Στο sport24.gr, στον μεγαλύτερο διαφημιστικό του χώρο, πετυχαίνω διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας.

Ένα flash banner που μεταξύ των άλλων δίνει τιτλάκια όπως «Πάρε μέρος στην ανακύκλωση», «κλείσε τις ηλεκτρικές όταν δεν τις χρησιμοποιείς» , «βάλε γλάστες στο μπαλκόνι» και άλλα τέτοια.

Τώρα, το sport24 φημίζεται για την αστοχία των διαφημίσεών του (δεν ξέρω αν είχατε προσέξει διαφήμιση του Ιντιάνα Τζόουνς που έπαιζε, μόνο του, σε κάθε σελίδα, κατεβάζοντας απο την αρχή όοοοοολο το video) αλλά ομολογώ, μου κέντρισε το ενδιαφέρον:

Τι μπορεί να διαφημίζει ή να σχεδιάζει ωστε να φτιάξει banner;

Έκανα κλικ για να δω αν η Νέα Δημοκρατία (προσέξτε την διαφορά, όχι η κυβέρνηση) έχει προτάσεις ή ιδέες, ή σχέδια για όλα αυτά.

Όταν κάνεις κλικ στο διαφημιστικό, σε οδηγεί….

…στο site της Νέας Δημοκρατίας. Στην πρώτη σελίδα. Ούτε ειδική σελίδα υπάρχει, ούτε σύνδεσμος, ούτε ειδικός χώρος, τίποτα.

Στην πρώτη σελίδα.

Και φυσικά, καμία ειδική αναφορά δεν γίνεται για την …καθε μέρα, μέρα Περιβάλλοντος.

Γιατί δεν υπάρχει τίποτα απτό πίσω απο την διαφήμιση.

Μόνο λόγια.

Αναρωτιέμαι γιατί ξαφνιάζομαι. Αναρωτιέμαι σε τι διαφέρει αυτή η πολιτική, απο αυτήν που μέχρι τώρα συναντήσαμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Απολύτως τίποτα.

~

Υπάρχει το κόμμα, που πασχίζει να το ψηφίσεις. Για να το ψηφίσεις, θα σου πετάξει, άναρθρα, αλόγιστα, οτιδήποτε θέλεις να ακούσεις. Για να είναι σίγουρο οτι θα ακούσεις αυτό που θέλεις να ακούσεις, θα χαλάσει έναν σκασμό λεφτά.

Και μετά; Και μετά τίποτα. Γιατι αυτό που ήθελες να ακούσεις το άκουσες, και τέλος.

Ούτε πρόγραμμα, ούτε σχέδιο, ούτε λύσεις.

Άκουσες μόνο αυτό που ήθελες να ακούσεις.

Θα έλεγα τα ίδια αν έβλεπα το ίδιο απο το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με μία έξτρα σημείωση: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι κυβέρνηση.

Αρα, στην γενικότερη βλακεία που μας δέρνει, θα δικαιολογείτο να πει αυτά που θα ήθελα να ακούσω, ακόμα και αν δεν έχει πρόγραμμα.

Αλλά, τούτοι εδώ, είναι και κυβέρνηση! Και, σαν να μην έφτανε αυτό, χρεώνεται ήδη μία αποτυχία της συνόδου του Κιότο! Και μας κάνει και μάθημα!

Όταν οι ΧΥΤΑ δημιουργούν άπειρα προβλήματα και δεν προχωρούν, όταν πρόσφατα γνωρίσαμε τις μεγαλύτερες πυρκαγιές των τελευταίων ετών και η απάντηση στις κατηγορίες περι αδιαφορίας ήταν «η ασύμμετρη απειλή», όταν η ανακύκλωση λειτουργεί με ρυθμό χελώνας και έχει αποτεθεί σε επίπεδο Δήμων, όταν ο λιγνήτης είναι η κορυφαία παραγωγική διαδικασία ηλεκτρισμού στην ελλάδα – αλλά όταν κάποιος επιχειρήσει να βάλει άλλες μορφές ενέργειας, τον τσακίζει (θυμάστε καθόλου ή ξεχάσατε;) – ε, οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν και μαθήματα Περιβάλλοντος!

«Βάλε γλάστρες στο μπαλκόνι σου»!

«Κάθε μέρα, μέρα περιβάλλοντος»!

Και, ακόμα και αυτό θα το ανεχόμουν – αλλά όχι! Διότι πίσω απο τα μεγάλα λόγια, ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! Ούτε μία πρόταση – αξιοποιήσιμη, ούτε μία ιδέα – υλοποιήσιμη, τίποτα.

Μόνο τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…

(Κάθε φορά που συναντάω τόση απύθμενη βλακεία, ανησυχώ σοβαρά για τον κάθε έναν απο εμάς που τους ψήφισε…)

Ιστορία πρώτη:

Ψάχνω στο Internet να αγοράσω το Asus 900 (το subφορητό που έχει αναστατώσει την κοινότητα του ADSLgr, και είτε δεν έρχεται ακόμα στην Ελλάδα, είτε όταν έρθει θα έχει την μοίρα της υπερχρέωσης.)

Περισσότερα για το Asus σε άλλο post.

Ψάχνω λοιπόν, και βρίσκω δύο site: Το αρκετά διαδεδομένο στην Ελλάδα Clove.co.uk, και το γνωστό για το free shipping του, Play.com

Κοιτάω και τα δύο site, έχουν περίπου την ίδια τιμή: 329 λίρες το ένα, 330 το άλλο.

Πριν ανακαλύψω οτι το Play.com ΔΕΝ στέλνει στην Ελλάδα ηλεκτρονικά, ούτε αντικείμενα με τιμή πάνω απο 30 λίρες, είμαι σε δίλλημα. Λέω, κάτσε να δώ πόσο έχουν σε ευρώ.

Καθώς βρίσκομαι στην σελίδα του Clove, και δεν έχει μετατροπέα, πηγαίνω στον online μετατροπέα του xe.com

Βάζω 329 λίρες, μου λέει 414.85 θα πληρώσεις.

Μάλιστα.

Πάω να κοιτάξω στο Play.com πόσο θα μου πάει – και βλέπω οτι υπάρχει αυτόματος μετατροπέας απο λίρες σε ευρώ στην σελίδα. Α, ωραία. Το πατάω και ….

Οι 329.99 λίρες γίνονται 461.99 ευρώ!

Για μισό, για μισό: αν κάνω αγορά σε ευρώ απο το Play.com, θα πληρώσω 462 ευρώ για κάτι που αλλού θα το πληρώσω 414?

Ενώ έχουν την ΙΔΙΑ τιμή σε λίρες;

(τους έχω στείλει email, και περιμένω εξηγήσεις)

~

Ιστορία δεύτερη:

Σκάει σήμερα email, που παραπέμπει σε άρθρο του Παπαδόπουλου Τετράδη της Ελευθεροτυπίας.

Απόσπασμα (οι επισυμάνσεις δικές μου):

Την περασμένη βδομάδα, αλλά και αυτές που έρχονται φαντάζομαι, πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου, έτσι, εντυπωσιοθηρικά, χωρίς να λέγεται η αλήθεια.

Μπα! Υπάρχει κι άλλη αλήθεια; Φυσικά. Γιατί η καθημερινή υπόμνηση από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ότι το πετρέλαιο έπιασε τα 110$ το βαρέλι ή τα 150$, σημαίνει απλά για τον πολίτη, ότι μπορεί να περιμένει φυσιολογικά να πάει στα 400 ευρώ το λίτρο η βενζίνη ή στα 200 ευρώ το κιλό τα λάχανα. Αμ, δε.

Οι τιμές του πετρελαίου που διατυμπανίζονται, είναι αυτές που αγοράζει η αμερικάνικη αγορά.

Η Ευρώπη αγοράζει σε τιμές μπρεντ, που

α. είναι φθηνότερο κατά 5-6$

β. έχει την ίδια τιμή για τους Ευρωπαίους μ’ αυτήν που είχε πριν 6 μήνες!

Πώς γίνεται αυτό; Απλό: κάθε φορά που αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου σε δολάρια, η Ευρώπη αυξάνει την τιμή του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αποτέλεσμα; Η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο.

Τι σημαίνει αυτό;

Οτι κανένας δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της βενζίνης, του αερίου, της ντομάτας, του τραμ, της θειάς μου της Κοντίλως, με το πρόσχημα ότι ακρίβυνε το πετρέλαιο. Μπορεί όμως να την αυξήσει με το πρόσχημα ότι οι πολίτες, βομβαρδισμένοι από τη μπουρδολογία ότι αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, είναι έτοιμοι να χάψουν και να πληρώσουν κάθε ανατίμηση αγόγγυστα.

Αυτή είναι η προσφορά των ΜΜΕ στην καθημερινή ζωή του τόπου, όταν ο εντυπωσιασμός υπερισχύει της αλήθειας. Δηλαδή, όταν η βλακεία είναι σημαντικότερη της σοβαρότητας.

Πράγμα καθιερωμένο στον τόπο.

Όλο το άρθρο, εδώ.

Δηλαδή, με δύο λόγια, όλοι όσοι μου ανέβασαν τις τιμές (και εγώ το δέχθηκα με ανοιχτά τα πόδια, γιατί, το περιμενα, γιατί έτσι με είχαν ενημερώσει οι δημοσιογράφοι) μου είπαν ψέμματα!

Και φυσικά, καρπώθηκαν την διαφορά τιμής, και γελούσαν συνομωτικά πίσω απο την πλάτη μας.

~

Δεν μου αρέσει να είμαι ψείρας. Με ενοχλεί να ψάχνω να βρω ποιος και πως κοιτάει να με κλέψει σε κάθε συναλλαγή μου. Και αυτό επειδή δεν είμαι σαν και αυτούς, δεν συμμερίζομαι τα κόλπα τους, δεν ανήκω στην φάρα τους.

Γι’ αυτό και εξοργίζομαι τόσο όταν μου συμβαίνει…

Πόσο παραμύθι έχουμε φάει ρε αδέλφια;

Δεν μου αρέσουν καθόλου αυτά…

Είναι από τους δημοφιλέστερους δικτυακούς τόπους «κοινωνικής δικτύωσης»- έχει περισσότερα από 69 εκατ. ενεργούς χρήστες σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπως όμως αποκάλυψε έρευνα του ΒΒC, το δεν είναι και πολύ ικανό να προστατεύσει τα προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων που το εμπιστεύονται… «Λιγότερες από τρεις ώρες» χρειάστηκαν οι δημοσιογράφοι της (εξειδικευμένης στην τεχνολογία) τηλεοπτικής εκπομπής «Click» για να φτιάξουν μια εφαρμογή (application) που τους επέτρεψε να εξασφαλίσουν, εν αγνοία των χρηστών που την «κατέβασαν», το όνομα, τη διεύθυνση, την ημερομηνία γέννησής τους, το όνομα του εργοδότη τους- καθώς και όλα τα αντίστοιχα προσωπικά δεδομένα των «φίλων» τους στο Facebook. Σύμφωνα με τους Βρετανούς δημοσιογράφους, «οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδεις γνώσεις προγραμματισμού» θα μπορούσε να δημιουργήσει μια παρόμοια εφαρμογή, ένα πρόγραμμα που μπορεί να παρουσιαστεί με τη μορφή ενός κουίζ ή ενός παιχνιδιού.

Το πρωτοδιάβασα στο http://vraseryzi.com/bbc-stoll-facebook/.

Ψάχνοντας την ιστορία, έπεσα και στο e-lawyer:

Υπάρχει πάντα η εσφαλμένη άποψη: «ποια προστασία, αφού οι ίδιοι ανεβάζουμε τις πληροφορίες στο ίντερνετ». Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή γιατι δεν απαλλάσσει το facebook από την ευθύνη του να χρησιμοποιεί σωστά συστήματα ασφάλειας. Το επιχείρημα μου θυμίζει λίγο «δεν έχω να κρύψω τίποτα». Ναι, αλλά θέλεις λ.χ. να πουλήσουν τις αναγνωριστικές προτιμήσεις σου, χωρίς να το ξέρεις σε ποιον;

Διαβάστε άρθρο και σχόλια εδώ.

Φυσικά, διαβάστε την σελίδα του BBC, και την απάντηση του facebook.

Τώρα βέβαια δεν λέω οτι έγινε και η μεγάλη κλοπή (ξέρουν οι βρετανοί απο μεγάλες κλοπες προσωπικών στοιχείων) αλλά ούτε καν αυτό το λίγο δεν θέλω.

Διατηρώ σελίδα στο facebook, και ήμουν αρκετά ειλικρινής στην καταχώρηση στοιχείων. Ίσως απο αφέλεια, ενώ πολλοί είχαν πει στο παρελθόν πόσο επικίνδυνο είναι αυτό.

Κατ’ αρχάς, θα αφαιρέσω μόνο (όπου αυτό είναι δυνατόν) όλες εφαρμογές (καθώς συνεχίζω να πιστεύω οτι το facebook παραμένει ένα χρήσιμο εργαλείο όταν δεν έχει όλα αυτά τα παιχνιδάκια), ενώ θα περιορίσω τις προσωπικές πληροφορίες.

To BBC (όπως θα έκανε κάθε σοβαρή εκπομπή) δεν αρκείται στο να τρομοκρατεί, δίνει και συμβουλές για την ασφάλεια των προσωπικών σας (μας) δεδομένων.

Και θα συνεχίζω να παρακολουθώ το θέμα…

Δύο εικόνες απο το Σαββατοκύριακο

Η μία, το μεσημέρι: νεαροί, κρατώντας ξύλινα κοντάρια με διπλωμένη την ελληνική σημαία, δίπλα – δίπλα με οργανωμένους πάνοπλους ΜΑΤατζήδες επιτήθονται σε κουκουλοφόρους και κρανοφόρους νεαρούς που ανταπαντούν πετώντας πέτρες.

Η δεύτερη το βράδυ: όταν λήγουν οι καταλήψεις οι νεαροί και μη (ας τους πούμε «αντεξουσιαστές» που είναι και ο politicaly correct όρος) βγαίνουν, για να εισπράξουν ορυμαγδό απο χτυπήματα με γκλομπ – χωρίς να αντιδρούν, απλώς να αμύνονται.

Το σχόλιο:

Το πρώτο, δεν με ξαφνιάζει. Η (αν)επίσημη αστυνομία και η άκρα δεξιά μοιράζονται πολλές κοινές σκέψεις και αντιλήψεις. Με ξαφνιάζει ίσως η θρασύτητα τους, λες και δεν έχουν ανάγκη να κρυφτεί η αγάπη τους.

Ίσως πάλι, ούτε καν αυτό.

Το δεύτερο, με ξαφνιάζει. Εγώ, εσύ, ο διπλανός μας, για μισθό 800 ευρώ, με εντολές όλη την ημέρα, πως καταφέρνουν να μας κάνουν να μαζευόμαστε και να χτυπάμε ανήμπορους να αντιδράσουν ανθρώπους, με τα γκλομπ;

Που γίνονται κουβάρι για να πονέσουν λιγότερο; Που προσπαθούν -μόνο- να αμυνθούν;

Και να μας αρέσει κιόλας;

Να καταφέρουν να μας κάνουν ζώα;

Που καυλώνουν να χτυπούν; Με εντολές;

~

Αν είχα αμφιβολίες, που δεν είχα, διαλύθηκαν εχθές το βράδυ. Η αστυνομία των πράσινων παπουτσιών, των σιδερογροθιών, της αγαστής συνεργασίας με τους χρυσαυγίτες, της δειλής, άσκοπης βίας, της πρόκλησης επεισοδίων απο το πουθενά, των βιντεοσκοπήσεων και της καταγραφής, των ζαρτινιέρων – και της άστοχης κάλυψής τους, των αμέτρητων τυφλών πυροβολισμών (που πάντα βρίσκουν στόχο), των βιασμών και χαστουκιών, δεν είναι η αστυνομία μου. Δεν ήταν ποτέ, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει.

Αυτή η αστυνομία αν θέλει να με προστατέψει ως πολίτη, οφείλει να το κάνει απο τον ίδιο της τον εαυτό. Αλλιώς, δεν είναι αστυνομία, είναι ιδιωτικός στρατός μισθοφόρων υπεράνω νόμου.

~

Όλοι ασχολούνται με την χρυσή αυγή και τα κατορθώματά της.

Εγώ έψαξα εχθές ΕΝΑΝ εισαγγελέα για τις (δεύτερες) εικόνες που είδα.

Κανείς.

Ούτε σε blog διάβασα, ούτε εφημερίδες – ούτε καν στο indymedia.

Πόσο κοινή μας έχει γίνει η εικόνα αυτή πια; Πόσο κοινή;

Τελευταίο σχόλιο: Αν ισχύουν οι κουταμάρες της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ), και η κυβέρνηση προτίμησε αυτήν την εικόνα απο τις κουβέντες περι siemens και Ζαχόπουλου, τότε α) είτε η κυβέρνησή μας αποτελείται απο παντελώς ηλιθίους, για να προτιμούν την κατάρρευση της αξίας του νόμου και της Δημοκρατίας απο ένα απλό σκάνδαλο, είτε β) δεν είναι ένα απλό σκάνδαλο.

Αν και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα χειρότερο απο τις εικόνες που είδα.

Υ.Γ.: Τι Παυλόπουλος, τι Πολύδωρας… είναι ηλίου φαεινότερον οτι αυτή η ανοχή εξυπηρετεί άλλα, μεγαλύτερα συμφέροντα… Θα βγάλετε μπανεράκια και για τον Παυλόπουλο τώρα;

Εμαθα σήμερα οτι το Μετρό και ο Ηλεκτρικός θα δουλεύουν την Παρασκευή και το Σάββατο μέχρι τις δύο τα ξημερώματα.

Και εκεί που ετοιμαζόμουν να πω το πρώτο μπράβο για την ενέργεια…

..έμαθα επίσης οτι επίκειται αύξηση της τάξης του εισιτηρίου στο ένα ευρώ.

Κρίμα.

Τώρα, αν ισχύουν όπως τα λέει το in.gr, 25% αύξηση είναι πολύ μεγάλη. Παρότι έπαψα να χρησιμοποιώ μετρό για τις καθημερινές μου μετακινήσεις (απο τότε που μετακόμισα πηγαίνω στην δουλειά με τα πόδια), θεωρώ οτι 2 ευρώ την ημέρα επί 25 εργάσιμες τον μήνα, είναι, όσο να πεις, πολλά.

Και τα €40 που δίνουμε τώρα, πολλά είναι.

Απο την άλλη, δεν θα διαφωνήσω με την αύξηση – αρκεί να υπάρξει πλέον ένα μηνιαίο εισιτήριο με πραγματικά ανταγωνιστικές τιμές (όχι το χάλι που επικρατεί τώρα)

Εξηγούμαι:

Το μηνιαίο εισιτήριο παγκοσμίως ΔΕΝ έχει την λογική της εξυπηρέτησης («πάρτο για να μην ψάχνεις να αγοράσεις»), όπως γίνεται εδώ, αλλά της τιμολογιακής πολιτικής στήριξης των κατώτατων οικονομικών στρωμάτων.

Αν δηλαδή κάποιος χρειάζεται το μετρό καθημερινά, κατά πάσα πιθανότητα το χρειάζεται για να πάει στην δουλειά του. Ε, σε αυτόν ΔΕΝ χτυπάμε την τιμή στα κανονικά επίπεδα, αλλά δίνουμε μία γενναιόδωρη έκπτωση (μέχρι και 30-40%) για να υποστηρίξουμε την τσέπη του.

Θυμίζω οτι αν ο κατώτατος μισθός είναι της τάξης των €600, τότε αν ο εργαζόμενος χρειάζεται να μετακινηθεί με το μετρό, χάνει ένα σημαντικό ποσό – €50 κάθε μήνα (και βρίσκεται να δουλεύει με €550).

[Βέβαια, άντε να το πεις αυτό στους βουλευτές και τους διευθυντές αυτής της χώρας… Ούτε €550 παίρνουν, ούτε το τραίνο παίρνουν… που να καταλάβουν; ]

Αυτή η λογική λοιπόν στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ. Αν θέλουμε όμως αυξήσεις τέτοιου μεγέθους, καλά θα κάνουμε να το σκεφτούμε.

Γιατί η εναλλακτική λύση(1) δεν βολεύει κανέναν(2), πιστεύω.

(1) Πόσα καινούργια αυτοκίνητα πωλήθηκαν φέτος;
(2) Το παίρνω πίσω: βολεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες, τις τράπεζες, το σύστημα… να συνεχίσω;

Ξαφνιάζεστε με ότι συμβαίνει; Πιστεύετε οτι ‘δεν είναι δυνατόν;’

Ας πάρουμε τα πράγματα ανάποδα, και θα ανακαλύψουμε τι πάει στραβά.

Τον τελευταίο καιρό, είχα τονίσει αρκετές φορές οτι έχουμε την εξουσία που μας αξίζει.

Αν είμαστε γελοίοι, αστείοι, κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλό μας, αρνούμαστε να ξεβολευτούμε, δεν παραδεχόμαστε τα λάθη μας, θεωρούμε οτι είμαστε πιο σημαντικοί απο ότι πραγματικά είμαστε, μας κολακεύει το «είσαι θεός/α», δεν έχουμε μέτρο, είμαστε της αρπαχτής, εκμεταλευόμαστε το κάθε τι υπέρ μας – και όχι υπέρ του συνόλου, αδιαφορούμε για τον γείτονα, τότε τι θα ψηφίσουμε;

Ακριβώς αυτούς που έχουμε.

Είμαι δηλαδή εγώ και σκέφτομαι: είναι δυνατόν να ψεύδεται και να κρύβεται πίσω απο το δάχτυλό του, το γραφείο τύπου του πρωθυπουργού, επί κοντά έναν μήνα, αναμασώντας μαλακίες του τύπου «δημοσιογραφικό απόρρητο», και ξεφυσώντας απο αγανάκτηση κάθε φορά που τους λέμε ‘γελοίους’;

Και μετά σκέφτομαι: ναι, είναι δυνατόν.

Και για να πειστώ, κοιτάω εμάς.

Ε, ναι λοιπόν, είναι δυνατόν.

Αφού εμείς ψηφίζουμε, τι θα ψηφίσουμε; Νομοταγείς;

Και αφου απο εμάς θα προέρχονται, τι θα είναι; Αξιοπρεπείς;

Τώρα, πάρτε αυτήν την κουβέντα, και μπορείτε να την προσαρμόσετε οπουδήποτε:

Στον Τύπο, στην Τηλεόραση, στην Δικαιοσύνη, στην Πολιτική, στους Προέδρους Ομάδων, στους Γιατρούς, στους Εφοριακούς.

Απο εμάς προέρχονται.

Όλοι τους.

Γιατί ξαφνιαζόμαστε με το ποιόν τους;

Είμαι πιο εκνευρισμένος απο όσο άφησα να φανεί στο προηγούμενο post μου.

Είμαι θυμωμένος, απορημένος, πικραμένος.

Γιατι βρε γελοίε;

Γιατί βρε κατακάθι της κοινωνίας;

Τι θα κερδίσεις αν πεις τέτοια πράγματα;

Ένα παιχνίδι; Την αίγλη σου; Την ιδιότητα του αρχηγού;

~

Το ξέρεις, φυσικά, οτι ο άλλος θα απαντήσει.

Τον έφερες να αναγκαστεί να απαντήσει.

Και το ξέρεις οτι οι μεν θα κάνουν πλάκα στους δε.

Και οι δε, δεν θα σηκώσουν την πλάκα, θα σηκώσουν το χέρι τους.

Το ξύλο, την πέτρα, το σίδερο.

Το ξέρεις οτι αυτοί που θα πάνε στο γήπεδο (απο το οποίο έχεις φροντίσει να λείπεις) θα σου απαντήσουν.

Και αν χάσουν;

~

Ηλίθιοι αυτοί, καυλωμένα παιδάκια, ρομποτάκια της πλήξης και της μιζέρια τους, με το αίμα να τρέχει καυτό στις φλέβες τους.

Στρατός.

~

Και απο τι -βρε κακόψυχε, άχρηστε βλάκα- θα τραφεί η κακία τους;

Ένα παράδειγμα θέλουν.

Αν εσύ δεν ήθελες, θα τους έπειθες. Θα τους έκανες ανθρώπους. Θα πανηγύριζαν την ομάδα τους και μετά θα πήγαιναν ήρεμοι σπίτι τους.

Τι τον θες τον στρατό ρε αστείο ανθρωπάκι;

Γιατί τον θέλεις ετοιμοπόλεμο; Τυφλό; Χωρίς φραγμούς;

~

Τα ίδια σκατά δημοσιογράφοι, πρόεδροι, παράγοντες.

Και η ανόητη στην ενηλικίωσή της πιτσιρικαρία να παλεύει για άδειους πολέμους.

Που κερδίζουν άλλοι, στα γραφεία τους, με τις γραβάτες τους και τα μπίζνες πλάν τους.

Γελοίε, ε γελοίε.

Για πες μας λοιπόν;

Με πόσους νεκρούς θέλεις να κερδίσεις την Κυριακή;

«Γαμήστε τον πούστη τον Ολυμπιακό»

Και μόνο η αντίδραση των σχολιαστών δείχνει οτι μία τέτοια δήλωση δεν ήταν μόνο εμπρηστική, αλλά και στην ουσία στρέφει τον κόσμο σε επεισόδια και δημιουργεί ένταση.

Ένταση που όχι μόνο δεν χρειαζόταν, ειδικά σε ένα τέτοιο παιχνίδι με τόσο μεγάλη ιστορία προβλημάτων, αλλά απέχει απο οποιαδήποτε λογική αντιμετώπιση και δείχνει αδυναμία, όχι μόνο στον έλεγχο της δικής του ομάδας, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.

Επιπλέον, με αυτή την δήλωση, στην ουσία όχι μόνο επικροτεί, αλλά και δημιουργεί την ένταση που ο Ολυμπιακός θα ακολουθήσει, δημιουργώντας φαινόμενα Ριζούπολης.

Και όλα αυτά με τις ευλογίες του επίσημου Παναθηναϊκού.

Η δήλωση αυτή δείχνει α) πως ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην ομάδα του, καθώς επιστρατεύει μία ανόητη ψυχολογία προσπαθώντας να επιφέρει ένα θετικό αποτέλεσμα, β) πως ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν έχει κανέναν έλεγχο της κατάστασης, πιέζοντας να δημιουργηθούν καταστάσεις που -μόλις πριν λίγους μήνες- είχαν σαν αποτέλεσμα νεκρούς, και γ) οδηγώντας τον Ολυμπιακό να αντιδράσει πυροδοτώντας ένα ακόμα πιο εκρηκτικό κλίμα.

Δεν χρειαζόταν, δεν έφερε τίποτα καλό, και δεν θα μας βγει σε κανένα καλό αυτή η δήλωση.

Δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα γεννηθεί απο αυτήν την βλακεία όχι τώρα -τα αρχικά αποτελέσματα θα φανούν άμεσα- αλλά εάν και εφόσον χάσει ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη.

Βλακεία, βλακεία, βλακεία.

Για να δούμε, γιατί αυτή η χρονιά δεν ξεκινάει καθόλου καλά.

(ή ξεκινάει πολύ καλά, αναλόγως των διαθέσεων :))

Είμαι Δήμος. Μεγάλος. Έχω ένα εκατομμύριο ευρω για να διαθέσω. Τι μπορώ να αγοράσω;

– Έναν μόνιμο χώρο για να στεγάζω τους απόρους;

– Χώρους εκπαίδευσης τεχνών για τους δημότες μου;

– Χώρους για αδέσποτα σκυλιά, γατιά και λοιπά ζώα;

– Υπηρεσίες εκτακτης υγείας;

Οχι.

Οχι δα.

Πήρα το 75% απο την ευρωπαϊκή ένωση. Μου τα έδωσε και λέω να τα διαθέσω σε…

Ενα portal!

Ω ναι.

(καλή χρονιά, σας είπα; )

Ω, ναι.

Κοντά ένα εκατομμύριο ευρώ έκανε το καινούργιο «portal» (ας μην πιάσουμε τώρα τι είναι portal και τι είναι site, ε; ) του Δήμου Αθηναίων.

Μονόγλωσσο. Ελληνικό. Μόνο. Γκρικ. Ονλυ.

Και λες, καλά.

Θα έχει τεχνολογία, θα έχει βαβούρα θα έχει….

…όχι, ούτε έτσι δεν τα λες.

Είναι ολοκληρωμένο το έργο. Οτι βλέπετε αδέλφια.

Παπάδες να κάνει, τόσο δεν κοστίζει.

Θα ξενύχτησαν νυχθημερόν να μπαλώνουν και να φτιάχνουν οι προγραμματιστές…

…εμ, όχι, είναι βασισμένο σε ΔΩΡΕΑΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ.

Πάμε πάλι: πείτε μαζί μου: δω-ρε-αν λο-γι-σμι-κό [‘Οπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Vrypan, αυτό δεν είναι κακό. Καλό είναι. Αρκεί να γλυτώναμε λεφτά (εμείς οι δημότες), όχι να πληρώναμε παραπάνω!].

Που πήγαν τα λεφτά;

Πως δικαιολογήθηκαν;

Μμμμ..

Αν δεν το ξέρετε, ως δουλειά, μονιμή αλλά ταυτόχρονα και part-time, έχω να φτιάχνω site.

Θεωρούσα τα τρία χιλιάρικα ως το πιο φυσιολογικό ποσό που μπορεί να ζητήσει κανείς για μία φυσιολογική δουλειά (όχι…portal, προφανώς, αλλά αρκετά κοντά σε απαιτήσεις), κάνοντας ομαδική (δεν εργάζομαι μόνος μου στις part-time δουλειές μου, υπάρχει ομάδα με ειδικότητες) δουλειά μηνών, σωστή, και πάνω απο όλα αξιοπρεπέστατη.

Και ως το μάξιμουμ.

Για να φτιάξουμε την δουλειά απο την αρχή ως το τέλος.

Καταλαβαίνω οτι μία εταιρεία, επειδή ακριβώς έχει γραφείο, γραμματείς, διευθύνοντα σύμβουλο και τυπωμένες κάρτες (και εγώ έχω τυπωμένες κάρτες, αλλά τέλος πάντων) θα ζητήσει για την ίδια ακριβώς δουλειά, μπορεί και χειρότερη, τετραπλάσιο ποσό.

Ο αέρας, που λέμε.

Δεν καταλαβαίνω, σε ένα portal, στημένο σε δωρεάν λογισμικό, που πάνε τα υπόλοιπα 939.105,58 ευρώ.

Ακόμα και αν το έστησαν πίξελ – πίξελ.

Ακόμα και αν το χωράνε τα τιμολόγιά τους, δεν το χωράει ο νους μου.

Ενα-εκατομμύριο-ευρώ.

( ακούς Βασίλη; )

(Το οτι το πληρώνει η ευρωπαϊκή ένωση, σας προλαβαίνω, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ)

Μήπως πρέπει να αλλάξω τον τιμοκατάλογό μου;

Το πρωτοδιάβασα στην Ιστοκριτική, που αναφέρει την Magica, που αναφέρει και το πιο ψύχραιμο σχόλιό της στο BlogSpace.

Όλοι μαζι λινκάρουν στο http://www.cityofathens.gr/katoikoi/koinonia-tis-pliroforias#2 – επίσημο και απίστευτα θρασύ δελτίο τύπου του Δήμου.

Υ.Γ. Γιατί δεν αγοράζανε το In.gr; θα τους περισσευαν κιόλας..

Υ.Γ. Ρελάνς στην πρόταση της Magica. Μόνο 400.000 σε wordpress. Γιατί είμαι και εγώ δημότης, και τον αγαπάω τον δήμο μου.

Υ.Γ. Θυμηθείτε το την επόμενη φορά που θα κάνει αύξηση στους δημοτικούς φόρους ο Δήμος Αθηναίων, γιατί τάχα θα πρέπει να φτιάξει κάτι. Θυμηθείτε το και πείτε «πούλα τρεις σελίδες απο το site σου, και θα τα βγάλεις τα λεφτά»

Υ.Γ. Σωστά επισημαίνει φίλος: ΕΙΧΕ site, δεν το έφτιαξε απο την αρχή…

Μωρε, το Internet και τα blog να είναι καλά, και θα έχουμε μία εξαιρετική χρονιά φέτος…

(*) Κάτι, που αν είσαι οποιοσδήποτε άλλος, και δεν αισθάνεσαι large με ξένα χρήματα, δεν θα πλήρωνες πάνω απο πενήντα χιλιάδες – και αυτά πολλά είναι.

Υ.Γ. Μην με ρωτάτε. Δεν βάζω link στο site του Δήμου. Ντρέπομαι, το φτωχό μου δωρεάν blog να κάνει link σε ένα portal αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ. Σε όλη μου την -δικτυακή- ζωή, δεν υπήρξε ούτε ένα πορταλ, συμπεριλαμβανομένης και της Google, που να πιστεύω οτι έκανε ένα εκατομμυρίο ευρώ.

Δεν τολμώ, πως το λένε.

Επιπλέον, δεν ξέρω τόση τεχνολογία (αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ) αν αντέχει να γίνεται λινκ απο ένα ποταπό μπλογκ σαν το δικό μου. Θα σκάσει. (Απο ντροπή;)

Τέλος, αν σας την σπάει που αναφέρω διαρκώς το ένα εκατομμυρίο ευρώ, σκεφτείτε το. Σκεφτείτε για τι ποσό μιλάμε. Θα παραμιλάτε και εσείς..

Μου στέλνει σήμερα mail φίλος, που στο παρελθόν μου έχει στείλει αρκετά καλά mail, πολλά απο τα οποία τα έχω μοιραστεί μαζί σας.

Το κείμενο:

Μπες να δεις τον τύπο, είναι φοβερός. Βάλε ήχο.

Α, σου στέλνω και μια συμμετοχή για τον διαγωνισμό για laptop ή οθόνη LG στο link.
Απλά επέλεξε το δώρο σου εδώ

http://www.friendscounter.gr/

(Το Link δεν είναι αυτό μόνο, έχει στην διεύθυνση ταυτοποίηση των στοιχείων μου, για να με αναγνωρίζει το σύστημα)

Κάνω βέβαια κλικ, και βλέπω εκτός απο μία κακή διαφήμιση (είναι λάθος ο ορισμός στο «φοβερός») το όνομά μου και το email μου φάτσα κάρτα…

…και καταλαβαίνω οτι αυτόματα μπήκα, χωρίς να το θέλω, σε άλλη μία λίστα σπαμ mail.

~

Πως δουλεύει όμως αυτό;

Δηλώνεις συμμετοχή, και αποδέχεσαι τους όρους.

Υστερα, στέλνεις την σελίδα σε όσους περισσότερους φίλους σου μπορείς, με mail.

Συμπληρώνεις δηλαδή και το email και το όνομα του φίλου σου.

Όσοι περισσότεροι απο τους φίλους σου τσιμπήσουν, και κάνουν κλικ, χρεώνονται σε εσένα. Έτσι, το στέλνεις σε όλους τους φίλους σου, και μαζεύεις περισσότερες συμμετοχές…

Ο παίκτης συμπληρώνει το email του στην φόρμα συμμετοχής και συμπληρώνει όσα email φίλων του θέλει προσκαλώντας τους να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό. Στην συνέχεια, οι φίλοι του θα λάβουν στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο το email-πρόσκληση και όσοι από αυτούς μεταφερθούν στην ιστοσελίδα http://www.friendscounter.gr μέσω του συνδέσμου (link), αυτόματα παίρνουν συμμετοχή, τόσο αυτός που προσκαλεί όσο και αυτός που προσκαλείται.

…δηλαδή αεροπλανάκι.

Στο μεταξύ, η εταιρεία συλλέγει ονόματα και διευθύνσεις εντελώς καθαρές (φαίνεται απο τα κλικ ποιές λειτουργούν) σε δική της βάση δεδομένων – με αντάλλαγμα την… υπόσχεση οτι θα κερδίσει, κάποιος, ένα laptop ή μία οθόνη.

Προφανώς, όσο περισσότερες συμμετοχές έχεις, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις.

Θεωρητικά πάντα, γιατι τα έχουμε ξαναπει για τέτοιους διαγωνισμούς.

Οπώς είπαμε λοιπόν, η εταιρεία φτιάχνει χρυσή λίστα με υποψήφια μελλοντικά θύματα σπαμ:

Η LG ELECTRONICS HELLAS Α.Ε. θα τηρεί αρχείο με τα προσωπικά δεδομένα των συμμετεχόντων, αποκλειστικά για το σκοπό του παρόντος διαγωνισμού, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2472/1997.

Φυσικά, αφού έβαλες εσύ τα στοιχεία, η LG και η EILID LTD δεν έχει καμία ευθύνη.

Η LG ELECTRONICS HELLAS Α.Ε. και η EILID LTD δεν αποδέχεται καμία ευθύνη για την εγκυρότητα των emails που λαμβάνουν μέρος στον διαγωνισμό και τον τρόπο συλλογής τους. Ο κάθε συμμετέχων συμφωνεί ότι τα mails στα οποία προτείνει συμμετοχή είναι φίλων ή γνωστών του και ως εκ τούτου είναι ο αποκλειστικός και κύριος υπεύθυνος για την αποδοχή τους ή μη από τον κάτοχο τους. Απαλλάσσονται δε από κάθε ευθύνη η LG ELECTRONICS HELLAS Α.Ε. και η EILID LTD για την εγκυρότητα, νομιμότητα και αποδοχή των συμμετεχόντων mails

Στους όρους δε του διαγωνισμού, η εταιρεία λέει οτι θα συγκεντρώσει τα στοιχεία των συμμετεχόντων – αλλά προφανώς, ανεξάρτητα αν αυτοί το επιθυμούσαν ή όχι.

Μπορούν, βέβαια να ζητήσουν την διαγραφή τους

Κάθε συμμετέχων διατηρεί το δικαίωμα να ζητήσει εγγράφως από την LG ELECTRONICS HELLAS Α.Ε. τη διαγραφή των προσωπικών του δεδομένων από το ως άνω αρχείο μετά το πέρας του διαγωνισμού

…αλλά αυτό προφανώς ισχύει μόνο αν αντιληφθούν οτι έπεσαν θύματα συλλογής προσωπικών στοιχείων

Όλοι οι όροι του διαγωνισμού, εδώ.

~

Φυσικά, εγώ δεν παίζω σε τέτοια «παιχνίδια» – αλλά τα στοιχεία μου βρίσκονται εκεί, στην λίστα τους, παρότι εγώ δεν θα τα καταχωρούσα ποτέ.

Πρώτη φορά βλέπω διαφήμιση αεροπλανάκι – δεύτερη, αν συνυπολογίσεις και την διαφήμιση με την κοπέλα που ήταν κλεισμένη στο δωμάτιο – και για να κάνεις πλάκα, έβαζες το κινητό(!) ενός φίλου σου…

….veeeeery clever.

Δεν μας φτάνει δηλαδή που οι εταιρείες παλεύουν να μαζέψουν τα email μας και να μας γεμίσουν με spam, τους βοηθάμε και αποπάνω.

~

Και φυσικά, τα θερμά μου συγχαρητήρια στην LG και στην EILID για την εξαίρετη ιδέα τους. Ανέβηκαν πολύ στην εκτίμησή μου.

Κάθε εταιρεία που υιοθετεί τέτοια συστήματα είναι άξια …συγχαρητηρίων.

Τον πετυχαίνει τον στόχο της….

~

Αν έχεις φίλους σου για πούλημα, πήγαινε στο http://www.friendscounter.gr/. Η LG θα τους αγοράσει ευχαρίστως.

Υ.Γ.: Πριν σκεφθείτε τι κολλημένος είναι ο παπάρας ο arkoudos, θέλω να κατανοήσετε οτι στο εταιρικό μου email -που δεν το έχω δώσει που-θε-νά αλλού εκτός δουλειάς- παίρνω καθημερινά γύρω στα 70 spam όταν ανοίγω τον υπολογιστή μου, και άλλα 30 μέσα στην διάρκεια της μέρας…)

Υ.Γ. 2: Γραφικό απο την GlassGiant

Με ρωτούν λοιπόν πολλοί – και τι έγινε;

Και προσπαθώ να εξηγήσω οτι αν επιτρέψεις κάτι για τους σωστούς λόγους, το επιτρέπεις και για τους λάθος.

Αν πιστεύεις οτι υπάρχει καλή πρόθεση, να είσαι έτοιμος και για την κακή πρόθεση.

Τις θέλουν -λένε- για να μας προστατέψουν απο τους κακούς βάνδαλους αναρχικούς που καίνε αυτοκίνητα και μαγαζιά.

Φίλος μου είχε πει παλιά οτι το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος στην Δημοκρατία είναι να της δώσει δύο επιλογές:

«Θες αυτό ή εκείνο;»

«Θέλεις να σου κάψουν το αυτοκίνητο και το μαγαζί, ή κάμερες;»

Κλειδωμένος σε δύο επιλογές, συνήθως δεν έχεις αρκετά καθαρό μυαλό να αντιληφθείς οτι μανιπουλάρεσαι..

Σωστό λοιπόν, αλλά αν τις θέλουμε για να αποτρέψουμε το έγκλημα, (αλλού δεν έχει πιάσει αυτό btw) αυτό δεν σημαίνει οτι θα χρησιμοποιηθεί μόνο για αυτό.

Και επίσης, σας θυμίζω, υπάρχουν και άλλοι τρόποι να αποτραπεί (και όχι να καταδικαστεί) το έγκλημα.

Σήμερα το in.gr έχει την πιο κατάλληλη είδηση για να κλείσω τούτο το post.

Διαβάστε:

Στην «πυρά» η κυβέρνηση Μπράουν μετά την αποκάλυψη ότι χάθηκαν ψηφιακοί δίσκοι με τα προσωπικά δεδομένα 25 εκατομμυρίων πολιτών -ονόματα, διευθύνσεις, τραπεζικοί λογαριασμοί. Σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Βρετανίας εκτεθειμένος στον κίνδυνο πλαστογραφίας και τραπεζικής απάτης…

Τα προσωπικά δεδομένα πολιτών που λάμβαναν επιχορηγήσεις τέκνων ήταν αποθηκευμένα σε δύο ψηφιακούς δίσκους, οι οποίοι εστάλησαν από κατώτερο υπάλληλο του υπουργείου Οικονομικών με το ταχυδρομείο προς άλλον κρατικό φορέα. Η αποστολή των CD έγινε στις 18 Οκτωβρίου και δύο εβδομάδες μετά η Σκότλαντ Γιαρντ δεν έχει βρει ίχνος τους… […]

[…] Οι ειδικοί εκτιμούν ότι σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Βρετανίας είναι εκτεθειμένος στον κίνδυνο πλαστογραφίας και τραπεζικής απάτης. Η κυβέρνηση και οι τράπεζες καλούν τους πολίτες να παρακολουθούν στενά τους λογαριασμούς τους για «ασυνήθιστη κίνηση» και ο Αλιστερ Ντάρλινγκ δεσμεύεται ότι θα δοθεί αποζημιώση σε κάθε περίπτωση απάτης. […]

Όλο το άρθρο εδώ: Σάλος στη Βρετανία από την απώλεια προσωπικών δεδομένων 25 εκατ. πολιτών

Ακούστε τι σας λενε λοιπόν.

Όταν σας λένε «Θα κρατάμε πλήρη στοιχεία για δύο χρόνια τα email που στέλνετε – για να την παγκόσμια τρομοκρατία» κρατήστε το «Θα κρατάμε πλήρη στοιχεία για δύο χρόνια τα email που στέλνετε».

Όταν σας λένε «Θα παρακολουθούμε και θα καταγράφουμε απο τις κάμερες τις πορείες – για τους αναρχικούς που καταστρέφουν αθώους ανθρώπους» κρατήστε το «Θα παρακολουθούμε και θα καταγράφουμε απο τις κάμερες τις πορείες «.

Μην λαμβάνετε ως δεδομένη την καλή τους διάθεση. Θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για αυτό, δεν σημαίνει ούτε οτι ξέρουν πως να σε προστατέψουν, ούτε οτι δεν θα το χρησιμοποιήσουν για κάτι άλλο…

Υπάρχει και πρώτο μέρος. Φωτό απο τον Kalsovrako – άλλες εδώ.

Καμία ντροπή. Κανένας φραγμός.

Η απόλυτη δικαίωση για όσους λένε οτι απο αυτήν την κυβέρνηση λείπει η αξιοπρέπεια.

Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, είχε αρνηθεί να λειτουργήσουν οι κάμερες.

Αυτοί, γέλασαν.

Η Αρχή λειτούργησε, και τους επέβαλε πρόστιμο.

Αυτοί, γέλασαν.

Ο Σανιδάς έβγαλε δική του απόφαση. Επέτρεψε την χρήση των καμερων ασφαλείας σε διαδηλώσεις.

Η Αρχή, αντέδρασε.

Η κυβέρνηση, γέλασε.

Και τις χρησιμοποίησε.

Και φυσικά, ο επικεφαλής και τα μέλη της Αρχής, παραιτήθηκαν.

Την παραίτησή τους υπέβαλαν στον πρόεδρο της Βουλής ο επικεφαλής και τα μέλη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, παραιτήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι τέθηκαν σε λειτουργία οι κάμερες στη διάρκεια της πορείας του Πολυτεχνείου, χωρίς την έγκριση της Αρχής.[…]

~

Συγχαρητήρια, κυβέρνηση της ξεφτίλας. Παραλάβατε κάτι που δούλευε και επιδοκιμαζόταν απο τον ελληνικό λαό, και το καταστρέψατε.

Δεν φτάνει που δεν διορθώνετε τίποτα, χαλάτε και ότι καλό έχει μείνει.

Ότι σας πάει κόντρα, το διαλύετε.

Οτι έχει φωνή, το φιμώνετε. Ότι έχει ανάστημα, το κονταίνετε.

~

Τώρα μπορείτε να ασυδοτείτε ελεύθερα. Δεν υπάρχει πλέον ηθική. Δεν υπάρχει πλέον συνείδηση.

Μόλις την παραιτήσατε.

Και δεν πήρατε κανένα μάθημα αξιοπρέπειας. Ούτε καν αυτό.
~

Και εμείς, αδέλφια, εάν είχαμε έστω και ένα αποκούμπι ελευθερίας, μόλις το απωλέσαμε…

Υπάρχει και δεύτερο μέρος…

Αντιθέτως απο ότι νομίζετε, δεν είναι ποδοσφαιρικό το σχόλιο.

Ούτε καν αθλητικό.

Διότι, μερίδα του τύπου, που δεν μπορεί να αποκτήσει αναγνώστες με σοβαρό και μεστό λόγο, τους κερδίζει με φωνές, λοιδωρίες, βλακώδη επιχειρήματα, και γενικά, αυτό που κοινά αποκαλείται «γλώσσα του πεζοδρομίου».

Παράδειγμα; Η Αθλητική. Άλλο παράδειγμα; Η Αυριανή.

Και μπορώ να μιλήσω γιατί ούτε Πα.Σο.Κ είμαι, ούτε Παναθηναϊκός, ούτε Α.Ε.Κ.

Αλλά εκνευρίζομαι με την ξεφτίλα (γενικώς) και με την ειρωνία (ειδικώς).

Δεν είμαι υπέρ του να κλείσουν αυτές οι εφημερίδες. Δεν έχω ιδέα ποιός θα τολμούσε να κρίνει αν είναι άξια εκτύπωσης τέτοια εικόνα, ή όχι.

Ας τα κρίνουν οι αναγνώστες τους.

Αλλα, καθώς έχουμε δημοκρατία, και επιπλέον δημοκρατία της αγοράς, θεωρώ οτι αυτοί που αγοράζουν τέτοιες φυλλάδες, υποστηρίζουν (οικονομικά) τέτοιες συμπεριφορές.

Απο «δημοσιογράφους» που ηδονίζονται με το να προκαλούν καταστάσεις – οι ίδιοι μετά θα τρέξουν να προτείνουν λύσεις (συχνά «ξεχνώντας» την δική τους συμμετοχή) και να παρουσιαστούν ως σωτήρες.

Λίγους μήνες πριν, κλαίγαμε για τα παλικάρια που πεθαίνανε στην άσφαλτο απο το μίσος των οπαδών.

Στέγνωσαν φαίνεται τα δάκρυα…

Με ξέρετε δα τώρα: ένα διαφημιστικό να λάβω, και χαλάω τον κόσμο.

Τούτο εδώ όμως, είχε ένα ενδιαφέρον. Με το που μου συνέβει, έστειλα την επόμενη ημέρα email διαμαρτυρίας – που όμως εδώ και μία εβδομάδα έχει μείνει αναπάντητο. Απο όλους.

Αφου είναι έτσι, και όλοι αδιαφορούν(?), το θέτω υπόψιν σας:

Προς:

Την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων [contact@dpa.gr]
Την εταιρεία Παπιστας [pr@papistas.gr ]
Την εταιρεία Vodafone [ccsupport.gr@vodafone.com]
Την εταιρεία Cosmote [mediarelations@cosmote.gr ]

Σας ενημερώνω ότι εχθές (1/10/2007), στις 19:00, έλαβα κλήση στο κινητό μου τηλέφωνο, απο τον αριθμό 2392079060. Την κλήση έκανε κυρία που, αφού πιστοποίησε το όνομά μου, ζήτησε να μάθει αν ενδιαφέρομαι να αλλάξω εταιρεία και να μεταφερθώ από την Cosmote στην Vodafone.

Λίγο πριν αρνηθώ την προσφορά, την ρώτησα και έμαθα οτι εργάζεται στην εταιρία Πάπιστας, οτι τα στοιχεία έλαβε απο τον προϊστάμενό της(!), και ότι τα μόνα στοιχεία που είχε για μένα ήταν το όνομά μου, και το τηλέφωνό μου.

Είχε όμως, και την εταιρεία που συνεργάζομαι αυτήν την στιγμή.

Οι απορίες μου:

Απο που βρήκε τα στοιχεία μου η εν λόγω εταιρεία; Πως γνώριζε οτι ήμουν πελάτης της Cosmote; Απο που πήρε το δικαίωμα να με ενοχλήσει για προσφορές, ενώ είμαι εδώ και περισσότερο απο ένα χρόνο μέλος του μητρώου 13 της Aρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα; Τι άλλο πρέπει να κάνω για να έχω την ησυχία μου;

Ειδικά:

Προς την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων:

Σας παρακαλώ να με προστατέψετε απο εταιρείες που δεν σέβονται την ιδιότητά σας. Το μητρώο 13 είναι ένα υπερπολύτιμο εργαλείο – όχι για εμένα, που διαθέτω κριτική σκέψη (όση μπορώ τέλος πάντων) αλλά για ανθρώπους ηλικιωμένους ή αφελείς που οφείλουμε -όλοι μας- να προστατέψουμε.

Προς την εταιρεία Παπιστας:

Απο που συλλέξατε τα στοιχεία σας; Πως γνωρίζατε το τηλέφωνο και το όνομά μου; Πως γνωρίζατε ότι είμαι συνδρομητής της Cosmote; Γιατί αγνοείτε την επιθυμία μου να μην ανήκω στις λίστες σας; Γιατί αγνοήσατε την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;

Προς την εταιρεία Vodafone:

Μετά το σκάνδαλο της παρακολούθησης των τηλεφώνων (κάποιοι έχουν ισχυρή μνήμη και δεν αρκούνται σε τρελά διαφημιστικά budget) δεν με ενδιαφέρει να είμαι μέρος της εταιρείας σας, οποιαδήποτε προσφορά και αν κάνετε, με οποιοδήποτε κόστος – είναι θέμα αρχής, οπότε είναι ανώφελο να επικοινωνήσετε μαζί μου για τυχόν προσφορές στο μέλλον. Γνωρίζατε την λειτουργία της εταιρείας Πάπιστα; Κινείται κάτω απο τις εντολές σας; Αν ναι, πιστεύετε οτι είναι επαγγελματικά σωστό να ενοχλείτε τον κόσμο για να γραφθεί στην εταιρεία σας; Πιστεύετε οτι οι ηλικιωμένοι ή οι αφελείς θα πάρουν τηλεφωνικά όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για να κάνουν την σωστή επιλογή εταιρείας – ή μήπως σας αρκεί άλλος ένας επιπλέον πελάτης, χωρίς να σας απασχολεί το «πως»; Αν όχι, επικροτείτε τέτοιες ενέργειες;

Προς την εταιρεία Cosmote:

Είμαι ευχαριστημένος απο τις υπηρεσίες σας. Θα σταματήσω να είμαι αν υποψιαστώ οτι στοιχεία μου πωλούνται (ή χαρίζονται) δεξιά και αριστερά, με ή χωρίς την σύμφωνη γνώμη σας. Σας έχω εμπιστευτεί τεράστιο μέρος της προσωπικής μου ζωής, και ειλικρινά ελπίζω να μην ταράξετε την εμπιστοσύνη μου.

Στην διάθεσή σας για τυχόν σχόλια και παρατηρήσεις,
Arkoudos

Αυτά. Αν δεήσει κανείς να μου απαντήσει, θα το μάθετε και εσείς…

Θέλω να γράψω για άλλα πράγματα στο blog, και να σταματήσω λίγο τα …κοινά, αλλά όλο με προκαλούν!

Τελευταίο κρούσμα, από το (Πρώτο) Θέμα της Κυριακής.

Ο δημοσιογράφος, προφασιζόμενος τον επιχειρηματία, κάνει δώρο Rolex ρολόι στους Υπουργούς (και τους Υφυπουργούς) της Κυβέρνησης.

Όλοι, πλην πέντε τιμίων το δέχθηκαν χωρίς κουβέντες (αν και ο Ρουσόπουλος το …παρέλαβε, αλλά το επέστρεψε).

Φυσικά δεν ξαφνιάζεστε, διότι είσαστε πονηρά παιδιά – αλλά εγώ εξοργίζομαι!

Αναρωτιέμαι αν λόγω της εφημερίδας – και τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει γενικότερα με τον τύπο, το θέμα θα πάρει διαστάσεις ή θα αποσιωπηθεί….

…αλλά για αυτό είμαστε εμείς οι blogger.

Επι τούτου:

Το δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα:

Β. Μεϊμαράκης,
Σ. Χατζηγάκης,
Ε. Στυλιανίδης,
Σ. Καλαφάτης,
Κ. Τασούλας,
Γ. Ιωαννίδης,
Π. Καμμένος,
Κ. Χατζηδάκης,
Μ. Τζίμας,
Μ. Λιάπης,
Α. Μπέζας,
Δ. Σιούφας,
Δ. Αβραμόπουλος,
Ν. Μπακογιάννη,
Θ. Κασσίμης,
Π. Δούκας,
Ι. Πλακιωτάκης,
Γ. Παπαγεωργίου,
Γ. Κωσταντόπουλος,
Ν. Λέγκας,
Κ. Κιλτίδης,
Σ. Καλογιάννης,
Σ. Ταλιαδούρος,
Σ. Καλαντζάκου,
Π. Καμμένος

Το δέχθηκε (αλλά το επέστρεψε)

Θ. Ρουσόπουλος

Δεν το δέχθηκαν:

Αρης Σπηλιωτόπουλος
«Δεν δέχεται τέτοια ακριβά δώρα, ευχαριστούμε»

Αθανάσιος Νάκος
«Δεν δέχεται τέτοια δώρα – σας παρακαλώ να μην το στείλετε»

Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος
«Τον φέρνετε σε δύσκολη θέση Ο κ. Ξανθόπουλος δεν δέχεται τέτοια δώρα, μην το στείλετε καλύτερα»

Ανδρέας Λυκουρέντζος
«[…]είναι οι αρχές του τέτοιες που δεν του επιτρέπουν να δέχεται δώρα.»

«Είναι οι αρχές του τέτοιες»… Δέκα εκατομμύρια έλληνες είμαστε, τόσο λίγοι είναι αυτοί που έχουν αρχές ρε γαμώτο;

Αντιλαμβάνεστε ότι α) οι «αρνητές» δικαιούνται να έχουν όνομα και επίθετο, β) έγραψα την άρνησή τους για να δείξω στους άλλους καραγκιόζιδες πως απαντάμε όταν παίρνουμε «δωράκι», γ) το άρθρο δεν είναι αντιγραφή copy – paste, τα έγραψα ένα-ένα βρίζοντας σκαιότατα τον καθένα μιζαδόρο απο αυτούς, δ) η μόνη κίνηση μετάνοιας είναι η απόλυση (δεν αστειεύομαι) του συνεργάτη που δέχθηκε το δώρο, ε) δικαιούμαι, μετά το γεγονός αυτό να τους αποκαλώ «δωράκιδες«, έτσι δεν είναι; στ) κανείς δεν ρωτά απο ποιόν είναι το δώρο, ούτε γιατί δίνεται(!)

Το (Πρώτο) Θέμα είναι online (short of) και μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ (πλέον εδώ στο καινούργιο format της εφημερίδας).

Ξεφτιλισμένοι άνθρωποι… Ντροπή, και πάλι ντροπή.