«Αναφέρομαι σε ένα δίκτυο ενεχυροδανειστηρίων σε όλη την Ελλάδα, το γνωστό δίκτυο “Ριχάρδος”, που είχε ξεζουμίσει, τα πρώτα χρόνια της κρίσης κυρίως, δεκάδες χιλιάδες θα έλεγε κανείς συμπολίτες μας που είδανε, εν μία νυκτί, τα εισοδήματά τους να καταρρακώνονται, να μένουν άνεργοι, να βρίσκονται στην ανέχεια, στην απελπισία, και να προσπαθήσουνε, μέσα στην απελπισία τους προσπαθήσανε πολλοί εξ αυτών να βρουν τη δυνατότητα έστω ενός πρόσκαιρου βοηθήματος, όχι εισοδήματος, βοηθήματος, ξεπουλώντας τα τιμαλφή τους σε τιμή ευκαιρίας»

Αυτό δήλωσε ο Τσίπρας για την «υπόθεση Ριχάρδου» μέσα στην Βουλή. Τρία χρόνια κυβέρνηση, το ότι καταγγέλλεται από τον πρωθυπουργό πως οι ενεχυροδανειστές έχουν ξεζουμίσει απελπισμένους πολίτες από τον πρωθυπουργό, στ’ αλήθεια με ξεπερνάει.

Δεν είναι δηλαδή ότι δεν ξέρει ότι είναι λάθος – ξέρει, και το καταγγέλλει και στην βουλή.

Θα έλεγε κανείς (λαϊκιστής, ίσως) πως, ως κυβέρνηση θα μπορούσε να γίνει κάτι γι’ αυτό, πχ να υπάρχει ένας έλεγχος, μία οριοθετημένη λειτουργία ώστε να μην ξεζουμίζονται οι άνθρωποι, πχ. Θα ήταν ασφαλώς καλύτερο από το να χρησιμοποιείται η πράξη τους ως ..καταγγελτικό πολιτικό εργαλείο, ιδιαίτερα από τους ανθρώπους που έχουν την σχεδόν απεριόριστη εξουσία να το διορθώσουν. Γιατί, επί τρία χρόνια τουλάχιστον, αυτά τα ενεχυροδανειστήρια λειτουργούν, είναι νόμιμα, διαφημίζονται – και μάλιστα πασχίζω να βρω τα δημοσιεύματα που μιλούν για ανύπαρκτες συνθήκες κρατικού ελέγχου όταν πρωτοάνθισε η λειτουργία τους, στις αρχές της κρίσης – με ο,τι αυτό συνεπάγεται.

Το αμέσως χειρότερο βέβαια, είναι πως το μόνο παράνομο (ή ανήθικο, η διαδικασία την ώρα που το γράφω είναι εν εξελίξει με πολλές ανατροπές) σ’ αυτήν την ιστορία, είναι αν …πήραμε τους φόρους από το ξεπούλημα ξεζουμισμένων απελπισμένων καταρρακωμένων οικονομικά ανθρώπων.

…και δεν ξέρω τι είναι πολιτικά ευτελέστερο, να καταγγέλλεις ότι κάποιοι κλέβουν τους συνανθρώπους μας ενώ έχεις την εξουσία να το αλλάξεις, ή να βρίσκεις ότι το μόνο παράνομο σ’ αυτήν την διαδικασία είναι ότι δεν επωφελήθηκες τελικά κι εσύ ως κράτος από αυτό…

Σύμφωνα με την αρχική απόφαση, στην γείτονα χώρα δεν ευδοκιμούν οι συνθήκες για να θεωρήσει κανείς ότι λαμβάνονται υπόψιν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης (όχι επίσημα, προφανώς) η απόφαση για έφεση πάρθηκε «για να προστατευτεί ο στρατιωτικός» με τον καλύτερο τρόπο ώστε να μην θιγεί «το δημόσιο συμφέρον της χώρας» – και, εν πάσει περιπτώση, «έτσι γίνεται πάντα».

Ο Μουζάλας όμως, εξηγείται πιο καθαρά:

Δεν μας απασχολούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά το δικαστήριο θα κληθεί να αποφασίσει αν ο άνθρωπος …είναι πραξικοπηματίας. Αυτό περιμένει ο Μουζάλας από ένα δικαστήριο ..στην Ελλάδα. Με αυτήν την απόφαση, δέχεται να τον επιστρέψει στην Τουρκία.

Η κυβέρνηση έχει λόγους να πιστεύει ότι ο άνθρωπος είναι πραξικοπηματίας. Ποιους, δεν μας λέει – κάτω από το πέπλο μυστηρίου μπορεί να κρύβεται από τις μυστικές υπηρεσίες, μέχρι και …το ένστικτο του Υπουργού. Προφανώς, δεν πρέπει να ξέρουμε, αλλά να το αποδεχθούμε σιωπηλά. «Εγώ δεν λέω ότι είναι» λέει ο Υπουργός – «αλλά…». Αλλά το λέει κάποιος. Ποιος; Οι «βάσιμες ενδείξεις».

Και τέλος, όχι, δεν γίνεται πάντα. Για χιλιάδες υποθέσεις ασκήθηκε έφεση; Όχι, λέει ο Μουζάλας. Γι’ αυτήν μόνο. Γιατί; Γιατί το λένε «οι βάσιμες ενδείξεις» ότι ο άνθρωπος είναι πραξικοπηματίας. Και όχι μόνο αυτός: Ο Μουζάλας μιλάει *και για τους οκτώ*!

Πιο καθαρά, πιο στυγνά, και πιο ωμά – δεν γίνεται.

Μουζάλας: Βάσιμες ενδείξεις πως οι τούρκοι στρατιωτικοί είναι πραξικοπηματίες

Υ.Γ.: Από την αρχή υποστηρίζω ότι γίνεται ένα παιχνίδι που αφορά ΚΑΙ τις σχέσεις των δύο χωρών – και εν πολλοίς, όσο ο άνθρωπος δεν εκδίδεται και δεν κινδυνεύει η ζωή του, δεν έχω λόγο σ’ αυτό το επίπεδο να ανακατευτώ. Η παρέμβαση Μουζάλα δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα να γίνει κάτω από αυτό το πρίσμα, κάνει τα πράγματα μόνο χειρότερα, χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως εξυπηρετεί αυτό το σχέδιο – και γ’ αυτό καταθέτω την γνώμη μου.

Υ.Γ.: Όσο με αφορά, η σειρά προτεραιοτήτων είναι α) Ανθρώπινα Δικαιώματα, β) Νομιμότητα και Δημοκρατία. Όποιος αγνοεί το πρώτο αγνοεί αυτόματα και τους λόγους που μπορεί κάποιον να τον οδηγήσει να αμφισβητήσει το δεύτερο (για οποιονδήποτε λόγο). Αν εκδοθεί αυτός ο άνθρωπος ενώ οι θεσμοί στην χώρα μας πιστεύουν ότι η χώρα που θα τον «υποδεχθεί» δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε, ο,τι πάθει αυτός ο άνθρωπος, ο,τι του συμβεί, δεν θα το έχει κάνει η Τουρκία. Θα το έχει κάνει η Ελλάδα.

Συνήθως προτιμώ να ασχολούμαι με τους ανθρώπους ή με την ηθική των πραγμάτων, και να αποφεύγω όσο περισσότερο μπορώ τον τομέα των οικονομικών, για τον οποίο έχω, και το ομολογώ, μαύρα μεσάνυχτα. Αν μπεις στον κόπο να διαβάσεις τις επόμενες σκέψεις μου, λάβε το σοβαρά υπόψιν, και αξιολόγησε το κείμενο και τις ανησυχίες μου αναλόγως.

~

Αν εξαιρέσεις κανείς τα φιλοκυβερνητικά ρεπορτάζ, πολύ αμφιβάλλω αν θα υπάρχει άλλος να θεωρήσει ότι η οικονομία μας “πηγαίνει καλά”. Δεν θα μπω στην διαδικασία να αξιολογήσω αν ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ έχει να κάνει με την περίοδο πριν το 2009, με την περίοδο 2009-2015, ή με την περίοδο 2015-2018 – κυρίως επειδή όποιος τα φέρνει δύσκολα τώρα, συνεχίζει να παλεύει ανεξαρτήτως ποιος είναι (αν είναι μόνο ένας) ο υπεύθυνος των δυσκολιών αυτών που έχει να αντιμετωπίσει.

Η παρούσα κυβέρνηση πάντως, έχει στοχεύσει οικονομικά σχεδόν αποκλειστικά σε μία μνημονιακή πολιτική, σπανίως διακοπτόμενη από αναλαμπές … βοήθειας στα τέλη κάθε ημερολογιακού έτους, και αυτές όχι ιδιαίτερα στοχευμένες όσο θα ήθελα. Η Ευρώπη μοιάζει ικανοποιημένη (ή τουλάχιστον δεν αντιδρά πια) από τα αντίμετρα που προτείνουμε, τα οποία φαίνεται να κυρίως φορολογικής στόχευσης, με ο,τι αυτό συνεπάγεται.

Που θα οδηγήσει όμως όλο αυτό;

Η κοινωνία μας είναι αδύνατο να επιβιώσει όταν τα κρατικά έσοδα εξαρτώνται τόσο πολύ από φόρους και μειώσεις. Ανέκαθεν η θέση μου ήταν ότι η μείωση των συντάξεων έπρεπε να είναι η τελευταία δυνατόν λύση, και άλλες κινήσεις (όπως η κρατική επιχορήγηση στο Μέγαρο ή οι αγορές πολεμικού υλικού) δείχνουν ότι υπάρχει …ψαχνό για κόψιμο. Ταυτοχρόνως, χωρίς να παραγνωρίζω την προσπάθεια της εξυγίανσης των οικονομικών, της αναζήτησης των παθογενειών και της διόρθωσης των λαθών, οι εργαζόμενοι τελικά φορολογούνται κάθε χρόνο και σκληρότερα, οι επιχειρήσεις δέχονται πιέσεις και από την πεσμένη αγορά και από την φορολογία, και οι όποιες επενδύσεις (με, ή χωρίς εισαγωγικά) τελικά γίνονται με τους (απαράδεκτους κατ’ εμέ) όρους του Ελληνικού ή των Σκουριών.

Ακόμα και αν (που πολύ αμφιβάλλω) οι αριθμοί στα excel των κυβερνώντων εντός και εκτός Ελλάδας ευημερούν, φοβάμαι ότι η πραγματικότητα στραγγαλίζει καθημερινά όλο και περισσότερους: από την μείωση της επιδότησης στο επίδομα θέρμανσης, μέχρι την αυξανόμενη φορολόγηση και τις μειωμένες συντάξεις οι άνθρωποι πασχίζουν όλο και περισσότερο να επιβιώσουν τελικά.

Ακόμα και αν αυτό το μοντέλο είναι αποδεκτό από τους δανειστές, πολύ αμφιβάλλω αν είναι βιώσιμο. Ο ενεχυριασμός της κρατικής περιουσίας για τα επόμενα 99 ετη θεωρώ προφανές ότι έγινε ακριβώς γιατί οι ευρωπαίοι θεωρούν σαφές ότι η Ελλάδα δεν παρέχει καμία βιώσιμη λύση, τουλάχιστον όχι άμεσα, για την οικονομική της επιβίωση. Δεν συζητώ για τις άλλες χώρες, την Κύπρο ή την Πορτογαλία, καθώς πιστεύω ακράδαντα μέσα στην άγνοιά μου ότι η κάθε χώρα είχε άλλες βάσεις, άλλες λύσεις, και διαφορετικές μεταβλητές για την “σωτηρία” της, και προφανώς το μοντέλο της διαρκούς λιτότητας, όπου και αν επιβλήθηκε, ήταν κατ’ εμέ βαθιά αποτυχημένο.

Αντιστοίχως αποτυχημένη ήταν και κάθε κυβέρνηση που επέλεξε να κυβερνήσει με βάση αυτό το μοντέλο, πολλώ δε μάλλον όταν ψηφίστηκε με τα επαναστατικά “Go back κυρία Μέρκελ”, που αποκλείεται να μην πλήγωσαν στην συνέχεια τους ψηφοφόρους της.

Πιστεύω ότι η συνέχεια προμηνύεται δυσοίωνη. Όταν δεν γεννάς χρήμα, αλλά τρως από τα έτοιμα, καλό θα είναι να ετοιμάζεσαι για την στιγμή που θα βρεθείς με άδειο συρτάρι, και θα είναι πολύ αργά να δημιουργήσεις από κάπου χρήμα έστω και για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες. Οι αλλαγές κυβερνήσεων δεν θα φέρουν τις προσδοκώμενες λύσεις – τουλάχιστον όχι άμεσα, καθώς θα αναλωθούν όλοι στο blame game στον άλλον, που συνήθως έρχεται με περισσότερες θυσίες για τους πολίτες. Το να βαφτίζεις το κρέας ψάρι, και εν προκειμένω την αλλαγή των μνημονίων με μία άλλη λέξη, πχ εποπτεία(;), μπορεί να ξεγελάσει κάποιους, αλλά αυτούς που δεν έχουν ούτε κρέας, ούτε ψάρι, ούτε καν ψωμί στο τραπέζι τους, αν δεν τους εξοργίσει, το λιγότερο θα τους αφήσει αδιάφορους.

Τα πολιτικά δίπολα άλλωστε δεν λειτουργούν πια όπως θα ήθελαν μερικοί: και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση έχουν λερωμένες τις φωλιές τους και σπέρνουν απογοητεύσεις ακόμα και στο κοινό τους, και αντίθετα από το 2015 η ψήφος δεν θα είναι ελπίδας -έστω και ψεύτικης- αλλά στην βάση του “λιγότερου κακού”, και κυρίως από ένα περισσότερο κομματικοποιημένο, παρά πολιτικοποιημένο κοινό – ενώ ταυτόχρονα τα social media, είτε στρατευμένα είτε και ειλικρινώς λειτουργούν περισσότερο ως καταστροφείς κάθε εικόνας που θα μπορούσε, έστω και εσφαλμένα, να δημιουργηθεί για κάποιον ως φορέας ευρύτερης λύσης, και τα μικρότερα κόμματα δεν φαίνονται να κερδίζουν έστω και την βάση αυτής της απογοήτευσης, τουλάχιστον όχι ως σημαντική κρίκοι εξουσίας.

Επιπλέον και για μένα ακόμα πιο σημαντικό, η βασική κατ’ εμέ βάση της δημοκρατίας, η δημοσιογραφία έχει χάσει την αίγλη και τους ήρωές της, και ουδείς μπορεί αυτήν την στιγμή, θεωρώ προσωπικά, να λάμψει ως η πηγή εμπιστοσύνης ώστε, τουλάχιστον, να θέσουμε της σωστές βάσεις της αντίληψης του τι συμβαίνει γύρω μας, και να διορθώσουμε έστω ατομικά τις όποιες λαθεμένες μας επιλογές.

Δεν διορθώσαμε κανένα από τα λάθη μας: Η ηθική μας παρέμεινε ασταθής, οικονομικά θεωρώ ότι οδηγούμαστε μαθηματικά στην ακόμα πιο σκληρή χρεοκοπία, και επιλέξαμε να παλέψουμε φροντίζοντας περισσότερο για το τώρα παρά (και αν) για το αύριο.

Δεν στηρίξαμε την οικονομία μας όπως θα έπρεπε, δεν στηρίξαμε την δικαιοσύνη και την δημοκρατία μας όπως θα έπρεπε, δεν προσαρμόσαμε την παιδεία μας όπως οφείλαμε, και δεν έχουμε λύσεις για την δημοσιογραφία μας, όπως θα ήταν φρόνιμο να κάνουμε.

Θεωρώ ότι ήταν εν πολλοίς άλλη μία χαμένη χρονιά, και φοβάμαι ότι δεν έχουμε πολλές χρονιές στην διάθεσή μας, αν θέλουμε να αποκτήσουμε βάσεις για να σταθούμε στα πόδια μας.

Δεν έχουν να κάνουν με έναν αθώο δεκαπεντάχρονο τα γεγονότα του σαββατοκύριακου. Ηταν η αφορμή, όχι η αιτία.

Οτι θα ξεχάσουμε είναι η αιτία.

Αυτά έλεγα τότε, τις ίδιες ημέρες, το 2008. Προσπαθώντας να δω αν άλλαξε κάτι, απογοητεύομαι περισσότερο.

Όχι μόνο ξεχάσαμε, αλλά αποδείξαμε με τις πράξεις μας ότι προσθέτουμε βάρος στην ταφόπλακα κάθε ελπίδας για καλύτερες ημέρες.

Έκτοτε, από το 2008, ζήσαμε πολλά:

Ζήσαμε μνημόνια, και εντολές ξένων για το πως θα νομοθετήσουμε, και ποιος θα κυβερνήσει την χώρα μας (ακόμα και μη εκλεγμένοι),

Ζήσαμε υπεύθυνους για την κρίση, να μας κάνουν συνυπεύθυνους με τα «όλοι μαζί τα φάγαμε»,

Ζήσαμε άφθονη, ατιμώρητη αστυνομική και κρατική βία – όχι μόνο προς διαδηλωτές, αλλά και προς κάθε ταλαιπωρημένο που βρέθηκε στον δρόμο τους,

Είδαμε αθώους συμπολίτες μας να φτωχαίνουν, να ζουν με τα ελάχιστα, να ζουν με τα σκουπίδια – ή να καίγονται όπως το κοριτσάκι στην Θεσσαλονίκη, ή φέτος το παιδάκι με το κερί στην Λάρισα,

Είδαμε ένα κράτος να αναγάγει την φορολογία σε κύριο επάγγελμά του, ως «λύση» για όλα τα οικονομικά δεινά που μας βρήκαν,

Είδαμε κόμματα που υπόσχονταν αξιοπρέπεια – και έβγαιναν χάρη σ’ αυτήν την υπόσχεση – να πιάνονται χέρι-χέρι με Καμμένους και Νικολόπουλους, να λένε «αυτά τα λέγαμε πριν», να λυγίζουν μπροστά στην αδυναμία να τηρήσουν την υπόσχεσή τους,

Είδαμε το τρίγωνο τράπεζες – μέσα μαζικής ενημέρωσης – κόμματα να συνεχίζουν το έργο της αλληλοκάλυψης με κάθε τρόπο, κυρίως με σημαία το «too big to fail»,

Είδαμε από την μία τα κόμματα, να βγαίνουν με ψέματα, με Ζάπεια και Θεσσαλονίκες, με υποσχέσεις για τα δημοψηφίσματα, και να αυτοαναιρούνται αμέσως μετά, ή ακόμα και κόμματα υπερχρεωμένα και διαπλεκόμενα, να επιμένουν να «ξεκαθαρίσουν» την δική μας οικονομία,

Είδαμε επιχειρήσεις που στο παρελθόν εκμεταλλεύτηκαν φωτογραφικούς νόμους και τα στραβά μάτια του κράτους, όχι μόνο να παραμένουν αλώβητες, αλλά να συνεχίζουν να συναγελάζονται με το δημόσιο και τις κυβερνήσεις, σαν να μην έγινε τίποτα,

Είδαμε τις τράπεζες να καταρρέουν, και ουδείς, ούτε οι άρχοντές τους, ούτε οι εποπτικές αρχές, να οδηγούνται σε μία διαδικασία απόδοσης ευθυνών,

Είδαμε τις δήθεν ελπίδες μίας πιστωτικής ζωής να συντρίβονται, την δανεική καλοπέραση των πιο διαπλεκομένων εξ ημών να διαλύεται, και ο λογαριασμός όλων μας να έχει μόνο τιμή – μα όχι λογιστικό έλεγχο,

Είδαμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφημερίδες και κανάλια, να λένε ψέματα, να λασπολογούν, να πασχίζουν να αλλάξουν την πραγματικότητά μας καταπώς τους βολεύει, βουτηγμένα και αυτά στα χρέη να νουθετούν για τον καλύτερο πολιτικό σωτήρα της επιλογής τους,

Είδαμε ανθρώπους να ζουν σε βρώμικες σκηνές ή να πνίγονται σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, να φυλακίζονται στην χώρα μας χωρίς κανέναν λόγο – μόνο και μόνο γιατί πάλεψαν να ξεφύγουν από έναν πόλεμο, και εμείς να μην τους παρέχουμε καν τα αυτονόητα, να τους δίνουμε «αμφίβολη ποιότητα-ποσότητα νερού και φαγητού», να τους αφήνουμε να κρυώνουν ή να πεθαίνουν σε μία πλαστική σκηνή, στο χιόνι ή σε μολυσμένες αποθήκες που βαφτίσαμε «καμπ»,

Να αφήνουμε μικρά παιδιά να κινδυνεύουν από σεξουαλική κακοποίηση, αδιάφοροι,

Είδαμε πολιτικούς να μην ευθύνονται για ένα τεράστιο χρέος των διακυβερνήσεων τους,

Είδαμε απίστευτη υποκρισία, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όπου αυτό που κατηγορούσαν εχθές γίνεται απαραίτητο σήμερα, και αυτό που ήταν απαραίτητο εχθές, σήμερα να είναι απεχθές,

Είδαμε την Ευρώπη όχι μόνο να αδιαφορεί, αλλά να επιμένει σε ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα, για να σώσει μεταξύ άλλων και το δικό της τομάρι,

Είδαμε μία Ευρώπη που κλείνει, σε κάθε ευκαιρία, τις πόρτες της σε όσους έχουν ανάγκη, και συνδιαλέγεται με γείτονες – δικτάτορες – εκβιαστές αρκεί να μην αντιμετωπίσει το ζήτημα της μετανάστευσης,

Είδαμε, εκτός από την Ευρώπη, και εδώ στην Ελλάδα οι γνήσιοι λάτρεις του ναζισμού και των κρεματορίων να αναλαμβάνουν «πολιτικό ρόλο», να αποδέχονται «πολιτική ευθύνη» για δολοφονίες και επιθέσεις με μολότοφ σε οικογένειες για να αποκομίσουν την ψήφο του κάθε εν δυνάμει ακροδεξιού φασίστα που εκτονώθηκε.

~

Είδαμε τόσα, τόσα πολλά πράγματα.

Φτάνουν τα λίγα καλά;

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι η αλληλεγγύη, των απλών ανθρώπων, του ανώνυμου γείτονά μας, -κόντρα σε κάθε στυγνή λογική, κόντρα σε κάθε φασιστική διαταγή- με όποιον τρόπο μπορούσε, σ’ αυτόν που είχε ανάγκη.

Αρκεί αυτό;

~

Η πεποίθησή μου ήταν, και είναι ακόμα, ότι είχαμε μία οφειλή να ξεπληρώσουμε τον Δεκέμβρη του 2008. Ως οι πολίτες που καθόρισαν, με την ανοχή και την εντολή μας, μία απίστευτα μεγάλη φούσκα ψεύτικων ονείρων, ψεύτικων θεών, ψεύτικης ελπίδας και προτεραιοτήτων, μας δόθηκε μία μοναδική ευκαιρία να προβούμε σε μία κρίση αυτογνωσίας, να γίνει ανάγκη η ειλικρίνεια, να δούμε που κάναμε λάθος, και πως, αληθινά, μπορούμε να το διορθώσουμε.

Να εξηγήσουμε, σ’ αυτήν την νέα γενιά που δολοφονήσαμε σε ένα πεζόδρομο στα Εξάρχεια, ότι έχουμε καταλάβει που έχουμε ευθύνη, και είμαστε πρόθυμοι να διορθώσουμε.

Αντ’ αυτού, από το 2008 και μέχρι σήμερα, κεράσαμε και κεραστήκαμε ψέμα, δολοπλοκίες, υποκρισία και εξαπάτηση. Μόνο εκ των συνθηκών στερηθήκαμε και άλλες πιστωτικές ζωές – αν και, σε μεγαλύτερο επίπεδο, δεν το χάσαμε ούτε καν αυτό το ψέμα.

Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο θυμός, δεν είναι απέναντι σε έναν αστυνομικό που πυροβόλησε, ένα βράδυ, επειδή πίστευε ότι μπορούσε να το κάνει ατιμώρητος. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο θυμός είναι απέναντι σε εμάς, που δεν μας ένοιαζε καθόλου, πραγματικά, η συνέπεια των πράξεών μας.

Ελπίζω, ειλικρινά, όσοι διαμαρτυρηθούν δια της βίας, τότε, τώρα, και για πάντα για αυτήν την στάση μας, να κάνουν λάθος. Ελπίζω, ειλικρινά, να μην είναι αυτή η διαδικασία που αλλάζουν τα πράγματα.

– γιατί τα πράγματα θα αλλάξουν.

Ελπίζω μόνο, να επικρατήσει η λογική στους αποδέκτες του θυμού, σε εμάς, και να δούμε, ο καθένας μας και όλοι μαζί, τα δικά μας λάθη, να επαναπροδιορίσουμε τις αξίες μας, να ξαναδούμε τις προτεραιότητές μας, να αποδεχθούμε τα λάθη μας.

Δεν έχουν να κάνουν με έναν αθώο δεκαπεντάχρονο τα γεγονότα του 2008, ή τα σημερινά. Ήταν η αφορμή, όχι η αιτία.

Ότι θα ξεχάσουμε είναι η αιτία.

Update: Στις 5/7/2016 δημοσιεύτηκε το προσχέδιο της απόφασης του ΣΕΠΕ, και μία εξήγηση για την καθυστέρηση της Πυροσβεστικής. Σημαντικά στοιχεία και τα δύο, τα παραθέτω προς το τέλος του άρθρου.

Λίγα πριν ξεκινήσουμε: Αυτό είναι ένα μεγάλο άρθρο – κρατήσου. Η έρευνά του κράτησε κάτι παραπάνω από δύο εβδομάδες. Όπως συνηθίζω όταν το αντικείμενο δεν μου είναι τελείως γνώριμο, στο παρόν άρθρο παραθέτω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ κείμενα από δημοσιεύματα σε ΜΜΕ (αποφεύγω όσο μπορώ τα blogs) για το θέμα. Δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο για την υπόθεση: Ότι θα διαβάσετε έχει δημοσιευτεί ήδη και ευθύνη για την ανάρτησή τους και την πιστότητά τους έχουν αποκλειστικά οι συντάκτες τους – εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, η έρευνα αυτή είναι αποκλειστικά δικτυακή. Αν έχεις απορίες μάλλον δεν θα μπορέσω να σας βοηθήσω δηλαδή – αλλά παραθέτω παντού πηγές για την ενημέρωσή σου.

Πάμε λοιπόν;

Πάμε.

Στις 8 Μαϊου του 2015, στις 8:20 το πρωί, η περιοχή της Ελευσίνας του Ασπρόπυργου ταράχτηκε από (άλλη μία, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα) έκρηξη. Στα Ελληνικά Πετρέλαια, τα ΕΛΠΕ, έξι άνθρωποι οδηγούνται στο νοσοκομείο – τέσσερις από τους οποίους, με ηλικίες από 27-41 χρονών, θα πεθάνουν μετά από μερικές ημέρες, υποκύπτοντας στα τραύματά τους.

Μέχρι σήμερα, οι όποιες παρεμβάσεις της κυβέρνησης είναι σχεδόν ανύπαρκτες αν ληφθεί υπόψιν όχι μόνο ότι χάθηκαν τέσσερις άνθρωποι, αλλά και ότι οι καταγγελίες πριν και μετά είναι, όπως θα αποδειχθεί, καταιγιστικές.

~

Η ιστορία, παραδόξως, δεν ξεκινά στις 8 Μαΐου. Ξεκινά πολύ καιρό πριν – μα εμείς θα δούμε τα μέσα του 2014, στις 24/7/2014 όπου σε άρθρο στο Ποντίκι γίνεται λόγος για τις οικονομικές ζημιές, αλλά και την επικινδυνότητα των εργασιών http://www.topontiki.gr/article/79713/oi-zimiarides-ton-elpe . Συγκεκριμένα το Ποντίκι μιλά για τουλάχιστον 17 σοβαρά ατυχήματα τα τελευταία έξι χρόνια

Και τα στοιχεία μαρτυρούν ότι τα τελευταία έξι χρόνια, τα χρόνια του εκσυγχρονισμού, έχουν σημειωθεί, όπως έχει επισημάνει το «Π» με δημοσίευμα στις 19 Ιουνίου, 17 σοβαρά ατυχήματα, χωρίς ο κατάλογος να είναι πλήρης αφού πολλά από αυτά δεν έλαβαν δημοσιότητα ανάλογη της σοβαρότητάς τους.

(υπάρχουν περιστατικά και πριν http://www.efsyn.gr/arthro/ta-atyhimata-toy-parelthontos-sto-diylistirio-ton-elpe-aspropyrgoy από αυτό, όπως αναφέρει η Εφ. Συντακτών).

Στις 31 Μαρτίου 2015 στην περιοχή της Ελευσίνας βλέπουν πυκνούς καπνους. Η εταιρία δεν αρνείται το γεγονός, μα το υποβαθμίζει. http://www.efsyn.gr/arthro/neo-epeisodio-rypansis-sta-elpe-stin-eleysina

Λίγες ημέρες μετά, στις 4 Μαΐου, αναλαμβάνει η νέα διοίκηση, διορισμένη από την νέα κυβέρνηση Σύριζα. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο Στάθης Τσοτσορός. http://www.tanea.gr/news/economy/article/5235082/neo-dioikhtiko-symboylio-sta-elpe/

Στις 8 Μαΐου, στις 8:20 το πρωί, γίνεται η έκρηξη. Έξι άνθρωποι, τέσσερις εργαζόμενοι της εταιρίας και δύο από εργολαβική εταιρία, οδηγούνται στο νοσοκομείο.

Την ίδια ημέρα, οι εργαζόμενοι κάνουν τις καταγγελίες για τις συνθήκες: Δεν χτύπησαν συναγερμοί στην έκρηξη (αλλά χτύπησαν στην λήξη!), πολλοί ανειδίκευτοι εργαζόμενοι, που δουλεύουν για 12 ή και 16 ώρες την ημέρα, και μία δουλειά που πρέπει να τελειώσει από τις 45 ημέρες που χρειάζεται, στις μόλις 23 ημέρες για να μειωθεί το κόστος. Μειώνοντας τις ημέρες, μειώθηκε προφανώς και η ασφάλεια που έπρεπε να τηρηθεί. http://news247.gr/eidiseis/koinonia/fwtia-sta-elpe-den-xtuphse-synagermos-den-eixame-diodo-diafyghs-lene-oi-ergazomenoi-sto-news247.3456714.html

Το κόστος βέβαια, είναι πια γνωστό – και θα μεγαλώσει κι άλλο.

Τα ΕΛΠΕ, εκδίδουν ανακοίνωση που λένε ότι είχαν ληφθεί όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας http://news247.gr/eidiseis/koinonia/elpe-gia-fwtia-sta-diylisthria-elhfthhsan-ola-ta-provlepomena-metra-asfaleias.3456294.html

O Σκαι https://www.youtube.com/watch?v=rf8ASWb1htw που μεταδίδει ζωντανά από το σημείο της έκρηξης, δυσκολεύεται να διαχείριστεί τον εκνευρισμό του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά και των άλλων εργαζομένων που περιγράφουν όχι μόνο το περιστατικό αλλα και τις συνθήκες, και αναγκάζεται να τον διακόψει πολλές φορές – κάθε φορα που μιλάει για τις ευθύνες της διοίκησης και της ιδιοκτησίας των ΕΛΠΕ. Σε μία (για τα δικά μου δεδομένα) απαράδεκτη συνέντευξη, τον εγκαλεί δύο φορές (τουλάχιστον, δεν την έχω όλη) την μία γιατί λέει ότι οι υπάλληλοι χαροπαλεύουν, την άλλη γιατί καταγγέλει τις συνθήκες ενώ η δημοσιογράφος θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό να μάθουμε για τους εγκλωβισμένους (που παραδόξως είναι ένα από τα θέματα που καταγγέλει, το μπάχαλο δηλαδή που ακολούθησε).

Στο μεταξύ, την ίδια ημέρα, δημοσιεύεται http://newpost.gr/ellada/461126/prwtofanes-na-mhn-epitrapei-h-eisodos-sthn-pyrosbestikh ισχυρή ενόχληση και αντίδραση της Πυροσβεστικής, γιατί δεν της επιτράπει άμεσα η είσοδος στον χώρο των ΕΛΠΕ. Τα οχήματά της παρέμειναν στον χώρο, και τους επετράπει να μπουν μόνο αφού η φωτιά έσβησε.

Σύμφωνα με κύκλους του Πυροσβεστικού Σώματος στο newpost, «Αυτό συνέβη για πρώτη φόρα και δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Ίσως τεθεί ζήτημα για το περιστατικό».

γράφει το άρθρο.

Η κυβέρνηση, δια στόματος του υπουργού Πάνου Σκουρλέτη, αποφασίζει να γίνει έρευνα από το ΣΕΠΕ (Σώμα ΕΠιθεώρησης Εργασίας) http://www.topontiki.gr/article/128150/skoyrletis-gia-atyhima-sta-elpe

Ενώ την ίδια ημέρα, ο Λαφαζάνης, υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας τότε, δηλώνει http://news247.gr/eidiseis/politiki/fwtia-sta-elpe-na-apodothoun-eythunes-edw-kai-twra-zhta-o-lafazanhs.3457128.html :

Και επανέλαβε αναφερόμενος στην ανάγκη αναζήτησης των αιτιών: «Η υπόθεση δεν πρέπει να παραπεμφθεί στις καλένδες. Η υπόθεση πρέπει να διερευνηθεί αμέσως. Εδώ και τώρα. Και σε βάθος. Όπου υπάρχουν ευθύνες θα αποδοθούν και θα υπάρξει τιμωρία στους υπεύθυνους, εάν και εφόσον υπάρχουν. Να αναζητηθούν οι αιτίες και οι αιτίες να θεραπευθούν πάραυτα».

Ο κ. Λαφαζάνης επέμεινε στα ζητήματα της ασφάλειας λέγοντας: «θέλουμε τα ΕΛ.ΠΕ να λειτουργούν με απόλυτη ασφάλεια. Η ζωή των εργαζομένων είναι πάνω απ’ όλα. Πρέπει να εργάζονται με απόλυτη ασφάλεια και να ξέρουν ότι μπαίνοντας για να δουλέψουν, θα γυρίσουν στις οικογένειές τους ασφαλείς και υγιείς χωρίς να πειραχθεί ούτε μια τρίχα από το κεφάλι τους. Αυτό είναι για μας το πρώτο μέλημα».

Περίπου έναν χρόνο πριν όλα αυτά. Υπενθυμίζω ότι είχαμε αναφορά για ατύχηματα ήδη από το 2014 – χώρια τα παλιά.

Σωστά; Σωστά.

Συνεχίζουμε.

9 Μαίου 2015, οι καταγγελίες συνεχίζονται. Εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, στην Εφημερίδα των Συντακτών που ασχολήθηκε πληρέστατα (και μετά) με το θέμα καταγγέλλει http://www.efsyn.gr/arthro/hroniko-enos-proanaggelthentos-egklimatos ότι υπό την πίεση της δουλειάς, υπήρχαν άνθρωποι που δούλευαν και 30 ώρες συνεχόμενα, και συμπληρώνει ότι είδε με τα μάτια του να απαγορεύεται η είσοδος στην Πυροσβεστική. Η Πυροσβεστική βγάζει ανακοίνωση με την οποία λέει ότι

Τα οχήματα δεν μπήκαν, καθώς υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο των διυλιστηρίων –τα οποία έχουν δικές τους μονάδες πυρόσβεσης- το οποίο ορίζει ότι αυτά θα χρησιμοποιούνται ενισχυτικά-βοηθητικά.

και δεν αναφέρεται ξανά καμία επίσημη ενόχληση για το θέμα, ποτέ.

11 Μαΐου, και οι καταγγελίες επιμένουν. Η διοίκηση του σωματείου των ΕΛΠΕ από κοινού με την επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του διυλιστηρίου καταγγέλλει http://www.efsyn.gr/arthro/porisma-expres-alla-oi-kataggelies-epimenoyn ότι είχε προειδοποιήσει ότι αυτές οι συνθήκες θα έχουν αποτέλεσμα οδυνηρό για τους εργαζόμενους. Έγραφαν ΠΡΙΝ την έκρηξη:

«Καλούμε την εταιρεία να θέσει ως προτεραιότητα την ασφάλεια όλων των εργαζομένων, να σεβαστεί το δικαίωμα στην ανάπαυση, χωρίς να αφήσει χρονοδιάγραμμα ή τυχόν επιπλέον κόστος να επηρεάσουν στο ελάχιστο αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Τους ανθρώπους δηλαδή και όχι τους αριθμούς και τις λογιστικές πράξεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια του shutdown έχουμε ένα κοινό μέτωπο, έναν κοινό σκοπό. Σωστές και ποιοτικές εργασίες με μηδέν ατυχήματα. Καμιά εργασία δεν είναι τόσο επείγουσα που να μην μπορεί να γίνει με ασφάλεια», αναφερόταν -μεταξύ άλλων- στην κοινή ανακοίνωση.

Στην πράξη, η ανακοίνωση αυτή προειδοποιούσε για τις πιεστικές συνθήκες, κάτω από τις οποίες θα εκτελούνταν οι πιο σημαντικές εργασίες γενικής συντήρησης της τελευταίας πενταετίας του διυλιστηρίου του Ασπροπύργου: μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα του ενός μήνα και με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Για τις εργασίες της συντήρησης, πάνω από 1.500 «εργολαβικοί» εργαζόμενοι, μεταξύ αυτών πάρα πολλοί ανειδίκευτοι και κυρίως ανεκπαίδευτοι, πέρασαν για πρώτη φορά την πύλη του διυλιστηρίου.

Τα τελευταία χρόνια, και παρά την αύξηση της κερδοφορίας στον όμιλο ΕΛΠΕ, εντείνεται η χρήση εργολάβων και η μόνιμη και σταθερή δουλειά αντικαθίσταται από φτηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των μόνιμων εργαζομένων μειώθηκε από το 2007 έως το 2013 κατά 29%, ενώ αυξάνεται το προσωπικό με άλλες μορφές εργασίας. Η πλειονότητα των Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων που απασχολούνται μέσω εργολαβικών συνεργείων δουλεύουν για 30 έως 40 μέρες, όσο δηλαδή διαρκούν οι εργασίες συντήρησης, χωρίς να έχουν την απαιτούμενη εμπειρία και ειδίκευση, αλλά ούτε και γνώση του χώρου. Οι αμοιβές των περισσότερων από αυτούς δεν ξεπερνούν τα 3,8 ευρώ την ώρα, ενώ δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, σε 12ωρες, ακόμη και 16ωρες βάρδιες.

14 Μαίου, στα ΕΛΠΕ καθίσταται http://www.efsyn.gr/arthro/epitheorites-ergasias-sta-elpe ένα μόνιμο κλιμάκιο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας …για όσο καιρό κρατήσουν οι εργασίες. …Όχι ιδιαίτερα “μόνιμο” δηλαδή. Δεν βρήκα κανένα άρθρο για το πόσο έκατσε εκεί ο ΣΕΠΕ, τι κατέγραψε, και πότε κρίθηκε μη-απαραίτητη η παρουσία του, και έφυγε.

15 Μαΐου, η Περιφέρεια Αττικής ζητά ενημέρωση http://www.efsyn.gr/arthro/enimerosi-apo-ta-elpe-zita-i-perifereia-attikis από τα ΕΛΠΕ.

Αναλυτική και δημόσια ενημέρωση εργαζομένων και πολιτών από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. για τα πραγματικά περιστατικά της πρόσφατης τραγωδίας, καθώς και ενεργή συμμετοχή στη διερεύνηση του ατυχήματος, αλλά και έλεγχο του καθεστώτος εργασίας των εργαζομένων στο διυλιστήριο από το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που είναι η εποπτεύουσα αρχή, προκειμένου να διαπιστωθούν τυχόν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, ζητά με απόφαση που υιοθέτησε το βράδυ της Πέμπτης, το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής.

Δεν βρήκα κανένα δημοσίευμα που να ανακοινώνει τα αποτελέσματα της ενημέρωσης αυτής. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε την απάντηση – αν υπήρξε ποτέ- των ΕΛΠΕ.

Καμία ενημέρωση για τα δύο πορίσματα, ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Τέσσερις ημέρες μετά, δύο από τους τραυματίες υποκύπτουν τελικά στα τραύματά τους.

Πρώτα, ο Χαράλαμπος Δευτεραίος, 41 ετών και πατέρας δύο παιδιών 6 και 2 ετών http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/588110/pethane-o-ergazomenos-poy-eixe-traymatistei-sovara-apo-tin-ekrixi-sta-elpe

Ύστερα, την ίδια μέρα, ο Ραμαντάν Ντελιλάΐ, εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, 32 ετών. http://www.enikos.gr/society/317957,Katelhxe-kai-deyteros-traymatias-apo-thn-ekrhxh-sta-ELPE.html

20 Μαΐου, παραδίδεται στην διοίκηση των ΕΛΠΕ http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231409284 το πρώτο πόρισμα, αυτό που διατάσσει η …ίδια η εταιρία. Συμμετέχουν τεχνικοί του διυλιστηρίου, εκπρόσωποι των εργαζομένων και εξωτερικός πραγματογνώμονας. Μέχρι στιγμής, και ενώ δεν έχει δημοσιευτεί επισήμως, το πόρισμα ρίχνει ευθύνες στο ανθρώπινο λάθος. Καμία αναφορά στα πορίσματα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, και το αντίστοιχο πόρισμα της Πυροσβεστικής.

Δύο ημέρες μετά, στις 22 Μαΐου η κυβέρνηση αντιδρά βάζοντας πρόστιμο στα ΕΛΠΕ ύψους €255.400! Το διαβάζουμε στο ecoeleusis http://ecoeleusis.org/2015/05/ (δεν το βρήκα πουθενά αλλού), (τελικά το βρήκα http://www.efsyn.gr/arthro/prostimo-sta-elpe-gia-ta-optika-fainomena και στην Εφημερίδα των Συντακτών) που αναφέρει και τους λόγους του προστίμου:

Πρόστιμο ύψους 255.400€ για ρύπανση του περιβάλλοντος και παραβίαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων επέβαλε (22/5) ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΠΕΝ κ. Γιάννης Τσιρώνης στα ΕΛΠΕ για την λειτουργία του διυλιστηρίου στην Ελευσίνα. Το πρόστιμο εισηγήθηκε το Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος το οποίο απέστειλε στον αρμόδιο Εισαγγελέα την σχετική Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης για διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών.

[…]

Όλοι οι ισχυρισμοί της εταιρείας που προβλήθηκαν με το απολογητικό υπόμνημά της απορρίφθηκαν. Το πρόστιμο αναφέρεται σε αυτοψία που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 και ολοκληρώθηκε 17 μήνες μετά!

Τα πρόστιμα λοιπόν, μπαίνουν λίγο μετά το δυστύχημα, για λόγους που αφορούν περιβαντολλογικές παραβάσεις του …2013.

Άλλες δύο ημέρες μετά, στις 24 Μαΐου, χάνει την ζωή του και ο Αντώνης Αβράμπος, 27 ετών. http://www.avgi.gr/article/5564742/kai-tritos-nekros-ergazomenos-apo-tin-ekrixi-sta-elpe Είναι ο τρίτος νεκρός του δυστυχήματος.

Την ίδια ημέρα, στις 24 Μαΐου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα των Συντακτων μεγαλύτερο μέρος του (εσωτερικού πάντα) πορίσματος

Ωστόσο, στο πόρισμα προκαταρκτικής διερεύνησης του δυστυχήματος διαπιστώθηκαν αρκετές πλημμέλειες. Η πρώτη από αυτές αφορά την πλημμελή τήρηση της διαδικασίας και συγκεκριμένα την παραβίαση της διαδικασίας έκδοσης αδειών εργασίας καθώς η άδεια που εξεδόθη δεν έφερε υπογραφή συνυπευθυνότητας από τον εργοδηγό βάρδιας του τμήματος διακίνησης, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα διαδικασία των διυλιστηρίων για χώρους που γειτνιάζουν με χώρους ευθύνης άλλων τμημάτων.

Οπως αναφέρεται, «εάν είχε τηρηθεί η διαδικασία αυτή θα είχε αποφευχθεί το συμβάν, καθώς το τμήμα Διακίνησης θα είχε ενημερωθεί για την επικείμενη εργασία και θα είχε προβεί στις προβλεπόμενες ενέργειες για την ασφαλή εκτέλεσή της». Οι ενέργειες αυτές θα περιελάμβαναν εκτόπισμα του περιεχομένου του αγωγού με χρήση νερού προς άλλη δεξαμενή και απομόνωση του αγωγού.

Φαίνεται όμως και ότι το πόρισμα δεν είναι … ομόφωνο. Τα μέλη των εργαζομένων εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους, σημειώνοντας ότι

Τα δύο μέλη της επιτροπής διερεύνησης που ορίστηκαν ως εκπρόσωποι των εργαζομένων θεωρούν ότι από τις μαρτυρίες όσων εξετάστηκαν προκύπτει πως η πλημμελής τήρηση των διαδικασιών ήταν αποτέλεσμα ενός γενικότερου κλίματος πίεσης για τη γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών, καθώς υπήρξε προσπάθεια το χρονοδιάγραμμα της γενικής συντήρησης του διυλιστηρίου να συμπιεστεί κάτω από 35 ημέρες, αλλά και συσσωρευμένης κούρασης, λόγω γενικευμένης εντατικοποίησης, έλλειψης προσωπικού και πολλών 12ωρων εργασίας, πολύ καιρό πριν από το ξεκίνημα της γενικής συντήρησης.

Αυτή η αποστασιοποίηση δεν θα γραφτεί ποτέ ξανά, όταν γίνεται λόγος για το πόρισμα. Είναι η τελευταία φορά που ακούμε γι’ αυτή.

27 Μαΐου, και ο Ριζοσπάστης προσθέτει http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8455646 άλλη μία πινελιά στο πόρισμα:

Το πόρισμα είναι τόσο προκλητικό, ώστε ακόμα και το διαπιστωμένο γεγονός ότι δεν ήχησε ο συναγερμός την ώρα της φωτιάς, το υποβιβάζει σε απλή εντύπωση των εργαζομένων. Οπως γράφει, «αρκετοί συνάδελφοι υποστήριξαν ότι δεν άκουσαν το συναγερμό»!

Ένα πόρισμα θα έλεγε ότι ήχησε, ή δεν ήχησε ο συναγερμός και αν όχι ότι αυτά τα ένα, δύο, τρία πράγματα ήταν υπεύθυνα και θα έπρεπε να διορθωθούν – έτσι λειτουργούν συνήθως τα πορίσματα.

Η αναφορά ότι “εργαζόμενοι υποστήριξαν” θα έπρεπε να διερευνηθεί – σωστά; ή έγινε ή δεν έγινε, σωστά;

Εις μάτην.

Μία μέρα μετά, στις 28 Μαΐου, τα ΕΛΠΕ εκδίδουν http://www.topontiki.gr/article/130690/elpe-se-exelixi-i-diadikasia-apodosis-eythynon-gia-dystyhima ανακοίνωση. Σύμφωνα με αυτήν,

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι ήδη, μετά την ολοκλήρωση και παράδοση στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες του προκαταρκτικού πορίσματος, η Διοίκηση κίνησε τις προβλεπόμενες από τον Εσωτερικό Κανονισμό της Εταιρείας διαδικασίες για τους εννέα εμπλεκόμενους υπαλλήλους και διευθυντικά στελέχη και «παράλληλα, πέρα από την ύπαρξη των κατάλληλων κανονισμών και διαδικασιών, απαιτείται ριζική αλλαγή κουλτούρας μέσα και από την δρομολόγηση σημαντικών οργανωτικών αλλαγών, που θα ενισχύσουν ουσιαστικά την ασφάλεια και υγιεινή στις Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις μας και θα δώσουν την αναγκαία ώθηση στην ψυχολογία του προσωπικού. Οι αλλαγές αυτές έχουν ήδη αποφασιστεί, προγραμματίστηκαν και βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης».

το πόρισμα έχει παραδοθεί στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες (και αυτές το έχουν παραλάβει …αδιαμαρτύρητα), και ο όμιλος ξεκίνησε τις (εσωτερικές) διαδικασίες έναντι των εννιά εμπλεκομένων υπαλλήλων (που δεν κατονομάζονται, ούτε γίνεται σαφης αναφορά στον ρόλο τους). Μέχρι τότε, αγνοείται το πόρισμα ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Τρεις ημέρες μετά και πριν κλείσει ο Μάιος, στις 31 του μηνός, ο τέταρτος τραυματίας αφήνει την τελευταία του πνοη στό νοσοκομείο. Λέγεται Κώστας Μαγγούρας, 31 ετών. http://www.thepressproject.gr/article/77641/Kai-tetartos-nekros-apo-tin-ekriksi-sta-ELPE

Είναι ο τελευταίος στην λίστα των ανθρώπων που χάνουν την ζωή τους στο πολύνεκρο δυστύχημα στα ΕΛΠΕ. Οι άλλοι δύο από τους έξι που νοσηλεύτηκαν γλυτώνουν, αλλά δεν έχω καταφέρει ακόμα να μάθω απο δημοσιεύματα την τύχη τους.

Στις 4 Ιουνίου, άλλη μία ανατροπή: Στις 7 Μαΐου, μία μέρα ΠΡΙΝ το τραγικό δυστύχημα, ένας εργαζόμενος περιγράφει ότι υπήρξε άλλη μία δυσλειτουργία, που δεν καταλήγει σε έκρηξη, κατά τύχη! Σχολιάζει ο εργαζόμενος (επώνυμα) στον Ριζοσπάστη: http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8464316

«Ημασταν ένα συνεργείο περίπου 15 ατόμων. Οι μισοί ήμασταν μέσα σ’ έναν από τους φούρνους της μονάδας και μεταφέραμε σωλήνες. Οι άλλοι μισοί έκαναν άλλες εργασίες έξω από το φούρνο.

Ξαφνικά, ένιωσα έντονες αναθυμιάσεις από νάφθα και άρχισα να ζαλίζομαι. Αμέσως παράτησα τα εργαλεία και άρχισα να φωνάζω στους συναδέλφους μου να κάνουν το ίδιο και να βγούμε όλοι μαζί έξω. Πράγματι, προλάβαμε έγκαιρα να βγούμε από το φούρνο. Εκεί μάθαμε από τους υπεύθυνους των ΕΛΠΕ ότι είχε γίνει διαρροή σε κοντινό σημείο, περίπου 20 μέτρα μακριά από εκεί που βρισκόμασταν εμείς, όταν άλλο συνεργείο έβγαλε ένα επιστόμιο από τον σωλήνα.

Δεν μπορώ να υπολογίσω ακριβώς πόσο υλικό διέρρευσε, αλλά σίγουρα δεν ήταν μικρή η ποσότητα, αν σκεφτεί κανείς ότι οι αναθυμιάσεις έφτασαν στο σημείο που δουλεύαμε εμείς, μέσα στο φούρνο. Καθίσαμε περίπου μισή ώρα και ύστερα συνεχίσαμε κανονικά τη δουλειά.

Ολα αυτά γύρω στις 4 μ.μ. Περίπου στις 7 μ.μ. η δουλειά που ήταν να κάνουμε στους φούρνους τελείωσε και ο εργολάβος με ενημέρωσε ότι δεν χρειάζομαι πια στο συνεργείο και έτσι με «σχόλασε». Την άλλη μέρα, πρωί πρωί, έμαθα ότι στην ίδια μονάδα που κοντέψαμε να την «πατήσουμε» εμείς, πιθανότατα και στο ίδιο σημείο, έγινε ξανά διαρροή, όμως οι συνάδελφοι δεν στάθηκαν το ίδιο τυχεροί και έγιναν παρανάλωμα.

Βέβαια, και την προηγούμενη μέρα θα μπορούσε να είχε γίνει το κακό, αν την ώρα της διαρροής είχαν ξεκινήσει οι εργασίες συγκόλλησης με χρήση φλόγας. Από καθαρή τύχη τη γλιτώσαμε εμείς την Πέμπτη και παρά το γεγονός ότι το περιστατικό ήταν σε γνώση των ΕΛΠΕ, επαναλήφθηκε την επόμενη ακριβώς μέρα με τα γνωστά αποτελέσματα».

Έγινε λοιπόν ένα ατύχημα, χωρίς έκρηξη, στο ίδιο περίπου (ή ακριβώς σημείο) μόλις μία μέρα πριν το τρομερό δυστύχημα. Τα ΕΛΠΕ το ήξεραν. Την επόμενη μέρα, είχαμε νεκρούς.

Συνεχίζουμε.

Την ίδια ημέρα, ο «Ρουβικώνας» ως διαμαρτυρία πηγαίνει στο σπίτι της οικογένειας Λάτση. Το άρθρο (από τα ελάχιστα αν όχι το μοναδικό που βρήκα με αναφορά στο θέμα), κάνει λόγο για “Επίθεση στο σπίτι της οικογένειας Λάτση” http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/593412/epithesi-agnoston-sto-spiti-tis-oikogeneias-latsi-gia-tin-tragodia-sta-elpe

Φθορές προκάλεσαν στην μαντρότοιχο του σπιτιού της οικογένειας Λάτση ομάδα αγνώστων το απόγευμα της Πέμπτης (4/6/2015). Τα μέλη της ομάδας έγραψαν συνθήματα και πέταξαν φέιγ βολάν που αναφέρονταν στο δυστύχημα που σημειώθηκε στα ΕΛΠΕ.

Τα άτομα έφθασαν στο σημείο με μηχανάκια και προκάλεσαν φθορές στην εξωτερική περίφραξη του σπιτιού αναγράφοντας συνθήματα.

Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε με ανάρτηση σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου η «Αναρχική Ομάδα Ρουβίκωνας».

Την ίδια ημέρα επίσης, στις 4 Ιουνίου δηλαδή, ο Π.Σκουρλέτης (Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) απαντά http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:i8B5IYXRHJQJ:www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es150604.doc+&cd=1&hl=el&ct=clnk&gl=gr στην ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη.

Εκεί μαθαίνουμε ότι το υπουργείο όχι μόνο έχει γνώση των προβλημάτων, αλλά έχει επιβάλλει και …πρόστιμο στην εταιρία! Προσέξτε: είναι άλλο από το πρόστιμο που είχε επιβληθεί για περιβαντολλογικούς λόγους του 2013 – είναι άλλο το ποσό, και έχει επιβληθεί από την Επιθεώρηση Εργασίας!

Διότι όσα επισημάνατε έχουν μία ορθότητα διότι πηγή τέτοιων ατυχημάτων, δυστυχώς είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες, οι οποίες είναι συνθήκες που ξεπερνούν κατά πολύ τις ανθρώπινες αντοχές. Τα ωράρια πια σχετικοποιούνται, ενώ πράγματι έχουν υποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από ανειδίκευτο προσωπικό ειδικευμένοι άνθρωποι, σε μια τόσο κρίσιμη, αυξημένης και σύγχρονης τεχνολογικής οργάνωσης μονάδα.

Από μεριάς, λοιπόν, της Επιθεώρησης Εργασίας επιβλήθηκε πρόστιμο στα ΕΛΠΕ που σχετίζεται με τον χρόνο οργάνωσης εργασίας, ύψους 22.500 ευρώ. Ζητήσαμε τις συμβάσεις εργασίας με τις εργολαβικές επιχειρήσεις και αυτές ελέγχονται. Στις 23 Μαΐου, δηλαδή λίγες ημέρες μετά, υπήρξε ξανά έλεγχος και στις τρεις εργολαβικές εταιρείες που βρήκαμε να εργάζονται την ίδια ώρα και στα ΕΛΠΕ. Στις 28 Μαΐου πάλι υπήρξε έλεγχος, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι από την πρώτη στιγμή βρέθηκε εκεί ο Ειδικός Γραμματέας, ο κ. Καψάλης, ο οποίος ήρθε σε συνεννόηση και με την Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας και με το επιχειρησιακό σωματείο και με το συνδικάτο και κάλεσε τις εργολαβικές εταιρείες να τηρήσουν τη νομιμότητα και τους είπε ότι, εν πάση περιπτώσει, θα είμαστε άτεγκτοι στο να πατάξουμε οποιαδήποτε παραβατικότητα υπάρχει.

Αυτό απαντά και στις απαντήσεις των ΕΛΠΕ ότι “δεν υπήρξε και δεν υπάρχει θέμα” υποθέτω, αλλά και στα πορίσματα που θα έχουν υπόψιν τους και αυτές τις αναφορές του αρμόδιου υπουργού. Σωστά;

Σωστά;

Στις 7 Ιουνίου, στην εφημερίδα Καθημερινή, δημοσιεύεται ένα άρθρο του Ανδρέα Δρυμιώτη. Ο κ. Δρυμιώτης ήταν σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου και πρόεδρος της Δέλτα Πληροφορικής και κατόπιν της Delta Singular, και αρθρογραφεί για το θέμα …αλλά όχι για το θέμα. Το κείμενο του είναι εντυπωσιακό, σας το παραθέτω για να το διαβάσετε όλο, http://www.kathimerini.gr/818271/article/oikonomia/epixeirhseis/apoyh-me-aformh-ena-ergatiko-atyxhma αλλά εντοπίζω δύο-τρία σημεία που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Ατυχήματα συμβαίνουν παντού και πάντοτε. Εμείς όμως, σαν κάτοικοι της τελευταίας Σοβιετικής Δημοκρατίας, πιστοί στην κομμουνιστική ιδεολογία μας, τα συνδέουμε με τον καταραμένο καπιταλισμό, ο οποίος επιδιώκει το κέρδος με κάθε τρόπο, θυσιάζοντας την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων. Δεν είναι όμως έτσι. Και επειδή θέλω πάντοτε να τεκμηριώνω τις θέσεις μου, θα θυμίσω ότι το μεγαλύτερο εργατικό ατύχημα στη σύγχρονη εποχή έγινε στη Σοβιετική Ενωση, κάτω από κομμουνιστικό καθεστώς.

[…]

Ας αφήσουμε κατά μέρος την εύκολη προπαγάνδα και κριτική. Ατυχήματα συμβαίνουν και θα συμβαίνουν παντού, ανεξάρτητα από την ιδεολογία. Είναι μέρος της ζωής μας. Μπορούμε και πρέπει να προσπαθούμε να τα περιορίσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό, αλλά όποιος ισχυρίζεται ότι μπορούμε να τα αποφύγουμε, είναι βαθιά νυχτωμένος ή σωστότερα φοράει μαύρες, κατάμαυρες παρωπίδες. Ειδικά οι εργολαβικές εταιρείες, που παρέχουν υπηρεσίες σε τρίτους, προσέχουν πολύ περισσότερο το θέμα της ασφάλειας ώστε να μην έχουν ατυχήματα, γιατί απλούστατα αν έχουν ατυχήματα θα χάσουν τους πελάτες τους. Δεν υπάρχει στη ζωή δραστηριότητα, ακόμα και ψυχαγωγική, χωρίς τον κίνδυνο ατυχήματος. Ολα τα άλλα είναι φτηνή προπαγάνδα! Και κάτι τελευταίο. Τα ΕΛΠΕ δεν είναι δα και η απόλυτα ιδιωτική εταιρεία. Νομίζω ότι ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αρα μάλλον κρατική είναι!

[…]

ΥΓ. 2. Εντελώς συμπτωματικά, στις 30 Μαΐου, όταν κατέληξε ο τέταρτος τραυματίας από τα ΕΛΠΕ, κατέληξε και ο πέμπτος τραυματίας από το φονικό ατύχημα σε καφενείο της Αγχιάλου που συνέβη στις 4 Φεβρουαρίου, από έκρηξη φιάλης υγραερίου. Μήπως το είδατε στις ειδήσεις των 8; Φυσικά, όχι. Δεν πουλάει ο θάνατος του πέμπτου τραυματία από έκρηξη σε καφενείο, ενώ πουλάει ο θάνατος του τέταρτου τραυματία από ατύχημα σε εργοστάσιο!

Οι πιστοί στην κομμουνιστική ιδεολογία μας, αρνούμαστε να κατανοήσουμε ότι τέτοια ατυχήματα θα συμβούν και όλο κατηγορούμε τον καπιταλισμό, και κυρίως φοράμε παρωπίδες αν πιστεύουμε οτι μπορούμε να τα αποφύγουμε, καθώς δεν υπάρχει δραστηριότητα στην ζωή ακόμα και ψυχαγωγική (γιατί ως γνωστόν αυτό έκαναν οι άνθρωποι εκεί) χωρίς τον κίνδυνο ατυχήματος. Όλα τα άλλα, είναι προπαγάνδα! Φθηνή κιόλας! Και τα ΕΛΠΕ είναι κρατικά! Α, και ο νεκρός εργαζόμενος στο εργοστάσιο πήρε πολύ δημοσιότητα, ενώ ο εργαζόμενος στο καφενείο, όχι. Πουλάει φαίνεται ο θάνατος του εργαζόμενου στο εργοστάσιο. Αυτά.

(Πέραν της πλακας, με πείραξε πολυ βαθιά αυτό το άρθρο. Οχι μόνο γιατί μέχρι τότε δεν είχε τεθεί καμία ευθύνη στην εταιρία, ούτε μόνο για τους τέσσερις νεκρούς. Ούτε είμαι “κομμουνιστής”, οπότε δεν με πείραξε μόνο αυτό. Με πείραξε τρομερά το ύφος. Μπορεί όμως να είμαι μόνο εγώ. Είναι πάντως το χειρότερο άρθρο που διάβασα για το θέμα. Με διαφορά.)

Συνεχίζουμε.

8 Ιουνίου, έναν μήνα ακριβώς μετα το δυστύχημα (πλέον) στα ΕΛΠΕ, γίνεται διαμαρτυρία στα γραφεία της εταιρίας στο Μαρούσι http://www.tovima.gr/society/article/?aid=711300. Εκεί, γίνεται προσαγωγή 39 ατόμων που συμμετείχαν.

Σε 39 προσαγωγές προχώρησε η Αστυνομία το πρωί της Δευτέρας έξω από το κτίριο της εταιρίας Ελληνικά Πετρέλαια στην οδό Χειμάρρας 8 στο Μαρούσι, όταν ομάδα άγνωστων πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Η διαμαρτυρία έγινε με αφορμή την έκρηξη, που σημειώθηκε στις 8 Μαΐου στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου, από την οποία τραυματίστηκαν θανάσιμα τέσσερις εργαζόμενοι.

«Τις μέρες που ο κόσμος της εργασίας θρηνεί ακόμα τέσσερις νεκρούς στο βωμό του κέρδους της εργοδοσίας, μετά την έκρηξη στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, είναι πέρα από κάθε λογική η καταστολή της διαμαρτυρίας ενάντια στην εταιρεία» ανέφερε ο Νάσος Ηλιόπουλος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος για την εργατική πολιτική, σχετικά με τις προσαγωγές.

13 Ιουνίου, η μοτοπορεία που πηγαίνει στον Ασπρόπυργο ως διαμαρτυρία, δέχεται επίθεση με πέτρες όταν περνά μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην περιοχή. http://www.efsyn.gr/arthro/pyrovolismoi-sta-patisia-kai-epithesi-ston-aspropyrgo

Αναρχικές-αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες πραγματοποίησαν μηχανοκίνητη πορεία στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου, με αφορμή το τραγικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε τέσσερις εργαζόμενους και είχε και δύο βαριά τραυματίες.

Η μοτοπορεία ξεκίνησε από το Παλατάκι Χαϊδαρίου. Περίπου στις 15.00 η μηχανοκίνητη πορεία πέρασε μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκείνη την ώρα δέχθηκαν επίθεση με πέτρες, από μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης. Η πορεία ολοκληρώθηκε επιτυχώς, λίγο μετά τις 16.45.

Είναι η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή ακούγεται στο θέμα, αλλά όχι η τελευταία. Στην συνέχεια θα αρχίσει τις …δράσεις.

14 Ιουνίου, στον Ριζοσπάστη http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8478487, ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας καταγγέλλει ότι

Ωστόσο, ο Σ. Πουλικόγιαννης υπογραμμίζει πως έπρεπε «να χτυπήσει καμπανάκι» για τις υπηρεσίες του υπουργείου, προκειμένου «να προχωρήσουν σε παύση εργασιών για να διαπιστώσουν τι συμβαίνει». Επίσης, όπως τονίζει, απόδειξη για το ότι το ατύχημα δεν οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος, ούτε σε ένα τυχαίο περιστατικό, αποτελεί το γεγονός ότι είχαν σημειωθεί διαρροές σε δυο – τρεις περιπτώσεις, «άσχετα αν μόνο σε μία από αυτές προέκυψε η φλόγα, με τη γνωστή τραγική εξέλιξη».

Ακόμα και μετά το ατύχημα, «ενώ έχουν γίνει καταγγελίες για τις εξοντωτικές συνθήκες, για μη απόδοση ρεπό, δεν έχει κινηθεί η διαδικασία για κάποια έρευνα», προσθέτει.

Τι έκαναν όμως κυβέρνηση, υπουργεία και υπηρεσίες αντί για τα παραπάνω; «Επέτρεψαν να συνεχιστούν οι εργασίες χωρίς να έχει βγει το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων του ΚΕΠΕΚ. Δηλαδή, συνέβη ένα «ατύχημα» τέτοιων διαστάσεων και το έργο συνεχίστηκε κανονικά, χωρίς να έχουν διαπιστωθεί οι αιτίες που το προκάλεσαν. Που σημαίνει πως είναι πιθανό οι εργαζόμενοι να συνεχίζουν να δουλεύουν απροστάτευτοι από τον κίνδυνο.

Το Συνδικάτο ζήτησε να γίνει διακοπή εργασιών και γρήγορη διερεύνηση των αιτιών. Θέση του ήταν πως πρέπει, αφού αποκαλυφθούν οι αιτίες, να διορθωθούν σε όλο το διυλιστήριο και μετά να συνεχιστούν οι εργασίες. Αυτό δεν έγινε. Και όχι μόνο δεν έγινε, αλλά ξεκινά το νέο shut – down στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα και δεν έχει βγει ακόμα το πόρισμα, για να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα».

Θα έπρεπε, λέει ο Πουλικόγιανης, να υπάρχει πόρισμα εμπειρογνωμόνων του ΚΕΠΕΚ (Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου, και γω δεν ήξερα, το έψαξα) πριν συνεχιστούν οι εργασίες μετά την έκρηξη. Φυσικά, δεν έγινε τίποτα τέτοιο: άλλωστε, ακόμα αγνοείται το πόρισμα ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Μία ημέρα μετά, στις 15 Ιουνίου, η Εφ.Συντακτών, επανέρχεται στο θέμα. Εδώ κάνω εκτενή αντιγραφή της πηγής μα το άρθρο http://www.efsyn.gr/arthro/mono-anthropino-lathos-itan-kynigi-toy-kerdoys είναι ακόμα μεγαλύτερο και αξίζει να το διαβάσετε όλο.

Το πόρισμα προκαταρκτικής διερεύνησης του ατυχήματος, που συνέταξε ή ίδια η εταιρεία, αποδίδει τα αίτια σε ανθρώπινο λάθος. Η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. βιάστηκε να προσωποποιήσει την απόδοση των ευθυνών σε εννέα στελέχη και επικεφαλής διευθυντικών υπηρεσιών της εταιρείας. Οι παράγοντες, όμως, που προκάλεσαν την τραγωδία φαίνεται ότι είναι πολύ πιο διευρυμένοι. Οπως καταδεικνύουν τα περιστατικά που προηγήθηκαν του δυστυχήματος, αλλά και όπως προκύπτει από τις καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων, το κυνήγι της κερδοφορίας ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που επέφερε την τραγωδία.

—–

Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η εταιρεία επεδίωκε να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατό τις εργασίες συντήρησης στο διυλιστήριο, επειδή αυτήν την περίοδο τα περιθώρια διύλισης (margins, ήτοι η διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς του αργού και της τιμής πώλησης των προϊόντων, δηλαδή τα μεικτά κέρδη) είναι πολύ υψηλά και η παύση της λειτουργίας του διυλιστηρίου, έστω και μία μέρα παραπάνω, σημαίνει μεγάλες οικονομικές απώλειες για τα ΕΛ.ΠΕ.

Στα γρήγορα…

Τη βασιμότητα των καταγγελιών επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο χρόνος που διαρκεί μια τέτοια συντήρηση μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τους 2 μήνες, ανάλογα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων και ότι το shutdown του 2009 στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου είχε διαρκέσει 42 μέρες. Κι όμως, η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. είχε προγραμματίσει την ολοκλήρωση του τελευταίου shutdown αρχικά μέσα σε ένα μήνα και στη συνέχεια μέσα σε μόλις 25 ημέρες, αρκετά λιγότερες από αυτές που απαιτήθηκαν το 2009 και παρόλο που τότε οι εργασίες, οι οποίες έπρεπε να πραγματοποιηθούν, ήταν λιγότερες, καθώς το διάστημα λειτουργίας του διυλιστηρίου ήταν μικρότερο.

Εξάλλου, εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι η εταιρεία επιθυμούσε μέχρι και να αναβάλει εκ νέου στην παρούσα περίοδο το shutdown, προκειμένου να μη χάσει τα μεγάλα περιθώρια κέρδους που έχει σε αυτή τη συγκυρία η διύλιση, κάτι που δεν μπορούσε να πράξει καθ’ ότι δεσμεύεται με μεγάλες ρήτρες από εξειδικευμένες τεχνικές εταιρείες του εξωτερικού.

Ετσι, αποτελεί ένα επιπλέον ζήτημα διερεύνησης των αιτιών που προκάλεσαν το δυστύχημα το αν η επίσπευση και η συμπίεση του χρόνου διάρκειας των εργασιών συντήρησης που αποφασίστηκε από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. για την αποφυγή μεγάλων οικονομικών απωλειών συντέλεσε σε αυτό. Οπως και το αν αληθεύει ότι, όταν «πιάνονται» τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί για τη διάρκεια ενός shutdown, κάποια υψηλόβαθμα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας και εργολάβοι των συνεργείων που πραγματοποιούν εργασίες στο διυλιστήριο λαμβάνουν υψηλά bonus, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να… στρεσάρει περισσότερο την επίσπευση των εργασιών με εντολές εκ των άνω.

Καθώς η εταιρεία δεν μπορούσε να παρατείνει κι άλλο την πραγματοποίηση shutdown, ο μόνος τρόπος που απέμενε, για να τελειώσει πιο γρήγορα η δουλειά, ήταν η εντατικοποίηση της εργασίας, αναγκάζοντας τα συνεργεία που πραγματοποιούσαν τις εργασίες συντήρησης να δουλεύουν 12, ακόμα και 14 ώρες την ημέρα, «δεκαεξάωρο τα πιο νέα παλικάρια, γιατί αντέχουνε», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.

Πρόκειται για καταγγελίες που επιβεβαιώθηκαν από τον Απόστολο Καψάλη, ειδικό γραμματέα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ο οποίος δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ότι «μετά το ατύχημα και τη συστηματική παρουσία κλιμακίων του ΣΕΠΕ στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου έχουν επιβληθεί πρόστιμα για παραβάσεις που αφορούν θέματα υγιεινής και ασφάλειας όσο και για παραβιάσεις του ωραρίου εργασίας, τόσο στα ΕΛ.ΠΕ. (πρόστιμο 22.500 ευρώ) όσο και στις εργολαβικές εταιρείες που εργάζονται εκεί».

——-

Γιατί επιλέχτηκαν συνεργεία εργολαβικών εργατών; Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, ο όμιλος «Ελληνικά Πετρέλαια» έχει πρωτοστατήσει τα τελευταία χρόνια στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην επιδείνωση των συνθηκών εργασίας στις επιχειρήσεις του. Τα τρία τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ. μειώθηκαν από 2.700 σε μόλις 1.600, ενώ στο τεχνικό προσωπικό υπάρχουν μόνο 100 εργαζόμενοι, από 250 το 2007. Το 2014 υπήρξε μείωση κατά 20% του εργατικού κόστους. Η αποψίλωση του έμπειρου δυναμικού των επιχειρήσεων συντελέστηκε ακόμη και με τη μορφή των εθελούσιων αποχωρήσεων κυρίως έμπειρου προσωπικού, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι από την απομάκρυνση των ακριβών, πλην όμως έμπειρων εργαζόμενων.

——-

Ετσι, με τα συνεργεία να δουλεύουν το ένα πάνω στο άλλο (πάνω από 3.000 εργαζόμενοι) και με εκατοντάδες εποχικούς και εργολαβικά ανειδίκευτους εργαζόμενους να απασχολούνται, για να μειωθεί το κόστος σε πόστα που απαιτούν ειδίκευση, με την εντατικοποίηση της εργασίας και τις εξαντλητικές υπερωρίες, με τη μείωση μέσω της εθελουσίας εξόδου του μόνιμου και έμπειρου προσωπικού και τα ανεπαρκή -όπως αποδείχθηκε- μέτρα ασφαλείας, το «κακό» δεν άργησε να γίνει.

Τι μαθαίνουμε; Γίνεται εξήγηση γιατί η εταιρία βιαζόταν να τελειώσει το shutdown, το οποίο μάλιστα είχε αργήσει, ότι οι εργαζόμενοι εργάστηκαν υπερβολικές ώρες με αυτήν την πίεση, ότι η (κερδοφόρος) εταιρία έχει απολύσει μεγάλο μέρος των εργαζομένων της, και τους έχει αντικαταστήσει με εργολάβους που δεν είναι καλά προετοιμασμένοι – και όλα αυτά συνέβαλλαν στο να γίνει το κακό.

Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά για τα δύο πορίσματα που εκκρεμούν, της Επιθεώρησης Εργασίας, και της Πυροσβεστικής.

Την ίδια ημέρα, στις 15 Ιουνίου δηλαδή, το Ποντίκι αναφέρει http://www.topontiki.gr/article/132882/i-hrysi-aygi-stinei-doylemporiko-grafeio-antifasistiki-sygkentrosi-sto-perama-apo ότι σύμφωνα με καταγγελεία δέκα σωματείων εργαζομένων η Χρυσή Αυγή ιδρύει δικό της σωματείο, τον Άγιο Νικόλαο ως …μεσάζοντα ανάμεσα στους άνεργους εργαζόμενους και τους εργολάβους της περιοχής και την εταιρία.

«Πρόκειται για παραμάγαζο της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, που μόνο στόχο έχει την εξασφάλιση φθηνών εργατών σε μεγαλοεργολάβους και εφοπλιστές. Εργάτες που θα αμείβονται με εξευτελιστικά μεροκάματα, ενώ θα δουλεύουν όσο θέλει ο εργοδότης, θα πληρώνονται όποτε θέλει ο εργοδότης, θα ασφαλίζονται όσο θέλει ο εργοδότης, θα δουλεύουν σε συνθήκες όπως αυτές που είδαμε πρόσφατα στα ΕΛΠΕ για να σκοτώνονται για τα κέρδη των εργοδοτών κι αν τολμήσουν και σηκώσουν ανάστημα να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους θα έχουν να κάνουν με τους μπράβους, τα μαντρόσκυλα του εργοδότη, τους χρυσαυγίτες», αναφέρουν μεταξύ άλλων τα σωματεία στην κοινή τους ανακοίνωση.

Δεν έχω ιδέα αν το σωματείο λειτούργησε όντως ποτέ, ή ανεστάλλη η λειτουργία του. Το σωματείο ιδρύθηκε τελικά στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους. Παραμένει ακόμα σε λειτουργία.

Δύο μέρες μετά, στις 17 Ιουνίου, στην πιο εντυπωσιακή στροφή της ιστορίας μας, τα ΕΛΠΕ …βραβεύονται! Και μάλιστα για πέμπτη συνεχή χρονιά όπως αναφέρουν: http://www.helpe.gr/media-center/press-releases/news-o-omilos-ellhnika-petrelaia-brabeyetai-gia-pempth-synexh-xronia-sthn-kathgoria-platinum-toy-cr-index

Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στις 10 Ιουνίου 2015, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ βραβεύτηκαν για πέμπτη συνεχή χρονιά στην υψηλότερη κατηγορία PLATINUM, για τις επιδόσεις τους στην εφαρμογή υπεύθυνων εταιρικών πρακτικών, μέσω του Δείκτη Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (CR Index). Στην τελετή βράβευσης παρευρέθησαν περισσότεροι από 150 εκπρόσωποι από την ελληνική και διεθνή επιχειρηματική κοινότητα, από θεσμικά όργανα και φορείς, καθώς και Μέσα Μαζικής ενημέρωσης.

Ο δείκτης CR Index, που εισήχθη στην Ελλάδα το 2008 από το Ινστιτούτο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης σε συνεργασία με το BIΤC (Business in the Community), είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο εργαλείο για τη συγκριτική αξιολόγηση των εταιρειών σε ό,τι αφορά στις επιδόσεις τους σε θέματα Εταιρικής Υπευθυνότητας και Βιώσιμης Ανάπτυξης, σε τέσσερις επιμέρους τομείς: Κοινωνία, Περιβάλλον, Εργαζόμενοι και Αγορά. Η συμμετοχή μας στην αξιολόγηση μέσω του δείκτη CR Index είναι σημαντική για τον Όμιλο, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να καταγράφουμε την πρόοδο μας, να εντοπίζουμε τις περιοχές που επιδέχονται βελτίωσης και να επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας σε τομείς μέγιστης επίδρασης.

Η διάκριση αυτή είναι μια ακόμα πολύ ξεχωριστή αναγνώριση για τον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ και έρχεται ως αποτέλεσμα προσπαθειών πολλών ετών σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται.

Μαζί μετα ΕΛΠΕ, βραβεύεται και η …Coca Cola, και η Ελληνικός Χρυσός http://www.stokokkino.gr/article/1000000000010901/Brabeio-se-ELPE-El-Xruso-kai-Coca-Cola-gia-tin-koinoniki-tous-upeuthunotita συνθέτοντας μία ε-ντυ-πω-σι-α-κή dream-team που αξίζει, το δίχως άλλο, κάθε βράβευση. Ούτε λόγος.

Σε μία αναζήτησή μου ανακάλυψα ότι η εταιρία είχε βραβευθεί και το 2014, ενώ το Ποντίκι σε άρθρο του http://www.topontiki.gr/article/85344/vraveia-rypansis-kai-atyhimaton είχε κάνει λόγο για …αυτοπρόταση των ενδιαφερομένων επί πληρωμή 🙂

Ο όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια πανηγυρίζει γιατί έλαβε τρία πρώτα βραβεία στον διαγωνισμό των Health & Safety Awards για την ανάδειξη των βέλτιστων πρακτικών στo νευραλγικό θέμα της Υγιεινής και Ασφάλειας.

Τι σόι βραβεία, όμως, είναι αυτά; Όπως πληροφορούμαστε, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Boussias Communications και το περιοδικό «Plant Management», όπου Boussias Communications είναι εταιρεία δημοσίων σχέσεων, marketing και διοργάνωσης εκδηλώσεων.

Το άκρως ενδιαφέρον είναι ότι υποψηφιότητα για τα βραβεία θέτουν οι ίδιες οι εταιρείες και μάλιστα με το αζημίωτο. Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα των βραβείων: «Στα βραβεία μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή Επιχειρήσεις ή Οργανισμοί, Δημόσιοι Οργανισμοί, Φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Πάροχοι Υπηρεσιών που έχουν να παρουσιάσουν βέλτιστες πρακτικές σε θέματα Υγείας & Ασφάλειας στον χώρο εργασίας τους».

Οι υποψήφιες εταιρείες, εκτός του ότι δηλώνουν μόνες τους συμμετοχή για να αποθεωθούν, πληρώνουν και το σχετικό αντίτιμο, αν και υπάρχουν και εκπτωτικά πακέτα (!)

Πάντως, στην επιτροπή συμμετέχουν και από το υπουργείο… Καταλήγει το άρθρο:

Και φανταζόμαστε ότι τα ΕΛΠΕ στα στοιχεία της υποψηφιότητάς τους δεν κατέθεσαν και τα 17 σοβαρά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί τα τελευταία έξι χρόνια στα διυλιστήρια του ομίλου. Όπως δεν κατέθεσαν τη μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών από 23 πολίτες, τις ερωτήσεις στη Βουλή για τη λειτουργία του διυλιστηρίου και τα ατυχήματα. Δεν κατέθεσαν επίσης τις καταγγελίες εργαζομένων για ελλιπή μέτρα ασφάλειας που τα ανάγκασαν να αποστείλουν εκφοβιστικό e-mail προς όλους τους εργαζόμενους ώστε να μην «διαρρέουν πληροφορίες» προς τα έξω, όπως έχει καταγγείλει η Κίνηση Πολιτών Ecoeleusis.

Πιθανολογώ ότι δεν κατέθεσαν τέτοια πράγματα.

30 Ιουνίου, η βράβευση… πιάνει τόπο. Όπως καταγγέλλεται στο EcoEleusis.org http://ecoeleusis.org/2015/08/ στις 23 Αυγούστου, τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιουνίου, υπήρξε και άλλο συμβάν, ευτυχώς χωρίς θύματα.

Ένα νέο περιστατικό πυρκαγιάς στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, που δεν έλαβε αυτή την φορά την προσήκουσα δημοσιότητα, θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες.

Περίπου στις 2.30 τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιουνίου ξέσπασε πυρκαγιά στην μονάδα ισομερισμού νάφθας (U-4600) του διυλιστηρίου. Στους φούρνους της μονάδας ένας αυλός θερμαινόταν ενώ ήταν κενός υγρού προϊόντος με αποτέλεσμα κυριολεκτικά να λιώσει και να σκάσει. Για καλή τύχη το περιστατικό συνέβη μέσα σε φούρνους και υπήρχε καμινάδα όπου διοχετεύτηκε η τεράστια φλόγα 50 μέτρων που ξεπήδησε! Έτσι αποφεύχθηκε έκρηξη που λόγω της φύσης του καιόμενου υλικού (ελαφριά νάφθα) θα είχε τραγικότερες συνέπειες από το ατύχημα της 8ης Μαΐου όταν ύστερα από διαρροή 30 κυβικών μέτρων βαριάς νάφθας στην μονάδα αναμόρφωσης νάφθας (U-3300) είχε εκδηλωθεί φωτιά.

Η φωτιά σβήστηκε γρήγορα με την παρέμβαση του προσωπικού και της πυρασφάλειας ενώ ειδοποιήθηκε και η Πυροσβεστική. Ενδεικτικό της σοβαρότητας του συμβάντος είναι ότι στο διυλιστήριο κατέφθασαν ξημερώματα όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη των ΕΛΠΕ. Η πυρκαγιά κατέστρεψε τους φούρνους της μονάδας ενώ η αποκατάσταση των ζημιών και η επανεκκίνηση της μονάδας έγινε στις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.

Το περιστατικό, αν και σοβαρό, έλαβε περιορισμένη δημοσιότητα («Ριζοσπάστης» 1/7/2015) και γενικώς αποσιωπήθηκε ή παντελώς υποβαθμίστηκε. Γεγονός που αποδεικνύει ότι μόλις καταλάγιασε ο κουρνιαχτός της δημοσιότητας για το ατύχημα της 8ης Μαΐου όλες οι εξαγγελίες περί διαφάνειας και πλήρους ενημέρωσης πήγαν περίπατο. Ούτε από την Πυροσβεστική, ούτε από κάποια άλλη κρατική αρχή, ούτε από την ίδια την εταιρεία, ούτε από το Σωματείο Εργαζομένων υπήρξε ανακοίνωση για το θέμα.

Μέχρι εκείνη την στιγμή, αγνοείται ακόμα η τύχη των δύο πορισμάτων, ΣΕΠΕ και Πυροσβεστικής.

Στις 2 Ιουλίου ανακοινώνεται http://www.news.gr/ellada/koinonia/article/227545/paraiththhke-apo-proedros-ton-elpe-o-stathhs.html η παραίτηση του Στάθη Τσοτσορού από τα ΕΛΠΕ – αλλά ..όχι για του λόγους που νομίζουμε. Έρχεται ως αντίδραση στα δημοσιεύματα ότι ο Στ. Τσορτσορός λαμβάνει πλέον μισθό €280.000 ετησίως από τα €170.000 που είχε μέχρι τώρα. Ετσι, παραιτείται από τα εκτελέστικά του καθήκοντα των Ελληνικών Πετρελαίων, της ΕΚΟ, και των Ελληνικών Καυσίμων στα οποία συμμετείχε. Ευτυχώς όμως, “παραμένει στο ΔΣ ως μη εκτελεστικός πρόεδρος”. Πάλι καλά να λέμε.

(Σε μία τελείως άσχετη παρατήρηση, να θυμίσω ότι σύμφωνα με τις καταγγελίες οι εργαζόμενοι -πιθανότατα και αυτοί που πέθαναν- έπαιρναν €3,80 την ώρα. Μάλλον βέβαια αυτό ήταν για τους εξωτερικούς, τους σχεδόν ανειδίκευτους υπαλλήλους. Τουλάχιστον όταν δουλεύεις συνεχόμενα 30ωρα, μαζεύονται υποθέτω τα λεφτά)

24 Αυγούστου, η Εφ.Συντακτών επανέρχεται http://www.efsyn.gr/arthro/kai-ston-aspropyrgo-tipota-den-allaxe στο θέμα, δημοσιεύοντας και τις απαντήσεις των ΕΛΠΕ. Εδώ, μαθαίνουμε για πρώτη φορά, ότι η Πυροσβεστική έχει βγάλει πόρισμα, που ….δεν δημοσιοποιείται, και βρίσκεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας!

Νέα ατυχήματα με πυρκαγιές και διαρροές σημειώθηκαν, ευτυχώς χωρίς νέους τραυματισμούς, και νέα ρυπαντικά επεισόδια εκδηλώθηκαν στις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων, επιβαρύνοντας την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων. Σε ό,τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος και χρήμα από τη διοίκηση της εταιρείας, τα εξαντλητικά 12ωρα απασχόλησης των εργαζομένων συνεχίστηκαν κανονικά.

Τις προαναφερόμενες καταγγελίες διέψευσε εκπρόσωπος των ΕΛ.ΠΕ., σε επικοινωνία που είχε μαζί του η «Εφ.Συν.»: «Η εταιρεία είχε έγκαιρα ζητήσει και λάβει άδεια από το υπουργείο Εργασίας για συγκεκριμένο αριθμό επιπλέον εργατοωρών, λόγω της ιδιαιτερότητας των εργασιών συντήρησης. Σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε υπέρβαση των νόμιμων προβλέψεων».

Για το γεγονός ότι εξακολουθούσαν να δουλεύουν «ο ένας πάνω στον άλλο», μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης και για την αλλαγή της διαδικασίας έκδοσης αδειών για τις απαιτούμενες εργασίες, απάντησε: «Δεν ίσχυε ούτε πριν ούτε μετά την 8/5/2015.

Ωστόσο, τα γεγονότα διαψεύδουν τον εκπρόσωπο των ΕΛ.ΠΕ. σε ό,τι αφορά τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Οχι μόνο, γιατί οι 3 από τους 4 μόνιμους στα ΕΛ.ΠΕ. εργαζομένους που ενεπλάκησαν στο εργατικό ατύχημα στο διυλιστήριο του Ασπρόπυργου, αποδείχθηκε ότι απασχολούνταν εκτός του νομίμου δηλωθέντος ωραρίου τους.

Αλλά κυρίως, γιατί -όπως προκύπτει από απάντηση του υπουργείου Εργασίας σε σχετική ερώτηση 7 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (17/6/2015)- κατά το διάστημα 2014-2015 διενεργήθηκαν 36 έλεγχοι σε εργασίες που εκτελούνταν από τα ΕΛ.ΠΕ., εκ των οποίων 4 στο πλαίσιο του shutdown, και 40 έλεγχοι σε εργασίες που εκτελούνταν από εργολάβους-υπεργολάβους, εκ των οποίων 30 στο πλαίσιο του shutdown και υποβλήθηκαν 7 μηνυτήριες αναφορές, πρόστιμο ύψους 2.500 ευρώ σε έναν εργολάβο, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία επιβολής προστίμων και σε άλλους εργολάβους-υπεργολάβους για τρεις διαπιστωμένες παραβάσεις.

1. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Ιουλίου, μια νέα πυρκαγιά ξέσπασε στο διυλιστήριο των ΕΛ.ΠE. στον Ασπρόπυργο με τις φλόγες να φτάνουν σε ύψος τα 30-40 μέτρα. Η πυρκαγιά προκλήθηκε από διαρροή υδρογόνου σε αυλό φούρνου κατά τη διαδικασία επανεκκίνησης της μονάδας ισομερισμού, μετά το shutdown που είχε προηγηθεί.

Ο μόνος λόγος που δεν υπήρξαν θύματα, ήταν επειδή εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν εργαζόμενοι κοντά στο σημείο. Η φωτιά τελικά σβήστηκε και με τη συνδρομή οχημάτων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελευσίνας. Αν και σοβαρό, το περιστατικό δεν γνωστοποιήθηκε από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. και -κατά περίεργο τρόπο- δεν καταγράφηκε στα δελτία Τύπου του Πυροσβεστικού Σώματος, παρ’ όλο που σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμη και περιστατικά πυρκαγιών από οικιακές θερμάστρες!

Το γεγονός επιβεβαιώνει, αλλά υποβαθμίζει ο εκπρόσωπος των ΕΛ.ΠΕ.: «Υπήρξε ένα περιστατικό κατά τη διάρκεια επανεκκίνησης του διυλιστηρίου μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης, το οποίο όμως δεν ήταν σημαντικό και αντιμετωπίστηκε άμεσα από τις υπηρεσίες του διυλιστηρίου. Το αποτέλεσμα ήταν μικρές τοπικές υλικές ζημιές, οι οποίες έχουν αποκατασταθεί και η μονάδα λειτουργεί κανονικά».

2. Επιπλέον, μία ακόμη πυρκαγιά, μικρότερης έντασης και επίσης χωρίς θύματα σημειώθηκε στις 26 Μαΐου, ενώ συνεχιζόταν το shutdown, ξανά στο διυλιστήριο του Ασπρόπυργου. Επρόκειτο για το πρώτο από τρία επικίνδυνα περιστατικά που σημειώθηκαν την ίδια μέρα στον ίδιο χώρο, καθώς ακολούθησαν και δύο διαρροές, η μία εκ των οποίων προκάλεσε έντονο αναβρασμό, καθώς σημειώθηκε στον χώρο των βυτιοφόρων.

Το δε πόρισμα του Πυροσβεστικού Σώματος παραδόθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας στις 12 Αυγούστου και δεν έχει δημοσιοποιηθεί

Στο άρθρο καταγγέλλεται ότι και στις 26 Μαΐου ενώ πιθανότατα η επιθεώρηση εργασίας ήταν ακόμα εκεί και το δυστύχημα είχε ήδη συμβεί, άλλη μία φωτιά – η τρίτη την ίδια ημέρα(!) – υπήρξε στα ΕΛΠΕ. Χωρίς τραυματίες ευτυχώς.

Στις 11 Σεπτεμβρίου, τα ΕΛΠΕ ανακοινώνουν http://www.enikos.gr/society/339171,ELLHNIKA-PETRELAIA-Oloklhrw8hke-h-eswterikh-ereyna-gia-to-tragiko-dystyxhma-.html το κλείσιμο της (εσωτερικής) έρευνάς τους. Η αντίδραση των υπαλλήλων δεν δημοσιεύεται πουθενά. Αντ’ αυτού, αυτό είναι το πόρισμα:

«Ο Όμιλος ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ανακοινώνει την ολοκλήρωση της εσωτερικής τεχνικής διερεύνησης του τραγικού δυστυχήματος στο διυλιστήριο Ασπροπύργου τον περασμένο Μάιο και την οριστικοποίηση του σχετικού Πορίσματος. Με βάση τα ευρήματα της διερεύνησης αυτής και στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής για την εφαρμογή ενός Ολικού Συστήματος Ασφαλείας που στοχεύει, αφ’ ενός μεν στην εμπέδωση και τήρηση των Διαδικασιών Ασφαλείας, δομημένων πάνω σε σύγχρονες προσεγγίσεις (Risk-Based Integrity Management), αφ’ ετέρου δε στη διόρθωση των αιτιών που προκάλεσαν το θλιβερό γεγονός, η Διοίκηση του Ομίλου προέβη στις ακόλουθες ενέργειες[…]

Σε άλλο άρθρο, του newsbomb, http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/623416/se-diathesimotita-pente-ergazomenoi-sta-elpe-gia-to-dystyxima-toy-aspropyrgoy#ixzz46Bj8Y2qY (μην κάνετε χαρίσετε τσάμπα κλικ στο newsbomb όμως ε; 🙂 ) διαβάζουμε ότι πέντε εργαζόμενοι ..τέθηκαν σε διαθεσιμότητα(!) “από διάφορα ιεραρχικά επίπεδα, μέχρι την οριστικοποίηση της προανακριτικής διαδικασίας και για μέγιστο διάστημα έξι μηνών”. Όλο αυτό πάντως, στην …εσωτερική διαδικασία των ΕΛΠΕ.

Όπως ανακοίνωσε σήμερα Παρασκευή (11/9) ο όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια, πέντε εργαζόμενοι σε αυτόν, τίθενται σε διαθεσιμότητα για το δυστύχημα του Ασπροπύργου, όπου είχαν βρει τραγικό θάνατο τέσσερις εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς που ξέσπασε στα διυλιστήρια, το πρωί της 8ης Μαΐου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ομίλου, μετά από την ολοκλήρωση της εσωτερικής έρευνας και την οριστικοποίηση του πορίσματος, τίθενται σε διαθεσιμότητα πέντε εργαζόμενοι, από διάφορα ιεραρχικά επίπεδα, μέχρι την οριστικοποίηση της προανακριτικής διαδικασίας και για μέγιστο διάστημα έξι μηνών χωρίς, όμως, να επιβληθούν πειθαρχικές κυρώσεις, λόγω της εκκρεμούς διερεύνησης του συμβάντος από τις αρμόδιες Αρχές.

Η διερεύνηση του «συμβάντος» λοιπόν, και από τα επίσημα χείλη των ΕΛΠΕ …εκκρεμεί.

Την η Οκτωβρίου το ecoeleysis.org (το μόνο μη-ειδησεογραφικό που επιμένω να παραθέτω καθώς παρακολουθεί και καταγράφει την δράση των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, αναφέρει http://ecoeleusis.org/2015/10/ ότι η Αντιπεριφέρεια απάντησε στις καταγγελίες τους για ρυπαντικά επεισόδια:

Αντιπεριφέρεια για την ρύπανση των ΕΛΠΕ: κανένα πρόβλημα!

Υπενθυμίζουμε ότι η τελευταία φορά που η αρμόδια υπηρεσία της Αντιπεριφέρειας Δυτ. Αττικής προέβη σε αυτοψία στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα ήταν τον Φεβρουάριο του 2013, οπότε διαπιστώθηκαν συγκεκριμένες παραβάσεις και επιβλήθηκε πρόστιμο (15/7/2013). Αντίστοιχη αυτοψία είχε πραγματοποιηθεί και στο διυλιστήριο του Ασπροπύργου με ευρήματα που οδήγησαν σε επιβολή προστίμου. Επιπλέον, στον ένα και μοναδικό έλεγχο που πραγματοποίησαν στο διυλιστήριο τα τελευταία 8 χρόνια οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος διαπίστωσαν συγκεκριμένες παραβάσεις των περιβαλλοντικών όρων που επέσυραν πρόστιμο από τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, φέτος τον Μάϊο, ύψους 255.400€.

Και έτσι μαθαίνουμε πότε μπήκε ακριβώς το πρόστιμο (χωρίς να ξέρουμε ακριβώς γιατί). Επίσης το ecoeleusis.org ξεκαθαρίζει ότι αυτοψίες (και μόνο για περιβαντολογικούς λόγους, χωρίς δηλαδή να σχετίζεται με τα ατυχήματα), έχουν να γίνουν από το …2013. Προσθέτει δε ότι:

Η υποστελέχωση της αρμόδιας ελεγκτικής υπηρεσίας της Αντιπεριφέρειας Δυτ. Αττικής είναι βασική αιτία για την έλλειψη ιδίας γνώμης για τα ρυπαντικά γεγονότα του διυλιστηρίου της Ελευσίνας αλλά και του Ασπροπύργου. Σε κανένα από τα δεκάδες ρυπαντικά επεισόδια του νέου διυλιστηρίου στην Ελευσίνα, μετά την σκανδαλώδη επέκτασή του, δεν υπήρξε ως αυτόπτης μάρτυς ή ενήργησε αυτεπαγγέλτως χωρίς να παρεμβληθεί καταγγελία. Ουδέποτε βεβαίωσε ρυπαντικό επεισόδιο ή περιστατικό οσμών! Ουδέποτε έθεσε θέμα αναθεώρησης των περιβαλλοντικών όρων. Σε κάθε περίπτωση ο έλεγχος γίνεται δι’ αλληλογραφίας και η υπηρεσία αναμεταδίδει το σενάριο της εταιρίας με τρόπο που δείχνει να το υιοθετεί κιόλας… Η συσχέτιση των μετρήσεων του Δημοτικού Σταθμού με τις αντίστοιχες των σταθμών του διυλιστηρίου προκαλούν θυμηδία. Υπό άλλο δημοτικό καθεστώς ο Δήμος Ελευσίνας θα εκδήλωνε τουλάχιστον την δυσαρέσκειά του…

1η Φεβρουρίου του 2016, οι εργαζόμενοι κάνουν 2 48ωρες απεργίες στα ΕΛΠΕ http://ergatiki.gr/article.php?issue=1209&id=13166 . Ζητούν, μεταξύ άλλων:

διεκδικώντας μεταξύ άλλων προσλήψεις προσωπικού και ασφαλή οργανογράμματα (εκπαίδευση προσωπικού, μείωση υπερωριών κτλ.).

Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν πήρε ιδιαίτερη δημοσιότητα το θέμα, παρά τα αιτήματα των εργαζομένων. Γι’ αυτό και βάζω πηγή ένα blog…

Γενικά, δεν έχει πάρει δημοσιότητα το θέμα. Την ημέρα συγγραφής αυτού του άρθρου, η πρώτη αναφορά στο δυστύχημα (ως ..ατύχημα) στα ΕΛΠΕ, βρίσκεται θαμένο στην 6η σελίδα αναζήτησης της Google. https://www.google.gr/search?hl=el&source=hp&q=%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%B5#q=%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%B5&hl=el&tbm=nws
(ξέρω ότι σε άλλους υπολογιστές μπορεί να δείχνει και πιο ψηλά την είδηση. Αμφιβάλλω όμως αν θα ξεπεράσει τις δεκάδες αναφορές για τις φιλανθρωπικές δράσεις της εταιρίας, τις βραβεύσεις της, και την πορεία της στο χρηματιστήριο)

Στις 5 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης, …μεσολαβεί http://www.topontiki.gr/article/128150/skoyrletis-gia-atyhima-sta-elpe ανάμεσα στα ΕΛΠΕ και τους εργαζόμενους αναγνωρίζοντας τα προβλήματα…

Ο κ. Σκουρλέτης συναντήθηκε σήμερα με αντιπροσωπεία του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, η οποία κατέθεσε τις απόψεις της για τις ανάγκες της επιχείρησης σε προσωπικό, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της.

Ο υπουργός συμφώνησε ότι ζητήματα όπως η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων, οι κατάλληλες συνθήκες εργασίας και η επάρκεια του προσωπικού, έχουν μεγάλη σημασία και πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ανάλογη προσοχή.

29 Φεβρουαρίου η απεργία τελικά γίνεται, και προβάλλεται με …”ενθουσιασμό” από τα ΜΜΕ:

ΕΛΠΕ: Απεργία χωρίς αιτήματα από τους εργαζόμενους των 17,5 μισθών http://www.capital.gr/story/3099594 (θέλω να σημειώσετε εδώ ότι το πόσους μισθούς παίρνουν οι εργαζόμενοι δεν το αναφέρει (προφανώς) η εταιρία. Είναι …ενημερωτική προσθήκη κοινωνικού αυτοματισμού από τον αρθρογράφο)

Μπορεί οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια να είναι από τους πλέον προνομιούχους αφού απολαμβάνουν 17,5 μισθούς, ωστόσο αυτό δεν τους εμποδίζει να… απεργούν χωρίς κανένα πραγματικό αίτημα. Έτσι από σήμερα και μέχρι τη Δευτέρα βρίσκονται σε εξέλιξη 2 επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες που εξήγγειλε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια, προβάλλοντας ομιχλώδη αιτήματα που στην πλειοψηφία τους έχουν ήδη ικανοποιηθεί από τη διοίκηση των ΕΛΠΕ.

Εκεί η διοίκηση των ΕΛΠΕ λέει ότι τα αιτήματα των εργαζομένων (προσλήψεις, οργανόγραμμα) έχουν υλοποιηθεί, ή είναι στην φάση υλοποίησης.

Λίγο καιρό αργότερα, το ecoeleusis.org επανέρχεται με δύο καταγγελίες για ρύπανση από τα ΕΛΠΕ:

Η μία, στις 9 Απριλίου 2015, όπου αναφέρουν http://ecoeleusis.org/2016/04/ ότι:

Νέο ρυπαντικό επεισόδιο σήμερα, Σάββατο 9 Απριλίου, το μεσημέρι, από το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Σε μια επίδειξη …Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης τα ΕΛΠΕ απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα, για δύο και πλέον ώρες, χιλιάδες κυβικά απαέρια.

Θόρυβος και έντονη δυσοσμία σε συνδυασμό με τους νότιους και νοτιοδυτικούς ανέμους δημιούργησαν μια απαράδεκτη κατάσταση, καθώς το πέπλο των …«υδρατμών» ταξίδευε όπου φυσούσε ο άνεμος… Τα τελευταία ρυπαντικά επεισόδια ( κυρίως του Μαρτίου αλλά και το σημερινό) στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα δεν ήταν τα μεγαλύτερα απ’ όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια! Όμως, ούτε θα τα συνηθίσουμε, ούτε θα τα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας – ως φυσιολογικά. Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια!

και η άλλη αναφορά http://ecoeleusis.org/2016/04/ έντεκα ημέρες μετά, στις 20 Απριλίου:

Νέο ρυπαντικό επεισόδιο συνέβη σήμερα στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Το επεισόδιο, με εκπομπές πυκνού καπνού από τον πυρσό της μονάδας Υδρογοναποθείωσης (HDS) του ντήζελ είχε διάρκεια μιας ώρας, από τις 11.30 πμ έως τις 12.30 μμ.

Εκατοντάδες κυβικά μέτρα καπνού διοχετεύτηκαν στην ατμόσφαιρα. Κατά τις απογευματινές ώρες οι δυτικοί άνεμοι έφεραν – κατά διαστήματα -σε περιοχές της πόλης και δυσοσμία.

Θυμίζω ότι για τις καταγγελίες των ρυπαντικών επεισοδίων (του …2013) τα ΕΛΠΕ είχαν τιμωρηθεί με πρόστιμο €255.400…

~

TL;DR..

Να τα μαζέψουμε λίγο; Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα: Σοβαρότατα ατυχήματα υπήρξαν και πριν (και μία μέρα πριν!) αλλά και μετά το φονικό γεγονός. Όλα σημαντικά και θα μπορούσαν να έχουν και αυτά θύματα. Επίσης, καταγγέλλεται από τους εργαζόμενους ότι δεν ήταν …ατυχήματα, καθώς η εταιρία έχει φροντίσει να προσλαβάνει συνεργεία αντί για εκπαιδευμένους εργαζόμενους, να τους ζητά να δουλέψουν υπερβολικές ώρες (μέχρι και 30 συνεχόμενες!), και να πιέζει τις εργασίες στο μισό από τον απαιτούμενο χρόνο διεκπεραίωσής τους. Όλα αυτά, είχαν καταγγελθεί από πριν, και ενώ η εταιρία δείχνει ήδη κέρδη, που …υπερβαίνουν το πρόστιμο των 22.000 ευρώ για την εργασιακή συμπεριφορά της.

Στο μεταξύ η κυβέρνηση καλύφθηκε πλήρως από την διενέργεια της εσωτερικής έρευνας της εταιρίας, που, παρότι (σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα) είχε εσωτερικές αντιδράσεις από μέλη-εργαζόμενους στην εταιρία που αντέδρασαν – μα οι αντιδράσεις αυτές δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στην επίσημη αναφορά.

Και βέβαια, αδυνατώ να βρω οπουδήποτε οποιαδήποτε αναφορά στο πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας, ενώ το πόρισμα της Πυροσβεστικής (που ήταν …θυμωμένη για την συμπεριφορά των ΕΛΠΕ) βρίσκεται από τον Αύγουστο του 2015, κλειστό για το κοινό, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας.

Χωρίς αυτά τα δύο πορίσματα, και με το μόνο ανακοινωθέν πόρισμα να έχει (σύμφωνα με δημοσιοποιημένες καταγγελίες πάντα) κενά και να μιλά αόριστα για “ανθρώπινο λάθος”, δεν έχει υπάρχει κρατική απόφαση για επιμερισμό ευθυνών, και τα ΕΛΠΕ απολαμβάνουν, έναν χρόνο μετά, την θετική τους δημοσιότητα καθώς όλοι ξεχνούν το γεγονός.

Και φυσικά, κανείς δεν έχει μείνει να θυμάται τα τέσσερα ονόματα που επαναλαμβάνω (εκνευριστικά μάλλον) στα tweet μου εδώ και εναν περίπου χρόνο:

Χαράλαμπος Δευτεραίος, 41 ετών, πατέρας δύο παιδιών.
Ραμαντάν Ντελιλάΐ, εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρία, 32 ετών.
Αντώνης Αβράμπος, 27 ετών.
Κώστας Μαγγούρας, 31 ετών.

Τέσσερις άνθρωποι που πέθαναν, και θα έπρεπε να μας γίνει μάθημα, εμάς, της πολιτείας, να κάνουμε ο,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, πάνω από κέρδη και χρηματιστηριακή πορεία μετοχών, να μην βρεθεί κανείς άλλος στην θέση τους. Να τιμωρήσουμε τους υπεύθυνους έτσι ώστε να είναι (τουλάχιστον!) οικονομικά ασύμφορο να αγνοούνται η ασφάλεια των εργαζομένων και οι σωστές διαδικασίες που την επιτρέπουν.

…Έναν χρόνο μετά όμως, ο θάνατός τους αποδυκνείεται μάταιος.

Δεν έχουμε επιρρίψει ευθύνες, αγνοήσαμε τα σημάδια πριν, και συνεχίσαμε να τα αγνοούμε και μετά το αίμα αυτών των τεσσάρων παιδιών. Μόνο από τύχη, καταγγέλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, δεν θρηνήσαμε κι άλλους -ακόμα και αμέσως μετά.

Ευτυχώς, βέβαια. Δεν θα θέλαμε να πάθουν τίποτα οι μετοχές μας, ε;

~

Υ.Γ. Επιλέγω συνειδητά να προλάβω την ημερομηνία της έκρηξης για να παραθέσω την διαδικτυακή έρευνά μου. Θα ήθελα, αν αυτό είναι δυνατόν, να προλάβουν να την διαβάσουν αρκετοί, να συλλέξουν πιθανόν και άλλα στοιχεία που θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο την υπόθεση, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, και να είναι έτοιμοι να ζητήσουν εξηγήσεις για το αν έγινε σωστά η απόδοση ευθυνών από το κράτος, αν υπήρξαν καθυστερήσεις, αν θάφτηκε το θέμα – ή όχι.

Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω καμία προσωπική εικόνα για το θέμα, και η όποια γνώση μου έρχεται αποκλειστικά από δημοσιεύματα που παραθέτω – άρα, δεν μπορώ να απαντήσω σε καμία ερώτησή σας. Διαβάστε,κρίνετε τις πηγές, ξεχωρίστε τα δεδομένα από τις απόψεις, και διαμορφώστε την δική σας εικόνα.

Εγώ κρατάω το εξής: η δημοσιογραφία (που συχνά την κατηγορούμε-και όχι άδικα) για το ότι δεν κάνει την δουλειά της, εδώ φαίνεται να την έχει κάνει, έστω και σκόρπια.

Ύστερα, μένει σε εμάς να αποκτήσουμε κρίση, και να επιμείνουμε για να υπάρξει έλεγχος και αποτελέσματα. Εγώ, παραθέτω την δουλειά των δημοσιογράφων. Μετά, για όσους έγιναν κοινωνοί της προσπάθειάς αυτής, μένει να αναζητήσουν την αλήθεια.

>Update: Στις 5/7/2016 η Εφημερίδα των Συντακτών βγάζει στην δημοσιότητα το πόρισμα του ΣΕΠΕ. Όλο το άρθρο είναι σημαντικό, παραθέτω μόνο τα σημαντικότερα στοιχεία του:

Ευθύνες στην εταιρεία «Ελληνικά Πετρέλαια» (ΕΛ.ΠΕ.) επιρρίπτει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», το πόρισμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 4 εργαζόμενους και προκάλεσε τον τραυματισμό άλλων 2, στο διυλιστήριο της εταιρείας στον Ασπρόπυργο στις 8/5/2015.

Στο πόρισμα διαπιστώνονται σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας από την εταιρεία, παντελής απουσία συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων τμημάτων και μη τήρηση των εσωτερικών κανονισμών.

[…]

Εξάλλου, όπως προκύπτει από το πόρισμα του ΣΕΠΕ, δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την ασφαλή εκτέλεση των εργασιών και πολλές ενέργειες έγιναν στην κυριολεξία στο… πόδι. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόφαση για την αντικατάσταση της επίμαχης βάνας λήφθηκε από τους υπεύθυνους του Τμήματος Μετατροπής μόλις 4-5 ημέρες πριν από την ημέρα του δυστυχήματος, καθώς δεν περιλαμβανόταν στον αρχικό προγραμματισμό συντήρησης.

[…]

Κι όμως, παρ’ όλη την συνυπευθυνότητα που απαιτούνταν μεταξύ των δύο αυτών τμημάτων, δεδομένου ότι ο χώρος του δυστυχήματος βρισκόταν στα όρια ευθύνης των Τμημάτων Μετατροπής και Διακίνησης, η ενημέρωση για την αντικατάσταση της βάνας είχε γίνει μόνο προφορικά, την πρώτη φορά μεταξύ δύο στελεχών τους (4-5 ημέρες πριν) στον διάδρομο (!) κάποιων γραφείων και μια δεύτερη φορά μεταξύ δύο στελεχών του Τμήματος Διακίνησης το απόγευμα της παραμονής του δυστυχήματος, κατά τη διάρκεια του καθημερινού meeting.

Ετσι, κανένας άλλος από το Τμήμα Διακίνησης δεν γνώριζε γι’ αυτή την εργασία, λόγος για τον οποίο δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία ενέργεια από το συγκεκριμένο Τμήμα, όπως η αποστράγγιση και ο καθαρισμός του αγωγού και το κλείσιμο της βάνας στην είσοδο της δεξαμενής, κάτι το οποίο απαιτήθηκε τελικά για την κατάσβεση της πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε.

[…]

Αλλά και στο έντυπο άδειας εργασίας, στον πίνακα των μέτρων ασφαλείας, είχαν βεβαιωθεί ενέργειες που δεν είχαν γίνει ποτέ, όπως ότι ο εξοπλισμός είχε καθαριστεί με ατμό, άζωτο και νερό, ενώ αυτό δεν είχε συμβεί, ότι είχε αποστραγγιστεί, ενώ αυτό έγινε ελλιπώς, και ότι είχε απομονωθεί, ενώ δεν είχε ελεγχθεί εάν ήταν κλειστή η βάνα στην είσοδο της δεξαμενής.

[…]

Επιπλέον, στο πόρισμά του το ΣΕΠΕ αποφαίνεται ότι η μη τήρηση των παραπάνω είχε συνέπειες και για τους εργαζόμενους των ΕΛ.ΠΕ. και για τους εργαζόμενους άλλων εργολάβων και ότι υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η ΕΛ.ΠΕ., ως εταιρεία που παρείχε τον χώρο των εργασιών και, άρα, είχε και την ευθύνη για την εξασφάλιση της ασφάλειας και της υγείας εργαζόμενων άλλων εταιρειών, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.

[…]

Στο πόρισμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας αναφέρεται ότι η πηγή ανάφλεξης του καυσίμου δεν έγινε δυνατό να προσδιοριστεί ούτε από τις μαρτυρίες ούτε από τα ευρήματα.

Ομως, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί παράλειψη, καθώς τη σχετική απάντηση θα μπορούσε πιθανώς να δώσει το πόρισμα του Πυροσβεστικού Σώματος που, έναν και πλέον χρόνο μετά το δυστύχημα και παρόλο που έχει ολοκληρωθεί, έχει επιστραφεί τέσσερις φορές στην υπηρεσία, προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές καταθέσεις.

Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ερωτήματα είναι το γεγονός ότι σημαντικά ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών του ΣΕΠΕ και ζητούν απαντήσεις, για το εάν και πώς συνέβαλαν στο δυστύχημα, δεν περιλαμβάνονται καν στο πόρισμα που συνέταξε.

Για παράδειγμα, δεν εξετάζονται οι καταγγελίες που υπήρξαν για εντατικοποίηση της εργασίας, προκειμένου να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό οι εργασίες συντήρησης, με αποτέλεσμα τα συνεργεία που τις πραγματοποιούσαν να δουλεύουν 12, 14 έως και 16 ώρες την ημέρα.

Δεν εξετάζεται επίσης το γεγονός ότι η χρονική συμπίεση των εργασιών συντήρησης που αποφάσισε η διοίκηση της εταιρείας μπορεί να συνέβαλε στην εκδήλωση του συμβάντος, παρόλο που ο χρόνος που διαρκεί μια τέτοια συντήρηση μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τους δύο μήνες, ανάλογα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων, και ότι το shutdown του 2009 στο ίδιο διυλιστήριο είχε διαρκέσει 42 μέρες, ενώ στη συγκεκριμένη συντήρηση η διοίκηση είχε προγραμματίσει την ολοκλήρωσή της αρχικά μέσα σε λιγότερο από 35 ημέρες και στη συνέχεια μέσα σε μόλις 25 ημέρες.

Στο πόρισμα δεν περιλαμβάνονται καν τα αποτελέσματα του επιτόπιου έλεγχου που διενήργησε το αρμόδιο Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Ανω Λιοσίων μετά το δυστύχημα, στο οποίο αναφερόταν ότι οι 3 από τους 4 μόνιμους στα ΕΛ.ΠΕ. εργαζομένους που ενεπλάκησαν σε αυτό απασχολούνταν εκτός του νομίμου δηλωθέντος ωραρίου τους.

[…]

όλο το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, και του Τάσου Σαραντή εδώ (οι επισημάνσεις δικές μου)

12 Μαΐου 2017, πραγματοποιούνται στις εγκαταστάσεις αποκαλυπτήρια «μνημείου πεσόντων», τα οποία δεν αναφέρουν ονόματα, κάτι που προκαλεί την οργή μητέρας ενός εκ των νεκρών. Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών,

Με τη Δικαιοσύνη να κινείται με σκανδαλωδώς αργούς ρυθμούς για τη συγκεκριμένη υπόθεση, ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα, και με τα φώτα της δημοσιότητας να σβήνουν λίγο μετά το συμβάν, γίνεται φανερός ο κίνδυνος συγκάλυψης τόσο των αιτιών όσο και των υπευθύνων του δυστυχήματος.

[…]

Αγνωστη παραμένει η τύχη του πορίσματος του Πυροσβεστικού Σώματος, το οποίο, αν και είχε ολοκληρωθεί, είχε επιστραφεί τουλάχιστον τέσσερις φορές στην υπηρεσία προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές καταθέσεις.

Στο άρθρο υπάρχει επίσης η δήλωση της εταιρίας για πρόσληψη προσωπικού, και διαρκής εκπαίδευσή τους.

Στις 12 Ιουλίου 2017, ανακοινώθηκε ότι άλλοι δύο μόνιμοι εργαζόμενοι τραυματίστηκαν ελαφρά σε δύο διαφορετικά επεισόδια τις προηγούμενες ημέρες. Ο ένας εκ των δύο, με ελαφρά εγκαύματα βγήκε άμεσα από το νοσοκομείο – ο δεύτερος, που εισέπνευσε ατμούς υδρογονανθράκων κατά τη διάρκεια εργασιών, νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

Το άρθρο από την Εφημερίδα των Συντακτών: Διπλό εργατικό ατύχημα στα ΕΛΠΕ. Το ατύχημα διερευνάται από «τη Διεύθυνση Ασφαλείας των ΕΛΠΕ και τη Διεύθυνση Λειτουργίας του Διυλιστηρίου, ενώ έχει ενημερωθεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας».

Λίγους μήνες μετά, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2017, γίνεται γνωστή εντελώς τυχαία η αναφορά εταιρίας επικοινωνίας προς τα ΕΛΠΕ, κατά την οποία, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών,

Μια έκθεση που έχει να κάνει με τη λεπτομερή καταγραφή και ανάλυση κινήσεων, δράσεων, καταστάσεων και κυρίως προσώπων τα οποία ανήκουν σε ομάδα/ες που θεωρεί/ούν υπεύθυνους τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) για υποβάθμιση περιβάλλοντος στις Δυτικές Συνοικίες.

[…]

»Στο συγκριμένο έγγραφο η παρακολούθηση χαρακτηρίζεται ως «χαρτογράφηση». Στους «χαρτογραφημένους» περιλαμβάνονται απλοί πολίτες, Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, κινήσεις πολιτών, επιχειρηματίες της περιοχής που αντιδρούν στις «σκανδαλώδεις χάρες» υπέρ των ΕΛΠΕ.

»Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε δύο μέλη του «Δικτύου 50» διότι έχουν προβεί στο «έγκλημα» να κατηγορήσουν ανοιχτά τα ΕΛΠΕ ως κύριους ρυπαντές στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Για ένα από τα μέλη μάλιστα του «Δικτύου 50″ υπάρχουν έξι διαφορετικές αναφορές.

»Ιδιαίτερα απαξιωτικοί είναι οι χαρακτηρισμοί για τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου, για τα οποία υπάρχει πλήρης «χαρτογράφηση».

(Αναρωτιέμαι αν είμαι και εγώ σε κάποια αντίστοιχη «αναφορά» με όσους διαμαρτύρονται κατά των ΕΛΠΕ…)

Μία μόλις μέρα αργότερα, ο ιστότοπος CityView αναφέρει έναν τραυματισμό εργαζομένου στα ΕΛΠΕ.

(Την είδηση, δεν μπόρεσα να την βρω ούτε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ούτε σε άλλη αντίστοιχης εμβέλειας ειδησεογραφική πηγή, οπότε δεν έχω κανένα στοιχείο για την εγκυρότητά του).

Το άρθρο αναφέρει πως:

διασωληνωμένος με κρανιοεγκεφαλική κάκωση νοσηλεύεται στη ΜΕΘ του Κέντρου Εγκαυμάτων στο Θριάσειο νοσοκομείο εργαζόμενος αλβανικής καταγωγής που τραυματίστηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 7 Σεπτέμβρη, όταν κατά την διάρκεια εργασιών στο πλαίσιο της γενικής συντήρησης του Διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, δέχτηκε χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλική ντίζα μηχανής καθαρισμού βιομηχανικού εξοπλισμού.

Ο εργαζόμενος δούλευε σε εργολάβο ο οποίος έχει αναλάβει τμήμα του έργου της γενικής συντήρησης του διυλιστηρίου.

Κανένα άλλο στοιχείο δεν υπάρχει για την ιατρική πορεία αυτού του ανθρώπου έκτοτε.

(Update 8/5/2018: Δικό μου το λάθος, πιστοποίησα την είδηση τελικά και στον Ριζοσπάστη από τις 9 Σεπτεμβρίου 2017

Γίνεται λόγος για νοσηλεία σε «σοβαρή κατάσταση» στο ρεπορτάζ – αλλά δεν μπόρεσα να βρω τίποτα άλλο για την κατάστασή του μετά)

Μπαίνοντας στο 2018, στις 5 Απριλίου του 2018 ανακοινώνεται η πώληση του 50,1% των ΕΛΠΕ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ,

ενώ πέντε ημέρες μετά, στις 10 Απριλίου, οι εργαζόμενοι σε εργολαβικές εταιρίες, έκαναν 48ωρη απεργία στην Θεσσαλονίκη, και 24 στην Αθήνα. Οι εργαζόμενοι αναφέρουν ότι:

Οι περίπου 1.500 εργολαβικοί εργαζόμενοι των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ.), το εργασιακό καθεστώς των οποίων καθορίζεται από το γεγονός ότι απασχολούνται μέσω τρίτων εταιρειών, στερούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Με πρώτο και κυριότερο το γεγονός ότι, ύστερα από τρεις ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου (τρίμηνες, είτε εξάμηνες είτε ακόμα και χρόνου), οι εργολάβοι στους οποίους απασχολούνται δεν ανανεώνουν τις συμβάσεις τους για διάστημα 45 ήμερων.

Αυτή η υποχρεωτική «άδεια», που ανακοινώνεται στους εργολαβικούς εργαζόμενους λίγο πριν από τη λήξη του ωραρίου της τελευταίας ημέρας του μήνα, επιβάλλεται από τους εργολάβους, ώστε να μην αποκτήσουν τα δικαιώματα που προβλέπει η νομοθεσία με συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Αδήλωτη-ανασφάλιστη εργασία

Πέρα από αυτή την ισόβια ομηρία, αυτή η σχέση εργασίας έχει παρεπόμενα εις βάρος και πάλι των εργαζομένων, αλλά υπέρ των εργολάβων, αφού δεν δικαιούνται τριετίες, επίδομα γάμου, επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και βάρδιας.

Η απλήρωτη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία δεν λείπουν από την εργοδοτική πρακτική, ενώ δεν λαμβάνουν βαρέα ανθυγιεινά ένσημα.

Και, όταν αποτολμούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, υφίστανται τραμπουκισμούς και απειλές από τους υπεύθυνους των εργολαβικών εταιρειών, ακόμη και από εργοδοτικούς συναδέλφους τους.

Με πιο πρόσφατο το περιστατικό στα ΕΛ.ΠΕ. Θεσσαλονίκης, όπου εργολαβικός εργαζόμενος επιτέθηκε και προπηλάκισε συνάδελφό του, διότι έλαβε μέρος στην ψηφοφορία που διενεργούσε το σωματείο τους για την πραγματοποίηση κινητοποιήσεων.

[…]

Η εταιρία απαντά άμεσα με ανακοίνωση δύο ημέρες μετά τονίζοντας τις ανάγκες που καλύπτουν οι εργαζόμενοι σε εργασίες «σίτισης και φύλαξης και καθαριότητας»:

[…]

H ανάθεση επιμέρους δραστηριοτήτων και λειτουργιών υποστηρικτικού (διοικητικές, τεχνικές υπηρεσίες) ή περιφερειακού χαρακτήρα (π.χ. φύλαξη, καθαριότητα, σίτιση, συντήρηση μηχανολογικού εξοπλισμού) σε τρίτες επιχειρήσεις, είναι μια συνήθης και νόμιμη επιχειρηματική πρακτική.

Ο Ομιλος ΕΛΠΕ συμβάλλεται, μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών που διεξάγονται δυνάμει του Κανονισμού Προμηθειών του Ομίλου, με εταιρείες που διαθέτουν την κατάλληλη τεχνογνωσία και υποδομή, τα υψηλά επαγγελματικά πρότυπα, καθώς και τον απαραίτητο εξοπλισμό και οργάνωση για την εκτέλεση των έργων και υπηρεσιών που αναλαμβάνουν.

Η παροχή υπηρεσιών φύλαξης, σίτισης και καθαριότητας, ανατίθεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας σε εξωτερικούς συνεργάτες, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα πρόσληψης και ένταξης στην ΕΣΣΕ ΕΛΠΕ αντίστοιχων ειδικοτήτων, όπως προβλέπεται και από τη συμφωνία της Διοίκησης της Εταιρείας με το Σωματείο των εργαζομένων σε αυτήν, από 1/8/2011.

Συμπερασματικά, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι αναφορές σε “κάτεργα”, “νταχάου” και “σύγχρονους σκλάβους” δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και παραγνωρίζουν το γεγονός ότι για τις συγκεκριμένες θέσεις εργασίας συνωθούνται εκατοντάδες συμπολίτες μας, που προφανώς κάθε άλλο παρά να “υποδουλωθούν” επιθυμούν».

9/5/2018: μπήκα στο twitter για να αναζητήσω πόσοι θυμήθηκαν την χθεσινή ημέρα: Μόλις 2 άνθρωποι, και ένας ειδησεογραφικός τόπος, το CityView, που είχε ανακοίνωση των ΕΛΠΕ για την χθεσινή ημέρα μνήμης, με αναφορά σε αγορά και δωρεά δύο αναπνευστήρων αξίας 65.000 ευρώ. Μου έκανε εντύπωση που κανείς δεν το θυμάται πια αλλά τα ΕΛΠΕ έκαναν τρία χρόνια μετά τέτοια ενέργεια. Το αναζήτησα στον δικτυακό τους τόπο, για να αντιληφθώ τελικά ότι δεν ήταν λάθος ο τίτλος και το κείμενο στο CityView που αναφερόταν σε «έναν χρόνο μετά» αλλά η ημερομηνία της ανάρτησης, και η ανακοίνωση από τα ΕΛΠΕ έγινε το 2016…

Κάτι δεν καταλαβαίνω. Κάτι δυσκολεύομαι πολύ να κατανοήσω.

Μισό λεπτό να δούμε μαζί τι συμβαίνει:

~

Πριν (αρκετούς πια) μήνες, στα διυλιστήρια των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), μία έκρηξη σκοτώνει, τελικά, τέσσερις εργαζόμενους. Τους Μπάμπη Δευτεραίο, Ραμαντάν Ντελιλάϊ, Αντώνη Αβράμπου, Κώστα Μαγγούρα. Γίνονται τρεις έρευνες: Μία εσωτερική έρευνα από την ίδια την διοίκηση των ΕΛΠΕ, μία από την Πυροσβεστική, μία από την Επιθεώρηση Εργασίας. Μόνο η πρώτη έχει παραδοθεί μέχρι στιγμής, που αποδίδει την ευθύνη …στους εργαζόμενους που πέθαναν. Υπήρξε και μία αλλαγή στην διοίκηση, αλλά λόγω …συνταξιοδότησης.

Αυτά λεγόντουσαν όμως τότε:

Ένα έργο το οποίο αφορά τη συντήρηση όλων των μονάδων του διυλιστηρίου και θα έπρεπε να γίνει σε 45 μέρες, εδώ θέλουν να το τελειώσουν σε 23. Το έχουνε μοιράσει σε δεκάδες εργολάβους και έχουν προσλάβει 3000 εργαζόμενους, ανθρώπους που ήταν άνεργοι 2 χρόνια κι έρχονται για να κάνουν είκοσι μεροκάματα, δουλεύοντας 12 και 16 ώρες την ημέρα, σερί, χωρίς ρεπό. Για να πέσει το κόστος έχουν ρίξει πάρα πολύ τα μεροκάματα, έχουν πάρει πολλούς ανειδίκευτους και βέβαια υπάρχει μεγάλη ένταση για να γίνει γρήγορα η δουλειά», λέει ο κ. Πουλικόγιαννης από τα διυλιστήρια Ασπροπύργου

Από το Left.gr: Καταγγελίες εργαζομένων στα ΕΛΠΕ: Δεν χτύπησε συναγερμός, δεν είχαμε δίοδο διαφυγής

Τα άρθρα για την υπόθεση είναι ελάχιστα, ακόμα λιγότερες οι αναφορές όσο περνάει ο καιρός. Ουδεις ρωτά, ουδείς ασχολείται πια. Κάθε προσπάθεια να θυμηθεί κανείς τι έγινε, και να αναρωτηθεί πότε θα υπάρξουν ευθύνες, μάλλον χάνεται στην λήθη.

Πόσο ξεχάστηκε; Τόσο ώστε να υπάρχουν ελάχιστοι που να θυμούνται ότι:

Έντονη δυσαρέσκεια επικρατεί στο αρχηγείο της Πυροσβεστικής για το πρωτοφανές συμβάν σήμερα το πρωί στα ΕΛΠΕ με την πυρκαγιά σε δεξαμενή του διυλιστηρίου, που προκάλεσε τον σοβαρότατο τραυματισμό έξι εργαζομένων.

Στο σημείο έσπευσε από νωρίς η Πυροσβεστική με 7 οχήματα ωστόσο αναμένε για ώρες εκτός του ιδιωτικού χώρου καθώς δεν της είχε επιτραπεί η είσοδος.

Σύμφωνα με πληροφορίες του newpost, η πυρκαγιά εντός του διυλιστηρίου στον Ασπρόπυργο ξέσπασε νωρίς το πρωί και η εταιρεία δεν κάλεσε καν την Πυροσβεστική.

Άνδρες και οχήματα του Σώματος έφτασαν στις 8 το πρωί έπειτα από κλήση πολιτών που είδαν τους πυκνούς καπνούς. Όταν έφτασαν στα ΕΛΠΕ, δεν τους επετράπη η είσοδος καθώς όπως ελέχθη από την εταιρεία «το σύστημα πυρασφάλειας του διυλιστηρίου έχει αναλάβει την κατάσβεση και δεν συντρέχει λόγος περαιτέρω συνδρομής καθώς όλα είναι υπό έλεγχο».

Η στάση αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Πυροσβεστικού Σώματος που ζήτησε επίμονα να επέμβει, ωστόσο αυτό δεν επετεύχθη παρά μόνο αφού έσβησε η φωτιά και τότε επέτρεψαν στα οχήματα να μπουν».

Να σημειωθεί ότι η Πυροσβεστική έφτασε στο σημείο με επτά οχήματα και ανέμενε παρά το «μπλόκο», ενώ έπειτα από ώρα και αφού τέθηκε υπό έλεγχο η φωτιά, άφησε στο σημείο τρία οχήματα.

Σύμφωνα με κύκλους του Πυροσβεστικού Σώματος στο newpost, «Αυτό συνέβη για πρώτη φόρα και δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Ίσως τεθεί ζήτημα για το περιστατικό».

Εδώ το άρθρο: Έντονη δυσαρέσκεια στην Πυροσβεστική για τα ΕΛΠΕ- Πρωτοφανές να μην επιτραπεί η είσοδος

Ακόμα πάντως, εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον, η έντονη δυσαρέσκεια τόσους μήνες μετά δεν έχει οδηγήσει σε απόδοση ευθυνών.

Γιατί;

~

Μετά από μήνες σιωπής, το @kolastirio ξαναμίλησε:

Και είμαστε εδώ, με δυο γιατρούς το πρωί και έναν ειδικευόμενο που κάνει εφημερία το βράδυ. Εάν γίνει κάτι στις φυλακές, μια φασαρία για παράδειγμα, θα γίνει εδώ μέσα χαμός. Όταν είχε γίνει η συμπλοκή με τους εννιά κρατουμένους πριν λίγους μήνες, εδώ έγινε ένας τρελός πανικός. Τους έφερναν όλους με τα φορεία κι έτρεχαν πλημμύρα τα αίματα. Σφαγμένοι στην κυριολεξία. Για αυτό και πέθαναν οι άνθρωποι.

Τώρα έχουμε τα απολύτως απαραίτητα φάρμακα. Αντιγριπικά ούτε για αστείο. Δεν μας φτάνουν οι δικές μας αρρώστιες, ταλαιπωριόμαστε εδώ μέσα και από τις ιώσεις. […]

[…] Το διάστημα που εγώ είμαι μέσα έχουν πεθάνει 23 άτομα. Σε διάστημα πέντε χρόνων έχουν πεθάνει 100 κρατούμενοι. Αλλά αυτό που γίνεται, είναι ότι, όταν ένας κρατούμενος είναι έτοιμος να πεθάνει, τον πάνε σε δημόσιο νοσοκομείο για να χρεωθεί ο θάνατός του εκεί. Για παράδειγμα ένας κρατούμενος είχε υψηλό ζάχαρο. Έπεσε στις σκάλες του νοσοκομείου και χτύπησε το πόδι του. Άνοιξε πληγή με αποτέλεσμα να πάθει γάγγραινα και να του κόψουν το πόδι. Και αυτός ο άνθρωπος παραμένει στο νοσοκομείο και εκτίει την ποινή του κανονικά σαν να μην τρέχει τίποτα. Τον προηγούμενο Μάιο ένας κρατούμενος πέθανε, γιατί το ΕΚΑΒ έκανε εφτά ώρες να έρθει. Από τότε ζητάμε ασθενοφόρο και ακόμα δεν μας έχουν φέρει.

Παρά τις εξαγγελίες, δεν άλλαξε τίποτα εκεί. Πολλαπλάσιοι κρατούμενοι στο νοσοκομείο από ότι είχε σχεδιαστεί, καμία προστασία στους ασθενείς, ελάχιστο προσωπικό, φρικτές συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη μας, ως κρατούμενοι ΚΑΙ ασθενείς. Οι κάποιες, όχι αρκετές πάντως, αρχικές προσπάθειες της κυβέρνησης, μέσα από έντεχνα μοντάζ διαστρεβλώνονται από τα μέσα όπως ο ΣΚΑΙ, και χάνουν την όποια βαρύτητα στην ανθρωπιά των πολιτών είχαν μέχρι τώρα, μια διαστρέβλωση που γίνεται αποκλειστικά για πολιτικούς σκοπούς. Οι υπεύθυνοι που στα χέρια τους έχουν, αναμενόμενα ή μη πεθάνει δεκάδες άνθρωποι, μερικοί από αυτοκτονία, δεν έχουν ακόμα ελεγχθεί για τις πράξεις ή τις παραλήψεις τους.

Γιατί;

~

Πριν λίγα χρόνια, ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Ζούλας έπεσε σε ένα παράδοξο: από τις έξι φυλακές που χτίστηκαν ταυτόχρονα, η μία κόστισε …αρκετά παραπάνω φθηνότερα. Αυτό δεν θα ήταν περίεργο, αλλά οι έξι φυλακές ήταν απολύτως ίδιες μεταξύ τους, και οι πέντε κόστισαν το ίδιο! Το ρεπορτάζ αναρτήθηκε, εισαγγελείς ενδιαφέρθηκαν, υπήρξε πρόσφατα και follow-back με νέο άρθρο:

Στο εν λόγω έγγραφο, ο κ. Κάκος επισημαίνει δεκάδες περιπτώσεις τεράστιων οικονομικών αποκλίσεων για ομοειδείς εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στις έξι φυλακές, έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τη φθηνότερη των Χανίων. Και είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι από τα στοιχεία που παρουσιάζει, εύκολα συνάγεται ότι κάποια στελέχη της «Θέμιδος», (όπως βέβαια και οι εργολήπτες των φυλακών) λειτουργούσαν ανέλεγκτα.

Είναι ενδεικτικό π.χ. ότι ενώ στα Χανιά οι σιδηροκατασκευές στην κυρίως φυλακή στοίχισαν συνολικώς 217.000 ευρώ, τα ίδια ακριβώς υλικά κοστολογήθηκαν στα Τρίκαλα 430.000 ευρώ και στον Δομοκό 590.000 ευρώ, ενώ όλως παραδόξως στη φυλακή Δομοκού στοίχισε 100.000 ευρώ περισσότερα και η κατασκευή του ίδιου ακριβώς δαπέδου στους χώρους κρατουμένων.

Μέχρι στιγμής, κανένας δεν έχει ευαισθητοποιηθεί. Στις ειδήσεις δεν μπαίνει, ο κόσμος δεν διαμαρτύρεται. Δεν διαμαρτύρεται θυμίζω, παρότι οι φυλακές χτίστηκαν σε μία περίοδο που το ρευστό στην αγορά έχει στερέψει, που οι πολίτες νιώθουν ιδιαιτέρως έντονα την ασφυξία της φορολογίας και της κρατικής ανάγκης για ρευστό, και που όλες σχεδόν οι νομοθετικές μας κινήσεις καθορίζονται από αυτούς που έχουν ακόμα ευρώ και διάθεση να μας τα δανείσουν.

Και παρόλα αυτά, σιγή.

Γιατί;

~

Η υπόθεση Χαϊκάλη (εδώ μια εκτενέστατη περιγραφή της), έχει αποσυρθεί τελείως από την κοινή γνώμη, σαν να μην έγινε ποτέ. Παρόλα αυτά, ο εισαγγελέας διατείνεται ότι η αντίστοιχη καταγραφή του Κασιδιάρη στον Μπαλτάκο είναι νόμιμη, γιατί έγινε για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει ξανά την καταγγελία του βουλευτή (τότε) των ΑΝΕΛ, μα η υπόθεση παραμένει στο αρχείο.

Γιατί;

~

Μέσα στον χρόνο, ένα πανευρωπαϊκό σκάνδαλο έκανε την εμφάνισή του. Το επονομαζόμενο #LuxLeaks, μία έρευνα ευρωπαϊκών εφημερίδων, έδειξε ξεκάθαρα ότι αν μία εταιρία θέλει να φοροδιαφύγει, μπορεί να το κάνει με εξαιρετική άνεση, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη για τους μετόχους και εξαφανίζοντας τα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες. Στις …παράπλευρες απώλειες, στους ευρωπαϊκούς κολοσσούς που απολαμβάνουν τα κέρδη της εξυπνάδας των λογιστών τους, υπάρχουν -σύμφωνα με ελληνικά ρεπορτάζ- και ελληνικές εταιρίες: η Wind, η Coca-Cola, η Eurobank, η Ελληνικός Χρυσός(*), και άλλες.

(Η Ελληνικός Χρυσός δεν αναφέρεται στα luxLeaks, αλλά σε άλλη, αντίστοιχη υπόθεση)

Έκτοτε; Ακρα του τάφου σιωπή. Οι εταιρίες απολαμβάνουν τις αθέμιτες πρακτικές τους, οι καταναλωτές αδιαφορούν, ο εγχώριος τύπος το ξέχασε ήδη. Ουδείς το ανακινεί, ουδείς αναρωτιέται πια ποια τιμωρία περιμένει τους επιχειρηματικούς αυτούς κολοσσούς. Στο μεταξύ, η φορολογία των πολιτών αυξάνεται, και σημαντικές (κατά την γνώμη μου) ελευθερίες καταργούνται εις βάρος της πάταξης της …φοροδιαφυγής.

Γιατί;

~

Η Sabah υποστηρίζει ότι χτυπήθηκε μαζί με τον άντρα της από αστυνομικό με μεταλλικό ραβδί(!) εδώ στην Ελλάδα (δεν γνωρίζουμε πότε, αλλά κατά πάσα πιθανότητα επί κυβέρνησης Σύριζα) – και καθώς ήταν έγκυος τριών μηνών, έχασε το παιδί της.

Syrian refugee recounts police brutality in Greece

"When my husband and I got to Greece the policemen there beat my husband and I with a metal stick," Syrian refugee Sabah says. "I was three months pregnant. I lost my baby."In the Hungarian border town of Roszke, Al Jazeera's Mohammed Jamjoom hears the stories of refugees who say their journeys have been fraught with danger.Follow our coverage:http://aje.io/refugees

Posted by Al Jazeera English on Πέμπτη, 10 Σεπτεμβρίου 2015

Οφείλουμε, η γνώμη μου είναι, ως χώρα που σέβεται τον εαυτό της να αναζητήσουμε με κάθε τρόπο αυτήν την γυναίκα, να την φέρουμε στην Ελλάδα, να καταθέσει την θέση της, και να ξεκινήσουμε έρευνα με βάση τις καταγγελίες της – και να δικαιώσουμε την Sabah με κάθε δυνατό τρόπο, εφόσον αδικήθηκε.

Η γνώμη μου είναι πως, κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της, τέτοιες καταγγελίες δεν πρέπει να τις αφήνει να σβήνουν ατιμώρητες. Αν πράγματι τέτοια φαινόμενα υπήρξαν, ο μόνος τρόπος είναι να τα αντιμετωπίσουμε φανερά, δυνατά, και με διάθεση δικαιοσύνης. Οτιδήποτε άλλο, κάθε σιωπή, είναι συγκάλυψη κατ’ εμε, και δείχνει συνενοχή. Και δεν θα ήθελα να φανταστώ ότι είμαστε συνένοχοι σε κάτι τόσο αποτρόπαιο.

Παρόλα αυτά, η είδηση εξαφανίστηκε από παντού. Ελάχιστοι ξέρουν, ακόμα λιγότεροι ρωτάνε. Η ιστορία της κάνει παρέα στην λήθη των δεκάδων αντίστοιχων ή χειρότερων ιστοριών που διαδραματίζονται καθημερινά.

Γιατί;

~

Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος χάνει την ακοή του από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης ομάδας των ΜΑΤ μέσα σε στοά. Δεν υπάρχει δίκη: η υπόθεση καταλήγει στο αρχείο, καθώς (παρότι ο ίδιος αντιδρά) δεν μπορεί να αποσαφηνιστεί η ομάδα των ΜΑΤ που έκανε την παράνομη, επικίνδυνη, κατακριτέα πράξη. Τόσους μήνες μετά, οι αστυνομικοί τέτοιων επιχειρήσεων (ΔΙΑΣ, ΜΑΤ κλπ) ακόμα δεν φέρουν διακριτικά για να εντοπίζονται ατομικά οι ευθύνες αντίστοιχων πράξεων.

Γιατί;

~

Και αυτές είναι ελάχιστες από τις υποθέσεις που ξεχάσαμε, οι λίγες που έχω καταφέρει ακόμα να θυμάμαι.

Γιατί; Τι πάθαμε; Τι μας συμβαίνει; Αποδεχθήκαμε μία μοίρα μας που δεν αλλάζει; Να το δεχθώ, μα ταυτόχρονα γινόμαστε έξαλλοι, δικαίως, για τον ΕΝΦΙΑ, τους φόρους στα αυτοκίνητα, τους φόρους στα ιδιωτικά εκπαιδευτικά κέντρα. Την ίδια στιγμή μας εξοργίζουν δηλαδή οι συνέπειες αυτών των πράξεων, μα οι ίδιες οι αιτίες είναι πολύ βαρετές για να ασχοληθούμε. Κατεβαίνουμε στους δρόμους εξοργισμένοι για τις αλλαγές στη σύνταξη, μα οι λόγοι που οδηγούμαστε εκεί μας αφήνουν, το λιγότερο, παντελώς αδιάφορους.

Γιατί; Τι μας συμβαίνει;

Άνθρωποι δίπλα μας βασανίζονται, χάνουν τα δικαιώματά τους, αδικούνται. Τους παρακολουθούμε σιωπηλοί, χωρίς καμία αντίδραση, χωρίς κανένα θυμό πια. Είναι πλέον σαφές, όχι μόνο ότι αξίζει να διαμαρτυρηθούμε, αλλά αν περάσει αδιαμαρτύρητα από εμάς, εμείς οι ίδιοι θα είμαστε οι επόμενοι στόχοι. Παρόλα αυτά, ακόμα και η πανθομολογούμενη φρίκη των κολαστηρίων δεν αξίζει ούτε ένα δημόσιο σχόλιο αγανάκτησης.

Γιατί;

Κάποτε φωνάζαμε πολύ περισσότερο γι’ αυτά. Πιστέψαμε ότι θα το κάνει κάποιος άλλος για μας; Αφήσαμε στον κάθε Σύριζα και στον κάθε Τσίπρα τα κλειδιά της διαχείρισης του θυμού μας; Είναι κυβέρνηση η «αριστερά», και αυτό τα τακτοποιεί όλα;

Ένας χρόνος τώρα, έχει αποδείξει καλά ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα: Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς, αν δεν το απαιτήσουμε πρώτα. Ουδείς έχει λόγο να τα βάλει με τις to big to fail εταιρίες, αν η βάση δεν το απαιτήσει. Ουδείς, από ότι φαίνεται, δεν θα καθαρίσει το Κολαστήριο, αν δεν γίνει σαφές ότι αν δεν το κάνει θα τιμωρηθεί πολιτικά. Ουδείς θα κόψει τα (μακρυά) χέρια του στρατού ασφαλείας του, αν δεν αντιδράσει ο ψηφοφόρος.

Οι αλλαγές που θέλουμε να γίνουν, η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, η λογοδοσία – θα έρθουν όχι αν απλώς τα ζητήσουμε: θα γίνουν μόνο αν τα απαιτήσουμε, ξεκάθαρα και δυνατά, πρώτα εμείς.

Αλλιώς, μας περιμένει μία μακρά περίοδος όπου θα μπαίνουν άδικοι φόροι ενώ εταιρίες γλυτώνουν από τις ευθύνες τους, όπου θα μας βαράνε στις πορείες ή όποτε αν είμαστε αδύναμοι, θα πεθαίνουμε ατιμώρητα ως εργαζόμενοι, θα στερούμαστε συντάξεις και μισθούς για να τρώνε οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι.

Αν μείνουμε σιωπηλοί, θα συνεχίσουμε να είμαστε θύματα. Αν μείνουμε σιωπηροί, είμαστε και εμείς θύτες.

Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό, με καμία κυβέρνηση.

Υ.Γ.: Κρατάω αρκετές ημέρες αυτό το άρθρο. Η σημερινή ημέρα μου φαίνεται η πιο ταιριαστή για να το δημοσιεύσω, τελικά.

Όπως κάνω συνήθως, πρώτα να παραθέσω τα γεγονότα. Αλλά, αυτήν την φορά, αντί να το κάνω εγώ, θα αφήσω έναν δημοσιογράφο να το κάνει. Συνυπογράφω κάθε συμπέρασμα του κειμένου (πλην ..ρέγγας), οπότε οι ερωτήσεις σας εδώ.

Στις τρεις περίπου δεκαετίες που κάνω αυτή τη δουλειά, δεν έχω δει άλλη φορά εισαγγελική έρευνα που να αφορά τόσο σοβαρή υπόθεση όπως αυτή της προσπάθειας χρηματισμού του βουλευτή Χαϊκάλη, που να τελειώνει τόσο γρήγορα, τόσο πρόχειρα και χωρίς καμιά διερεύνηση ακόμη και των πραγματικών περιστατικών. Επίσης δεν έχω δει τόσο μικρό εισαγγελικό πόρισμα για τόσο μεγάλη υπόθεση που μερικές ώρες μετά τη συγγραφή του να γίνεται φεϊγ βολάν στα Μέσα Ενημέρωσης.

Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους της Δικαιοσύνης που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ο Εισαγγελέας Παναγιωτόπουλος δεν την έκανε. Και θα μου επιτρέψει όπως αυτός διατηρεί το δικαίωμα της “ελεύθερης κρίσης του Εισαγγελέα” την οποία χρησιμοποιεί ως επιχείρημα ακόμη και για να βγάζει τέτοια εισαγγελικά πορίσματα με τα οποία ανθυπομειδιούν και τα μάρμαρα του Εφετείου, να διατηρώ και εγώ την ελεύθερη κρίση του δημοσιογράφου και την απλή λογική που προσπαθώ όσο μπορώ να διαφυλάξω μέσα στην προσπάθεια αντιστροφή της που γίνεται καθημερινά.

Η εισαγγελική έρευνα “μπάζει” και νομικά και σε ό,τι αφορά τα τεχνικά της στοιχεία. Ο Εισαγγελέας, όπως γράψαμε από την πρώτη στιγμή πέταξε στο καλάθι των αχρήστων το αποδεικτικό υλικό των βίντεο. Η μη αποδοχή του υλικού ως νόμιμου, ήταν η βάση της απαλλαγής του Αποστολόπουλου και έγινε με την επιφανειακή πρόταξη των νόμων και των αδικημάτων. Δηλαδή στην εισαγγελική λογική, υπήρξε ένα αδίκημα και ένα αποδεικτικό υλικό από παράνομη καταγραφή, άρα το συμπέρασμα είναι πως έπρεπε να απορριφθεί.

Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ένα απλό αδίκημα, αλλά μια προσπάθεια να πληγεί το δημόσιο συμφέρον, να παραχαραχθεί η λαϊκή βούληση όπως αυτή εκφράζεται από τις εκλογές και να απειληθεί το Σύνταγμα. Είχαμε λοιπόν όπως καλά γνωρίζει ο κύριος Εισαγγελέας, λόγους Δημοσίου συμφέροντος τους οποίους δεν προέταξε για να κάνει αποδεκτό το υλικό. Συμπεριφέρθηκε ως να επρόκειτο για ένα αδίκημα χωρίς δημόσια διάσταση και πολιτικές προεκτάσεις.

Σαν να κατέγραφε ένας σύζυγος τη σύζυγο και το υλικό πήγε στον Εισαγγελέα. Ο κύριος Παναγιωτόπουλος γνώριζε επίσης πως υπάρχει η απόφαση 277/2014 του Αρείου Πάγου, η οποία σε αντίστοιχη περίπτωση νομιμοποίησης τέτοιου υλικού, θεωρεί πολύ απλά πως όταν η καταγραφή δεν αφορά προσωπικά θέματα αλλά τη δημόσια σφαίρα και τη λειτουργία των προσώπων μέσα σε αυτή, το υλικό είναι νόμιμο.

Το δεύτερο νομικό φάουλ, όπως λένε συνάδελφοι του κυρίου Παναγιωτόπουλου, είναι ότι κλείνει την υπόθεση και δεν ασκεί δίωξη, παρότι υπάρχει παραδοχή του αδικήματος. Δηλαδή ενώ και ο Χαϊκάλης και ο ίδιος ο Αποστολόπουλος παραδέχονται πως υπήρξε πρόταση χρηματισμού, ο Εισαγγελέας δεν ασκεί δίωξη, αλλά κάνει την παραδοχή πως η προσπάθεια αυτή του Αποστολόπουλου ήταν για καλό σκοπό. Για να δείξει δηλαδή στον Καμμένο και την κοινωνία ότι ο Χαϊκάλης σκόπευε να ξεπουληθεί. Βέβαια ο Αποστολόπουλος ούτε στον Καμμένο το είπε αυτό ούτε σε κάποιο Εισαγγελέα αλλά ο κύριος Παναγιωτόπουλος το αποδέχεται ως αληθές. Δηλαδή είναι σαν να λέμε πως κάποιος ο οποίος οδηγείται στον κύριο Παναγιωτόπουλο για απόπειρα ανθρωποκτονίας για παράδειγμα, αν δηλώσει στον Εισαγγελέα πως την απόπειρα την έκανε για να δείξει στο θύμα πως η ζωή είναι σκληρή, για να τον εκπαιδεύσει στις δυσκολίες, τότε ο κύριος Παναγιωτόπουλος δεν θα του ασκήσει δίωξη αλλά θα αποδεχθεί την καλή πρόθεση. Είναι μια ενδιαφέρουσα νομική αντίληψη και πρωτότυπη.

Το πόρισμα του Εισαγγελέα για μια τόσο μεγάλη υπόθεση η οποία δεν έπρεπε να αφήνει σκιές, είναι μόλις 6 σελίδες, μαζί με τα τυπικά. Και είναι απολύτως φυσιολογικό αφού δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική εισαγγελική έρευνα για να περιγραφεί σε αυτό.

Ο Εισαγγελέας δεν έκανε έρευνα των επικοινωνιών των δύο εμπλεκόμενων. Είχε και νομικό δικαίωμα και υποχρέωση. Να θυμίσω πως ο Εισαγγελέας Αρης Κορρέας, ξεκίνησε την παρακολούθηση των συνομιλιών για τα στημένα του ποδοσφαίρου με ανώνυμη καταγγελία. Είναι προφανές πως για μια υπόθεση που ακουμπά θέματα Δημοκρατίας με πολιτικές προεκτάσεις κανένας δεν θα είχε αντίρρηση να “ανοίξουν” τα τηλέφωνα εκτός από τους ενόχους. Ο εισαγγελέας δεν το έκανε. Αντιθέτως όπως αποφαίνεται εν είδει μαντείας “πιθανολογείται σφόδρα ότι η μη προσέλευση του Αποστολόπουλου δεν είναι διαρροή για τον απλούστατο λόγο ότι μέχρι τις 18:15 δεν γνώριζε κανείς την ταυτότητα του ατόμου που θα εμφανιζόταν…δεν προσήλθε γιατί ουδέποτε είχε αληθή πρόθεση”.

Γνωρίζει ο κύριος Παναγιωτόπουλος πως η εισαγγελική έρευνα σταματά για να βγει συμπέρασμα, όταν υπάρχει στοιχείο και όχι μαντεία. Τέτοιο στοιχείο δεν έχει αν και θα μπορούσε να έχει ζητώντας τις επικοινωνίες του Αποστολόπουλου τις τελευταίες μέρες. Επίσης καταλαβαίνει οποιοσδήποτε πως δεν ήταν ανάγκη να διαρρεύσει κάποιος ποιός ήταν ο μεσάζοντας. Αρκούσε να διαρρεύσει πως ο Χαϊκάλης έχει κάνει καταγγελίες για χρηματισμό και η αστυνομία είχε στήσει παγίδα για το άτομο. Αυτοί που επιχειρούσαν να χρηματίσουν ήξεραν ποιόν είχαν ενδιάμεσο ώστε να τον ειδοποιήσουν να μην πάει στο ραντεβού.

Ο Εισαγγελέας Παναγιωτόπουλος αποδέχεται στο πόρισμα πως ο Αποστολόπουλος παρακολουθούσε και κατέγραφε τον Χαϊκάλη έχοντας τοποθετήσει μικρόφωνο κάτω από το τραπέζι στο καφέ του ξενοδοχείου Plazza, μικροκάμερα στο ταβάνι πάνω στον αισθητήρα πυρανίχνευσης και βάζοντας δύο άτομα σε διπλανό τραπέζι. Αυτή η παραδοχή από τον Αποστολόπουλο κατά τον Εισαγγελέα σημαίνει πως τον κατέγραφε για να τον καταγγείλει. Ο Εισαγγελέας δεν θέτει το ενδεχόμενο η καταγραφή από τον Αποστολόπουλο να γίνεται για να εκβιάζεται ο Χαϊκάλης ή για αποδείξει ο Αποστολόπουλος στους εντολείς του την πρόθεσή του.

Στο σημείο αυτό όμως ο Εισαγγελέας έχει καταπατήσει κάθε έννοια αντικειμενικής έρευνας. Δεν ρωτάει τον Αποστολόπουλο ποιοί ήταν οι μάρτυρες. Δεν καλεί αυτούς τους μάρτυρες να καταθέσουν. Δεν ζητά από τους υπαλλήλους του ξενοδοχείου να καταθέσουν (οι υπεύθυνοι του Plazza μας διαβεβαίωσαν πως ουδέποτε ενοχλήθηκαν). Δεν διατάζει έρευνα από τα εγκληματολογικά της Αστυνομίας για να βρεθούν δαχτυλικά αποτυπώματα ή για να διαπιστωθεί από τις κάμερες του ξενοδοχείου τι ακριβώς έγινε εκείνη τη μέρα. Δεν αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν κάποιος αν δεν έχει την άδεια του ξενοδοχείου να παγιδεύσει ένα δημόσιο χώρο όπως είναι το καφέ του Plazza. Δεν αναζητεί μήπως πρόκειται για εγκληματική ομάδα με εξειδικευμένες γνώσεις που επιδίδεται συστηματικά σε τέτοιες ενέργειες. Δεν συνδυάζει πως ο τραπεζίτης που κατά τον Χαϊκάλη θα χρηματοδοτούσε το χρηματισμό του, είναι ταυτόχρονα και μέτοχος της τράπεζας που θα έσβηνε το δάνειο αλλά και μέτοχος του ξενοδοχείου στο οποίο με ευκολία έγινε η παγίδευση. Και τέλος, ο Εισαγγελέας δεν ασκεί καν δίωξη στον Αποστολόπουλο για την καταγραφή Χαϊκάλη.

Η ίδια η εξέταση του Αποστολόπουλου από τον Εισαγγελέα είναι εντυπωσιακή. Χωρίς καμιά πίεση, ο Εισαγγελέας Παναγιωτόπουλος εξετάζει τον Αποστολόπουλο σε μια κατάθεση μόλις 5 αραιογραμμένων σελίδων. Δεν τον ρωτάει για να εκμαιεύσει πράγματα που υπάρχουν στο βίντεο τα οποία ακόμη και αν δεν τα έχει κάνει αποδεκτά τα γνωρίζει από την κατάθεση Χαϊκάλη και Καμμένου. Τον αφήνει να πει ό,τι έχει ευχαρίστηση ενώ σε κάποιο σημείο της κατάθεσης τον αβαντάρει λέγοντας πως ο Χαϊκάλης στις 11 Δεκεμβρίου είχε πει πως μπορεί να ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Ρωτά συγκεκριμένα ο Εισαγγελέας “Έχετε υπόψη σας τη δήλωση Χαϊκάλη στις 11/12/2014 ότι θα ψηφίσει πρόεδρο Δημοκρατίας προκειμένου να αποφευχθεί Εθνική κρίση;”. Ο Αποστολόπουλος συμφωνεί και συμπληρώνει πως αυτό αποδεικνύει τα λεγόμενά του. Η μόνη διαφορά είναι πως ο Χαϊκάλης ουδέποτε έκανε τη δήλωση που ο Εισαγγελέας μετέφερε στον Αποστολόπουλο.

Μερικές ώρες μετά το κλείσιμο της υπόθεσης, σε τηλεοπτικό παράθυρο, ο δικηγόρος του Αποστολόπουλου αποστόμωσε τη δικηγόρο του Χαϊκάλη λέγοντας “εσείς θα κάνετε 10 μηνύσεις και οι 10 θα πάνε στο αρχείο”. Τέτοια βεβαιότητα από δικηγόρο σπάνια βλέπουμε. Όπως και εισαγγελικό πόρισμα που η χρησιμότητά του εκτός από το καθάρισμα Αποστολόπουλου είναι να τυλίγεις ρέγγες. Σίγουρα όχι για να το διδάσκεις σε Νομική Σχολή.

Κώστας Βαξεβάνης

Οι σημειώσεις δικές μου. Το πρωτότυπο κείμενο (που με άδεια αντιγράφω) βρίσκεται εδώ: Με το εισαγγελικό πόρισμα τυλίξτε καμιά ρέγγα

Να ξεκαθαρίσουμε τι λέει το κείμενο;

Ο εισαγγελέας, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, και μόλις με έξι σελίδες αναφοράς, βάζει στο αρχείο μία εκ των πιο σημαντικών στιγμών της ελληνικής δικαιοσύνης, μία απόπειρα δωροδοκίας εν ενεργεία βουλευτή. Υιοθετώντας πλήρως (αν όχι κατευθύνοντας) τα επιχειρήματα του φερόμενου ως δράστη, και χωρίς να κάνει απολύτως καμία έρευνα για να τα τεκμηριώσει, βασίζει σ’ αυτά και μόνον την ανεπάρκεια του αιτήματος, και αρχειοθετεί την διαδικασία – παρότι ο ακόμα και ο φερόμενος ως δράστης, παραδέχεται την ενέργεια.

Απλό δεν είναι;

Σκεφτείτε το λίγο, έχει σημασία:

Μπορεί να έχουμε μουδιάσει γενικώς, μα τούτο δεν χωρά καμία αδιαφορία για μένα: Για οποιονδήποτε λόγο και αν έγινε αυτό, με οποιαδήποτε πρόσχημα, κάποιος πλησίασε βουλευτή για να του αποσπάσει αλλαγή ψήφου με ανταλλάγματα.

Ξεπερνάω ότι είδαμε την πράξη με τα μάτια μας, σε δύο εκτενέστατα video.

Ξεπερνάω την συμπεριφορά των μέσων στο πρόσωπο του Χαϊκάλη. Ίσως γράψω μία μέρα τις σκέψεις μου γι’ αυτό (τελικά, ενδίδω και παραθέτω ένα μέρος τους στο παρόν άρθρο), αλλά το προσπερνάω για έναν πολύ σημαντικό λόγο:

Γιατί ο Χαϊκάλης δεν είναι το θέμα. Ούτε το video είναι το θέμα.

Γιατί το θέμα είμαστε εμείς.

~

Και φτάνουμε στο νόημα του άρθρου.

Τι πάθαμε;

Γιατί δεν αντιδράσαμε;

Αν είτε ο Χαϊκάλης με τον Καμμένο γιατί είναι μανιπουλαριστές πολιτικοί ήθελαν να σπιλώσουν την πλευρά που ήθελε ΠτΔ και οργάνωσαν δήθεν όλο αυτό το πράγμα, είτε κάποιος «απλώς» ήθελε να τους «δοκιμάσει», είτε πράγματι κάποιος ήθελε να δωροδοκήσει βουλευτή – όλα αυτα είναι ποινικά και ηθικά κολάσιμα!

Γιατί δεν αντιδράσαμε;

Προσωπικά, ομολογώ ότι έχω τρελαθεί. Όχι από την ενέργεια, (αν και δεν πίστευα ποτέ ότι θα έγραφα τέτοιο άρθρο) αλλά από την απουσία αντίδρασης.

Που είμαστε; Τι μας συμβαίνει;

Τα ΜΜΕ είδαμε πως αντέδρασαν στο θέμα – με λοιδορία και και εμπαιγμό, σχεδόν πανηγυρίζοντας(!) που αρχειοθετήθηκε.

Οι πολιτικοί ήταν ανύπαρκτοι – πλην των Ανεξαρτήτων Ελλήνων που ήταν οι εμπλεκόμενοι και μια ελάχιστη συμπαράσταση του Σύριζα (που μετά αποτραβήχθηκε διακριτικά) ουδείς άλλος έκρινε σκόπιμο να κρίνει αυστηρά αυτήν την αισχρή διαδικασία. Ακόμα και μία τύποις μήνυση (έστω και άστοχη) προς τον βουλευτή από τον πρωθυπουργό της χώρας… αρχειοθετήθηκε και αυτή χωρίς να κατατεθεί ποτέ.

Οι δικαστικές αρχές, απούσες παντελώς. Ένα αίολο όπως και να το δεις συμπέρασμα, που θα έπρεπε άμεσα να ανακαλέσουν για να γλυτώσουν την όποια αξιοπρέπεια έχει απομείνει στην δικαιοσύνη, ακόμα, κοντά έναν μήνα μετά, μοιάζουν να το ξέχασαν.

Αλλά όλοι αυτοί, κάνουν την δουλειά τους! Είναι μεν αισχρό, αλλά είναι φυσικό, αν τρέφονται από συμφέροντα να αντιδρούν έτσι.

Εμείς;

Εμείς τι πάθαμε αδέλφια;

Ας δούμε πρώτα σε ποιους απευθύνομαι. Αν, διαβάζοντας το άρθρο του Βαξεβάνη, αν διαβάζοντας την κατάθεση του φερόμενου ως δράστη (κοίτα που πρέπει να είμαι και τυπικός σ’ αυτήν την σιχαμένη ιστορία), αν βλέποντας την αιτιολόγηση του εισαγγελέα, αν βλεποντας τα δύο βίντεο – δεν έχεις έστω και την παραμικρή αμφιβολία ότι κάτι παράνομο έγινε – δεν ζητάω τίποτα από εσένα. Τίμια, συνέχισε την ζωή σου, φύγε από το άρθρο, δεν έχω καμία απαίτηση. Δεν θα προσπαθήσω καν να σε πείσω.

Αλλά, ρε αδελφέ, αν από όλα αυτά πιστεύεις ότι κάποιος παρανόμησε, κάποιος, ο Χαϊκάλης, ο Αποστολόπουλος, ο Λαζόπουλος, αυτοί που έβαλαν τον Αποστολόπουλο, οι υπάλληλοι του Πλάζα, εγώ, κάποιος παρανόμησε – πες μου ειλικρινά:

Γιατί δεν αντιδράς;

Δεν θα την ξεπεράσω ποτέ αυτήν την ησυχία.

Τι περιμένεις να γίνει; Να βγει ο Σύριζα και να τα «διορθώσει όλα»; Πως θα το κάνει αν δεν του το ζητήσεις, επιτακτικά εσύ; Γιατί να το κάνει; Ο Σύριζα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, το Κίνημα, το ΚΚΕ, – όλοι αυτοί, ικανοποιούν τα δικά σου αιτήματα! Αν δεν το ζητήσεις, εσύ πρώτα, γιατί να το κάνουν;

Γιατί είναι το λογικό; Μα μέχρι τώρα, δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ. Δεν αντέδρασαν, δεν επέμειναν, δεν υποσχέθηκαν καν ότι θα υπάρχει έστω και υποψία δικαιοσύνης. Δεν έχουν αίτημα να απαντήσουν, γιατί δεν τους έχει τεθεί ΠΟΤΕ. Γιατί σιωπήσαμε ΕΜΕΙΣ.

Γιατί;

Νομίζεις ότι η δικαιοσύνη είναι αυτονόητη; Νομίζεις ότι θα σε προστατέψει κανείς αύριο αν δεν το απαιτήσεις; Νομίζεις ότι ο επόμενος βουλευτής, θα πάει ποτέ στον εισαγγελέα; Γιατί, για να εισπράξει τον χλευασμό του, την γελοιοποίηση από τα ΜΜΕ, και την δική σου αδιαφορία;

Ποιος θα προστατέψει τον επόμενο που θα τον πλησιάσουν για να τον δωροδοκήσουν – αν όχι εμείς;

Ποιος έχει να χάσει από ένα κοινοβούλιο, που η υποψία δωροδοκίας είναι αδιάφορη, αν όχι η πράξη της η ίδια;

Ποιος άλλος από εμάς;

Και τι να κάνουμε ρε Γιάννη;

Ζητάω μόνο ένα πράγμα. Ούτε επανάσταση, ούτε τους δρόμους, ούτε να ξεκουνήσει κανείς από το πληκτρολόγιό του. Μόνο ένα πράγμα:

Να πάρεις θέση.

Γράψε ένα άρθρο. Γράψε μία σειρά από tweets, ή facebook posts. Πες στο σε φίλους και γνωστούς, «τι θα γίνει πια με αυτήν την υπόθεση;» Πες στο στους βουλευτές σου «να ξέρεις, εγώ που θα σε ψηφίσω, με απασχολεί πολύ που είναι στο αρχείο». Δεν σου ζητάω να κάνεις ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΒΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΟΥ. Αυτό θα γίνει, αν γίνει, αν ενοχληθούμε πολλοί πολύ από την αδιαφορία που θα εισπράξουμε.

Το λιγότερο: αν είσαι blogger, ή αν έχεις σελίδα στο facebook, ή αν έχεις twitter, ή αν εκτίθεσαι με οποιονδήποτε τρόπο:

Αν πιστεύεις ότι αυτή η υπόθεση, όπως την διάβασες στην αρχή, δεν ταιριάζει στο αρχείο, μην την προσπεράσεις. Μην την αμελήσεις. Ψάξε την. Αμφισβήτησε τον Βαξεβάνη, και τον Χαϊκάλη, και μένα, διάβασε τις καταθέσεις, διάβασε το πόρισμα, βγάλε δική σου απόφαση, αλλά ο,τι και να κάνεις, μην σιωπήσεις:

Πάρε θέση.

Κανείς δεν θα χαρίσει ούτε δημοκρατία, ούτε δικαιοσύνη σ’αυτούς που δεν την απαιτούν. Είναι ηθική υποχρέωση να πολεμήσουμε για να μην κερδίσει κανείς από την σιωπή μας.

Απαίτησέ την.

Για να μην βάλουμε στο αρχείο και την ηθική μας.

~

Ένα υστερόγραφο με σημασία: Οφείλω μία δημόσια συγνώμη στον Παύλο Χαϊκάλη. Νιώθω ότι δεν έχω πολεμήσει αρκετά. Είδα την λοιδορία στο πρόσωπό του, τελείως άδικη και ύπουλη, ακόμα και κυρίως από επίσημα χείλη, είδα την επίθεση και την αποδόμηση κάθε προσπάθειάς του να προστατευτεί. Εγώ και ο Παύλος Χαϊκάλης είμαστε σε τελείως αντίθετα στρατόπεδα ιδεολογικά και πολιτικά. Και αυτό το κάνει πιο δύσκολο για μένα. Γιατί οφείλω να τον προστατέψω, οφείλω να του δείξω ότι υπερασπίζομαι την δικαιοσύνη -και σαν πολίτης αυτής της κοινωνίας, μόνο αυτό δεν έκανα. Ντρέπομαι βαθύτατα μπροστά του, και θέλω να είναι γραμμένο, και σαφές. Ντρέπομαι που του φέρθηκαν έτσι, στον δημόσιο διάλογο, ντρέπομαι που τον αγνόησε η δικαιοσύνη, ντρέπομαι που νιώθω ότι δεν έκανα αρκετά για να μοιραστώ μαζί του όσα τράβηξε ως τώρα, από αυτήν την απίστευτη, αδιανόητη ιστορία. Είτε ευθύνεται, είτε όχι, ζήτησε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – και ως κοινωνία όχι μόνο του την αρνήθηκα, μα τον προσέβαλα. Δεν έχει να κάνει λοιπόν με αυτόν – έχει να κάνει με εμένα, αποκλειστικά με εμένα.

Για την δική μου ντροπή παλεύω. Το δικό μου κούτελο έχω να καθαρίσω.

~

(αν δεν σου φτάνει τόσο διάβασμα, η αρχική μου θέση όταν ακόμα η υπόθεση ήταν ενεργή: Όταν μια δωροδοκία δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί)

Σήμερα, σε συνέντευξη τύπου που έδωσαν ο Πάνος Καμμένος και ο Παύλος Χαϊκάλης, κατήγγειλαν δημόσια προσπάθεια χρηματισμού του δεύτερου για να ψηφίσει υπέρ του υποψηφίου της κυβέρνησης Σταύρου Δήμα στην προεδρική εκλογή.

Ανέφεραν ότι έχουν ήδη πάει στην δικαιοσύνη, έχουν καταθέσει ήδη από την πρώτη συνάντηση, έχουν καταγεγραμμένα στοιχεία των συναντήσεων αυτών, η εισαγγελία έχει παραλάβει το περιεχόμενό τους, και έχουν κατονομάσει τον μεσάζοντα που υποσχέθηκε τα χρήματα στον Π. Χαϊκάλη.

Ως εδώ η είδηση, απλή, καθαρή, κατανοητή – πάμε στις σκέψεις μου.

~

Από την πρώτη στιγμή, παρέμεινα φειδωλός στο να εκφέρω την σκέψη μου για ποιον εκπροσωπούσε ο μεσάζοντας. Κυρίως επειδή έχω τις επιφυλάξεις μου για το πόσοι άνθρωποι θέλουν την συνέχιση αυτής της κυβερνητικής πολιτικής, και για ποιους σκοπούς:

  • Είναι αυτοί που φοβούνται ότι θα χάσουν τις θέσεις τους,
  • Είναι αυτοί που ονειρεύονται ότι μέσα στην κρίση θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες,
  • Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ο κύριος αντίπαλος είναι φαιδρός, και ανησυχούν ειλικρινά,
  • Είναι αυτοί που δεν θέλουν να χάσουν την προστασία της κυβέρνησης και φοβούνται μην καταλήξουν αύριο στην φυλακή,
  • Είναι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, καθώς βρίσκουν την σοβαρότερη εκ των διαθέσιμων επιλογών την παρούσα κυβέρνηση.

Υπάρχουν λόγοι να στηρίξεις δηλαδή αυτήν την κυβέρνηση – και σέβομαι απολύτως μερικούς από αυτούς τους λόγους (σέβομαι, όχι απαραίτητα συμφωνώ). Αλλά επειδή κάποιους άλλους από αυτούς τους λόγους δεν τους σέβομαι, είναι πιθανό, και ούτε καν απαραίτητα με κυβερνητική διαταγή, κάποιοι να πήραν …πρωτοβουλίες, μη χαθεί ο λόγος ύπαρξής τους.

Το κύριο πρόβλημά μου δηλαδή, παραδόξως, δεν βρίσκεται στην απόπειρα δωροδοκίας εν ενεργεία βουλευτή – όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο αυτό.

Άσε με να σου εξηγήσω.

~

Μόλις η υπόθεση παίρνει δημοσιότητα, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας με τον Α. Παπαμιμίκο, γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ βγάζει μία ανακοίνωση.

Ας δούμε πρώτα ποια ανακοίνωση θα ήθελα εγώ από το κυβερνών κόμμα:

Η Νέα Δημοκρατία, με απόλυτη πίστη στους θεσμούς της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, βλέπει με μεγάλη απογοήτευση την καταγγελία του κ. Χαϊκάλη. Το αν ευσταθεί ή όχι θα το αποφανθούν τα αρμόδια όργανα, εμείς όμως, σε κάθε περίπτωση, καταδικάζουμε απόλυτα κάθε απόπειρα αλλοίωσης της βουλευτικής συνείδησης, στεκόμαστε δίπλα σε όποιον στηρίζει με στοιχεία μία τέτοια καταγγελία από όποιον χώρο και αν ανήκει, και γινόμαστε αρωγοί σε κάθε προσπάθεια να μην πληγωθεί η δημοκρατία στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος.

Πιστεύουμε βαθύτατα ότι ο μόνος τρόπος να μην πάνε χαμένες οι θυσίες του Ελληνικού λαού είναι να μην υποθηκεύσουμε το μέλλον της χώρας με διχαστικές εκλογές αυτήν την στιγμή, αλλά, προφανώς και σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν μπορεί να γίνει με τέτοιες πρακτικές, που είναι απολύτως καταδικαστέες.

Αυτή, για μένα θα ήταν μία τίμια δήλωση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε με κυβέρνηση τετραετίας, να ολοκληρώσουμε το έργο μας, αλλά επ’ ουδενί με αυτόν τον τρόπο, αυτό θα ήταν ντροπή για την δημοκρατία.

Ας δούμε την ανακοίνωση που έγινε.

«Η Δικαιοσύνη είναι ανάγκη να αποφανθεί άμεσα. Από τη στιγμή που η έρευνά της δεν τεκμηριώνει οτιδήποτε, αποκαλύπτεται πως πρόκειται για μια στημένη προβοκάτσια. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος, εδώ και τώρα, σ’ αυτό το άθλιο παιχνίδι με τους θεσμούς και τη χώρα» δήλωσε ο κ. Παπαμιμίκος.

«Την προβοκάτσια αυτή ξεκίνησε πριν τρεις μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ και τη συνεχίζουν οι ΑΝΕΛ. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ προσπαθούν να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν βουλευτές. Μολύνουν το πολιτικό περιβάλλον επιδιώκοντας ανώμαλες εξελίξεις» πρόσθεσε ο γραμματέας της ΝΔ.

Σύμφωνα με τον Ανδρέα Παπαμιμίκο «το πρόσωπο που σύμφωνα με τις καταγγελίες καταγγέλλεται από τους Ανεξάρτητους Έλληνες υπήρξε στενός συνεργάτης του Π.Καμμένου. Τον συνόδευσε στη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα στις 22.03.2013. Τον συνόδευσε στην επίσκεψή του στην Κύπρο την 01.04.2013. Και είναι βασικός μάρτυρας υπεράσπισής του στην υπόθεση των CDS. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του».

Είναι στημένη προβοκάτσια, ένα άθλιο παιχνίδι με τους θεσμούς, θέλουν να τρομοκρατήσουν βουλευτές, το ξεκίνησε ο Σύριζα, μολύνουν το πολιτικό περιβάλλον, θέλουν ανώμαλες εξελίξεις, είναι συνεργάτης του Καμμένου ο μεσάζοντας και βασικός υπερασπιστής του. Και για κερασάκι, παντού «φωτογραφίες που φέρεται να προέρχονται από τη ΝΔ» με τον μεσάζοντα και τους Καμμένο – Τσίπρα στο ίδιο τραπέζι από το 2013.

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
~

Λοιπόν.

Άνθρωποι να προσπαθήσουν να επηρεάσουν βουλευτές θα υπάρχουν πάντα. Όποιοι και αν είναι οι λόγοι τους, είτε «εθνικοί», είτε ιδιοτελείς, όποιοι και να είναι οι τρόποι τους, είτε πείθοντας, είτε χρηματίζοντας, είτε εκβιάζοντας, πάντα κάποιοι θα προσπαθούν να επηρεάσουν την εξουσία.

Η δικαιοσύνη είναι υπεύθυνη γι’ αυτό, και ουδείς άλλος. Είτε ο Καμμένος και ο Χαϊκάλης ψεύδονται, και το έστησαν, είτε λένε την αλήθεια και πράγματι κάποιος προσπάθησε να δωροδοκήσει την ψήφο τους, σε κάθε περίπτωση, όπως και στην προ ημερών υπόθεση Ξουλίδου, που είχε λιγότερη τεκμηρίωση γενικότερα, όποιος πάει στην δικαιοσύνη, αφήνει στα χέρια της την υπόθεση και την διαλεύκανση της.

Το πρόβλημά μου όμως, και για μένα το πιο σημαντικό, είναι η κυβέρνησή μου. Αυτή δεν είναι ο Χαϊκάλης, ο Καμμένος, ο Τσίπρας ή ο μεσάζοντας. Αυτή δεν μπορεί να αντιδρά συναισθηματικά, σαν πεντάχρονο που αμύνεται φωνάζοντας. Απαιτείται μία σοβαρότητα, μία διαχείριση της κατάστασής ΠΕΡΑ από το όποιο κομματικό συμφέρον – ακόμα, και κυρίως! σε περίοδο εκλογών.

Λίγες ώρες πριν είχα χειροκροτήσει την δήλωση του πρωθυπουργού (παρότι ήταν σε αντίστοιχο ύφος) ότι δεν θα προχωρήσει σε ακρότητες δηλώσεων

Λίγες ώρες μετά, βλέπω ότι το θυμικό επανήλθε, οι σύμβουλοί του τον εκθέτουν πάλι, και ακόμα και για μία υπόθεση που οφείλει να αντιμετωπίσει προστατεύοντας πρώτος αυτός την δημοκρατία, να αντιδρά βάζοντας το κομματικό συμφέρον πάνω απ’ όλα, και να διαχειρίζεται απολύτως εμπρηστικά την υπόθεση – μια υπόθεση, διάβολε, από την οποία -ΑΝ ισχύει, ΑΝ είναι αληθής- θα εξυπηρετούσε κατ’ αρχάς τα δικά της συμφέροντα αν δεν καταγγέλονταν!

Και φυσικά, προκαλώντας τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα:

Για μένα, ο μεσάζοντας μίας ενδεχόμενης δωροδοκίας είναι ένα σοβαρό πλήγμα στην δημοκρατία. Αλλά μία κυβέρνηση που θα προσπαθήσει ακόμα και να εκμεταλλευτεί μία τέτοια κατάσταση, ακόμα χειρότερο.

Είχα γράψει παλιότερα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, για παρόμοιο θέμα:

Έχω ξαναμιλήσει γι’ αυτούς που θεωρώ ότι εκφράζουν μέρος της Νέας Δημοκρατίας σήμερα. Ήμουν σαφής, θεωρώ: υπάρχουν στελέχη που, αυτόνομα, μολύνουν την επιλογή κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου, που σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συμφωνούν με την κυβερνητική λύση που προτείνει ως κόμμα.

Διαβάστε λίγο το άρθρο που τα έλεγα: Είναι απολύτως ενδεικτική του δείγματος κυβερνητικής πολιτικής που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Παραμένω σταθερός: Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλω, όποια και αν είναι η οικονομική γραμμή σωτηρίας της.

Ακόμα και αν γίνεται για να σωθούμε – δεν θέλω έτσι.

Update, 21:43: Επειδή η δημοκρατία δεν κινδυνεύει μόνο από ένα λάθος:

Είχα σκοπό να γράψω ένα κείμενο για την δολοφονία Γρηγορόπουλου, και αναφέρθηκα στον Ρωμανό – και το έκανα αχταρμά, προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη. Το αρχικό κείμενο θα ανέβει τις επόμενες ημέρες, ίσως αύριο, γιατί σήμερα θέλω να εξηγήσω την αμηχανία που έχω να μιλάω για τον Ρωμανό.

Για τον Ρωμανό δυσκολεύομαι πολύ να πω την γνώμη μου – γιατί αυτή δεν συνάδει με καμία από τις υπάρχουσες που έχω ακούσει, γιατί αυτό το παιδί είναι ακόμα εδώ, και παλεύει, και -το πιο σημαντικό- γιατι είναι πολύ λάθος ένας βολεμένος καναπεδάκιας όπως είμαι εγώ να προσπαθεί να ερμηνεύσει έναν άνθρωπο που κάνει ληστείες, πηγαίνει φυλακή, κάνει απεργία πείνας και κινδυνεύει να πεθάνει *γι’ αυτά που πιστεύει*

Ο μόνος ρόλος που έχω στην υπόθεση, είναι αυτός του δράστη της ενδεχόμενης δολοφονίας του, όχι του φίλου του. Αυτού στον οποίο απευθύνεται, όχι του συναγωνιστή του.

Ενας ιδιαίτερα άβολος ρόλος, ομολογώ.

Μπορώ όμως, και σήμερα το αντιλήφθηκα, να μιλήσω γι’ αυτά που καταλαβαίνω. Αν πράγματι μιλάει σε εμένα, να εκτεθώ και εγώ (ίσως το λιγότερο που μπορώ να κάνω) για να εξηγήσω τι έχω αντιληφθεί από αυτά που λέει, και με αφορούν.

Αν συνεχίσεις, θέλω να καταλάβεις και εσύ ότι δεν θέλω να τον κρίνω – θέλω να κρίνω εμένα. Δεν θέλω να τον ηρωποιήσω, θελω να αντιληφθώ τις δικές μου ευθύνες. Δεν θέλω να σε πείσω ότι έχω δίκιο, δεν ξέρω ούτε και γω αν έχω δίκιο. Μάλλον δεν εχω. Θέλω να σου εξηγήσω τι έχω καταλάβει, και αν κάνω λάθος, πολύ πιθανό να κάνω, ξέχεσέ με πιο κάτω, στα σχόλια, και πες μου είσαι μαλάκας, δεν θέλει να σου πει αυτό το παιδί. Να καταλάβω θέλω, όχι να διδάξω. Ναι; Ναι. Προχωράμε.

~

Το ερώτημα για τον Ρωμανό για μενα έχει τεθεί τελείως λάθος. Δεν ξέρω ποιος φταίει γι’ αυτό, αλλα νομίζω ότι οι σπουδές του δεν είναι καν το θέμα. Ο Ρωμανός – όπως καταλαβαίνω εγώ- δεν θέλει να σπουδάσει. Μπορεί να θέλει, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό θεωρώ:

Ο Ρωμανός θέλει να αλλαξει τον κόσμο. Και θα κάνει απεργία πείνας μέχρι τον θάνατο για να το πετύχει.

Οι σπουδές είναι μία αφορμή. Του επέτρεψαν να δώσει εξετάσεις, μόνο για να του το απαγορέψουν μετά. Τον βράβευσαν, του έδωσαν οικονομικό «δώρο» – ενώ γνώριζαν καλά ότι δεν υπήρχε περίπτωση να του επιτρέψουν να βγει από την φυλακή ούτε μία ώρα.

Και όχι μόνο σ’ αυτόν – είναι ένα κερασάκι σε μία βρώμικη τούρτα. Ετσι συμπεριφέρονται σε όλους. Στις φυλακές βάζουν «τους χειρότερους της κοινωνίας μας» για να τους συμπεριφερθούν με ακόμα πιο απάνθρωπο τρόπο αμέσως μετά. Τον Καρέλι τον βασάνισαν επι μέρες, βγάζοντας του τα νύχια, σπάζοντάς του τα πέλματα – παραλίγο ακόμα και να του κόψουν τελείως τα γεννητικά όργανα. Και αυτή είναι η γνωστή περίπτωση – όχι η μόνη. Στους ασθενείς στις φυλακές Κορυδαλλού τους στοιβάζουν εν γνώση τους ότι υπάρχει θέμα δολοφονικής φυματίωσης. Για όποιον διαμαρτύρεται για τις απάνθρωπες συνθήκες, του έχουν πλέον έτοιμα λευκά κελία. Στην Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος της εισαγγελείας εφετών ντρέπεται γιατί στέλνει φυλακισμένους σε υπερπληθείς φυλακές, που δεν τους επιτρέπεται ούτε προαυλισμός – για μήνες. Κοινοποιεί την ντροπή του και δημόσια, με καμία αντίδραση. Για κάθε φυλακισμένο το κοστος διαβίωσης είναι περίπου ενάμισι ευρώ την ημέρα – και για το φαγητό του. Κοιμούνται σε στρώματα στο πάτωμα, μέσα σε βρώμικα κελιά, με κατσαρίδες για κατοικίδια.

Αυτά, τα κάνει το κράτος. Δεν είναι άγνωστο, δεν είναι καν περίεργο – όσα αναφέρω, είναι και τεκμηριωμένα, και δημοσιευμένα, και, κυρίως, ανεκτά εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτός είναι ο άμεσος κόσμος του Ρωμανού. Αυτόν τον κόσμο θέλει να αλλάξει τώρα, και ευρύτερα τους λόγους που καθορίζουν την ύπαρξη του κόσμου αυτού. Όχι η φυλακή: η κόλαση της φυσιολογικής ζωής μας.

Εγώ, πάντως, έτσι καταλαβαίνω. Δεν έχει να κάνει με σπουδές, με μια σχολή ή μία άδεια τον μήνα. Ακόμα και αν λύναμε αυτό, θα είχε πολλούς, ακόμα περισσότερους και πιο σημαντικούς λόγους να μας ξεγυμνώσει – και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα δοκίμαζε να το κάνει, με κάθε πιθανό τρόπο.

Και φαντάσου: Δεν μπορούμε καν να λύσουμε το απλό, να του δώσουμε αυτό που του υποσχεθήκαμε με τον τρόπο μας ότι θα του παρέχουμε, αυτό για το οποίο τον βραβεύσαμε όταν επιχείρησε να πετύχει! Μπορούμε να τον καταλάβουμε καν όταν ζητά έναν καλύτερο κόσμο; Έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε εμείς να πατρονάρουμε ένα νέο παιδί («υποσχέσου ότι δεν θα δραπετεύσεις») που αρνείται όχι να αποδεχθεί, όπως εμείς, μα καν να ανεχθεί μία τέτοια πραγματικότητα;

Είμαστε εμείς ικανοί να βοηθήσουμε σε οτιδήποτε προσπαθεί να μας πει;

Εγώ πάντως, έτσι καταλαβαίνω. Μπορεί να κάνω λάθος – μακάρι να κάνω λάθος, να είναι όλα για μία άδεια, για ένα σχολείο. Γιατί αν έχω δίκιο, δεν θα τον σκοτώσει μία αθέτηση υπόσχεσης τον Ρωμανό – αλλα μία αδυναμία αντίληψης της ευρύτερης εικόνας.

Μίας τρομαχτικης κόλασης αδικίας και υποκρισίας, που ανεχόμαστε και συντηρούμε, και που δεν διορθώνεται τόσο απλά με μία άδεια.

Η Εισαγγελία Πρωτοδικών έστειλε αίτημα άρσης ασυλίας για τον Γ.Μιχελάκη στον Άρειο Πάγο. Αυτός, στον Υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου. Μετά από μήνες -και κάποια δημοσιεύματα- ο Υπουργός πίσω στον Άρειο Πάγο, ο Άρειος Πάγος πίσω στον Υπουργό, και αυτός, επιτέλους, στην Βουλή. Η Βουλή όρισε μία επιτροπή, που θα έπαιρνε απόφαση για το αν η δικαστική παραγγελία ήταν πολιτική, ή όχι. Η επιτροπή απεφάνθη ότι, πράγματι, το αίτημα είχε μία λογική, δεν είναι πολιτικό, και ψήφισε ως πρόταση προς την βουλή την άρση της ασυλίας για να υπερασπιστεί ο άνθρωπος τον εαυτό του στο δικαστήριο.

Στην ψηφοφορία της Βουλής όμως, εχθές, καταψηφίστηκε η πρόταση και το αίτημα της άρσης ασυλίας, και έτσι, ο Γ.Μιχελάκης δεν θα βρεθεί αντιμέτωπος με την εισαγγελία.

Η δικογραφία εμφάνιζε τον Γ.Μιχελάκη να έχει εισπράξει χρήματα από τον Α. Πάλλη, ως δωροδοκία. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η εισαγγελία έχει ελλειπή/ψευδή στοιχεία, ή μία ακλόνητη υπόθεση στα χέρια της: κάθε καταγγελία *δωροδοκίας* βουλευτή, (ακόμα και αν έχει περάσει από τα χέρια της εισαγγελίας που έχει συντάξει δικογραφία) – εφόσον δεν οδηγεί αποκλειστικά σε επηρεασμό αποτελέσματος ψηφοφορίας στην οποία συμμετέχει, θεωρείται φαίνεται, πολιτική(!) – και ως τέτοια(*) η βουλή προστατεύει τα στελέχη της:

Αυτά.

Εγώ δεν νιώθω ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη εχθές, πάντως.

Υ.Γ.: Μην παρεξηγηθώ, ορθώς προστατεύονται οι βουλευτές θεωρώ από πολιτικές διώξεις – απλώς δεν πιστεύω ότι εδώ είχαμε μία τέτοια. Κάθε άλλο.