό».

Πάει η κυρία να του φτιάξει. Όταν επιστρέφει…

– «Και νερό. Κρύο», της λέει ο τεντάς στο ίδιο απότομο ύφος.

Πάει η κυρία να του φέρει και νερό ώσπου ακούει το κουδούνι.

– «Ναι;», ρωτάει από το θυροτηλέφωνο.

– «Μπάμπης. Τέντες».

– «Μα έχει έρθει ήδη ένας… Εσείς ποιος είστε;»

– «Μπάμπης. Έπεσα».

Μου ήρθε με mail και λέω να μην το στέλνω στον καθένα σας ξεχωριστά… απολαύστε το:

Ο Τσακ Νόρις κοιμάται με ένα μαξιλάρι κάτω απ’ το όπλο του.

Ο Τσακ Νόρις δεν κοιμάται. Περιμένει…

Όταν ο Τσακ Νόρις κάνει πουσάπς δε σπρώχνει το σώμα του. Σπρώχνει τη Γη.

Ο Τσακ Νόρις δεν φοράει ρολόι. Αυτός αποφασίζει τι ώρα είναι.

Ο Τσακ Νόρις βρίσκεται αντιμέτωπος με 7 τύπους. Τραβάει το εξάσφαιρό του. Σκοτώνει τους 6. Ο 7ος πεθαίνει από σεβασμό.

Τα αρχίδια του Τσακ Νόρις δεν εχουν τρίχες γιατί οι τρίχες δεν φυτρώνουν στο ατσάλι..

Ο Τσακ Νόρις είναι ο μόνος άνθρωπος που έχασε την παρθενιά του πριν απ’ τον πατέρα του.

Ο Τσακ Νόρις δίνει συχνά αίμα στα νοσοκομεία. Αλλά ποτέ το δικό του…

Ο Τσάκ Νόρις δεν διαβάζει ποτέ βιβλία. Τα κοιτά επίμονα μέχρι να τους αποσπάσει τις πληροφορίες που θέλει….

Δεν υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Ο Τσάκις Νόρις μένει στην Οκλαχόμα.

Ο Τσακ Νόρις δεν πιστεύει στην Γερμανία.

Ο Τσακ Νόρις πάει στα Goody’s και παραγγέλνει BigMac. Και του το φέρνουν.

Πολλοί άνθρωποι φοράνε πυτζάμες με τον Σούπερμαν. Ο Σούπερμαν φοράει πυτζάμες με τον Τσακ Νόρις.

Τα μικρά παιδιά κοιτάνε κάτω απ’ το κρεββάτι τους για τον Μπαμπούλα. Ο Μπαμπούλας κοιτά κάτω απ’ το κρεββάτι του για τον Τσακ Νόρις.

Ο Τσακ Νόρις έπαιξε Ρώσικη Ρουλέτα με γεμάτο περίστροφο. Και κέρδισε.

Τα όπλα δε σκοτώνουν τους ανθρώπους. Ο Τσάκ Νόρις σκοτώνει τους ανθρώπους.

Τα δακρυα του Τσακ Νόρις θεραπεύουν τον καρκίνο. Κρίμα που δεν έχει κλάψει ποτέ…

Ο Τσακ Νόρις έχει μετρήσει μέχρι το άπειρο – δύο φορές.

Ο Τσακ Νόρις μπορεί να διαιρέσει με το 0.

Ο Τσακ Νόρις απέδειξε πως είμαστε μόνοι στο Σύμπαν. Δεν ήμασταν, όμως, πριν την πρώτη του διαστημική περιοδεία.

Ένα δισεκατομύριο κινέζοι ψάχνουν τον Τσακ Νόρις. Θα είναι μια δίκαιη αναμέτρηση…

Δεν υπάρχει πιγούνι πίσω από τα γένια του Τσακ Νόρις. Μόνο άλλη μια γροθιά!

Ο Τσακ Νόρις κάποτε κατέρριψε γερμανικό βομβαρδιστικό σημαδεύοντας με το δάχτυλο και φωνάζοντας «ΜΠΑΜ»!

Ο Τσακ Νόρις μήνυσε το NBC ισχυριζόμενος πως «Νόμος και Τάξη» είναι πατενταρισμένα ονόματα για το αριστερό και το δεξί του πόδι αντίστοιχα.

Οι εξωγήινοι υπάρχουν…. Περιμένουν να πεθάνει ο Τσακ Νόρις για να επιτεθούν…

Ο Τρίτος Νόμος του Newton καταρρίφθηκε: Δεν υπάρχει αντίδραση ίση σε ισχύ με τη γνωστή «κλωτσοπατινάδα» του Τσακ Νόρις.

Ο Τσακ Νόρις επινήσε το μαύρο χρώμα. Για την ακρίβεια επινόησε όλο το ορατό φάσμα εκτός από το ροζ. Το ροζ επινοήθηκε από τον Τομ Κρουζ.

Ο Τσακ Νόρις σκοτώνει τον Σνέιπ στο έβδομο βιβλίο!

Ο Τσακ Νόρις δεν πληρωνει τον βαρκαρη για να τον περασει απεναντι στον Αδη.του λεει απλως «δεν γουσταρω να περασω» και ο βαρκαρης τον πληρωνει επειδη απλα ο τσακ τον αφησε να ζησει.

Ο Τσακ Νορις εκανε τους 7 αθλους! Απλως μετα ολοι του ζητουσαν να τους καθαρισει το σταβλο και αναγκαστηκε να πει οτι τους εκανε ο Ηρακλης.

Όταν ο Bruce Banner τσαντίσεται, μετατρέπεται σε Hulk. Όταν ο Hulk τσαντίσεται, μετατρέπεται σε Chuck Norris.

Όταν ο Arnold λέει «I’ll be back» στο πρώτο terminator, υπονοεί ότι θα φωνάξει τον Chuck Norris για βοήθεια.

Ο Τσακ Νόρις είναι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να εξυπηρετηθεί στοδημόσιο χωρίς καθυστερήσεις

Ο Τσακ Νόρις μπαίνει στη θύρα 13 με κασκόλ και μπλούζα του Ολυμπιακού και κανείς δεν του λέει τίποτα

Η μονη λυση για το αρθρο 16 ειναι να πει ο Chuck Noris οτι δεν του αρεσει…

Τι περασε απ το μυαλο ολων των θυματων του Τσακ Νορρις πριν πεθανουν? Το παππουτσι του.

Οταν ο Τσακ αποφασιζει να δωσει αιμα δν χρησιμοποιει συριγγα αλλα ενα οπλο και κουβα.

Ο Τσακ Νορις καποτε πεταξε ενα βοτσαλο σε μια παραλια… Του το απαγορευσαν αφου το τσουναμι σκοτωσε πολλους ανθρωπους

Για οσους λενε οτι ο Τσακ Νορις ειναι κακος ανθρωπος… Δεν ειναι… Μας εχει αφησει πολλες γιναικες… Γιατι θα μπορουσε να τις εχει ολες…

Ο Superman έχει αδύναμο σημείο τον Κρυπτονίτη.. Ο Τσακ γελάει που ο Superman έχει αδύναμο σημείο…

Το χέρι του Τσακ Νόρις πάλεψε μία φορά με το Superman….Το στοίχημα ήταν ο χαμένος να φοράει το σώβρακό του απ’έξω.

Ο Τσακ Νόρρις το Σεπτέμβριο 1999 είχε επισκεφτεί ingognito την Ελλάδα…Και ένα μεσημέρι αποφάσισε να κάνει σχοινάκι…..

Ο Τσακ Νορρις μπορει να βαλει φωτια με μεγενθυντικο φακο σε μυρμηγκια,τη νυχτα…

Thanks Ανδρέα

Τι να πρωτογράψω, τι. Με όλη αυτήν την ιστορία του γάμου που έρχεται, όλο καλούδια μου σκάνε.

Αχ ατιμουτσικα. Αχ!

Το κορυφαίο, είναι η γειτόνισσα.

Όπου, κυρία περασμένων Μαΐων, θεόκουφη, βάζει τηλεόραση το βράδυ και τρίζει η εξώπορτα ένα πράμα.

Το οποίον, λόγος ικανός για να κάμεις φόνο, αλλά η έκπληξη είναι οτι ο μάστορας που το ‘κτισε το ρημάδι ήτο μάγκας με περικεφαλαία, και όξω απο την πόρτα ανατριχιάζεις, αλλά μέσα στο σπίτι, κιχ.

Τάφος (φτου).

Ας είναι το λοιπόν όσο θεόκουφη θέλει, με γεια της με χαρά της, μονάχη μένει με τον άντρα της μένει, ένα μήνα νοικάρηδες είμαστε, ίσα να μας έχει δεί μια άντε δυο φορές.

Γιατι να μας έχει ακούσει, ούτε λόγος. 😛

Μια φορά που την πέτυχα στο μπαλκόνι, μισή ώρα φώναζα ‘καλημέρα’, μέχρι τον Πειραιά με ακούσανε, η γειτόνισα τσου.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτά με τα προκαταρτικά.

Πετυχαίνει το λοιπόν η γειτόνισσα την Ελεάνα, την βλέπει (σημαντικό), την χαιρετάει πρώτη.

«Γεια σας, είμαι η τάδε, χήρα τάδε (μια χαρά είναι ο άνθρωπος, φτου, φτου), πολύ καλός άνθρωπος ο άνδρας μου, θεός σχωρέστον, με την σύνταξή του τα βγάζω πέρα, (μονοκοπανιά όλα αυτά, ε; κιχ η Ελεάνα ακόμα), είμαι πολλά χρόνια εδώ, » και τέτοια.

«Εσείς;»

Λέει η Ελεάνα τα δικά της, καινούργιοι στην γειτονιά, αρραβωνιασμένοι (στραβομουτσουνιάζει η γειτόνισσα) θα παντρευτούμε στον μήνα πάνω (ηρεμεί η γειτόνισσα).

Εγώ, υπόψιν, σημαντικό, λείπω.

Γυρίζει λοιπόν η κυρα τέτοια, και της κάνει:

«Α, εσύ είσαι; Γιατι βλέπω και μία ξανθιά να μπαινοβγαίνει»

Κάγκελο η Ελεάνα, δεν τα χάνει πολύ όμως, κάνει έτσι, λύνει τα καστανόξανθα μαλλιά της που τα ‘χει πιασμένα κότσο:

«Εγώ είμαι»

«Μμμμμνννναααιι» της κάνει η γειτόνισσα.

Το οποίον, απατάσαι νεαρά μου, αλλά άντε, ας μην σου πω άλλα τώρα.

~

Είναι να μην σου μπει η αμφιβολία; Το κορίτσι, μου διηγείται την ιστορία, δεν μου λέει ‘βρε κερατά’ γιατι μου έχει εμπιστοσύνη – και γιατί είναι παράλογο, είκοσι μέρες πριν τον γάμο να μπάζω την Σκλεναρίκοβα σπίτι.

Μέχρι που μου μπήκε και μένα η αμφιβολία – βρε λές να υπνοβατώ και να την φέρνω στον ύπνο μου;

Διότι, μανδάμ, δέκα μέρες γειτόνοι, εγώ δεν την έφερα, άλλο σπίτι δίπλα να μπερδευτείς δεν έχει, καλεσμένη φίλη ξανθιά δεν μπήκε -ακόμα, ετοιμάσου Ξανθή να κάνεις πάταγο -, το σπίτι πριν απο μας είναι άδειο χρόνο και βάλε, που την είδες την οπτασία;

Και αντε και την είδες. Θες το ονειρεύτηκες, θες υπνοβατώ, θες είδες πολύ Πάνια, πας στην άλλη και της λες «μπαινοβγαίνει ξανθιά;»

Και μπαινοβγαίνει κιόλας; Επαναληπτικώς;

Και εμείς, άντε, είμαστε λίγο πριν τον γάμο. Στα ντουζένια του έρωτα. Φαντάζεσαι να σκάσει τέτοια ατάκα πέντε χρόνια μετά;

Θα κοιμάμαι στους καναπέδες για έξι μήνες.

Που και τώρα δηλαδή, στους καναπέδες κοιμάμαι.

Μυστήριο πράμα η γειτονιά ρε παιδί μου… 🙂

Όχι μονο θα (μας) πληρώνετε μία ζωή, αλλά θα μας ευγνωμωνείτε κιόλας – Αποκτήστε επιτέλους αυτά που δεν μπορέσατε ποτέ, και ζήστε για να δουλεύετε να μην πάτε φυλακή – Στις υπηρεσίες μας σας προσφέρουμε απόλυτη αδιαφορία, κέρδος πάνω στο κέρδος, ψεύτικες διαφημίσεις για όλους, και έχουμε τα μικρότερα γράμματα της αγοράς! – Επιτέλους, και ο ποιο φτωχός δικαιούται να νιώσει λίγο πλούσιος! – Ζήσε και εσύ το όνειρό σου, και ξύπνα μετά ιδρωμένος – Να είσαστε σίγουροι οτι η τράπεζά μας θα σας ζητήσει πάντα περισσότερα λεφτά απο όσα έχετε, με δυνατότητα κάλυψης του κενού με νέο δάνειο! – Δείχνουμε το ανθρώπινο πρόσωπό μας: δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μην μας χρωστάει – Σύντομα και νόμιμο αεροπλανάκι: βάλε έναν φίλο σου να χρωστάει, και θα χρωστάς λιγότερα και εσύ! – Κάλεσε μας τώρα: η κλήση είναι δωρεάν (θα τα βγάλουμε εμείς μετά, μη σε νοιάζει)

Η λαμπάδα δεν πωλείται χωριστά – Το αυτοκίνητο μπορεί και να καθυστερήσει μερικούς μήνες μέχρι την παράδοση – Για την απόκτηση του προϊόντος δεν απαιτείται να είστε άνω των 18 ετών, και πεντάχρονα να είστε, μπορείτε να το αποκτήσετε – Δώστε στο παιδί σας ένα αληθινά θρησκευτικό δώρο: μία λαμπάδα – Τιμή λαμπάδας: €10.000 και με 526 άτοκες μηνιαίες δόσεις, με επιτόκιο 25% – Μπορείτε να πληρώσετε και μεσω τηλεφώνου, καλώντας στο 901 ΧΧΧΧΧΧ [Ελάχιστος χρόνος κλήσης, 8 χρόνια, 5 μήνες, 7 ημέρες, 23 ώρες, 45 λεπτά και 1 δευτερόλεπτο] ή στέλνοντας SMS στο 901 [Ελάχιστη αποστολή δεκαεενιά χιλιάδων μηνυμάτων] – Η απόδειξη θα αναφέρει λαμπάδα δέκα χιλιάδων ευρώ συν δώρο – Η λαμπάδα έχει ένα χρόνο εγγύηση – Ο ροζ πάνθηρας δεν περιλαμβάνεται στην συσκευασία – Λόγω περιορισμένου στοκ (σε λαμπάδες) η προσφορά θα ισχύει μόνο για τα προηγούμενα πέντε λεπτά – Δικαιολογηθείτε στην γυναίκα σας: «Ρε γυναίκα, πως κάνεις έτσι; Μια λαμπάδα πήρα και εγώ, για το παιδί!» – Δοκιμάστε και τα άλλα μας είδη: Λαμπάδα με δώρο ένα διόροφο, Λαμπάδα με δώρο μία Ουκρανέζα, Λαμπάδα με δύο εισιτήρια Champions League, Λαμπάδα με δώρο 20 γραμμάρια Ηρωϊνη, Λαμπάδα με δώρο Δονούμενο Ερωτικό Δαχτυλίδι, Λαμπάδα με δώρο πιστωτική κάρτα, Λαμπάδα με δώρο διορισμό στο Δημόσιο (αυτή έρχεται σε δύο μεγέθη: με διορισμό ορισμένου χρόνου, και διορισμό αορίστου) – Μην ξεχνάτε: όλοι δικαιούνται μία λαμπάδα το Πάσχα! – Το προϊόν δεν απαιτείται να διαφημίζεται πριν τις 10 το πρωϊ και μετά τις 10 το βράδυ – Ούτε απαιτείται να το πάρετε στα σοβαρά – Αλλά αν πιστέψατε οτι αγοράζετε μία λαμπάδα όταν σας την πουλάνε με μισό κιλό παιχνίδια, και όχι το αντίθετο, τότε υποχρεούστε να πιστέψετε και αυτήν την προσφορά….

Παιχνιδάκι που μου είχε κάνει ο πατέρας μου, όταν ήμουν μικρός.

Αλλάζω τις ισοτιμίες (γιατί όταν ήμουν μικρός είχαμε ακόμα δραχμές – και λεπτά επίσης 🙂 ) και σας το παραθέτω:

Εγώ και η Ελεάνα, πάμε να φάμε σε μία ταβέρνα. Κάνουμε λογαριασμό ακριβώς τριάντα επτά ευρώ. Πληρώνουμε ο καθένας μας απο ένα εικοσάευρω, και του ζητάμε να κρατήσει ένα ευρώ πουρμπουάρ.

Το γκαρσόνι, παίρνει τα χρήματα, και επιστρέφει τα ρέστα. Ένα ευρώ για την Ελεάνα, ένα για μένα.

Υπάρχει όμως ένα θέμα:

Πληρώσαμε απο είκοσι ευρώ – άρα δώσαμε σαράντα ευρώ σύνολο.

Ο καθένας πλήρωσε όμως δεκαεννιά ευρώ αφού πήραμε ένα ευρώ ρέστα. Σύνολο δηλαδή τριάντα οχτώ.

Και ένα που κράτησε το γκαρσόνι; Τριάντα εννιά ευρώ.

Που είναι το ευρώ μέχρι τα σαράντα που δώσαμε αρχικά;

Μπήκα σε φοβερό πειρασμό να το κλέψω, και να το αναπαραγάγω στην ελληνική πραγματικότητα – αλλά σέβομαι την πρωτότυπη δουλειά του τύπου που το έφτιαξε, και επιπλέον, δεν μου περισσεύει και χρόνος.

Όχι οτι χρειάζεται και πολύς…

Η διαδικασία είναι απλή: Ανοίξτε το πρωτότυπο αρχείο (σε Firefox ή Explorer 7 είναι καλύτερα) και τυπώστε το (αφού το μικρύνετε όσο χρειαστεί για να χωρέσει στην σελίδα σας.

Υστερα, γράψτε επάνω του και στείλτε το με το ταχυδρομείο, ή περάστε το κάτω απο την πόρτα γνωστού (ή αγνώστου σας).

Στα συν: συνεχίζει να δουλεύει ακόμα και όταν κοπεί το ρεύμα… 🙂

Αντί του: Πω – πω, κουφάθηκα ρε πούστη!
Να γίνεται χρήση του: Σοβαρά; Απίστευτο! Εντυπωσιακό!

Αντί του: Μήπως θες να σου πάρω και καμία πίπα;
Να γίνεται χρήση του: Αυτή την στιγμή είμαι απασχολημένος.

Αντί του: Στ’ αρχίδια μου!
Να γίνεται χρήση του: Δε με απασχολεί το ζήτημα.

Αντί του: Γαμώ την τύχη μου, γαμώ! Κι άλλη στραβή!
Να γίνεται χρήση του: Μου αρέσουν οι προκλήσεις!

Αντί του: Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ μ’αυτή την παπαριά;
Να γίνεται χρήση του: Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα.

Αντί του: Να πάει να γαμηθεί, ας το κάνει μόνος του ο καργιόλης!
Να γίνεται χρήση του: Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειες μας.

Αντί του: Ωραία! Και κερατάς και δαρμένος!
Να γίνεται χρήση του: Ναι, σήμερα θα μπορέσω να δουλέψω μερικές ώρες παραπάνω.

Αντί του: Είναι εντελώς μαλάκας!
Να γίνεται χρήση του: Δεν γνωρίζει ο συνάδελφος το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Αντί του: Ε!Ε! Εσύ!
Να γίνεται χρήση του: Με συγχωρείτε.

Αντί του: Ε!Ε! Εσύ! Ναι, ΕΣΥ ρε μαλάκα!
Να γίνεται χρήση του: Με συγχωρείτε κύριε.

Αντί του: Είστε όλοι άχρηστοι!
Να γίνεται χρήση του: Ο προϊστάμενος δεν έμεινε ευχαριστημένος.

Αντί του: Δεν γαμιέσαι λέω γω!
Να γίνεται χρήση του: Λυπάμαι δεν μπορώ να σε εξυπηρετήσω.

Αντί του: Τι; Πήρε προαγωγή; Αναρωτιέμαι πόσους απ’το ΔΣ έχει τσιμπουκώσει!
Να γίνεται χρήση του: Επιτέλους αναγνωρίσθηκαν οι προσπάθειες της.

Αντί του: Τι τα έκανες τα κωλόχαρτα ρε;
Να γίνεται χρήση του: Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα;

Αντί του: Καλά ..σκατά έχεις στο μυαλό σου;
Να γίνεται χρήση του: Νομίζω η πρόταση σου είναι ανεφάρμοστη.

Αντί του: Πάλι τα αρχίδια μου πήρε!
Να γίνεται χρήση του: Το νέο αίτημα του για αύξηση απορρίφθηκε.

Αντί του: Όλοι μαζί, να τους γαμήσουμε τους κωλοκαπιτάλες!
Να γίνεται χρήση του: Συνάδελφοι ..πρέπει να συσπειρωθούμε

Αντί του: Θα ψοφήσεις και θα είσαι ακόμη κλητήρας ρε!
Να γίνεται χρήση του: Δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω εξέλιξη.

Αντί του: Πάλι χάλασε η μπακατέλα!
Να γίνεται χρήση του: Το φωτοτυπικό έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.

Αντί του: Πω πω – μπουρδέλο έχουμε καταντήσει!
Να γίνεται χρήση του: Οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι ιδανικότερες.

Αντί του: Απ’τα σκαλιά – και άμα σ’αρέσει!
Να γίνεται χρήση του: Ο ανελκυστήρας δεν λειτουργεί.

Αντί του: Είναι ακόμα τύφλα από χθες ο μαλάκας!
Να γίνεται χρήση του: Νομίζω πως ο προϊστάμενος είναι σε καλή διάθεση.

Αντί του: Σκουλήκια! Θα δουλέψετε μέχρι να λειώσετε!
Να γίνεται χρήση του: Πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες σας.

Αντί του: Καλά, τόση ώρα γι’αυτή την μαλακία;!
Να γίνεται χρήση του: Το αποτέλεσμα είναι μάλλον φτωχό.

Αντί του: Δώσε φόκο ρε!
Να γίνεται χρήση του: Μήπως έχετε αναπτήρα;

Αντί του: Ρε σεις! Τεκέ το κάναμε εδώ μέσα!
Να γίνεται χρήση του: Νομίζω πως πρέπει να περιορίσουμε το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους.

Αντί του: Καλώς τα’αρχίδια μας τα δυό!
Να γίνεται χρήση του: Καλημέρα σας κύριε διευθυντά.

(*) Αντί του: Μαλάκες, κομμένες οι μαλακίες!

Μια καταπληκτική ευκαιρία να αποτυπώσετε τις σημαντικές στιγμές του 2007. Αποσπάσματα που αλλάξανε την ζωή μας, και κάνανε τα βράδια μας ποιo ονειρικά.

Στιγμές σημαντικές, πολύτιμες, ουσιαστικές.

Στιγμές στις… Πύλες του Ανεξήγητου.

Μην χάσετε την ευκαιρία να το χαρίσετε σε όσους αγαπάτε πραγματικά!

(δείξτε ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που ο παρουσιαστής βοηθάει το κοινό του με το να βάζει δύο -μάλιστα, δύο- εκπομπές σε κάθε DVD)

Κάθε Δευτέρα αγοράζω την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, για το αξιόλογο αθλητικό περιοδικο Εθνοσπορ.

Τις τελευταίες 2-3 φορές, ανάμεσα στα ολοσέλιδα Καζίνο, Μπότες και διαφημίσεις του ΟΠΑΠ περι κοινωνικής ευθύνης, μία ολοσέλιδη διαφήμιση μου προκάλεσε την -εύλογη- περιέργεια.

Πάνω, το λογότυπο της γνωστής εταιρείας προφυλακτικών durex. Κεντρική φωτογραφία, ένα πλαστικό δακτυλίδι.

Το θέμα; Ερωτικό βοήθημα – δονητής, για άνδρες και γυναίκες, μίας χρήσεως.

Δεν είναι το μόνο που πουλάει η εταιρεία, αφού -φαίνεται ότι- ανοίγει τον «ασκό του αιόλου» αναπτυσόμενη ταχύτατα σε κάθε είδους δονητές και βοηθήματα.

~

Σκεφτείτε το όμως λίγο: Σε αθλητικό περιοδικό, ένθετο εφημερίδας πανελλήνιας κυκλοφορίας, να διαφημίζεται με ολοσέλιδη καταχώρηση… δονητής.

Ανήκουστο ίσως, και δικαιολογημένο το ξάφνιασμά μου, αλλά γιατί;

Διότι, εγώ όπως και εσείς, ανήκουμε σε μία βαθιά σχιζοφρενική κοινωνία:

που είναι αποδεκτό, θεμιτό, και αναμενόμενο να διαφημίζονται παγωτά με φωτογραφίες γυναικών που τα γλύφουν (παραπέμποντας σε προφανείς σεξουαλικές εικόνες),

που είναι απόλυτα φυσιολογικό μία γυναίκα να θεωρείται ιδανική για το κορμί, και όχι το μυαλό της,

που είναι τιμή για τον άνδρα να είναι «γαμιάς» και κρυφό προσόν μίας γυναίκας «νυφομανής»,

Αλλά,

που στις φυλακές και στα στρατόπεδα η σεξουαλική υγιεινή δεν αναγνωρίζεται,

που για τις μεγαλύτερες ηλικίες το σεξ είναι ταμπού ακόμα και να το συζητάς,

που η προσπάθεια να επιτευχθεί το ανέφικτο οδηγεί σε αμφίβολες και επικίνδυνες ιατρικές επεμβάσεις,

που η σεξουαλικότητα είναι αποδεκτή μόνο όταν αφορά το αντίθετο φύλλο, και όχι το ίδιο,

που επτά στις δέκα βρισιές μας είναι σεξουαλικού περιεχομένου,

που η καθολική εκκλησία (τρίτη ή τέταρτη θρησκεία στον κόσμο σε πλήθος πιστών, αν δεν κάνω λάθος) δεν έχει ακόμα επιτρέψει το προφυλακτικό(!),

που όταν μία γυναίκα αποφασίσει να απέχει (για άλφα-βήτα λόγους) είναι «ψυχρή» και ένας άνδρας «ανίκανος»,

που βουλευτές παραιτούνται γιατί δεν ταιριάζουν με την «γενική σεξουαλική ηθική» όταν αποκαλύπτονται ομοφυλόφιλοι,

που για να αγοράσεις προφυλακτικά, ειδικά αν είσαι γυναίκα, πρέπει να περάσεις απο το γδύσιμο του φαντασιόπληκτου περιπτερά,

ούτε λόγος αν τα προφυλακτικά σου έχουν γεύση μπανάνα,

που η «νυμφομανής» γυναίκα όταν γυρίζει την πλάτη της γίνεται «πουτάνα».

Και που, φυσικά, το sex είναι ταμπου: το βλέπουμε, μιλάμε για αυτό, το θεωρούμε απαραίτητο διαφημιστικό προσόν, αλλά προς θεού – δεν το κάνουμε εμείς.

(‘Η το κάνουμε – αλλά μόνο πολύ και καλά)

Εν ολίγοις, πρόκειται για μία απόλαυση συχνή (για τους τυχερούς) όσο το φαγητό, απαγορευμένη όσο η κόλαση. Μία κοινωνική απαίτηση, που όμως δεν βρίσκει όσες διόδους πιέζεται να βρει, και δημιουργεί -λογικά- εκρήξεις.

Αυτή η σχιζοφρένεια μοιάζει λίγο να διαλύεται, σαν τον καπνό που δεν ξέρεις τι τον προκαλεί (και καμιά φορά δεν τον αντιλαμβάνεσαι καν, αλλά σου κρύβει την θέα) απο την μοναδικής λογικής καταναλωτική ανάγκη:

Μία εταιρεία, που πουλάει απόλυτα νόμιμο προϊόν, που ειδικεύεται στην απόλαυση του έρωτα, να διαφημίσει το προϊόν της.

Παρότι θεωρώ τον εαυτό μου ανοιχτό στο θέμα της απόλαυσης και της ηδονής, καμιά φορά ο καπνός καλύπτει και το δικό μου μυαλό: αυτη η διαφήμιση με κάνει να ξαφνιάζομαι για μερικά δευτερόλεπτα, να αντιλαμβάνομαι το προφανές, και να γράφω τουτο το πόστ.

(α, να μην το ξεχάσω: το link για το προϊόν, είναι εδώ. Θα σας το έδινα νωρίτερα, αλλά ήταν καλό το ποστ, και φοβόμουν μην σας χάσω :))

Ο blogger (δημοσιογράφος – σχολιαστής – φωτογράφος) Arkoudos, σας προσφέρει, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα σχέδιο που ετοιμάζεται στην ΕΛ.ΑΣ. (αλλά και στην ΓΑΔΑ, και σε άλλα ιδρύματα και οργανισμούς), και αφορά τον σχεδιασμό της Αστυνομίας για τις πορείες που (που θα πάει; δεν θα έρθουν;) θα έρθουν.

Το σχέδιο προβλέπει ζαρτινιέρες -παύλα- αστυνομικούς, οι οποίες θα φυτεύονται στην μέση των κεντρικών οδών (π.χ. Β.Σοφίας) ωστε να διακοπτεται με τον πλέον ειρηνικό τρόπο οι όποια παραβατική συμπεριφορά των γνωστών – αγνώστων (π.χ. συμβασιούχων, συνταξιούχων) που χαλάνε την ηρεμία και την ησυχία με την οποία έχει συνηθίσει το κράτος (π.χ. Παυλόπουλος), όταν ζητάνε (άκουσον-άκουσον) τα δεδουλευμένα τους.

Άκουσον – άκουσον δηλαδή. Ανοήτοι διαδηλωτές, να ενοχλούν κοτζαμάν κυβέρνηση, για εισπράξουν τα νομίμως δεδουλευμένα τους. Θράσσος κύριοι, θράσσος.

Επανέρχομαι.

Η οργάνωση της εκστρατίας έχει προγραμματιστεί εδώ και καιρό, για να αποδειχθεί η πίστη του κράτους σε εφαρμοσμένες τεχνικές, και οτι ο,τι γίνεται, γίνεται με μακρόχρονο σχεδιασμό. Εξ’ου και το αμίμιτο:

«Τι περιμένατε να τους δώσουμε; Γαρδένιες;»

Ε, τώρα θα τους κοπανάνε ολόκληρη την ζαρτινιέρα.

Σύμφωνα με τα Δελτία Τύπου που συντάσονται (απο τώρα, άλλωστε δεν θα αλλάξει τίποτα στο μέλλον), οι διαδηλωτές ΑΝ πηγαίνουν στο νοσοκομείο για αναπνευστικά προβλήματα θα ευθύνεται το έντονο άρωμα των λουλουδιών, και ΑΝ τραυματίζονται σοβαρά θα είναι επειδή, προσπαθώντας εμφανώς να διαφύγουν, θα προσκρούουν εντόνως στις ζαρτινιέρες, όπου και θα τραυματίζονται ελαφρώς. Το «σοβαρά» του τραυματισμού θα προκύπτει απο αλλεπάληλες προσπάθειες διαφυγής. Το κόστος δε των ζημιών της ζαρντινιέρας, θα καλύπτεται α) απο την αύξηση του Τέλους Κινητής Τηλεφωνίας, β) απο τα Παρκόμετρα της Αθήνας, και γ) απο πρόστιμα που θα παίρνουν οι συλληφθέντες – οπότε οι πολίτες δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Επίσης, αν διακομιστούν υπερβολικά πολλοί διαδηλωτές, η αστυνομία θα παρέχει αστυνομικούς ντυμένους με πολιτικά, επιφορτισμένους με ειδικές εντολές (όπως το κάψιμο της σημαίας, ο λιθοβολισμός, το κάψιμο αυτοκινήτων) ωστε να τηρηθεί το τυπικό, και ούτε η διαδήλωση να χάνει το νοημά της, ούτε να χάνουν την ποιότητά τους οι γνωστοί γνωστοί-άγνωστοι.

Η κάτωθι φωτογραφία τραβήχθηκε απο την δοκιμαστική πορεία που έγινε στο κτήριο της ΓΑΔΑ, όπου και τραυματίστηκαν σοβαρά πέντε Αστυνομικοί που παρίσταναναν τους διαδηλωτές και τρεις Ζαρτινιέρες – αποδεικνύοντας έτσι περίτρανα το πετυχημένο σχέδιο που οργάνωσε η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση παρακαλεί να διακοπούν οι συγκεντρώσεις (άνω των δύο ατόμων, όπως τα παλιά καλά χρόνια) καθώς η παραγωγοί αδυνατούν να έχουν έτοιμες μπλέ γαρδένιες, ωστε να θυμόμαστε όλοι ποια κυβέρνηση εφήρμοσε τούτο το μέτρο, και να χρησιμοποιηθούν και σε περίπτωση που -μακρυά απο εμάς- τολμήσει κανείς να ζητήσει αλλαγή πολιτικού σκηνικού.

Κοινώς, να ζητήσει Δημοκρατία.

Ετοιμάζεται επίσης στόλος απο γλάστρες, που θα αντικαταστήσουν τους μηχανόβιους αστυνομικούς, θα είναι πιο ευέλικτες, και θα ομορφύνουν την Αθήνα – και μερικά κεφάλια.

Αυτά, για να μην λέτε (εσείς οι γελοίοι) οτι δεν παράγεται κυβερνητικό έργο.

[Το παρόν είναι ελαφρώς ανορθόγραφο. Το έκανα επίτηδες, ωστε να διαφέρει απο το αληθινό Δελτίο Τύπου, το οποίο είναι εξίσου γελοίο, αλλά περισσότερο σοβαρό. Λένε και άλλα αστεία κατα καιρούς, αλλά αυτά, δεν τα φτάνω με τίποτα.]

Πηγές: εδώ και εδώ

[ Αποκλειστικό στιγμιότυπο: Ο Αρκούδος μπαίνει στο ταξί. ]

Μπαίνω στο ταξί.

Ωραία; Ωραία.

Βασικά, δεν θέλω να πάρω ταξί. Αλλά είναι αργά. Και βαριέμαι. Και το αποφασίζω – άλλα λεφτά δεν χάλασα σήμερις, μήτε σέντσι.

Και μπαίνω.

Ταξιτζής-λουκούμι.

Το οποίον παχχύ μουστάκι, νέος σχετικά, λιγομίλητος, ότι πρέπει για νυχτερινή βόλτα, εγώ, αυτός και τα αστέρια, ρομαντικά πράματα.

Που πάμε, κείθε, καλώς, ξεκινάει.

Και εκεί αρχίζουν οι πλάκες.

Δεν ξεκινάει: ξεκινάει – σταματάει. Σαν να μην το έχει πάρει απόφαση. Το πατάει το γκάζι, το αφήνει, πατάει φρένο, πάλι γκάζι. Ανεπαίσθητα, 4-5 χιλιόμετρα διαφορά – αλλά πολύ σπαστικό ρε αδελφάκι μου.

Αναποφάσιστος.

Και όχι με ρυθμό – όοοοοχι. Ράντομ. Στα ζάρια. Εκεί που λές τωρα θα ηρεμήσει, τότε τρέχει αυτός. Μετά, κόβει. Πατάει λίγο ακόμα – κόβει. Λίγο – κόβει. Λί – κό.

Το πιάσατε το υπονοούμενο.

Λέω, δεν θα τα πάμε καλώς. Να του την πω, το σημειώνω, στο τέλος. Μετά, σπάω πλάκα στους επόμενους, και λέω θα κάνω το κορόιδο. Αλλά για το μπλόγκ τα ετοιμάζω, διότι σας σκέφτομαι βρε κουτά, και ας με πληρώνετε 3 comment το καλό το άρθρο, το μωβώρο. Χαλάλι σας.

Κάπου στο Γαλάτσι, πιάνει κουβέντα, για ποδόσφαιρο. Εκεί, σκάει το δεύτερο: είναι και Παναθηναϊκός. Ξεκινάει βέβαια με το «εγώ δεν ασχολούμαι» αλλά σε πέντε λεπτά έχει θερίσει Οσιμ και Ντέμη Νικολαϊδη. Του κάνω και κόντρα, πάω να το παίξω πονηρός, τσιμπάει, αλλά μου πετάει οτι ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει πρωτάθλημα φέτος, και χάνω το χιούμορ μου σαν χρηματιστής στις μεγάλες πτώσεις.

Υστερα, αρχίζει για το δάκρυ να είσαι ταξιτζής την σήμερον ημέρα, που όλοι σου κορνάρουνε, και τι να κάνω εγώ να μην σε πάρω, να μην σ’ αφήσω, μεγάλος ο καυμός, και θα πιάσω έναν πουστη που κορνάει, έχω ένα λοστάρι σιδερένιο πίσω, -αλήθεια-, και θα του το κάνω καλοκαιρινό του πούστη που κορνάρει. Διοτι την μάνα του θέλει να την πάρω (κούρσα) και την κόρη του (κούρσα) και την γκόμενά του (δεν το διευκρίνησε αυτό να σας το πω). Αλλά άμα σταματήσω λιιιιγάκι φωνάζει – ο μαλάκας. Και το χω τάμα. Μέχρι να συνταξιοδοτηθώ, κάποιον θα κάνω καλοκαιρινό, και ας πλερώσω.

Του λέω πόσο καιρό θέλεις για την σύνταξη, πολύ μου λέει, πάει η κουβέντα λέω (μέσα μου, μαλάκας είμαι;) γαμήθηκε, αλλά μετά του λέω ναι, αλλά καμιά φορά άαααααλλοι ταξιτζίδες (όχι εσύ, είσαι λεβεντιά, δεν κάνεις τέτοια), σταματάνε κάθε τρεις και λίγο, και με διπλή κούρσα μέσα, και κάνουν την Πατησίων μπορδέλο μεσημεριάτικα. Και, προς έκπληξη όλων (εμένα, εσάς, του Θεού που μας κοίταγε και έσπαγε μεγάλες πλάκες, μπορεί και του ιδίου,), ο ταξιτζής επαραδέχθηκε οτι άλλοι (όχι εσύ είπαμε, λεβεντιά) πράττουν το αδίκημα τούτο – εκνευριστικόν και κατακτριτέον.

Όλα αυτά με μία-μπαίνω-μία-βγαίνω στο γκάζι, ε; μην ξεχνιόμαστε.

Δίκιο έχεις, αλλά, μου λέει, για να επιστρέψει στον παλιό καλό σουρεαλ εαυτό του, κράτος είναι αυτό που έχουμε; μπουρδέλο είναι.

Ωραία, τώρα μπορούμε πάλι να συννενοηθούμε. Ανησυχησα λίγο γιατί μου σοβάρεψες.

Το κράτος πταίει που οι ταξιτζίδες σταματούν κάθε πέντε μέτρα στην Πατησίων; τολμώ να ερωτήσω. Εβεβαίως με λέγει ο μουστακαλής. Διότι, σου λέει ο άλλος, ανέβασε κύριε την ταρίφα ετούτην, να μην παίρνω διπλή ταρίφα. Ευρωπαϊκά πράματα, καλά καμωμένα. Ωραίος λέω, ή διπλή ταρίφα ή καροτσάκι, καλά τα λέει ο μπεσαλής, να, εδώ όπου θες με αφήνεις.

Στην μέση του δρόμου με άφησε ο χριστιανός, και καλά που δεν ήτονε κανένας πίσω, να κορνάρει και έχουμε άλλα ντράβαλα.

Ποσο κοστίζει η βόλτα με το Λούνα Πάρκ, πέντε παρα κάτι, κράτα πέντε λέω διότι έχουν ανέβει και τα νοίκια (τα δικά του, τα δικά μου είναι σταθερά, το τελευταίο εικοσαήμερο ούτε δέκα ευρώ πάνω δεν επήγανε) , έχω εικοσαεύρω,το οποίον έχω ενημερώσει τον επιχειρηματία απο την αρχή γιατί είμαι και καλός μαλά πελάτης, βεβαίως, μου δίνει ρέστα, κοιτάω αν έπεσε κάτι στο πάτωμα, τσου, τα ‘χω όλα, φεύγω.

Απο τις ελάχιστες φορές που δεν κοιτάω τον αριθμό του.

Πάω εις το περίπτερο να αγοράσω έναν χυμό, διότι η δίαιτά μου δεν με αφήνει πλέον να τρώγω σοκολάτες διότι έχω γίνει ωσάν τόφαλος, και είμαι και έτοιμος για γάμο τρομάρα μου.

Πάωνα πληρώσω, και τι να δω; Δεκαπέντε ευρώ ρέστα έπρεπε να μου δώσει ο συμπαθής ταρίφας, εικοσιπέντε ευρώ μου έδωσε.

Ητο μακρυά πλέον (μόνο για μένα είχε το κούτσα-τράβα φαίνεται, γιατι μετά πέταξε) και δεν μπορούσα να του επιστρέψω το ποσόν.

Ποιο πολύ πλάκα είχε απο το Taxi Girl, σας το λέω. Τον δε χυμό, τον ήπια στην υγεία του.