Θέλω να γράψω για άλλα πράγματα στο blog, και να σταματήσω λίγο τα …κοινά, αλλά όλο με προκαλούν!

Τελευταίο κρούσμα, από το (Πρώτο) Θέμα της Κυριακής.

Ο δημοσιογράφος, προφασιζόμενος τον επιχειρηματία, κάνει δώρο Rolex ρολόι στους Υπουργούς (και τους Υφυπουργούς) της Κυβέρνησης.

Όλοι, πλην πέντε τιμίων το δέχθηκαν χωρίς κουβέντες (αν και ο Ρουσόπουλος το …παρέλαβε, αλλά το επέστρεψε).

Φυσικά δεν ξαφνιάζεστε, διότι είσαστε πονηρά παιδιά – αλλά εγώ εξοργίζομαι!

Αναρωτιέμαι αν λόγω της εφημερίδας – και τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει γενικότερα με τον τύπο, το θέμα θα πάρει διαστάσεις ή θα αποσιωπηθεί….

…αλλά για αυτό είμαστε εμείς οι blogger.

Επι τούτου:

Το δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα:

Β. Μεϊμαράκης,
Σ. Χατζηγάκης,
Ε. Στυλιανίδης,
Σ. Καλαφάτης,
Κ. Τασούλας,
Γ. Ιωαννίδης,
Π. Καμμένος,
Κ. Χατζηδάκης,
Μ. Τζίμας,
Μ. Λιάπης,
Α. Μπέζας,
Δ. Σιούφας,
Δ. Αβραμόπουλος,
Ν. Μπακογιάννη,
Θ. Κασσίμης,
Π. Δούκας,
Ι. Πλακιωτάκης,
Γ. Παπαγεωργίου,
Γ. Κωσταντόπουλος,
Ν. Λέγκας,
Κ. Κιλτίδης,
Σ. Καλογιάννης,
Σ. Ταλιαδούρος,
Σ. Καλαντζάκου,
Π. Καμμένος

Το δέχθηκε (αλλά το επέστρεψε)

Θ. Ρουσόπουλος

Δεν το δέχθηκαν:

Αρης Σπηλιωτόπουλος
«Δεν δέχεται τέτοια ακριβά δώρα, ευχαριστούμε»

Αθανάσιος Νάκος
«Δεν δέχεται τέτοια δώρα – σας παρακαλώ να μην το στείλετε»

Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος
«Τον φέρνετε σε δύσκολη θέση Ο κ. Ξανθόπουλος δεν δέχεται τέτοια δώρα, μην το στείλετε καλύτερα»

Ανδρέας Λυκουρέντζος
«[…]είναι οι αρχές του τέτοιες που δεν του επιτρέπουν να δέχεται δώρα.»

«Είναι οι αρχές του τέτοιες»… Δέκα εκατομμύρια έλληνες είμαστε, τόσο λίγοι είναι αυτοί που έχουν αρχές ρε γαμώτο;

Αντιλαμβάνεστε ότι α) οι «αρνητές» δικαιούνται να έχουν όνομα και επίθετο, β) έγραψα την άρνησή τους για να δείξω στους άλλους καραγκιόζιδες πως απαντάμε όταν παίρνουμε «δωράκι», γ) το άρθρο δεν είναι αντιγραφή copy – paste, τα έγραψα ένα-ένα βρίζοντας σκαιότατα τον καθένα μιζαδόρο απο αυτούς, δ) η μόνη κίνηση μετάνοιας είναι η απόλυση (δεν αστειεύομαι) του συνεργάτη που δέχθηκε το δώρο, ε) δικαιούμαι, μετά το γεγονός αυτό να τους αποκαλώ «δωράκιδες«, έτσι δεν είναι; στ) κανείς δεν ρωτά απο ποιόν είναι το δώρο, ούτε γιατί δίνεται(!)

Το (Πρώτο) Θέμα είναι online (short of) και μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ (πλέον εδώ στο καινούργιο format της εφημερίδας).

Ξεφτιλισμένοι άνθρωποι… Ντροπή, και πάλι ντροπή.

Το μαζεύω εδώ και δύο εβδομάδες. Γράμμα – γράμμα, λόγο – λόγο. Δεν ήξερα αν θα τα δημοσιεύσω.

Βλέποντας όμως τυχαία στην τηλεόραση την λαοθάλασσα των «ψηφοφόρων» που μαζεύτηκαν τις προηγούμενες ημέρες – τους χιλιάδες ανθρώπους που ο καθένας τους μουδιασμένος, απαθής, αλλαλάζει τις βλακείες που του λένε οι κλικαδόροι, κουνάει σημαίες και λάβαρα, ξεχνάει συνεχόμενα χρόνια κοροϊδίας και με χαρά ακούει καινούργια, θρασύτατα διατυπωμένα με πάθος ψέμματα απο άχρηστα πρεζόνια της εξουσίας, λύγισα.

Αρνούμαι να δεχθώ αυτό που συμβαίνει χρόνια μπροστά μου – τόσοι μαζεμένοι ηλίθιοι να εξυψώνουν έναν επικίνδυνα βλάκα ψεύτη.

Δεν μπορεί να ξεχνάνε τόσα ψέματα. Δεν γίνεται να διαγράφουν τόση κοροϊδία – δεν το χωρά το μυαλό μου.

Αρνούμαι να δεχθώ ότι πήγα σε πορείες (για την ειρήνη, ή για τα δάση) όπου είτε περπάτησα δίπλα τους, είτε βαριόντουσαν να κατέβουν – αλλά για τον βλάκα είναι εκεί, στο καθήκον τους.

Γνωρίζοντας προσωπικά την Σοφία Σακοράφα, έναν αξιόλογο άνθρωπο – πληγώνομαι που γράφω τέτοια πράγματα, γιατί ξέρω οτι δεν είναι όλοι έτσι. Αλλά δεν με νοιάζει πια. Έχω σιχαθεί απο τα βάθη της καρδιάς μου όλους αυτους τους επαγγελματίες πολιτικούς των δύο «μεγάλων» κομμάτων, που με ωθούν να γράφω απο την καρδιά μου, και να παίρνει η μπάλα και τους αθώους. Δυστυχώς όμως, αφού δεν ψηφίζουμε ανθρώπους αλλά κόμματα, ένας καλός και ικανός βουλευτής δεν αποτελεί δικαιολογία για να ψηφίσω όλο αυτό το σκυλολόί που κλαίγεται με κροκοδείλια δάκρυα για την ψήφο μου. Απο εμένα, θα τους κάνω τις ψεύτικες κραυγές αληθινές, και θα δοκιμάσω (όπως έκανα χρόνια τώρα, αλλά όχι συνειδητά, όπως φέτος) κάποιο απο τα υπόλοιπα, αδικημένα απο την προσοχή μου κόμματα.

Δεν ψήφισα ποτέ τους δύο αυτούς συνδιασμούς. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν τι να κάνει – ούτε σε εσάς.

Αλλά φέτος, καίω τα καράβια μου και παραθέτω πάνω απο εκατό λόγους για να (μην) το κάνω. Συγχωρήστε επαναλήψεις, λάθη και ανοησίες – τα γράφω απο την καρδιά μου, και δεν δέχθηκα να τα βάλω υπό διόρθωση.

Γιατί δεν θα ψηφίσω τα δύο «μεγάλα» κόμματα:

1. Γιατί ο κόσμος τους πιστεύει.
2. Γιατί, ακόμα και αυτοί που δεν τους πιστεύουν, τους παίρνουν σοβαρά.
3. Γιατί, ακόμα και αυτοί που δεν τους παίρνουν σοβαρά, τους ψηφίζουν.
4. Γιατί βαρέθηκα να μου λένε όλοι οτι «ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε άψογα» και κανείς να μην μου λέει τι δεν έκαναν για να προληφθεί η καταστροφή. Μία καταστροφή δεν είναι καταστροφή αν προβλεφθεί πριν ξεκινήσει. Αν τα αφήνουμε όλα στο Θεό, ούτε αυτός δεν μας σώζει.
5. Γιατί κουράστηκα να τους ακούω να μου λένε τι παρέλαβαν απο την προηγούμενη κυβέρνηση και όχι τι έχουν σκοπό να κάνουν για να διορθωθεί (το όποιο) πρόβλημα.
6. Γιατί υπόσχονται με θράσος πράγματα που δεν έχουν κανέναν σκοπό να παραδώσουν.
7. Γιατί όταν δεν κάνουν κάτι, φταίει πάντα κάποιος άλλος. Ο στρατηγός άνεμος, η προηγούμενη κυβέρνηση, τα φυσικά φαινόμενα.
8. Γιατί προσφέρουν δουλειές σε «πράσινα» και «γαλάζια» παιδιά – αδιαφορώντας για όποιον δεν είναι αρκετά επαίτης να τους ζητήσει το μέλλον του. Ζητούν απο τον κόσμο να ξεπουλήσει την ψήφο του, και μετά μιλούν για δημοκρατία.
9. Γιατί σου υπόσχονται ακριβώς αυτό που θέλεις να ακούσεις, και κάνουν ακριβώς αυτό που συμφέρει αυτούς (ή τους χρηματοδότες τους) να κάνουν.
10. Γιατί αγνοούν απο τα βασικότερα προβλήματα, όπως την αγωνία του πολίτη που προσπαθεί να ζήσει με 700 ευρώ (όταν το νοίκι δεν πέφτει κάτω απο τα 300), μέχρι τα πιο απλά (όπως να υπάρχει 24ωρο μετρό, ή να διορθωθούν τα χαλασμένα πεζοδρόμια)
11. Γιατί τα αγνοούν επειδή γίνονται επαγγελματίες πολιτικοί, και η ελεύθερη ώρα τους είναι στην Εκάλη και στα τέννις κλάμπ.
12. Γιατί δεν έχουν δει ποτέ τους ένα βρώμικο πεζοδρόμιο. Στα σπίτια τους και στην δουλειά τους, είναι όλα λαμπίκο.
13. Γιατί βγάζουν περισσότερα λεφτά ως επαγγελματίες πολιτικοί, απο ότι ως επαγγελματίες οπουδήποτε αλλού – απόδειξη στο ασυμβίβαστο δεν έφυγε κανείς τους (γι αυτό ζητάνε την ψήφο μας).
14. Γιατί ακόμα και αν οι ίδιοι δεν είναι αρκετά άντρες να σου ζητήσουν να μετρήσεις τους γνωστούς σου με κεφάλια και ψήφους, έχουν φροντίσει ώστε οι αυλικοί τους -παύλα- δούλοι τους -παύλα- κόλακές τους να το κάνουν.
15. Γιατί περνάνε τις διακοπές τους σε κότερα. Άλλων.
16. Γιατί μαθαίνω που περνάνε τις διακοπές τους.
17. Γιατί αγνοούν την έννοια της δημοκρατίας: Επέτρεψαν (αν όχι επέβαλαν) όποιος δεν είναι «δικός τους» να ονομάζεται «λοιπά κόμματα» σε μία προσπάθεια να ξεχαστούν όλες οι άλλες πολιτικές ιδέες.
18. Γιατί κανείς τους, ως βουλευτής, δεν έχει διαβάσει νομοσχέδιο που δεν τον αφορά άμεσα, ακόμα και αν το έχει ψηφίσει.
19. Γιατί ως σταρ βάζουν όρους στα κανάλια (με ποιον αντίπαλο θα κονταροχτυπηθούν, πως θα τους αποκαλέσουν, τι ώρα θα εμφανιστούν, ποιες ερωτήσεις θα τους κάνουν).
20. Γιατί δεν έχει σκουπίδια εκεί που μένουν.
21. Γιατί εδώ και πολλά – πολλά χρόνια, κάνουν ξεκάθαρη πολιτική και οικονομική εκμετάλλευση των ασφαλιστικών μας πόρων και του χρηματιστηρίου – αγνοώντας πλήρως για τις συνέπειες.
22. Γιατί δεν έχουν ωράριο εργασίας. Ένας βουλευτής μπορεί να είναι απολύτως επιτυχημένος αρκεί να ψηφίζει αδιαμαρτύρητα ότι του δίνει το κόμμα του – και ας μην κάνει απολύτως τίποτα σε όλη την τετραετία της θητείας του. Άλλωστε δεν έχει απολυθεί ποτέ βουλευτής, ως άχρηστος. Έχει απολυθεί όμως ως «απείθαρχος».
23. Γιατί έφτιαξαν την βουλευτική ασυλία. Ακόμα και για θέματα του κοινού ποινικού κώδικα.
24. Γιατί αδιαφορώ για την κλάψα τους όταν τους αγνοούμε, όπως και αυτοί αδιαφορούν για την δική μας όταν μας αγνοούν.
25. Γιατί ο ανεπάγγελτος μιζαδόρος δεν είναι ούτε πιο έξυπνος, ούτε πιο ικανός, ούτε πιο αξιοπρεπής απο εμένα που δουλεύω πάνω απο οχτώ ώρες – επειδή αυτός έχει προσωπική φρουρά και ασφάλεια, και εγώ πηγαίνω στην δουλεία μου με το λεωφορείο.
26. Γιατί οι πλούσιοι δεν μπορούν να εκπροσωπούν τους φτωχούς.
27. Γιατί ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα, αλλά στις ίδιες λέσχες και στοές πλουσίων.
28. Γιατί πολίτης δεν είναι μόνο αυτός που όταν πέθανε είπαμε «κρίμα», αλλά και αυτός που αργοπεθαίνει καθημερινά – απο καρκίνο, γιατι τα νοσοκομεία υπολειτουργούν και οι βιομηχανίες αφήνονται να τον παράγουν ως προιόν – απο τροχαία, γιατί οι δρόμοι αφήνονται στην ευχή του Θεού, και η τροχαία λειτουργεί ως φοροεισπράκτης – απο το άγχος γιατί ο κόσμος παλεύει για να επιζήσει απο τις τράπεζες που παλεύουν για το υπερκέρδος.
29. Γιατί αδιαφορούν για ότι δεν έχει άμεση εμπορική αξία – δεν είναι το ίδιο για αυτούς να καίγεται ένα ξενοδοχείο, με το να καίγεται ένα δάσος.
30. Γιατί κατάφεραν να κάνουν την Δημοκρατία στόχο, να ενεργοποιούν τρομοκράτες σαν την 17Ν, να ενεργοποιούν αναρχικούς και επιθετικές συμπεριφορές.
31. Γιατί κατάφεραν να τρομοκρατήσουν την νέα γενιά για το μέλλον της.
32. Γιατί δεν τους ενδιαφέρει αν θα πεθάνει ένας πολίτης απο δική τους αμέλεια.
33. Γιατί χωρίζονται μεταξύ τους σε «στρατιώτες» (που φωνάζουν στα κανάλια και λένε αυτά που το επίσημο κόμμα δεν τολμά να ξεστομίσει), και «στρατηγούς».
34. Γιατί ανέχθηκαν να τους παρακολουθούν τα τηλέφωνα, ανέχθηκαν να μείνει μυστήριο ο θάνατος Τσακιλίδη, ανέχθηκαν να μπουν ποινές μόνο στον πλοίαρχο και αντιπλοιάρχο του Σάμινα (και η εταιρεία συνεχίζει κανονικά να δραστηριοποιείται) ανέχθηκαν να μείνουν ουσιαστικά ατιμώρητα τα τροχαία του Μαλλιακού, να μείνουν ατιμώρητοι όσοι έφταιγαν για την Ρικομέξ, ανέχθηκαν να υπάρχει «παραγραφή» στα αδικήματα – ακόμα και αν είναι κατά ζωής.
35. Γιατί οπλοφορούν, χρειάζονται δύο ή τρεις ανθρώπους ασφάλεια, και να ανοίγει ο δρόμος με την τροχαία όταν οδηγούν. Αλλιώς, φοβούνται οτι θα τους λιντσάρουν.
36. Γιατί έγινα και εγώ τρομοκράτης, και μου παρακολουθούν το τηλέφωνο, με παρακολουθούν στις πορείες, και μου ζητάνε πιστοποιητικό φρονημάτων στον ΑΣΕΠ.
37. Γιατί όποιον δεν πάει με το ρεύμα, όποιον τους ενοχλεί, τον βαράνε.
38. Γιατί μετά, δεν εμφανίζεται κανείς να πει «Εγώ το έκανα».
39. Γιατί δεν ξέρουν πως είναι να ζεις με τον κατώτατο μισθό – αλλά τον ορίζουν για όλους τους υπόλοιπους. Εμάς. Αν έπρεπε να ζήσουν ΑΥΤΟΙ με τον κατώτατο μισθό, πόσα ευρώ πιστεύετε οτι θα ήταν;
40. Γιατί έχουν καταλύσει κάθε ιερό, και αυτοί που θα έπρεπε να μας προστατεύουν (η αστυνομία) οι ηθικοί (ο νόμος) κατηγορούν για ξυλοδαρμούς …τις ζαρντινιέρες. Οι …υπερασπιστές του δικαίου χτυπούν διαδηλωτές (τότε και τώρα) κυνηγούν τα ..πράσινα ολσταράκια, βιντεοσκοπούν διαδηλώσεις (για τις… εφημερίδες τους), βαράνε πολλοι έναν, βάζουν κρατούμενους να χτυπούν ο ένας τον άλλο. Και απο την άλλη, συλλαμβάνουν (με εντολές άλλων) πακιστανούς, επιτρέπουν τις φυγαδεύσεις κρατουμένων με …ελικόπτερα, δεν έχουν λύσει το θέμα των ναρκωτικών στις φυλακές, (δεν έχουν καν λύσει το θέμα των φυλακών), και δέχονται συμβουλές απο αρχιεπισκόπους για το ποιός είναι καλός – και ποιός όχι…
41. Γιατί έχουν φτιάξει φοιτητικές οργανώσεις για να φτιάξουν άμυαλους αυριανούς τηλεθεατές.
42. Γιατί ξεχνάμε. Ξεχνάμε το Σάμινα, την Βόνταφον, τον Γερμανό, και τόσα άλλα.
43. Γιατί κατα βάθος είναι φίλοι – και χτίζουν τα σπίτια και τα εξοχικά τους δίπλα – δίπλα, παίζουν τέννις μαζί, βαπτίζουν ο ένας τον άλλο, κάνουν μεταξύ τους κουμπαριές – και μετά δήθεν πλακώνονται στα κανάλια.
44. Γιατί συγκαλύπτει ο ένας τις ανομίες του άλλου.
45. Γιατί συγκαλύπτουν τους επιχειρηματίες που τους ανεβάζουν, το κόμμα που τους στηρίζει, ακόμα και τον αντίπαλό τους, για να μην τους πάρουμε όλους χαμπάρι.
46. Γιατί είναι τέτοια φίδια που εκβιάζει ο ένας τον άλλο.
47. Γιατί ποτε, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ δεν πλήρωσε κανείς με τα ιδιωτικά του λεφτά για κρατική ζημιά που δημιουργήθηκε απο δική του αμέλεια. ΠΟΤΕ. Ούτε και πρόκειται ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ να το κάνει. Γιατί δεν το απαιτούμε εμείς.
48. Γιατί ακολουθούν την γραμμή του κόμματος.
49. Γιατί το λευκό και το άκυρο (που είναι δύο εντελώς αντίθετα πράγματα) προσμετρώνται ως ίδια στις εκλογές, και επιπλέον ενισχύουν πάλι αυτούς (που είναι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να γίνεται). Και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
50. Γιατί είναι εκεί σε κάθε επιτυχία της εθνικής, των ολυμπιονικών και της Γιουροβίζιον – μόνο για να τους δει ο φακός, καθώς, έτσι και αλλιώς, δεν έχουν κάνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ που να δικαιολογεί την παρουσία τους.
51. Γιατί στηρίζονται σε εκδότες και επιχειρηματίες των μήντια, που είναι ταυτόχρονα και επιχειρηματίες σε άλλες εταιρείες (που συχνά, συνεργάζονται με το δημόσιο).
52. Γιατί έχουν το απίστευτης λογικής φαινόμενο: τις κρατικές διαφημίσεις.
53. Γιατί επιτρέπουν στις τράπεζες, στις γαλακτοβιομηχανίες, στα σούπερ μάρκετ και σε όλους αυτούς να δημιουργούν τραστ, και να καθορίζουν την τιμή της επιβίωσής μας.
54. Γιατί πληρώνονται απο τον κρατικό προυπολογισμό – όχι με βάση τα πραγματικά τους ποσοστά, αλλά με βάση τα ποσοστά τους στην βουλή.
55. Γιατί μετά τις δύο θητείες στην βουλή (ήτοι οχτώ χρόνια) εισπράτουν την απείρου κάλλους «βουλευτική σύνταξη». Για όλη την υπόλοιπη βαρετή ζωή τους.
56. Γιατί μας κάνουν ο ένας να ξεχνάμε την γελοιότητα του άλλου.
57. Γιατί έχουμε αποδεχθεί -και είμαστε ανίκανοι να αντιδράσουμε μουδιασμένοι- τον βαθμό της γελοιότητας ορισμένων.
58. Γιατί ξέρουν οτι η επόμενη καταστροφή, θα σβήσει στο μυαλό μας την τελευταία για την οποία είναι -άμεσα ή έμμεσα- υπεύθυνοι.
59. Γιατί δεν πατάνε το πόδι τους ούτε στην βουλή.
60. Γιατί ρίχνουν όλα τα στραβά στην «προηγούμενη κυβέρνηση».
61. Γιατί ανέχθηκαν την διάλυση της νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης στην ελλάδα, για να ενισχύσουν τον αδίστακτο ιδιωτικό νοσοκομείο.
62. Γιατί δεν έφτιαξαν μία ελλάδα που να σέβεται τους ΑΜΕΑ. Αντιθέτως, άφησαν μία ελλάδα να δημιουργεί, κάθε μέρα περισσότερους ΑΜΕΑ.
63. Γιατί προσλαμβάνουν άλλους να γράψουν τον λόγο τους, άλλους να τους ντύσουν, άλλους να τους πουν πως θα κουνάνε τα χέρια τους, άλλους να τους πουν τι πολιτική θέση να πάρουν, άλλους να τους πουν τι θέλει ο λαός.
64. Γιατί ο μόνος λόγος που δεν είναι τα πράγματα χειρότερα, είναι γιατί δεν είχαν λίγο παραπάνω χρόνο.
65. Γιατί ξέχασαν ανθρώπους στα κοντέινερ.
66. Γιατί δουλεύουν μόνο μερικές εβδομάδες πριν τις εκλογές.
67. Γιατί είναι στην εξουσία είτε οι μεν, είτε οι δε τόσα χρόνια, που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει να είσαι πραγματική αντιπολίτευση. Για αυτούς, αντιπολίτευση δεν είναι να προτείνεις, είναι να κατακρίνεις.
68. Γιατί θεωρούν την πολιτική τους καριέρα και διαδρομή προσόν.
69. Γιατί ήταν (οι μεν και οι δε) τόσα χρόνια στην εξουσία, και έναν καλό λόγο δεν έχουμε να πούμε για αυτούς.
70. Γιατί ακόμα και ανήκουν στην αντιπολίτευση, αφού ανήκουν στα δύο μεγάλα κόμματα, νιώθουν κόμμα εξουσίας (τωρινής ή επόμενης), και δρουν με το θράσος της εξουσίας που δεν τους παρείχε κανείς. Αν είσαι υποψήφιος σε ένα απο τα δύο κόμματα, είσαι (ακόμα και αν δεν έχεις βγει εσύ ή το κόμμα σου) εξουσία.
71. Γιατί μας αναγκάζουμε να ψηφίζουμε κόμματα, όχι ανθρώπους. Το ανέχονται, γιατί η πηγή της δύναμής τους είναι πολίτες που θέλουν να νιώθουν οτι ανήκουν κάπου. Αντί να έχουμε βουλή ανθρώπων – αντιπροσώπων, έχουμε πλασματική βουλή κομμάτων – «ιδεολογιών». Ο κόσμος σκοτώνεται στους δρόμους για το ΠαΣοΚ και την Νέα Δημοκρατία, ή για την Αριστερά και την Δεξιά, ξεχνώντας οτι δεν είναι (οι ιδέες) παρά μόνο ιδέες, και οτι εξαρτώνται διαρκώς απο τους ανθρώπους που τις υπηρετούν. Και μετά, το λένε «δημοκρατία».
72. Γιατί δεν έχουν καταφέρει να λύσουν προβλήματα για τους συμπολίτες τους (εμάς), αλλά όταν θέλουν ΑΥΤΟΙ κάτι (όπως να αποχαρακτηριστεί μία περιοχή ή να ανοίξει η αστυνομία έναν δρόμο) είναι φοβερά αποτελεσματικοί.
73. Γιατί το πιο παράτολμο πράγμα που έχουν κάνει στην ζωή τους ήταν να κολλήσουν μία αφίσσα ως φοιτητές, το πιο παράτολμο πράγμα που έχω κάνει εγώ είναι να ψάχνω για δουλειά επι τρεις μήνες, μένοντας στο νοίκι, και προσπαθώντας να διατηρήσω την αξιοπρέπειά μου.
74. Γιατί είναι ικανοί να απαντούν επι μισή ώρα, και να μην έχουν δώσει ούτε μία απάντηση.
75. Γιατί δεν παραιτούνται ΠΟΤΕ, υπο καμία συνθήκη.
76. Γιατί το θράσος τους δεν έχει όρια.
77. Γιατί δεν έχουν άποψη για τίποτα – πριν ρωτήσουν το κόμμα, τον διαφημιστή τους, και την γυναίκα τους.
78. Γιατί όλοι τους καπνίζουν και βρίζουν – αλλά ποτέ δημόσια, γιατί κάνει κακό στο ίματζ τους. Δεν είναι τώρα να μοιάζουμε με τους ψηφοφόρους μας.
79. Γιατί είναι ικανοί να πουν «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» σε έναν μεροκαματιάρη, και να μην ντραπούν.
80. Γιατί δεν έχουν ντραπεί ποτέ, και με ΤΙΠΟΤΑ.
81. Γιατί δεν έχουν φίλους, μόνο εχθρούς με τους οποίους κάνουν αναγκαστικές συμμαχίες. Στις ίδιες εκλογικές περιφέρειες, είναι γνωστό οτι ένας υποψήφιος θα φροντίσει να λασπώσει πρώτα έναν άλλο υποψήφιο του ίδιου κόμματος, και μετά του αντίπαλου κόμματος. Εν ανάγκη, εάν μπορούσαν να συμμαχήσουν με τον εχθρό (με αυτόν που «σφάζονται» στα κανάλια) εναντίον του συν-υποψηφίου τους, θα το έκαναν μετα χαράς.
82. Γιατί δεν ζουν ασκητικά, ζουν υπερβολικά. Δεν μοιράζονται, συγκεντρώνουν. Δεν πράττουν χωρίς αντάλλαγμα.
83. Γιατί δεν τους περνάει απο το μυαλό να ζητήσουν συγνώμη. Ξέρουν, οτι αν ξεκινήσουν, θα αργήσουν πολύ να σταματήσουν.
84. Γιατί ξεπουλήθηκαν νωρίς, και έκτοτε απλώς ακολουθούν τον δρόμο που χάραξαν, της αυτοσυντήρησης.
85. Γιατί είναι αναλώσιμοι, και προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. Οκ, αυτό κάνουμε και εμείς, αλλά δεν θέλω εγώ την ψήφο τους, αυτοί θέλουν την δική μου.
86. Γιατί αυτοαναφέρονται θρασύτατα ως «τα δύο μεγάλα κόμματα», αδιαφορώντας για την ίδια την δημοκρατία που υποτίθεται οτι εκπροσωπούν.
87. Γιατί για όσα τους υποψιαζόμαστε, τα έχουν κάνει. Και πολύ χειρότερα.
88. Γιατί καθε φορά που τους κοιτάω να μιλούν, προσπαθώ να καταλάβω πως θα με ξεγελάσουν.
89. Γιατί δεν-τους-έχω-εμπιστοσύνη-πια. Για τίποτα.
90. Γατί δεν το περιμένουν.
91. Γιατί με τον τρόπο ζωής τους δημιούργησαν την λέξη διαπλοκή.
92. Γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν οτι κάποιος δεν θα τους ψηφίσει.
93. Γιατί δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατία: αν μπορούσαν να φτιάξουν έναν νόμο, που να επιτρέπει μόνο σε δύο κόμματα να συνυπάρχουν στην βουλή, θα το είχαν ήδη κάνει. Και φυσικά, οι «ενισχυμένες αναλογικές», και όλα αυτά τα τερτίπια, κάνουν ακριβώς αυτό.
94. Γιατί πριν γίνουν βουλευτές ήταν ή αστέρες της τηλεόρασης, ή δημοσιογράφοι, ή συνδικαλιστές.
95. Γιατί πριν γίνουν βουλευτές ήταν σαν και μένα, και εγώ δεν θέλω να σκέφτομαι οτι αν αποκτήσω εξουσία θα γίνω σαν και αυτούς.
96. Γιατί δεν προσφέρουν, δεν προσέφεραν ποτέ, και δεν έχουν σκοπό να αρχίσουν τώρα.
97. Γιατί αγνοούν την έννοια της λέξης «προσφέρω».
98. Γιατί έχουν – και αν δεν έχουν δημιουργούν- κλίκες «φίλων».
99. Γιατί όποτε πάνε σε μία εφορία ή ένα νοσοκομείο για επιθεώρηση, η -ήδη πληροφορημένη- διοίκηση τα έχει όλα καθαρά και στην εντέλεια (χάρη σε κάποιους εργαζόμενους που δουλέψανε υπερωρία), αλλά όποτε πάω εγώ, όλα βρωμάνε, χρειάζομαι νούμερο, και οι υπαλληλοι είτε με αγνοούν, είτε προσπαθούν να με μειώσουν.
100. Γιατί αν τους πιάσει κανείς να κλέβουν, και δεν μπορούν να το κουκουλώσουν ή να το αποφύγουν, δεν έχουν την αξιοπρέπεια να πουν «ναι, το έκανα».
101. Γιατί μας έκαναν να μην ελπίζουμε ΚΑΝ οτι θα την αποκτήσουν, κάποια στιγμή.
102. Γιατί τώρα ψηφίζει το καθένα τους το 30% του λαού, αλλά θα ψεύδονται συνειδητά υποστηρίζοντας οτι τους ψήφισε το 51%.
103. Γιατί δεν ξέρουν τι είναι τα «κέρματα του ευρώ», τι είναι ένα «εισιτήριο», τι είναι ο «λογαριασμός του ηλεκτρικού», τι είναι το «λεωφορείο», τι είναι «στο ένα γιαούρτι, το ένα δώρο», τι είναι «ψάχνω για παρκάρισμα», τι είναι «σε παρακαλώ», τι είναι «με φτάνουν μόνο για ένα σουβλάκι», τι είναι «έχω μόνο 7 ευρώ στο ΑΤΜ, δεν αρκούν για να σηκώσω», τι είναι «ταμείο ανεργίας», τι είναι «επίδομα αδείας», τι είναι «μισή μερίδα μακαρόνια», τι είναι «μικρές αγγελίες».
104. Γιατί σπρώχνουν τον κόσμο στην παρανομία, ωστε να κάνει τα στραβά μάτια για την δική τους. Απο το παράνομο παρκάρισμα, μέχρι το παράνομο σπίτι.
105. Γιατί συντηρούν την παρανομία, δημιουργώντας νέους νόμους, αντί να εφαρμόσουν τους ήδη υπάρχοντες. Νέοι νόμοι θα δημιουργήσουν μόνο νέους παρανόμους, όχι λύσεις.
106. Γιατί δημιουργήσανε την γενιά που κάνει ρεζερβέ τις ξαπλώστρες στην παραλία, πάει για μπάνιο μόνο μαζί με κοσμικούς, ντύνεται απο συγκεκριμένα καταστήματα με συγκεκριμένες φίρμες (σε συγκεκριμένες τιμές), ξεπουλιέται για μία εμφάνιση στην τηλεόραση ή στο περιοδικό, πίνει συκγεκριμένα ποτά, πληρώνει με κάρτα – ενώ δεν έχει μία.
107. Γιατί έκανε τα νέα παιδιά να ψάχνουν για βύσμα, ή για πλούσιο σύζυγο – αντί για τους κάνει να ψάχνουν την δημιουργία.
108. Γιατί θέλουν να μας κάνουν όλους καθ’ εικόνα και ομοίωσή τους: Να γλύφουμε τους ανωτέρω, να τρέμουμε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε, να πατάμε τους απο κάτω – και να ψηφίζουμε ένα απο τα δύο.
109. Γιατί όταν εμφανίζεται κάτι που δεν το καταλαβαίνουν – όπως ένας νέος καθαρός πολιτικός, με επιχειρήματα- του βάζουν ταμπέλα και το προσπερνούν.
110. Γιατί όποιος μιλάει για πολιτικούς, πιάνει την μύτη του. Όλοι πιστεύουν οτι χρηματοδοτούνται, οτι είναι άχρηστοι, οτι είναι άσχετοι με το αντικείμενό τους, οτι δεν μπορούν να κάνουν κουμάντο ούτε στην οικογένειά τους, οτι θα έκαναν τα πάντα για την εξουσία. Κανείς σώφρον άνθρωπος δεν γυρίζει την πλάτη του σε πολιτικό.
111. Γιατί είναι υπεράνω.
112. Γιατί φροντίζουν την οικογένειά τους, και όχι την δική μου, με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να εξασφαλίζονται για πάντα (ως πολιτικοί ή ως επιχειρηματίες) και τα δικά μου να δουλεύουν για τα δικά τους.
113. Γιατί αν κάτι δεν δουλεύει, δεν έχει νόημα να το χρησιμοποιείς – και αυτοί δεν δουλεύουν.
114. Γιατί πιστεύουν οτι ο κόσμος γυρίζει γύρω τους.
115. Γιατί αν μία είδηση δεν τους βολεύει, την αγνοούν. Αν ένας πολίτης δεν τους βολεύει, τον ξεχνάνε. Αν μία αλήθεια δεν τους βολεύει, την διαστρεβλώνουν.
116. Γιατί κανείς τους δεν έχει πει ποτέ «Δεν ξέρω».
117. Γιατί αδιαφορούν για όλα τα άλλα – εκτός απο την δύναμη.
118. Γιατί η τηλεόραση είναι το εργαλείο που τους την χαρίζει, όχι ο λαός.
119. Γιατί υποστηρίζουν οτι είναι μεγάλοι, αλλά στην πραγματικότητα είναι λιγδιάριδες.
120. Γιατί αγόρασαν τα κανάλια που τους στηρίζουν, ή τα κανάλια αγόρασαν αυτούς.
121. Γιατί όλοι οι γύρω μου που τους βρίζουν – τους έχουν ψηφίσει, και θα το ξανακάνουν.
122. Γιατί αρκετοί από αυτούς θα πουλούσαν την μάνα τους στον διάολο για 5′ δημοσιότητας.
123. Γιατί αν δεν τους ψηφίσει ο κόσμος, δεν θα καταλάβουν γιατί.
124. Γιατί αυτό θέλει ο Μητσοτάκης. Το είπε: «Να ψηφίσετε ένα απο τα δύο μεγάλα κόμματα». Ε, για να το λέει αυτός, κάτι θα ξέρει.
125. Γιατί αν δεν τους ψηφίσει ο κόσμος, θα χαρώ να τους δω να ασπρίζουν.
126. Γιατί με έχουν κάνει να τους θεωρώ όλους ίδιους.
127. Γιατί έτσι και αλλιώς, όλοι οι άλλοι θα τους ψηφίσουν.
128. Γιατί, ακόμα, μπορώ.
     Μην το ξεχάσουμε: σε προηγούμενο post, για αυτήν την υπόθεση, είχα απαιτήσει μία προεκλογική εξαγγελία:

     Αν δεν απολυθούν, παραιτηθούν, καθαιρεθούν, μπουν φυλακή, όχι όσοι φταίνε, αλλά και αυτοί που δεν φταίνε, που έλειπαν, που δεν ήταν εκεί, που δεν ξέρουν τίποτα, αν δεν εξαφανιστούν απο μπροστά μου δικαίως ή αδίκως όλοι όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση, θα κατηγορήσω ευθέως τον πρωθυπουργό.

     (Με ξέρετε. Τον οποιονδήποτε πρωθυπουργό.)

     Και θα του ζητήσω σαν προεκλογική εξαγγελία, να δώσει πίσω το πόδι στο παιδί.

     Ισχύει.

[…]Ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Μύτικα, Κώστας Αγραφιώτης στον αγώνα με την Έξω Παναγίτσα αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία.Τις πρώτες βοήθειες στον λιπόθυμο ποδοσφαιριστή, έδωσε ο προπονητής της Έξω Παναγίτσας, ο οποίος προσπάθησε να τον επαναφέρει με μαλάξεις.

Ο Αγραφιώτης ανέκτησε τις αισθήσεις του και έπειτα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο σε κοντινό νοσοκομείο, όπου μετά από ένα τέταρτο της ώρας, εξέπνευσε με τους γιατρούς να κάνουν λόγο για ανακοπή καρδιάς.[…]

Απο τον pathfinder.

Α, δεν τον ξέρεις, ε;

Ξερω γιατί.

Μήτε Champions League παίζει, μήτε Super League. Ητανε μόλις 18 χρονών.

Ανώνυμος.

Δεν τον κλάψανε πολλοι αυτόν. Ε, δεν πειράζει.

Τουλάχιστον να γίνει η Κάρτα Υγείας Ερασιτέχνη Ποδοσφαιριστή (ή μήπως δεν προλαβαίνουμε τώρα, και πρέπει να περιμένουμε άλλα 3,5 χρόνια;)

Την …επεξεργάζεται η ΕΠΟ, δεν λέω…

Δεν κατάλαβες τίποτα.

Ο κόσμος, αλήθεια σου λέω, σε είχε συγχωρέσει. Για όλο το μίσος και τον φόβο που κατα καιρούς έσπειρες, για όλες τις διαμάχες (για το πάπλωμα) για την αλαζονική συμπεριφορά –

– τα είχε ξεχάσει όλα.

Ήταν μαζί σου, μπορεί να είναι ακόμα.

Και εσύ, όσο ήσουν αμίλητος, και ασχολιόσουν με την περιπέτειά σου, και δεν είχες στο μυαλό σου εχθρούς σκοτεινούς του έθνους και πολυτελείς βίλες, αλλά την ματαιότητα -την δική σου, όλων μας- κέρδιζες ψήφους συγχώρεσης.

Σε συγχώρεσαν ακόμα αφού – προσπαθώντας να κρατηθείς ζωντανός έκανες ατοπήματα (όπως να αγνοήσεις την σκληρή λογική), κάτι που, κακά τα ψέμματα, όλοι μας θα αγνοούσαμε αν είχαμε την δύναμη.

Την είχες, την χρησιμοποίησες.

Και παρόλα αυτά, ο κόσμος είπε «δεν πειράζει, χαλάλι».

Και μετά….

«Μπροστά σε αυτή τη μεγάλη συμφορά η οποία αντιμετωπίζει η πατρίδα μας με αυτές τις ανεξερεύνητες πυρκαγιές που έχουν κάψει όλη την Ελλάδα και απειλούν να κάψουν ότι έχει μείνει χλωρό πείθει κάθε λογικό άνθρωπο ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό το περιστατικό αλλά ότι εντάσσεται μέσα σε ένα ευρύτερο σχέδιο πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας μας ίσως και ενόψει των εκλογών«.

Έτσι είπες.

Μίλησες για «ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης», «ίσως και ενόψει των εκλογών».

Πάνω απο όλα να μην βγει το ΠαΣοΚ δηλαδή. Μην τυχον και βγουν αυτοί οι αντίχριστοι. Και θα χρησιμοποιήσουμε λέξεις όπως «ευρύτερο σχέδιο» αφήνοντας να εννοηθεί εμμέσως πλην σαφώς ότι ο οχτρος είναι οι Τούρκοι (ή οι Αμερικανοί) που θέλουν ΠαΣοΚ, και όχι την αγία-νέα-δημοκρατία.

Είναι λοιπόν τόσο δύσκολο να παραδεχθείς οτι αυτοί που υποστηρίζεις φάνηκαν ανίκανοι των περιστάσεων; Οτι δεν έκαναν καλά την δουλειά τους; Πρέπει να είναι σχέδιο παγκοσμιας εμβέλειας, που «κάθε λογικός άνθρωπος» πείθεται ότι ο «οχτρός» συνέταξε;

Στον επιθανάτιο ρόγχο σου, να μην έχεις μάθει ακόμα να αγαπάς και να διορθώνεις, αλλά να μισείς και να καταστρέφεις.

Και θυμήθηκα τα παλιά.

Λύπη μου φέρνει η απώλεια του οίκτου μου. Κρίμα.

Ξέρετε, ξέρετε.

Ελάτε τώρα που δεν ξέρετε.

Ξέρετε σας λέω.

Να σας βοηθήσω; (όχι εγώ, ο Ριζοσπάστης και το indymedia)

Να σας δώσω ένα hint?

Θα τους ψηφίσετε.

Ναι, ναι.

Θα τους ψηφίσετε να αποχαρακτηρίζουν εκτάσεις, να επιτρέπουν να χτιστεί στα καμμένα, να κάνουν …δωρεές στα καζίνα:

Με την απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ εξαιρέθηκε από την αναδάσωση καμένη έκταση 62,5 στρεμμάτων της Πάρνηθας, την οποία νόμος του 2003 του ΠΑΣΟΚ παραχωρούσε για τις επεκτάσεις του Καζίνου! […]

[…] Τη Δευτέρα, λοιπόν, στάλθηκε στο Εθνικό Τυπογραφείο, για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση 3220 του περιφερειάρχη Αττικής Χαράλαμπου Μανιάτη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα καμένη έκταση 36.158,942 στρεμμάτων της Πάρνηθας που ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής. Σύμφωνα με την απόφαση εξαιρούνται της αναδάσωσης 62,59 στρέμματα δάσους που έχουν μεν καεί από την πρόσφατη πυρκαγιά, αλλά δε δύναται να κριθούν αναδασωτέα, αφού με τον νόμο 3139/2003 του ΠΑΣΟΚ «βρίσκονται σε νόμιμη αλλαγή χρήσης», δεδομένου ότι έχουν δοθεί στην ιδιοκτησία του Καζίνο για να τα χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν και συγκεκριμένα για την επέκταση των εγκαταστάσεών του. Δηλαδή, ήταν «από χέρι» καμένα πριν ακόμη καούν!!! […]

Τέτοια ταχύτητα δηλαδή. Άμεση προτεραιότητα στο (προσφάτως ιδιωτικό, μην ξεχνιόμαστε) καζίνο.

Αντε βρε κουτά που δεν είχατε καταλάβει….

Περισσότερα μπορείτε να βρείτε εδώ….

Μεταξύ μας, και είχατε καταλάβει πριν, και τους ψηφίσατε στο παρελθόν, και θα τους ψηφίσετε στο μέλλον. Μεταξύ μας όμως έ;

Επίσης: στην πρώτη δημόσια συγγνώμη, αναιρώ. Στον λόγο μου.

Γράφω λίγες ώρες πριν ανακοινωθούν οι εκλογές.

Εδώ και τρεις μέρες πονάω στο νεφρό, και έχω αιματουρία (έντονη, είναι φανερή ακόμα και απο μένα). Τις δύο προηγούμενες ημέρες πηγαίνω στο Ιατρικό Κέντρο Πάρου, την πρώτη για να ανακοινώσω το γεγονός, σε περίπτωση που κάνω κολικό και χρειαστεί ένεση, την δεύτερη για να τονίσω την αιματουρία.

Την δεύτερη η γιατρός (παθολόγος) με «μαλώνει» γιατί δεν έρχομαι πρωϊνές ώρες για εξετάσεις. Αιματολογικές και Ουρολογικές.

«Είναι δυνατόν να το αφήνετε έτσι;»

Καλώς, σήμερα πάω.

Όταν μπαίνω εξυπηρετείται ο αριθμός 23. Παίρνω το 72. Μετά απο μία ώρα περίπου, έρχεται η σειρά μου.

Εξηγώ την κατάσταση. Ο παθολόγος απορεί γιατί είμαι εκεί.

Του εξηγώ τι μου είπε η συναδελφός του, αλλά μου διευκρινίζει:

– Δεν υπάρχει υπερηχος. Και να υπάρχει (που απο ότι φαίνεται υπάρχει στο καρδιολογικό) δεν υπάρχει κανείς να εκτιμήσει τα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει ουρολόγος.

Υπάρχει όμως λύση: να πάω Αθήνα.

Εεεεε, όχι ακριβώς. Του εξηγώ οτι θέσεις στα καράβια δεν υπάρχουν.

Μπορώ τότε, να την κάνω στο ιδιωτικό ιατρείο, που βρίσκεται ένα τετράγωνο δίπλα. Μπορεί να μου κάνει παραπεμπτικό, για Επείγον.

Α, τι καλά.

Πάω στο Ιδιωτικό Κέντρο, θέλουν €75 για την εξέταση.

Συμπέρασμα: Ή πληρώνεις €75 στο ιδιωτικό, ή παίρνεις καράβι και πας Αθήνα.

Κατα εκτιμήσεις η Πάρος φιλοξενεί αυτές τις ημέρες 150.000 με 200.000 άτομα.

Και σε δύο ώρες θα ανακοινώσουν εκλογές.

Σε τρεις, θα ζητήσουν την ψήφο μου.

Είμαι έξαλλος.

Διάβασέ το, και θα είσαι και εσύ.

Είναι απλό. Τσάμπα κάναμε ότι κάναμε για την Αμαλία. Τσάμπα και βερεσέ. Είναι γαίδούρια, αναίσθητοι. Μπορεί να κλαίνε λιγουλάκι, αλλά θα μετά θα διαθέσουν όλη την δύναμη που έχουν – όχι για να διορθώσουν το κακό, να μην ξανασυμβεί σε κανέναν – αλλά για να ξαναβγούν.

Να τους ψηφίσουμε.

Ότι και να μου πείτε, θεωρώ ότι η υπόθεση είναι αμιγώς πολιτική. Τι και αν ο βουλευτής μας, ο υφυπουργός μας, ο κομματάρχης μας, ο υπουργός μας, ο πρωθυπουργός μας δεν ήταν εκεί, και δεν ήξεραν τίποτα:

Η τακτική της αδιαφορίας τους για τα κοινά, οδήγησε τους υφισταμένους τους να τους μιμηθούν, και να δείξουν εγκληματική αδιαφορια σε ένα 17χρονο παιδί. Σε έναν αθώο. Σε σένα και σε μένα.

Χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ.

Είναι απλό: τον ψηφίζεις γιατί θυμάσαι την φάτσα του, γιατί τον βλέπεις στην τηλεόραση, γιατί φωνάζει πιο δυνατά, γιατί τα λέει πιο ωραία, γιατί φοράει καλύτερα κουστούμια, γιατί σου υποσχέθηκε θέση στο δημόσιο, γιατί έχει πιο ωραίο site, έχει καλύτερο χτένισμα, γιατί έτσι σου είπανε (αν είναι δυνατόν).

Στην πραγματικότητα, ψηφίζεις έναν άχρηστο – και το ξέρεις. Αλλά στα αρχίδια σου – γιατί βαριέσαι.

Κόβεις όμως το νήμα της ζωής στην Αμαλία, το πόδι ενός αθώου παιδιού, την ιδιωτικότητα κάποιων ανθρώπων, την αξιοπρεπεια κάποιων άλλων, το μέλλον άλλων, το μέλλον όλων.

Την προηγούμενη φορά, με την Αμαλία, νόμιζα οτι πέρασε το μήνυμα. Προφανώς όχι. Στο συλλαλητήριο για την Πάρνηθα νόμιζα οτι πέρασε το μήνυμα – προφανώς όχι.

Οι «γνωστοί – άγνωστοι» ακόμα γελάνε με τις «διαμαρτυρίες» μας.

Γελάνε με τον πόνο μας όσοι αδιαφορούν γιατί έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν όπως να προετοιμάσουν τις εκλογές, να ψηφιστούν, να διοριστούν.

Γελάς; Αν ο πρωθυπουργός ήθελε να σταματήσει η αδιαφορία, να είσαι σίγουρος οτι μπορούσε να το κάνει σε μία νύχτα. Με τον φόβο ή τον σεβασμό.

Αλλά ποιος να σεβαστεί αυτόν που ψηφίστηκε για το κούρεμα, την γυναίκα, το κουστούμι ή το site?

Έλα μαλάκα μου, γνωριζόμαστε καλά.

Αλλά το έχω επισημάνει και στο παρελθόν: Ασπρίζουν όταν τους παίρνεις την καρέκλα. Κόβονται τα πόδια τους.

Ε, λοιπόν, ας δείξουν οτι νοιάζονται: Και καρέκλα, και φυλακή για τους υπεθύνους.

Αν δεν απολυθούν, παραιτηθούν, καθαιρεθούν, μπουν φυλακή, όχι όσοι φταίνε, αλλά και αυτοί που δεν φταίνε, που έλειπαν, που δεν ήταν εκεί, που δεν ξέρουν τίποτα, αν δεν εξαφανιστούν απο μπροστά μου δικαίως ή αδίκως όλοι όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση, θα κατηγορήσω ευθέως τον πρωθυπουργό.

(Με ξέρετε. Τον οποιονδήποτε πρωθυπουργό.)

Και θα του ζητήσω σαν προεκλογική εξαγγελία, να δώσει πίσω το πόδι στο παιδί.

Οι Δήμοι Βάρης, Λουτρακίου, Αλίμου, Γλυφάδας αποφάσισαν ένα καινούργιο μέτρο:

Απο εδώ και εμπρός, μεγάλοι δρόμοι των δήμων τους, θα νοικιαστούν σε ιδιώτες, οι οποίοι θα επιτρέπουν την διέλευση μόνο με πληρωμή στην έναρξή τους, με διόδια!

Οι δρόμοι θα ανακοινωθούν σύντομα, η δε πιθανολογούμενη τιμή διεύλευσης ανέρχεται στα 6 ευρώ τις καθημερινές, και 7 τα Σαββατοκύριακα.

Στην αντίδραση των κατοίκων και των επισκεπτών, απαντούν ότι οι ιδιωτικές αυτές επιχειρήσεις αναλαμβάνουν να έχουν δεξιά και αριστερά των οδών καταστήματα, να παρέχουν καθαρά πεζοδρόμια και την καθαριότητα των οδοστρωμάτων.

Απίστευτο ε;

Σπαστήκατε;

Τοτε γιατί δικαιολογείτε τις παραλίες με εισιτήριο;

Δεν είναι υποχρέωση των δήμων να τις κρατούν καθαρές;

Και επιτέλους, πόσο κοστίζει η καθαριότητά τους; 10 ευρώ το άτομο;

Αφιερωμένο σε όλους όσους μου έλεγαν «που να τα βάζεις με το θηρίο», «να μην την πάταγες», «ε, τώρα πλήρωνε».

Η ιστορία:

Έχοντας αγοράσει ένα πακέτο ADLS απο την HOL (Broadband Pack 6 μηνών) μου έκανε άλλους έξι μήνες δώρο. Όταν τελείωσε η συνδρομή μου, και ενώ δεν με ενημέρωσε(*) -αλλά περίμενε να την ενημερώσω… εγώ- μου έκανε αυτόματη ετήσια ανανέωση.

Υποστήριζα ότι: έπρεπε να με ενημερώσει με όλους τους πιθανούς τρόπους (τηλεφωνικά, έγγραφα, με email), και οτι η ανανέωση δεν έπρεπε να είναι ετήσια, αλλά αορίστου χρόνου (ή έστω εξάμηνη, αφού αυτή ηταν και η αρχική αγορά μου).

Έθετα δηλαδή το ερώτημα ότι αν είναι νόμιμη αυτή η διαδικασία, αφού: η ενημέρωση έγινε σε λογαριασμό που δεν χρησιμοποίησα ποτέ, και η αυτόματη ανανέωση για το μεγαλύτερο διάστημα που θέλει η εταιρία, θα μπορούσε δυνητικά, να την οδηγήσει να κάνει ανανεώσεις… δεκαετίας, αν την κάλυπτε ο νόμος.

Για τις θέσεις μου ενημέρωσα την HOL, τον ΙΝΚΑ, τον Συνήγορο του Καταναλωτή και την ΕΕΤΤ.

Αφιερωμένο απο καρδιάς:

Η HOL επικοινώνησε μαζί μου σήμερα το πρωϊ. Με ενημέρωσε οτι όλες οι ανανεώσεις πλέον είναι αορίστου χρόνου, και αφού είχα στείλει αίτηση διακοπής απο τον Απρίλη, είμαι ελεύθερος απο τότε. Όλοι οι λογαριασμοί που μου στάλθηκαν έκτοτε, πιστώθηκαν.

Είμαι ελεύθερος απο την HOL, χάρη στις προσπάθειες των EETT, Συνήγορο του καταναλωτή, και ΙΝΚΑ, που πίεσαν την Hellas On Line να αλλάξει την πολιτική της.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο ποστ: Αιχμάλωτος της HOL.

Περισσότερα για την θέση μου στην αντίδραση, εδώ: Αντισταθείτε!

Oh yeah, oh yeah….

(*) μου έστειλε email, στον λογαριασμό της HOL που άνοιξε αυτόματα, και δεν χρησιμοποίησα ποτέ.

Ας βρούμε λοιπόν ποιος φταίει (αφού επιμένετε).

Φταίει ο κρατικός μηχανισμός; Φταίει, αν δεν έκανε το καθήκον του. Τι θεομηνίες και μαλακίες, για αυτό σας πληρώνουμε. Αν ήταν όλα καλά, δεν θα άναβε, ή θα την σβήναμε μόνοι μας. Απο την άλλη, αν γίνεται χαλασμός κυρίου, και έχει 7000 βαθμούς όξω, τι να σου κάνει και ο υπουργός;

Φταίει η πυροσβεστική; Όχι. Δεν το λέω κατηγορηματικά, αλλά η πιθανότητα «να πα να γαμηθεί, άστο να καει» μου φαίνεται πολύ μικρή.

Φταίνε οι εμπρηστές; Αφού βρίσκουν πελάτες!; Τι να κάνουν δηλαδή; Παράνομοι είναι, δεν τους νοιάζει.

Φταίνε οι πελάτες; Τρελοι είμαστε; αφού πελάτες είμαστε όλοι εμείς….

Εναντίον ποιανού δηλαδή θα κατέβουμε την Κυριακή;

…

Την Κυριακή, γίνεται χαμός. Διαμαρτυρίες, πορείες, ενημέρωση απο σταθμούς, βαβούρα.

Οι τηλεοράσεις φωνάζουν: Οι Bloggers διαμαρτύρονται και θα κατέβουν στην Βουλή.

Να με συμπαθάτε, αλλά δεν νομίζω οτι ξέρω αν θα πάω.

…

Επιτρέψτε μου, πριν αρχίσετε τα «τι λες ρε μαλάκα»:

Αν με ενοχλεί κάτι τώρα τελευταία, είναι διάσπαση της τιμωρίας. Με ενοχλεί που πληρώνω καπέλο φόρο στο κινητό, με ενοχλεί που διώχνουν τους συμβασιούχους που χρειάζονται (για να φέρουν άλλους), με ενοχλεί που επιτρέπουν παρακολουθήσεις κινητών, που επιτρέπουν φόνους για να μην γίνουν γνωστές οι παρακολουθήσεις, που βάζουν χέρι στα ταμεία (αυτοί, που η σύνταξή τους είναι σίγουρη), με ενοχλεί που οι δρόμοι γεμίζουν νερά με την πρώτη βροχή, που όταν τους αποκαλούν «κλέφτες» φωνάζουν «εσείς κλέψατε περισσότερα».

Με ενοχλεί.

Αλλά, αν κατέβω την Κυριακή, θα είναι σαν να λέω οτι όλα όσα με ενοχλούν, θα φύγουν, αρκεί να τα πω.

Δεν θέλω να τα πω, τα ξέρουν.

Αυτό που θέλω να κάνω είναι να τους πονέσω.

…

Έγιναν τόσα πράγματα, τόσες αδικίες, τόσες απατεωνιές – και δεν παραιτείται κανείς. Δεν παραιτείται κανείς, διότι η καρέκλα είναι ζεστή, και προσφέρει ασφάλεια.

(*) Απίστευτο: δεν παραιτείται κανείς! Καμία ευθυξία, καμία υποχρέωση, καμία ευθύνη. Κανείς!

Και όταν έρχονται οι εκλογές, απο υπερόπτες γίνονται ζήτουλες, και παρακαλάνε κλαίγοντας σχεδόν για μία ψήφο – προσφέροντας τα πάντα, όσα γνωρίζουν καλά οτι έχουμε ανάγκη, διότι μας τα στερήσανε οι ίδιοι.

Κλαίνε για την καρέκλα; Κλαίω για τις συντάξεις. Κλαίνε για την θέση; Κλαίω για τον αδικοχαμένο Κώστα της Vodafone. Κλαίνε για το υπουργείο; Κλαίω για τον τύπο με την …ζαρτινιέρα. Κλαίνε για την πρωθυπουργία; Κλαίω για την Πάρνηθα.

Μετά απο τις δηλώσεις περί «θεομηνίας», τις δηλώσεις περί «ζαρτινιέρας», τις δηλώσεις
περί «μαχαίρι στο κόκκαλο», τις δηλώσεις περί «αναδάσωσης», τις δηλώσεις περί «δυσκολίας να καλυφθούν οι ασφαλισμένοι», τις δηλώσεις περί «δημόσιας υγείας», τις δηλώσεις περί «γκρεμίσματος των αυθαιρέτων», λέω να κάνω και εγώ μία δήλωση:

Στις εκλογές, θα φροντίσω να κλάψουν την ψήφο μου αυτοί οι δύο «μεγάλοι» υποψήφιοι.

Αυτή είναι η διαμαρτυρία μου, αυτή η πορεία μου, αυτή η διαδήλωσή μου.

Υπομονή, μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις από ΕΕΤΤ, Συνήγορο του Καταναλωτή, Συνήγορο του πολίτη, η HOL δεν έχει (δεήσει να) απαντήσει στο αίτημά μου για αποδέσμευση.

Με αφορμή το καινούργιο λογότυπο της HOL, δράττομαι της ευκαιρίας να ευχηθώ στην HOL μακροημέρευση, επιτυχίες, και το καινούργιο της μότο να ακολουθηθεί πρώτα απο την ίδια:

Να αποκτήσει πολιτισμό στην επικοινωνία της.

Χα -χα.

Γελάσαμε.

Διαβάστε:

Στην «τσιμπίδα» του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας έπεσε και ο νομάρχης Θεσσαλονίκης. Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης οδηγούσε τη μηχανή του χωρίς κράνος και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 350 ευρώ και 5 βαθμούς στο πόιντ σίστεμ.

Συγκεκριμένα, δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες του νομάρχη να οδηγεί τη μηχανή του, ενώ μαζί του ήταν και η νικήτρια του διαγωνισμού της Eurovision Μαρίγια Σερίφοβιτς.

Τις φωτογραφίες του νομάρχη είδε ο υπουργός Μεταφορών Μιχάλης Λιάπης, ο οποίος σε τηλεφωνική του επικοινωνία με την Τροχαία Θεσσαλονίκης ζήτησε να χρεωθεί πρόστιμο στον κ. Ψωμιάδη ύψους 350 ευρώ και να του καταλογιστούν και πέντε βαθμοί ποινής.

Απο το in.gr.

Το βρήκατε αστείο; Γελάσατε;

Ωραία – για σκεφτείτε και αυτό:

Φανταστείτε λοιπόν, κάποιους με φωτογραφικές μηχανές, να τραβάνε φωτό – και να σου στέλνουν σπίτι το πρόστιμο.

Κυκλοφόρησες χωρίς κράνος μέχρι το περίπτερο; Μία εβδομάδα μετά, πρόστιμο στο σπίτι.

Δεν έβαλες την ζώνη για ένα τετράγωνο; Μία εβδομάδα μετά, πρόστιμο στο σπίτι.

Α, δεν έχει πλάκα τώρα ε;

~

Εντάξει, καταλαβαίνω ότι ο Ψωμιάδης ήταν προκλητικός. Αλλά υπάρχει λόγος που οι φωτογραφίες δεν χρησιμοποιούνται με τέτοιον τρόπο. Και είναι σαφές οτι έγινε για λόγους εντυπωσιασμού.

Φοβάμαι όμως, περισσότερο απο όσο γελάω με τέτοια περιστατικά. Γιατί, αν γελάσω τώρα, όταν θα δω την φάτσα μου, δεν θα γελάω καθόλου. Θα είμαι μάλλον θυμωμένος.

~

Τι; Δεν θα βρουν κόσμο να τραβάνε φωτογραφίες;

Και τις κάμερες ρύθμισης κυκλοφορίας, τι τις έχουμε;

Το ετοίμαζα για τον πρώτο διάσημο, όποιος και να ήταν:

Να είναι καλά ευχόμαστε ο άνθρωπος. Αλλά η ερώτηση είναι: Θα του ζητηθεί -άραγε- φακελάκι;

(Μην ανησυχείτε, θα ρωτάω για κάθε επώνυμο που ακούω στο εξής)

Τι πιστεύετε εσείς; Θα του ζητηθεί; Αν του ζητηθεί, θα δώσει;

Θυμάστε τι λέγαμε για τα φακελάκια, ε;

Φαντάσου τώρα το σκηνικό:

Είμαι λέει ο Γιάννης. Έχω έναν φίλο, τον Νίκο.

Δεν είμαστε πολύ φιλαράκια, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Έχουμε γενικά παρτίδες, για χρόνια.

Μία μέρα, αποφασίζουμε να τα αρπάξουμε απο τον Μανώλη. Ο Μανώλης είναι ο εργοδότης μου, με πληρώνει για δουλεύω για αυτόν. Επειδή είμαι καλός(;) στην δουλειά μου, με έχει σαν βασιλιά – αλλά δεν αλλάζει το γεγονός οτι είναι ο εργοδότης μου.

Κάνουμε λοιπόν μία παρανομία στον Μανώλη. Του κλέβουμε το παιδί, ή του αρπάζουμε τα λεφτά και τα μοιραζόμαστε.

Αλητεία.

Μας παίρνει χαμπάρι ο Μανώλης όμως μία μέρα, και ξεκινάει να μας βρίζει. Επειδή με έχει ανάγκη, δεν μπορεί να με απολύσει – αλλά μου τα χώνει χοντρά.

Εγώ, αδιαφορώ. Με έχει ανάγκη ο κεφτές.

Έλα όμως που φωνάζει έναν πόλισμαν. Του λέει «το και το», «αυτοί οι δύο παρανόμησαν».

Ο αστυνόμος το σκέφτεται. Εγώ που είμαι πονηρός, τον πιάνω, και του λέω «άστο, μην το κυνηγήσεις». «Γιατί;» με ρωτάει το όργανο.

Του εξηγώ εγώ λοιπόν:

«Εγώ και ο Νίκος, είμαστε φίλοι. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Για να μην χαλάσεις αυτήν την σχέση, μην το κυνηγήσεις. Άσε που έχουμε κάνει και μυστικές κουβέντες μεταξύ μας, και δεν θέλουμε να τα μάθουν άλλοι.

Άστο σου λέω… »

Είναι λογικό αυτό; Στέκεται πουθενά;

Όχι ε;

Και αν το έκανα, πως θα με λέγατε; Δεν θα με λέγατε -το λιγότερο- θρασύτατο αρχιμαφιόζο;

Το λιγότερο;

Ναι, ε;

Για διαβάστε:

Η πρώτη ποινική δίκη για τις «έκτακτες μεταγωγές», μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες πτυχές του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» με την υπογραφή Μπους, άρχισε την Παρασκευή στο Μιλάνο. Πράκτορες της CIA κατηγορούνται για την απαγωγή Αιγύπτιου ιμάμη από την Ιταλία το 2003. […]

[…] Η ιταλική κυβέρνηση είχε ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστήριο να βάλει στην …άκρη την υπόθεση, υποστηρίζοντας ότι τα έγγραφα της εισαγγελίας παραβιάζουν τους νόμους για το κρατικό απόρρητο και επιφέρουν ζημία στις σχέσεις με τη CIA, αναφέρει το BBC. […]

Απο άρθρο του in.gr.

Το οποίον, σου λέει, αφου το φιλαράκι μου (CIA) και εγώ τα έχουμε καλά, και έχουμε και μυστικά, άστο.

Γελάσαμε;

Όχι ε;

Και αν το ξαναδούμε;

Σε μία άλλη χώρα;

Με τις ίδιες (πως τα είπαμε πριν; Θρασύτατα αρχιμαφιόζικες) δικαιολογίες: η τρομοκρατία!

Όχι; Δεν γίνεται;

Ιδού:

[…] Όπως αποκάλυψε το BBC, η εταιρεία BAE Systems, η μεγαλύτερη εταιρεία που εμπορεύεται οπλικά συστήματα στη Βρετανία, κατέθεσε 1,9 δισεκατομμύριο δολάρια σε λογαριασμούς του πρώην πρεσβευτή της Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ. πρίγκιπα Μπάνταρ μπιν Σουλτάν. […]

[…] Η έρευνα για την υπόθεση είχε κλείσει μετά από απόφαση του Βρετανού πρωθυπουργού τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ υπεραμύνθηκε την Πέμπτη την απόφασή του να σταματήσει η έρευνα, επειδή εάν συνεχιζόταν θα ζημιώνονταν ζωτικής σημασίας βρετανικά εθνικά συμφέροντα.

Από την Βρετανία όπου βρίσκεται ο Τόνι Μπλερ είπε πως εάν συνεχιζόταν η έρευνα για απάτη, η Σαουδική Αραβία πιθανότατα θα τερμάτιζε κάθε μορφής συνεργασία σε θέματα ασφαλείας και παροχής πληροφοριών. «Θα υπήρχαν συνέπειες στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και θα χάνονταν χιλιάδες θέσεις εργασίες για Βρετανούς» πρόσεθεσε.[…]

Σε άλλο άρθρο, άλλης ημέρας, απο το in.gr

Μην το πειράζετε το φιλαράκι μου ρε παιδιά! Αφού είπαμε: να χαλάσουμε τις σχέσεις μας;