Που λες, ετοιμαζόμουν να τα πάρω.

Και αυτό, γιατί είδα τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας, παρότι έχουμε καινούργια κυβέρνηση, και παρότι νόμιζα ότι η καινούργια κυβέρνηση είχε καταλάβει γιατί έχουμε καινούργια κυβέρνηση – δεν είμαι σίγουρος όμως ότι έχουμε και καινούργια μυαλά.

Twitterικώς (αλλά και μέσω blog) είχα πει την άποψή μου. Αλλά δεν ήταν αρκετό. Ήθελα να κάνω αυτό που έπρεπε να κάνω εδώ και καιρό. Αυτό που λέω και στους άλλους να κάνουν: να δραστηριοποιηθούν. Αν διαφωνείς με κάτι, και δεν θέλεις να κατέβεις στους δρόμους για να τα σπάσεις, πίεσε τους βουλευτές σου να το αλλάξουν – αλλιώς, να εκτεθούν.

Αν συμφωνούν; να φανεί και σε έργα. Και αν διαφωνούν; να το θυμάσαι.

~

Πριν από μήνες, είχα πάρει τηλέφωνο την Σοφία Σακοράφα. Είχε γράψει ένα μακροσκελές κείμενο, με θέμα τις κουκούλες, και με το οποίο συμφωνούσα απολύτως. Την πήρα λοιπόν και της είπα – σχεδόν επί λέξη:

«Θέλω να το βάλω στο blog. Συμφωνώ με όσα γράφεις. Αλλά θέλω να μου πεις τι θα γίνει αν, τελικά, βγείτε κυβέρνηση, και δεν καταργήσετε τον νόμο.»

Με την Σοφία, μιλάω συχνά. Πρώτη φορά ήθελε να με διαολοστείλει.

«Δεν με ξέρεις; Περίμενε λοιπόν, και θα δεις».

Τον είχα ξεχάσει τον διάλογό μας, μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα. Τότε πήρα στο γραφείο, και ρώτησα: «Ρε παιδιά, πείτε ότι δεν με ξέρετε. Πείτε ότι είμαι ένας πολίτης. Ότι θέλω να ρωτήσω κάτι τον γαμω-βουλευτή μου. Τι πρέπει να κάνω;»

Φυσικά, είχαν καταλάβει πολύ καλά τι ήθελα να ρωτήσω. Μου λένε λοιπόν: κοίτα πρώτα το site.

Και το κοίταξα.

– Ένα: http://sakorafa.gr/pages/?id=109

– Δύο: http://sakorafa.gr/pages/?id=110

Εξ’ όσων γνωρίζω, η μοναδική κατάθεση ερώτησης για το θέμα (επιφυλλάσομαι: ίσως και ένας βουλευτής του Συνασπισμού να έχει καταθέσει επίσης).

Σε ένα μήνα, περιμένω την απάντηση από τον Υπουργό.

~

Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά μεταξύ του να γνωρίζεις κάποιον – και γι’ αυτό να τον «διαφημίζεις», και του να γουστάρεις κάποιον – και γι’ αυτό να τον «διαφημίζεις». Σαν κανόνα, δεν «διαφημίζω» ποτέ αυτούς που δεν γουστάρω. Και, ειδικά με την Σοφία, θα έλεγε κανείς ότι ενώ κάθε φορά ψάχνω να βρω λόγους να της την πω, κάθε φορά «με ταπώνει».

Είναι συνεπείς στα λόγια της. Εντός, ή εκτός «κυβερνητικής γραμμής».

Το έχει ξανακάνει στο Mall, το έχει ξανακάνει στα ταξίδια στην Παλαιστίνη.

Well done λοιπόν – για άλλη μία φορά.

~

Υ.Γ. Μην απατάσαι: μου είναι απίστευτα δύσκολο να γράφω καλή κουβέντα για οποιονδήποτε. Ειδικά βουλευτή, ειδικά του κυβερνόντως κόμματος. Παρότι έχω συννενοηθεί και με σένα (και με όλους) ότι δεν ψήφισα, δεν ψηφίζω, και δεν σκοπεύω να ψηφίσω ΠαΣοΚ, νιώθω σαν να μπαίνω στο καλούπι εκείνων που γλύφουν για μία θέση, ή για ένα προνόμιο, ή, έστω, για μία θετική εικόνα. Είναι γαμώ τις γλοιώδεις αισθήσεις – αλλά ξέρεις τι; πέντε χρόνια μπλογκ έχω. Scripta manent. Αν ήθελα να μοιάσω σε άλλους, θα το είχα πετύχει καιρό τώρα.

Να σας κάνω μία ερώτηση;

Ας δούμε μία υποθετική ιστορία.

Είμαι μεγάλη φαρμακοβιομηχανία. Μεγάλη. Βρήκα το φάρμακο (πχ για το AIDS, τον καρκίνο, whatever) που αφορά μεγάλη μερίδα κόσμου, και θα αυξήσει την ποιότητα ζωής τους.

Σε μερικούς δε μπορεί και να τους σώσει την ζωή.

Μεγάλη επιτυχία.

Επόμενο βήμα που θα κάνω είναι να κατοχυρώσω την ανακάλυψή μου. Μην τυχόν και μου την αντιγράψει κανείς, και πάει και σώσει τον κοσμάκη τσάμπα.

Καπιταλισμός, you know.

Την κατοχύρωσα; μπράβο μου. Τώρα είμαι μάγκας. Τώρα μπορώ μόνον εγώ να την πουλήσω και να βγάλω τρελά φράγκα απο όλους τους αρρώστους που θέλουν να σωθούν.

Ω, τι θεός που είμαι.

Στο μεταξύ οι μη έχοντες, ας καλυφθούν απο τα δημόσια ταμεία.

Όλα καλά καμωμένα.

Έλα όμως που…

Η κατασκευή του μου κοστίζει ο κούκος αηδόνι. Τα δημόσια ταμεία δεν είναι σε θέση να πληρώσουν την διαφορά για να το πάρουν οι ασφαλισμένοι σε λογικό κόστος.

Οπότε τι κάνω;

Σταματάω την παραγωγή:

[…]Η Pfizer έκρινε ως ασύμφορη την παρασκευή της εισπνεόμενης ινσουλίνης, καθώς είχε περισσότερα έξοδα παρά έσοδα από τη διάθεσή της. Κι αυτό γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία διεθνώς δίσταζαν να συνταγογραφήσουν τη συγκεκριμένη μορφή θεραπείας ιδίως σε χώρες με μεγάλο πληθυσμό διαβητικών όπως η Βρετανία, η Γερμανία και οι ΗΠΑ.

Οι μοναδικές χώρες που το είχαν πετύχει ήταν η Ελλάδα και η Ιρλανδία, εντούτοις αυτές οι αγορές δεν ήταν αρκετές για να φέρουν κέρδη στην εταιρεία, η οποία αποφάσισε να αποσύρει το προϊόν από την παγκόσμια αγορά.[…]

Απο το in.gr

~

Έχει γίνει και άλλες φορές τέτοια κουβέντα, γίνεται και τώρα.

Τι κάνουμε ως κοινωνία όταν η υγεία είναι εμπορεύσιμο αγαθό;

– Να κάνουμε μποϊκοτάζ στην εν λόγω εταιρεία είναι μία λύση, αλλά δεν πιστεύω να πιάσει – άσε που είναι και επικίνδυνο. Δηλαδή τι; να πούμε στον άρρωστο να πάρει απο άλλη εταιρεία τα φάρμακά του;

– Να υποκείψουμε στον εκβιασμό και να αγοράσουμε ακριβότερα το φάρμακο προς το παρόν δεν παίζει καν αυτό σαν λύση – η εταιρεία το αποσύρει λόγω κόστους.

– Να υποκείψουμε στον εκβιασμό και να πιέσουμε το κράτος να το βάλει στα ασφαλιστικά ταμεία ως παροχή επίσης δεν είναι λύση: στην Ελλάδα είναι στα ασφαλιστικά ταμεία – στην Αμερική δεν είναι.

Τι κάνουμε;

Προσέξτε, σας το θέτω και ηθικά. Η εταιρεία έχει ένα φάρμακο που μπορεί να λύσει σημαντικά προβλήματα στους ασθενείς. ΔΕΝ το παράγει και το αποσύρει – επειδή δεν κερδίζει.

Καπιταλιστικά σωστό, κοινωνικά απαράδεκτο, ανθρωπίνως παράλογο.

Τι κάνουμε ως κοινωνία;

Υπόψιν: το παράδειγμα είναι για ένα προϊόν που γνωρίζουμε, και που αφορά δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους – άρα είχε επιχειρηματικό νόημα να εμφανιστεί στην αγορά. Φανταστείτε πόσες άλλες φαρμακευτικές αγωγές μένουν στο ράφι ως εμπορικά απαράδεκτες – που θα μπορούσαν όμως να σώσουν ζωές…

Θέλω να γράψω για άλλα πράγματα στο blog, και να σταματήσω λίγο τα …κοινά, αλλά όλο με προκαλούν!

Τελευταίο κρούσμα, από το (Πρώτο) Θέμα της Κυριακής.

Ο δημοσιογράφος, προφασιζόμενος τον επιχειρηματία, κάνει δώρο Rolex ρολόι στους Υπουργούς (και τους Υφυπουργούς) της Κυβέρνησης.

Όλοι, πλην πέντε τιμίων το δέχθηκαν χωρίς κουβέντες (αν και ο Ρουσόπουλος το …παρέλαβε, αλλά το επέστρεψε).

Φυσικά δεν ξαφνιάζεστε, διότι είσαστε πονηρά παιδιά – αλλά εγώ εξοργίζομαι!

Αναρωτιέμαι αν λόγω της εφημερίδας – και τις σχέσεις που έχει δημιουργήσει γενικότερα με τον τύπο, το θέμα θα πάρει διαστάσεις ή θα αποσιωπηθεί….

…αλλά για αυτό είμαστε εμείς οι blogger.

Επι τούτου:

Το δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα:

Β. Μεϊμαράκης,
Σ. Χατζηγάκης,
Ε. Στυλιανίδης,
Σ. Καλαφάτης,
Κ. Τασούλας,
Γ. Ιωαννίδης,
Π. Καμμένος,
Κ. Χατζηδάκης,
Μ. Τζίμας,
Μ. Λιάπης,
Α. Μπέζας,
Δ. Σιούφας,
Δ. Αβραμόπουλος,
Ν. Μπακογιάννη,
Θ. Κασσίμης,
Π. Δούκας,
Ι. Πλακιωτάκης,
Γ. Παπαγεωργίου,
Γ. Κωσταντόπουλος,
Ν. Λέγκας,
Κ. Κιλτίδης,
Σ. Καλογιάννης,
Σ. Ταλιαδούρος,
Σ. Καλαντζάκου,
Π. Καμμένος

Το δέχθηκε (αλλά το επέστρεψε)

Θ. Ρουσόπουλος

Δεν το δέχθηκαν:

Αρης Σπηλιωτόπουλος
«Δεν δέχεται τέτοια ακριβά δώρα, ευχαριστούμε»

Αθανάσιος Νάκος
«Δεν δέχεται τέτοια δώρα – σας παρακαλώ να μην το στείλετε»

Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος
«Τον φέρνετε σε δύσκολη θέση Ο κ. Ξανθόπουλος δεν δέχεται τέτοια δώρα, μην το στείλετε καλύτερα»

Ανδρέας Λυκουρέντζος
«[…]είναι οι αρχές του τέτοιες που δεν του επιτρέπουν να δέχεται δώρα.»

«Είναι οι αρχές του τέτοιες»… Δέκα εκατομμύρια έλληνες είμαστε, τόσο λίγοι είναι αυτοί που έχουν αρχές ρε γαμώτο;

Αντιλαμβάνεστε ότι α) οι «αρνητές» δικαιούνται να έχουν όνομα και επίθετο, β) έγραψα την άρνησή τους για να δείξω στους άλλους καραγκιόζιδες πως απαντάμε όταν παίρνουμε «δωράκι», γ) το άρθρο δεν είναι αντιγραφή copy – paste, τα έγραψα ένα-ένα βρίζοντας σκαιότατα τον καθένα μιζαδόρο απο αυτούς, δ) η μόνη κίνηση μετάνοιας είναι η απόλυση (δεν αστειεύομαι) του συνεργάτη που δέχθηκε το δώρο, ε) δικαιούμαι, μετά το γεγονός αυτό να τους αποκαλώ «δωράκιδες«, έτσι δεν είναι; στ) κανείς δεν ρωτά απο ποιόν είναι το δώρο, ούτε γιατί δίνεται(!)

Το (Πρώτο) Θέμα είναι online (short of) και μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ (πλέον εδώ στο καινούργιο format της εφημερίδας).

Ξεφτιλισμένοι άνθρωποι… Ντροπή, και πάλι ντροπή.

Το γνωστό παιχνίδι, έχει και συνέχεια…

Η Κατερίνα με χώνει να σας πω τις επτά ταινίες που γουστάρω, και εγώ προσθέτω άλλη μία (γιατί είναι πολύ περισσότερες, αλλά το «επτά συν μία» περνάει, το «σαρανταοχτώ» είναι λίγο χλωμό…)

Ξεκινώ:

The Big Blue

Το Απέραντο Γαλάζιο. Ισως η πιο βαθιά συναισθηματική μου ταινία. Την έχω δει άπειρες φορές, έχω λατρέψει την πρώτη έκδοση (αυτή που βγήκε στους κινηματογράφους, όχι του DVD), την αγόρασα σε κασσέτα, την έχω και σε DVD. Δεν χορταίνω τις εικόνες: των δελφινιών, της Ελλάδας, του Μπαρ, του Ρενώ.

Στέλλα

Η ελευθερία αξίζει τον θάνατο. Η Στέλλα δεν μπορεί να υποταχθεί, δεν μπορεί να μπει σε καλούπια. Ούτε αυτή η ταινία. Αν ο Φούντας δεν είχε τόσο «φθηνό» ρεπερτόριο που τον αδικεί, και η φράση του τέλους δεν ειχε παίξει τόσο, θα ξαφνιαζόμασταν για το πόσο σημαντική είναι αυτή η ταινία. Η Μελίνα δεν γιορτάζει την ζωή, όπως στο εξαιρετικό Ποτέ την Κυριακή, αντιθέτως, αγκαλιάζει τον θάνατο.

Angel Hart

Σκοτεινή και πολυεπίπεδη ταινία. Όσες φορές την δείς, τόσες θα μάθεις κάτι καινούργιο. Η πολυπλοκότητα του σεναρίου σε κρατάει σε ένταση. Απίστευτοι οι Μίκυ Ρούρκ (που τον πάω ως ηθοποιό ήδη απο τον «Ωραίο Τζόνι» και Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Life Is Beautiful (La Vita è bella)

Απίστευτα συγκινητική ταινία. Ο Μπενίνι είναι, εκτός απο ηθοποιός, εξαιρετικός στο να περνάει το συναίσθημα. Αθωότητα – εναντίον πραγματικότητας, με νικητές αυτούς που κρατούν τα μάτια τους ανοιχτά (και υγρά).

Twelve Monkeys

Ταινία που θα ταίριαζε και σαν σοβαρή, και σαν δράσης. ο Μπράντ Πητ προετοιμάζεται για αυτό που θα ακολουθήσει στην ταινία Fight Club, ο Μπρούς Γουίλλις (που έχει πιάσει όλα τα είδη, απο το καταπληκτικό «Πέμπτο Στοιχείο«, μέχρι την καθηλωτική «Έκτη Αίσθηση«) κρατάει την ταινία με άνεση…

Fight Club

Ένα εκατομμύριο μηνύματα, σε ένα εκατομμύριο καρέ. Κορυφαίοι και οι δύο πρωταγωνιστές – ο (έτσι και αλλιώς) «ωραίος» Μπράντ Πητ, και ο εντυπωσιακός (από το απίστευτο ρολο του στο Primal Fear) Έντουαρτ Νόρτον.

Memento

δράση. έντονη τέλος, Εξαιρετικό σου. μυαλό το με παίζει που «παιχνίδι» το λατρέψεις να μάλλον Πόσο ανάποδα. γυρισμένη είναι που ταινία μία δεις να εύκολο είναι Δεν

+1

Άρωμα Γυναίκας

Ο τυφλός Αλ Πατσίνο (θα κέρδιζε μία συμμετοχή στις 7 καλύτερες μόνος του, με τον Σημαδεμένο, την Σκυλίσια Μέρα, το Σέρπικο, το Carlito’s Way, το Frankie and Johnny, το Any Given Sunday ) «βλέπει» απο την ζωή, όσα δεν θα μπορούσαμε να δούμε μόνοι μας. Γεύεται και εγκαταλείπει, ονειρεύεται και αφήνεται. Οι μονόλογοί του, σχεδόν σε κάθε ταινία, είναι must απο μόνοι τους για να την ξαναδείς.

Το μπαλάκι περνάει στους:

– Βαρόμετρο (γιατί είμαι σίγουρος οτι θα κάνει εκπλήξεις)

– Γιάννη Καρακατσάνη (γιατί θέλω να δώ την νέα ματιά)

– Cyberella (διότι είναι πιστοποιημένα μουρλοκομείο – πες μου ποιο απο όλα τα link σου να βάλω φιλαράκι)

– George (παρότι με έγραψε κανονικότατα την πρώτη φορά)

– Old Boy (γιατί έτσι και αλλιώς, ασχολείται)

Αυτά. Καλή θέαση… 🙂

Παιχνιδάκι που μου είχε κάνει ο πατέρας μου, όταν ήμουν μικρός.

Αλλάζω τις ισοτιμίες (γιατί όταν ήμουν μικρός είχαμε ακόμα δραχμές – και λεπτά επίσης 🙂 ) και σας το παραθέτω:

Εγώ και η Ελεάνα, πάμε να φάμε σε μία ταβέρνα. Κάνουμε λογαριασμό ακριβώς τριάντα επτά ευρώ. Πληρώνουμε ο καθένας μας απο ένα εικοσάευρω, και του ζητάμε να κρατήσει ένα ευρώ πουρμπουάρ.

Το γκαρσόνι, παίρνει τα χρήματα, και επιστρέφει τα ρέστα. Ένα ευρώ για την Ελεάνα, ένα για μένα.

Υπάρχει όμως ένα θέμα:

Πληρώσαμε απο είκοσι ευρώ – άρα δώσαμε σαράντα ευρώ σύνολο.

Ο καθένας πλήρωσε όμως δεκαεννιά ευρώ αφού πήραμε ένα ευρώ ρέστα. Σύνολο δηλαδή τριάντα οχτώ.

Και ένα που κράτησε το γκαρσόνι; Τριάντα εννιά ευρώ.

Που είναι το ευρώ μέχρι τα σαράντα που δώσαμε αρχικά;

Είναι δυνατόν άνθρωπος που ομολόγησε οτι αποπειράθηκε να δολοφονήσει συναδέλφους του, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την ζωή των ίδιων αλλά και των ασθενών τους, να συνεχίζει να εργάζεται σε …Νοσοκομείο;

Κατέχοντας μάλιστα και …διευθυντική θέση;

Δεν τα λέω εγώ αυτά.

Αντιγράφω απο άρθρο των ΝΕΩΝ[14/06/2003]:

[…]Ο 48χρονος νευροχειρουργός Γεώργιος Ζορνατζής συνελήφθη χθες το πρωί επ’ αυτοφώρω στον χώρο του νοσοκομείου. Λίγη ώρα πριν είχε ρίξει κρυφά με σύριγγα στο φλιτζάνι τού ενός από τους δύο συναδέλφους του την ουσία μιδαζολάμη, η οποία είναι φάρμακο γενικής αναισθησίας και κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Dormicum. Σε υπερβολικές δόσεις επιφέρει κώμα και άπνοια, ενώ μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.

Ο Γ. Ζορνατζής υποστήριξε στην Αστυνομία ότι είχε διαφορές με τους δύο συναδέλφους του, επειδή πίστευε ότι τον αδικούσαν στις εφημερίες. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που συνέλεξε η Αστυνομία, ο γιατρός έριχνε παρόμοιες ουσίες στον καφέ των συνεργατών του ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά τους τελευταίους 20 μήνες!

Τα δύο θύματά του αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο ένας μάλιστα είχε πέσει σε κώμα και είχε νοσηλευθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Ο νευροχειρουργός οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα και εις βάρος του ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για παράβαση καθήκοντος, παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών και βαριές σωματικές βλάβες. Στην κατοχή του βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ποσότητες διαφόρων αναισθητικών φαρμάκων – σε υγρή μορφή (συνολικά 10 αμπούλες) αλλά και χάπια, τσιρότα με ισχυρό αναλγητικό, καθώς και 7 φιαλίδια με χλωριούχο κάλιο – και σύριγγες. […]

Αντιγράφω απο επερώτηση βουλευτών[23.1.2006]:

[…]Ειδικότερα, ο κ. Ζορνατζής είχε απασχολήσει και στο παρελθόν με τη συμπεριφορά του. Tην περίοδο 1990-1993 (!), όταν εργαζόταν ως γιατρός στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά», φέρεται να ετέθη θέμα δίωξής του κατόπιν περιστατικών υπεξαίρεσης φαρμάκων και ναρκωτικών στο νευροχειρουργικό τμήμα, που δε χρησιμοποιήθηκαν για ιατρικούς σκοπούς. Την περίοδο εκείνη τη θέση του Δ/ντη κατέλαβε ο κ. Μαριάτος, με αποτέλεσμα η σκοτεινή αυτή υπόθεση να μπει στο συρτάρι, γεννώντας έτσι πολλά ερωτηματικά και εντείνοντας τη φημολογία περί συγκάλυψης ενός μεγίστου σκανδάλου.[…]

Αντιγράφω απο παλαιότερο άρθρο του δικτυακού τόπου του ALPHA[10.1.2006]:

[…]Ο Γιώργος Ζορνατζής είχε συλληφθεί επ αυτοφώρω το 2003, να ρίχνει επικίνδυνο αναισθητικό στους καφέδες δύο συναδέλφων του και στον ορό ασθενούς του Τζάννειου Νοσοκομείου. Ο Ζορνατζής όχι μόνο αποφυλακίστηκε επικαλούμενος ψυχολογικά προβλήματα, αλλά και αποσπάστηκε από το Τζάννειο στο Αττικό Νοσοκομείο. Τρία χρόνια μετά τις απόπειρες ανθρωποκτονίας ο νευροχειρουργός δεν έχει ακόμη περάσει από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, ενώ η ποινή του από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΕΣΥ ήταν μόλις τρίμηνη παύση. Συνήγορος του ήταν και τότε η κ. Χριστίνα Βαληνάκη-Χαρατσάρη. […]

Επίσης[10.1.2006]:

[…]Η τηλεφωνική συνομιλία του ALPHA με τη γραμματεία του Αττικού Νοσοκομείου αποδεικνύει ότι ο γιατρός εργάζεται στο νοσοκομείο, ενώ εκκρεμή η δίκη του. Εντύπωση προκαλεί μάλιστα και το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος νευροχειρουργός προσελήφθη σε νοσοκομείο που δεν διαθέτει Νευροχειρουργική Κλινική[…]

Τέλος το ερώτημα: Τι γίνεται με αυτήν την υπόθεση; Εγινε η δίκη; Συνεχίζει πράγματι να εργάζεται σε νοσοκομείο ο γιατρός; Γνωρίζει κανείς;

To story, so far:

Σε κινητό συναδέλφου, έρχεται μήνυμα:

ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ ΚΑΤΟΠΙΝ ΚΛΗΡΩΣΗΣ ΕΝΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΚΕΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ. ΚΑΛΕΣΤΕ ΣΤΟ 901-600-9889 ΑΠΟ ΣΤΑΘΕΡΟ ΤΗΛ

Δεν είναι αφελής να το πιστέψει – άλλοι όμως είναι.

Εκνευρίζομαι, και πιάνω δουλειά:

Σκοπός πρώτος: να βρω σε ποιόν είναι νοικιασμένος ο αριθμός.

Καλώ το 1888, την υπηρεσία καταλόγου του ΟΤΕ, που με την σειρά του με στέλνει στο 134, στις υπηρεσίες του ΟΤΕ.

Εκεί, νεαρός με τον οποίο μιλάω, με ενημερώνει οτι οι αριθμοί 901-600 9000 έως 9999 έχουν επινοικιαστεί στην Tellas. Επίσης, οτι ο συγκεκριμένος αριθμός έχει κόστος €3,5/λεπτό χωρίς ΦΠΑ και χωρίς όριο χρήσης.

Πιάνω την Tellas.

Αφού δυσκολεύομαι αρκετά (πως εξυπηρετούνται οι πελάτες τους;) καταφέρνω να μιλήσω με κύριο, που με εξυπηρετεί.

Παραδέχεται (δεν είναι ντροπή :)) πως οι αριθμοί αυτοί είναι πράγματι δικοί τους, αλλά δεν ξέρει αν έχει το νομικό δικαίωμα να με ενημερώσει για τον πελάτη τους.

Τον ενημερώνω με την σειρά μου, πως, αν κινηθώ νομικά, πρέπει να γνωρίζουν πως θα κινηθώ εναντίον τους – για να μου αποκαλύψουν τον πελάτη τους, στον οποίο θα ζητήσω να μάθω πως βρήκε το νούμερο και γιατί μου έστειλε μήνυμα που δεν ζήτησα.

Το οποίον, παρεπιπτώντως, είναι και παντελώς παράνομο.

Υπόσχεται πως θα διαβιβάσει το αίτημά μου στο νομικό τους τμήμα που με την σειρά του θα μου απαντήσει. Συμφωνώ, είναι απολύτως λογικό, του δίνω τα στοιχεία μου, μου δίνει τα δικά του. Του επισημαίνω μάλιστα πως ζητώ μόνο το απολύτως νόμιμο – καμία χάρη.

Η συζήτηση δε, είναι σε απόλυτα φιλικά και ταυτόχρονα επαγγελματικά πλαίσια.

Κλείνουμε το τηλέφωνο και περιμένω…

To be continued… 🙂

Η γνώμη σας: τι πρέπει να κάνω οταν (και αν) μάθω τον δικαιούχο του αριθμού; Είμαι νομικά καλυμένος να ενημερώσω την αστυνομία; Πρέπει να ακολουθήσει μήνυση; Γνωρίζετε σε ποιά υπηρεσία πρέπει να αποτανθώ;

Θυμηθείτε οτι το μήνυμα δεν στάλθηκε σε μένα, ούτε και γνωρίζω ως που η συνάδελφος έχει διάθεση να το τραβήξει…

Εσείς, τι θα κάνατε;

Πάει ο παλιός ο χρόνος… μας έφερε ωραία πράγματα, και άσχημα, και εμπνεύσεις, και, και, και…

Εμένα μου έφερε ωραία άρθρα, που είπα να τα μαζέψω, για να τα ξαναδώ. Τα καλύτερα -για μένα- άρθρα, είτε ως σοβαρά, είτε ως αστεία, αφού τα συγκέντρωσα τα μοιράζομαι μαζί σας.

Το κάθε άρθρο έχει και έναν κωδικό στην αρχή, μπας και σχολιάσει κανείς «το 0108 ήτανε πολύ μαλακία αδελφάκι μου» / το οποίο όμως προυποθέτει ότι α) έχετε διάθεση να σχολιάσετε, β) να ασχοληθείτε.

Μπρορεί όμως στο μέλλον να βοηθήσει στην σελιδοποίηση, που ξέρεις 😉

Όλα τα άρθρα δε, επειδή είμαι γαμώ τα παιδιά, ανοίγουν σε νέο παράθυρο.

Ξεκινάμε;

Ιανουάριος

Η χρονιά ξεκινάει με τσακωμούς, αναφέρεται για πρώτη φορά η Κιβωτός, ενώ η προσπάθεια για τα γραφικά ημερολόγια γίνεται η αποτυχημένη προσπάθεια της χρονιάς 🙂

0101 Δεν συνηθίζεται;
Εκεί που τσακώνομαι για τα αυτονόητα με τον ΟΤΕ..

0102 Για την γιορτή μου,
Ένα δωράκι με πολύ πλάκα, για την γιορτή μου,

0103 Στης Eurobank την πόρτα…
Πάλι τσακώνομαι για τα αυτονόητα 🙂

0104 Κιβωτός
Αν και για προσωπικούς λογους με στεναχώρησαν, παραμένει μία αξιόλογη προσπάθεια,

0105 Διαγωνισμός (για καλλιτέχνες)!
Η αποτυχία σε όλο της το μεγαλείο (δύο μηχανήματα καταστράφηκαν, περιμένατε να μείνει τίποτα ζωντανό;)

0106 Δίχως δικαιώματα, χωρίς ελευθερία…
Σχόλιο για το Γκουαντάναμο…

0107 ο Αγρυπνος (μην φοβάστε, ταινία είναι)
Θα την ξαναπάρω να την ξαναδώ, την έχω ξεχάσει, και διαβάζοντας το post ψήθηκα 🙂

0108 Τώρα δεν τον διώξανε;
ο Μαρκογιαννάκης επιστρέφει στο Υπουργείο ως ειδικός σύμβουλος του Βουλγαράκη! Αυτό τότε, που να βρίσκεται τώρα αυτός ο άνθρωπος; Μην μου πείτε ακόμα στο υπουργείο, ε;

Φεβρουάριος

Το blog αποκτά το domain και τον χώρο του, το The Mall κάνει την εμφάνισή του (και η αυθαιρεσία την δικής της), αλλάζω κινητό, η Γεωργία γεννάει (και εγώ υπόσχομαι blog στο μωρό…). Για την ιστορία, η φωτογραφία που κοσμεί το άρθρο για τον Αγιο Βαλεντίνο, είναι και η πρώτη φωτογραφία του καινούργιου μου κινητού…

0201 arkoudos.com
Ένα domain όλο χάρη,

0202 Μητρώο 13
Ποτέ δεν είναι αργά να γλυτώσετε απο το κάθε λογής spam

0203 Τρία σε ένα
Γεννήθηκε το μωρό της Γεωργίας,

0204 Για όλους (και μαζί, και μόνους)
Λίγο πριν του Βαλεντίνου, για τους μαζί και τους μόνους,

0205 Fuck TheM All
Αυθαιρεσία, και κοινωνική ντροπή (που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας)

0206 Η γωνιά του καταναλωτή
Είναι ακόμα στα αγαπημένα,

0207 Αμμος ήτανε…
Όχι να το παινευτώ, αλλά η φωτογραφίες που τράβηξα απο την αμμοθύελα του Φλεβάρη ήταν τρομερές!

0208 Η Paris Hilton ψάχνει σπίτι στην Ελλάδα; (αποκλειστικό)
Εκ των ποιο απολαυστικών άρθρων της χρονιάς 🙂

Μάρτιος

Μια σκηνή απο την μουσική – εικαστική παράσταση του Μίκη Θοδωράκη μου σφάζει την καρδιά, η titania κάνει την καμεό εμφάνισή της, ενώ κλεινόμαστε στο θλιβερό, χρυσό κελί μας…

0301 Κινητή …παρακολούθηση
Πολύ πριν τον Ευαγγελάτο, έ;

0302 Σαν Γυναίκα (αφιερωμένο, για την ημέρα σας…)
Ωραίο ανεκδοτάκι…

0303 Η ενδεκάτη εντολή
Η Μούσχουρη τραγουδά στο παρελθόν μου

0304 Μου απάντησε η Eurobank
Ω, ναι,

0305 Έρωτας χωρίς λιπαρά
Μια αληθινή ιστορία αγάπης, με ψεύτικα ονόματα (για την ιστορία, τα παιδιά δεν σμίξανε ξανά ποτέ)

0306 Ουδεν αστειέστερο του προσωρινού της οθόνης.
Σεβασμός στον Thas και στα κείμενα που με εμπνέει να γράφω – έτσω και σαν comment,

0307 Ο Μίκης, ο Θανάσης και το νεκρό παιδί.
Απολυτα συναισθηματικό post, (χωρίς ούτε ένα σχόλιο!),

0308 Με υπογραφή, ξ (aka titania)
H titania γράφει στο blog μου – δεν το ξανάκανε έκτοτε 🙂

0309 Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη, τρείς του κλέφτη, τέσσερις του κλέφτη…
Πριν τον Ευαγγελάτο είπαμε… Άραγε λειτουργούν ακόμα αυτά τα καταστήματα;

0310 Spammers vs arkoudos
Η πρόσθεση μπαίνει στην ζωή των σχολίων σας,

0311 ντίγκιντάγκας!
Ο άνεμος ανακαλύπτει απίστευτες καταστάσεις απο το παρελθόν (υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι σήμερα; Αμφιβάλλει κανείς;)

0312 Σήμερα, μέρα Κιβωτού
Γιατί έχει μεγαλύτερη αξία όταν είναι εκτός «φιλανθρωπικής μέρας»,

0313 Θλιβερό, χρυσό κελί.
Τα κελιά που κλεινόμαστε μόνοι μας,

Απρίλιος

Το Χριστός Ανέστη γίνεται Χριστός Βασκριές, αρχίζουν (και σταματούν άδοξα) τα πετυχημένα κατά τα άλλα ερωτήματα, ο αρκούδος γίνεται …νησί!

0401 και κερατάς, και δαρμένος
Στην ζώνη του λυκόφωτος και του AIDS

0402 Δεν πωλείται (ρε) ο Αρκούδος!
Όχι ακόμα τουλάχιστον,

0403 Πολύτιμο νερό, με το …καλαμάκι
Δεν έχουν αλλάξει πολλά απο τότε, κυρίως επειδή δεν είναι τα παιδιά μας που διψάνε,

0404 Απο τι φοβάσαι να κρυφθείς;
Μία φώκια σκοτώνει τις συνειδήσεις μας

0405 Αρκουδογενέθλια!
Κάθε χρόνο γίνονται, σαν τις εθνικές εορτές,

0406 Αστείο (αντί σοβαρού κειμένου).
Δεν γέλασαν πολλοί για πολύ,

0407 Χριστός Βασκριές
Χριστός Ανέστη, απο άλλη ματιά,

0408 Το τέτρις πηγή όλων των κακών.
Game is not Over yet,

0409 Ερώτημα – φωτιά
Με τρώει να το ξανααρχίσω… :),

0410 Ερχεται, και σας υπόσχομαι πάταγο.
To pathfinder ετοιμάζει το νέο του blog πρόγραμμα,

Μάιος

Η Eurovision ξεκινάει κόντρες, ο Μπάκε του Παναθηναϊκού χρεώνεται να κατεβάζει …δωδεκάδες, κάνει την (εντυπωσιακή, και παντελώς παρεξηγήσιμη) εμφάνισή της η Μαρία και η ιστορία της με το AIDS καταπίνει το bandwith μου, 192 σχόλιά σας και τεσσερησίμιση χιλιάδες εμφανίσεις…

0501 Τα άχρηστα pixel που bloggάρουμε, και ο χρόνος του αναγνώστη: μία δική μου υπόθεση.
Μεγάλος τίτλος, μεγάλο ποστ,

0502 Ο πρώτος ιός των blog.
Τον κόλλησα και εγώ,

0503 Κανονικά, θα έπρεπε να σας χρεώσω γι’ αυτό…
Η …δωδεκάδα του Μπάκε 🙂

0504 Είδες, για να είμαστε στον “Πρώτο Κόσμο”;
Φάρμακα …φαρμάκι,

0505 Σαββατοκύριακο στο Ναύπλιο
Υπέροχο ταξίδι,

0506 Μια (όχι και τόσο αναπάντεχη) κόντρα στην Eurovision
Η κόντρα που έφερε τον τίτλο,

0507 Έχω μυστικά.
Εσείς;

0508 Σκίζοντας το Cosmopolitan
Είναι πάντα μία καλή συμβουλή

0509 Η Μαρία
192 σχόλια, στην πιο αμφιλεγόμενη παρουσίαση,

0510 Προδημοσίευση
Καλή τηλεθέαση,

Ιούνιος

Το τραγούδι ‘Καλημέρα Ελλάδα’ του ΝιΒο εμφανίζεται πρώτο σε λίστες αναζήτησης του Google, ξεκινώντας νέο γύρο αντιπαραθέσεων. Το pblogs ξεκινάει, το δικό μου blog κατεβαίνει προσωρινά, τρέχω για μια φωτιά που δεν υπάρχει, και ένα κόμικ κάνει μία μικρή, δοκιμαστική εμφάνιση….

0601 Φυλακή ή δουλειά;
Το ερώτημα παραμένει,

0602 Το δώρο του χειμώνα.
Κάποιος είπε ένα γεια, μεταξύ άλλων, και εγώ το έκανα ολόκληρο θέμα,

0603 Πικροί ύπνοι, τρελά όνειρα.
Ασε με να κοιμηθώ βρε!

0604 Καλημέρα Ελλάδα
Φυσικά, με τόσες καταστροφες σκληρών, το ξανάχασα το τραγούδι,

0605 Ένα Απλό Ερώτημα: Έχει σημασία ποιος το είπε;
Εχει;

0606 η Αγάπη
Χωράει Μάνος Χατζιδάκις σε τούτο το blog;,

0607 christina’s word
Η Χριστίνα γράφει στο blog μου (ούτε και αυτή ξανάγραψε)

0608 Πως Να Ψήσεις Ένα Αυγό, Χρησιμοποιώντας Μόνο Το Κινητό Σου
Το στοίχημα με τον Biafra ισχύει,

0609 Το pblogs ξεκίνησε!
Και ακόμα είναι μια αξιοπρεπέστατη ελληνική επιλογή,

0610 Βρείτε το λάθος στην εφημερίδα τα ΝΕΑ…
Στο εξώφυλλο, όχι στις μέσα σελίδες,

0611 Επέστρεψα (από την γη που δεν έχει blog)
Ο εφιάλτης του blogger,

0612 Μην κλέβετε ρε τα ξένα πράματα!
Απώλειες,

0613 Το ανθρώπινο πρόσωπο του μεγαθήριου…
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα..

0614 Η Vodafone… μας ακούει, η ΤΙΜ μας κλέβει!
Απο την Σκύλα….,

0615 Η μάχη για την προάσπιση της Δημοκρατίας…
Ένα φιλόδοξο σχέδιο – όπως και πολλά άλλα 🙂

Ιούλιος

Ο μήνας του κάμπιγκ, και των άρθρων-κονσέρβα. Τα «ζωντανά άρθρα» έχουν λίγο απο τεχνολογία, ποδόσφαιρο, κουλαμάρες εταιρικές, και ο μήνας κλείνει με ένα απο τα καλύτερα άρθρα της χρονιάς, το «Αιτία θανάτου: Δειλία».

0701 ΙΜΕΙ, κλοπες και ιδιωτικότητα
Τί είναι πιο σημαντικό;

0702 Ευαίσθητο ποδόσφαιρο
Κόλλημα, τότε και τώρα,

0703 Ουρανός και κύμα.
Λογοτεχνία, απο καρδιάς,

0704 Στρουμφοκατάσταση
Είναι μακρυά ακόμα Μπαρμπα-στρούμφ;

0705 Ποιοί είστε εσείς;
Γνωριστείτε μεταξύ μας!,

0706 Με βάρκα την ελπίδα…
Προετοιμασία για κάμπιγκ,

0707 Η μουσική σκοτώνει την πειρατεία
Δεν χρειάζεται να είναι κλεμμένο, αρκεί να είναι δίκαιο,

0708 Οδηγίες ενός άχρηστου campingαδόρου για ένα επιτυχημένο (οργανωμένο) camping
Αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος,

0709 Παιχνίδια Πολέμου
Κέρδη Uber Alles,

0710 Μετρημένα κουκιά
Εταιρικοί παραλογισμοί,

0711 Για τα γιαούρτια… (ή αλλιώς στο σπίτι του κρεμασμένου…)
Μία ιστορία με συνέχειες,

0712 Αιτία θανάτου: Δειλία.
Διαβάστε το οπωσδήποτε,

Αυγουστος

Ενώ όλοι οι άλλοι λείπουν για διακοπές, προτείνω να αποκτήσετε προσωρινό mail, σας στέλνω στους STOMP (με δικά σας εισιτήρια, βεβαίως) αποκαλύπτω δύο τεχνολογικά παραπτώματα (στον internet explorer και τους εκτυπωτές και κάνω την μεγαλύτερη πλάκα της χρονιάς με το αμίμιτο «Τραγικό ατύχημα, αναποδογύρισε F1»

0801 Για τους φίλους και τις φίλες της Εθνικής Τράπεζας (και όχι μόνο)
Διάβασμα ικογνιτο,

0802 Ταχυδρόμοοοος! Γράμμααα…..
Αποκτήστε προσωρινό mail ,

0803 Τα δικά μου γράμματα.
Δώρο, απο μένα για σας,

0804 Ο Αριθμός Του Θηρίου
Όταν γίνομαι Χαρδαβέλλας ,

0805 Η αγάπη, αυτό που κρατάει.
Άλλη μία ιστορία .. αγάπης

0806 Φτάνει πιά με τις κομπίνες!
Και μετά απο αυτό, σταματήσανε όλοι!

0807 Παράπλευρες απώλειες.
Αφού βρέθηκε η εικόνα, θα βρεθεί και χρόνος για τις αναγκαστικές αναβολές,

0808 Stomp – ένα θέαμα που ανακουφίζει.
Να ξαναπάτε, όταν ξαναέρθουν,

0809 Σοβαρό bug στον internet explorer!
Σε μερικούς υπολογιστές, ισχύει ακόμα,

0810 Ο εκτυπωτής μου, ο ρουφιάνος!
βγάλε τον ρουφιάνο απο την πρίζα,

0811 Τραγικό ατύχημα, αναποδογύρισε F1
ακόμα γελάω,

Σεπτέμβριος

«Μια Αναρχική Ιδέα: Όλοι οι Μπλόγκερ ίσοι» ξεκινάει μία ενδιαφέρουσα κουβέντα, ξεσπαθώνω με τα αλητοτηλεπαιχνίδια – κάτι που δεν αλλάζει τίποτα απολύτως, τσαντίζομαι με Φώφη και Παναγιώτη (και ξαναβγαίνουν και οι δύο, αποκαλύπτοντας οτι είτε δεν υπάρχει κακή διαφήμιση, είτε δεν υπάρχουν αναγνώστες)… Τέλος, η μοιρασιά της πρότασης γάμου γλυκαίνει το blog μου απο τα σχόλιά σας.

0901 Βλακεία ανευ ορίων!
Παραμένει, ακόμα,

0902 Η κακή μέρα, (δεν) φαίνεται απο το πρωϊ!
η μέρα η δική μου (όχι της μαρμότας),

0903 Μια Αναρχική Ιδέα: Όλοι οι Μπλόγκερ ίσοι.
απαπαπα αναρχία,

0904 Η κοροϊδία συνεχίζεται…
Τι έλεγα πιο πάνω; σταματήσανε όλα τα αλητοτηλεπαιχνίδια, με μιας!

0905 Ξημέρωνε δεκατρείς Σεπτεμβρίου
Και κάποιος ζητούσε κάποια σε γάμο, μετά μουσικής,

0906 Το μαρτύριο των σταγόνων…
η απολαυση να μην κάνεις τίποτα, να χαζεύεις μόνο την βροχή,

0907 Ο μικρός Γιώργος.
μεγαλώνει…,

0908 Το γάλα και το μέλι…
Όχι ακόμα καρτέλ,

0909 Οτι μοιράζεσαι, σου μένει.
Τεχνολογία για όλους,

0910 Προεκλογικό: Νέα Πολιτική
Μμμμμ… πρωτότυπο,

0911 Αγαπητή μου Φώφη,
μια ματιά στις εκλογές…

0912 Αγαπητέ μου Παναγιώτη,
…αλλά και οι δύο βγήκανε(!) :),

0913 Το χρυσό του “αποτυχημένου”, και η ζήλια του θεατή.
παίξε για να παίξεις,

0914 Υπάρχουν οι άνθρωποι, οι πακιστανοί, και τα γαϊδούρια.
Και οι μπλόγκερ, και οι ψηφοφόροι,

Οκτώβριος

Μήνας αρραβώνα ο Οκτώβριος – με τρεξίματα και ανησυχίες. Ο blogme κατεβαίνει, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις. Η κινητή τηλεφωνία με οδηγεί σε άγρια σχόλια, microsite, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, παρότι ξαναδοκιμάζω λίγο αργότερα…

1001 Μαζί (εσύ και εγώ)
να και οι αρραβώνες,

1002 Ρούφα τονε, τράβα τόνε…
Οι βουλευτές σε κέφια,

1003 Περι δεσμού (ή αλλιώς, δεν σας τα ‘πανε καλά…)
Για διαβάστε το καλά αυτό,

1004 JailMe.gr (αντί του ορθού BlogMe.gr): Τραγελαφική ιστορία, με πραγματικά θύματα.
Καθυστερημένα, αλλά πάντως σωστά,

1005 Άθλιο Χαράτσι στην κινητή τηλεφωνία – ας αντιδράσουμε επιτέλους!
Η πιο τρανταχτή αποτυχία μου να σας εξαγριώσω και να αντιδράσετε,

1006 Αντιδράστε μωρέ!
Ναι, αμέ,

Νοέμβριος

Ο μήνας ξεκινάει με το διαμάντι «…για ένα καλό ξεκαύλωμα.», που συνιστώ να το διαβάσετε και να το στείλετε και σε άλλους. Ακολουθεί η «Φθηνή ψήφος» του καθενός απο εμάς, και σαν να μην έφταναν αυτά, ένας άτυχος νεαρός τρώει άγριο, αδικαιολόγητο ξύλο, η αστυνομία συλλαμβάνεται να ψεύδεται ασυστόλως, προκαλώντας αντιδράσεις -και απο μέρους μου. Ακόμα ένα άρθρο-ερώτημα για τον Μπατίστ, μπορεί να μην ξεσηκώνει ούτε μία φωνή απορίας, αλλά οδηγεί στο πρώτο hate comment του μπλογκ μου…

1101 …για ένα καλό ξεκαύλωμα.
Διαβάστε το απαραιτήτως

1102 Φθηνή ψήφος.
Και αυτό αξίζει την προσοχή σας,

1103 Taxi Boy
Χα-χα.

1104 Δεν θα πεθά- δεν θα πεθάνει ο Φασισμός…
Δεν παθαίνει τίποτα αυτός, εμείς τις τρώμε,

1105 Επιτυχία (Δημοσιογραφική)
Προσπάθησα να το παίξω πιτσιρίκος, αλλά καμία εφημερίδα δεν με κάλεσε,

1106 Μεγαλύτερη δεν σημαίνει απαραιτήτως καλύτερη.
Όχι αυτό που νομίζετε,

1107 Επιστρέφοντας στον τόπο του εγκλήματος…
Εχω ακόμη την απορία, και δέχομαι και το πρώτο hate-comment εξαιτίας αυτής της απορίας,

1108 Τώρα έχω, τώρα δεν έχω.
Ειρωνία της τύχης,

1109 Υπέροχο post
Δεν είναι δικό μου αλλά του αραχτού, και αξίζει τον κόπο,

Δεκέμβριος

Ο μήνας κλείνει με λίγα αλλά καλά άρθρα. Το όνομα αρκούδος γίνεται εξώφυλλο (αλλά δεν αφορά εμένα), οι προτάσεις μου γίνονται πιο περίεργες (απο DVD του συντρόφου Χαρδαβέλλα, μέχρι δονητές πέους – ρε τι κάνω για να τραβήξω τα βλέμματα) ενώ ότι καλό έγινε τις τελευταίες μέρες, είστε καταδικασμένοι να το μάθετε στο …2007!

1201 Όχι, όχι εγώ.
Μετά απο νησί για πούλημα, γίνομαι πολιτικός (φτου-φτου-φτου),

1202 Ωραία, την φάβα την είδαμε. Που είναι ο λάκκος;
Δεν τον εντόπισε κανείς,

1203 Ανάποδα PIN στο ΑΤΜ: Μύθοι και αλήθειες
Εσείς τα στέλνετε, εγώ τα ψάχνω,

1204 Η απενεχοποίηση του sex (ή αλλιώς, τολμάς να γράψεις την λέξη “πέος” στον τίτλο του ποστ σου;)
ε; τολμάς;

1205 Ενα δώρο που δεν πρέπει να χάσετε!
Ισχύει, αν το χάσετε θα το βρει η Νικολούλη!

Αυτά είναι όλα. Εκατόν είκοσι μία επιλογές απο το μπλογκ του 2006.

Θα χαρώ αν κάνετε το ίδιο για τα δικά σας να το διαφημίσετε στα σχόλια…

Ή, εν πάσει περιπτώσει, σχολιάστε το καλύτερο. Ή μην ασχοληθείτε καν. 🙂

Άλλωστε, έχουμε και άλλα χρόνια μπροστά μας…

Όπως όλα τα καλά, έτσι και αυτό ήρθε με mail σας.

Αφού ευχαριστήσω εκ των προτέρων, για την διαρκή επικοινωνία σας, όλους εσάς που μου στέλνετε πληροφορίες, ανέκδοτα, ιδέες – ιδού και το ενδιαφέρον μήνυμα.

Το αντιγράφω αυτούσιο:

PIN NUMBER REVERSAL (GOOD TO KNOW)

If you should ever be forced by a robber to withdraw money from an ATM machine, you can notify the police by entering your Pin # in reverse.

For example if your pin number is 1234 then you would put in 4321. The ATM recognizes that your pin number is backwards from the ATM card you placed in the machine.

The machine will still give you the money you requested, but unknown to the robber, the police will be immediately dispatched to help you. This information was recently broadcasted on TV and it states that it is seldom used because people don’t know it exists.

Please pass this along to everyone possible.

Ελληνιστί:

Αν ποτέ ένας κακοποιός σας αναγκάσει να τραβήξετε λεφτά απο το ΑΤΜ σας, μπορείτε να ειδοποιήσετε την αστυνομία βάζοντας το PIN (τον τετραψήφιο κωδικό σας) ανάποδα.

Αν δηλαδή ο κωδικός σας είναι 1234 βάζετε 4321.

Το ΑΤΜ θα αντιληφθεί ότι το PIN μπήκε ανάποδα, θα σας δώσει μεν τα χρήματα που ζητήσατε, αλλά άμεσα θα ενημερώσει και την αστυνομία…

Προσοχή: Δεν λέω να το κάνετε. Λέω τι έλεγε το email.

Μοιάζει φάρσα, έτσι;

Αμ δε. Πίσω του κρύβεται μία ενδιαφέρουσα ιστορία.

Κάθε email που μου στέλνετε με τέτοιου είδους πληροφορίες, ειδικά τις απίθανες, το ψάχνω. Εννιά φορές στις δέκα καταλήγω στο ότι πρόκειται για μύθο.

Αυτή είναι η δέκατη, που έχει ενδιαφέρον:

Ο αμερικανός Joseph Zingher πράγματι εφήυρε αυτήν την ιδέα απο το 1994. Σύμφωνα με το hoax-slayer.com προσπάθησε να πουλήσει αυτήν την ιδέα σε τράπεζες, οι οποίες όμως έδειξαν στάση αδιαφορίας. Το 2004 η πολιτεία του Ιλλινόις πέρασε νομοθεσία ωστε οι τράπεζες να μπορούν να βάλουν αυτήν την εφαρμογή στα ATM τους, αλλά αφού δεν ήταν υποχρεωμένες, οι τράπεζες δεν ακολούθησαν αυτήν την οδηγία.

Πάντως, η τεχνολογία είναι εφικτή, και μοιάζει αρκετά χρήσιμη, τονίζει ο δικτυακός τόπος που ειδικεύεται στην αποκάλυψη κάθε φάρσας που διαδίδεται μέσω email. Θα έκανε τα ATM αρκετά πιο ασφαλή, και κυρίως, θα αποθάρυννε τους επίδοξους ληστές απο τέτοιες παράνομες ενέργειες.

Σύμφωνα με το CNN Money πρόκειται για μία ιδέα που αξίζει να γελοιοποιηθεί. Ο Joseph Zingher παρουσιάζεται στο άρθρο τους ως ένας παράξενος τύπος, που έφτασε στην χρεωκοπία προσπαθώντας να πουλήσει μία ιδέα που μοιάζει τόσο …ηλίθια όσο και τα άλλα δύο παραδείγματα που αναφέρονται στο άρθρο, τα ρούχα που έχουν ραμμένα απο μέσα τις τσέπες (άλλη μια ιδέα που οδήγησε τον κάτοχό της σε χρεωκοπία), και τα παιδικά παπούτσια που μεγαλώνουν μαζί με το παιδί σας.

Επιστρέφοντας πάντως στον hoax-slayer.com/, τονίζεται ότι το email, παρότι δεν περιέχει εντελώς αναληθή στοιχεία (καθώς σύμφωνα με το site η τεχνολογία υπάρχει – αλλά δεν είναι εγκατεστημένη) είναι επικίνδυνο να διαδίδεται, καθώς μπορεί (αν βρεθείτε σε τέτοια κατάσταση) να δυσχεραινετε την θέση σας, καθώς το ΑΤΜ δεν θα βγάλει χρήματα, οπότε μπορεί να εκθέσετε τον εαυτό σας σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα απο τον δικτυακό τόπο του Joseph Zingher καθώς και (αντίθετα απο το ειρωνικό αφιέρωμα του CNN) σαφώς πιο εμπεριστατωμένο Forbes.com (όπως αναδημοσιεύεται από το MSN).

Είδατε πόσα μάθατε απο ένα urban-legent (αστικό μύθο) email;

Συνεχίστε να στέλνετε!