

Παρακολουθώ το φιλικό παιχνίδι του Ολυμπιακού στην ΝΕΤ. Αντίπαλος είναι η Χέρενφέιν. Η Ολλανδική ομάδα παίζει με την πρώτη της εμφάνιση. Ο γαύρος παίζει με την τριτοτέταρτη εμφάνιση που είναι η μαύρη.
(στα φιλικά (σχεδόν) ποτέ τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός δεν κατεβαίνει με την πρώτη του εμφάνιση στα φιλικά. Περιμένει τα επίσημα παιχνίδια. Για κάτι τέτοιες λεπτομέρειες την γουστάρω την ομάδα μου)
Τι λείπει απο τον Ολυμπιακό;
Ο οχτρός!
Η εμφάνιση ΔΕΝ εχει πια χορηγό την Vodafone!
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο χαρούμενος είμαι που βγάλαμε αυτή την αλητεία απο την φανέλα μας! Σαν να πήραμε πρωτάθλημα – και βάλε!
Επιτέλους!
Μισώ θανάσιμα την vodafone για την …αμνηστία που της έχουν χορηγήσει στο σκάνδαλο των υποκλοπών και δεν αγόραζα εμφάνιση τόσα χρόνια μόνο και μόνο γιατί χορηγός ήταν αυτή η κωλοεταιρία.
Τέλεια στιγμή για μένα να ξεφορτωθούμε αυτή την ντροπή. Τέλεια στιγμή για να νιώσω επιτέλους λίγο καλύτερα για την ομάδα μου να βγάλουμε αυτό το στίγμα απο την φανέλα.
Στο καλό vodafone λοιπόν, και να σε έχουμε γραμμένη! Στα τσακίδια!
(*) Η ελπίδα μου στηρίζεται στο ότι ο χορηγός μπαίνει σε όλες τις εμφανίσεις, για κάθε τύπο παιχνιδιού – ελπίζω να μην διαψευστώ και να μην ξαναδώ ποτέ vodafone μπροστά μου…
Θυμάστε τα παλιά; Αν όχι, κλικ εδώ: Διέρρευσε η επίσημη εμφάνιση του Ολυμπιακού για φέτος (;) Πέρσι αποδείχθηκα σωστός, αλλά φέτος ούτε πρώτος είμαι, ούτε έκπληξη μεγάλη έκανα 🙂
Για φέτος λοιπόν, η εμφάνιση βγήκε, όχι επίσημα προφανώς, αλλά η Puma (πριν το κλείσιμο του Ιουνίου, πρώτη φορά τόσο νωρίς) ήταν …λαλίστατη, και αρκετές ομάδες έχουν τις εμφανίσεις τους ακόμα και στα μαγαζιά. Ίσως σ’ αυτό να βοήθησε και το Confederation’s Cup.
Ο Ολυμπιακός προφανώς δεν το έχει ανακοινώσει ακόμα, αλλά αφού έχει επίσημα παιχνίδια νωρίς, ήταν φυσικό να τυπωθούν:

Τις εμφανίσεις δεν καυχιέμαι (φέτος) οτι τις βρήκα πρώτος, αφού τις πήρα απο εδώ: http://froza1.blogspot.com/2009/05/2009-2010.html
Σχόλιο; Η γραμμή στο στήθος μου θυμίζει έντονα Μπορντό [φωτό] και υποπτεύομαι οτι απο εκεί εμπνεύστηκε η γραφιστική ομάδα της Puma (UPD: και όχι μόνο αυτή, δυστυχώς, απο ότι φαίνεται). Είναι αρκετά σκούρες, το κόκκινο πλέον γεμίζει και τα μανίκια ενώ σ’ αυτά εγκαταλείπεται η εξαιρετική ιδέα με τις ρίγες που δείχνουν οριζόντιες μόνο όταν είναι σηκωμένα τα χέρια. Δεν είμαι ενθουσιασμένος, αλλά περιμένω να τις δω φορεμένες μέχρι να αποφασίσω αν τελικά μ’ αρέσουν.
Δωράκι για τους PES Fans: κατεβάστε την εμφάνιση για το PES σας ! (αχ, που αλλού θα τα βρίσκατε αυτά;)
Για τις άλλες ομάδες: Είναι πιθανό η ΑΕΚ να ακολουθήσει το ίδιο μοτίβο (με την γραμμή στο στήθος, δες και εδώ), στα χρώματά της φυσικά, καθώς κάθε χρονιά η Puma την ρίχνει, και δεν δείχνει καμία πρωτοτυπία στην εμφάνισή της. Το ίδιο περίπου περιμένω και για τον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός, λόγω Adidas θα έχει όπως πάντα διαφορά στο σχέδιο, που είτε δεν θα απέχει απο τις εμφανίσεις που είδαμε στο Confederations Cup (αν και θα ήθελα να εκπλαγώ – είτε, και ποιο πιθανό, να είναι μία light και πολυφορεμένη εκδοχή.). UPD: Κάποιοι, έκαναν την ευχή τους πραγματικότητα.
Δωράκι νο2: Για τους fan των εμφανίσεων (σαν και μένα): Όλες οι ρετρό εμφανίσεις των Αγγλικών και Σκωτσέζικων ομάδων (απίστευτη συλλογή): http://www.historicalkits.co.uk/
Και όπως πάντα, δεν ξεχνιόμαστε: Δεν δαπανώ ούτε ένα ευρώ σε προϊόντα του Ολυμπιακού που έχουν Vodafone επάνω!
…Μετακομίζουμε λοιπόν, και πάμε λίγα τετράγωνα μακρυά. Παλέψαμε να βρούμε το σπίτι, το βρήκαμε, ένα χάλι μαύρο. Ήθελε στοκάρισμα, ήταν άβαφτο – βρώμικο, η ιδιοκτήτρια βάζει καινούργιο μπάνιο, καινούργια κουζίνα, βαβούρα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, δεν είχαμε μετρήσει τα έπιπλα. Που να παίρνεις μέτρο, και πόσο απο δω, και πόσο απο εκεί, αδύνατο να μετρήσεις σωστά.
Αδύνατο; Όχι βέβαια. Γιατί ο έξυπνος ο αρκούδος στα δύσκολα φαίνεται:
Αφού δεν μπορούμε -προφανώς- να περιμένουμε να τα πάει η μεταφορική για να δούμε που θα μπει τι, και που χωράει τι, είχα μία φαεινή ιδέα:
Τα μετέφερα εικονικά.
Πήρα χαρτί ταμειακής, που είναι σκληρό και πολύ μακρύ. Απο κάθε έπιπλο (κουζίνα, ψυγείο, κρεβατοκάμαρα, ντουλάπια, σου ‘πα, μου πες) «μέτρησα» τις δύο όψεις (πλάτος και βάθος) με το χαρτί. Ύστερα, έκοψα άλλα δύο ίδια μεγέθη (όλα τα έπιπλά μου είναι τετράγωνα).
Είχα τέσσερα ρολά χαρτί, για κάθε πλευρά. Εγραψα το κάθε χαρτί τι έπιπλο ήταν και ποια όψη αντιπροσωπεύει ποια.Τις κόλλησα σωστά, επικαλύπτοντας την μία άκρη με την άλλη, και φροντίζοντας όλα να είναι στην ίδια πλευρά.
Το αυτό, για κάθε έπιπλο.
Υστερα, πήρα τα χαρτιά στο καινούργιο σπίτι, και τα άπλωσα στο πάτωμα.
Βουαλά.

Είχα τα σωστά μεγέθη, κουνάγαμε ότι χρειαζόμασταν, και, χάρη στην ακρίβεια του μεγέθους, είχαμε πολλές -κυρίως ευχάριστες, αλλά όχι μόνο- εκπλήξεις.
Πανηγυρίζω, βέβαια, διότι λοιδωρήθηκα μέχρι να το καταφέρω. Κανείς δεν πίστευε ότι άξιζε τον κόπο, και παραλίγο να πείσουν και μένα. Αλλά αποδείχθηκε απίστευτα βολικό.
Φανταστείτε να το είχα σκεφτεί νωρίτερα, και να τα είχα ετοιμάσει όταν ακόμα κοιτάζαμε σπίτι. Η μεταφορά των εικονικών επίπλων είναι απίστευτα εύκολη (προφανώς πολύ ελαφριά, αρκεί να μην τσαλακώσουν – το χαρτί ταμειακής ευτυχώς διπλώνει αυτόματα μόνο του), και θα μπορούσαμε σε μηδέν σχεδόν χρόνο, σε κάθε σπίτι που πηγαίναμε, να μετράμε αν πράγματι χωράει το κρεβάτι και η κουζίνα.
Κάντε το, και θα με θυμηθείτε. Μία όταν θα προσπαθήσετε να τα ξεδιπλώσετε (είναι λίγο βαβούρα) και μία όταν θα ανακαλύψετε οτι το να σας πει η σύζυγος «να, αυτό ας το πάμε στον άλλο τοίχο» είναι σαν να κουνάτε ένα κομμάτι χαρτί στο πάτωμα.
Κυριολεκτικά 🙂
Το γράφει η Σοφία Σακοράφα, το υπογράφω άνετα και εγώ:
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Περνώ απευθείας στο τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου και στις διατάξεις 25 και 26, διατάξεις που υποτίθεται ότι διασφαλίζουν την κοινωνική ειρήνη.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν κατάλαβε και δεν έχει ούτε την πολιτική βούληση, αλλά ούτε και την κοινωνική ευαισθησία να καταλάβει τί είναι αυτό που διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη και αντιστοίχως τί είναι αυτό που κλονίζει την κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν απαξιώνει τους θεσμούς και τους μετατρέπει σε όχημα διατήρησης της στην εξουσία, κλονίζει την κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετατρέπεται κατά συνείδηση και κατ΄επιταγή σε πλυντήριο σκανδάλων, δυναμιτίζεται η κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν γονατίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, το μέσο Έλληνα και εξοντώνει τις ασθενέστερες ομάδες, υπονομεύει την κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν υποδέχεται την παγκόσμια κρίση με σχέδιο στήριξης μόνο των μεγάλων και των ισχυρών και μάλιστα άνευ όρων, ενώ παραδίδει τον ελληνικό λαό βορρά στους μεγαλοτραπεζίτες και στα τραστ, αδιαφορεί για την κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν η ελληνική γη γίνεται αντικείμενο μπίζνας μεταξύ υπουργών και Βατοπαιδίου, με κέρδη για τους υπουργούς και το Βατοπαίδι, σαμποτάρεται η κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν η υγεία και η παιδεία από παρεχόμενα αγαθά μετατρέπονται σε προιόντα αγοράς, διαλύεται η κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν η ακρίβεια ελέγχεται από τα οικονομικά λόμπι και η περιφέρεια υφίσταται πολιτικές ερήμωσης και εγκατάλειψης, ανατρέπεται η κοινωνική ειρήνη.
Δεν καταλαβαίνει ότι όταν οι συνταξιούχοι αιμορραγούν, οι πτυχιούχοι απογοητεύονται, οι 15άρηδες οργίζονται, σπάει η κοινωνική ειρήνη.
Καταλαβαίνει όμως πολύ καλά τί σημαίνει το ιδιώνυμο της κουκούλας.
Αναρωτιέμαι τί θα έκανε ένα καθεστώς στρατιωτικό για την τήρηση της τάξης.
Ακριβώς ό,τι και η κυβέρνηση.
Δηλαδή : τη θεσμική στοχοποίηση και το στιγματισμό της φιγούρας του πιθανού «εχθρού», περιφρονώντας προκλητικά όλα τα δικαιώματα, ανάμεσα στα οποία η ελευθερία της έκφρασης, η ελευθερίας της αμφίεσης με ανάδειξη πολιτικού συμβολισμού, η ελευθερία αυτοπροστασίας των διαδηλωτών από απαγορευμένα κι επικίνδυνα χημικά αέρια κ.λπ.
Κάποτε ήταν τα μακριά μαλλιά σήμερα οι κουκούλες.
Και προχωράτε ακάθεκτοι επαναφέροντας και την «περιύβριση αρχής», έναν επικίνδυνο δίαυλο διά του οποίου θα καθίσταται τιμωρητή η άσκηση της όποιας οξείας κριτικής κατά δημοσίων προσώπων. Με κίνδυνο να επανέλθει σε ισχύ ουσιαστικά ένα νέο είδος περιύβρισης αρχής, αδίκημα που παραπέμπει σε εποχές που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε οριστικά. Όλοι πλην της κυβέρνησης.
Λοιπόν σε ό,τι αφορά το πρώτο θέμα, σε ό,τι αφορά την κουκούλα.
Το Δεκέμβρη συνόδεψα τα παιδιά μου στις μεγαλειώδεις μαθητικές διαδηλώσεις.
Συγκρούστηκα όταν μια ολόκληρη διμοιρία χτυπούσε 14χρονα και ανηλεώς τους πετούσε χημικά και στο εξής συμβουλεύω τα παιδιά μου, καθώς και όλα τα παιδιά που συμμετέχουν σε ειρηνικές διαδηλώσεις να φορούν ό,τι μπορούν για να προστατευθούν, για να αντιμετωπίσουν ασύλληπτες ποσότητες χημικών που υπάγονται στις απαγορευμένες ουσίες.
Και ξέρετε γιατί κύριοι της κυβέρνησης?
Γιατί μετατρέπετε ειρηνικές διαδηλώσεις σε καταστάσεις ανάγκης!!!
Το ίδιο κάνατε και στους Κρητικούς αγρότες στο Λιμάνι του Πειραιά, και δε διστάσατε να το κάνετε παρουσία και του Προέδρου μας, Γιώργου Παπανδρέου.
Αντίστοιχα όμως δε διέκρινα καμία θεσμική πρωτοβουλία όταν καταυλισμοί των Ρομά διαλύονται από αστυνομικές δυνάμεις, όταν μετανάστες κατεξευτελίζονται καθημερινά σε απαράδεκτους μαζικούς ελέγχους εγγράφων στο δρόμο , όταν χειροβομβίδες εκτοξεύονται σε Στέκια Μεταναστών ή όταν ακροδεξιές συμμορίες λυμαίνονται ανενόχλητες τα δυτικά προάστια ψάχνοντας τη λεία τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Όλα αυτά τα μέτρα είναι μέτρα φόβου.
Και φυσικά και η διάταξη της περιύβρισης αρχής.
Να φοβήσετε θέλετε το μαζικό κίνημα, να φοβήσετε όσους ακολουθούν την πρακτική των διαδηλώσεων, να φοβήσετε όσους ακολουθούν την πρακτική της αντιπαράθεσης, ακόμη και της σύγκρουσης.
Και θέλετε να φοβήσετε γιατί πρώτοι από όλους φοβάστε εσείς, οι θύτες.
Και φοβάστε γιατί το σύστημά σας εξάντλησε όσες δυνατότητες ενσωμάτωσης είχε, εξάντλησε όσα κοινωνικά αποθέματα είχε και τώρα βλέπετε ότι μόνον εχθρούς μπορείτε να δημιουργήσετε, τώρα ξέρετε πώς μόνον συγκρούσεις σας περιμένουν.
Ο φόβος που έχετε αφορά στην ίδια την επόμενη ημέρα σας.Και αυτός ακριβώς είναι ο πιο επικίνδυνος φόβος, ο απελπισμένος, ο απεγνωσμένος φόβος του θύτη.
Δεν ξέρω ακόμη και πού αλλού μπορείτε να φτάσετε.
Όταν ακόμη και στα πλημμελήματα που τελούνται με κουκούλα ο κατηγορούμενος που μπορεί λόγω ελαφρυντικού ή λόγω του νεαρού της ηλικίας του να τιμωρηθεί ακόμη και με μια μικρή ποινή φυλάκισης, δεν έχει δικαίωμα ούτε να ανασταλεί η ποινή του ούτε να μετατραπεί σε χρηματική, ούτε να τύχει ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση, ενώ ταυτόχρονα στο άρθρο 14 έως 17 του ίδιου νόμου αποφυλακίζετε εμπόρους ναρκωτικών, εγκληματίες που τέλεσαν κακουργήματα κάθε φύσης και που τους επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης ακόμη και που δίνετε την δυνατότητα σε κάθε μεγαλοκακοποιό να ζητήσει μετατροπή της ποινής του προς 3 ευρώ και μετά μετατροπή σε κοινωφελή εργασία.
Είστε επικίνδυνοι κύριοι της κυβέρνησης.
Επικίνδυνοι για την κοινωνική ειρήνη, για το μαζικό κίνημα, για τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού.
Είστε επικίνδυνοι για τη δημοκρατία.
Καθώς άλλαξα σπίτι, άλλαξα και διεύθυνση. Μόλις τελείωσα με τα κουβαλήματα, ξεκίνησα να πηγαίνω πόρτα-πόρτα σε όλες τις εταιρείες που μου στέλνουν τους λογαριασμούς, για να αλλάξω και διεύθυνση αποστολής.
Οι δύο εταιρείες κινητής, συνεργάστηκαν θαυμάσια. Ταυτότητα, και τίποτα άλλο.
Πηγαίνω στην πρώτη τράπεζα. «Καλημέρα», «Καλημέρα σας», «θα ήθελα να αλλάξω διεύθυνση αποστολής λογαριασμών»
-Βεβαίως. Μία ταυτότητά σας, και έναν λογαριασμό που πιστοποιεί οτι είσαστε εκεί»
– Ορίστε;
– Μα ναι, έναν λογαριασμό. Οτι να ναι. Αρκεί να έχει το όνομά σας.
– Μα τι να τον κάνετε τον λογαριασμό; έχω την ταυτότητά μου.
– Λυπάμαι, είναι για την ασφάλειά σας.
Το σκέφτομαι λίγο, λέω κάτσε να δω τι θα γίνει και στις άλλες, καλώς, ευχαριστώ, φεύγω.
Φτιαγμένος.
Πηγαίνω στην δεύτερη τράπεζα.
Καλημέρα, καλημέρα, αλλαγή λογαριασμού. Τι θα χρειαστώ;
– Την ταυτότητά σας και 2 λεπτάκια απο τον χρόνο σας.
Θαυμάσια, ευχαριστώ, ορίστε, περνάνε τα δύο λεπτάκια, τέλος. Έτοιμος.
Τρίτη τράπεζα.
– Καλημέρα, καλημέρα, αλλαγή λογαριασμού. Τι θα χρειαστώ;
– Μία ταυτότητά σας, και έναν λογαριασμό που πιστοποιεί οτι μένετε εκεί.
– Δεν καταλαβαίνω καθόλου γιατί χρειάζεστε τον λογαριασμό. Αφού έχω την ταυτότητά μου!
– Δεν το κάνουμε γιατί το θέλουμε εμείς, αλλά γιατί το ζητά (και θα έχουμε κυρώσεις αν δεν το δεχθούμε) η Ελληνική Ένωση Τραπεζών (*).
Και μου πασάρει ένα διαφημιστικό, που εξηγεί σε ένα δισέλιδο πόσο σημαντικό είναι να έχω τα σωστά χαρτιά, για να κάνω αλλαγή διεύθυνσης σε μία τράπεζα. Και οτι χρειάζομαι έναν λογαριασμό για να πιστοποιήσω οτι μένω εκεί.
ΔΕΚΟ δεν γίνεται γιατί είμαι με ενοίκιο. Δεν έχω τίποτα στο όνομά μου. Άρα, ή θα προσκομίσω αντίγραφο μίσθωσης, ή λογαριασμό άλλης εταιρείας, προφανώς μη τραπεζικής.
Τους εξηγώ λοιπόν: Αν πάω στην Κοσμοτέ πχ. Και αλλάξω λογαριασμό. Και σας τον φέρω. Θα είστε καλυμένοι;
– Βεβαίως.
– Θα είστε ασφαλείς. Και εσείς, και εγώ. Σωστά;
– Σωστά.
– Ναι αλλά η Κοσμοτέ αλλάζει λογαριασμούς μόνο με την ταυτότητά μου. Υποτίθεται όμως οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ να αλλάζεις στην τράπεζα λογαριασμό μόνο με την ταυτότητά σου. Γιατί είναι ασφαλές αν φέρω ένα χαρτί που βγήκε με ακριβώς αυτήν την μη-ασφαλή διαδικασία; Αν η Κοσμοτέ εκδίδει λογαριασμό με μη-ασφαλή διαδικασία, πως καλύπτεται η τράπεζα με αυτόν τον λογαριασμό; Και πως καλύπτομαι εγώ;
– Δεν είναι το ίδιο.
Και έτσι τελείωσε η κουβέντα της.
Και κάπου εκεί, τελείωσε και η λογική μου.
~
Φυσικά, η δική μου είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα. Διότι στην Ελεάνα, είχε έρθει εχθές ένας φάκελος. Απο την Eurobank. Η οποία «με βάση την καλή συνεργασία που είχαν» μετέτρεψε μονομερώς την ΧΡΕΩΣΤΙΚΗ της κάρτα ΣΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ, με όριο ανάληψης μάλιστα 3.000 ευρώ.
Με μία μικρή λεπτομέρεια: η Ελεάνα όχι μόνο δεν είχε ζητήσει τέτοια κάρτα, αλλά είχε ΚΛΕΙΣΕΙ τον λογαριασμό της είκοσι ημέρες νωρίτερα. Κλείσει. Εντελώς.
Συνεπώς, στην παλιά διεύθυνση, πήγε μία πιστωτική κάρτα, με όριο ανάληψης 3.000 ευρώ, απο έναν λογαριασμό που θα έπρεπε να είχε κλείσει. Και αφού εμείς δεν είχαμε κανέναν λόγο να ενημερώσουμε την τράπεζα για αλλαγή διεύθυνσης, αφού δεν είχαμε πλέον λογαριασμό εκεί, κάποιος άλλος θα έπαιρνε την κάρτα, στο όνομά της.
Και κύριος οίδε τι θα μπορούσε να κάνει με αυτήν.
~
Η αυταπάτη της ασφάλειας είναι πολύ ύπουλο πράγμα. Είναι ύπουλο διότι ΝΟΜΙΖΕΙΣ οτι είσαι ασφαλής, αλλά στην πραγματικότητα δεν είσαι. Και έτσι ρίχνεις τις ασφάλειες σου, την κοινή λογική σου, αποδέχεσαι το σύστημα, και όταν αποδεικνυεται τρύπιο, ξαφνιάζονται όλοι. Και ακριβώς επειδή είναι τρύπιο, το μόνο που μένει να μπαλωθεί, είναι περισσότερος έλεγχος.
Ενώ η ταυτότητα θα έπρεπε να είναι το σπουδαιότερο χαρτί που έχεις επάνω σου, που πιστοποιεί ποιος είσαι, ακριβώς επειδή είναι τρύπια η διαδικασία για να έχεις ένα τέτοιο χαρτί στα χέρια σου – ή πολύ εύκολο να την παρακάμψεις, δημιουργούνται και άλλες, εξίσου τρύπιες διαδικασίες πιστοποίησης.
Στο μεταξύ όμως, έχεις ταλαιπωρηθεί, έχεις στερηθεί δικαιώματά σου, έχεις απαρνηθεί υποχρεώσεις σου, και όλα αυτά στο όνομα μιας ασφάλειας που δεν υπάρχει. Και αυτό θα συμβεί στο αεροδρόμιο, στην Βουλή, στον δρόμο, στην τράπεζα της γειτονιάς σου:
Διότι όσο περίμενα στην δεύτερη τράπεζα, είχα άφθονο χρόνο να διαβάσω τουλάχιστον μία αίτηση δανείου με όλα τα στοιχεία της φάτσα-κάρτα, που ήταν απλωμένη στο γραφείο όσο ο υπάλληλος μου έφερνε τα χαρτά να υπογράψω…

Είμαι έξαλλος. Έξαλλος.
Δεν μπορώ να το κατανοήσω. Δεν μπορώ.
Το 2005, είχε εγκαινιαστεί:
* Η ΠΡΟΤΥΠΗ ΠΑΡΑΛΙΑ «ΠΙΚΠΛΑΖ» στους χώρους του πρώην ΠΙΚΠΑ (νυν ΚΑΑΠ) Βούλας είναι η μοναδική στη χώρα μας που καλύπτει πλήρως τις προδιαγραφές προσβασιμότητας για άτομα με αναπηρία. Εγκαινιάστηκε πέρσι παραμονές Παραολυμπιακών, φιλοδοξώντας να αποτελέσει «πιλότο» για όλες τις πολυσύχναστες -τουλάχιστον- ελληνικές παραλίες.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 08/08/2005
Σήμερα:
Πέντε χρόνια μετά, αρχές καλοκαιριού 2009, η επονομαζόμενη και ΠΙΚΠΛΑΖ προσβάσιμη παραλία, μοιάζει άκρως σεμνά και ταπεινά να… εγκαταλείπεται στην τύχη της.
**Ολίγον αναλυτικότερα: η έναρξη της φετινής περιόδου λειτουργίας έχει προγραμματιστεί για τις 15 Ιουνίου. Περίπου 90.000 ευρώ απαιτούνται για στοιχειώδη έργα συντήρησης, τα οποία δεν έχουν ακόμα καταβληθεί. Το χειρότερο, κανείς αρμόδιος δεν διαβεβαιώνει εάν και πότε θα καταβληθούν. Μηδέν ευρώ για καθαρισμό του χώρου, μηδέν για τις απαραίτητες επιδιορθώσεις, μηδέν για τη συντήρηση της φθαρμένης (και επικίνδυνης) θαλάσσιας εξέδρας, μηδέν για τα επικείμενα λειτουργικά. Κοντά στο μηδέν, πλέον, και οι πιθανότητες να ανοίξει εγκαίρως η ΠΙΚΠΛΑΖ παρέχοντας πλήρεις και ασφαλείς υπηρεσίες, όπως μέχρι πέρσι συνέβαινε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Γιατί; Πως ξεπέσαμε έτσι ρε γαμώτο; Πως τολμούμε να κοιτάμε αυτούς τους ανθρώπους στα μάτια και να τους πούμε «ξέρεις κάτι; φέτος δεν θα κάνεις μπάνιο» – και μετά να τρέχουμε στην παραλία μας; (*)
Γιατί; δεν αντιδρούμε; γιατί δεν θυμώνουμε; γιατί δεν χαλάμε τον κόσμο γι’ αυτήν την αδικία;
Πότε ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι;
Είναι τρομαχτικό: Σ’ αυτούς που χρωστάμε αξιοπρεπή διαβίωση, τους κάνουμε να ικετεύουν ισότητα – και μετά αγνοούμε την ικεσία τους.
Ω, μα είμαστε τόσο σπουδαίοι. Τόσο ισχυροί.
Και τόσο απάνθρωποι.
Εσύ, τι θα κάνεις γι’ αυτό;
(*) Ίσως με τον ίδιο τρόπο που λέμε στον Τενέζο «βάστα γερά ρε» και μετά πάμε για σουβλάκια. Δεν ανησυχώ. Δεν θα πεινάσουμε. Θα φάμε. Κόλυβα στην κηδεία του. Και η κηδεία του θα γίνει κηδεία της ντροπής μας.
UPDATE: Κάλεσα για περισσότερες πληροφορίες το ΚΑΑΠ ΒΟΥΛΑΣ και με ενημέρωσαν ότι η παραλία θα λειτουργήσει, σύμφωνα με την κα Μασούρα (210.89.90.376). Το επιβεβαίωσαν μετά από κλήση μου και στο γραφείο της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων (τηλ.: 210.522.4974). Κανείς εκ των δύο πάντως δεν μπορούσε να μου δώσει ημερομηνίες έναρξης, ούτε την τρέχουσα κατάσταση της παραλίας.