Επειδή ο θόρυβος τις τελευταίες ημέρες είναι πολύς, και ίσως σκέπασε μία ομιλία που την θεωρώ σημαντική, θέλησα να την καθαρογράψω (πριν ακόμα μπει στα πρακτικά της βουλής)- ακόμα και, και κυρίως για, αυτούς που «δεν αντέχουν να ακούν την Ζωή Κωνσταντοπούλου».

Δεν υποχρεούται κανείς να συμφωνήσει προφανώς μαζί της, θέλω μόνο να γίνει όσο το δυνατόν πιο καθαρό αυτό που λέει.

Θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, Μποχοσλάφκσι, που σήμερα για τρίτη φορά μέσα στον τελευταίο 1,5 μήνα παρεμβαίνει με δημόσια έκκληση, είναι ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και παρεμβαίνει με δημόσια έκκλησή του να προστατευθεί ο ελληνικός πληθυσμός από περαιτέρω περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν ήδη απαραδέκτως υπονομευθεί και παραβιαστεί

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω και τον επιστημονικό συντονιστή της επιτροπής χρέους τον κύριο Ερίκ Τουσαίν που με δημόσια παρέμβαση του και σήμερα υποδεικνύει και προτείνει ποια είναι η λύση για την Ελλάδα για τον ελληνικό πληθυσμό, λύση η οποία προϋποθέτει διαγραφή του απεχθούς, παράνομου και αθέμιτου χρέους που κάποιοι επιχειρούν λυσσαλέα να φορτώσουν στον ελληνικό λαό και στις επόμενες γενιές σε αυτές τις γενιές που δεν σας χρωστούν τίποτα κύριοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που σαράντα χρόνια κυβερνούσατε, και που σήμερα τις έχετε φορτώσει κάθε μωρό με €32,500 χρέος με το που παίρνει την πρώτη του ανάσα.

Εγώ λοιπόν αυτούς θέλω να ευχαριστήσω, εκείνα τα κινήματα και τις πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που ενεργοποιούνται και κινητοποιούνται λέγοντας αυτό είναι πραξικόπημα κατά της Ελλάδας και κατά της κυβέρνησης, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους οικονομολόγους, τους ανθρώπους του πολιτισμού, της τέχνης, της διανόησης, των γραμμάτων, που δεν εκμαυλίστηκαν από την εξουσία και την τύρφη των προγραμμάτων, αλλά όρθωσαν ανάστημα και είπαν «είναι ανεπίτρεπτο στον σύγχρονο πολιτισμό, στο 2015 να ολοκληρώνεται μία τέτοια αντιδημοκρατική απολυταρχική ενέργεια εκδίκησης σε αυτόν τον λαό και σ’ αυτή την κυβέρνηση, την αριστερή και την αντιμνημονιακή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι απόψε είναι μαύρη μέρα για τη δημοκρατία σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι μία μαύρη μέρα και για ελληνικό κοινοβούλιο γιατί με έναν ωμό εκβιασμό προερχόμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και απευθυνόμενο και τώρα στους βουλευτές, καλείται η βουλή σε 2,5 ώρες χωρίς ουσιαστική συζήτηση να επικυρώσει τον ενταφιασμό της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας με ορίζοντα το ξεπούλημά της από ένα ακόμη πιο τερατώδες ΤΑΙΠΕΔ απο το υπάρχον, που το κόμμα μου, ο Σύριζα, αποκαλούσε και αποκαλεί, «εκτροφείο σκανδάλων», την αναδοχή του συνόλου χρέους, και την αναγνώριση των συνολικών υποχρεώσεων ενώ το χρέος είναι μη βιώσιμο, απεχθές, επονείδιστο και παράνομο. Την περαιτέρω περικοπή των αποδοχών συνταξιούχων, αυτών που κρίθηκαν αντισυνταγματικές τον Νοέμβριο – κρίθηκαν αντισυνταγματικές από το ΣτΕ και είχαν νομοθετηθεί τον Νοέμβριο του ’12 όταν η κοινοβουλευτική ομάδα σύσσωμη του Σύριζα είχε βγει έξω από το κοινοβούλιο με πανό που έλεγε «καταστρέφετε την χώρα, φύγετε τώρα!» και ενώθηκε με την κοινωνία και τον λαό από την οποία προέρχεται και στην οποία ανήκει.

Καλείται να επικυρώσει η βουλή την περαιτέρω περικοπή δημοσίων δαπανών αν και οι δημοσιες δαπάνες κινούνται ήδη κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο,

την παραδοχή ανέφικτων πρωτογενών πλεονασμάτων που θα οδηγούσαν σε μεγαλύτερη ύφεση,

την παραδοχή ότι την δημοκρατική διαδικασία του δημοψηφίσματος αποτελεί λόγο κλονισμού εμπιστοσύνης,

την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με κατά παραγγελία νομοθέτηση, σε ανέφικτες προθεσμίες, και με την εξευτελιστική αποδοχή να ξε-νομοθετήσουμε, αυτή εδώ η Βουλή, να καταργήσουμε νόμους που έχουμε ψηφίσει.

Αν το νομοσχέδιο που περιέχει αναφορά σε επικείμενο τρίτο μνημόνιο το έφερναν οι μνημονιακές δυνάμεις του τόπου, η Νέα Δημοκρατία, το Πασόκ, το Ποτάμι, η Δημάρ, το Λάος, θα απηύθυνα στην Βουλή έναν καταγγελτικό λόγο για μία προς μία τις διατάξεις του.

Το φέρνει όμως η κυβέρνηση της αριστεράς και των αντιμνημονιακών δυνάμεων, το φέρνει η κυβέρνηση του Σύριζα και των Αν.Ελ, που δεν έχει ως σχέδιό της την εισαγωγή και εφαρμογή των μνημονίων αλλά την απαλλαγή της πατρίδας μας από αυτά, που δεν πιστεύει ότι τα μνημόνια της υποτέλειας και της λιτότητας είναι το φάρμακο για την οικονομία αλλά πρεσβεύει χρόνια τώρα ότι είναι η λάθος συνταγή το δηλητήριο που σκοτώνει την κοινωνία και ξέρει πόσο καταστροφικό είναι.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση εκβιάζεται. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός υπέστη τον πιο σκληρό και αδυσώπητο εκβιασμό, με εργαλείο εκβιασμού την επιβίωση του λαού του, και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν ο εκβιασμός ολοκληρωθεί απόψε, τίποτα δεν εμποδίζει την επανάληψη του όχι μόνο εναντίον μας, αλλά εναντίον και άλλων λαών και άλλων κυβερνήσεων – άλλωστε δεν είμαστε οι πρώτοι, προηγήθηκε η Κύπρος, τον Μάρτιο του 2013, τον ίδιο μήνα που έχασαν την ζωή τους δύο σπουδαστές στη Λάρισα από αναθυμιάσεις μαγκαλιού γιατί δεν είχαν για να θερμανθούν, το ίδιο έτος που έχασε την ζωή του ένας 18χρονος για να αποφύγει τον έλεγχο εισιτηρίου που δεν είχε να πληρώσει, το ίδιο έτος που έχασε την ζωή του ένα δεκάχρονο κορίτσι στη Θεσσαλονίκη, η Σάρα, και αυτή από αναθυμιάσεις μαγκαλιού στο σπίτι όπου ζούσε επι μήνες με την μετανάστρια μητέρα της χωρίς ρεύμα.

Το μνημόνιο έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα και οι λεγόμενοι εταίροι μας το γνωρίζουν. Δεν δικαιούνται να απειλούν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό με ολοκληρωτική ανθρωπιστική καταστροφή, με ένα πραγματικό ολοκαύτωμα, που οι ίδιοι έχουν μεθοδεύσει, μέσω της άρνησης παροχής ρευστότητας, προκειμένου να τον υποχρεώσουν να βγάλει το δέρμα του, να συναινέσει σε όλα εκείνα που αντιστρατεύεται και έχει με συνέπεια αντιπαλεύσει.

Αυτό συνιστά πραξικόπημα, κατάλυση δημοκρατίας, κατάλυση της συνταγματικής λειτουργίας, και επιβολή συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν εν μέρει ή εν όλο την καταστροφή μέρους ή ολόκληρου του ελληνικού πληθυσμού, συνιστά δηλαδή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, και κοινωνική γενοκτονία

Θεωρώ ότι ο πρωθυπουργός έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποκρούσει τον εκβιασμό – κανείς δεν μπορεί να του το αφαιρέσει αυτό, και κανείς δεν μπορεί να απομειώσει το μέγεθος γενναιότητας, της ανιδιοτέλειας, και του ηθικού μεγαλείου της πρόθεσής του σήμερα, να αναλάβει την πολιτική του αυτοκαταστροφή θεωρώντας ότι υπηρετεί το λαό και την κοινωνία.

Θεωρώ ότι αυτό, δεν πρέπει να το επιτρέψει το κοινοβούλιο και η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Θεωρώ ότι το κοινοβούλιο πρέπει να αποτρέψει το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης που απεργάζονται οι διαστροφικοί νόες, που θέλουν να μετατρέψουν την κυβέρνηση της αριστεράς σε εξάγγελο, υλοποιητή, και εφασμοστή των μνημονίων.

Που θέλουν να βάλουν έναν έναν και μία μια από εμάς να λέμε και να κάνουμε τα αντίθετα από εκείνα για τα οποία έχουμε αγωνιστεί.

Που θέλουν να μας εξευτελίσουν στον βαθμό να μην αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας και να μην μας αναγνωρίζει η κοινωνία – ο φυσικός μας σύμμαχος, και ο λαός που είμαστε σάρκα από την σάρκα του.

Αυτό δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε. Όχι από ψωροπερηφάνια, ή δογματισμό: αλλά από βαθιά συναίσθηση, ότι θα αποτελέσει ανεπούλωτο τραύμα για το συλλογικό κοινωνικό ηθικό, για αυτό που σκιρτά και αναθαρρεί και ιδίως θεριεύει και αντρειεύει στις νέες γενιές.

Για όλους εκείνους και εκείνες, που πίστεψαν σε μας, όχι γιατί τους τάξαμε διορισμούς και προνόμια, αλλά γιατί εμπιστεύτηκαν την συνέπεια, την ανιδιοτέλεια, τους αγώνες, τις δεσμεύσεις μας.

Το σχέδιο αριστερής παρένθεσης είναι το σχέδιο που θέλει την αντιμνημονιακή κυβέρνηση να απαξιώνεται, θέλει το λαό να απελπίζεται και να χάνει τα ερείσματά του, θέλει την κοινωνία να εξεγείρεται, και θέλει και δυνάμεις αποσταθεροποίησης, όπως αυτές που έχουμε κατ’ επανάληψη δει να δρουν και να ενεργοποιούνται στον τόπο μας, να διεκδικούν το πάνω χέρι – θέλει τα συμφέροντα της διαπλοκής να κουνούν τις μαριονέτες τους, να ορίζουν τους εκπροσώπους τους επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ όπου κινδυνεύουμε να διατηρήσουμε τον κ. Γεωργίου τον υπεύθυνο για την εισαγωγή της χώρας στο μνημόνιο, της ΤτΕ όπου υφιστάμεθα τον κ. Στουρνάρα, του ΤΧΣ, του ΤΑΙΠΕΔ – θέλει εκείνοι που κατέστρεψαν τον τόπο να επιστρέφουν ως δικαιωμένοι και να κουνούν το δάχτυλο, ενώ θα έπρεπε να απολογούνται στην ιστορία και την δικαιοσύνη.

Και θέλει δυστυχώς τις πιο ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις, τις βγαλμένες από το εφιαλτικό παρελθόν, να διεκδικούν να εκφράσουν εκείνες γνήσια την κοινωνία, και να αντιποιούνται τους αγώνες του λαού.

Ουδείς δικαιούται να προσποιείται ότι δεν το βλέπει – άλλωστε η πρόβα τζενεράλε είναι η αποψινή συνεδρίαση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και εδώ θα απευθυνθώ στους συντρόφους και στις συντρόφισσές μου από τον Σύριζα:

Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ο λαός μίλησε, είπε ένα μεγάλο «όχι» στα τελεσίγραφα, στους εκβιασμούς,στον εκφοβισμό, στην προπαγάνδα, στην τρομοκρατία, όχι στα μνημόνια. Δεν έχουμε δικαίωμα το όχι του λαού, να το κάνουμε «ναι» με την ψήφο μας.

Δεν έχουμε δικαίωμα ούτε να το ερμηνεύουμε ως . Κάθε ένα από τα μέτρα που περιέχονται στην λεγόμενη συμφωνία, το καταψήφισαν με εκκωφαντική πλειοψηφία οι πολίτες.

Έχουμε την υποχρέωση να υπερασπιστούμε την ετυμηγορία τους – γιατί η δική μας εξουσία, πηγάζει από εκείνους. Και γιατί εμείς, εν αντιθέσει με τους άλλους, δεν διεκδικήσαμε ούτε ποτέ θελήσαμε την εξουσία για να την μοιραστούμε και να την ξεκοκαλίσουμε όπως έκαναν οι δυνάμεις του μνημονίου και του παλαιοπολιτικού και φαύλου, κλεπτοκομματικού συστήματος του Πασοκ / Νέας Δημοκρατίας, που έχει το θράσος τώρα να κουνά το δάκτυλο, αλλά διεκδικήσαμε την εξουσία για να την επιστρέψουμε στον λαό.

Το «όχι» του λαού δεν ήταν «όχι υπό προϋποθέσεις», δεν ήταν «όχι με αστερίσκους». Όποιος πιστεύει ότι το «όχι» του δημοψηφίσματος διατυπώθηκε υπό την προϋπόθεση της παραμονής της χώρας στο ευρώ, οφείλει τότε να διατυπώσει ξανά το ερώτημα, και ξανά στον λαό.

Όμως το ερώτημα δεν μπορεί ποτέ να είναι αυτό που επιδιώκεται να απαντηθεί μέσω του νέου εκβιασμού της Τρόικας, και του νέου τελεσιγράφου. Το ερώτημα δεν μπορεί ποτέ να είναι «Ευρώ ή Δημοκρατία», «Ευρώ ή Ανθρώπινα δικαιώματα», «Ευρώ ή Ευρώπη».

Γιατί αυτά, είναι ερωτήματα αντιδραστικά, αντιδημοκρατικά, αντιευρωπαϊκά, και αντιανθρωπιστικά, και είναι ερωτήματα, που ο λαός, έχει και το σθένος, και την γνώση, και την ιστορική εμπειρία να τα απαντήσει.

Πρέπει όμως κάποια στιγμή, επειδή κάποιοι έχουν το θράσος να μιλούν περί λόμπι της δραχμής, πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε και για αυτό το λόμπι, του συστήματος Σημίτη, το λόμπι του εκσυγχρονισμού που ακόμα διεκδικεί μέσω της διαπλοκής να διαφεντεύει αυτό τον τόπο, και που θέλει να δικαιωθεί μέσα από τέτοιες, βαθιά αντιδημοκρατικές, πραξικοπηματικές ενέργειες, που έφτασαν μέχρι την παρέμβαση του κ. Βενιζέλου, να θέλει η βουλή να κυρώσει το ανακοινωθέν, να κυρώσει δηλαδή ένα ανυπόστατο κείμενο, προκειμένου να δώσει διαπιστευτήρια υποτέλειας και να δημιουργήσει ανεπίστρεπτες καταστάσεις.

Δεν έχω καμία αμφιβολία, και το λέω με την συνείδησή μου καθαρή, δεν έχω καμία αμφιβολία, και οφείλεις από συνειδήσεως σε τέτοιες ώρες να μιλάς, ότι τόσο την κυβέρνηση όσο και τον λαό στηρίζει πραγματικά το «όχι» στη σημερινή ψηφοφορία.

Εδώ δεν χωρούν αυταπάτες: τον πρωθυπουργό που εκβιάζεται και την κυβέρνηση που εκβιάζεται βοηθά το να τον θωρακίσει η ΚΟ, όχι να του δώσει τη χαριστική βολή με ένα «ναι» νομίζοντας οτι τον διευκολύνει, ή παρακαλώντας τον να την εκβιάσει κάτι που προς τιμήν του ο πρωθυπουργός δεν έκανε όπως έκαναν οι προκάτοχοί του.

Και την υπόθεση της αριστεράς και δημοκρατίας, της κοινωνικής και της λαϊκής χειραφέτησης, της απελευθέρωσης υπηρετούν οι κάθε είδους αντιστάσεις οι μικρές και μεγάλες,

Αν η βουλή δεν αντισταθεί στο σημερινό εκβιασμό δεν θα αντισταθεί ούτε σε επόμενους

Αν νομοθετήσει με φιρμάνια και τελεσίγραφα, θα το ξανακάνει, και ήδη το κάνει σε πολύ σύντομο διάστημα.

Κι αν ενδώσει, αν παραπλανηθεί, αν παραλύσει, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τη συνείδησή της αλλα και με την ίδια την ψυχή της.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αν για κάποιους το ερώτημα είναι βαρύ και η ευθύνη βαριά, αξίζει να αναλογιστούμε ότι στην ιστορία μας, υπήρξαν άνθρωποι που ανέλαβαν ευθύνες όταν ήρθαν στα χέρια τους, και που πραγματοποίησαν πολύ μεγαλύτερες αντιστάσεις
από ένα κατά συνείδηση όχι σ’ αυτό που πράγματι, πρέπει να αποκρουστεί.

Σας ευχαριστώ.

Η δική μου θέση ως απορία έχει ήδη τεθεί στο αμέσως προηγούμενο post, αλλά και περιφερόμενοι στο blog μου είμαι βέβαιος ότι θα κατανοήσετε λίγο καλύτερα το σκεπτικό μου. Αν μου δοθεί πάντως η ευκαιρία, τις επόμενες ημέρες ελπίζω να βρω την ευκαιρία να επανέλθω με πιο καθαρό άρθρο.