(Τούτο το κείμενο το γράφω παρέα με αυτό το τραγούδι. Αμα θες, βάλε να το ακούσουμε μαζί. Δεν πρόλαβα να το μοιραστώ μαζί της)

Έχουμε αποχαιρετίσει πολλούς εδώ μέσα. Περισσότερους από όσο αντέχουν τα στομάχια μου, άλλοτε γλυκά παιδιά, άλλοτε φιλαράκια, άλλοτε μαχητές – μου λείπουν ένας-ένας.

Συνήθως, όταν αφιερώνω ένα post σ’ αυτούς, το κάνω γιατί νιώθω ότι οφείλω να εξηγήσω πόσο τους σκεφτόμουν, τους σεβόμουν, τους αγαπούσα εγώ.

Για την @sesikar, περισσότερο θέλω να θυμάμαι πόσο με αγαπούσε εκείνη.

~

Στην ζωή – στην δική μου, δεν ξέρω για την δική σας – καμιά φορά, λυγίζεις. Άλλοτε για ανούσια πράγματα, άλλοτε για ουσιαστικά, άλλοτε απλώς κουράζεσαι, άλλοτε θυμώνεις – λυγίζεις. Εκείνη την ώρα, δεν είσαι ο καλύτερος σύμβουλος του εαυτού σου.

Καμιά φορά, αν είσαι τυχερός, θα βρεθεί δίπλα σου ένας άνθρωπος που σε αγαπάει. Που σε νοιάζεται. Που θα πετάξει μία κουβέντα σωστή, που θα κουμπώσει στην καρδιά σου, και θα σου δώσει μία επιπλέον ανάσα – εκείνη που χρειάζεσαι για να σηκωθείς.

Θα αφήσω τους υπόλοιπους γνωστούς της να πουν τι αποκόμισαν από την ζωή μαζί της, να πουν τι άνθρωπος ήταν, ανθρώπους που την νοιάστηκαν πολύ, που ήταν δίπλα της, ανθρώπους που είδαν τα καλά και τα άσχημά της, που μοιράστηκαν ένα τελευταίο ποτήρι μαζί της. Πολλοί ήταν περισσότερο τυχεροί από μένα, και την έζησαν από κοντά.

Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να μοιραστώ εγώ, δεν είναι πόσο την σεβόμουν ή πόσο την θαύμαζα – τουλάχιστον, ένα λιγότερο κρίμα έχω στην καρδιά μου, τα ήξερε καλά όλα αυτά. Είμαι τυχερός, τα ήξερε.

~

Δεν ξέρω αν είναι καλός επικήδειος αυτός, δεν έχω μάθει ακόμα να γράφω τίποτα άλλο για αυτούς που φεύγουν παρά μόνο εκείνο που νιώθω περισσότερο να πονά κάθε φορά στην καρδιά μου την ώρα που τους αποχαιρετώ:

«Ξέρω πόσο με αγαπούσες. Το εισέπραξα. Σ’ ευχαριστώ

~

Καλή δύναμη στην οικογένειά της, καλή αντοχή στους φίλους της.

Τα σχόλια κλειστά, δείξτε κατανόηση.

Ο Χάρρυ Κλυνν, ήταν πάντα ένας πρωτοποριακός και εξαιρετικά ευφυής κωμικός – ειδικά όταν κανείς τον βλέπει με το βλέμμα του αποστασιοποιημένου παρελθόντος.

Κατ’ εμε βέβαια, δεν ήταν ποτέ κατ’ αρχάς κωμικός. Ήταν πάντα ένας άνθρωπος που είχε την οξυδέρκεια να δει και να μας παρουσιάζει τον χειρότερο εαυτό μας, αλλά είχε ταυτόχρονα την ευαισθησία – επειδή μας αγαπούσε τόσο πολύ – να το διανθίζει με χιούμορ για να μην μας πληγώσει.

Και εμείς, που βλέπαμε το δίχως άλλο την άσχημη εικόνα στον καθρέπτη μας, είχαμε την ασφάλεια να γελάσουμε με την εικόνα, αντί να θυμώσουμε μαζί του και να αποτραβηχτούμε από την κριτική.

Λαμπρό, και τόσο φιλοσοφημένο ως τακτική, που θα άξιζε περαιτέρω ανάλυσης και έρευνας η διαδικασία του.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι τα τελευταία χρόνια, οι νέες γενιές γνώρισαν έναν άλλον Χάρρυ από αυτόν που γνώρισα εγώ, στην δική μου γενιά. Αυτό δεν είναι περίεργο – οι άνθρωποι αλλάζουν, οι εποχές γύρω τους αλλάζουν, οι συνθήκες που τους επηρεάζουν αλλάζουν.

Παρότι ο Χάρρυ Κλυνν των τελευταίων ετών ήταν υπερβολικά θυμωμένος για τα δικά μου γούστα (δικαίως, ή αδίκως, δεν έχει σημασία), όσοι τον γνωρίσαμε νεότεροι ζήσαμε με την εικόνα (και ίσως μέναμε σ’ αυτήν) και την εποχή που, και για την πιο ενοχλητική πολιτική στιγμή που έπρεπε να περιγράψει, έβγαζε τον εαυτό του απ’ έξω, τσαλακωνόταν και αυτοσατυριζόταν και ο ίδιος όσο χρειαζόταν, αρκεί να εξηγήσει όσο πιο υπομονετικά μπορούσε το λάθος που έβλεπε.

Το βέβαιο ήταν ότι, ειδικά τα παλιά χρόνια, κακία δεν μπορούσε να του κρατήσει κανείς – ειδικά εκείνοι που έσφαζε, με το γάντι ή χωρίς.

Και αυτό (ειδικά για έναν άνθρωπο που δεν άφησε σε χλωρό κλαρί κανέναν) δεν μπορεί παρά να πιστωθεί ως σπουδαίο κατόρθωμα…

-“Είσαι γραφείο;” του έστελνα όταν μου περίσσευαν πέντε ευρώ, να πάω να του τα δώσω για το press.

-“Όχι, είμαι άνθρωπος” μου έλεγε κάθε φορά, «χαχαχα» – και γω τσαντιζόμουν μαζί του και ας μην το έδειχνα, γιατί θα έπρεπε να τον ξαναρωτήσω, αν είναι *στο* γραφείο, και μου στερούσε λίγο (πολύτιμο) χρόνο επικοινωνίας μας.

Γιατι αυτό ήταν ο Κώστας – είχε λίγο χρόνο, απίστευτα πολύτιμο. Θα σας το πουν όλοι. Δούλευε δεκαπέντε, είκοσι ώρες την ημέρα – καμιά φορά δεν κοιμόταν για μέρες, έφτιαχνε περίτεχνα project, σκεφτόταν την επόμενη μεγάλη ιδέα, όχι μία, πέντε μαζί, πολύπλοκα, έτρεχε τους σέρβερ, έφτιαχνε τον κώδικα, ετοίμαζε τις live συνδέσεις, σχεδίαζε τα εικαστικά, έγραφε τα κείμενα, έκανε συνεργασίες, έτρεχε σε εφορίες και τράπεζες, τσακωνόταν και τα έβρισκε μετά – ή δεν τα έβρισκε, μένανε τσακωμένοι και δεν μιλιόντουσαν, και σου έλεγε τον πόνο του, “μα έκανα λάθος;” γιατί τον πονούσε κάθε τσακωμός, κάθε κόντρα, βαθιά.

Και είχε και τα ρεπορτάζ. Την δημοσιογραφία. Δεν πάλευε, όπως ίσως νομίζουν πολλοί για μία αντικειμενική δημοσιογραφία – πάλευε για μία αδέσμευτη, μία ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Τα άρθρα, οι ξένοι δημοσιογράφοι, το τρέξιμο, – γι’ αυτό ήταν πολύτιμα πέντε λεπτά μαζί του, γιατί ο Εφήμερος έζησε πέντε ζωές δικές μου στα σαρανταδύο του χρόνια.

Στο σχολείο μου σήμερα, είχαμε γιορτή. Επιλέγω να γράψω τούτο το κείμενο τώρα, ασυνάρτητα, μέσα από την καρδιά μου και όχι μέσα από το μυαλό μου – θα καταλάβεις γιατί. Στο σχολείο, τα παιδιά μου είχαν γιορτή. Ήταν η πρώτη στιγμή που βούρκωσα για τον Εφήμερο – κρατιόμουν, όλη την ημέρα. Διάβασα πεντακόσια tweet “πέθανε ο δημοσιογράφος Εφήμερος”, μόνο για να το πιστέψω, και ας μου το ΄χε πει ο μπαγάσας, σε όλους το χε πει, ότι θα πέθαινε, ότι ήταν εφήμερη η βόλτα του στα μέρη μας.

Στο σχολείο τα παιδιά είχαν γιορτή σήμερα. Και έκλαψα, όχι για τα δικά μου, που τραγουδούσαν αμέριμνα, αλλά για δύο άλλα παιδιά, δύο παιδιά που δεν έτυχε να γνωρίσω – παρότι πάντα το κανονίζαμε, δύο μικρά παιδιά που του άξιζε του Εφήμερου να τα δει να μεγαλώνουν, που του άξιζε να τα δει να τραγουδάνε αμέριμνα, περήφανα και φάλτσα, τραγούδια με τόσο νόημα, που μόνο ένας άνθρωπος που έχει παλέψει να τα κάνει αληθινά καταλαβαίνει.

Θα μάθουν πόσο πολύτιμη ήταν η φιλία μας; Θα μάθουν, άραγε, πόσοι άνθρωποι είπαν “κρίμα!” μέσα από την καρδιά τους, για έναν άγνωστό τους, που θα τον γνωρίσουν μόνο από τις περιγραφές μας; Πόσο τυχερά θα ήταν αν θα τους αφιέρωνε όταν μεγάλωναν, αυτόν τον τόσο πολύτιμό του χρόνο;

(Κοίτα που η πληκτρολόγηση στα τυφλά θα μου φανεί χρήσιμη στα σαράντατόσα μου)

Θα πουν άλλοι για την δημοσιογραφία που υπηρέτησε πιστά. Που την υπηρέτησε τίμια, με προσωπικό κόστος, όχι τα ξενύχτια, οι κόντρες, οι απειλές και τις τρικλοποδιές, όχι τις μικρές ή μεγάλες ήττες σε όσα πίστευε ότι μπορούσαν να πάνε καλύτερα και πάλευε γι’ αυτά – αλλά γιατί ήξερε ότι δεν έχει χρόνο, και πάλευε να ξεζουμίσει την ζωή μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Θα πουν άλλοι για το πόσα έχασε υπερασπιζόμενος ότι θεωρούσε σωστό. Για τις χρόνιες φιλίες που θα τσαλάκωναν γιατί ένιωθε ότι έπρεπε να υπερασπιστεί μία δημοσίευση κειμένου ακόμα και αν δεν συμφωνούσε μ’ αυτό, για τους πελάτες που ήξερε ότι θα του έλεγαν εν μία νυκτί “όχι, δεν σε πληρώνουμε” αλλά παρόλα αυτά πόσταρε το κείμενό του – και ότι γίνει, για τις τράπεζες, που κάθε φορά “τελευταία στιγμή” κάτι στράβωναν στις πληρωμές και θα έπρεπε να τρέξει να βρει λεφτά για μισθούς, ή έξοδα, παρακαλώντας – πάλι, για το όνειρό του.

Άλλοι αυτά μπορούν να τα τεκμηριώσουν καλύτερα – θα σωπάσω για λίγο εδώ.

Εγώ θα κλείσω με τον δικό μου Εφήμερο. Το Εφήμερο που τον ρωτούσα τι έχει, και δεν μου έλεγε – υποψιάζομαι, τώρα που έμαθα τι έγινε με την εγχείρηση, ότι δεν μου έλεγε για να μην με στεναχωρήσει – πάντα πίστευε ότι ήμουν υπερβολικά ευαίσθητος. Τον Εφήμερο που, μόλις έφτιαχνε κάτι, πέντε λεπτά το αργότερο μετά μου έλεγε “το είδες; σ’ αρέσει;” και τσαντιζόταν που του έλεγα κατ’ ευθείαν τι να διορθώσει και όχι πόσο γαμάτο είναι. Και με έβριζε, και απογοητευόταν, και στο επόμενο project πάλι πέντε λεπτά μετά, σαν μικρό παιδί περήφανος, με ρώταγε. Τον Εφήμερο που με μάλωνε, γιατί έγραφα τεράστια κείμενα, και βαριόταν να τα διαβάσει. Τον δικό μου τον Εφήμερο που μου είπε περίπου πέντε χιλιάδες φορές ότι θα πεθάνει, και εγώ ήμουν βέβαιος ότι θα πάει αυτός τελικά στην δική μου κηδεία, και όχι εγώ στην δική του, και θα τον κοροΐδευα εκεί που ήμουν.

Τον δικό μου Εφήμερο, που με όλα τα περίεργά του, σε κέρδιζε τελικά ο μπαγάσας.

Θα μου λείψεις ρε φίλε, αλήθεια. Πολύ.

Υ.Γ: Κώστα, μεγάλο το κείμενο, ε; Θα βαρεθείς πάλι να το διαβάζεις, ε; Ε, έτσι πάει ρε Κώστα, τώρα δεν μπορείς να μου την πεις, όσο μεγάλο θέλω θα το γράφω.

Υ.Γ.2: Για τα παιδιά στο γραφείο. Χάσατε νιώθω έναν πατέρα, έναν φίλο, έναν μέντορα. Σας σκέφτομαι διαρκώς. Έχετε όλη την αγάπη μου.

Υ.Γ. 3: Γραννέτα, έχεις δίκιο. Από τα τελευταία πράγματα που μου είπε, είναι πόσο σε αγαπούσε, και πόσο χαρούμενος ήταν που περνούσε πλέον περισσότερο χρόνο μαζί σας. Καλή δύναμη και κουράγιο.

Πριν λίγες ημέρες (άλλος) ένας twitterάς πέθανε – αυτήν την φορά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Κανονικά θα έπρεπε να γράψω γι’ αυτόν – όπως έχω κάνει και άλλες φορές, τι σήμαινε για μένα, αφού γνωριζόμασταν δικτυακά πολύ καιρό, ή πόσο νιώθω ότι επηρέασε τους γύρω μου.

Οι τελευταίες ημέρες όμως μετά τον θάνατό του, προκάλεσαν, τελείως απρόσμενα, μία εντελώς διαφορετική διαδικασία στο μυαλό μου, ένα ταξίδι αντάξιο της γνωριμίας ή των συνομιλιών μας, που θέλω να μοιραστώ εδώ μαζί σας.

Βλέπετε, δύο συναισθήματα εντελώς διαφορετικά ήρθαν στην επιφάνεια με τον θάνατό του:

– Η βαθιά λύπη άμεσα, γι’ αυτό που έγινε και την θλίψη που προκάλεσε στους άλλους,

– Και ο οξύς θυμός για την συμπεριφορά κάποιων στην συνέχεια, και τον πόνο που προκάλεσε στους φίλους μου αυτή η διαδικασία.

Και έτσι περίμενα, δουλεύοντας στο κεφάλι μου αυτήν την σκέψη, μέχρι σήμερα, που είναι η κηδεία του για να την μεταφέρω σε όλους μας.

~

Θέλω να σας πω κάτι, να ορίσω μία γραμμή, έναν αόρατο χώρο στο διαδίκτυο μίας σκέψης, στην οποία όσοι θέλετε μπορείτε να μπείτε, και όσοι θέλετε μπορείτε να προσπαθήσετε να την διαλύσετε αν σας ενοχλεί, ή να την προσπεράσετε αν σας αφήνει αδιάφορους:

Δεν με νοιάζει.

Δεν δίνω δεκάρα ποιοι είστε.

Δεν με νοιάζει αν είστε άντρες, ή γυναίκες. Αν είστε νέοι, ή γέροι. Δεν με νοιάζει αν είστε πλούσιοι, ή φτωχοί. Αν δουλεύετε είκοσι ώρες την ημέρα, ή αν είστε άνεργοι. Δεν με νοιάζει για ποιον δουλεύετε, ή τι δουλειά κάνετε. Δεν με νοιάζει αν δουλεύετε για κόμματα, για εφημερίδες, για πολιτικούς ή για εθελοντικές οργανώσεις, δεν με νοιάζει τι δουλειά κάνετε γι’ αυτούς, αν βαράτε σφραγίδες, αν οργανώνετε την πολιτική τους, ή αν σας πληρώνουν να γράφετε ο,τι λέει η ατζέντα κάθε μέρα. Δεν με νοιάζει αν ψηφίσατε Νέα Δημοκρατία, ΠαΣοΚ, Λεβέντη, Σύριζα, Ανταρσύα ή Χρυσή Αυγή. Δεν με νοιάζει αν έχετε πλούσιο μπαμπά, ή όχι. Δεν με νοιάζει αν είστε αυτό που λέτε ότι είστε, ή είστε κάτι άλλο. Αν σας λένε Σταύρο ή @arkoudos, αν σας λένε όντως Σταύρο, ή στην πραγματικότητα σας λένε Μαρία και ψευδυπογράφετε τις σκέψεις σας.

Δεν με νοιάζει.

Είμαι στο δίκτυο πολλά χρόνια, στο blog μια ντουζίνα χρόνια, στο twitter κλείνω, αισίως, τα δέκα χρόνια οσονούπω. Όλον αυτόν τον καιρό, προσπαθώ όλο και περισσότερο να γίνω καλύτερος.

Να γίνω καλύτερος, εγώ – σημαίνει για μένα να καταλάβω περισσότερα, να δω πως σκέφτεται κάποιος άλλος, αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί του. Να γίνω καλύτερος σημαίνει να δοκιμαστώ, να βάλω τις σκέψεις μου στον αληθινό κόσμο, να δω αν και πως θα αντέξουν, και αν όχι, πως μπορώ να τις αλλάξω για να κερδίσω καλύτερες σκέψεις, καλύτερες ιδέες και όνειρα.

Δεν ρώτησα όνομα κανενός. Δεν ρώτησα το φύλο του (κάτι που είχε απρόσμενες παρενέργειες μερικές φορές 🙂 ) Δεν ρώτησα που δουλεύει, αν δουλεύει, αν ψήφισε το τάδε ή το δείνα κόμμα, αν είναι φιλελεύθερος, αριστερός, δεξιός, χρυσαυγίτης, ποταμίσιος. Αν έχει λεφτά, ή αν πεινάει.

Θέλω να ξέρω τι σκέφτεται ο καθένας από μας, για να κερδίσω πρώτα εγώ. Αν ξέρω ποιος είναι, μπορεί ανθρώπινα να βγάλω λάθος συμπεράσματα. «Α, είναι δεξιός – γι’ αυτό τα λέει αυτά. Α, έχει λεφτά αυτός, τι τον νοιάζουν οι φτωχοί».

Όχι απλώς δεν με νοιάζει λοιπόν, όχι:

Προτιμώ να μην ξέρω καν.

Αυτός είναι και ένας λόγος που προτιμώ την ανωνυμία του twitter, από την αναγκαστική υπογραφή του facebook. Απαλλαγμένοι από κάθε σύμβαση, οι ελεύθεροι ανώνυμοι του twitter μπορούν να πουν ο,τι νιώθουν και σκέφτονται, και όχι ότι επιτάσσει η ζωή τους. Μπορούν, δεν σημαίνει ότι θα το κάνουν: Μπορούν σημαίνει ότι θα έχουν την ευκαιρία να το κάνουν, και αν το κάνουν εγώ θα έχω ανταλλάξει γνώση και ιδέες με κάποιον που δεν θα μιλούσε τόσο ελεύθερα στην υπογεγραμμένη περσόνα της αληθινής του ζωής.

Και αυτό είναι υπέροχο, θαυμάσιο.

Θέλω τις ιδέες σας, θέλω τις σκέψεις σας, θέλω τα όνειρα ή τους εφιάλτες σας. Θέλω να τα αντιπαραβάλω με τα δικά μου όνειρα, και τις δικές μου ελπίδες. Θέλω να σας ρωτήσω αν έχω δίκιο, και να απαντήσω αν με ρωτήσετε αν έχετε εσείς. Δεν θα προσβάλλω κανέναν, δεν θα προσπαθήσω να πιέσω κανέναν, δεν θα χρησιμοποιήσω τίποτα εναντίον σας:

Θα κάνω ο,τι μπορώ για να σας ακούσω τι έχετε να πείτε, όποιοι και αν είστε, και να σας κρίνω γι’ αυτά που λέτε – και μόνο.

Δεν θα κάνω παρέα με όλους, δεν θα μιλήσω με όλους, δεν θα ακούσω καν όλους: έχετε την δικτυακή σας συμπεριφορά ως το μοναδικό κριτήριο της επιλογής μου, αυτό θα χρησιμοποιήσω. Άλλους θα τους ακολουθήσω και θα συζητήσω σοβαρά μαζί τους, άλλους θα τους μπλοκάρω ή θα τους μιουτάρω, και άλλους θα περιμένω πρώτα να καταλάβω πως συμπεριφέρονται. Αλλά θα σας κρίνω μόνο δικτυακά – αδιαφορώ ποιος είστε πίσω από το nickname σας.

Αν κάποιοι καλύπτονται αναζητώντας ποιος είναι ο καθένας πίσω από τον λογαριασμό του, πως λέγεται, ποιον έχει πατέρα ή που εργάζεται και αν το κάνουν για να κατασκευάσουν βολικά θέσεις και προθέσεις ok, αν τους βολεύει – αλλά εγώ δεν θα το κάνω αυτό. Δεν το χρειάζομαι για να σκεφτώ μόνος μου αν αυτό που γράφτηκε στο όποιο tweet, τελικά, είναι σωστό ή όχι.

Έχω γνωρίσει κόσμο που έγραφε αντίθετα από την δουλειά του, αντίθετα από το αφεντικό του, αντίθετα από την θέση του στην κοινωνία. Έμαθα λοιπόν να ακούω και να κρίνω τι λένε, όχι ποιοι το λένε. Και να κρίνω από αυτό αποκλειστικά, και από τίποτα άλλο.

~

Συνήθως κλείνω με ένα «δεν ξέρω αν έχω δίκιο, έτσι νομίζω εγώ» – μα όχι σήμερα. Η θέση μου είναι η δική μου θέση, είναι ο τρόπος που επέλεξα να χρησιμοποιήσω και να ζήσω το διαδίκτυο. Άλλοι ίσως θέλουν απλώς να επιβεβαιωθούν – θαυμάσια. Άλλοι ίσως θέλουν μόνο να ακούσουν – υπέροχα. Άλλοι θέλουν να επιβάλλουν την σκέψη τους – ας το προσπαθήσουν.

Δεν υπάρχει λάθος και σωστός τρόπος, δίκαιος και άδικος. Όσο αυτός που έκλαιγε επειδή κάποιος έβριζε τον νεκρό πια φίλο του πριν ακόμα κηδευτεί δεν μπορεί να ορίσει το διαδίκτυο – άλλο τόσο δεν μπορεί και ο αδίστακτος που χρησιμοποιούσε τον θάνατό και την ζωή του ακήδευτου ακόμα twitterα για κομματικά οφέλη:

Ο τρόπος που θα το χρησιμοποιήσει ο καθένας από μας, είναι αδιάφορος από τον τρόπο που επιλέγει ο διπλανός μας να το κάνει.

Εγώ, έτσι επέλεξα:

Μου είναι αδιάφορο ποιοι είστε: Βάλτε το άβαταρ και το ψευδώνυμό σας και ελάτε να συζητήσουμε τις ιδέες, τις σκέψεις και τα όνειρά σας.

Έτσι κι αλλιώς αυτές ίσως επιβιώσουν άλλωστε περισσότερο από μας, τελικά…

Τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια, στους φίλους και τους αγαπημένους του @Galaxyarchis για την απώλειά τους.

Update: Στις 5/7/2016 δημοσιεύτηκε το προσχέδιο της απόφασης του ΣΕΠΕ, και μία εξήγηση για την καθυστέρηση της Πυροσβεστικής. Σημαντικά στοιχεία και τα δύο, τα παραθέτω προς το τέλος του άρθρου.

Λίγα πριν ξεκινήσουμε: Αυτό είναι ένα μεγάλο άρθρο – κρατήσου. Η έρευνά του κράτησε κάτι παραπάνω από δύο εβδομάδες. Όπως συνηθίζω όταν το αντικείμενο δεν μου είναι τελείως γνώριμο, στο παρόν άρθρο παραθέτω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ κείμενα από δημοσιεύματα σε ΜΜΕ (αποφεύγω όσο μπορώ τα blogs) για το θέμα. Δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο για την υπόθεση: Ότι θα διαβάσετε έχει δημοσιευτεί ήδη και ευθύνη για την ανάρτησή τους και την πιστότητά τους έχουν αποκλειστικά οι συντάκτες τους – εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, η έρευνα αυτή είναι αποκλειστικά δικτυακή. Αν έχεις απορίες μάλλον δεν θα μπορέσω να σας βοηθήσω δηλαδή – αλλά παραθέτω παντού πηγές για την ενημέρωσή σου.

Πάμε λοιπόν;

Πάμε.

Στις 8 Μαϊου του 2015, στις 8:20 το πρωί, η περιοχή της Ελευσίνας του Ασπρόπυργου ταράχτηκε από (άλλη μία, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα) έκρηξη. Στα Ελληνικά Πετρέλαια, τα ΕΛΠΕ, έξι άνθρωποι οδηγούνται στο νοσοκομείο – τέσσερις από τους οποίους, με ηλικίες από 27-41 χρονών, θα πεθάνουν μετά από μερικές ημέρες, υποκύπτοντας στα τραύματά τους.

Μέχρι σήμερα, οι όποιες παρεμβάσεις της κυβέρνησης είναι σχεδόν ανύπαρκτες αν ληφθεί υπόψιν όχι μόνο ότι χάθηκαν τέσσερις άνθρωποι, αλλά και ότι οι καταγγελίες πριν και μετά είναι, όπως θα αποδειχθεί, καταιγιστικές.

~

Η ιστορία, παραδόξως, δεν ξεκινά στις 8 Μαΐου. Ξεκινά πολύ καιρό πριν – μα εμείς θα δούμε τα μέσα του 2014, στις 24/7/2014 όπου σε άρθρο στο Ποντίκι γίνεται λόγος για τις οικονομικές ζημιές, αλλά και την επικινδυνότητα των εργασιών http://www.topontiki.gr/article/79713/oi-zimiarides-ton-elpe . Συγκεκριμένα το Ποντίκι μιλά για τουλάχιστον 17 σοβαρά ατυχήματα τα τελευταία έξι χρόνια

Και τα στοιχεία μαρτυρούν ότι τα τελευταία έξι χρόνια, τα χρόνια του εκσυγχρονισμού, έχουν σημειωθεί, όπως έχει επισημάνει το «Π» με δημοσίευμα στις 19 Ιουνίου, 17 σοβαρά ατυχήματα, χωρίς ο κατάλογος να είναι πλήρης αφού πολλά από αυτά δεν έλαβαν δημοσιότητα ανάλογη της σοβαρότητάς τους.

(υπάρχουν περιστατικά και πριν http://www.efsyn.gr/arthro/ta-atyhimata-toy-parelthontos-sto-diylistirio-ton-elpe-aspropyrgoy από αυτό, όπως αναφέρει η Εφ. Συντακτών).

Στις 31 Μαρτίου 2015 στην περιοχή της Ελευσίνας βλέπουν πυκνούς καπνους. Η εταιρία δεν αρνείται το γεγονός, μα το υποβαθμίζει. http://www.efsyn.gr/arthro/neo-epeisodio-rypansis-sta-elpe-stin-eleysina

Λίγες ημέρες μετά, στις 4 Μαΐου, αναλαμβάνει η νέα διοίκηση, διορισμένη από την νέα κυβέρνηση Σύριζα. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο Στάθης Τσοτσορός. http://www.tanea.gr/news/economy/article/5235082/neo-dioikhtiko-symboylio-sta-elpe/

Στις 8 Μαΐου, στις 8:20 το πρωί, γίνεται η έκρηξη. Έξι άνθρωποι, τέσσερις εργαζόμενοι της εταιρίας και δύο από εργολαβική εταιρία, οδηγούνται στο νοσοκομείο.

Την ίδια ημέρα, οι εργαζόμενοι κάνουν τις καταγγελίες για τις συνθήκες: Δεν χτύπησαν συναγερμοί στην έκρηξη (αλλά χτύπησαν στην λήξη!), πολλοί ανειδίκευτοι εργαζόμενοι, που δουλεύουν για 12 ή και 16 ώρες την ημέρα, και μία δουλειά που πρέπει να τελειώσει από τις 45 ημέρες που χρειάζεται, στις μόλις 23 ημέρες για να μειωθεί το κόστος. Μειώνοντας τις ημέρες, μειώθηκε προφανώς και η ασφάλεια που έπρεπε να τηρηθεί. http://news247.gr/eidiseis/koinonia/fwtia-sta-elpe-den-xtuphse-synagermos-den-eixame-diodo-diafyghs-lene-oi-ergazomenoi-sto-news247.3456714.html

Το κόστος βέβαια, είναι πια γνωστό – και θα μεγαλώσει κι άλλο.

Τα ΕΛΠΕ, εκδίδουν ανακοίνωση που λένε ότι είχαν ληφθεί όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας http://news247.gr/eidiseis/koinonia/elpe-gia-fwtia-sta-diylisthria-elhfthhsan-ola-ta-provlepomena-metra-asfaleias.3456294.html

O Σκαι https://www.youtube.com/watch?v=rf8ASWb1htw που μεταδίδει ζωντανά από το σημείο της έκρηξης, δυσκολεύεται να διαχείριστεί τον εκνευρισμό του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά και των άλλων εργαζομένων που περιγράφουν όχι μόνο το περιστατικό αλλα και τις συνθήκες, και αναγκάζεται να τον διακόψει πολλές φορές – κάθε φορα που μιλάει για τις ευθύνες της διοίκησης και της ιδιοκτησίας των ΕΛΠΕ. Σε μία (για τα δικά μου δεδομένα) απαράδεκτη συνέντευξη, τον εγκαλεί δύο φορές (τουλάχιστον, δεν την έχω όλη) την μία γιατί λέει ότι οι υπάλληλοι χαροπαλεύουν, την άλλη γιατί καταγγέλει τις συνθήκες ενώ η δημοσιογράφος θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό να μάθουμε για τους εγκλωβισμένους (που παραδόξως είναι ένα από τα θέματα που καταγγέλει, το μπάχαλο δηλαδή που ακολούθησε).

Στο μεταξύ, την ίδια ημέρα, δημοσιεύεται http://newpost.gr/ellada/461126/prwtofanes-na-mhn-epitrapei-h-eisodos-sthn-pyrosbestikh ισχυρή ενόχληση και αντίδραση της Πυροσβεστικής, γιατί δεν της επιτράπει άμεσα η είσοδος στον χώρο των ΕΛΠΕ. Τα οχήματά της παρέμειναν στον χώρο, και τους επετράπει να μπουν μόνο αφού η φωτιά έσβησε.

Σύμφωνα με κύκλους του Πυροσβεστικού Σώματος στο newpost, «Αυτό συνέβη για πρώτη φόρα και δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Ίσως τεθεί ζήτημα για το περιστατικό».

γράφει το άρθρο.

Η κυβέρνηση, δια στόματος του υπουργού Πάνου Σκουρλέτη, αποφασίζει να γίνει έρευνα από το ΣΕΠΕ (Σώμα ΕΠιθεώρησης Εργασίας) http://www.topontiki.gr/article/128150/skoyrletis-gia-atyhima-sta-elpe

Ενώ την ίδια ημέρα, ο Λαφαζάνης, υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας τότε, δηλώνει http://news247.gr/eidiseis/politiki/fwtia-sta-elpe-na-apodothoun-eythunes-edw-kai-twra-zhta-o-lafazanhs.3457128.html :

Και επανέλαβε αναφερόμενος στην ανάγκη αναζήτησης των αιτιών: «Η υπόθεση δεν πρέπει να παραπεμφθεί στις καλένδες. Η υπόθεση πρέπει να διερευνηθεί αμέσως. Εδώ και τώρα. Και σε βάθος. Όπου υπάρχουν ευθύνες θα αποδοθούν και θα υπάρξει τιμωρία στους υπεύθυνους, εάν και εφόσον υπάρχουν. Να αναζητηθούν οι αιτίες και οι αιτίες να θεραπευθούν πάραυτα».

Ο κ. Λαφαζάνης επέμεινε στα ζητήματα της ασφάλειας λέγοντας: «θέλουμε τα ΕΛ.ΠΕ να λειτουργούν με απόλυτη ασφάλεια. Η ζωή των εργαζομένων είναι πάνω απ’ όλα. Πρέπει να εργάζονται με απόλυτη ασφάλεια και να ξέρουν ότι μπαίνοντας για να δουλέψουν, θα γυρίσουν στις οικογένειές τους ασφαλείς και υγιείς χωρίς να πειραχθεί ούτε μια τρίχα από το κεφάλι τους. Αυτό είναι για μας το πρώτο μέλημα».

Περίπου έναν χρόνο πριν όλα αυτά. Υπενθυμίζω ότι είχαμε αναφορά για ατύχηματα ήδη από το 2014 – χώρια τα παλιά.

Σωστά; Σωστά.

Συνεχίζουμε.

9 Μαίου 2015, οι καταγγελίες συνεχίζονται. Εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, στην Εφημερίδα των Συντακτών που ασχολήθηκε πληρέστατα (και μετά) με το θέμα καταγγέλλει http://www.efsyn.gr/arthro/hroniko-enos-proanaggelthentos-egklimatos ότι υπό την πίεση της δουλειάς, υπήρχαν άνθρωποι που δούλευαν και 30 ώρες συνεχόμενα, και συμπληρώνει ότι είδε με τα μάτια του να απαγορεύεται η είσοδος στην Πυροσβεστική. Η Πυροσβεστική βγάζει ανακοίνωση με την οποία λέει ότι

Τα οχήματα δεν μπήκαν, καθώς υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο των διυλιστηρίων –τα οποία έχουν δικές τους μονάδες πυρόσβεσης- το οποίο ορίζει ότι αυτά θα χρησιμοποιούνται ενισχυτικά-βοηθητικά.

και δεν αναφέρεται ξανά καμία επίσημη ενόχληση για το θέμα, ποτέ.

11 Μαΐου, και οι καταγγελίες επιμένουν. Η διοίκηση του σωματείου των ΕΛΠΕ από κοινού με την επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του διυλιστηρίου καταγγέλλει http://www.efsyn.gr/arthro/porisma-expres-alla-oi-kataggelies-epimenoyn ότι είχε προειδοποιήσει ότι αυτές οι συνθήκες θα έχουν αποτέλεσμα οδυνηρό για τους εργαζόμενους. Έγραφαν ΠΡΙΝ την έκρηξη:

«Καλούμε την εταιρεία να θέσει ως προτεραιότητα την ασφάλεια όλων των εργαζομένων, να σεβαστεί το δικαίωμα στην ανάπαυση, χωρίς να αφήσει χρονοδιάγραμμα ή τυχόν επιπλέον κόστος να επηρεάσουν στο ελάχιστο αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Τους ανθρώπους δηλαδή και όχι τους αριθμούς και τις λογιστικές πράξεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια του shutdown έχουμε ένα κοινό μέτωπο, έναν κοινό σκοπό. Σωστές και ποιοτικές εργασίες με μηδέν ατυχήματα. Καμιά εργασία δεν είναι τόσο επείγουσα που να μην μπορεί να γίνει με ασφάλεια», αναφερόταν -μεταξύ άλλων- στην κοινή ανακοίνωση.

Στην πράξη, η ανακοίνωση αυτή προειδοποιούσε για τις πιεστικές συνθήκες, κάτω από τις οποίες θα εκτελούνταν οι πιο σημαντικές εργασίες γενικής συντήρησης της τελευταίας πενταετίας του διυλιστηρίου του Ασπροπύργου: μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα του ενός μήνα και με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Για τις εργασίες της συντήρησης, πάνω από 1.500 «εργολαβικοί» εργαζόμενοι, μεταξύ αυτών πάρα πολλοί ανειδίκευτοι και κυρίως ανεκπαίδευτοι, πέρασαν για πρώτη φορά την πύλη του διυλιστηρίου.

Τα τελευταία χρόνια, και παρά την αύξηση της κερδοφορίας στον όμιλο ΕΛΠΕ, εντείνεται η χρήση εργολάβων και η μόνιμη και σταθερή δουλειά αντικαθίσταται από φτηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των μόνιμων εργαζομένων μειώθηκε από το 2007 έως το 2013 κατά 29%, ενώ αυξάνεται το προσωπικό με άλλες μορφές εργασίας. Η πλειονότητα των Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων που απασχολούνται μέσω εργολαβικών συνεργείων δουλεύουν για 30 έως 40 μέρες, όσο δηλαδή διαρκούν οι εργασίες συντήρησης, χωρίς να έχουν την απαιτούμενη εμπειρία και ειδίκευση, αλλά ούτε και γνώση του χώρου. Οι αμοιβές των περισσότερων από αυτούς δεν ξεπερνούν τα 3,8 ευρώ την ώρα, ενώ δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, σε 12ωρες, ακόμη και 16ωρες βάρδιες.

14 Μαίου, στα ΕΛΠΕ καθίσταται http://www.efsyn.gr/arthro/epitheorites-ergasias-sta-elpe ένα μόνιμο κλιμάκιο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας …για όσο καιρό κρατήσουν οι εργασίες. …Όχι ιδιαίτερα “μόνιμο” δηλαδή. Δεν βρήκα κανένα άρθρο για το πόσο έκατσε εκεί ο ΣΕΠΕ, τι κατέγραψε, και πότε κρίθηκε μη-απαραίτητη η παρουσία του, και έφυγε.

15 Μαΐου, η Περιφέρεια Αττικής ζητά ενημέρωση http://www.efsyn.gr/arthro/enimerosi-apo-ta-elpe-zita-i-perifereia-attikis από τα ΕΛΠΕ.

Αναλυτική και δημόσια ενημέρωση εργαζομένων και πολιτών από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. για τα πραγματικά περιστατικά της πρόσφατης τραγωδίας, καθώς και ενεργή συμμετοχή στη διερεύνηση του ατυχήματος, αλλά και έλεγχο του καθεστώτος εργασίας των εργαζομένων στο διυλιστήριο από το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που είναι η εποπτεύουσα αρχή, προκειμένου να διαπιστωθούν τυχόν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, ζητά με απόφαση που υιοθέτησε το βράδυ της Πέμπτης, το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής.

Δεν βρήκα κανένα δημοσίευμα που να ανακοινώνει τα αποτελέσματα της ενημέρωσης αυτής. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε την απάντηση – αν υπήρξε ποτέ- των ΕΛΠΕ.

Καμία ενημέρωση για τα δύο πορίσματα, ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Τέσσερις ημέρες μετά, δύο από τους τραυματίες υποκύπτουν τελικά στα τραύματά τους.

Πρώτα, ο Χαράλαμπος Δευτεραίος, 41 ετών και πατέρας δύο παιδιών 6 και 2 ετών http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/588110/pethane-o-ergazomenos-poy-eixe-traymatistei-sovara-apo-tin-ekrixi-sta-elpe

Ύστερα, την ίδια μέρα, ο Ραμαντάν Ντελιλάΐ, εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, 32 ετών. http://www.enikos.gr/society/317957,Katelhxe-kai-deyteros-traymatias-apo-thn-ekrhxh-sta-ELPE.html

20 Μαΐου, παραδίδεται στην διοίκηση των ΕΛΠΕ http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231409284 το πρώτο πόρισμα, αυτό που διατάσσει η …ίδια η εταιρία. Συμμετέχουν τεχνικοί του διυλιστηρίου, εκπρόσωποι των εργαζομένων και εξωτερικός πραγματογνώμονας. Μέχρι στιγμής, και ενώ δεν έχει δημοσιευτεί επισήμως, το πόρισμα ρίχνει ευθύνες στο ανθρώπινο λάθος. Καμία αναφορά στα πορίσματα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, και το αντίστοιχο πόρισμα της Πυροσβεστικής.

Δύο ημέρες μετά, στις 22 Μαΐου η κυβέρνηση αντιδρά βάζοντας πρόστιμο στα ΕΛΠΕ ύψους €255.400! Το διαβάζουμε στο ecoeleusis http://ecoeleusis.org/2015/05/ (δεν το βρήκα πουθενά αλλού), (τελικά το βρήκα http://www.efsyn.gr/arthro/prostimo-sta-elpe-gia-ta-optika-fainomena και στην Εφημερίδα των Συντακτών) που αναφέρει και τους λόγους του προστίμου:

Πρόστιμο ύψους 255.400€ για ρύπανση του περιβάλλοντος και παραβίαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων επέβαλε (22/5) ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΠΕΝ κ. Γιάννης Τσιρώνης στα ΕΛΠΕ για την λειτουργία του διυλιστηρίου στην Ελευσίνα. Το πρόστιμο εισηγήθηκε το Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος το οποίο απέστειλε στον αρμόδιο Εισαγγελέα την σχετική Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης για διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών.

[…]

Όλοι οι ισχυρισμοί της εταιρείας που προβλήθηκαν με το απολογητικό υπόμνημά της απορρίφθηκαν. Το πρόστιμο αναφέρεται σε αυτοψία που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 και ολοκληρώθηκε 17 μήνες μετά!

Τα πρόστιμα λοιπόν, μπαίνουν λίγο μετά το δυστύχημα, για λόγους που αφορούν περιβαντολλογικές παραβάσεις του …2013.

Άλλες δύο ημέρες μετά, στις 24 Μαΐου, χάνει την ζωή του και ο Αντώνης Αβράμπος, 27 ετών. http://www.avgi.gr/article/5564742/kai-tritos-nekros-ergazomenos-apo-tin-ekrixi-sta-elpe Είναι ο τρίτος νεκρός του δυστυχήματος.

Την ίδια ημέρα, στις 24 Μαΐου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα των Συντακτων μεγαλύτερο μέρος του (εσωτερικού πάντα) πορίσματος

Ωστόσο, στο πόρισμα προκαταρκτικής διερεύνησης του δυστυχήματος διαπιστώθηκαν αρκετές πλημμέλειες. Η πρώτη από αυτές αφορά την πλημμελή τήρηση της διαδικασίας και συγκεκριμένα την παραβίαση της διαδικασίας έκδοσης αδειών εργασίας καθώς η άδεια που εξεδόθη δεν έφερε υπογραφή συνυπευθυνότητας από τον εργοδηγό βάρδιας του τμήματος διακίνησης, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα διαδικασία των διυλιστηρίων για χώρους που γειτνιάζουν με χώρους ευθύνης άλλων τμημάτων.

Οπως αναφέρεται, «εάν είχε τηρηθεί η διαδικασία αυτή θα είχε αποφευχθεί το συμβάν, καθώς το τμήμα Διακίνησης θα είχε ενημερωθεί για την επικείμενη εργασία και θα είχε προβεί στις προβλεπόμενες ενέργειες για την ασφαλή εκτέλεσή της». Οι ενέργειες αυτές θα περιελάμβαναν εκτόπισμα του περιεχομένου του αγωγού με χρήση νερού προς άλλη δεξαμενή και απομόνωση του αγωγού.

Φαίνεται όμως και ότι το πόρισμα δεν είναι … ομόφωνο. Τα μέλη των εργαζομένων εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους, σημειώνοντας ότι

Τα δύο μέλη της επιτροπής διερεύνησης που ορίστηκαν ως εκπρόσωποι των εργαζομένων θεωρούν ότι από τις μαρτυρίες όσων εξετάστηκαν προκύπτει πως η πλημμελής τήρηση των διαδικασιών ήταν αποτέλεσμα ενός γενικότερου κλίματος πίεσης για τη γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών, καθώς υπήρξε προσπάθεια το χρονοδιάγραμμα της γενικής συντήρησης του διυλιστηρίου να συμπιεστεί κάτω από 35 ημέρες, αλλά και συσσωρευμένης κούρασης, λόγω γενικευμένης εντατικοποίησης, έλλειψης προσωπικού και πολλών 12ωρων εργασίας, πολύ καιρό πριν από το ξεκίνημα της γενικής συντήρησης.

Αυτή η αποστασιοποίηση δεν θα γραφτεί ποτέ ξανά, όταν γίνεται λόγος για το πόρισμα. Είναι η τελευταία φορά που ακούμε γι’ αυτή.

27 Μαΐου, και ο Ριζοσπάστης προσθέτει http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8455646 άλλη μία πινελιά στο πόρισμα:

Το πόρισμα είναι τόσο προκλητικό, ώστε ακόμα και το διαπιστωμένο γεγονός ότι δεν ήχησε ο συναγερμός την ώρα της φωτιάς, το υποβιβάζει σε απλή εντύπωση των εργαζομένων. Οπως γράφει, «αρκετοί συνάδελφοι υποστήριξαν ότι δεν άκουσαν το συναγερμό»!

Ένα πόρισμα θα έλεγε ότι ήχησε, ή δεν ήχησε ο συναγερμός και αν όχι ότι αυτά τα ένα, δύο, τρία πράγματα ήταν υπεύθυνα και θα έπρεπε να διορθωθούν – έτσι λειτουργούν συνήθως τα πορίσματα.

Η αναφορά ότι “εργαζόμενοι υποστήριξαν” θα έπρεπε να διερευνηθεί – σωστά; ή έγινε ή δεν έγινε, σωστά;

Εις μάτην.

Μία μέρα μετά, στις 28 Μαΐου, τα ΕΛΠΕ εκδίδουν http://www.topontiki.gr/article/130690/elpe-se-exelixi-i-diadikasia-apodosis-eythynon-gia-dystyhima ανακοίνωση. Σύμφωνα με αυτήν,

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι ήδη, μετά την ολοκλήρωση και παράδοση στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες του προκαταρκτικού πορίσματος, η Διοίκηση κίνησε τις προβλεπόμενες από τον Εσωτερικό Κανονισμό της Εταιρείας διαδικασίες για τους εννέα εμπλεκόμενους υπαλλήλους και διευθυντικά στελέχη και «παράλληλα, πέρα από την ύπαρξη των κατάλληλων κανονισμών και διαδικασιών, απαιτείται ριζική αλλαγή κουλτούρας μέσα και από την δρομολόγηση σημαντικών οργανωτικών αλλαγών, που θα ενισχύσουν ουσιαστικά την ασφάλεια και υγιεινή στις Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις μας και θα δώσουν την αναγκαία ώθηση στην ψυχολογία του προσωπικού. Οι αλλαγές αυτές έχουν ήδη αποφασιστεί, προγραμματίστηκαν και βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης».

το πόρισμα έχει παραδοθεί στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες (και αυτές το έχουν παραλάβει …αδιαμαρτύρητα), και ο όμιλος ξεκίνησε τις (εσωτερικές) διαδικασίες έναντι των εννιά εμπλεκομένων υπαλλήλων (που δεν κατονομάζονται, ούτε γίνεται σαφης αναφορά στον ρόλο τους). Μέχρι τότε, αγνοείται το πόρισμα ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Τρεις ημέρες μετά και πριν κλείσει ο Μάιος, στις 31 του μηνός, ο τέταρτος τραυματίας αφήνει την τελευταία του πνοη στό νοσοκομείο. Λέγεται Κώστας Μαγγούρας, 31 ετών. http://www.thepressproject.gr/article/77641/Kai-tetartos-nekros-apo-tin-ekriksi-sta-ELPE

Είναι ο τελευταίος στην λίστα των ανθρώπων που χάνουν την ζωή τους στο πολύνεκρο δυστύχημα στα ΕΛΠΕ. Οι άλλοι δύο από τους έξι που νοσηλεύτηκαν γλυτώνουν, αλλά δεν έχω καταφέρει ακόμα να μάθω απο δημοσιεύματα την τύχη τους.

Στις 4 Ιουνίου, άλλη μία ανατροπή: Στις 7 Μαΐου, μία μέρα ΠΡΙΝ το τραγικό δυστύχημα, ένας εργαζόμενος περιγράφει ότι υπήρξε άλλη μία δυσλειτουργία, που δεν καταλήγει σε έκρηξη, κατά τύχη! Σχολιάζει ο εργαζόμενος (επώνυμα) στον Ριζοσπάστη: http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8464316

«Ημασταν ένα συνεργείο περίπου 15 ατόμων. Οι μισοί ήμασταν μέσα σ’ έναν από τους φούρνους της μονάδας και μεταφέραμε σωλήνες. Οι άλλοι μισοί έκαναν άλλες εργασίες έξω από το φούρνο.

Ξαφνικά, ένιωσα έντονες αναθυμιάσεις από νάφθα και άρχισα να ζαλίζομαι. Αμέσως παράτησα τα εργαλεία και άρχισα να φωνάζω στους συναδέλφους μου να κάνουν το ίδιο και να βγούμε όλοι μαζί έξω. Πράγματι, προλάβαμε έγκαιρα να βγούμε από το φούρνο. Εκεί μάθαμε από τους υπεύθυνους των ΕΛΠΕ ότι είχε γίνει διαρροή σε κοντινό σημείο, περίπου 20 μέτρα μακριά από εκεί που βρισκόμασταν εμείς, όταν άλλο συνεργείο έβγαλε ένα επιστόμιο από τον σωλήνα.

Δεν μπορώ να υπολογίσω ακριβώς πόσο υλικό διέρρευσε, αλλά σίγουρα δεν ήταν μικρή η ποσότητα, αν σκεφτεί κανείς ότι οι αναθυμιάσεις έφτασαν στο σημείο που δουλεύαμε εμείς, μέσα στο φούρνο. Καθίσαμε περίπου μισή ώρα και ύστερα συνεχίσαμε κανονικά τη δουλειά.

Ολα αυτά γύρω στις 4 μ.μ. Περίπου στις 7 μ.μ. η δουλειά που ήταν να κάνουμε στους φούρνους τελείωσε και ο εργολάβος με ενημέρωσε ότι δεν χρειάζομαι πια στο συνεργείο και έτσι με «σχόλασε». Την άλλη μέρα, πρωί πρωί, έμαθα ότι στην ίδια μονάδα που κοντέψαμε να την «πατήσουμε» εμείς, πιθανότατα και στο ίδιο σημείο, έγινε ξανά διαρροή, όμως οι συνάδελφοι δεν στάθηκαν το ίδιο τυχεροί και έγιναν παρανάλωμα.

Βέβαια, και την προηγούμενη μέρα θα μπορούσε να είχε γίνει το κακό, αν την ώρα της διαρροής είχαν ξεκινήσει οι εργασίες συγκόλλησης με χρήση φλόγας. Από καθαρή τύχη τη γλιτώσαμε εμείς την Πέμπτη και παρά το γεγονός ότι το περιστατικό ήταν σε γνώση των ΕΛΠΕ, επαναλήφθηκε την επόμενη ακριβώς μέρα με τα γνωστά αποτελέσματα».

Έγινε λοιπόν ένα ατύχημα, χωρίς έκρηξη, στο ίδιο περίπου (ή ακριβώς σημείο) μόλις μία μέρα πριν το τρομερό δυστύχημα. Τα ΕΛΠΕ το ήξεραν. Την επόμενη μέρα, είχαμε νεκρούς.

Συνεχίζουμε.

Την ίδια ημέρα, ο «Ρουβικώνας» ως διαμαρτυρία πηγαίνει στο σπίτι της οικογένειας Λάτση. Το άρθρο (από τα ελάχιστα αν όχι το μοναδικό που βρήκα με αναφορά στο θέμα), κάνει λόγο για “Επίθεση στο σπίτι της οικογένειας Λάτση” http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/593412/epithesi-agnoston-sto-spiti-tis-oikogeneias-latsi-gia-tin-tragodia-sta-elpe

Φθορές προκάλεσαν στην μαντρότοιχο του σπιτιού της οικογένειας Λάτση ομάδα αγνώστων το απόγευμα της Πέμπτης (4/6/2015). Τα μέλη της ομάδας έγραψαν συνθήματα και πέταξαν φέιγ βολάν που αναφέρονταν στο δυστύχημα που σημειώθηκε στα ΕΛΠΕ.

Τα άτομα έφθασαν στο σημείο με μηχανάκια και προκάλεσαν φθορές στην εξωτερική περίφραξη του σπιτιού αναγράφοντας συνθήματα.

Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε με ανάρτηση σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου η «Αναρχική Ομάδα Ρουβίκωνας».

Την ίδια ημέρα επίσης, στις 4 Ιουνίου δηλαδή, ο Π.Σκουρλέτης (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) απαντά http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:i8B5IYXRHJQJ:www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es150604.doc+&cd=1&hl=el&ct=clnk&gl=gr στην ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη.

Εκεί μαθαίνουμε ότι το υπουργείο όχι μόνο έχει γνώση των προβλημάτων, αλλά έχει επιβάλλει και …πρόστιμο στην εταιρία! Προσέξτε: είναι άλλο από το πρόστιμο που είχε επιβληθεί για περιβαντολλογικούς λόγους του 2013 – είναι άλλο το ποσό, και έχει επιβληθεί από την Επιθεώρηση Εργασίας!

Διότι όσα επισημάνατε έχουν μία ορθότητα διότι πηγή τέτοιων ατυχημάτων, δυστυχώς είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες, οι οποίες είναι συνθήκες που ξεπερνούν κατά πολύ τις ανθρώπινες αντοχές. Τα ωράρια πια σχετικοποιούνται, ενώ πράγματι έχουν υποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από ανειδίκευτο προσωπικό ειδικευμένοι άνθρωποι, σε μια τόσο κρίσιμη, αυξημένης και σύγχρονης τεχνολογικής οργάνωσης μονάδα.

Από μεριάς, λοιπόν, της Επιθεώρησης Εργασίας επιβλήθηκε πρόστιμο στα ΕΛΠΕ που σχετίζεται με τον χρόνο οργάνωσης εργασίας, ύψους 22.500 ευρώ. Ζητήσαμε τις συμβάσεις εργασίας με τις εργολαβικές επιχειρήσεις και αυτές ελέγχονται. Στις 23 Μαΐου, δηλαδή λίγες ημέρες μετά, υπήρξε ξανά έλεγχος και στις τρεις εργολαβικές εταιρείες που βρήκαμε να εργάζονται την ίδια ώρα και στα ΕΛΠΕ. Στις 28 Μαΐου πάλι υπήρξε έλεγχος, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι από την πρώτη στιγμή βρέθηκε εκεί ο Ειδικός Γραμματέας, ο κ. Καψάλης, ο οποίος ήρθε σε συνεννόηση και με την Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας και με το επιχειρησιακό σωματείο και με το συνδικάτο και κάλεσε τις εργολαβικές εταιρείες να τηρήσουν τη νομιμότητα και τους είπε ότι, εν πάση περιπτώσει, θα είμαστε άτεγκτοι στο να πατάξουμε οποιαδήποτε παραβατικότητα υπάρχει.

Αυτό απαντά και στις απαντήσεις των ΕΛΠΕ ότι “δεν υπήρξε και δεν υπάρχει θέμα” υποθέτω, αλλά και στα πορίσματα που θα έχουν υπόψιν τους και αυτές τις αναφορές του αρμόδιου υπουργού. Σωστά;

Σωστά;

Στις 7 Ιουνίου, στην εφημερίδα Καθημερινή, δημοσιεύεται ένα άρθρο του Ανδρέα Δρυμιώτη. Ο κ. Δρυμιώτης ήταν σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου και πρόεδρος της Δέλτα Πληροφορικής και κατόπιν της Delta Singular, και αρθρογραφεί για το θέμα …αλλά όχι για το θέμα. Το κείμενο του είναι εντυπωσιακό, σας το παραθέτω για να το διαβάσετε όλο, http://www.kathimerini.gr/818271/article/oikonomia/epixeirhseis/apoyh-me-aformh-ena-ergatiko-atyxhma αλλά εντοπίζω δύο-τρία σημεία που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Ατυχήματα συμβαίνουν παντού και πάντοτε. Εμείς όμως, σαν κάτοικοι της τελευταίας Σοβιετικής Δημοκρατίας, πιστοί στην κομμουνιστική ιδεολογία μας, τα συνδέουμε με τον καταραμένο καπιταλισμό, ο οποίος επιδιώκει το κέρδος με κάθε τρόπο, θυσιάζοντας την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων. Δεν είναι όμως έτσι. Και επειδή θέλω πάντοτε να τεκμηριώνω τις θέσεις μου, θα θυμίσω ότι το μεγαλύτερο εργατικό ατύχημα στη σύγχρονη εποχή έγινε στη Σοβιετική Ενωση, κάτω από κομμουνιστικό καθεστώς.

[…]

Ας αφήσουμε κατά μέρος την εύκολη προπαγάνδα και κριτική. Ατυχήματα συμβαίνουν και θα συμβαίνουν παντού, ανεξάρτητα από την ιδεολογία. Είναι μέρος της ζωής μας. Μπορούμε και πρέπει να προσπαθούμε να τα περιορίσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό, αλλά όποιος ισχυρίζεται ότι μπορούμε να τα αποφύγουμε, είναι βαθιά νυχτωμένος ή σωστότερα φοράει μαύρες, κατάμαυρες παρωπίδες. Ειδικά οι εργολαβικές εταιρείες, που παρέχουν υπηρεσίες σε τρίτους, προσέχουν πολύ περισσότερο το θέμα της ασφάλειας ώστε να μην έχουν ατυχήματα, γιατί απλούστατα αν έχουν ατυχήματα θα χάσουν τους πελάτες τους. Δεν υπάρχει στη ζωή δραστηριότητα, ακόμα και ψυχαγωγική, χωρίς τον κίνδυνο ατυχήματος. Ολα τα άλλα είναι φτηνή προπαγάνδα! Και κάτι τελευταίο. Τα ΕΛΠΕ δεν είναι δα και η απόλυτα ιδιωτική εταιρεία. Νομίζω ότι ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αρα μάλλον κρατική είναι!

[…]

ΥΓ. 2. Εντελώς συμπτωματικά, στις 30 Μαΐου, όταν κατέληξε ο τέταρτος τραυματίας από τα ΕΛΠΕ, κατέληξε και ο πέμπτος τραυματίας από το φονικό ατύχημα σε καφενείο της Αγχιάλου που συνέβη στις 4 Φεβρουαρίου, από έκρηξη φιάλης υγραερίου. Μήπως το είδατε στις ειδήσεις των 8; Φυσικά, όχι. Δεν πουλάει ο θάνατος του πέμπτου τραυματία από έκρηξη σε καφενείο, ενώ πουλάει ο θάνατος του τέταρτου τραυματία από ατύχημα σε εργοστάσιο!

Οι πιστοί στην κομμουνιστική ιδεολογία μας, αρνούμαστε να κατανοήσουμε ότι τέτοια ατυχήματα θα συμβούν και όλο κατηγορούμε τον καπιταλισμό, και κυρίως φοράμε παρωπίδες αν πιστεύουμε οτι μπορούμε να τα αποφύγουμε, καθώς δεν υπάρχει δραστηριότητα στην ζωή ακόμα και ψυχαγωγική (γιατί ως γνωστόν αυτό έκαναν οι άνθρωποι εκεί) χωρίς τον κίνδυνο ατυχήματος. Όλα τα άλλα, είναι προπαγάνδα! Φθηνή κιόλας! Και τα ΕΛΠΕ είναι κρατικά! Α, και ο νεκρός εργαζόμενος στο εργοστάσιο πήρε πολύ δημοσιότητα, ενώ ο εργαζόμενος στο καφενείο, όχι. Πουλάει φαίνεται ο θάνατος του εργαζόμενου στο εργοστάσιο. Αυτά.

(Πέραν της πλακας, με πείραξε πολυ βαθιά αυτό το άρθρο. Οχι μόνο γιατί μέχρι τότε δεν είχε τεθεί καμία ευθύνη στην εταιρία, ούτε μόνο για τους τέσσερις νεκρούς. Ούτε είμαι “κομμουνιστής”, οπότε δεν με πείραξε μόνο αυτό. Με πείραξε τρομερά το ύφος. Μπορεί όμως να είμαι μόνο εγώ. Είναι πάντως το χειρότερο άρθρο που διάβασα για το θέμα. Με διαφορά.)

Συνεχίζουμε.

8 Ιουνίου, έναν μήνα ακριβώς μετα το δυστύχημα (πλέον) στα ΕΛΠΕ, γίνεται διαμαρτυρία στα γραφεία της εταιρίας στο Μαρούσι http://www.tovima.gr/society/article/?aid=711300. Εκεί, γίνεται προσαγωγή 39 ατόμων που συμμετείχαν.

Σε 39 προσαγωγές προχώρησε η Αστυνομία το πρωί της Δευτέρας έξω από το κτίριο της εταιρίας Ελληνικά Πετρέλαια στην οδό Χειμάρρας 8 στο Μαρούσι, όταν ομάδα άγνωστων πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Η διαμαρτυρία έγινε με αφορμή την έκρηξη, που σημειώθηκε στις 8 Μαΐου στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου, από την οποία τραυματίστηκαν θανάσιμα τέσσερις εργαζόμενοι.

«Τις μέρες που ο κόσμος της εργασίας θρηνεί ακόμα τέσσερις νεκρούς στο βωμό του κέρδους της εργοδοσίας, μετά την έκρηξη στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, είναι πέρα από κάθε λογική η καταστολή της διαμαρτυρίας ενάντια στην εταιρεία» ανέφερε ο Νάσος Ηλιόπουλος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος για την εργατική πολιτική, σχετικά με τις προσαγωγές.

13 Ιουνίου, η μοτοπορεία που πηγαίνει στον Ασπρόπυργο ως διαμαρτυρία, δέχεται επίθεση με πέτρες όταν περνά μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην περιοχή. http://www.efsyn.gr/arthro/pyrovolismoi-sta-patisia-kai-epithesi-ston-aspropyrgo

Αναρχικές-αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες πραγματοποίησαν μηχανοκίνητη πορεία στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου, με αφορμή το τραγικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε τέσσερις εργαζόμενους και είχε και δύο βαριά τραυματίες.

Η μοτοπορεία ξεκίνησε από το Παλατάκι Χαϊδαρίου. Περίπου στις 15.00 η μηχανοκίνητη πορεία πέρασε μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκείνη την ώρα δέχθηκαν επίθεση με πέτρες, από μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης. Η πορεία ολοκληρώθηκε επιτυχώς, λίγο μετά τις 16.45.

Είναι η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή ακούγεται στο θέμα, αλλά όχι η τελευταία. Στην συνέχεια θα αρχίσει τις …δράσεις.

14 Ιουνίου, στον Ριζοσπάστη http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8478487, ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας καταγγέλλει ότι

Ωστόσο, ο Σ. Πουλικόγιαννης υπογραμμίζει πως έπρεπε «να χτυπήσει καμπανάκι» για τις υπηρεσίες του υπουργείου, προκειμένου «να προχωρήσουν σε παύση εργασιών για να διαπιστώσουν τι συμβαίνει». Επίσης, όπως τονίζει, απόδειξη για το ότι το ατύχημα δεν οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος, ούτε σε ένα τυχαίο περιστατικό, αποτελεί το γεγονός ότι είχαν σημειωθεί διαρροές σε δυο – τρεις περιπτώσεις, «άσχετα αν μόνο σε μία από αυτές προέκυψε η φλόγα, με τη γνωστή τραγική εξέλιξη».

Ακόμα και μετά το ατύχημα, «ενώ έχουν γίνει καταγγελίες για τις εξοντωτικές συνθήκες, για μη απόδοση ρεπό, δεν έχει κινηθεί η διαδικασία για κάποια έρευνα», προσθέτει.

Τι έκαναν όμως κυβέρνηση, υπουργεία και υπηρεσίες αντί για τα παραπάνω; «Επέτρεψαν να συνεχιστούν οι εργασίες χωρίς να έχει βγει το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων του ΚΕΠΕΚ. Δηλαδή, συνέβη ένα «ατύχημα» τέτοιων διαστάσεων και το έργο συνεχίστηκε κανονικά, χωρίς να έχουν διαπιστωθεί οι αιτίες που το προκάλεσαν. Που σημαίνει πως είναι πιθανό οι εργαζόμενοι να συνεχίζουν να δουλεύουν απροστάτευτοι από τον κίνδυνο.

Το Συνδικάτο ζήτησε να γίνει διακοπή εργασιών και γρήγορη διερεύνηση των αιτιών. Θέση του ήταν πως πρέπει, αφού αποκαλυφθούν οι αιτίες, να διορθωθούν σε όλο το διυλιστήριο και μετά να συνεχιστούν οι εργασίες. Αυτό δεν έγινε. Και όχι μόνο δεν έγινε, αλλά ξεκινά το νέο shut – down στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα και δεν έχει βγει ακόμα το πόρισμα, για να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα».

Θα έπρεπε, λέει ο Πουλικόγιανης, να υπάρχει πόρισμα εμπειρογνωμόνων του ΚΕΠΕΚ (Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου, και γω δεν ήξερα, το έψαξα) πριν συνεχιστούν οι εργασίες μετά την έκρηξη. Φυσικά, δεν έγινε τίποτα τέτοιο: άλλωστε, ακόμα αγνοείται το πόρισμα ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Μία ημέρα μετά, στις 15 Ιουνίου, η Εφ.Συντακτών, επανέρχεται στο θέμα. Εδώ κάνω εκτενή αντιγραφή της πηγής μα το άρθρο http://www.efsyn.gr/arthro/mono-anthropino-lathos-itan-kynigi-toy-kerdoys είναι ακόμα μεγαλύτερο και αξίζει να το διαβάσετε όλο.

Το πόρισμα προκαταρκτικής διερεύνησης του ατυχήματος, που συνέταξε ή ίδια η εταιρεία, αποδίδει τα αίτια σε ανθρώπινο λάθος. Η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. βιάστηκε να προσωποποιήσει την απόδοση των ευθυνών σε εννέα στελέχη και επικεφαλής διευθυντικών υπηρεσιών της εταιρείας. Οι παράγοντες, όμως, που προκάλεσαν την τραγωδία φαίνεται ότι είναι πολύ πιο διευρυμένοι. Οπως καταδεικνύουν τα περιστατικά που προηγήθηκαν του δυστυχήματος, αλλά και όπως προκύπτει από τις καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων, το κυνήγι της κερδοφορίας ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που επέφερε την τραγωδία.

—–

Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η εταιρεία επεδίωκε να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατό τις εργασίες συντήρησης στο διυλιστήριο, επειδή αυτήν την περίοδο τα περιθώρια διύλισης (margins, ήτοι η διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς του αργού και της τιμής πώλησης των προϊόντων, δηλαδή τα μεικτά κέρδη) είναι πολύ υψηλά και η παύση της λειτουργίας του διυλιστηρίου, έστω και μία μέρα παραπάνω, σημαίνει μεγάλες οικονομικές απώλειες για τα ΕΛ.ΠΕ.

Στα γρήγορα…

Τη βασιμότητα των καταγγελιών επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο χρόνος που διαρκεί μια τέτοια συντήρηση μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τους 2 μήνες, ανάλογα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων και ότι το shutdown του 2009 στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου είχε διαρκέσει 42 μέρες. Κι όμως, η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. είχε προγραμματίσει την ολοκλήρωση του τελευταίου shutdown αρχικά μέσα σε ένα μήνα και στη συνέχεια μέσα σε μόλις 25 ημέρες, αρκετά λιγότερες από αυτές που απαιτήθηκαν το 2009 και παρόλο που τότε οι εργασίες, οι οποίες έπρεπε να πραγματοποιηθούν, ήταν λιγότερες, καθώς το διάστημα λειτουργίας του διυλιστηρίου ήταν μικρότερο.

Εξάλλου, εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι η εταιρεία επιθυμούσε μέχρι και να αναβάλει εκ νέου στην παρούσα περίοδο το shutdown, προκειμένου να μη χάσει τα μεγάλα περιθώρια κέρδους που έχει σε αυτή τη συγκυρία η διύλιση, κάτι που δεν μπορούσε να πράξει καθ’ ότι δεσμεύεται με μεγάλες ρήτρες από εξειδικευμένες τεχνικές εταιρείες του εξωτερικού.

Ετσι, αποτελεί ένα επιπλέον ζήτημα διερεύνησης των αιτιών που προκάλεσαν το δυστύχημα το αν η επίσπευση και η συμπίεση του χρόνου διάρκειας των εργασιών συντήρησης που αποφασίστηκε από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. για την αποφυγή μεγάλων οικονομικών απωλειών συντέλεσε σε αυτό. Οπως και το αν αληθεύει ότι, όταν «πιάνονται» τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί για τη διάρκεια ενός shutdown, κάποια υψηλόβαθμα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας και εργολάβοι των συνεργείων που πραγματοποιούν εργασίες στο διυλιστήριο λαμβάνουν υψηλά bonus, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να… στρεσάρει περισσότερο την επίσπευση των εργασιών με εντολές εκ των άνω.

Καθώς η εταιρεία δεν μπορούσε να παρατείνει κι άλλο την πραγματοποίηση shutdown, ο μόνος τρόπος που απέμενε, για να τελειώσει πιο γρήγορα η δουλειά, ήταν η εντατικοποίηση της εργασίας, αναγκάζοντας τα συνεργεία που πραγματοποιούσαν τις εργασίες συντήρησης να δουλεύουν 12, ακόμα και 14 ώρες την ημέρα, «δεκαεξάωρο τα πιο νέα παλικάρια, γιατί αντέχουνε», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.

Πρόκειται για καταγγελίες που επιβεβαιώθηκαν από τον Απόστολο Καψάλη, ειδικό γραμματέα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ο οποίος δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ότι «μετά το ατύχημα και τη συστηματική παρουσία κλιμακίων του ΣΕΠΕ στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου έχουν επιβληθεί πρόστιμα για παραβάσεις που αφορούν θέματα υγιεινής και ασφάλειας όσο και για παραβιάσεις του ωραρίου εργασίας, τόσο στα ΕΛ.ΠΕ. (πρόστιμο 22.500 ευρώ) όσο και στις εργολαβικές εταιρείες που εργάζονται εκεί».

——-

Γιατί επιλέχτηκαν συνεργεία εργολαβικών εργατών; Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, ο όμιλος «Ελληνικά Πετρέλαια» έχει πρωτοστατήσει τα τελευταία χρόνια στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην επιδείνωση των συνθηκών εργασίας στις επιχειρήσεις του. Τα τρία τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ. μειώθηκαν από 2.700 σε μόλις 1.600, ενώ στο τεχνικό προσωπικό υπάρχουν μόνο 100 εργαζόμενοι, από 250 το 2007. Το 2014 υπήρξε μείωση κατά 20% του εργατικού κόστους. Η αποψίλωση του έμπειρου δυναμικού των επιχειρήσεων συντελέστηκε ακόμη και με τη μορφή των εθελούσιων αποχωρήσεων κυρίως έμπειρου προσωπικού, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι από την απομάκρυνση των ακριβών, πλην όμως έμπειρων εργαζόμενων.

——-

Ετσι, με τα συνεργεία να δουλεύουν το ένα πάνω στο άλλο (πάνω από 3.000 εργαζόμενοι) και με εκατοντάδες εποχικούς και εργολαβικά ανειδίκευτους εργαζόμενους να απασχολούνται, για να μειωθεί το κόστος σε πόστα που απαιτούν ειδίκευση, με την εντατικοποίηση της εργασίας και τις εξαντλητικές υπερωρίες, με τη μείωση μέσω της εθελουσίας εξόδου του μόνιμου και έμπειρου προσωπικού και τα ανεπαρκή -όπως αποδείχθηκε- μέτρα ασφαλείας, το «κακό» δεν άργησε να γίνει.

Τι μαθαίνουμε; Γίνεται εξήγηση γιατί η εταιρία βιαζόταν να τελειώσει το shutdown, το οποίο μάλιστα είχε αργήσει, ότι οι εργαζόμενοι εργάστηκαν υπερβολικές ώρες με αυτήν την πίεση, ότι η (κερδοφόρος) εταιρία έχει απολύσει μεγάλο μέρος των εργαζομένων της, και τους έχει αντικαταστήσει με εργολάβους που δεν είναι καλά προετοιμασμένοι – και όλα αυτά συνέβαλλαν στο να γίνει το κακό.

Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά για τα δύο πορίσματα που εκκρεμούν, της Επιθεώρησης Εργασίας, και της Πυροσβεστικής.

Την ίδια ημέρα, στις 15 Ιουνίου δηλαδή, το Ποντίκι αναφέρει http://www.topontiki.gr/article/132882/i-hrysi-aygi-stinei-doylemporiko-grafeio-antifasistiki-sygkentrosi-sto-perama-apo ότι σύμφωνα με καταγγελεία δέκα σωματείων εργαζομένων η Χρυσή Αυγή ιδρύει δικό της σωματείο, τον Άγιο Νικόλαο ως …μεσάζοντα ανάμεσα στους άνεργους εργαζόμενους και τους εργολάβους της περιοχής και την εταιρία.

«Πρόκειται για παραμάγαζο της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, που μόνο στόχο έχει την εξασφάλιση φθηνών εργατών σε μεγαλοεργολάβους και εφοπλιστές. Εργάτες που θα αμείβονται με εξευτελιστικά μεροκάματα, ενώ θα δουλεύουν όσο θέλει ο εργοδότης, θα πληρώνονται όποτε θέλει ο εργοδότης, θα ασφαλίζονται όσο θέλει ο εργοδότης, θα δουλεύουν σε συνθήκες όπως αυτές που είδαμε πρόσφατα στα ΕΛΠΕ για να σκοτώνονται για τα κέρδη των εργοδοτών κι αν τολμήσουν και σηκώσουν ανάστημα να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους θα έχουν να κάνουν με τους μπράβους, τα μαντρόσκυλα του εργοδότη, τους χρυσαυγίτες», αναφέρουν μεταξύ άλλων τα σωματεία στην κοινή τους ανακοίνωση.

Δεν έχω ιδέα αν το σωματείο λειτούργησε όντως ποτέ, ή ανεστάλλη η λειτουργία του. Το σωματείο ιδρύθηκε τελικά στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους. Παραμένει ακόμα σε λειτουργία.

Δύο μέρες μετά, στις 17 Ιουνίου, στην πιο εντυπωσιακή στροφή της ιστορίας μας, τα ΕΛΠΕ …βραβεύονται! Και μάλιστα για πέμπτη συνεχή χρονιά όπως αναφέρουν: http://www.helpe.gr/media-center/press-releases/news-o-omilos-ellhnika-petrelaia-brabeyetai-gia-pempth-synexh-xronia-sthn-kathgoria-platinum-toy-cr-index

Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στις 10 Ιουνίου 2015, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ βραβεύτηκαν για πέμπτη συνεχή χρονιά στην υψηλότερη κατηγορία PLATINUM, για τις επιδόσεις τους στην εφαρμογή υπεύθυνων εταιρικών πρακτικών, μέσω του Δείκτη Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (CR Index). Στην τελετή βράβευσης παρευρέθησαν περισσότεροι από 150 εκπρόσωποι από την ελληνική και διεθνή επιχειρηματική κοινότητα, από θεσμικά όργανα και φορείς, καθώς και Μέσα Μαζικής ενημέρωσης.

Ο δείκτης CR Index, που εισήχθη στην Ελλάδα το 2008 από το Ινστιτούτο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης σε συνεργασία με το BIΤC (Business in the Community), είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο εργαλείο για τη συγκριτική αξιολόγηση των εταιρειών σε ό,τι αφορά στις επιδόσεις τους σε θέματα Εταιρικής Υπευθυνότητας και Βιώσιμης Ανάπτυξης, σε τέσσερις επιμέρους τομείς: Κοινωνία, Περιβάλλον, Εργαζόμενοι και Αγορά. Η συμμετοχή μας στην αξιολόγηση μέσω του δείκτη CR Index είναι σημαντική για τον Όμιλο, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να καταγράφουμε την πρόοδο μας, να εντοπίζουμε τις περιοχές που επιδέχονται βελτίωσης και να επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας σε τομείς μέγιστης επίδρασης.

Η διάκριση αυτή είναι μια ακόμα πολύ ξεχωριστή αναγνώριση για τον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ και έρχεται ως αποτέλεσμα προσπαθειών πολλών ετών σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται.

Μαζί μετα ΕΛΠΕ, βραβεύεται και η …Coca Cola, και η Ελληνικός Χρυσός http://www.stokokkino.gr/article/1000000000010901/Brabeio-se-ELPE-El-Xruso-kai-Coca-Cola-gia-tin-koinoniki-tous-upeuthunotita συνθέτοντας μία ε-ντυ-πω-σι-α-κή dream-team που αξίζει, το δίχως άλλο, κάθε βράβευση. Ούτε λόγος.

Σε μία αναζήτησή μου ανακάλυψα ότι η εταιρία είχε βραβευθεί και το 2014, ενώ το Ποντίκι σε άρθρο του http://www.topontiki.gr/article/85344/vraveia-rypansis-kai-atyhimaton είχε κάνει λόγο για …αυτοπρόταση των ενδιαφερομένων επί πληρωμή 🙂

Ο όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια πανηγυρίζει γιατί έλαβε τρία πρώτα βραβεία στον διαγωνισμό των Health & Safety Awards για την ανάδειξη των βέλτιστων πρακτικών στo νευραλγικό θέμα της Υγιεινής και Ασφάλειας.

Τι σόι βραβεία, όμως, είναι αυτά; Όπως πληροφορούμαστε, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Boussias Communications και το περιοδικό «Plant Management», όπου Boussias Communications είναι εταιρεία δημοσίων σχέσεων, marketing και διοργάνωσης εκδηλώσεων.

Το άκρως ενδιαφέρον είναι ότι υποψηφιότητα για τα βραβεία θέτουν οι ίδιες οι εταιρείες και μάλιστα με το αζημίωτο. Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα των βραβείων: «Στα βραβεία μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή Επιχειρήσεις ή Οργανισμοί, Δημόσιοι Οργανισμοί, Φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Πάροχοι Υπηρεσιών που έχουν να παρουσιάσουν βέλτιστες πρακτικές σε θέματα Υγείας & Ασφάλειας στον χώρο εργασίας τους».

Οι υποψήφιες εταιρείες, εκτός του ότι δηλώνουν μόνες τους συμμετοχή για να αποθεωθούν, πληρώνουν και το σχετικό αντίτιμο, αν και υπάρχουν και εκπτωτικά πακέτα (!)

Πάντως, στην επιτροπή συμμετέχουν και από το υπουργείο… Καταλήγει το άρθρο:

Και φανταζόμαστε ότι τα ΕΛΠΕ στα στοιχεία της υποψηφιότητάς τους δεν κατέθεσαν και τα 17 σοβαρά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί τα τελευταία έξι χρόνια στα διυλιστήρια του ομίλου. Όπως δεν κατέθεσαν τη μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών από 23 πολίτες, τις ερωτήσεις στη Βουλή για τη λειτουργία του διυλιστηρίου και τα ατυχήματα. Δεν κατέθεσαν επίσης τις καταγγελίες εργαζομένων για ελλιπή μέτρα ασφάλειας που τα ανάγκασαν να αποστείλουν εκφοβιστικό e-mail προς όλους τους εργαζόμενους ώστε να μην «διαρρέουν πληροφορίες» προς τα έξω, όπως έχει καταγγείλει η Κίνηση Πολιτών Ecoeleusis.

Πιθανολογώ ότι δεν κατέθεσαν τέτοια πράγματα.

30 Ιουνίου, η βράβευση… πιάνει τόπο. Όπως καταγγέλλεται στο EcoEleusis.org http://ecoeleusis.org/2015/08/ στις 23 Αυγούστου, τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιουνίου, υπήρξε και άλλο συμβάν, ευτυχώς χωρίς θύματα.

Ένα νέο περιστατικό πυρκαγιάς στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, που δεν έλαβε αυτή την φορά την προσήκουσα δημοσιότητα, θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες.

Περίπου στις 2.30 τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιουνίου ξέσπασε πυρκαγιά στην μονάδα ισομερισμού νάφθας (U-4600) του διυλιστηρίου. Στους φούρνους της μονάδας ένας αυλός θερμαινόταν ενώ ήταν κενός υγρού προϊόντος με αποτέλεσμα κυριολεκτικά να λιώσει και να σκάσει. Για καλή τύχη το περιστατικό συνέβη μέσα σε φούρνους και υπήρχε καμινάδα όπου διοχετεύτηκε η τεράστια φλόγα 50 μέτρων που ξεπήδησε! Έτσι αποφεύχθηκε έκρηξη που λόγω της φύσης του καιόμενου υλικού (ελαφριά νάφθα) θα είχε τραγικότερες συνέπειες από το ατύχημα της 8ης Μαΐου όταν ύστερα από διαρροή 30 κυβικών μέτρων βαριάς νάφθας στην μονάδα αναμόρφωσης νάφθας (U-3300) είχε εκδηλωθεί φωτιά.

Η φωτιά σβήστηκε γρήγορα με την παρέμβαση του προσωπικού και της πυρασφάλειας ενώ ειδοποιήθηκε και η Πυροσβεστική. Ενδεικτικό της σοβαρότητας του συμβάντος είναι ότι στο διυλιστήριο κατέφθασαν ξημερώματα όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη των ΕΛΠΕ. Η πυρκαγιά κατέστρεψε τους φούρνους της μονάδας ενώ η αποκατάσταση των ζημιών και η επανεκκίνηση της μονάδας έγινε στις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.

Το περιστατικό, αν και σοβαρό, έλαβε περιορισμένη δημοσιότητα («Ριζοσπάστης» 1/7/2015) και γενικώς αποσιωπήθηκε ή παντελώς υποβαθμίστηκε. Γεγονός που αποδεικνύει ότι μόλις καταλάγιασε ο κουρνιαχτός της δημοσιότητας για το ατύχημα της 8ης Μαΐου όλες οι εξαγγελίες περί διαφάνειας και πλήρους ενημέρωσης πήγαν περίπατο. Ούτε από την Πυροσβεστική, ούτε από κάποια άλλη κρατική αρχή, ούτε από την ίδια την εταιρεία, ούτε από το Σωματείο Εργαζομένων υπήρξε ανακοίνωση για το θέμα.

Μέχρι εκείνη την στιγμή, αγνοείται ακόμα η τύχη των δύο πορισμάτων, ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Στις 2 Ιουλίου ανακοινώνεται http://www.news.gr/ellada/koinonia/article/227545/paraiththhke-apo-proedros-ton-elpe-o-stathhs.html η παραίτηση του Στάθη Τσοτσορού από τα ΕΛΠΕ – αλλά ..όχι για του λόγους που νομίζουμε. Έρχεται ως αντίδραση στα δημοσιεύματα ότι ο Στ. Τσορτσορός λαμβάνει πλέον μισθό €280.000 ετησίως από τα €170.000 που είχε μέχρι τώρα. Ετσι, παραιτείται από τα εκτελέστικά του καθήκοντα των Ελληνικών Πετρελαίων, της ΕΚΟ, και των Ελληνικών Καυσίμων στα οποία συμμετείχε. Ευτυχώς όμως, “παραμένει στο ΔΣ ως μη εκτελεστικός πρόεδρος”. Πάλι καλά να λέμε.

(Σε μία τελείως άσχετη παρατήρηση, να θυμίσω ότι σύμφωνα με τις καταγγελίες οι εργαζόμενοι -πιθανότατα και αυτοί που πέθαναν- έπαιρναν €3,80 την ώρα. Μάλλον βέβαια αυτό ήταν για τους εξωτερικούς, τους σχεδόν ανειδίκευτους υπαλλήλους. Τουλάχιστον όταν δουλεύεις συνεχόμενα 30ωρα, μαζεύονται υποθέτω τα λεφτά)

24 Αυγούστου, η Εφ.Συντακτών επανέρχεται http://www.efsyn.gr/arthro/kai-ston-aspropyrgo-tipota-den-allaxe στο θέμα, δημοσιεύοντας και τις απαντήσεις των ΕΛΠΕ. Εδώ, μαθαίνουμε για πρώτη φορά, ότι η Πυροσβεστική έχει βγάλει πόρισμα, που ….δεν δημοσιοποιείται, και βρίσκεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας!

Νέα ατυχήματα με πυρκαγιές και διαρροές σημειώθηκαν, ευτυχώς χωρίς νέους τραυματισμούς, και νέα ρυπαντικά επεισόδια εκδηλώθηκαν στις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων, επιβαρύνοντας την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων. Σε ό,τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος και χρήμα από τη διοίκηση της εταιρείας, τα εξαντλητικά 12ωρα απασχόλησης των εργαζομένων συνεχίστηκαν κανονικά.

Τις προαναφερόμενες καταγγελίες διέψευσε εκπρόσωπος των ΕΛ.ΠΕ., σε επικοινωνία που είχε μαζί του η «Εφ.Συν.»: «Η εταιρεία είχε έγκαιρα ζητήσει και λάβει άδεια από το υπουργείο Εργασίας για συγκεκριμένο αριθμό επιπλέον εργατοωρών, λόγω της ιδιαιτερότητας των εργασιών συντήρησης. Σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε υπέρβαση των νόμιμων προβλέψεων».

Για το γεγονός ότι εξακολουθούσαν να δουλεύουν «ο ένας πάνω στον άλλο», μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης και για την αλλαγή της διαδικασίας έκδοσης αδειών για τις απαιτούμενες εργασίες, απάντησε: «Δεν ίσχυε ούτε πριν ούτε μετά την 8/5/2015.

Ωστόσο, τα γεγονότα διαψεύδουν τον εκπρόσωπο των ΕΛ.ΠΕ. σε ό,τι αφορά τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Οχι μόνο, γιατί οι 3 από τους 4 μόνιμους στα ΕΛ.ΠΕ. εργαζομένους που ενεπλάκησαν στο εργατικό ατύχημα στο διυλιστήριο του Ασπρόπυργου, αποδείχθηκε ότι απασχολούνταν εκτός του νομίμου δηλωθέντος ωραρίου τους.

Αλλά κυρίως, γιατί -όπως προκύπτει από απάντηση του υπουργείου Εργασίας σε σχετική ερώτηση 7 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (17/6/2015)- κατά το διάστημα 2014-2015 διενεργήθηκαν 36 έλεγχοι σε εργασίες που εκτελούνταν από τα ΕΛ.ΠΕ., εκ των οποίων 4 στο πλαίσιο του shutdown, και 40 έλεγχοι σε εργασίες που εκτελούνταν από εργολάβους-υπεργολάβους, εκ των οποίων 30 στο πλαίσιο του shutdown και υποβλήθηκαν 7 μηνυτήριες αναφορές, πρόστιμο ύψους 2.500 ευρώ σε έναν εργολάβο, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία επιβολής προστίμων και σε άλλους εργολάβους-υπεργολάβους για τρεις διαπιστωμένες παραβάσεις.

1. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Ιουλίου, μια νέα πυρκαγιά ξέσπασε στο διυλιστήριο των ΕΛ.ΠE. στον Ασπρόπυργο με τις φλόγες να φτάνουν σε ύψος τα 30-40 μέτρα. Η πυρκαγιά προκλήθηκε από διαρροή υδρογόνου σε αυλό φούρνου κατά τη διαδικασία επανεκκίνησης της μονάδας ισομερισμού, μετά το shutdown που είχε προηγηθεί.

Ο μόνος λόγος που δεν υπήρξαν θύματα, ήταν επειδή εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν εργαζόμενοι κοντά στο σημείο. Η φωτιά τελικά σβήστηκε και με τη συνδρομή οχημάτων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελευσίνας. Αν και σοβαρό, το περιστατικό δεν γνωστοποιήθηκε από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. και -κατά περίεργο τρόπο- δεν καταγράφηκε στα δελτία Τύπου του Πυροσβεστικού Σώματος, παρ’ όλο που σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμη και περιστατικά πυρκαγιών από οικιακές θερμάστρες!

Το γεγονός επιβεβαιώνει, αλλά υποβαθμίζει ο εκπρόσωπος των ΕΛ.ΠΕ.: «Υπήρξε ένα περιστατικό κατά τη διάρκεια επανεκκίνησης του διυλιστηρίου μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης, το οποίο όμως δεν ήταν σημαντικό και αντιμετωπίστηκε άμεσα από τις υπηρεσίες του διυλιστηρίου. Το αποτέλεσμα ήταν μικρές τοπικές υλικές ζημιές, οι οποίες έχουν αποκατασταθεί και η μονάδα λειτουργεί κανονικά».

2. Επιπλέον, μία ακόμη πυρκαγιά, μικρότερης έντασης και επίσης χωρίς θύματα σημειώθηκε στις 26 Μαΐου, ενώ συνεχιζόταν το shutdown, ξανά στο διυλιστήριο του Ασπρόπυργου. Επρόκειτο για το πρώτο από τρία επικίνδυνα περιστατικά που σημειώθηκαν την ίδια μέρα στον ίδιο χώρο, καθώς ακολούθησαν και δύο διαρροές, η μία εκ των οποίων προκάλεσε έντονο αναβρασμό, καθώς σημειώθηκε στον χώρο των βυτιοφόρων.

Το δε πόρισμα του Πυροσβεστικού Σώματος παραδόθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας στις 12 Αυγούστου και δεν έχει δημοσιοποιηθεί

Στο άρθρο καταγγέλλεται ότι και στις 26 Μαΐου ενώ πιθανότατα η επιθεώρηση εργασίας ήταν ακόμα εκεί και το δυστύχημα είχε ήδη συμβεί, άλλη μία φωτιά – η τρίτη την ίδια ημέρα(!) – υπήρξε στα ΕΛΠΕ. Χωρίς τραυματίες ευτυχώς.

Στις 11 Σεπτεμβρίου, τα ΕΛΠΕ ανακοινώνουν http://www.enikos.gr/society/339171,ELLHNIKA-PETRELAIA-Oloklhrw8hke-h-eswterikh-ereyna-gia-to-tragiko-dystyxhma-.html το κλείσιμο της (εσωτερικής) έρευνάς τους. Η αντίδραση των υπαλλήλων δεν δημοσιεύεται πουθενά. Αντ’ αυτού, αυτό είναι το πόρισμα:

«Ο Όμιλος ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ανακοινώνει την ολοκλήρωση της εσωτερικής τεχνικής διερεύνησης του τραγικού δυστυχήματος στο διυλιστήριο Ασπροπύργου τον περασμένο Μάιο και την οριστικοποίηση του σχετικού Πορίσματος. Με βάση τα ευρήματα της διερεύνησης αυτής και στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής για την εφαρμογή ενός Ολικού Συστήματος Ασφαλείας που στοχεύει, αφ’ ενός μεν στην εμπέδωση και τήρηση των Διαδικασιών Ασφαλείας, δομημένων πάνω σε σύγχρονες προσεγγίσεις (Risk-Based Integrity Management), αφ’ ετέρου δε στη διόρθωση των αιτιών που προκάλεσαν το θλιβερό γεγονός, η Διοίκηση του Ομίλου προέβη στις ακόλουθες ενέργειες[…]

Σε άλλο άρθρο, του newsbomb, http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/623416/se-diathesimotita-pente-ergazomenoi-sta-elpe-gia-to-dystyxima-toy-aspropyrgoy#ixzz46Bj8Y2qY (μην κάνετε χαρίσετε τσάμπα κλικ στο newsbomb όμως ε; 🙂 ) διαβάζουμε ότι πέντε εργαζόμενοι ..τέθηκαν σε διαθεσιμότητα(!) “από διάφορα ιεραρχικά επίπεδα, μέχρι την οριστικοποίηση της προανακριτικής διαδικασίας και για μέγιστο διάστημα έξι μηνών”. Όλο αυτό πάντως, στην …εσωτερική διαδικασία των ΕΛΠΕ.

Όπως ανακοίνωσε σήμερα Παρασκευή (11/9) ο όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια, πέντε εργαζόμενοι σε αυτόν, τίθενται σε διαθεσιμότητα για το δυστύχημα του Ασπροπύργου, όπου είχαν βρει τραγικό θάνατο τέσσερις εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς που ξέσπασε στα διυλιστήρια, το πρωί της 8ης Μαΐου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ομίλου, μετά από την ολοκλήρωση της εσωτερικής έρευνας και την οριστικοποίηση του πορίσματος, τίθενται σε διαθεσιμότητα πέντε εργαζόμενοι, από διάφορα ιεραρχικά επίπεδα, μέχρι την οριστικοποίηση της προανακριτικής διαδικασίας και για μέγιστο διάστημα έξι μηνών χωρίς, όμως, να επιβληθούν πειθαρχικές κυρώσεις, λόγω της εκκρεμούς διερεύνησης του συμβάντος από τις αρμόδιες Αρχές.

Η διερεύνηση του «συμβάντος» λοιπόν, και από τα επίσημα χείλη των ΕΛΠΕ …εκκρεμεί.

Την η Οκτωβρίου το ecoeleysis.org (το μόνο μη-ειδησεογραφικό που επιμένω να παραθέτω καθώς παρακολουθεί και καταγράφει την δράση των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, αναφέρει http://ecoeleusis.org/2015/10/ ότι η Αντιπεριφέρεια απάντησε στις καταγγελίες τους για ρυπαντικά επεισόδια:

Αντιπεριφέρεια για την ρύπανση των ΕΛΠΕ: κανένα πρόβλημα!

Υπενθυμίζουμε ότι η τελευταία φορά που η αρμόδια υπηρεσία της Αντιπεριφέρειας Δυτ. Αττικής προέβη σε αυτοψία στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα ήταν τον Φεβρουάριο του 2013, οπότε διαπιστώθηκαν συγκεκριμένες παραβάσεις και επιβλήθηκε πρόστιμο (15/7/2013). Αντίστοιχη αυτοψία είχε πραγματοποιηθεί και στο διυλιστήριο του Ασπροπύργου με ευρήματα που οδήγησαν σε επιβολή προστίμου. Επιπλέον, στον ένα και μοναδικό έλεγχο που πραγματοποίησαν στο διυλιστήριο τα τελευταία 8 χρόνια οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος διαπίστωσαν συγκεκριμένες παραβάσεις των περιβαλλοντικών όρων που επέσυραν πρόστιμο από τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, φέτος τον Μάϊο, ύψους 255.400€.

Και έτσι μαθαίνουμε πότε μπήκε ακριβώς το πρόστιμο (χωρίς να ξέρουμε ακριβώς γιατί). Επίσης το ecoeleusis.org ξεκαθαρίζει ότι αυτοψίες (και μόνο για περιβαντολογικούς λόγους, χωρίς δηλαδή να σχετίζεται με τα ατυχήματα), έχουν να γίνουν από το …2013. Προσθέτει δε ότι:

Η υποστελέχωση της αρμόδιας ελεγκτικής υπηρεσίας της Αντιπεριφέρειας Δυτ. Αττικής είναι βασική αιτία για την έλλειψη ιδίας γνώμης για τα ρυπαντικά γεγονότα του διυλιστηρίου της Ελευσίνας αλλά και του Ασπροπύργου. Σε κανένα από τα δεκάδες ρυπαντικά επεισόδια του νέου διυλιστηρίου στην Ελευσίνα, μετά την σκανδαλώδη επέκτασή του, δεν υπήρξε ως αυτόπτης μάρτυς ή ενήργησε αυτεπαγγέλτως χωρίς να παρεμβληθεί καταγγελία. Ουδέποτε βεβαίωσε ρυπαντικό επεισόδιο ή περιστατικό οσμών! Ουδέποτε έθεσε θέμα αναθεώρησης των περιβαλλοντικών όρων. Σε κάθε περίπτωση ο έλεγχος γίνεται δι’ αλληλογραφίας και η υπηρεσία αναμεταδίδει το σενάριο της εταιρίας με τρόπο που δείχνει να το υιοθετεί κιόλας… Η συσχέτιση των μετρήσεων του Δημοτικού Σταθμού με τις αντίστοιχες των σταθμών του διυλιστηρίου προκαλούν θυμηδία. Υπό άλλο δημοτικό καθεστώς ο Δήμος Ελευσίνας θα εκδήλωνε τουλάχιστον την δυσαρέσκειά του…

1η Φεβρουρίου του 2016, οι εργαζόμενοι κάνουν 2 48ωρες απεργίες στα ΕΛΠΕ http://ergatiki.gr/article.php?issue=1209&id=13166 . Ζητούν, μεταξύ άλλων:

διεκδικώντας μεταξύ άλλων προσλήψεις προσωπικού και ασφαλή οργανογράμματα (εκπαίδευση προσωπικού, μείωση υπερωριών κτλ.).

Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν πήρε ιδιαίτερη δημοσιότητα το θέμα, παρά τα αιτήματα των εργαζομένων. Γι’ αυτό και βάζω πηγή ένα blog…

Γενικά, δεν έχει πάρει δημοσιότητα το θέμα. Την ημέρα συγγραφής αυτού του άρθρου, η πρώτη αναφορά στο δυστύχημα (ως ..ατύχημα) στα ΕΛΠΕ, βρίσκεται θαμένο στην 6η σελίδα αναζήτησης της Google. https://www.google.gr/search?hl=el&source=hp&q=%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%B5#q=%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%B5&hl=el&tbm=nws
(ξέρω ότι σε άλλους υπολογιστές μπορεί να δείχνει και πιο ψηλά την είδηση. Αμφιβάλλω όμως αν θα ξεπεράσει τις δεκάδες αναφορές για τις φιλανθρωπικές δράσεις της εταιρίας, τις βραβεύσεις της, και την πορεία της στο χρηματιστήριο)

Στις 5 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης, …μεσολαβεί http://www.topontiki.gr/article/128150/skoyrletis-gia-atyhima-sta-elpe ανάμεσα στα ΕΛΠΕ και τους εργαζόμενους αναγνωρίζοντας τα προβλήματα…

Ο κ. Σκουρλέτης συναντήθηκε σήμερα με αντιπροσωπεία του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, η οποία κατέθεσε τις απόψεις της για τις ανάγκες της επιχείρησης σε προσωπικό, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της.

Ο υπουργός συμφώνησε ότι ζητήματα όπως η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων, οι κατάλληλες συνθήκες εργασίας και η επάρκεια του προσωπικού, έχουν μεγάλη σημασία και πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ανάλογη προσοχή.

29 Φεβρουαρίου η απεργία τελικά γίνεται, και προβάλλεται με …”ενθουσιασμό” από τα ΜΜΕ:

ΕΛΠΕ: Απεργία χωρίς αιτήματα από τους εργαζόμενους των 17,5 μισθών http://www.capital.gr/story/3099594 (θέλω να σημειώσετε εδώ ότι το πόσους μισθούς παίρνουν οι εργαζόμενοι δεν το αναφέρει (προφανώς) η εταιρία. Είναι …ενημερωτική προσθήκη κοινωνικού αυτοματισμού από τον αρθρογράφο)

Μπορεί οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια να είναι από τους πλέον προνομιούχους αφού απολαμβάνουν 17,5 μισθούς, ωστόσο αυτό δεν τους εμποδίζει να… απεργούν χωρίς κανένα πραγματικό αίτημα. Έτσι από σήμερα και μέχρι τη Δευτέρα βρίσκονται σε εξέλιξη 2 επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες που εξήγγειλε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια, προβάλλοντας ομιχλώδη αιτήματα που στην πλειοψηφία τους έχουν ήδη ικανοποιηθεί από τη διοίκηση των ΕΛΠΕ.

Εκεί η διοίκηση των ΕΛΠΕ λέει ότι τα αιτήματα των εργαζομένων (προσλήψεις, οργανόγραμμα) έχουν υλοποιηθεί, ή είναι στην φάση υλοποίησης.

Λίγο καιρό αργότερα, το ecoeleusis.org επανέρχεται με δύο καταγγελίες για ρύπανση από τα ΕΛΠΕ:

Η μία, στις 9 Απριλίου 2015, όπου αναφέρουν http://ecoeleusis.org/2016/04/ ότι:

Νέο ρυπαντικό επεισόδιο σήμερα, Σάββατο 9 Απριλίου, το μεσημέρι, από το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Σε μια επίδειξη …Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης τα ΕΛΠΕ απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα, για δύο και πλέον ώρες, χιλιάδες κυβικά απαέρια.

Θόρυβος και έντονη δυσοσμία σε συνδυασμό με τους νότιους και νοτιοδυτικούς ανέμους δημιούργησαν μια απαράδεκτη κατάσταση, καθώς το πέπλο των …«υδρατμών» ταξίδευε όπου φυσούσε ο άνεμος… Τα τελευταία ρυπαντικά επεισόδια ( κυρίως του Μαρτίου αλλά και το σημερινό) στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα δεν ήταν τα μεγαλύτερα απ’ όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια! Όμως, ούτε θα τα συνηθίσουμε, ούτε θα τα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας – ως φυσιολογικά. Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια!

και η άλλη αναφορά http://ecoeleusis.org/2016/04/ έντεκα ημέρες μετά, στις 20 Απριλίου:

Νέο ρυπαντικό επεισόδιο συνέβη σήμερα στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Το επεισόδιο, με εκπομπές πυκνού καπνού από τον πυρσό της μονάδας Υδρογοναποθείωσης (HDS) του ντήζελ είχε διάρκεια μιας ώρας, από τις 11.30 πμ έως τις 12.30 μμ.

Εκατοντάδες κυβικά μέτρα καπνού διοχετεύτηκαν στην ατμόσφαιρα. Κατά τις απογευματινές ώρες οι δυτικοί άνεμοι έφεραν – κατά διαστήματα -σε περιοχές της πόλης και δυσοσμία.

Θυμίζω ότι για τις καταγγελίες των ρυπαντικών επεισοδίων (του …2013) τα ΕΛΠΕ είχαν τιμωρηθεί με πρόστιμο €255.400…

~

TL;DR..

Να τα μαζέψουμε λίγο; Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα: Σοβαρότατα ατυχήματα υπήρξαν και πριν (και μία μέρα πριν!) αλλά και μετά το φονικό γεγονός. Όλα σημαντικά και θα μπορούσαν να έχουν και αυτά θύματα. Επίσης, καταγγέλλεται από τους εργαζόμενους ότι δεν ήταν …ατυχήματα, καθώς η εταιρία έχει φροντίσει να προσλαβάνει συνεργεία αντί για εκπαιδευμένους εργαζόμενους, να τους ζητά να δουλέψουν υπερβολικές ώρες (μέχρι και 30 συνεχόμενες!), και να πιέζει τις εργασίες στο μισό από τον απαιτούμενο χρόνο διεκπεραίωσής τους. Όλα αυτά, είχαν καταγγελθεί από πριν, και ενώ η εταιρία δείχνει ήδη κέρδη, που …υπερβαίνουν το πρόστιμο των 22.000 ευρώ για την εργασιακή συμπεριφορά της.

Στο μεταξύ η κυβέρνηση καλύφθηκε πλήρως από την διενέργεια της εσωτερικής έρευνας της εταιρίας, που, παρότι (σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα) είχε εσωτερικές αντιδράσεις από μέλη-εργαζόμενους στην εταιρία που αντέδρασαν – μα οι αντιδράσεις αυτές δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στην επίσημη αναφορά.

Και βέβαια, αδυνατώ να βρω οπουδήποτε οποιαδήποτε αναφορά στο πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας, ενώ το πόρισμα της Πυροσβεστικής (που ήταν …θυμωμένη για την συμπεριφορά των ΕΛΠΕ) βρίσκεται από τον Αύγουστο του 2015, κλειστό για το κοινό, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας.

Χωρίς αυτά τα δύο πορίσματα, και με το μόνο ανακοινωθέν πόρισμα να έχει (σύμφωνα με δημοσιοποιημένες καταγγελίες πάντα) κενά και να μιλά αόριστα για “ανθρώπινο λάθος”, δεν έχει υπάρχει κρατική απόφαση για επιμερισμό ευθυνών, και τα ΕΛΠΕ απολαμβάνουν, έναν χρόνο μετά, την θετική τους δημοσιότητα καθώς όλοι ξεχνούν το γεγονός.

Και φυσικά, κανείς δεν έχει μείνει να θυμάται τα τέσσερα ονόματα που επαναλαμβάνω (εκνευριστικά μάλλον) στα tweet μου εδώ και εναν περίπου χρόνο:

Χαράλαμπος Δευτεραίος, 41 ετών, πατέρας δύο παιδιών.
Ραμαντάν Ντελιλάΐ, εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, 32 ετών.
Αντώνης Αβράμπος, 27 ετών.
Κώστας Μαγγούρας, 31 ετών.

Τέσσερις άνθρωποι που πέθαναν, και θα έπρεπε να μας γίνει μάθημα, εμάς, της πολιτείας, να κάνουμε ο,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, πάνω από κέρδη και χρηματιστηριακή πορεία μετοχών, να μην βρεθεί κανείς άλλος στην θέση τους. Να τιμωρήσουμε τους υπεύθυνους έτσι ώστε να είναι (τουλάχιστον!) οικονομικά ασύμφορο να αγνοούνται η ασφάλεια των εργαζομένων και οι σωστές διαδικασίες που την επιτρέπουν.

…Έναν χρόνο μετά όμως, ο θάνατός τους αποδυκνείεται μάταιος.

Δεν έχουμε επιρρίψει ευθύνες, αγνοήσαμε τα σημάδια πριν, και συνεχίσαμε να τα αγνοούμε και μετά το αίμα αυτών των τεσσάρων παιδιών. Μόνο από τύχη, καταγγέλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, δεν θρηνήσαμε κι άλλους -ακόμα και αμέσως μετά.

Ευτυχώς, βέβαια. Δεν θα θέλαμε να πάθουν τίποτα οι μετοχές μας, ε;

~

Υ.Γ. Επιλέγω συνειδητά να προλάβω την ημερομηνία της έκρηξης για να παραθέσω την διαδικτυακή έρευνά μου. Θα ήθελα, αν αυτό είναι δυνατόν, να προλάβουν να την διαβάσουν αρκετοί, να συλλέξουν πιθανόν και άλλα στοιχεία που θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο την υπόθεση, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, και να είναι έτοιμοι να ζητήσουν εξηγήσεις για το αν έγινε σωστά η απόδοση ευθυνών από το κράτος, αν υπήρξαν καθυστερήσεις, αν θάφτηκε το θέμα – ή όχι.

Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω καμία προσωπική εικόνα για το θέμα, και η όποια γνώση μου έρχεται αποκλειστικά από δημοσιεύματα που παραθέτω – άρα, δεν μπορώ να απαντήσω σε καμία ερώτησή σας. Διαβάστε,κρίνετε τις πηγές, ξεχωρίστε τα δεδομένα από τις απόψεις, και διαμορφώστε την δική σας εικόνα.

Εγώ κρατάω το εξής: η δημοσιογραφία (που συχνά την κατηγορούμε-και όχι άδικα) για το ότι δεν κάνει την δουλειά της, εδώ φαίνεται να την έχει κάνει, έστω και σκόρπια.

Ύστερα, μένει σε εμάς να αποκτήσουμε κρίση, και να επιμείνουμε για να υπάρξει έλεγχος και αποτελέσματα. Εγώ, παραθέτω την δουλειά των δημοσιογράφων. Μετά, για όσους έγιναν κοινωνοί της προσπάθειάς αυτής, μένει να αναζητήσουν την αλήθεια.

>Update: Στις 5/7/2016 η Εφημερίδα των Συντακτών βγάζει στην δημοσιότητα το πόρισμα του ΣΕΠΕ. Όλο το άρθρο είναι σημαντικό, παραθέτω μόνο τα σημαντικότερα στοιχεία του:

Ευθύνες στην εταιρεία «Ελληνικά Πετρέλαια» (ΕΛ.ΠΕ.) επιρρίπτει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», το πόρισμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 4 εργαζόμενους και προκάλεσε τον τραυματισμό άλλων 2, στο διυλιστήριο της εταιρείας στον Ασπρόπυργο στις 8/5/2015.

Στο πόρισμα διαπιστώνονται σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας από την εταιρεία, παντελής απουσία συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων τμημάτων και μη τήρηση των εσωτερικών κανονισμών.

[…]

Εξάλλου, όπως προκύπτει από το πόρισμα του ΣΕΠΕ, δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την ασφαλή εκτέλεση των εργασιών και πολλές ενέργειες έγιναν στην κυριολεξία στο… πόδι. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόφαση για την αντικατάσταση της επίμαχης βάνας λήφθηκε από τους υπεύθυνους του Τμήματος Μετατροπής μόλις 4-5 ημέρες πριν από την ημέρα του δυστυχήματος, καθώς δεν περιλαμβανόταν στον αρχικό προγραμματισμό συντήρησης.

[…]

Κι όμως, παρ’ όλη την συνυπευθυνότητα που απαιτούνταν μεταξύ των δύο αυτών τμημάτων, δεδομένου ότι ο χώρος του δυστυχήματος βρισκόταν στα όρια ευθύνης των Τμημάτων Μετατροπής και Διακίνησης, η ενημέρωση για την αντικατάσταση της βάνας είχε γίνει μόνο προφορικά, την πρώτη φορά μεταξύ δύο στελεχών τους (4-5 ημέρες πριν) στον διάδρομο (!) κάποιων γραφείων και μια δεύτερη φορά μεταξύ δύο στελεχών του Τμήματος Διακίνησης το απόγευμα της παραμονής του δυστυχήματος, κατά τη διάρκεια του καθημερινού meeting.

Ετσι, κανένας άλλος από το Τμήμα Διακίνησης δεν γνώριζε γι’ αυτή την εργασία, λόγος για τον οποίο δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία ενέργεια από το συγκεκριμένο Τμήμα, όπως η αποστράγγιση και ο καθαρισμός του αγωγού και το κλείσιμο της βάνας στην είσοδο της δεξαμενής, κάτι το οποίο απαιτήθηκε τελικά για την κατάσβεση της πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε.

[…]

Αλλά και στο έντυπο άδειας εργασίας, στον πίνακα των μέτρων ασφαλείας, είχαν βεβαιωθεί ενέργειες που δεν είχαν γίνει ποτέ, όπως ότι ο εξοπλισμός είχε καθαριστεί με ατμό, άζωτο και νερό, ενώ αυτό δεν είχε συμβεί, ότι είχε αποστραγγιστεί, ενώ αυτό έγινε ελλιπώς, και ότι είχε απομονωθεί, ενώ δεν είχε ελεγχθεί εάν ήταν κλειστή η βάνα στην είσοδο της δεξαμενής.

[…]

Επιπλέον, στο πόρισμά του το ΣΕΠΕ αποφαίνεται ότι η μη τήρηση των παραπάνω είχε συνέπειες και για τους εργαζόμενους των ΕΛ.ΠΕ. και για τους εργαζόμενους άλλων εργολάβων και ότι υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η ΕΛ.ΠΕ., ως εταιρεία που παρείχε τον χώρο των εργασιών και, άρα, είχε και την ευθύνη για την εξασφάλιση της ασφάλειας και της υγείας εργαζόμενων άλλων εταιρειών, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.

[…]

Στο πόρισμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας αναφέρεται ότι η πηγή ανάφλεξης του καυσίμου δεν έγινε δυνατό να προσδιοριστεί ούτε από τις μαρτυρίες ούτε από τα ευρήματα.

Ομως, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί παράλειψη, καθώς τη σχετική απάντηση θα μπορούσε πιθανώς να δώσει το πόρισμα του Πυροσβεστικού Σώματος που, έναν και πλέον χρόνο μετά το δυστύχημα και παρόλο που έχει ολοκληρωθεί, έχει επιστραφεί τέσσερις φορές στην υπηρεσία, προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές καταθέσεις.

Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ερωτήματα είναι το γεγονός ότι σημαντικά ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών του ΣΕΠΕ και ζητούν απαντήσεις, για το εάν και πώς συνέβαλαν στο δυστύχημα, δεν περιλαμβάνονται καν στο πόρισμα που συνέταξε.

Για παράδειγμα, δεν εξετάζονται οι καταγγελίες που υπήρξαν για εντατικοποίηση της εργασίας, προκειμένου να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό οι εργασίες συντήρησης, με αποτέλεσμα τα συνεργεία που τις πραγματοποιούσαν να δουλεύουν 12, 14 έως και 16 ώρες την ημέρα.

Δεν εξετάζεται επίσης το γεγονός ότι η χρονική συμπίεση των εργασιών συντήρησης που αποφάσισε η διοίκηση της εταιρείας μπορεί να συνέβαλε στην εκδήλωση του συμβάντος, παρόλο που ο χρόνος που διαρκεί μια τέτοια συντήρηση μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τους δύο μήνες, ανάλογα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων, και ότι το shutdown του 2009 στο ίδιο διυλιστήριο είχε διαρκέσει 42 μέρες, ενώ στη συγκεκριμένη συντήρηση η διοίκηση είχε προγραμματίσει την ολοκλήρωσή της αρχικά μέσα σε λιγότερο από 35 ημέρες και στη συνέχεια μέσα σε μόλις 25 ημέρες.

Στο πόρισμα δεν περιλαμβάνονται καν τα αποτελέσματα του επιτόπιου έλεγχου που διενήργησε το αρμόδιο Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Ανω Λιοσίων μετά το δυστύχημα, στο οποίο αναφερόταν ότι οι 3 από τους 4 μόνιμους στα ΕΛ.ΠΕ. εργαζομένους που ενεπλάκησαν σε αυτό απασχολούνταν εκτός του νομίμου δηλωθέντος ωραρίου τους.

[…]

όλο το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, και του Τάσου Σαραντή εδώ (οι επισημάνσεις δικές μου)

12 Μαΐου 2017, πραγματοποιούνται στις εγκαταστάσεις αποκαλυπτήρια «μνημείου πεσόντων», τα οποία δεν αναφέρουν ονόματα, κάτι που προκαλεί την οργή μητέρας ενός εκ των νεκρών. Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών,

Με τη Δικαιοσύνη να κινείται με σκανδαλωδώς αργούς ρυθμούς για τη συγκεκριμένη υπόθεση, ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα, και με τα φώτα της δημοσιότητας να σβήνουν λίγο μετά το συμβάν, γίνεται φανερός ο κίνδυνος συγκάλυψης τόσο των αιτιών όσο και των υπευθύνων του δυστυχήματος.

[…]

Αγνωστη παραμένει η τύχη του πορίσματος του Πυροσβεστικού Σώματος, το οποίο, αν και είχε ολοκληρωθεί, είχε επιστραφεί τουλάχιστον τέσσερις φορές στην υπηρεσία προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές καταθέσεις.

Στο άρθρο υπάρχει επίσης η δήλωση της εταιρίας για πρόσληψη προσωπικού, και διαρκής εκπαίδευσή τους.

Στις 12 Ιουλίου 2017, ανακοινώθηκε ότι άλλοι δύο μόνιμοι εργαζόμενοι τραυματίστηκαν ελαφρά σε δύο διαφορετικά επεισόδια τις προηγούμενες ημέρες. Ο ένας εκ των δύο, με ελαφρά εγκαύματα βγήκε άμεσα από το νοσοκομείο – ο δεύτερος, που εισέπνευσε ατμούς υδρογονανθράκων κατά τη διάρκεια εργασιών, νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

Το άρθρο από την Εφημερίδα των Συντακτών: Διπλό εργατικό ατύχημα στα ΕΛΠΕ. Το ατύχημα διερευνάται από «τη Διεύθυνση Ασφαλείας των ΕΛΠΕ και τη Διεύθυνση Λειτουργίας του Διυλιστηρίου, ενώ έχει ενημερωθεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας».

Λίγους μήνες μετά, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2017, γίνεται γνωστή εντελώς τυχαία η αναφορά εταιρίας επικοινωνίας προς τα ΕΛΠΕ, κατά την οποία, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών,

Μια έκθεση που έχει να κάνει με τη λεπτομερή καταγραφή και ανάλυση κινήσεων, δράσεων, καταστάσεων και κυρίως προσώπων τα οποία ανήκουν σε ομάδα/ες που θεωρεί/ούν υπεύθυνους τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) για υποβάθμιση περιβάλλοντος στις Δυτικές Συνοικίες.

[…]

»Στο συγκριμένο έγγραφο η παρακολούθηση χαρακτηρίζεται ως «χαρτογράφηση». Στους «χαρτογραφημένους» περιλαμβάνονται απλοί πολίτες, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, κινήσεις πολιτών, επιχειρηματίες της περιοχής που αντιδρούν στις «σκανδαλώδεις χάρες» υπέρ των ΕΛΠΕ.

»Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε δύο μέλη του «Δικτύου 50» διότι έχουν προβεί στο «έγκλημα» να κατηγορήσουν ανοιχτά τα ΕΛΠΕ ως κύριους ρυπαντές στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Για ένα από τα μέλη μάλιστα του «Δικτύου 50″ υπάρχουν έξι διαφορετικές αναφορές.

»Ιδιαίτερα απαξιωτικοί είναι οι χαρακτηρισμοί για τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου, για τα οποία υπάρχει πλήρης «χαρτογράφηση».

(Αναρωτιέμαι αν είμαι και εγώ σε κάποια αντίστοιχη «αναφορά» με όσους διαμαρτύρονται κατά των ΕΛΠΕ…)

Μία μόλις μέρα αργότερα, ο ιστότοπος CityView αναφέρει έναν τραυματισμό εργαζομένου στα ΕΛΠΕ.

(Την είδηση, δεν μπόρεσα να την βρω ούτε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ούτε σε άλλη αντίστοιχης εμβέλειας ειδησεογραφική πηγή, οπότε δεν έχω κανένα στοιχείο για την εγκυρότητά του).

Το άρθρο αναφέρει πως:

διασωληνωμένος με κρανιοεγκεφαλική κάκωση νοσηλεύεται στη ΜΕΘ του Κέντρου Εγκαυμάτων στο Θριάσειο νοσοκομείο εργαζόμενος αλβανικής καταγωγής που τραυματίστηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 7 Σεπτέμβρη, όταν κατά την διάρκεια εργασιών στο πλαίσιο της γενικής συντήρησης του Διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, δέχτηκε χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλική ντίζα μηχανής καθαρισμού βιομηχανικού εξοπλισμού.

Ο εργαζόμενος δούλευε σε εργολάβο ο οποίος έχει αναλάβει τμήμα του έργου της γενικής συντήρησης του διυλιστηρίου.

Κανένα άλλο στοιχείο δεν υπάρχει για την ιατρική πορεία αυτού του ανθρώπου έκτοτε.

(Update 8/5/2018: Δικό μου το λάθος, πιστοποίησα την είδηση τελικά και στον Ριζοσπάστη από τις 9 Σεπτεμβρίου 2017

Γίνεται λόγος για νοσηλεία σε «σοβαρή κατάσταση» στο ρεπορτάζ – αλλά δεν μπόρεσα να βρω τίποτα άλλο για την κατάστασή του μετά)

Μπαίνοντας στο 2018, στις 5 Απριλίου του 2018 ανακοινώνεται η πώληση του 50,1% των ΕΛΠΕ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ,

ενώ πέντε ημέρες μετά, στις 10 Απριλίου, οι εργαζόμενοι σε εργολαβικές εταιρίες, έκαναν 48ωρη απεργία στην Θεσσαλονίκη, και 24 στην Αθήνα. Οι εργαζόμενοι αναφέρουν ότι:

Οι περίπου 1.500 εργολαβικοί εργαζόμενοι των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ.), το εργασιακό καθεστώς των οποίων καθορίζεται από το γεγονός ότι απασχολούνται μέσω τρίτων εταιρειών, στερούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Με πρώτο και κυριότερο το γεγονός ότι, ύστερα από τρεις ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου (τρίμηνες, είτε εξάμηνες είτε ακόμα και χρόνου), οι εργολάβοι στους οποίους απασχολούνται δεν ανανεώνουν τις συμβάσεις τους για διάστημα 45 ήμερων.

Αυτή η υποχρεωτική «άδεια», που ανακοινώνεται στους εργολαβικούς εργαζόμενους λίγο πριν από τη λήξη του ωραρίου της τελευταίας ημέρας του μήνα, επιβάλλεται από τους εργολάβους, ώστε να μην αποκτήσουν τα δικαιώματα που προβλέπει η νομοθεσία με συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Αδήλωτη-ανασφάλιστη εργασία

Πέρα από αυτή την ισόβια ομηρία, αυτή η σχέση εργασίας έχει παρεπόμενα εις βάρος και πάλι των εργαζομένων, αλλά υπέρ των εργολάβων, αφού δεν δικαιούνται τριετίες, επίδομα γάμου, επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και βάρδιας.

Η απλήρωτη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία δεν λείπουν από την εργοδοτική πρακτική, ενώ δεν λαμβάνουν βαρέα ανθυγιεινά ένσημα.

Και, όταν αποτολμούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, υφίστανται τραμπουκισμούς και απειλές από τους υπεύθυνους των εργολαβικών εταιρειών, ακόμη και από εργοδοτικούς συναδέλφους τους.

Με πιο πρόσφατο το περιστατικό στα ΕΛ.ΠΕ. Θεσσαλονίκης, όπου εργολαβικός εργαζόμενος επιτέθηκε και προπηλάκισε συνάδελφό του, διότι έλαβε μέρος στην ψηφοφορία που διενεργούσε το σωματείο τους για την πραγματοποίηση κινητοποιήσεων.

[…]

Η εταιρία απαντά άμεσα με ανακοίνωση δύο ημέρες μετά τονίζοντας τις ανάγκες που καλύπτουν οι εργαζόμενοι σε εργασίες «σίτισης και φύλαξης και καθαριότητας»:

[…]

H ανάθεση επιμέρους δραστηριοτήτων και λειτουργιών υποστηρικτικού (διοικητικές, τεχνικές υπηρεσίες) ή περιφερειακού χαρακτήρα (π.χ. φύλαξη, καθαριότητα, σίτιση, συντήρηση μηχανολογικού εξοπλισμού) σε τρίτες επιχειρήσεις, είναι μια συνήθης και νόμιμη επιχειρηματική πρακτική.

Ο Ομιλος ΕΛΠΕ συμβάλλεται, μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών που διεξάγονται δυνάμει του Κανονισμού Προμηθειών του Ομίλου, με εταιρείες που διαθέτουν την κατάλληλη τεχνογνωσία και υποδομή, τα υψηλά επαγγελματικά πρότυπα, καθώς και τον απαραίτητο εξοπλισμό και οργάνωση για την εκτέλεση των έργων και υπηρεσιών που αναλαμβάνουν.

Η παροχή υπηρεσιών φύλαξης, σίτισης και καθαριότητας, ανατίθεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας σε εξωτερικούς συνεργάτες, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα πρόσληψης και ένταξης στην ΕΣΣΕ ΕΛΠΕ αντίστοιχων ειδικοτήτων, όπως προβλέπεται και από τη συμφωνία της Διοίκησης της Εταιρείας με το Σωματείο των εργαζομένων σε αυτήν, από 1/8/2011.

Συμπερασματικά, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι αναφορές σε “κάτεργα”, “νταχάου” και “σύγχρονους σκλάβους” δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και παραγνωρίζουν το γεγονός ότι για τις συγκεκριμένες θέσεις εργασίας συνωθούνται εκατοντάδες συμπολίτες μας, που προφανώς κάθε άλλο παρά να “υποδουλωθούν” επιθυμούν».

9/5/2018: μπήκα στο twitter για να αναζητήσω πόσοι θυμήθηκαν την χθεσινή ημέρα: Μόλις 2 άνθρωποι, και ένας ειδησεογραφικός τόπος, το CityView, που είχε ανακοίνωση των ΕΛΠΕ για την χθεσινή ημέρα μνήμης, με αναφορά σε αγορά και δωρεά δύο αναπνευστήρων αξίας 65.000 ευρώ. Μου έκανε εντύπωση που κανείς δεν το θυμάται πια αλλά τα ΕΛΠΕ έκαναν τρία χρόνια μετά τέτοια ενέργεια. Το αναζήτησα στον δικτυακό τους τόπο, για να αντιληφθώ τελικά ότι δεν ήταν λάθος ο τίτλος και το κείμενο στο CityView που αναφερόταν σε «έναν χρόνο μετά» αλλά η ημερομηνία της ανάρτησης, και η ανακοίνωση από τα ΕΛΠΕ έγινε το 2016…

Είχα σκοπό να γράψω ένα κείμενο για την δολοφονία Γρηγορόπουλου, και αναφέρθηκα στον Ρωμανό – και το έκανα αχταρμά, προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη. Το αρχικό κείμενο θα ανέβει τις επόμενες ημέρες, ίσως αύριο, γιατί σήμερα θέλω να εξηγήσω την αμηχανία που έχω να μιλάω για τον Ρωμανό.

Για τον Ρωμανό δυσκολεύομαι πολύ να πω την γνώμη μου – γιατί αυτή δεν συνάδει με καμία από τις υπάρχουσες που έχω ακούσει, γιατί αυτό το παιδί είναι ακόμα εδώ, και παλεύει, και -το πιο σημαντικό- γιατι είναι πολύ λάθος ένας βολεμένος καναπεδάκιας όπως είμαι εγώ να προσπαθεί να ερμηνεύσει έναν άνθρωπο που κάνει ληστείες, πηγαίνει φυλακή, κάνει απεργία πείνας και κινδυνεύει να πεθάνει *γι’ αυτά που πιστεύει*

Ο μόνος ρόλος που έχω στην υπόθεση, είναι αυτός του δράστη της ενδεχόμενης δολοφονίας του, όχι του φίλου του. Αυτού στον οποίο απευθύνεται, όχι του συναγωνιστή του.

Ενας ιδιαίτερα άβολος ρόλος, ομολογώ.

Μπορώ όμως, και σήμερα το αντιλήφθηκα, να μιλήσω γι’ αυτά που καταλαβαίνω. Αν πράγματι μιλάει σε εμένα, να εκτεθώ και εγώ (ίσως το λιγότερο που μπορώ να κάνω) για να εξηγήσω τι έχω αντιληφθεί από αυτά που λέει, και με αφορούν.

Αν συνεχίσεις, θέλω να καταλάβεις και εσύ ότι δεν θέλω να τον κρίνω – θέλω να κρίνω εμένα. Δεν θέλω να τον ηρωποιήσω, θελω να αντιληφθώ τις δικές μου ευθύνες. Δεν θέλω να σε πείσω ότι έχω δίκιο, δεν ξέρω ούτε και γω αν έχω δίκιο. Μάλλον δεν εχω. Θέλω να σου εξηγήσω τι έχω καταλάβει, και αν κάνω λάθος, πολύ πιθανό να κάνω, ξέχεσέ με πιο κάτω, στα σχόλια, και πες μου είσαι μαλάκας, δεν θέλει να σου πει αυτό το παιδί. Να καταλάβω θέλω, όχι να διδάξω. Ναι; Ναι. Προχωράμε.

~

Το ερώτημα για τον Ρωμανό για μενα έχει τεθεί τελείως λάθος. Δεν ξέρω ποιος φταίει γι’ αυτό, αλλα νομίζω ότι οι σπουδές του δεν είναι καν το θέμα. Ο Ρωμανός – όπως καταλαβαίνω εγώ- δεν θέλει να σπουδάσει. Μπορεί να θέλει, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό θεωρώ:

Ο Ρωμανός θέλει να αλλαξει τον κόσμο. Και θα κάνει απεργία πείνας μέχρι τον θάνατο για να το πετύχει.

Οι σπουδές είναι μία αφορμή. Του επέτρεψαν να δώσει εξετάσεις, μόνο για να του το απαγορέψουν μετά. Τον βράβευσαν, του έδωσαν οικονομικό «δώρο» – ενώ γνώριζαν καλά ότι δεν υπήρχε περίπτωση να του επιτρέψουν να βγει από την φυλακή ούτε μία ώρα.

Και όχι μόνο σ’ αυτόν – είναι ένα κερασάκι σε μία βρώμικη τούρτα. Ετσι συμπεριφέρονται σε όλους. Στις φυλακές βάζουν «τους χειρότερους της κοινωνίας μας» για να τους συμπεριφερθούν με ακόμα πιο απάνθρωπο τρόπο αμέσως μετά. Τον Καρέλι τον βασάνισαν επι μέρες, βγάζοντας του τα νύχια, σπάζοντάς του τα πέλματα – παραλίγο ακόμα και να του κόψουν τελείως τα γεννητικά όργανα. Και αυτή είναι η γνωστή περίπτωση – όχι η μόνη. Στους ασθενείς στις φυλακές Κορυδαλλού τους στοιβάζουν εν γνώση τους ότι υπάρχει θέμα δολοφονικής φυματίωσης. Για όποιον διαμαρτύρεται για τις απάνθρωπες συνθήκες, του έχουν πλέον έτοιμα λευκά κελία. Στην Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος της εισαγγελείας εφετών ντρέπεται γιατί στέλνει φυλακισμένους σε υπερπληθείς φυλακές, που δεν τους επιτρέπεται ούτε προαυλισμός – για μήνες. Κοινοποιεί την ντροπή του και δημόσια, με καμία αντίδραση. Για κάθε φυλακισμένο το κοστος διαβίωσης είναι περίπου ενάμισι ευρώ την ημέρα – και για το φαγητό του. Κοιμούνται σε στρώματα στο πάτωμα, μέσα σε βρώμικα κελιά, με κατσαρίδες για κατοικίδια.

Αυτά, τα κάνει το κράτος. Δεν είναι άγνωστο, δεν είναι καν περίεργο – όσα αναφέρω, είναι και τεκμηριωμένα, και δημοσιευμένα, και, κυρίως, ανεκτά εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτός είναι ο άμεσος κόσμος του Ρωμανού. Αυτόν τον κόσμο θέλει να αλλάξει τώρα, και ευρύτερα τους λόγους που καθορίζουν την ύπαρξη του κόσμου αυτού. Όχι η φυλακή: η κόλαση της φυσιολογικής ζωής μας.

Εγώ, πάντως, έτσι καταλαβαίνω. Δεν έχει να κάνει με σπουδές, με μια σχολή ή μία άδεια τον μήνα. Ακόμα και αν λύναμε αυτό, θα είχε πολλούς, ακόμα περισσότερους και πιο σημαντικούς λόγους να μας ξεγυμνώσει – και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα δοκίμαζε να το κάνει, με κάθε πιθανό τρόπο.

Και φαντάσου: Δεν μπορούμε καν να λύσουμε το απλό, να του δώσουμε αυτό που του υποσχεθήκαμε με τον τρόπο μας ότι θα του παρέχουμε, αυτό για το οποίο τον βραβεύσαμε όταν επιχείρησε να πετύχει! Μπορούμε να τον καταλάβουμε καν όταν ζητά έναν καλύτερο κόσμο; Έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε εμείς να πατρονάρουμε ένα νέο παιδί («υποσχέσου ότι δεν θα δραπετεύσεις») που αρνείται όχι να αποδεχθεί, όπως εμείς, μα καν να ανεχθεί μία τέτοια πραγματικότητα;

Είμαστε εμείς ικανοί να βοηθήσουμε σε οτιδήποτε προσπαθεί να μας πει;

Εγώ πάντως, έτσι καταλαβαίνω. Μπορεί να κάνω λάθος – μακάρι να κάνω λάθος, να είναι όλα για μία άδεια, για ένα σχολείο. Γιατί αν έχω δίκιο, δεν θα τον σκοτώσει μία αθέτηση υπόσχεσης τον Ρωμανό – αλλα μία αδυναμία αντίληψης της ευρύτερης εικόνας.

Μίας τρομαχτικης κόλασης αδικίας και υποκρισίας, που ανεχόμαστε και συντηρούμε, και που δεν διορθώνεται τόσο απλά με μία άδεια.