Δεν έχουν να κάνουν με έναν αθώο δεκαπεντάχρονο τα γεγονότα του σαββατοκύριακου. Ηταν η αφορμή, όχι η αιτία.

Οτι θα ξεχάσουμε είναι η αιτία.

Αυτά έλεγα τότε, τις ίδιες ημέρες, το 2008. Προσπαθώντας να δω αν άλλαξε κάτι, απογοητεύομαι περισσότερο.

Όχι μόνο ξεχάσαμε, αλλά αποδείξαμε με τις πράξεις μας ότι προσθέτουμε βάρος στην ταφόπλακα κάθε ελπίδας για καλύτερες ημέρες.

Έκτοτε, από το 2008, ζήσαμε πολλά:

Ζήσαμε μνημόνια, και εντολές ξένων για το πως θα νομοθετήσουμε, και ποιος θα κυβερνήσει την χώρα μας (ακόμα και μη εκλεγμένοι),

Ζήσαμε υπεύθυνους για την κρίση, να μας κάνουν συνυπεύθυνους με τα «όλοι μαζί τα φάγαμε»,

Ζήσαμε άφθονη, ατιμώρητη αστυνομική και κρατική βία – όχι μόνο προς διαδηλωτές, αλλά και προς κάθε ταλαιπωρημένο που βρέθηκε στον δρόμο τους,

Είδαμε αθώους συμπολίτες μας να φτωχαίνουν, να ζουν με τα ελάχιστα, να ζουν με τα σκουπίδια – ή να καίγονται όπως το κοριτσάκι στην Θεσσαλονίκη, ή φέτος το παιδάκι με το κερί στην Λάρισα,

Είδαμε ένα κράτος να αναγάγει την φορολογία σε κύριο επάγγελμά του, ως «λύση» για όλα τα οικονομικά δεινά που μας βρήκαν,

Είδαμε κόμματα που υπόσχονταν αξιοπρέπεια – και έβγαιναν χάρη σ’ αυτήν την υπόσχεση – να πιάνονται χέρι-χέρι με Καμμένους και Νικολόπουλους, να λένε «αυτά τα λέγαμε πριν», να λυγίζουν μπροστά στην αδυναμία να τηρήσουν την υπόσχεσή τους,

Είδαμε το τρίγωνο τράπεζες – μέσα μαζικής ενημέρωσης – κόμματα να συνεχίζουν το έργο της αλληλοκάλυψης με κάθε τρόπο, κυρίως με σημαία το «too big to fail»,

Είδαμε από την μία τα κόμματα, να βγαίνουν με ψέματα, με Ζάπεια και Θεσσαλονίκες, με υποσχέσεις για τα δημοψηφίσματα, και να αυτοαναιρούνται αμέσως μετά, ή ακόμα και κόμματα υπερχρεωμένα και διαπλεκόμενα, να επιμένουν να «ξεκαθαρίσουν» την δική μας οικονομία,

Είδαμε επιχειρήσεις που στο παρελθόν εκμεταλλεύτηκαν φωτογραφικούς νόμους και τα στραβά μάτια του κράτους, όχι μόνο να παραμένουν αλώβητες, αλλά να συνεχίζουν να συναγελάζονται με το δημόσιο και τις κυβερνήσεις, σαν να μην έγινε τίποτα,

Είδαμε τις τράπεζες να καταρρέουν, και ουδείς, ούτε οι άρχοντές τους, ούτε οι εποπτικές αρχές, να οδηγούνται σε μία διαδικασία απόδοσης ευθυνών,

Είδαμε τις δήθεν ελπίδες μίας πιστωτικής ζωής να συντρίβονται, την δανεική καλοπέραση των πιο διαπλεκομένων εξ ημών να διαλύεται, και ο λογαριασμός όλων μας να έχει μόνο τιμή – μα όχι λογιστικό έλεγχο,

Είδαμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφημερίδες και κανάλια, να λένε ψέματα, να λασπολογούν, να πασχίζουν να αλλάξουν την πραγματικότητά μας καταπώς τους βολεύει, βουτηγμένα και αυτά στα χρέη να νουθετούν για τον καλύτερο πολιτικό σωτήρα της επιλογής τους,

Είδαμε ανθρώπους να ζουν σε βρώμικες σκηνές ή να πνίγονται σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, να φυλακίζονται στην χώρα μας χωρίς κανέναν λόγο – μόνο και μόνο γιατί πάλεψαν να ξεφύγουν από έναν πόλεμο, και εμείς να μην τους παρέχουμε καν τα αυτονόητα, να τους δίνουμε «αμφίβολη ποιότητα-ποσότητα νερού και φαγητού», να τους αφήνουμε να κρυώνουν ή να πεθαίνουν σε μία πλαστική σκηνή, στο χιόνι ή σε μολυσμένες αποθήκες που βαφτίσαμε «καμπ»,

Να αφήνουμε μικρά παιδιά να κινδυνεύουν από σεξουαλική κακοποίηση, αδιάφοροι,

Είδαμε πολιτικούς να μην ευθύνονται για ένα τεράστιο χρέος των διακυβερνήσεων τους,

Είδαμε απίστευτη υποκρισία, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όπου αυτό που κατηγορούσαν εχθές γίνεται απαραίτητο σήμερα, και αυτό που ήταν απαραίτητο εχθές, σήμερα να είναι απεχθές,

Είδαμε την Ευρώπη όχι μόνο να αδιαφορεί, αλλά να επιμένει σε ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα, για να σώσει μεταξύ άλλων και το δικό της τομάρι,

Είδαμε μία Ευρώπη που κλείνει, σε κάθε ευκαιρία, τις πόρτες της σε όσους έχουν ανάγκη, και συνδιαλέγεται με γείτονες – δικτάτορες – εκβιαστές αρκεί να μην αντιμετωπίσει το ζήτημα της μετανάστευσης,

Είδαμε, εκτός από την Ευρώπη, και εδώ στην Ελλάδα οι γνήσιοι λάτρεις του ναζισμού και των κρεματορίων να αναλαμβάνουν «πολιτικό ρόλο», να αποδέχονται «πολιτική ευθύνη» για δολοφονίες και επιθέσεις με μολότοφ σε οικογένειες για να αποκομίσουν την ψήφο του κάθε εν δυνάμει ακροδεξιού φασίστα που εκτονώθηκε.

~

Είδαμε τόσα, τόσα πολλά πράγματα.

Φτάνουν τα λίγα καλά;

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι η αλληλεγγύη, των απλών ανθρώπων, του ανώνυμου γείτονά μας, -κόντρα σε κάθε στυγνή λογική, κόντρα σε κάθε φασιστική διαταγή- με όποιον τρόπο μπορούσε, σ’ αυτόν που είχε ανάγκη.

Αρκεί αυτό;

~

Η πεποίθησή μου ήταν, και είναι ακόμα, ότι είχαμε μία οφειλή να ξεπληρώσουμε τον Δεκέμβρη του 2008. Ως οι πολίτες που καθόρισαν, με την ανοχή και την εντολή μας, μία απίστευτα μεγάλη φούσκα ψεύτικων ονείρων, ψεύτικων θεών, ψεύτικης ελπίδας και προτεραιοτήτων, μας δόθηκε μία μοναδική ευκαιρία να προβούμε σε μία κρίση αυτογνωσίας, να γίνει ανάγκη η ειλικρίνεια, να δούμε που κάναμε λάθος, και πως, αληθινά, μπορούμε να το διορθώσουμε.

Να εξηγήσουμε, σ’ αυτήν την νέα γενιά που δολοφονήσαμε σε ένα πεζόδρομο στα Εξάρχεια, ότι έχουμε καταλάβει που έχουμε ευθύνη, και είμαστε πρόθυμοι να διορθώσουμε.

Αντ’ αυτού, από το 2008 και μέχρι σήμερα, κεράσαμε και κεραστήκαμε ψέμα, δολοπλοκίες, υποκρισία και εξαπάτηση. Μόνο εκ των συνθηκών στερηθήκαμε και άλλες πιστωτικές ζωές – αν και, σε μεγαλύτερο επίπεδο, δεν το χάσαμε ούτε καν αυτό το ψέμα.

Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο θυμός, δεν είναι απέναντι σε έναν αστυνομικό που πυροβόλησε, ένα βράδυ, επειδή πίστευε ότι μπορούσε να το κάνει ατιμώρητος. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο θυμός είναι απέναντι σε εμάς, που δεν μας ένοιαζε καθόλου, πραγματικά, η συνέπεια των πράξεών μας.

Ελπίζω, ειλικρινά, όσοι διαμαρτυρηθούν δια της βίας, τότε, τώρα, και για πάντα για αυτήν την στάση μας, να κάνουν λάθος. Ελπίζω, ειλικρινά, να μην είναι αυτή η διαδικασία που αλλάζουν τα πράγματα.

– γιατί τα πράγματα θα αλλάξουν.

Ελπίζω μόνο, να επικρατήσει η λογική στους αποδέκτες του θυμού, σε εμάς, και να δούμε, ο καθένας μας και όλοι μαζί, τα δικά μας λάθη, να επαναπροδιορίσουμε τις αξίες μας, να ξαναδούμε τις προτεραιότητές μας, να αποδεχθούμε τα λάθη μας.

Δεν έχουν να κάνουν με έναν αθώο δεκαπεντάχρονο τα γεγονότα του 2008, ή τα σημερινά. Ήταν η αφορμή, όχι η αιτία.

Ότι θα ξεχάσουμε είναι η αιτία.

Update: η λίστα ανανεώνεται διαρκώς, διότι μου προσφέρονται συνέχεια αφειδώς κι άλλοι λόγοι για να είμαι ευτυχής. Για να μην χάνεστε, τα αρίθμησα (να τσεκάρετε και τα blogs κάτω)…

Βάλτε το και σεις στο blog σας……και αμέσως μετά τον θυμό, είμαι τρισευτυχισμένος!

Πολύ, πολύ χαρούμενος 😀

Όλα είναι τέλεια! Το εννοώ – είναι υπέροχα φτιαγμένα όλα!

Προς στιγμήν, ανησύχησα: νόμιζα οτι κατάλαβε ο κόσμος τι έγινε τις τελευταίες ημέρες. Νόμιζα οτι υπήρξε μήνυμα, οτι κάποιοι το επεξεργαστήκανε, οτι κάτι θα άλλαζε.

Ήξερα βέβαια καλά, οτι ΑΝ κάτι άλλαζε, αυτό θα γινόταν για τα μάτια του κόσμου.

Οπότε, ευτυχώς! Σε ευχαριστώ Θεέ μου, κανείς δεν κατάλαβε τίποτα!

1. Απο την κυβέρνηση δεν παραιτήθηκε κανείς. Το ξαναγράφω για να χωνέψουμε την τύχη μας: δεν παραιτήθηκε ΚΑΝΕΙΣ. Αντιθέτως, η υπόθεση αφέθηκε στα στιβαρά χέρια του εντυπωσιακού Προκόπη Παυλόπουλου.
2. Ο υποδειγματικός Κούγιας αποφάσισε να υποστηρίξει τον πελάτη του λέγοντας ότι το θύμα ήταν ένα απροσάρμοστο κωλόπαιδο, και του άξιζε – ακριβώς αυτό που πίστευαν και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας, και φυσικά, δόξα τω Θεώ, δεν ζήτησε απο τον πελάτη του να ζητήσει ούτε μία τυπική συγνώμη ίσως και να ζήτησε. Εχω διαβάσει μόνο αποσπάσματα και όχι το πλήρες απολογητικό. Αλλωστε, εκ του υπόλοιπου απολογητικού σημειώματος (που αναφέρει οτι το απροσάρμοστο αναρχικό στοιχείο είχε αλλάξει πολλές φορές σχολεία, οτι έκανε φασαρίες στο πόλο και οτι σύχναζε, απροσάσμοστα κινούμενο ενώ ήτο γόνος πλούσιας οικογένειας, στα εξάρχεια), είναι παραπάνω απο εμφανές οτι λυπάται πολύ.
3. Οι οποίοι πολίτες, εκμεταλλευόμενοι τον χαλασμό δήλωσαν 430 (αν θυμάμαι καλά) σοβαρές ζημιές στα καταστήματά τους, μόνο για το λεκανοπέδιο, και σε πολλές περιοχές κατέβηκαν στους δρόμους – μόνο και μόνο για να χτυπήσουν τους… κουκουλοφόρους.
4. Κάποιοι ντύθηκαν ως κουκουλοφόροι, έσπασαν τα πάντα, ακόμα και τα απείραχτα μέχρι τότε μαγαζία (όπως το Πλαίσιο) – αλλά κυρίως τα μικρομάγαζα, τα οποία μερικοί εξ αυτών τα λεηλάτησαν κιόλας.
5. Οι βουλευτές του Λάος ασχολήθηκαν με τις βιτρίνες, και κατα προτίμηση τις δικές τους.
6. Οι βουλευτές του Πασοκ, με τα λάθη του παρόντος, ζητώντας ως λύση να αλλάξει η κυβέρνηση, οι -εξαφανισμένοι- βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χρέωσαν την πρόσληψη του ειδικού φρουρού στο Πασόκ, και τα επεισόδια σε λογική «το πράσινο καίει πράσινο».
7. Ειδικά ο βουλευτής που έχουμε την τύχη να μας υπηρετεί, όταν του μίλησαν για το περιστατικό με τον φρουρό, είπε οτι «ε, αυτά γίνονται«.
8. Ο κόσμος θα ηρεμήσει όταν μπουν τα συνεργεία του Δήμου και καθαρίσουν τις ζημιές, και θα ξαναβάλει φωτάκια και ω, ευτυχώς, νέο δέντρο.
9. Η κρίση κατα τους ειδικούς μεταφράζεται σε οικονομικούς δείκτες.
10. Οι εφημερίδες έβγαλαν μαύρα εξώφυλλα λέγοντας ξεκάθαρα οτι η δημοκρατία μας απειλείται επειδή καταχράσθει το δικαίωμα της ελευθερίας (αλήθεια λέω, δείτε το με τα μάτια σας – ενώ δεν τα είπε καν έτσι ο άνθρωπος, ακόμα καλύτερα δηλαδή) ενώ αλλες απειλούσαν τον κόσμο να κρατήσουν τα χορτασμένα μαλακισμένα τους στο σπίτι αλλιώς… Οι ίδιες βέβαια, απειλούσαν λίγες ημέρες νωρίτερα οτι οποιος τους πάει κόντρα, ας φάει ότι λαμογιά προλαβαίνει, γίατι αν δεν βγάλει τον σκασμό, μαύρο φίδι που τον έφαγε.
11. Τα κανάλια έδειξαν σε πολλαπλάσιο βαθμό τις καταστροφές, ουρλιάζοντας όσο μπορούσαν περισσότερο – και διακόπτοντας για διαφημίσεις (πολλές φορές των ίδιων καταστημάτων που καιγόντουσαν).
12. Οταν ήταν εφικτό δε, γέμιζαν με έξτρα ήχους τα γεγονότα, όπως έκανε το mega στο video της δολοφονίας, και απέλυσε τον εργαζόμενο αμέσως μετά.
13. Μαζί με τους αναρχικούς οι χρυσαυγίτες κατέβηκαν και αυτοί στους δρόμους.
14. Οι αστυνομικοί, ευτυχώς δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να γρονθοκοπούν ανθρώπους που έτρεχαν, να ρίχνουν δακρυγόνα στα μάτια παιδιών και να πυροβολούν στον αέρα.
15. Ο Παναθηναϊκός έδωσε κανονικά το παιχνίδι για το Champions League, με φιλάθλους, και πανηγύρισε την πρόκρισή του στον επόμενο γύρο. (add: είχε και τηλεθέαση)
16. Ο Σύριζα κατηγορήθηκε για άλλη μία φορά οτι κατεβάζει τους κουκουλοφόρους στον δρόμο, τσακώθηκε με το ΚΚΕ που με την σειρά του δεν πρότεινε απολύτως καμία εφικτή λύση, και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν ευτυχώς να ματαιώσουν την συγκέντρωσή τους ελπίζοντας οτι η πρόσκαιρη αναμπουμπούλα του κόσμου θα γέμιζε τις πλατείες τους – και ας γινόταν ότι ήθελε μετά.
17. Η μοναδική παρέμβαση της κυβέρνησης ήταν οτι προτίθεται να αποζημιώσει τους εμπόρους.
18. Μπήκε στα ψιλά η είδηση οτι η ελλάδα έχει χρεωκοπήσει.
19. Εμείς μείναμε καθηλωμένοι στους καναπέδες μας.
20. Η εκπομπή της Αννας Δρούζα, «Μπορώ» ασχολείται με την υπόθεση των Αλέξανδρων (του Κούγια, ο οποίος δήλωσε οτι ήταν «θέλημα θεού» και του δεκαπεντάχρονου) (Add: και η Τατιάνα. Thank God.).
21. Η απάντηση στο ερώτημα του in.gr «Η επόμενη ημέρα από τα επεισόδια φέρνει:» Πλειοψηφικά κερδίζει το 17% απο εμάς που απάντησε «Τη διόγκωση της ανασφάλειας του πολίτη» και ακολουθεί το 14% με την απάντηση «Τα αποκαΐδια και την οικονομική ζημιά» (ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ για αυτό)
22. Μην ξεχάσουμε την αστυνομία που παρέστη στην κηδεία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, στέλνοντας τα ΜΑΤ και ρίχνοντας δακρυγόνα.
23. Οι οποίες αστυνομικές δυνάμεις όταν πυροβολούν ακόμα και με τα χέρια, απολύονται οι φωτογράφοι που το απαθανατίζουν
24. Βγήκαν και ποστ με τίτλο: Η Πάτρα και η Λάρισα δείχνουν το δρόμο. Επιτέλους! Add: Εκφράζονται και οι υγειώς σκεπτόμενοι έλληνες μέσω του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Σύλλογου: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων…» Το πρωτότυπο κείμενο των υγειώς σκεπτόμενων Ελλήνων μέσω του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, μπορείτε να το βρείτε στον δικτυακό τους τόπο. . Ενα ειλικρινές ευχαριστώ για την σπάνια παρέμβασή τους. Add: όπως μου σφύριξε ο ioarvanit οι κτηνίατροι ψαλίδισαν τα νόστιμα σημεία της δήλωσής τους. Ακόμα καλύτερα. Η σταθερότητα με την οποία σκέπτονται και κινούνται, είναι ένα ακόμα σημάδι της ποιότητάς τους. Αλλο ένα μπράβο λοιπόν. (thanks ioarvanit)
25. Εντελώς στο κλίμα των ημερών, ο Βασίλης Γκαγκάτσης με έναν φορτισμένο συναισθηματικά λόγο, παραιτείται (Thanks Μαρία).
26. Αφου έγινε εμφανές οτι οι λόγοι που τον οδήγησαν σε παραίτηση δεν ισχύουν πλέον, ο κύριος Κίττας (ο μοναδικός άνθρωπος που είχε παραιτηθεί κατα την διάρκεια των εξελίξεων), διόρθωσε τα πράγματα και απέσυρε την παραίτησή του . Ενα μπράβο σε αυτούς που παραιτούνται και ενώ γίνεται δεκτή η παραίτησή τους, την αποσύρουν. Ενα εξτρα μπράβο σε αυτούς που ενώ παραιτούνται, συνεχίζουν γιατί δεν έγινε δεκτή η παραίτησή τους. Και ένα σουπερ μπράβο σε αυτούς που δεν την κάνουν δεκτή.
27. Μην ξεχαστούμε: ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν είδε πουθενά πολιτικές ευθύνες.
28. Αν τελικά αποδειχθεί οτι η σφαίρα εξοστρακίστηκε, θα δικαιωθεί ο φρουρός και θα επέλθει η νομιμότητα.
29. Να το ξαναπώ; Δεν παραιτήθηκε κανείς και απο πουθενά. Και δεν απολύθηκε κανείς και απο πουθενά. Άρα συμφωνούμε όλοι οτι όλα πήγαν περίφημα. Επίσης οι υγιώς σκεπτόμενοι έλληνες εκφράστηκαν μέσω του Κτηνιατρικού Συλλόγου, στο οποίο, προφανώς, ανήκουν.
30. Βρε, πήγα να το ξεχάσω: Η απόφαση για την υπόθεση του Κύπριου φοιτητή, αναβλήθηκε για την επόμενη εβδομάδα. Αλλο ένα ευχάριστο γεγονός που προστίθεται στην καταπληκτική λίστα μας. Δεν μπορώ άλλωστε να φανταστώ γιατί όχι: άλλωστε το μόνο που έκανε ο εισαγγελέας ήταν «Τη μετατροπή του κατηγορητηρίου για τους τέσσερις από τους επτά αστυνομικούς που εμπλέκονται στην υπόθεση του Κύπριου φοιτητή». Και αν το κάνει ο εισαγγελέας, αντιλαμβάνεστε οτι αυτό είναι το μάξιμουμ της ποινής. Και όλα αυτά έγιναν εν μέσω επεισοδίων. Priceless! (Κρίμα που υπάρχουν και λογικές φωνές που διαστρεβλώνουν αυτό το υπέροχο κλίμα. Κρίμα.)
31. Ενα ιδιαίτερο ευχαριστώ στον Αντέννα που δεν ματαίωσε την συμπαθέστατη εκπομπή «Η στιγμή της αλήθειας». Σας ευχαριστώ απο βάθους καρδιάς. Είστε πραγματικά υπέροχοι. Και εσείς, και το κοινό που γελάει σε κάθε ερώτηση. Ενα μπράβο σε όλους.
32. Το οσκαρικό: (το γράφω αργά για να το πιάσετε): Οιιιι ττρρρράαααπεεεεεζζζζζεςςςς δδδδιιιιααααφφφφφημμμίιιιιζοουυυνν ααακκκόοομμα ππππιισσσσστττωωωτττττικκκκέεεςςς κκκάαααααρρρρρττττεεεεεςςςςς κκκκκαααααιιι ππππιισσσσστττωωωτττττικκκκαααά δδδδδδαααανννεεεειιααα. Το πιάσατε; Το χωνέψατε; Αν άξιζε έστω και ένα μόνο πράγμα, είναι αυτό. Συγχαρητήρια.
33. Μου σφύριξαν οτι και το Mega δεν σκέφτηκε να αναβάλλει την εκπαιδευτική – παιδαγωγική εκπομπή του extreme make over (ή όπως αλλιώς το λένε). Αλλο ένα μπράβο. Το Mega και το Antenna τιμούν την διαχρονική προσφορά τους μην κάνοντας ούτε ένα μικρό βήμα πίσω. Μπράβο και πάλι.
34. Είχα δώσει το oscar γενικά στις τράπεζες, αλλά η Τράπεζα Πειραιώς έδειξε εκπληκτικά ανακλαστικά και τους το άρπαξε -κυριολεκτικά- τελευταία στιγμή, με την ανακοίνωση για «Τη συμμμετοχή της στο σχέδιο στήριξης των τραπεζών» που πήρε στις 10 Δεκεμβρίου. Αν έχετε ασθενή μνήμη, αυτά έγιναν στις 10 Δεκεμβρίου. Τους ευχαριστώ για το ένστικτό τους. Ειλικρινά, δεν υπάρχει πιο χαρούμενη είδηση απο αυτή – είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.
35. Πρόσεξα οτι πιο πάνω, εντελώς τυχαία (το ορκίζομαι), επέλεξα την εφημερίδα στην οποία η Τράπεζα Πειραιώς έχει βάλει διαφήμιση ακριβώς πάνω απο το σύνθημα των μαθητών «Στις τράπεζες λεφτά, στην νεολαία σφαίρες – ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες». Η διαφήμιση λέει «μπορεί το ταμιευτήριό σου να σε κάνει εκατομμυριούχο;» Ανεκτίμητο. Απο όποια πλευρά και αν το δεις, είναι ανεκτίμητο.
36. Σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στην λίστα: «Η Ελλάδα δάκρυσε. Ευτυχώς, ήταν υπεύθυνα τα χημικά».
37. Ο Δήμαρχος Αθηναίων ευχαρίστησε στον πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη για την «ηθική στήριξη», υποσχέθηκε δέντρο καθώς είναι «σύμβολο για τα παιδιά» και ζήτησε, απο τον ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Γεωργίου, να διερευνήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση εάν υπάρχει δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης της ανοικοδόμησης της Αθήνας. Ενα μεγάλο μπράβο για την διάυγεια των δηλώσεων αυτών. Ενα έξτρα μπράβο για την δήλωση «Τα δικά του κλειστά για πάντα μάτια ας ανοίξουν για πάντα τα δικά μας.» (add: Ακόμα καλύτερο, αμέσως μετά το: «Το πένθος για την απώλειά του ας γίνει χαρά για μια νέα ελπίδα.». Σε ευχαριστώ δήμαρχε. Είσαι υπέροχος.)
38. Ενα μπράβο και σε μένα. Γιατί τόσο καιρό αναφέρομαι στον κύριο Γρηγορόπουλο ως «Αλέξη», «δεκαπεντάχρονο», «νεαρό» και «πιτσιρικά». Λες και τον ξέρω και απο εχθές. Λες και γίναμε κολλητοί. Λες και, αφού είναι πιτσιρικάς μετράει λιγότερο ή περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλον. Λες και.. – δεν βαριέσαι. Ας με κάνω και εγώ λίγο χαρούμενο – ούτε και εγώ κατάλαβα τίποτα απο ότι φαίνεται.
39. Στο εξαιρετικό πνεύμα και κλίμα των ημερών, τιμωρήθηκε ισόβια μόνο ο Χρήστος Σακάτης για την δολοφονία Φιλόπουλου στην λεωφόρο Λαυρίου. Για να αντιληφθείτε την σύνδεση, είναι τόσο υπέροχο όσο να πάει ισόβια για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου η σφαίρα (ούτε καν το όπλο). Ελπίζω να υπάρξει και δεδικασμένο, ωστε πλέον να μην φοβάται κανείς αστυνομικός να χρησιμοποιήσει το όπλο του, κανείς πολιτικός τους αστυνομικούς του, κανένας πρόεδρος ομάδας τους οπαδούς του, και καμία αθλητική εφημερίδα τους αναγνώστες της. Άλλο ένα υπέροχο νέο, για να αντιληφθούμε όλοι πόσο ελάχιστα επηρέασαν τα τελευταία γεγονότα την δικαστική δομή της χώρας μας.
40. Τους σαρανταρήσαμε: Σύμφωνα με το τρωκτικό, άγνωστοι έσπασαν το γραφείο του δικηγόρου Κούγια. Είναι προφανές οτι ο Κούγιας φταίει για όλα, και αν τον τρομοκρατήσουν – θα επέλθει η ηρεμία και η ασφάλεια που έχουν όλοι ανάγκη. Τα συγχαρητήριά μου στο πλήθος, και τα έξοχα ένστικτά του. Τα συγχαρητήριά μου επίσης και σε όσους το ευχήθηκαν, αλλά δεν ήταν αρκετά γενναίοι να το κάνουν. Δεν πειράζει παιδιά, θα βρείτε άλλες ευκαιρίες. Μου αρκεί που είσαστε στο έξοχο κλίμα των ημερών.
41. «Αντιλαμβάνομαι ότι οι νέοι έχουν ανησυχίες και προβληματα και ζουν πιεστικά«, δήλωσε ο πρωθυπουργός, και συνέχισε λέγοντας οτι βλέπει με συμπάθεια την αγωνία ή την αναζήτηση των νέων. Είναι υπέροχο οταν ο ίδιος σου ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει με συμπάθεια τα προβλήματα σου και τις αγωνίες σου. Και αυτές οι όποιες αγωνίες, τον συμπαθούν επίσης. Κατα τα άλλα, πιστός στο κλιμα των ημερών, δεν συζητά τυχόν αλλαγή ηγεσίας στο υπουργείο Εσωτερικών ή την ΕΛ.ΑΣ, και δεν προτίθεται να κάνει αλλαγή πολιτικής ή αλλαγή προσώπων. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για το ένστικτο και την οξυδέρκεια του ικανότατου πρωθυπουργού μας.
42. Μου σφυρίζουν διάφορα: Οτι ο κύριος Αλέξης (κι άλλος Αλέξης μας βρήκε) Παπαχελάς είπε, λέει, στο δελτίο ειδήσεων του Σκάϊ με το οποίο συνεργάζεται, οτι ο κύριος Καραμανλής είναι κότα, διότι δεν έκανε όπως ο Σαρκοζί. Αν κάποιος είναι οπωσδήποτε στο πνεύμα των ημερών, είναι σίγουρα ο κύριος Παπαχελάς (για τον Καραμανλή δεν το συζητάω). Αλλο ένα χαμόγελο που έσκασε στα χείλη μου. Δεν του χρωστάμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την οξυδέρκειά του;
43. Ασταμάτητοι είναι, δεν το συζητώ. Το όσκαρ της σημερινής ημέρας για την οξυδέρκεια μας έρχεται απο τον ΑΝεμο, και την εμπιστευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας (και του Υπουργού «Καραμανλής ή χάος» κυρίου Στυλιανίδη), που ζητά (εμπιστευτικά πάντα, ε; ) «από όλα τα γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας να διεξάγουν έρευνα και να αναφέρουν όλους τους καθηγητές και διευθυντές Γυμνασίων και Λυκείων οι οποίοι συνόδευσαν μαθητές σε συγκεντρώσεις και πορείες». Σοβαρά τώρα – δεν αισθάνομαι απλώς ευτυχής: Αισθάνομαι υπερήφανος. Και πολύ άργησε.
44. Το ξαναδιάβάζω το αποπάνω, και μου σκάει ένα έξτρα χαμόγελο. Γιατί συνειδητοποιώ οτι πρόκειται για το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Δεν μπορώ να μην χαμογελάσω με αυτό, να με συμπαθάτε. Το ξανασκέφτομαι: το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Χα! Μέχρι και γέλιο μου βγήκε. Νομίζω οτι τα παιδιά θα λάβουν οπωσδήποτε με τον καλύτερο τρόπο την Ελληνική παιδεία. Και το Θρήσκευμα. Χα! Να το πάλι!
45. Δεν ψάχνω να αυξήσω τους λόγους, σας το ορκίζομαι, απλώς μου βγαίνει αυθόρμητα: Ποιον ξεχάσαμε σε όλα αυτά; Την εκκλησία! Μεγαλύτερη ησυχία δεν θα μπορούσαμε να έχουμε. Ενα μπράβο για την στάση τους. Η ανυπαρξία σε δηλώσεις και εμφανίσεις τονίζει ακόμα περισσότερο τον ρόλο που παίζουν στην κοινωνία, και την ουσιαστική τους ανάμιξη στα κοινά. Αν σκεφτεί κανείς οτι και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ ψιλοκρυφτήκανε (για να μην τους γιουχάρουνε, πιθανώς) βλέπει κανείς μία μανιέρα σκέψης. Άξιοι. Θα ήταν ασφαλώς ακόμα καλύτερα αν έβγαινε ο Ανθιμος, έστω και για μία δηλωσούλα, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Add: Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μοιάζει να κατάλαβε κάτι τις. Ξαφνιάζομαι – αλλά εχω ελπίδα οτι πρόκειται απλώς για λόγια του αέρα και όχι για σοβαρή αντίληψη των πραγμάτων. Βέβαια, δηλώσεις όπως:
    

    «Πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του, αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων, που τώρα σπαταλιούνται στην εκτόνωση της πικρίας και της απογοήτευσης, συμβάλλοντας εντέλει στο περαιτέρω ρήμαγμα της ήδη παραπαίουσας ηθικώς, πολιτιστικώς και κοινωνικο-οικονομικώς πατρίδας μας;»

    δεν με βοηθούν να διατηρήσω την χαρά μου, αλλά τι να κάνεις… Ίσως πρέπει να βάλω τις δηλώσεις στους bloggers, κάτω, ωστε να αισθανθώ καλύτερα. Ίσως πάλι πρέπει να περιμένω την πρώτη μετακίνηση με αρχιεπισκοπική θωρακισμένη μερσεντές. Δεν βαριέσαι. Θα φανεί. Αλλωστε η ιστορία είναι με το μέρος της θαυμάσιας διάθεσής μου.

46. Στο εξαιρετικό κλίμα των ημερών, τα δελτία ειδήσεων βρίσκουν «απαράδεκτες» τις δηλώσεις Κούγια, χωρίς να σκέφτονται ούτε μία στιγμή οτι δεν έχει να κάνει με τον Κούγια, καθώς αυτός υπερασπίζεται τον πελάτη του. Τα δελτία ειδήσεων (που να μην ξεχνάμε οτι τον δημιούργησαν) μου προσφέρουν αφειδώς χαρά. Κυρίως, επειδή προσπαθούν να με πείσουν οτι η ενημέρωσή μου εξαρτάται απο αυτούς. Και αυτοί που χρειάζεται να έχουν καθαρή γνώμη, στρέφουν το κοινό στον «κακό Κούγια». Αξιοι, και των ημερών, και του ρόλου τους.
47. 16/12/2008: Νάτος πάλι ο Νικήτας Κακλαμάνης… Ο Δήμαρχος Αθηναίων, προειδοποιεί: «Δεν έχετε καταλάβει ότι ο κόσμος ακόμα δεν έχει αντιδράσει. Οταν αντιδράσει, θα είναι σαν ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω». Δεν μιλάει ούτε για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ούτε για τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν στην αναστάτωση των τελευταίων ημερών: το γήπεδό του θέλει να φτιάξει ο άνθρωπος. Λογικό.

+1. Αν είχαμε την τύχη τα κόμματα να κάνουν δεκτή την πρόταση Καραμανλή για να κηρυχθούμε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, θα ήταν ένα τέλειο τετραήμερο – αλλά δεν μπορείς να τα ζητάς όλα αυτές τις στιγμές.

Σας ευχαριστώ όλους. Σταθήκατε άξιοι της εμπιστοσύνης που σας δείξαμε.

Πραγματικά, δεν μπορούσα να ελπίζω οτι όλα θα τα κάνατε σωστά. Ούτε μία, ελάχιστη, παρ’ ελπίδα, υπόνοια αντίληψης γεγονότων – ειλικρινά, στο ζάρι να το παίζατε, τόσο τυχερός δεν θα είχα σταθεί.

(αυτό δείχνει οτι το αποτέλεσμα είναι ειλικρινής ικανότητα, και όχι τυχαίο γεγονός)

Απο αυτό το βήμα, άλλη μία φορά μπράβο για την σταθερότητα της απόδοσής σας.

Μας δίνετε την ελπίδα οτι δεν τελειώσαμε εδώ.

Υ.Γ. Κάτι περίεργα blogs(ένα, δύο, τρία, τέσσερα (μας τα έχεις σπάσει μέχρι να ξεκινήσεις αδελφέ), πέντε, έξι, επτά) λίγο μας το χαλάσανε το ωραιότατο κλίμα, αλλά ελπίζω να λογοκριθούν, ωστε να γυρίσουμε στην πρότερη υπέροχη κατάσταση, οπου όλα τα νέα θα τα μαθαίνουμε μέσω εφημερίδων και τηλεοράσεων…

Είμαι πολύ θυμωμένος.

Είμαι πολύ θυμωμένος με το θράσος μας. Είμαι πολύ θυμωμένος με όσα έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες. Είμαι εξαγριωμένος με τα κωλόπαιδα που σπάνε την Αθήνα τέσσερις ημέρες τώρα. Και είμαι εξαγριωμένος όχι με αυτούς, αλλά με εμάς.

Αν εμείς είχαμε κατέβει στους δρόμους όταν έπρεπε, δεν θα χρειαζόταν να κατέβουν αυτοί. Αν διαδηλώναμε όπως έπρεπε, δεν θα χρειαζόταν να εκπροσωπηθούμε απο εκατό κωλόπαιδα.

Αν μιλούσαμε όταν έπρεπε, δεν θα χρειαζόμασταν αυτούς να μιλάνε για λογαριασμό μας.

Τα τελευταία χρόνια δείχνουμε την χειρότερης μορφής δουλοπρέπεια. Μας κοροϊδεύουν, και τους χειροκροτάμε! Μας κοροϊδεύουν λέγοντάς μας οτι είναι αδύνατο να συλλάβουν αυτούς που κατέλυσαν την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα με τις παρακολουθήσεις της vodafone, και εμείς παρακολουθούμε απαθείς στον καναπέ μας. Μας λένε οτι δεν ήταν δολοφονία ο θάνατος του Τσαλικίδη, και εμείς το αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Χρησιμοποιουν τις εφημερίδες τους για να γλυτώσουν την φυλακή, και να πάρουν κανένα έξτρα έργο, και εμείς τις αγοράζουμε. Χρησιμοποιούν τα κανάλια τους για να μας πείσουν οτι οι γυναίκες τους κάνουν θεάρεστο ανθρωπιστικό έργο – ενώ ταυτόχρονα τα αρπάζουν απο ηλίθιους με τις μηδέν-ενενήντα γραμμές τους, και εμείς τους παρακολουθούμε. Μας δείχνουν πολυτελέστατους γάμους πρώην υπουργών στην Γαλλία, και εμείς το ανεχόμαστε. Κάθονται όλοι, σοβαρότατοι, να μας πουν οτι κανείς δεν ειδε το γαμημένο το dvd, και εμείς τους πιστεύουμε. Ανεχόμαστε να κοπεί το πόδι του γιού μας, επειδή δεν έρχεται αρκετά γρήγορα το ΕΚΑΒ, και εμείς κουνάμε τους ώμους. Δεχόμαστε να συλλαμβάνουν και να απαγάγουν ανθρώπους, και εμείς δεν αντιδρούμε – γιατί είναι πακιστανοί. Ρίχνουν επισήμως την ευθύνη για τις δεκάδες πυρκαγιές στον άνεμο και την αντιπολίτευση, και εμείς κουνάμε το κεφάλι. Κάθονται περιστέρια στο κεφάλι τους, και τους παίρνουμε σοβαρά. Παραδέχονται θρασύτατα οτι πήραν μίζα απο την Ζίμενς για να ενισχύσουν το κόμμα, και εμείς αδιαφορούμε. Μας βιάζουν καθημερινά τράπεζες με τις κάρτες και τα δάνειά τους, και εμείς σκύβουμε αμίλητοι. Πρώην πρωθυπουργοί έχουν τρεις τέσσερις γιούς και κόρες βουλευτές, κατα δήλωσή τους όταν ξεκίνησαν δεν είχαν βρακί να φορέσουν, ενώ τώρα λένε οτι έχουν ένα μικρό σπίτι διακόσια πενήντα τετραγωνικά – και εμείς ψηφίζουμε συνεχόμενα την φαμίλια τους. Μας ταΐζουν κυριολεκτικά σκατά, και εμείς συνεχίζουμε να αγοράζουμε ακάθεκτοι τα προϊόντα τους. Ξεπουπουλιάζουν τα χρήματα των ασφαλιστικών μας ταμείων στα χρηματιστήρια, και αδιαφορούμε. Υπουργοί έχουν off-shore εταιρίες για να μην πληρώνουν φόρους, και το ανεχόμαστε. Ξυλοκοπούν έναν κύπριο πέντε-έξι θρασύδειλοι, μας λένε οτι έφταιγε μία ζαρτινιέρα, και το δεχόμαστε. Αποδεικνύεται οτι μας είπαν ψέμματα, και αρκούμαστε σε μερικά «τς-τς-τς» αποδοκιμασίας. Σχεδόν τους αθωώνουν, και εμείς το προσπερνάμε. Σκοτώνουν τον Αλέξανδρο, και του ρίχνουμε την ευθύνη – γιατί ήταν, λέει, αναρχικός. Και τώρα οι ίδιοι άνθρωποι, επίσημα, τολμάνε να ψελλίζουν οτι είναι οργανωμένο σχέδιο και κάποιος θέλει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση, και το αποδεχόμαστε αδιάφοροι.

Οι γελοιοι. Οι γελοίοι δειλοί. Μας κοροϊδεύουν τόσα χρόνια μπροστά στα μούτρα μας, και εμείς τους χειροκροτάμε. Παρακολουθούμε τις διαφημίσεις τους και τους πιστεύουμε. Τους ψηφίζουμε και τους λέμε «κύριε» και «κυρία» υπουργέ, και τους ανοίγουμε τον δρόμο να περάσουν. Και αποκτούμε θάρρος μόνο όταν είμαστε ασφαλείς στον καναπέ μας. Κλεισμένοι στο καβούκι μας, με τις αλυσίδες των πιστωτικών και των δανείων μας, ανώνυμοι και όσο πιο κρυμμένοι μπορούμε, μην τυχόν και μας πάρουν χαμπάρι και χάσουμε την ασφάλεια της TFT – LCD καινούργιας τηλεόρασής μας των 50». Ξεπουλημένοι για το καινούργιο μοντέλο της φόρντ, την καινούργια λονγκσάμπ, το καινούργιο κινητό με σύνδεση βόνταφον.

Και όσο πιο θρασύτατα υποκριτικά μπορούμε, κάνουμε εμείς μάθημα στην κοινωνία και στα παιδιά μας για το πως πρέπει να φέρεται, και πιο είναι το σωστό, και τι είναι το πρέπον – στην ουσία, να δουμε με ποιον τρόπο μπορούμε να σκύψουμε περισσότερο το κεφάλι – δείχνοντας ταυτόχρονα όσο περισσότερο μπορούμε υπεράνω.

Και αντί να βγάλουμε τον σκασμό όπως κάνουμε τόσο πετυχημένα τόσα χρόνια, πιστοί στον ρόλο μας, χαλάμε τον κόσμο γιατί εκατό μαλακισμένα που δεν μας άντεξαν άλλο, εμάς και την υποκρισία μας, και έριξαν περισσότερες μολότωφ απο όσες συνηθίσαμε και έκαψαν τα σκλαβοπάζαρά μας.

Ενω ήμασταν τόσο πετυχημένα αποχαυνωμένοι, ξεσηκωθήκαμε βλέποντας μετανάστες που γαμάμε εμείς, καθημερινά με την συμπεριφορά μας, να κλέβουν το ρολόϊ – που θα κλέβαμε πρώτοι εμείς αν είχαμε την ευκαιρία.

Επειδή εμείς είμαστε πολύ δειλοί, και πολύ σκλάβοι να θυσιάσουμε το iphone και το πράντα μας για να κατέβουμε στον δρόμο να απαιτήσουμε να ξεκουμπιστούν αυτοί που μας δουλεύουν τόσα χρόνια, καθόμαστε ανήσυχοι στον καναπέ μας για να διασκεδάσουμε βρίζοντας.

Ξαφνικά, βρήκαμε τον ένοχο. Είναι πενήντα – εκατό μαλακισμένα με τα λεφτά του μπαμπά τους.

Α, πάρα πολύ ωραία. Μπορούμε λοιπόν να γυρίσουμε πλευρό – την κάναμε και πάλι την δουλειά μας, περίφημα.

Δεν χρειάζεται ούτε να με αναφέρετε, ούτε να με linkάρετε, ούτε τίποτα. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Πείτε οτι είναι δικό σας, πείτε οτι το βρήκατε στον δρόμο.

Αν συμφωνείτε αντιγράψτε το, μοιράστε το, διακινήστε το – χαρίστε το, πουλήστε το, τυπώστε το.

Για να πάρετε τον κώδικα στο site σας, αντιγράψτε αυτό:

<center><img src="http://i260.photobucket.com/albums/ii14/arkoudos/banners/alexis.gif" alt="Για να μην πεθάνει ποτέ πια άλλος Αλέξης" /></center>

Και μικρότερο (150 pixel πλάτος):

Ο κώδικας εδώ:

<center><img src="http://i260.photobucket.com/albums/ii14/arkoudos/banners/alexis150.gif" alt="Για να μην πεθάνει ποτέ πια άλλος Αλέξης" /></center>

Τα γεγονότα του σαββατοκύριακου με κάνουν να νιώθω έντονα οτι ο χρόνος περιστρέφεται ανάποδα.

Γιατί, στην πραγματικότητα, δεν νομίζω οτι ο 15χρονος είναι η αιτία. Νιώθω οτι πρόκειται, απλώς, για την αφορμή. Η αιτία είναι όλοι αυτοί που σχολίασαν μετά την είδηση του θανάτου του και των επεισοδίων, «καλά να πάθει το κωλόπαιδο», και «α-πα-πα οι αλήτες, τα έσπασαν πάλι εχθές». Αυτοί, που ζουν ανάμεσα στην «πραγματικότητα» του X-factor και της καταβολής του δανείου τους, που αναπνέουν απο τις ζωές των άλλων, και σκέφτονται με τηλεοπτικά παράθυρα.

Είναι, αν το καλοσκεφτείς, τραγικό: Δεν δημιούργησε ο θάνατος του δεκαπεντάχρονου τα επεισόδια. Τα επεισόδια τα γέννησαν πιο πριν, αυτοί που σχολίασαν έπειτα τον θάνατό του.

Αυτοί που κάνουν «απαπά» στο Βατοπαίδι και στα σκάνδαλά του, ενώ είναι όχι μόνο έμμεσα υπεύθυνοι για την ύπαρξή του, αλλά στηρίζουν και τους δύο κυριότερους κρίκους που το αποτελούν: την εκκλησία, και το διεφθαρμένο κράτος.

Αυτοί που το αμαξάκι τους και το καταστηματάκι τους, αξίζει περισσότερα απο το παιδί του άλλου. Ακόμα και απο το δικό τους παιδί.

Αυτοί που ενώ περιμένουν απο τα παιδιά τους να ‘βγάλουν λεφτά’ αδιαφορώντας για το πως θα γίνει αυτό,(κυρίως επειδή οι ίδιοι έχουν ξεπουλήσει την αθωότητά τους) απο την άλλοι γίνονται ‘τιμωροί’ και ‘προστάτες της ηθικής’ όταν τους βολεύει.

Αυτοί που ενώ βρίζουν όταν καίγεται το αμάξι ενός ξένου στην τηλεόραση, στην πραγματικότητα τους ενδιαφέρει αποκλειστικά να μην καεί ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ αμάξι.

Αυτοί που ακολουθούν πιστά τα «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» και τις υποκλοπές επι Βουλγαράκη, τους γάμους του Τσοχατζόπουλου, τις απαγωγές και τις ασύμμετρες απειλές του Πολύδωρα, την ανάμιξη Βάσως Παπανδρέου στο σκάνδαλο του Mall, τις τουαλέτες του Μητσοτάκη. Τους ψηφίζουν, και τους αποκαλούν υποδούλως μετά τιμών ‘κύριε’ και ‘κυρία’, υπουργέ.

Αυτοί που καννιβάλισαν την ηθική στις εκπομπές της Πάνια, στις κραυγές του Γιακουμάτου, στους θεατρινισμούς του Ψωμιάδη, στα τηλεδικεία του extra, στα πρωτοσέλιδα της Αυριανής, στις ειδήσεις του Στάρ, στις πατριωτικές παραινέσεις του ΛΑΟΣ, τους τηλεοπτικούς αφορισμούς Ανθιμου.

Αυτοί που ζουν χάρη στα δάνεια και την δουλειά τους, δεν προσέφεραν ποτέ απολύτως τίποτα στον διπλανό τους, δεν θέλησαν το καλό του γείτονά τους, δεν θέλησαν να σηκώσουν κεφάλι όταν τους έφτυναν αυτοί που είχαν το θράσσος να τους κάνουν μαθήματα οι αναίσχυντοι, δειλοί και κακομοιριασμένοι, ανάξιοι και κομπλεξικοί.

Αυτοί, δηλαδή εμείς.

Όλοι εμείς, που εκτονώνουμε την οργή μας παρακολουθώντας (κατ’ άλλους: βάζοντας) τους πιτσιρικάδες να πετάνε πέτρες και να βάζουν φωτιές. Άλλοι γιατί θα ήθελαν να είναι εκεί, και άλλοι γιατί αισθάνονται οτι παράγουν κοινωνικό έργο καταδικάζοντας τα επεισόδια. Και πριν ακόμα σβήσουν οι φωτιές, και καθαρίσουν οι δρόμοι απο τις πέτρες των γνωστών – αγνώστων, θα ξεχάσουμε τόσο εύκολα γιατί θυμώσαμε – λες και όταν θαφτεί ο δεκαπεντάχρονος, θα θαφτούν μαζί του όλα αυτά που μας εξαγριώσανε.

Δεν έχουν να κάνουν με έναν αθώο δεκαπεντάχρονο τα γεγονότα του σαββατοκύριακου. Ηταν η αφορμή, όχι η αιτία.

Οτι θα ξεχάσουμε είναι η αιτία.