Φαντάσου, τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι να κάνουν ταυτόχρονα απεργία πείνας. Βάλε στο μυαλό σου τον αριθμό, τον όγκο, το γεγονός.

Εμένα μου φαίνεται απίστευτο. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στα παγκόσμια χρονικά, πρέπει να είναι ελάχιστες, μετρημένες στα δάκτυλα οι φορές που ένας τόσο μεγάλος αριθμός ανθρώπων, αποφασίζει με τέτοιον τρόπο να διαμαρτυρηθεί. Αν λάβει κανείς υπόψιν του και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται αυτή η διαμαρτυρία, θα αντιληφθεί ότι είναι ακόμα πιο σημαντικό , ως γεγονός, και ακόμα πιο ουσιαστική η παρακολούθησή του.

Το ξέρεις ότι γίνεται εδώ και μία εβδομάδα, ε;

Το ξέρεις ότι γίνεται εδώ, στην Ελλάδα, ε;

Όχι; Περίεργο. Δεν το διάβασες στις εφημερίδες, δεν το είδες σε ειδήσεις – τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι να κάνουν απεργία πείνας, κάποιοι εξ αυτών ήδη να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, να ζητούν γιατρούς γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί να τους προσέξουν, να είναι ίσως το μοναδικό σε όγκο γεγονός μετά την Ιρλανδία το 1923, δεν μπορεί, θα πρέπει να πάρει την δημοσιότητα που του αναλογεί, σωστά;

Σωστά;

Όχι; Δεν έπαιξε σχεδόν πουθενά; Μα, δεν γίνεται. Ακόμα και αν μία εφημερίδα, ή ένα κανάλι αποφάσιζε να κάνει εμπάργκο στην είδηση, για να μην παίξει, τα υπόλοιπα δεν θα είχαν λόγο να σιωπήσουν, σωστά;

Πως να κρύψεις τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους; Γίνεται;

Όχι; Σε κανένα κανάλι δεν το είδες; Σε κανένα δελτίο ειδήσεων; Σε καμία μεγάλη εφημερίδα δεν υπάρχει ως ρεπορτάζ; Πολύ περίεργο. Γιατί άραγε να γίνεται αυτό; Σαν γεγονός υπάρχει, το αναφέρουν αρκετές πηγές. Οι άνθρωποι όντως κάνουν απεργία πείνας, όντως έχουν αιτήματα, όντως κρατάει η διαμαρτυρία τους εδώ και μία εβδομάδα. Κανείς δεν το αρνείται.

Τότε γιατί;

Γιατί όλα μαζί τα συστημικά μέσα επέλεξαν να μην αναφέρουν πουθενά, με κανέναν τρόπο, αυτήν την είδηση;

Συμφωνήσαμε ότι είναι είδηση, αφορά τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους. Συμφωνήσαμε ότι είναι σημαντική, δεν έχει προηγούμενο ο όγκος της ούτε στην Ελλάδα, και ελάχιστα στον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χώρο. Συμφωνήσαμε ότι έγινε, δεν είναι μύθευμα κάποιων ανόητων. Ότι δεν έληξε, συμβαίνει ακόμα.

Τότε γιατί; Γιατί εκλείπουν οι αναφορές από όλους;

Ποιος, και για ποιον λόγο φοβάται αυτήν την είδηση;

Ποιος, και για ποιον λόγο φοβάται τόσο αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να κάνει πως δεν βλέπει τέσσερις χιλιάδες διαμαρτυρόμενους;

Τι φοβάται ότι θα συμβεί αν μάθεις;

Θα αντιδράσεις; Πολύ αμφιβάλλω. Άλλωστε και να θέλεις, αυτοί οι άνθρωποι είναι αποκλεισμένοι, είναι δύσκολο να φτάσει η συμπαράστασή σου, χώρια που δεν νομίζω να θέλεις να κάνεις πολλά.

Οπότε;

Γιατί, τα συστημικά μέσα, αρνούνται να προβάλλουν (όχι να πάρουν την θέση – να προβάλλουν ως γεγονός!) την διαμαρτυρία με μορφή απεργίας πείνας τεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα; Γιατί πασχίζουν, με κόπο (γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο) να αγνοήσουν αυτήν την είδηση απλώς για να μην το ακούσεις;

Τι φοβούνται ότι θα γίνει αν, απλώς, ενημερωθείς;

Εδώ το τελευταίο online άρθρο για την απεργία πείνας τεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων.

Εδώ, το πιο ενημερωμένο blog για τα τεκταινόμενα αυτής της απεργίας πείνας.

Οι πολίτες, που θυσιάστηκαν. Οι πολίτες, που ανέχονται την αδικία, για να δουν, τελικά, την Ελλάδα να στέκεται στα πόδια της. Οι πολίτες, που γι’ αυτούς τα κάνουμε όλα. Οι πολίτες, που αν επιλέξουν λάθος, θα χύσουν την καρδάρα που με τόσο κόπο, με τόσο αίμα, οι συμπολίτες τους, μαζέψανε.

Ποιος θα διαφωνούσε ότι, αν ρίξεις αυτήν την στιγμή, με αυτήν την λογική και αυτά τα δεδομένα τον κόπο τόσων χρόνων, την θυσία την δική σου και των γύρων σου, αυτών που βλέπεις χωρίς δουλειά, αυτών που βλέπεις χωρίς υγεία, αυτών που βλέπεις χωρίς σπίτι, ποιος θα διαφωνούσε ότι είσαι ένας αναίσθητος άνθρωπος, που θέλει να καταδικάσει την ελπίδα;

Εγώ, μάλλον.

Γιατί όσοι αντιδρούν, δεν θέλουν να καταστρέψουν την χώρα. Όσοι αντιδρούν δεν θέλουν να χαθεί η προσπάθεια. Δεν θέλουν να απωλέσουμε τους κόπους και τις θυσίες.

Μπορεί να θέλουν, απλώς, να την σώσουν.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που τιμολογούν μισό εκατομμύριο ευρώ έκαστο νέο γραφείο καινούργιου υπουργού και αντιπροέδρου.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που απενοχοποιούν εφοπλιστές και παραγράφουν παραβάσεις τους.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που (κατα λάθος!) χάνουν ολόκληρο το ΦΠΑ από την εταιρία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο από τότε που άνοιξε(!)

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που ξεπουλάνε τον ΟΠΑΠ στους κουροπαλάτιδες φίλους τους, και ας εμπλεκονται σε υποθέσεις λαθρεμπορίου καυσίμων.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που τους περισσεύουν 240 εκατομμύρια για να μην αποτύχει η επένδυση των τραπεζών στο Μέγαρο

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που επιτρέπουν στα κανάλια να παίζουν τηλεπαιχνίδια και τους γλυτώνουν και από τον φόρο που μέχρι πρότινος πλήρωναν(!)

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που θέλουν να πουλήσουν το Ελληνικό σ’ αυτόν που για τον νόμο που οι ίδιοι φωτογραφικά του έφτιαξαν, καταδικάστηκε από το ΣτΕ.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που έκλεισαν την κερδοφόρα ΕΡΤ, και έκτοτε μόνο πληρώνουν από το υστέρημα του λαού, και πληρώνουν χωρίς κανέναν έλεγχο ούτε για τις αποδείξεις, ούτε προσλαμβάνουν με διαφάνεια απ τον ΑΣΕΠ.

Μπορεί να θέλουν να την σώσουν από αυτούς που σώζουν κάθε χρόνο, τα κανάλια από έκτακτο φόρο στις διαφημίσεις.

~

Γιατί αυτοί οι πολίτες είναι κακοί, και όχι αυτοί οι πολιτικοί που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο; Ποιος το λέει;

Γιατί να θεωρήσω ότι αυτοί οι πολίτες θέλουν να καταστρέψουν τις θυσίες του κόσμου, τον ιδρώτα του, τους κόπους του;

Συγνώμη, εγώ βλέπω ότι θέλουν να την σώσουν την χώρα.

Καμία τύψη λοιπόν. Είμαι μαζί τους, όχι απέναντί τους.

…Όταν δείξαμε στους ψηφοφόρους ότι μαχαιρώνουν μετανάστες δεν σταμάτησαν, όταν τους δείξαμε ότι σφάζουν έλληνες, δεν σταμάτησαν, όταν τους δείξαμε ότι σηκώνουν ναζιστικά το χέρι δεν σταμάτησαν, όταν τους πολεμήσαμε στους δρόμους δεν σταμάτησαν, όταν σταματήσαμε να τους προβάλλουμε στα κανάλια δεν σταμάτησαν, όταν τους κλείσαμε φυλακή δεν σταμάτησαν, όταν τους ξεψαχνίσαμε, δεν σταμάτησαν, όταν τους φιμώσαμε δεν σταμάτησαν…

… μήπως αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσεις την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα πρέπει να εξαλείψεις τις αιτίες που τον δημιουργούν;

Μήπως, ΜΗΠΩΣ να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι αν δεν σταματήσεις πρώτα την φτώχεια, την την (απίστευτη, πια) έλλειψη δικαιοσύνης, την έλλειψη ισονομίας, την έλλειψη ελπιδας και προοπτικής, την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας και ελευθερίας, αν δεν σταματήσεις πρώτα αυτά, ΠΡΩΤΑ αυτά, δεν θα σταματήσει ποτέ, και με κανέναν άλλο τρόπο το μίσος;

Όταν στον πολίτη αφαίρεσες κάθε ελπίδα, αφαίρεσες κάθε σταθερότητα, αφαίρεσες κάθε μέλλον, όταν τον έβαλες να μισεί ο ένας τον άλλον, όταν του στέρησες κάθε αίσθηση δικαίου, όταν τζόγαρες στον φόβο και την ανασφάλεια, όταν του πήρες το φαγητό από το τραπέζι και τα φάρμακα από το ντουλάπι – λέγοντάς του ότι πρωτίστως φταίει αυτός, όταν τον εκπαίδευσες στην λαμογιά και μετά δεν σου έφτασαν τα λεφτά να την συντηρίσεις, όταν του στέρησες την γνώση για τις βασικές αρχές δημοκρατίας, σεβασμού και αξιοπρέπειας, πως αλήθεια περιμέναμε να αντιδράσει;

Θρέψαμε τον λαό πολλά άσχημα πράγματα, και κάποιοι από αυτούς, πολύ θυμωμένοι, μας εκδικούνται πλέον ξεκάθαρα με τον χειρότερο, για μας και γι’αυτούς, τρόπο που έχουν.

Και όσο φρικάρουμε εμείς, όσο αντιδρούμε σπασμωδικά και βίαια, όσο παλεύουμε να χτυπήσουμε άγαρμπα το σύμπτωμα και όχι την ασθένεια που το προκαλεί, τόσο πιο πολύ σιγουρεύεται ότι πράγματι μας πονάει, και τόσο μας πληγώνει συνειδητά περισσότερο.

Γιατί δεν έχει άλλον τρόπο να δείξει πόσο θυμωμένος είναι.

Γιατί δεν έχουμε να αντιπαραβάλουμε ελπίδα, στο μίσος που γεννιέται.

Δεν περιμένω να αναγνωρίσει κανείς τις ευθύνες του από αλτρουϊσμό, και να αλλάξει την στάση του αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα της κατάστασης.

Τουλάχιστον ας το κάνει από ένστικτο επιβίωσης.

Ας δείξουμε ότι μπορούμε να έχουμε αληθινή δημοκρατία. Ας δείξουμε ότι μπορούμε να κρατήσουμε μία αξιοπρέπεια για όλους. Ας δείξουμε ότι δεν είμαστε εκδικητικοί, χωρίς όμως να πάψουμε να είμαστε δίκαιοι. Ας αλλάξουμε ατζέντα, όλοι, στοχεύοντας στην ελπιδα, όχι το αλληλοφάγωμα.

Ας εξηγήσουμε ότι καταλάβαμε. Ότι επιτέλους, καταλάβαμε.

Αυτό, θα τους σταματήσει μια και καλή.

Ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την απανθρωπιά των «άλλων», είναι να ξαναγίνουμε εμείς πιο ανθρώπινοι.

Γνώμη μου, και κρίνομαι γι’ αυτήν.

Έχω συγκεντρώσει τις ειδήσεις που μου προκάλεσαν ενδιαφέρον – και παρουσιάζω μόνο τις οικονομικές, φαντάσου, και μόνο αυτές από την αρχή του χρόνου – ΦΑΝΤΑΣΟΥ!

Έχεις χρόνο για διάβασμα; 🙂 Μην ξεχάσεις πάντως αυτό το άρθρο όταν ξαναακούσεις για «κρίση» και «θυσίες»…

…μάλλον δεν είναι για όλους.

Υλικό-βόμβα με 65 CD στα οποία περιλαμβάνονται φοροφυγάδες και διακινητές μαύρου χρήματος παραμένει ανεκμετάλλευτο εδώ και ενάμιση χρόνο στα γραφεία του ΣΔΟΕ. Στα CD περιλαμβάνονται πρωτοκλασάτα ονόματα του πολιτικού, εκδοτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας.

Σκάνδαλο 65 μεγατόνων!

Την επιδεικτική περιφρόνηση γνωμοδότησης του ΣτΕ σε προεδρικό διάταγμα για την τροποποίηση του συντελεστή δόμησης, προκειμένου να διευκολυνθεί η σχεδιαζόμενη ανέγερση ενός mall υπό την επωνυμία Academy Gardens από την εταιρεία Artume S.A., θυγατρική της γνωστής από τους ελέγχους στις ελληνικές τράπεζες αμερικανικής πολυεθνικής BlackRock, καταγγέλλει με δήλωσή της η βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, Νάντια Βαλαβάνη.

Περιφρονούν το ΣτΕ για το mall της Ακαδημίας Πλάτωνος

Με πάνω από 100 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι ζημιώθηκε τελικά το ελληνικό δημόσιο εξαιτίας της επένδυσης από την πλευρά της ΑΤΕ σε ένα επενδυτικό προϊόν και το κλείσιμο της τράπεζας, σύμφωνα με νεότερες αποκλειστικές πληροφορίες τις οποίες έχει στη διάθεσή του το koutipandoras.gr. Αντί το προϊόν να μεταβιβαστεί στην Τράπεζα Πειραιώς και να αναλάβει ένα πολύ χαμηλότερο κόστος , προτίμησαν να ζημιώσουν το ελληνικό δημόσιο με εκατομμύρια ευρώ.

Ζημίωσαν με 100 εκατ. ευρώ το δημόσιο για να μην πληρώσει η Πειραιώς

Ο σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι για την ανέγερση του Mall δεν υπήρχε η προβλεπόμενη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και οι πολεοδομικές ρυθμίσεις έγιναν με μελέτη που δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Ούτε όμως υπήρξε και ειδική αιτιολογία, όπως απαιτεί η νομοθεσία, για τον υπερδιπλάσιο του μέσου συντελεστή δόμησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της περιοχής που χρησιμοποιήθηκε κατά την ανέγερση του επίμαχου εμπορικού κέντρου.

Ολομέλεια ΣτΕ: Άκυρη η άδεια του Mall

Αμοιβή της τάξης των 320.000 ευρώ τον χρόνο εισέπραττε η κόρη της πρώην υπουργού Εξωτερικών της Ν.Δ., κυρία Αλεξία Μπακογιάννη, από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, για τις υπηρεσίες της ως «σαμαρείτισσα» δημοσίων σχέσεων.Κόντρα στο πνεύμα της εθελοντικής προσφοράς που χαρακτηρίζει το έργο του ΕΕΣ, η εταιρεία της κυρίας Μπακογιάννη ανέπτυξε μονοπωλιακή επαγγελματική σχέση με τον …οργανισμό επί προεδρίας του κ. Ανδρέα Μαρτίνη, μέσω απευθείας αναθέσεων και υπογραφής συμβάσεων, χωρίς προηγούμενες αποφάσεις διοικητικών συμβουλίων.

Δίναμε λεφτά στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για τους καρκινοπαθείς, και κατέληγαν στις τσέπες της …Αλεξίας Μπακογιάννη. Τι σου είναι η παράδοση. Το μήλο κάτω από τη μηλιά!!!

Στο στόχαστρο της ελληνικής Δικαιοσύνης βρίσκεται η μεγαλύτερη αποκρατικοποίηση της Ελλάδας, αυτή του κρατικού μονοπωλίου του ΟΠΑΠ, ο οποίος περιήλθε στην ιδιοκτησία του fund ΕΜΜΑ DELTA, όπως αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι Financial Times. Η έρευνα ξεκίνησε λίγες εβδομάδες μετά το κλείσιμο της συμφωνίας στα μέσα του Αυγούστου για την απόκτηση του 33% του μετοχικού πακέτου του ΟΠΑΠ, από την Emma Delta, την οποία συγκροτούν ο Τσέχος Γίρι Σμέτς, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο γιος του εκπροσώπου της Gazprom στην Ελλάδα, Χρήστος Κοπελούζος και ένα ρωσικό και ένα σλοβάκικο fund. Το αντικείμενο της έρευνας αφορά το κατά πόσο το τίμημα πώλησης του 33% του ΟΠΑΠ, το οποίο ανήλθε στα 650 εκατ. ευρώ, ήταν εύλογο ή κατά πόσο υποτιμήθκε τεχνητά η αξία του λίγο πριν την αποκρατικοποίηση προς όφελος των «μνηστήρων».

Βόμβα FT: Στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης η αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ>

Υπενθυμίζεται ότι οι μεγαλοεργολάβοι έχουν ήδη εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια ως αποζημιώσεις για καθυστέρηση της έναρξης παραχώρησης την περίοδο 2007-2008, αλλά και για διαφόρων τύπων «συμπληρωματικές συμβάσεις». Σε αυτά τα ποσά πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και τα έσοδα από τα διόδια, αλλά και μια σειρά άλλες «διευκολύνσεις» που παρείχαν όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων. Τέλος, βάσει των συμβάσεων, το Δημόσιο διαθέτει τα μελλοντικά του έσοδα από τα διόδια για την κάλυψη εξόδων συντήρησης και λειτουργίας των δρόμων, αλλά και για την απόδοση του σταθερού συμφωνημένου κέρδους στις εταιρείες.

Η μισή Ελλάδα στο πόδι για τα δυσβάστακτα διόδια των μεγαλοεργολάβων

«Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα που τη διαπιστώνουν είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω τεχνικών ή ηλεκτρονικών μέσων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 104 του παρόντος.» Με τον ίδιο νόμο πέρασαν και την κατάργηση του προστίμου των 21 εκ. ευρώ της Νέα Οδός (είχε επιβληθεί επειδή δεν είχε πλήρη οικοδομική άδεια) και την κατάργηση του ελέγχου των πολεοδομιών!

ΔΙΟΔΙΑ: Ο ΝΟΜΟΣ ΒΟΡΙΔΗ- ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΗ

Θέλουμε να σας επιστήσουμε την προσοχή ότι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτά αλλά και σχετικές δηλώσεις σας δημιουργούνται τεράστια ερωτηματικά σε εμάς αλλά και στην κοινή γνώμη, δεδομένου ότι όπως προκύπτει τα χρήματα δεν προέρχονται από το κράτος, αλλά ούτε και από την χορηγό Τράπεζα (παρά μόνον ένα ελάχιστο ποσό!)

Επιστολή Αγγελόπουλων σε Βασιλακόπουλο

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με έγγραφο που είχε διαβιβάσει στη Βουλή ο κ. Σταϊκούρας, το Μέγαρο Μουσικής έχει συνάψει τρία δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, συνολικού αρχικού ποσού 245 εκατ. ευρώ. Το ανεξόφλητο υπόλοιπο των συγκεκριμένων δανείων στις 30 Ιουνίου του 2013, ήταν 229,27 εκατ. ευρώ.

Το Δημόσιο θα καλύψει τα δάνεια του Μεγάρου Μουσικής

Ο κ. Ντόλιος αναρωτήθηκε ποια θα είναι η εξοικονόμηση των πόρων που επικαλείται ο υπουργός από τον κλείσιμο ή συγχώνευση των οργανισμών όταν συνολικά το κράτος θα ωφεληθεί με 2,7 εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή όμως που θα απωλέσει 42 από τις μη δημοσιεύσεις στο Εθνικό Τυπογραφείο.

Βουλή: Επίθεση στον Μητσοτάκη για τους φορείς που κλείνουν

Τα χρήματα που δόθηκαν από το υπουργείο Εξωτερικών στη συγκεκριμένη ΜΚΟ προέρχονταν από τα κοινοτικά κονδύλια που δίνονται στη χώρα μας για ανθρωπιστική βοήθεια προς τρίτες χώρες. Ωστόσο από την ΕΛ.ΑΣ. ερευνήθηκε αν ορισμένες από αυτές τις αποναρκοθετήσεις ήταν «εικονικές». Αξιοσημείωτο είναι ακόμη ότι παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. δεν προσκομίστηκαν τα παραστατικά της συγκεκριμένης ΜΚΟ με τη δικαιολογία ότι «έχει κλείσει πια και τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία πετάχτηκαν στα σκουπίδια»

Απάτη-μαμούθ ύψους 9 εκατ. ευρώ από μη κυβερνητική οργάνωση

Οι Έλληνες φορολογούμενοι θα πληρώσουν 30 εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευαστεί φράγμα στις Σκουριές, για ύδρευση της περιοχής από βρόχινο νερό, επειδή οι «Ελληνικός Χρυσός» και «Eldorado Gold» χτίζουν άλλο φράγμα για τις ανάγκες της εξόρυξης, και θα χρησιμοποιούν το καθαρό νερό των πηγών του Κάκαβου, που μέχρι τώρα έπιναν οι κάτοικοι ολόκληρης της προ Αθω περιοχής.

Πηγή: Θα πληρώσουμε 30 εκατ.€ για ύδρευση από βρόχινο νερό, επειδή οι «Ελληνικός Χρυσός» & «Eldorado» θα χρησιμοποιούν το καθαρό νερό, που έπιναν οι κάτοικοι της περιοχής – RAMNOUSIA

Θα πληρώσουμε 30 εκατ.€ για ύδρευση από βρόχινο νερό, επειδή οι «Ελληνικός Χρυσός» & «Eldorado» θα χρησιμοποιούν το καθαρό νερό, που έπιναν οι κάτοικοι της περιοχής

[…] η δημοπρασία ήταν φωτογραφική. Η Digea -κοινοπραξία επτά ιδιωτικών καναλιών- θα εξυπηρετεί εν ολίγοις «τον εαυτό της» δίνοντας ψηφιακό σήμα στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Το κέρδος για το δημόσιο είναι ελάχιστο, μόλις 18 εκατ. ευρώ για 15 χρόνια. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια αλληλοβοήθεια μεταξύ της κυβέρνησης και των μεγαλοκαναλαρχών υπογραμμίζει ο πρώην τεχνικός διευθυντής της ΕΡΤ.

Δημοπρασία Digea: Αλληλοβοήθεια κυβέρνησης – μεγαλοκαναλαρχών

Υπενθυμίζουμε ότι και ο περσινός ελληνικός τελικός της Eurovision, διοργανώθηκε από το MAD με απευθείας ανάθεση από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ, λίγους μήνες πριν μπει το λουκέτο στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα από την κυβέρνηση. Και, μάλιστα με παντελώς αδιαφανείς διαδικασίες, αφού δεν έγινε ποτέ γνωστό ποιοι ήταν οι όροι αυτής της συμφωνίας μεταξύ της ΕΡΤ και του MAD, αλλά και ποια ήταν τα κέρδη αυτής της συνεργασίας τόσο για τους μεν όσοι και για τους δε. Για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν εκδόθηκε ουδεμία ανακοίνωση από τη διοίκηση του δημόσιου φορέα που αξιοποιούσε τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων, ούτε καν στη «Διαύγεια», ως είχε υποχρέωση να κάνει σύμφωνα με το νόμο.

«Σκάνδαλο διετίας» η ανάθεση της Eurovision στον A.Κουρή

Σε ένα τυχαίο σερφάρισμα ανακαλύψαμε την απόφαση της αρχικής εικόνας.Με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών κου Βενιζέλου εγκρίνεται η διάθεση 2.871.085 Ευρώ στο ΔΙΕΘΝΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΓΑΛΛΟΦΩΝΙΑΣ!!!!!!!!! …ως σύνολο της ΤΑΚΤΙΚΗΣ συνεισφοράς της Ελλάδος¨.

2.871.085 Ευρώ στο ΔΙΕΘΝΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΓΑΛΛΟΦΩΝΙΑΣ !!!

Η κυβέρνηση τζογάρει στη διαπλοκή: Απελευθερώνεται η προβολή παιχνιδιών τζόγου στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση – Οι σταθμοί απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής του 30% επί του μεικτού κέρδους από τον τζόγο – Παρακάμπτεται η γνωμοδότηση του ΕΣΡ, Ανεξάρτητης Αρχής που συγκροτείται και λογοδοτεί στη Βουλή

Μια απέραντη ρουλέτα η Ελλάδα: απελευθερώνεται ο τηλεοπτικός τζόγος

Σε πρωταγωνιστές της «μικρής οθόνης» μετατρέπονται τα παιχνίδια του ραδιοτηλεοπτικού τζόγου με τη… βούλα της κυβέρνησης. Πρώτα ήταν ο ειδικός φόρος τηλεόρασης που αναβλήθηκε επ’ αόριστον, ακολούθησε το «πανηγύρι» με τις ψηφιακές άδειες και τώρα έρχεται η απελευθέρωση των παιχνιδιών τζόγου σε τηλεόραση και ραδιόφωνο.

Με τον τζόγο ονειρεύονται κέρδη κανάλια και ραδιόφωνα…

Επιπλέον 42 εκατ. ευρώ θα απαιτηθούν για την ολοκλήρωση των αρχαιολογικών ερευνών και εργασιών στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης. Η αύξηση της δαπάνης των ανασκαφών (οι οποίες έχουν κοστίσει ώς σήμερα 82 εκατ. ευρώ) κρίθηκε αναγκαία από τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, που συμφώνησαν με τις εκτιμήσεις των δύο αρμόδιων Εφορειών Αρχαιοτήτων.

ΚΑΣ: «Ναι» σε επιπλέον 42 εκατ. ευρώ για τα αρχαία του Μετρό Θεσσαλονίκης

Παρά το γεγονός ότι έχουν παρέλθει- σχεδόν 3 μήνες- από την υποβολή και διαβίβαση του πορίσματος, ουδεμία μέριμνα έχει ληφθεί και ουδεμία ενέργεια έχει δρομολογηθεί προκειμένου να εφαρμοστούν, όσα αυτό υποδεικνύει. Ο κ. Ι. Μπαχτσιβάνος παραμένει εργαζόμενος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Ο πρόσφατα διορισθείς- από τον Άδωνη Γεωργιάδη- Διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, Θανάσης Μητσιός, δεν του έχει ασκήσει ακόμη πειθαρχική δίωξη κατά τα ρητώς υποδεικνυόμενα από τους επιθεωρητές (σύμφωνα και με τις διατάξεις της παρ. 11 του άρθρ. 6 του Ν. 2920/01). Ο κύριος Μητσιός, ο οποίος υπήρξε στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του Αντώνη Σαμαρά από την εποχή της Πολιτικής Άνοιξης και διετέλεσε πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των γιατρών στο ΙΚΑ Λάρισας, μάλλον δεν συμμερίζεται την «αγωνία» του Πρωθυπουργού για μεταρρυθμίσεις, πάταξη της διαφθοράς και αναδιοργάνωση του τομέα υγείας! Αντίστοιχα φαινόμενα αδιαφορίας, κωλυσιεργίας ή ηθελημένης παραμέλησης, επιδεικνύουν και η Διοίκηση της 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας Θεσσαλίας & Στερεάς Ελλάδας αλλά και το ίδιο το Υπουργείο….

Ανεπαρκείς ή «εκ πεποιθήσεως» Μοιραίοι;

«Αναγκάστηκα να κάνω αναφορά (επί Λιάπη) στον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κ. Ρακιντζή, επίσης έκανα αναφορά στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τις 500.000 ευρώ που δεν δόθηκαν στο «Έργο Πολιτών», που δεν επεστράφησαν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (όπως θα όφειλαν), και κανείς, δεν έβρισκε τι έγιναν τα χρήματα, ούτε καν ο γεν. διευθυντής του υπουργείου Πολιτισμού.»
«Τον κ. Λιάπη διαδέχεται ο κ. Σαμαράς. Απευθύνθηκα στον κ. Σαμαρά για το θέμα των 500.000. Ο κ. Σαμαράς μου είπε να περιμένω. Όταν του είπα ότι τα χρήματα δεν βρίσκονται σε ταμεία του υπ. Πολιτισμού μου είπε να μην ασχοληθώ με τα το θέμα αυτό για το λόγο ότι ο κ. Λιάπης είναι συγγενής του πρ. πρωθυπουργού (Κώστα Καραμανλή). »

Ο κ. Συρμόγλου αφήνει σκιές και για τον επόμενο υπουργό Πολιτισμού, Παύλο Γερουλάνο, αφού ταυτόχρονα αναφέρεται σε ένα περίεργο έλλειμμα 14.000.000 ευρώ, το οποίο χρεώθηκε αρχικά στον Οργανισμό για να βγει μετά το υπουργείο και να ισχυριστεί ότι το ποσό αυτό είχε προκύψει από λάθος κάποιας δακτυλογράφου.

Απίστευτες καταγγελίες Συρμόγλου για Σαμαρά και Λιάπη θάφτηκαν από τα Μ.Μ.Ε.

Η κυβέρνηση δεν το βάζει κάτω: με την πέμπτη προσπάθεια κατάφερε να χαρίσει τα πρόστιμα σε εφοπλιστικούς και πετρελαϊκούς ομίλους. Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το κλείσιμο 23 οργανισμών του δημοσίου και το νέο τρόπο απόλυσης των δημοσίων υπαλλήλων, που ψηφιζόταν σήμερα στη Βουλή, 3 κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης κατέθεσαν από κοινού την επίμαχη τροπολογία. Σε μια διαδικασία που συχνά γινόταν χαοτική, 142 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπερψήφισαν το να χαρίσουν εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα σε πετραλαιάδες και εφοπλιστές.

Ο κυβερνήτης Β. Βαρδινογιάννης και η κυβέρνηση των υποτακτικών (επεισόδιο 2)

Δεν θα πληρώσει τελικώς ΦΠΑ 500 εκατομμυρίων ευρώ στο ελληνικό δημόσιο η γερμανική εταιρία «Hochtief»- που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η εταιρία που εμφανιζόταν να μην έχει καταβάλλει ΦΠΑ από το 2001 ως σήμερα, είχε κάνει αίτημα στην ελληνική δικαιοσύνη για να απαλλαγεί από την καταβολή του φόρου, επικαλούμενη «ειδική συνεννόηση», όμως το αίτημα της είχε απορριφθεί τρεις φορές από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Τελικά το αίτημα της «Hochtief» έγινε, δεκτό από βρετανικό δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγε.

Δεν θα πληρώσει η «Hochtief» τα 500 εκ. για το Ελ. Βενιζέλος

Και έχουμε ακόμα Μάρτιο….

Υ.Γ.: Θυμίζω ότι εδώ έχω μόνο τα άρθρα, όχι απαραίτητα την συνέχειά τους που αλίευσα όλες αυτές τις ημέρες. Προσπαθώ να έχω όσο το δυνατόν αξιόπιστα link, αλλά δεν δεσμεύομαι ότι ισχύουν – ας απαντηθεί. Δεν μπήκαν εδώ για κράξιμο, μπήκαν για έλεγχο. Όσα γνωρίζω ότι έχουν τακτοποιηθεί, όπως πχ η ιστορία με τον βουλευτή της ΝΔ Κικίλια, προφανώς δεν μπήκαν καν. Τα υπόλοιπα, είτε έχω την ενημέρωσή τους, όπως πχ την απόφαση που κατάφεραν να περάσουν για το σβήσιμο των προστίμων για τις τριγωνικές αγορές επιχειρηματιών/εφοπλιστών, είτε δεν έχω ακολουθήσει την δημοσιογραφική συνέχειά τους για να την σημειώσω – όποιος ξέρει, ανοικτά είναι τα comments, ας προσέλθει (με links, παρακαλώ). Τέλος, ξαναλέω δεν έχω ιδέα πόσα από αυτά ισχύουν (είναι ευθύνη των δικτυακών τόπων που αναρτήθηκαν)- αν δεν ισχύουν, καλοδεχούμενες και οι διορθώσεις (και αυτές με link, αν γίνεται)

Υ.Γ.: Το ξεπλήρωμα στις τράπεζες για το Μέγαρο Μουσικής -εξ όσων γνωρίζω- δεν έχει ακόμα ψηφιστεί.

Κάπως πρέπει να το συμφωνήσουμε αυτό. Πρέπει να το συμφωνήσουμε, να βρούμε μία σταθερά, έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης.

Πειθαρχική δίωξη εναντίον κρατουμένου που πάσχει από λευχαιμία, γιατί «διέρρευσε» μέσω κινητού στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες από το νοσοκομείο «Αγιος Παύλος» των φυλακών Κορυδαλλού άσκησε η αρμόδια εισαγγελέας. Η αντίδραση της εισαγγελικής λειτουργού στον θόρυβο που προκλήθηκε από τη διάδοση των σοκαριστικών εικόνων, που θυμίζουν άλλες εποχές, ήταν άμεση – ωστόσο όχι προς την κατεύθυνση που αναμενόταν.

Η κοινωνία μας έχει νόμους, έτσι; Νόμους. Κανόνες. Και λέει λοιπόν, εγώ θα πληρώσω κάποιους από εμάς, όταν οποιοσδήποτε από εμάς παραβεί τους κανόνες, τους νόμους, αυτοί οι κάποιοι θα τον συλλάβουν, θα τον δικάσουν για να ακούσουν τα επιχειρήματά του, και αν έχει, τελικά άδικο, θα τον κλείσουν σε ένα κελί.

Οι κρατούμενοι στον «Αγιο Παύλο» βρίσκονται σε αποχή από το συσσίτιο από τις 17 Φεβρουαρίου, καταγγέλλοντας τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο (κατ’ όνομα – δεν υπάρχει καν η δυνατότητα αιμοληψίας). Ο «Αγ. Παύλος» έχει δυναμικότητα 60 κλινών, αλλά εκεί κρατούνται 215 ασθενείς. Οι 130 είναι οροθετικοί, ενώ οι υπόλοιποι είναι καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς, παραπληγικοί κ.ά. Σε θαλάμους που προορίζονται για επτά άτομα, στοιβάζονται 18, που κοιμούνται σε διπλά κρεβάτια*. Το τελευταίο διάστημα έχουν εμφανιστεί και κρούσματα φυματίωσης σε οροθετικούς, τα οποία λόγω έλλειψης προσωπικού αργούν να διαγνωστούν, με αποτέλεσμα να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η υγεία τους. Μεταξύ άλλων, οι κρατούμενοι ζητούν να υποβληθούν σε εξετάσεις, ώστε να διαπιστωθεί εάν πάσχουν και από άλλη νόσο πέρα από εκείνη για την οποία νοσηλεύονται, ούτως ώστε να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία, αλλά και να ενισχυθεί η δομή με εξειδικευμένο προσωπικό. Τυπικά το νοσοκομείο είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, αλλά η μετάβαση δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

* Και στο πάτωμα. Σε στρώματα στο πάτωμα.

Ναι; Ναι. Έτσι συμφωνήσαμε όλοι. Όποιος παραβεί τους κανόνες, θα του στερήσουμε την ελευθερία του. Την ελευθερία να κινείται, να τρώει ο,τι θέλει, να κοιμαται ο,τι ώρα θέλει, την ελευθερία του.

Ετσι συμφωνήσαμε.

«Κυρίως διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι έχουν αφεθεί στην τύχη τους», λέει στην «Κ» η κ. Ρόζα Κοβάνη, εκ μέρους της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. «Η εισαγγελέας, ενώ πηγαίνει 1 – 2 φορές την εβδομάδα στις άλλες φυλακές, είχε να περάσει δύο μήνες από το νοσοκομείο, παρά τα τεράστια προβλήματα και τις συνεχείς καταγγελίες». Οπως κατήγγειλαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι, η εισαγγελέας είπε ότι φοβάται μην κολλήσει κάτι, «έχω οικογένεια». Προχθές, ωστόσο, μετέβη στον «Αγιο Παύλο» προκειμένου να ασκήσει δίωξη για τη χρήση κινητού.

Αυτούς που συλλάβαμε, πρόσεξέ με τώρα εδώ γιατί δυσκολεύει, δεν θα το ακούσεις από αλλού, πρόσεξε: αυτούς που συλλάβαμε, και τους φυλακίσαμε, μ’ αυτούς κάναμε μία συμφωνία. Ένα συμβόλαιο τιμής.

Στο μεταξύ, η αποχή από το συσσίτιο που ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα οι 187 από τους 209 κρατουμένους του νοσοκομείου (δεν συμμετέχει ο θάλαμος 9, που είναι μη αυτοεξυπηρετούμενοι, κατάκοιτοι κρατούμενοι) έχει ήδη εξελιχθεί και τυπικά σε απεργία πείνας. «Θεωρητικά έως τώρα μπορούσαν να αγοράζουν τρόφιμα από το μπακάλικο της μονάδας, αλλά έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι δεν έχουν λεφτά», εξηγεί η κ. Κοβάνη. «Πλέον πολλοί έχουν αρχίσει κανονική απεργία πείνας, ενώ έχουν καταθέσει και τα φάρμακά τους. Δεν έχουν άλλον τρόπο διαμαρτυρίας πέρα από το σώμα τους».

Θα σε φυλακίσω, γιατί εγώ είμαι καλύτερος από εσένα και υπακούω τους κανόνες, και εσύ είσαι χειρότερος, και σε φοβάμαι. Θα σε κλείσω φυλακή και θα έχω τον απόλυτο έλεγχο της ζωής σου. Δεν θα φας ότι θέλεις εσύ, δεν θα φύγεις πριν σου πω εγώ, αν το πω εγώ μπορεί να πεθάνεις εδώ μέσα. Εγώ βάζω τους κανόνες, είπαμε εμείς, ως κοινωνία, και η ζωή σου είναι δική μου.

Ωραία; Ωραία.

Σημειώνεται ότι τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης που προβλέπει την αποφυλάκιση καταδίκων που εκτίουν ποινές έως 10 χρόνια και πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, η οποία ψηφίστηκε προχθές στη Βουλή, «πιάνει» λιγότερους από 30 από τους εν λόγω κρατουμένους.

Και αναλάβαμε τον έλεγχο της ζωής τους.

Και την ευθύνη, βέβαια. Να το θυμόμαστε αυτό, και την ευθύνη.

«Είναι 226 και 136 από αυτούς έχουν AIDS, άλλοι είναι ακρωτηριασμένοι και άλλοι τρεις με εγκεφαλικά, είναι μια κατάντια», σχολίασε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, Αντώνης Αραβαντινός, στον αέρα του RealFm και στους Άκη Παυλόπουλο, Μάνο Νιφλή, για τις εικόνες φρίκης στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Γιατί την ξεχάσαμε την ευθύνη.

Όταν λοιπόν πήραμε τον ρόλο του κριτή, πήραμε τον ρόλο του θεού, του σωστού και δίκαιου, και ειπαμε σ’ αυτούς «είστε παράνομοι», πήραμε και την ευθύνη τους.

«Θα είχαμε μπει και εμείς στη λογική να κάνουμε απεργία πείνας για αυτούς τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται. Αλλά επειδή μπορεί να κάνουμε κι εμείς απεργία πείνας για τη δική μας κατάσταση, κρατάμε δυνάμεις», σχολίασε αρχικά ο κ. Αραβαντινός για τις διαμαρτυρίες σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού

Εχουμε ευθύνη απέναντί τους. Και όσο μεγαλύτερη εξουσία έχεις σε έναν άνθρωπο, τόσο μεγαλύτερη ευθύνη έχεις, απέναντί του.

Εμείς. Όχι κάποιος οποιοσδήποτε, εμείς, εγώ, εσύ, εμείς. Εμείς, η κοινωνία.

…και συνέχισε: «Έχουν 226 στο νοσοκομείο. 136 από αυτούς έχουν AIDS, υπάρχουν ακρωτηριασμένοι άνθρωποι, τρείς με εγκεφαλικά. Είναι μια κατάντια. Έχουν 21 συγκρατούμενους τους να τους φροντίζουν, γιατί δεν υπάρχουν υπάλληλοι. Όλοι αυτοί, συνυπάρχουν σε έναν όροφο», πρόσθεσε.

Εγώ και εσύ. Οι καλύτεροι απο αυτούς, οι πιο νόμιμοι από αυτούς, αυτά είναι τα έργα μας.

Σήμερα, μόλις, ένας εξ αυτών, πήγε να κρεμαστεί. Τον έσωσαν τελευταία στιγμή.

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΚΡΕΜΑΣΤΗΚΕ ΑΠΕΡΓΟΣ ΤΟΥ 2ου ΟΡΟΦΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΓΑΛΑΝΕ ΕΞΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΤΟ ΕΚΑΒ.

— ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ (@kolastirio) February 28, 2014

Είναι καλά. «Γλύτωσε». Για να γυρίσει πάλι εκεί;

«ΟΙ Ελληνικές φυλακές, είναι εγκαταλειμμένες διαχρονικά. Από το 2002 ίσως και μετά, το μόνο που κοίταξαν είναι να βάλουν σύρματα πάνω από τις φυλακές για να μην φεύγουν. Με 2 ευρώ την ημέρα πρέπει να βγάλουμε τρία γεύματα. Γίνεται», αναρωτήθηκε ο κ. Αραβαντινός και συνέχισε: «Γιατί σας φαίνεται ότι είναι άλλη η εικόνα του νοσοκομείου από την εικόνα της χώρας; Αυτά είναι μια συσσωρευμένη αδράνεια. Μην την πιστώσουμε στην τελευταία πολιτική ηγεσία».

Και βέβαια, δεν είναι μόνο στο νοσοκομείο το πρόβλημα. Είναι ευρύτερο πρόβλημα των φυλακών.

«Οσον αφορά την Υποδιεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων Θεσσαλονίκης, εκεί, κ. υπουργέ, η κατάσταση είναι θλιβερή και επιεικώς απαράδεκτη. Οι συνθήκες κράτησης, μη συνάδουσες προς το νομικό πολιτισμό και τις πολιτισμικές μας αρχές, δεν εξασφαλίζουν τα ελάχιστα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης» αναφέρει ο εισαγγελέας, επισημαίνοντας ότι «οι κρατούμενοι συνωστίζονται, 15 και 20 άτομα, σε θαλάμους 9 κλινών, χωρίς καμία διάκριση σε ανήλικους και ενήλικους, υπόδικους και κατάδικους, τοξικομανείς, δράστες οικονομικών εγκλημάτων και αδικημάτων με ιδιαίτερη ποινική απαξία».

Τα ίδια ακριβώς ισχύουν για τους χώρους κράτησης αλλοδαπών και όλα τα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων του Νομού Θεσσαλονίκης, όπου κρατούνται καθημερινά γύρω στα 350 άτομα, κατά μέσον όρο. Η κράτηση μπορεί να φτάσει και τους 9 μήνες, αναφέρει ο κ. Γιαννάκης, τονίζοντας ότι η συγκεκριμένη κατάσταση, εκτός των άλλων, εγκυμονεί και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.

«Το απάνθρωπο και παντελώς απαράδεκτο όμως είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί, επειδή τα καταστήματα κράτησης δεν διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή, επί πέντε και έξι μήνες δεν προαυλίζονται, που σημαίνει ότι καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν βλέπουν ήλιο» σημειώνει.

Αυτοί, που εξουσιάσαμε την ζωή τους. Γιατί φοβόμαστε εμείς, αυτούς.

Εμείς οι νόμιμοι και ηθικοί, αυτούς τους παράνομους και ανήθικους.

Άκου ειρωνεία.

Υ.Γ.: Ζητάω συγνώμη, δεν συνηθίζω να κλέβω ολόκληρα άρθρα, αλλά έπρεπε να ειπωθούν αυτά. Να διαβαστούν με το ζόρι. Τα τρία άρθρα που παραθέτω, είναι από την Καθημερινή, και το Enikos.gr Το τρίτο δεν το παραθέτω ολόκληρο, διαβάστε περισσότερα σε προηγούμενο ποστ. Τα έντονα γράμματα δικά μου.

Συχνά, γράφω για να θυμάμαι. Γίνονται πράγματα γύρω μου, και γω δεν θέλω να τα ξεχάσω, δεν θέλω να ξεχάσω τι σκεφτόμουν, τι θέση πήρα, τι αποστάσεις, γιατί τις πήρα.

Γράφω για να θυμάμαι, και, δεν το κρύβω, παρότι δεν θέλω, γράφω και γι’ αυτούς που με διαβάζουν. Γράφω για να ακούσουν κάτι άλλο από το δελτίο των οκτώ, να ακούσουν κάτι άλλο από την πεπατημένη, το εγκεκριμένο σχόλιο, την απολυμασμένη, στεγνή γνώμη που πλασάρεται σαν είδηση.

Γράφω γιατί όλα αυτά σερβίρονται ως «η κοινή γνώμη», και δεν ανέχομαι να μιλάνε για λογαριασμό μου – έχω φωνή, έχω μυαλό, κάνω λάθη, παίρνω θέσεις, να το δούμε ρε παιδιά, να δούμε αν η λέξη που θα βγει από την διαδικασία της σκέψης μου είναι λάθος, να την κρίνουμε όλοι μαζί.

Αλλά να ακουστεί.

Ετσι κάνω, συχνά, συχνότατα.

Τόσο αίμα, τόσοι νεκροί, τόσες ελπίδες, τόση σκληρότητα, ρίξε μια ματιά στο blog μου, τα πολεμάω, με λέξεις, αυτές έχω, μία τετραετία την ψήφο μου, και μετά λέξεις, σκέψεις, ελπίδα. Ελπίδα ότι αυτό που φαίνεται παράλογο σε μένα, θα φανεί και σε σένα, και θα με κρίνεις, και μπορεί να πεις συμφωνώ, και αν συμφωνείς, μπορεί να το αλλάξεις λίγο, δεν θέλω τίποτα άλλο, δεν θέλω παρά να με ακούσεις, μπορεί να είμαι σωστός, μπορεί να έχω μία βάση, να μην είμαι τελείως παράλογος, και αν έτσι, ίσως το αλλάξουμε αυτό που μας πονάει, πες, και τους δύο.

Και γράφω.

Άπειρες λέξεις, άπειρες σκέψεις, τι έχω καταθέσει, τι έχω απλώσει, την καρδιά μου, γιατί μυαλό δεν εχω, το ξέρω, πες ότι έχω καρδιά, αν μετράει σε κάτι, ας έχω αυτό, δεν ξέρω αν είναι λογικό και στέκει στο μυαλό όλο αυτό, αυτό θα στο πουν άλλοι, εγώ θέλω στην καρδιά να σε χτυπήσω, με την καρδιά μου, να σου πω γιατί, γιατί να πεθάνει αυτός, ή εκείνος, μην μείνεις στα excel, σκέψου, με την καρδιά σκέψου, γιατί να γίνει έτσι, να το αλλάξουμε, αν το λέει και η δική σου η καρδιά σου να το αλλάξουμε.

Και μετά, πνίγονται παιδιά στο Φαρμακονήσι.

Και πνιγόμαστε και εμείς στο λογικό, στο κύματα, οι διασώστες, το ναυτικό, να μας πλήξουν πολιτικά, και πας να ξεχαστείς, να ξεχάσεις πως είναι να πνίγεται μία γυναίκα, ένα παιδί, χωρίς σωσίβιο, (γιατί χωρίς σωσίβιο; γιατί;), γιατί από έναν πρωθυπουργό που θέλει να διώξει παιδιά από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, γιατί να γίνεται έτσι, με την καρδιά να στο πω – αντέχεις; να σου φωνάξω, αντέχεις, αντέχεις να σκεφτείς ένα παιδί να πνίγεται, κλαίγοντας, σε έναν υγρό τάφο μία κρύα φουρτουνιασμένη νύχτα, ενώ η μάνα του ουρλιάζει, ο πατέρας του ουρλιάζει, χωρίς σωτηρία, χωρίς σωσίβιο, αντέχεις; μπορείς να το σκεφτείς; αν δεν αντέχεις γιατί γαμώτο δεν το αλλάζεις; για το επόμενο παιδί, γιατί δεν το αλλάζεις, γιατί δεν το –

– και δεν βγαίνουν οι λέξεις. Πέθανα, είμαι σαν νεκρός. Είναι σαν να μιλάω στον καθρέφτη, και να βλέπω τον απέναντι να κλαίει, αλλά να είμαι μόνο εγώ. Είναι αποκαρδιωτικό. Γύρω μου φωνές από ντάνσινγκ, και voice, και Μήτρογλου, και τα πανηγύρια για τις «εντολές Σαμαρά», και ‘γω να μιλάω μόνος μου σε έναν καθρέπτη, σε κάποιον που ξέρει ο,τι ξέρω, και κάνει ο,τι μπορεί, και το μόνο που νιώθει ότι μπορεί να κάνει είναι να μιλάει, μα να μην αλλάζει τίποτα.

Και όπως πνίγονται παιδιά τον Νοέμβριο, να ξαναπεθαίνουν τώρα, σαν να μου λένε αν δεν μάθεις από το λάθος σου, που δεν έπεισες αυτούς τους ανθρώπους να μην ανέχονται πνιγμένα παιδιά, πρώτα αυτό, να ΜΗΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ – τόσα πράγματα, το Mall, τα πεταμένα εκατομμύρια της περιφέρειας, τους φυλακισμένους χωρίς προαυλισμό, έστω ρε φίλε, ΕΣΤΩ ρε φίλε τα πνιγμένα παιδιά, πόσο δύσκολο είναι να τους κάνεις να θυμώσουν για τα πνιγμένα παιδιά, να ΓΡΑΨΟΥΝ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΟ FACEBOOK ρε φίλε, ο,τι και να είναι, αριστεροί, δεξιοί, όπου και αν πιστεύουν, τόσοι σε διαβάζουν, ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ότι λυπήθηκαν, ότι θύμωσαν, αν δεν το κατάφερες ούτε αυτό, πες μου ρε φίλε τι σκατά μπορεί να νομίζεις ότι άλλαξες με τις λέξεις.

Μια γαμημένη γραμμή στο γαμημένο το facebook, και δεν νιώθω ότι καταφέρνω ούτε καν αυτό.

Ούτε ένα «λυπάμαι».

Τι να γράψω λοιπόν για τα παιδιά; Με ποια καρδιά να σε χτυπήσω; Αυτήν την στιγμή καταθέτω τα όπλα μου.

Αν δεν σε έχω πείσει δέκα χρόνια τώρα λέξεων, ένα, δύο, δέκα πνιγμένα παιδιά δεν σώζουν ούτε εμένα, μα ούτε και σένα.

Αυτά είχα να πω, μην σε πειράξει, έτσι είναι τα blog, για τον συντάκτη τους μιλάνε πρώτα. Για τις χαμένες λέξεις του.

Υ.Γ.: Μακάρι άλλοι να γράψουν. Ίσως έχουν καρδιά, ελπίδες και κουράγιο.

Η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς κ. Πόπη Παπανδρέου, ασκεί δίωξη πριν από μερικές ημέρες εις βάρος 25 ατόμων. Όλοι δουλεύουν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ή έχουν άμεση σχέση με δάνεια που έδωσε το ΤΤ και τα οποία κρίνονται ως ύποπτα για απιστία τελεσθείσα από κοινού.

Είχαμε ανάγκη -έστω και μόνο- αυτήν την δικαιοσύνη λέω εγώ. Αλλά.

Μία εκ των 23, είναι η Αναστασία Σακκελαρίου, νυν διευθύνουσας συμβούλου του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ΤΧΣ), τότε μέλος της επιτροπής που διαχειρίστηκε τα δάνεια που δόθηκαν στην εταιρία Demco του Κοντομηνά.

Δεν έχω ευρύτερη εικόνα, αν έχω κάνει κάποιο λάθος διορθώστε με ως εδώ.

Ως εδώ όμως, γιατί από εδώ και πέρα, το πράγμα σοβαρεύει – πολύ.

Ασκείται λοιπόν η δίωξη, και γίνονται τα εξής ύποπτα:

Πρώτον, η Σακελλαρίου ΔΕΝ παραιτείται. Παραμένει διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ, και βγάζει και ανακοινώσεις (ως ΤΧΣ) για το θέμα – παρότι είναι ύποπτη, και έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της.

Δεύτερον, την Σακελλαρίου ΔΕΝ την απολύουν – ούτε την θέτουν σε κάποιας μορφής αργία. Παραμένει διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ, και βγάζει και ανακοινώσεις (ως ΤΧΣ) για το θέμα – παρότι είναι ύποπτη, και έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της.

Τρίτον, ο Υπουργός Οικονομικών, Γ.Στουρνάρας, βγαίνοντας από το Μαξίμου, νιώθει την ανάγκη να ΣΤΗΡΙΞΕΙ την κυρία Σακελλαρίου:

Έπειτα από συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά την οποία ο κ. Στουρνάρας παρείχε ενημέρωση εν όψει της έλευσης της Τρόικας, τις επόμενες ημέρες, ο υπουργός ρωτήθηκε: «Υπάρχει θέμα με την κυρία Σακελλαρίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας;».

«Κοιτάξτε, εγώ έχω πλήρη εμπιστοσύνη και σεβασμό στη Δικαιοσύνη, αλλά έχω επίσης και πλήρη εμπιστοσύνη στην κυρία Σακελλαρίου, στο ήθος της, στην επαγγελματική της κατάρτιση και κυρίως στη δουλειά που κάνει μέχρι τώρα» απάντησε ο κ. Στουρνάρας.

Αντιλαμβάνεστε τι γράφω εδώ; Δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως, η Σακελλαρίου παραμένει στην θέση της, παρότι έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της, μία δημόσια θέση, συναφέστατη με το αντικείμενο για το οποίο κατηγορείται, και ο Υπουργός Οικονομικών την καλύπτει, με μία μοναδική δήλωση, σύμφωνα με την οποία και η δικαιοσύνη θέλει να κάνει σωστά την δουλειά της, και ο ίδιος έχει να καταθέσει ότι έχει πλήρη εμπιστοσύνη στο ήθος και την επαγγελματική της κατάρτιση!

Μισό-λεπτό.

Εγώ δεν λέω ότι είναι ένοχη η Σακελλαρίου, και οπωσδήποτε δεν λέω ότι είναι αθώα. Δεν ξέρω την συμμετοχή της, μπορεί να μην έπαιξε ρόλο. Δεν ξέρω πόσο καιρό πχ ήταν στο ΔΣ που ενέκρινε το δάνειο, δεν ξέρω αν το δάνειο είναι παράνομο, αν προκλήθηκε ζημιά στο δημόσιο, με ποιον τρόπο. Δεν εχω ιδέα.

Αλλά η εισαγγελία θεώρησε σωστό να την συμπεριλάβει. Μπορεί να δώσει εξηγήσεις, και να μην υπάρχει θέμα. να την καλέσουν να απολογηθεί, και να πάψουν την δίωξη στο πρόσωπό της μισή ώρα μετά. Μπορεί να της ζητήσουν και δημόσια συγνώμη που την ενέπλεξαν, δεκάρα δεν δίνω.

Ο Υπουργός γιατί την στηρίζει;

Τι ανάγκη έχει, ενώ κινείται η νομική διαδικασία, να εκφράσει δημόσια την στήριξή του; Είναι κουταμάρα, δεν ξέρει ότι έτσι θα επηρεάσει την δικαιοσύνη; Έχει πρόθεση να την επηρεάσει; Έχει πρόθεση να πει «κανονίστε την πορεία σας, έχει την στήριξή μου;»

Γιατί;

Εκτός από το απαράδεκτο του να επηρεάζει ένας υπουργός με τον χείριστο τρόπο την δικαιοσύνη, έχει σημασία και το γιατί.

Τι επιδιώκει;

Ο Τέκι Τσαν έχει μία εξήγηση, τεκμηριωμένη – εγώ όπως είπα, δεν έχω ιδέα.

Το μόνο που σκέφτομαι, είναι ότι για να παρέμβει με τέτοιον θρασύ τρόπο, πλήρως ατιμώρητα, ο υπουργός οικονομικών υπέρ υφισταμένου του και μάλιστα ενώ έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του, δύο πολύ ξεκάθαρα πράγματα συμβαίνουν:

α) Η διαδικασία έχει μολυνθεί, γιατί πλέον ακομα και αν όντως δεν έχει σχέση η ίδια, κάθε αθώωσή της εμπεριέχει την υποψία ότι έγινε επειδή ο κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης είπε «αυτήν, ξεχάστε την»,

β) Αφού η ίδια δεν δίνει, έστω και τυπικά, είτε την παραίτησή της, είτε έστω εθελοντική αργία για να μην εργάζεται στο ΤΧΣ όσο είναι ύποπτη (για απιστία κατά του κράτους!), η διαδικασία της «αθώωσής της» δεν γίνεται εν αγνοία της γιατί είναι αφελής άνθρωπος, αλλά εν πλήρη γνώσει και ξεκάθαρη θέση.

Εμένα, αφήστε με, γίνομαι έξαλλος όταν μου τρίβουν στην μούρη μου τέτοιες ανομίες. Γίνομαι έξαλλος, βρίζω, φωνάζω, χαλάω τον κόσμο. Παίρνω θέση, γράφω κείμενα, γράφω tweets, διαμαρτύρομαι.

Εσάς δεν σας ενοχλεί;

Και αν δεν σας ενοχλεί αυτό, πότε θα ενοχληθείτε πια; Πότε θα αντιδράσετε; Πότε ο κόμπος της ανομίας και του θράσους θα φτάσει επιτέλους στο χτένι της υπομονής σας;

Αν η μόνη μας ελπίδα είναι η δικαιοσύνη, γιατί την αφήνουμε να μολύνεται ατιμώρητα;

Πρώτα, όπως συνηθίζω καμιά φορά, τα γεγονότα:

Την Δευτέρα, στο site της Ζούγκλας και στην εφημερίδα Espresso (αν έχω καταλάβει σωστά) φτάνει ένα πακέτο. Μέσα περιέχει ένα μπουκάλι αναψυκτικού Coca Cola light 500ml και ένα usb stick.

Το usb περιέχει ένα κείμενο, που με την σειρά του εξηγεί το περιεχόμενο: Το μπουκάλι περιέχει εκτός από την συνηθισμένη κόκα κόλα και 100ml υδροχλωρικού οξέως, αλλά μοιάζει σφραγισμένο και ανέπαφο, σαν να μην έχει ανοιχθεί ποτέ.

Οι συντάκτες του διατείνονται ότι έχουν στην κατοχή τους 64 αντίστοιχα μπουκάλια Coca Cola light, και 42 μπουκάλια Nestea όλων των γεύσεων, και έχουν σκοπό να τα αναμείξουν με τα συνηθισμένα σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Έχουν και ένα video στο οποίο δείχνουν ότι μπορούν να πειράξουν το περιεχόμενο ενός μπουκαλιού, χωρίς να υποψιαστεί την παραβίαση ο καταναλωτής.

Πρόκειται σαφώς για μία τρομοκρατική ενέργεια.

Η ενέργεια της ανάμιξης των επικίνδυνων αναψυκτικών θα ξεκινήσει τέσσερις ημέρες μετά την αποστολή του δέματος, δηλαδή Παρασκευή 27/12 και θα διαρκέσει 10 ημέρες. Σκοπός τους είναι να δημιουργηθεί ένα εμπάργκο γύρω από την πώληση των αναψυκτικών των δύο εταιριών, της Coca Cola και της Nestle που έχει τα δικαιώματα του Nestea (την διανομή την κάνει στην Ελλάδα η 3Ε αν έχω καταλάβει σωστά), καθώς στην προκήρυξή της κατηγορεί τις δύο εταιρίες για πλήθος οικονομικών, ιατρικών, αλλά κυρίως ηθικών θεμάτων, όπως και τα ΜΜΕ για απόκρυψη κάθε αρνητικής διαφήμισης.

Το περιεχόμενο του μπουκαλιού εξετάζεται, και η απειλή είναι ξεκάθαρα πραγματοποιήσιμη. Το μπουκάλι περιέχει όντως υδροχλωρικό οξύ, σε επικίνδυνη για τον άνθρωπο ποσότητα, είναι αδύνατο να το αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε καθώς δεν μυρίζει, δεν αλλοιώνει το χρώμα, και το μπουκάλι είναι ανέπαφο. Δεν έχει τρόπο να προφυλαχθεί ο καταναλωτής. Το δηλητήριο έχει επιλεχθεί ακριβώς γιατί είναι αόρατο, αλλά αν το πιει, ακόμα και από την πρώτη γουλιά, μπορεί να κινδυνέψει σοβαρά η ζωή του.

– Η ΕΛΑΣ αναλαμβάνει δράση, και -προσέξτε το αυτό, έχει σημασία- βγάζει μία ανακοίνωση για την υπόθεση.

– Ο ΕΦΕΤ βγάζει ανακοίνωση.

– Η Coca Cola αναλαμβάνει επίσης δράση, αποσύροντας όλα τα μπουκάλια Coca Cola light 500ml και όλα τα Nestea από την αγορά και προειδοποιώντας τους καταναλωτές με ανακοίνωση.

Σε όλους τους μεγάλους ενημερωτικούς δικτυακούς τόπους υπάρχει η είδηση, κυρίως με την μορφή της ανακοίνωσης της αστυνομίας, -αλλά ΠΟΥΘΕΝΑ ως πρώτη είδηση – θάβεται, στην συνέχεια της επικαιρότητας, στις εσωτερικές ειδήσεις. Στο μόνο σημείο που γίνεται εκτενέστερη αναφορά, είναι στο site που παρέλαβε την προκήρυξη, δηλαδή στο Zougla.gr. Σε κανένα δελτίο ειδήσεων -δεν είδα πολλά, ομολογώ- δεν είδα καν αναφορά.

Τούτο το άρθρο γράφεται Πέμπτη. Η μέρα που οι τρομοκράτες απειλούν ότι θα ξεκινήσουν την τρομοκρατική τους ενέργεια, είναι αύριο.

Αυτά είναι τα γεγονότα, ξεκάθαρα, και χωρίς προσωπική οπτική. Ωραία; Θαυμάσια.

Πάμε να δούμε τι βγάζουμε από όλο αυτό.

~

Έχουμε μία τρομοκρατική ενέργεια. Είναι πραγματική, δεν πρόκειται απλώς για κλούβια απειλή, οι δράστες έχουν αποδείξει, και με βίντεο, και με απτά στοιχεία, ότι μπορούν να το κάνουν.

> Η αστυνομία έχει βγάλει ανακοίνωση.

> Η εταιρία που δέχεται την τρομοκρατική ενέργεια, επίσης βγάζει ανακοίνωση.

> Προσθήκη: ο ΕΦΕΤ βγάζει ανακοίνωση. (είναι σε PDF)

Τα μεγάλα δημοσιογραφικά μέσα έχουν βγάλει την είδηση. Όλα:

in.gr – Πρωτοσέλιδο , news247.gr – Πρωτοσέλιδο , tanea.gr – Πρωτοσέλιδο , protothema.gr – Πρωτοσέλιδο, ethnos.gr – Πρωτοσέλιδο (εδώ υπάρχει αναφορά στο κάτω μέρος της αρχικής σελίδας -όχι πια) , enet.gr – Πρωτοσέλιδο , enikos.gr – (εδώ δεν υπάρχει η λογική Πρωτοσέλιδου, καθώς είναι μόνο ροή) , news.gr – Πρωτοσέλιδο, newsit.gr – Πρωτοσέλιδο , iefimerida.gr – Πρωτοσέλιδο , και το zougla.gr που έχει ρεπορτάζ, γιατί σ’ αυτούς στάλθηκε το δείγμα και η προκήρυξη – διάβασέ το, έχει και άποψη μέσα και πολλά, πολλά ακόμα. Όλα.

Και παρόλα αυτά, ο κόσμος ΔΕΝ είναι ενημερωμένος.

Και αυτό ξεκάθαρα γιατί η είδηση δεν υπάρχει σε κανένα πρωτοσέλιδο, ούτε δικτυακό, ούτε έντυπο, και δεν γίνεται αναφορά στις πρώτες ειδήσεις των δελτίων των καναλιών (υποπτεύομαι ότι δεν γίνεται ΚΑΘΟΛΟΥ αναφορά, αλλά δεν έχω στοιχεία – όποιος έχει δει ας αφήσει σχόλιο). Η αναφορά -όταν, και όπου έγινε- ήταν χρονικά δεσμευμένη, ήτοι έγινε για μία στιγμή, και έπαψε αμέσως μετά να υφίσταται γιατί καλύφθηκε από την τρέχουσα επικαιρότητα. Βγήκε, και εξαφανίστηκε σιωπηρά.

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί, αλλά, ειλικρινά, αποτυγχάνω παταγωδώς.

Μία εξήγηση που μπορώ να δώσω, η καλύτερη δυνατόν, είναι ότι δεν θέλουν να προκληθεί πανικός, και να γίνει παράδειγμα για ενδεχόμενες επόμενες απόπειρες τρομοκρατίας από κάθε παλαβό, ή ακόμα και απλής φάρσας που μπορεί να προκαλέσει οικονομική ζημιά στον οποιονδήποτε.

Μοιάζει πράγματι η επικρατέστερη και πιο λογική, και θα μπορούσα να την υιοθετήσω και εγώ – μόνο που υπάρχει μία λεπτομέρεια που τα αλλάζει όλα: Έχει γίνει αναφορά. Αν δεν ήθελαν να προκληθεί πανικός, η ΕΛΑΣ θα ζητούσε από τον Ζούγκλα να μην παίξει την είδηση, από την εταιρία να κάνει αθόρυβα τις ενέργειές της, δεν θα έκανε η ίδια την ανακοίνωση, δεν θα γνωρίζαμε καν για τον ενδεχόμενο κίνδυνο. Πλήρη σιγή.

Τώρα όμως, η είδηση έχει βγει. Και η εταιρία (που δίνει μάλιστα και τηλεφωνικό αριθμό ενημέρωσης) και η ΕΛΑΣ αλλά και τα ενημερωτικά sites έχουν αναφερθεί στο γεγονός, με αρκετές λεπτομέρειες. Οι πηγές ενημέρωσης έβγαλαν από επάνω τους το καθήκον, είπαν το γεγονός, αλλά καμία δεν το αξιολόγησε ως τόσο σημαντικό ώστε να το μάθουν όλοι. Θα το μάθουν οι λίγοι, οι τυχεροί που θα πέσουν επάνω της, και οι επόμενοι θα ζήσουν μακάριοι στην άγνοιά τους.

Δεν είναι ότι δεν υπάρχει η είδηση: Υπάρχει, κανένας δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι την απέκρυψε. Όλοι έχουν βγάλει «την ουρά τους απ’ έξω». Κανένας δεν είπε «πρόκειται για μία οικονομική τρομοκρατία που θα γίνει ανεξέλεγκτη στον κάθε ηλίθιο, και εγώ ΔΕΝ την βγάζω παίρνοντας την ευθύνη». Όχι. Έβγαλαν την είδηση, στην επόμενη αναζήτηση θα βρούμε ότι όλοι το αναφέρουν – αλλά κανείς δεν το έμαθε πραγματικά.

Το εννοώ, κανείς δεν το έμαθε. Στο χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, για παράδειγμα, μόνο εμείς το ξέραμε. Ήμασταν δέκα τουλάχιστον νοματαίοι, μεγάλοι, μικροί, που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, που δεν ξέρουν τίποτα άλλο από το on της τηλεόρασης – όλοι αυτοί δεν είχαν την παραμικρή ιδέα.

Την παραμικρή ιδέα.

Το βρίσκω εντελώς τρομαχτικό.

Ο ρόλος των ΜΜΕ μου φαίνεται τρομερά αλλοιωμένος. Σαν να βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω, σαν να είναι η πρώτη τους έγνοια να σώσουν το τομάρι τους, και όχι να εκτεθούν – αλλά να προστατέψουν το κοινό τους. Θα δεχόμουν πιο εύκολα την λογική «δεν το βγάζω», από την λογική «το ψιλολέω, αλλά το θάβω». Προσπαθώ να μην το δω ως υποκριτικό, για να μην χαλάσουν την καλή σχέση με την εταιρία και την εκθέσουν ανεπανόρθωτα κρυμμένοι πίσω από το πρόταγμα της προστασίας του αναγνώστη (από τον επόμενο επικίνδυνο ηλίθιο που θα στοχεύσει με αντίστοιχο τρόπο είτε τον κόσμο, είτε απλώς την οικονομία) αλλά ο τρόπος που επέλεξαν να (ΜΗΝ) επικοινωνήσουν την είδηση, με δυσκολεύει αφάνταστα.

Και, παρότι δεν προσφέρεται ως διαδικασία, αδυνατώ να βγάλω από το μυαλό μου εντελώς άσχετες δηλώσεις (αλλά όχι τόσο «εντελώς» όσο νομίζεις) που με είχαν αντίστοιχα τρομοκρατήσει και τότε.

Τι μένει; Αύριο το πρωί, είναι πιθανό κάποιοι (καθόλα κατακριτέοι τρομοκράτες) να δοκιμάσουν να αφήσουν μπουκάλια με οξύ μασκαρεμένα σε coca cola και nestea στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έχουν σκοπό να το κάνουν επι δέκα ημέρες. Οι πολίτες είναι ανυπεράσπιστοι, γιατί δεν έχουν λάβει γνώση του κινδύνου. Τα μέσα ενημέρωσης δειλά ή/και απροετοίμαστα, δεν φρόντισαν να τους προστατέψουν ως όφειλαν. Όλο το -δυσβάσταχτο- βάρος, πέφτει σε μία εταιρία που δεν έχει (και είναι πολύ λογικό) άλλον τρόπο να προστατέψει το κοινό από το να αποσύρει, απλώς, τις φιάλες που έχουν στοχοποιηθεί, και να εύχεται να μην αλλάξουν στόχο οι τρομοκράτες και κάνουμε όλοι μαύρες γιορτές.

Και, από την δική μου πλευρά, η δημοσιογραφία να δέχεται άλλο ένα πλήγμα, και να δικαιώνει -αν είναι ποτέ δυνατόν- το πνεύμα των τρομοκρατών για προστασία των πολυεθνικών από τα ΜΜΕ, ακόμα και αν πιστέψουμε ότι το κάνει για εντελώς διαφορετικούς, μα εντελώς λάθος λόγους και με εντελώς λάθος τρόπους.

Εγώ πάντως, προσωπικά, ενημέρωσα όσους μπορούσα. Παρέθεσα το θέμα, έψεξα τον τύπο για την δειλία του, τους τρομοκράτες για την απανθρωπιά τους και είπα σε όσους γνωστούς μου να φυλαχθούν αποφεύγοντας το προϊόν.

Ελπίζω να σταθούμε τυχεροί, γιατί αν (και όπως φαίνεται) δεν έχουμε σωστές βάσεις, το μόνο που μας σώζει είναι να έχουμε τύχη.

Αυτή τουλάχιστον είναι η γνώμη μου, όποιος διαφωνεί, καλοδεχούμενος στα σχόλια.

Πρέπει να ανακαθορίσουμε λίγο το ποιος κάθεται σε ποια πλευρά, ανάλογα με τις πράξεις του, και όχι τους τίτλους που δίνει σ’ αυτές. Όταν η κυβέρνηση επικαλείται νομιμότητα για την #ert, με (παράτυπα χρησιμοποιούμενες) πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που δεν έρχονται καν(!) στον απαιτούμενο προκαθορισμένο χρόνο στην βουλή για ψήφιση, με προσλήψεις χωρίς κανένα αξιόπιστο ή καθαρό πλαίσιο αξιολόγησης και παρακάμπτοντας τον ΑΣΕΠ, πριμοδοτώντας μάλιστα και την μόνιμη πρόσληψή τους(!), όταν οι αναθέσεις γίνονται απ’ευθείας(!) σε διαθέσιμους φίλους και κολλητούς για την λειτουργία της ΔΤ και όχι με ανοικτούς διαγωνισμούς, ανεξαρτήτως ποσού – τότε αυτοί που επικαλούνται την νομιμότητα, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι υπηρετούν την παρανομία (ή, έστω, την έκδηλη παρατυπία).

Και όταν «αυτοί» είναι το κράτος, αντιλαμβάνεσαι πόσο ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα.

Σε συνδυασμό και με τα ανυπόστατα ψεύδη τους (για υπέρογκους μισθούς, οικονομικές ζημιές κλπ), τις αλλεπάλληλες κωλοτούμπες στον λόγο τους (δηλώσεις Κεδίκογλου όταν ήταν αντιπολίτευση, Βενιζέλου όταν διεκδίκησε καλύτερη θέση στην κυβέρνηση και την έξοδο Κουβέλη) και την ευθύνη τους για τα όσα όντως άσχημα που συνέβαιναν όταν ήταν οι ίδιοι στην κυβέρνηση (και καρπώνονταν με ψήφους και εξουσία στο πλαίσιο του «μαζί τα φάγαμε») βλέπει κανείς πόσο παράλογη είναι κάθε ελπίδα αυτός ο τόπος να στηριχθεί στην «νομιμότητα» και να προοδεύσει σε οτιδήποτε.

Εγώ λοιπόν αρνούμαι να επιτρέψω να με τοποθετήσουν παράνομοι στην παράνομη πλευρά της συζήτησης για την ΕΡΤ. Και η ιστορία, αν δεν έχει ήδη κρίνει, θα κρίνει σύντομα ποιος από τους δύο είναι ψεύτης, υποκριτής και, κυρίως, παράνομος.

Αν και θεωρώ ότι το έχει κάνει ήδη.

Φαντάσου το, λίγο, αν θες:

Σε μία πόλη της Ελλάδας, ένας άνθρωπος ετοιμάζεται να χάσει το σπίτι του. Έχει μπει κατασχετήριο, για χρέος.

[Αυτό, για κάποιους ανθρώπους, είναι λογικό, και φυσικό]

Κάποιοι συμπολίτες του, του συμπαραστέκονται, αντιδρούν, φωνάζουν. Ενημερώνουν άλλους, τοπικές οργανώσεις και κομματικές οργανώσεις (το ΠΑΜΕ, αν δεν κάνω λάθος) του συμπαραστέκονται, κάνουν φασαρία, και απ’ ότι λέει ο ίδιος, χάρη στην βοήθειά τους, η κατάσχεση αναβάλλεται (ή ακυρώνεται)

[Αυτό, για κάποιους ανθρώπους, είναι, αδιακρίτως, βία]

Το χρέος που έπρεπε να πληρώσει είναι της τάξης των 230 ευρώ. Η εταιρία που ζητάει αυτό το ποσό, είναι η εταιρία παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, Wind.

Το παίρνουν λοιπόν χαμπάρι κάποιοι τουητεράδες, και αρχίζουν το κράξιμο, επικοινωνώντας την ιστορία, αναρωτώμενοι αν ισχύει, και ποια η θέση της εταιρίας.

@windhellas Πρώτη κατοικία στον Πύργο, αντικειμενικής αξίας 90.000€, βγάζει σε πλειστηριασμό η #WINDgr για χρέος 800€ pic.twitter.com/NiJDHen9mS

— ★ Βάσκο_Ντε_Γάματα ★ (@VaskoDeGamata) October 23, 2013

[Αυτοί, για κάποιους ανθρώπους, έχουν μόλις συστήσει εγκληματική οργάνωση]

Η εταιρία απαντά επισήμως αρνητικά,

Η @windhellas σας διαβεβαιώνει πως ουδέποτε έχει εισπράξει οφειλές συνδρομητών ως αποτέλεσμα πλειστηριασμού & ούτε προτίθεται να το πράξει.

— WIND GR (@windhellas) October 23, 2013

αλλά η διαρκώς αυξανόμενη πίεση, οδηγεί την εταιρία να αναθεωρήσει την αρχική της δήλωση.

Αναφορικά με το περιστατικό στον Πύργο, το περιφερειακό δικηγορικό γραφείο που είχε αναλάβει την υπόθεση (cont) http://t.co/lhPDWWa3Yx

— WIND GR (@windhellas) October 24, 2013

Πράγματι, η κατάσχεση του σπιτιού για 230 ευρώ πήγε να γίνει, η εταιρία ισχυρίζεται ότι έγινε εκ παραδρομής, και ότι η ίδια δεν είχε, ούτε θα έχει στο μέλλον καμία τέτοια πρόθεση. Για να μην αντιμετωπίσει ο άνθρωπος επιπλέον κανένα πρόβλημα, η εταιρία διαγράφει το -έτσι και αλλιώς, ευτελές- χρέος του.

Ως εδώ λέω στοιχεία; Καθαρά, και όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα;

Ναι;

Πάμε τώρα στην σκέψη μου.

~

Ας υποθέσουμε ότι η εταιρία είναι ειλικρινής. Ας υποθέσουμε (υπάρχουν ενστάσεις για το αντίθετο, θα αποδειχθεί πιστεύω ποιος έχει δίκιο, αλλά ας ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ) ότι το δικηγορικό γραφείο έδρασε αυτοβούλως, διότι έτσι κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει, και ότι ο πελάτης εταιρία δεν είχε όντως τέτοια πρόθεση.

Αν δεν γινόταν ο χαμός, ο άνθρωπος αυτός θα έχανε το σπίτι του. Είναι τόσο απλό: θα έχανε το σπίτι του. Για 230 ευρώ, ΚΑΙ ΕΝΩ Η ΕΤΑΙΡΙΑ (υποθέτουμε, ε; μην μου θυμώσεις γι’ αυτό) ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ, ο άνθρωπος θα έχανε το σπίτι του.

Δεν σου λέω -πρόσεξε!- δεν σου λέω είναι δική μου θέση ότι είναι γελοίο, αν όχι εγκληματικό να σου κατάσχουν το σπίτι για τόσο ευτελές ποσό, δεν το λέω εγώ: η ίδια η εταιρία το λέει. Η ίδια η εταιρία λέει ότι δεν θέλει κατασχέσεις, πόσο δε μάλλον για 230 ευρώ.

Ξέρεις τι καταλαβαίνω εγώ;

Όσο ποινικοποιείται η αντίδραση, τόσο ο παραλογισμός θα εγκαθίσταται δίπλα μας. Σαν το ανέκδοτο με τις μπανάνες, θα αφήνουμε να βρέχεται αυτός που πάει να την φάει, και μετά θα τον χτυπάμε κιόλας, μόνοι μας – χωρίς καν να ξέρουμε γιατί: απλώς, γιατί έτσι πρέπει.

Και για μένα είναι η καλύτερη ιστορία για να σκεφτώ μία εξαίρεση όπου κανείς δεν ήθελε να γίνει μία συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά παραλίγο να μην επέμβει κανείς, και να γίνει τελικά, μόνο και μόνο γιατί όλοι μένουμε στο χέσε την λογική, υπάρχουν κανόνες.

Υπόψιν, δεν το χρησιμοποιώ σαν επιχείρημα υπέρ της βίας. Αυτά που έγιναν στις Σκουριές πχ έχουν δύο, κατ’ εμέ διακριτές κατηγοριοποιήσεις: Άλλο να γίνει επίθεση με κουκούλες και να καούν πέντε φορτηγά, και εντελώς άλλο να κάνουν συγκεντρώσεις οι κάτοικοι, να ενημερώνουν για το πρόβλημά τους, να επικοινωνούν τις θέσεις τους όπως μπορούν, να τους ταράσσουν στην νομιμότητα, αν χρειαστεί.

Σκέφτομαι μόνο τι θα γίνει αν, αποδειχθεί ότι όντως η περιβαντολογική καταστροφή είναι η μισή έστω από αυτήν που περιγράφουν.

Δεν θα κάνω παραλληλισμούς με το 1821 ή την γέφυρα του Γοργοποτάμου. Θα το αποφύγω, όχι γιατί δεν ταιριάζει, αλλά γιατί άλλοι μπορούν να το υποστηρίξουν καλύτερα από ‘μένα. Απλώς σκέφτομαι, εγώ, που έχω ταχθεί καθαρά ενάντια στην βία, ότι αυτές οι εξαιρέσεις είναι ένα καλό μάθημα κατά των αφορισμών.

Και μας δείχνουν ότι, το λιγότερο που μπορώ να σκεφτώ, οφείλουμε εμείς (ως κοινωνία, ως δικαστικό σύστημα, ως οικονομική αρχή) να είμαστε πολύ βέβαιοι για ότι πάμε να κάνουμε, και ο κόσμος που ενδιαφέρεται, και αντιδρά στις αποφάσεις μας, να έχει ένα πεδίο δράσης ικανό, να μας αποτρέψει να ασκήσουμε εμείς βία ακόμα και όταν είμαστε, θεωρητικά, πλήρως εντός των κανόνων που θεσπίσαμε, και που με δεύτερη σκέψη προφανώς αντιλαμβανόμαστε.

Με δυο λόγια; Ας ακούσουμε αυτούς που αντιδρούν. Ακόμα και αν νομίζουμε ότι κάνουν τελείως λάθος, ακόμα και αν είμαστε σίγουροι ότι είμαστε σωστοί, ακόμα και αν όλοι οι νόμοι είναι με το μέρος μας, ας δώσουμε στην διαφωνία χρόνο, φωνή, ασφάλεια να εκφραστεί.

Ας επικοινωνήσουμε εμείς οι ίδιοι την διαφωνία τους. Ας τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι βήμα να μιλήσουν, δυνατότητα να αντιδράσουν, ακόμα και αν ξεπερνούν κάποια όρια στον εκνευρισμό τους – είμαι σίγουρος ότι δεν θα το κάνουν, αν κάτσουμε λίγο να ακούσουμε τι λένε, πριν βάλουμε ταμπέλες και αντιδράσουμε με την δική μας, σαφώς ισχυρότερη βία.

Είναι πολύ πιθανόν να είναι για το συμφέρον μας.

Να μας γλυτώσει από τον κακό εαυτό μας.

Η σημερινή αποφυλάκιση των Κασιδιάρη, Παναγιώταρου και Μίχου, μου έφερε στο μυαλό μία παλαιότερη στιγμή μου, που την θυμάμαι, όταν την θυμάμαι, πολύ έντονα.

Δεν ξέρω αν έχω ξαναγράψει γι’ αυτό – δεν βρήκα κάτι – αλλά δεν πειράζει, καλή και η επανάληψη.

~

Μια φορά και έναν καιρό, εργαζόμουν κοντά στην Ομόνοια, το σπίτι μου ήταν στην Κάτω Κηφισιά, και έπαιρνα καθημερινά το τραίνο για να μετακινηθώ.

Εκείνη την ημέρα, Τετάρτη, έφυγα από το γραφείο γνωρίζοντας ότι έχει ντέρμπι στο Ολυμπιακό Στάδιο μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Το ήξερα, αλλά παρόλα αυτά, επέλεξα να πάρω το τραίνο – αν είχε μέσα Παναθηναϊκούς θα έβγαζα χαριτωμένα τον σκασμό, αν είχε Ολυμπιακούς, ε, θα περνάγαμε ωραία.

Στην αποβάρθρα της Ομόνοιας, χαμός. ΧΑΜΟΣ. Πλήθος κόσμου, κυρίως Ολυμπιακοί, αλλά και άσχετοι, παππούδες, γιαγιάδες που από άγνοια ή από ανάγκη θα μπαίνανε στο επόμενο τραίνο. Παραταγμένα, εκεί, μπόλικα ΜΑΤ, που δεν μιλάνε, είναι απλωμένοι, και φροντίζουν υποθέτω να μην πετάξει κανένας μαλάκας από την πίεση του κόσμου ή για πλάκα κανέναν στις ράγες.

Το τραίνο έρχεται, σχεδόν άδειο. Έχει μέσα κόσμο, επίσης Ολυμπιακούς, που κάθονται – τόσο άδειο το τραίνο – και φωνάζουν συνθήματα βρίζοντας μάνες και γιους.

Κακώς-καλώς, δηλαδή, τυπική ατμόσφαιρα ντέρμπι.

Ο κόσμος μπαίνει, και μαζί τους και εγώ παρά τις όποιες επιφυλάξεις μου. Τι μπορεί άλλωστε να πάει στραβά;

Επόμενη στάση, Βικτώρια. Στην διαδρομή μέχρι εκεί, είμαστε τρομερά στριμωγμένοι, από την γαλαρία ζέχνει το ούζο, υπάρχουν κάτι άγριοι που βρίζουν πολύ, και βαράνε τους τοίχους στα συνθήματα, και μπόλικος κόσμος που απλώς πάει στο γήπεδο και δεν θέλει φασαρίες, ή πάει στο σπίτι του, και παρακαλάει να μην γίνει καμία στραβή.

Μπαίνουμε στον σταθμό της Βικτώριας, και βλέπουμε ΜΑΤ, παρατεταγμένα, σε όλη την απόσταση του σταθμού. Δεν έχει κόσμο, έχει μόνο ΜΑΤ. Όταν λοιπόν ανοίγουν οι πόρτες, γίνεται κάτι ασύλληπτο:

Μία κυρία, μπροστά μου, καλοντυμένη καλοστεκούμενη, βγάζει έξω το κεφάλι της, και λέει στα ΜΑΤ να συλλάβουν (μαζέψουν νομίζω είπε) έναν τύπο, γιατί βρίζει πολύ, και πως τα ανέχονται, και τέτοια.

Αψυχολόγητα, τρεις ΜΑΤατζήδες, βουτάνε μέσα στον χαμό – θυμήσου, φίσκα το τραίνο -, βουτάνε έναν τύπο, και ακριβώς έξω από την πόρτα, τον σακατεύουν στο ξύλο. Είναι τρεις, και τον έχουν σακατέψει, τον βαράνε αλύπητα όπου βρουν. Στο μεταξύ, ένας τέταρτος μιλάει με τον οδηγό (είμαι στο πρώτο βαγόνι) και του κάνει νόημα να μην κλείσουν τις πόρτες, η κυρία φωνάζει «όχι αυτόν, αυτόν!» δείχνοντας έναν άλλο(!), οι γκλομπιές και οι κλωτσιές πέφτουν βροχή, ο κόσμος έχει εντελώς σαστίσει, δεν το περίμενε κανείς.

Θαρρείς ότι τον βαράνε για μία αιωνιότητα -αν και πρέπει να περάσαν μόλις μερικά δεύτερα, αλλιώς ο κόσμος θα είχε αντιδράσει- και μετά, ο ένας από αυτούς κάνει κάτι που μου έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό:

Τον πετάει πάλι μέσα.

Σε εμάς.

Στο φίσκα τραίνο.

Και δίνει εντολή το τραίνο να φύγει.

Η κυρία μέσα. Αυτός μέσα. Όλοι μέσα. Οι πόρτες κλείνουν. Το τραίνο φεύγει.

…

Ο τύπος ουρλιάζει «ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΙΟΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΑΜΗΣΩ», και εγώ δεν έχω ξαναακούσει τέτοιο μίσος, ποτέ, ούτε πριν, ούτε έκτοτε. Η γυναίκα κρύβεται πίσω από μένα, είναι μικροκαμωμένη, χωράει, τρέμει, δεν μιλάει καθόλου, οι άλλοι γύρω μου αμίλητοι κάνουν κύκλο και την εξαφανίζουν, τρέμει η ψυχή της. Ο τύπος ουρλιάζει, φτύνει ούζα και αίματα, έχει παρανοήσει, τον κρατάνε πέντε φίλοι του, όσο χωράει, και ψάχνει να την βρει.

Μέχρι τον σταθμό Αττική, και κάποιες απίστευτες στάσεις που μας έκοβαν την ψυχή μέσα στο τούνελ, συνεχίζεται αυτό το πράγμα. Κοιτάω έναν που είναι μαζί του και τον κρατάει, τον κοιτάω, είναι σοβαρός, είμαι σοβαρός, δεν μιλάμε, του δείχνω την πόρτα με το μάτι, πίσω μου για την γυναίκα, μου γνέφει αμυδρά ναι.

Μπαίνουμε στον σταθμό, ανοίγουν οι πόρτες, δεν υπάρχει ψυχή στην αποβάθρα, δεν βγαίνει κανείς, αυτός να ουρλιάζει «ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΚΟΙΛΙΑΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΓΙΟΛΑΑΑΑΑΑΑ», ακούγεται το μπιπμπιπμπιπ ότι θα κλείσουν οι πόρτες, εν ριπη οφθαλμού του αλλάζουν θέση να κοιτάει μέσα στο βάθος του βαγονιού, «έλα ρε μαλάκα, ηρέμησε», αυτός ουρλιάζει, σπρώχνω με το σώμα τους μπροστινούς, κάνουμε άνοιγμα στην γυναίκα, εξαφανίζεται.

Δεν έχω δει άνθρωπο να εξαφανίζεται έτσι.

Ο τύπος δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα, και ουρλιάζει κλαίγοντας μέχρι την στάση του Ολυμπιακού Σταδίου. Κλαίει, αναρωτιέται γιατί, φωνάζει, την μισεί θέλει να την σακατέψει, ξανακλαίει στους φίλους του για την αδικία.

Όταν φτάνουμε Ειρήνη, τον κατεβάζουν σηκωτό. Έχει πια σχεδόν λιποθυμήσει από το ξύλο, τα ούζα και την ένταση. Τον αφήνουν σε ένα παγκάκι, και -μάλλον, ελπίζω και υποθέτω- πάνε να φωνάξουν βοήθεια, ή , παρ ελπίδα, τον αφήνουν να ξεμεθύσει στο παγκάκι.

Ο Ολυμπιακός κερδίζει την πρόκριση με γκολ στο 90+, και υπολογίζω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είδε τίποτα απολύτως – είτε κοιμόταν σε ένα παγκάκι, είτε ανάρρωνε σε μία αίθουσα του σταθμού. Είναι 8 Απριλίου του 1992.

~

Ποτέ δεν κατάλαβα τι νόημα είχε να τον ξαναβάλουνε μέσα. Πότε, όσο και να το σκέφτομαι. Αν είχε κάνει παρανομία, έπρεπε να συλληφθεί – αν όχι, δεν έπρεπε να ασχοληθούν μαζί του, και σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να τον βαρέσουν, να τον σακατέψουν, και να μας τον ξαναδώσουνε μεσα, για να βγάλουμε εμείς τα κάστανα από την φωτιά για τον δικαιολογημένο ή όχι θυμό για την αδικία που του έγινε, σε έναν κλειστό χώρο, εγκλωβισμένοι, με όλους να είναι υποψήφια θύματα σε ένα θολωμένο μυαλό.

Εκτός και αν ήθελαν νεκρούς. Εκτός και αν ήθελαν ένταση, και άλλο θύμα, και άλλο αίμα.

Αυτήν την ιστορία μου θύμισε το σημερινό. Δεν πιστεύω να αναρωτιέσαι γιατί.